INGEZONDEN
Dam rubriek.
Nieuwstijdingen
EEN SCHEERMES EEN VER
BODEN WAPEN?
Voor den plaatsvervangend kantonrechter te
Bergen op Zoom, mr. v. Hasselt, is Donder
dag bovenstaande vraag aan de orde gekomen.
Eenige .marechaussee's te Steenbergen had
den zekere S., uit Heijningen bekeurd. Deze
en diens vrienden bleven de politiedienarep.
volgen en een hunner riep "den marechaus-,
sees dreigend toe: als jullie geen wapens bij;
je hadden, zouden jullie een kwaad uurtje be
leven. Tot voor de marechaussee-kazerne had;
men het gewaagd de politiemannen te volgen,
die toen plotseling S. verzochten mee naar.
binnen te gaan, waar bij fouilleering bleek,'
dat S. een scheermes bij zich had, waarop een;
nieuw verbaal volgde, nu wegens het dragen)
van een verboden wapen.
Het O. M., waargenomen door mr. Noorenj
verklaarde lang in beraad te zijn geweest, oÉ
hij deze zaak wel ter behandeling zou hebben!
voor te dragen, en hij besloot hier toe ten
slotte, opdat zou kunnen worden uitgemaakt,
of een scheermes wel tot de verboden wapens)
wordt gerekend in den zin der wet.
De Memorie van Toelichting tot de betref-,
fende wet zegt, dat het in de bedoeling der
wet is, dat er niet onder vallen voorwerpen;
voor dagelijksph gebruik. En volgens spr.'s
oordeel behoort het scheermes hiertoe.
Het O.M. eischte dan ook op grond van een
en ander ontslag van rechtsvervolging.
De kantonrechter verklaarde nader uit
spraak in deze te zullen doen.
Hei plaatselijk nieuws trekt de algemeene ne-
JangsteUing der lezers van locale bladen.
In dit blaci is de vorige week zeer terecht dc
aandacht gevestigd op een minder mooie daad
van een paar Broekers, die te Zuiafscharwoude
iemand van ae fiets haalden en aftuigden.
Dat vindt elk welwillend burger heel verkeerd-
Vreemd zal het zeer velen geweest zijn in hun
dagblad te lezen van enne zeer ernstige vechtpartij
met messen te Ov.ikarspel, ter oorzake van een
oude veete en van dit feit niets letterlijk niets
te lezen in hun plaatselijk blad. Efen bericht van
dit zeker n;et minder afkeurenswaardig gebeu
ren drong wel door tot de redactiebureaux van
Telegraaf, Handelsblad, Nieuwe Rotterdammer
Courant, Tijd en Standaard.
Vreemd is het zeker, dat dit bericht nu eet»
niet tot zeker eourantenbureau te N.S. is door-
gedrongen.
Heeft de anders zoo actieve agent-nieuwsbe-
zorger nu geslapën? Of mag op het zeker publiek
veredelend volksvermaak geen smetje worden ge
worpen
Al te maal vragen, die opkomen, want het lijkt
zoo erg onwaarschijnlijk, dat ten bureele te N.S.
men nu uiets van deze zaak .af weten zou, zoo.
kort, bij honk, terwijl ter veiling zoowel te N.S.
als te Br. op L. het gebeurde te Oudkarspel bet
praatje van den dag was.
Hoe. is zulks toch mogelijk
Met dank voor de plaatsing.
EEN LEZER.
- Wij plaatsen gaarne dit ingtezonden stukje,
waarin een lezer zijn verwondering er over uit
spreekt, dat in ons blad geen melding1 is gemaakt
van de vechtpartij te Oudikarspel, waarbij' van
messen werd gebruik gemaakt, tengevolge waar
van twee personen zóó ernstig werden toegjeta-
FEU1LLETÖN
Na een oogenblik zei ze langzaam; Ik
vraag me af, waarom je eigenlijk met mij ge
trouwd bent?
De eenvoudige vraaag gaf Briton eeq schok.
Hij week een stap achteruit; hij! kon zoo gauw
geen antwoord geven.
Zij scheen dat ook niet te verwachten; zij
sloeg haar mantel dichter om haar kleine hui
verende figuur.
Het was niet... het was niet, omdat je...
ook maar iets om mie gaf, zei ze.
Zij zweeg even en dan vroeg ze op een droe-
vigen toon: Is het wel?
Rorie vergat nooit deze simpele vraag. Hij
haatte en verafschuwde zichzelf, omdat hij
geen eerlijk antwoord kon geven. Hij had wel
voor haar willen neerknielen en om vergif
tenis vragen. Dit arme, kleine circus-meisje,
hoe ver stond zij boven hem. Maar hij hield
niét van haar; dddrin lag het verschil.
Hij poogde zijjn gevoelens van medelijden
en zelfverwijt té onderdrukken, toen draaide
zij .zich om en liep weg in de duisternis.
Hij keek haar slanke silhouet tegen het gele
licht na, tot zij in de schaduwen verdween,
tot een donderend applaus in de tent haar
binnenkomen aankondigde. Toeq hij zich om
keerde om weg te gaan, zag hij een van de
papieren rozen in de modder liggen; hij bukte
ich en raapte haar op. Hij wist dat het een
minuut of tien zou duren, vóór zij weer vrij
was. Hij wenschte, dat het tienmaal zoo lang
zou duren.
Aan den taenen kant van het veld was de
afrastering gebroken. Rorie ging op het hek
zitten en stak een sigaret op.
Maar de sigaret ging uit, terwijl hij luste
loos de vuil geworden papieren roos in zijn
handen draaide, wachtend en denkend.
Zijn gedachten waren niet bijster vroolijk.
Hij was zich bewust, dat hij zich erbarmelijk
gedragen had. Hij wist, dat hij het kleine meis
je beleedigd had, terwijl haar eenige fout was
haar vertrouwen en geloof in hem. Plotseling,
zonder een. controleerbare aanleiding, schoten
hem de woorden te binnen, die hij tot den
ouden Fergerson gesproken had op den mid-
dag van het voorlezen van zijn vader's testa
ment; Als ik trouw, dan hoop ik, daJ .k
mijn vrouw beter zal behandelen, dan mijn va-
keld, dat da naald van den dokter er bij te pas
kwam.
Ons zwijgen over dit geval verklaart men als
eene poging van onzen kant, te voorkomen, dat
er op de toch zoo veredelende volksvermaken
geen smetje zou kunnen worden geworpen.
Laten wij even mededeelen, dat zonder de sport-
feesten de kermis evengoed was doorgegaan
en de vechtpartij plaats vond in den nac'ht van
Maandag op Dinsdag1, toen 's middags de kinder
spelen hadden plaats gehad. Waarvan men ons
al niet verdenkt! Echter, |wij meenden de met
messen uitgevochten grieven in onze uitgave, vlak
bij den vuurhaard, nog niet opnieuw door het
vermelden van het ergerlijk gebeuren te moeten
aanwakkeren.
Het- streven der vijf V.'s mag in dezen niet en
kan ook niet worden aangevochten.
Het Zuidscharw,ouder raadslid Jb. du Burck, wil
graag wethouder worden; dat blijkt overduide
lijk uit zijn berichtje in de Langedijker Courant,
waarin hij op grond van eenige cijfers een wet-
hicuderszetel opeischt voor zijn partijfractie.
Hem worde gevraagd: moet hier door CIJFERS
uitgemaakt worden, wie wethouder zal zijn? Is
niet in de eerste plaats geschiktheid en bekwaam
heid een vereischte?
EEN OPMERKER-
Radio-Omroep
EERSTE LANGEDIJKER RADIO-CENTRALE
D. SCHUITEMAKER Jr., Noordscharwoude.
Woensdag 31 Augustus.
12.15—1.15 Carillonbespeling op de Dam te
Amsterdam. Hilversum.
1.15—2.00 Lunchmuziek.
2.30—5.00 Harmonieconcert.
5.00—6.00 A.N .R.O.-concert.
6.00—6.30 Lezing over „Nieuwe denkbeelden
over het Sterrenstelsel."
6.45—7.45 Gemengd koor „Apollo".
7.50—9.00 Variété van Daventry.
9.00—10.30 Kurhausconcert. Sopraansoli.
10.30— 1 00 Dansmuziek uit Rotterdam.
DiMderdag 1 September.
12.35—2.00 Lunchmuziek A'dam. Hilversum.
3.30—4.30 Uurtje voor wees en ziekenhuizen.
5.00—6.00 Orgelconcert. Hilversum.
6.00—7.45 A.N.R.O. concert; politieberichten
8.10 Concert en lezing v. d. Chr. R. Vereen.
10.30—12.50 Dansmuziek van Berlijn.
Vrijdag 2 September.
12.35—2.00 Lunchmuziek A'dam. Hilversum.
3.00—5.00 Proeven op verschillende stations
(onder voorbehoud.)
5.00—7.00 A.N.R.O.-concerten.
7.00—7.45 Muziek en lezing van de N.P.R.O.
8.10 Kurhausconcerten. Walsen in verschillen
de perioden met zang van Birgitt Engel.
10.30—12.00 Dansmuziek van Hilversum.
Zaterdag 3 September.
12.35—2.00 Lunchmuziek A'dam. Hilversum.
2.00—4.00 Filmmuziek.
4.00—6.00 Dansmuziek.
6.00- 7.45 A.N.R.O. concert.
8.10 V.A.R.A. Muziek en declamatie.
10.50—12.50 Dansmuziek van Berlijn.
Programma-wijziging voorbehouden.
RADIO-CENTRALE HART KUIJT.
OUD KARSPEL A 117
RADIO PROGRAMMA van 31 Aug.-3 Sept.
Woensdag 31 Augustus.
12.15—1.15 Carillonbespeling ter gelegenheid
van den verjaardag van H M. de Ko-
ningin. Uitzending der carillonbespelipg
te geven op h^t Koninklijk Paleis te
der hiet de zijne deed;... en het ernstige
antwoord van den ouden Fergerson: ik hoop,
dat je dat zult, Roderick!
Als ik trouw...
Hoe zelfgenoegzaam eln opgeblazen klonken
hem diezie woorden nu in de ooren na het on
derhoud, dat hij juist giehad had met het meisje,
dat zijn wettige vrouw was.
Ondragelijke schaamte kwam in hem op.
Een impulsief gevoel van medelijden, had hem
bij hun eerste ontmoeting gedreven, om haar,
vriendschap'tie toornen en dat was oorzaak ge
weest, dat zij hem met oogen' vol nederige
dankbaarheid was gaan aanzien^., dat zij hem;
tenslotte dienzelfden morgen had gekust, uit
eigen vrijen wil, met haaar geheele hunkerende
ziel op haar lippien.
- Wat er óóit ook gebeurt, ik zal blij zijn,
dat je mie getrouwd hebt... wat er ook ge
beurt...
Kon zij dat nog steeds zeggein... denken?
Zeker niet. Hij had haar dien leelijken kant
van haar afgod laten zien. Zij moiest nu wel
voor hem huiveren, hem haten.
Roderick had hiet gevoel, alsof hij de laat
ste tien dagen, jaren in ervaring ouder gewor
den was, maar van alles, wat gebeurd was,
liet het laatste half uur de bitterste herinnering
bij hem achter, toen hij] daar in de duisternis
dat ergerlijke voorstel aan zijjn vrouw gedaan
had.
Hij liet zich van het hek zakken en slen
terdie naar het circus. Hij wachtte nu met on
geduldig verlangen op haar... om vergiffenis te
vragen, om zichzelf te vernederen. Er zat een
goede kern in Roderick Briton. Men mocht
er hem geen verwijt van maken, dat iets van
de zwakheid en het weifelende van zijn arme
kleine moeder, zich 'in hem vermengd had met
de wilskracht en mannelijkheid van zijfn va-
der"s natuur. Hij baande zich een weg door
de menigte nieuwsgierigen.
Midden in een kleine groep mannen en vrou
wen stond een man in slordige avondkleedijig
luid en snoevend te praten.
lm het voorbij gaan keek Rodericktoeval
lig naar hem. Het was Shierny, de man die
Rosalie geslagen had.
Hun oogen ontmoetten elkaar en Sherny brak
midden in een zin af, zijn gezicht vertrok tot.
een leelijken grijns,, toen hij den hautainejn
blik' van Briton opving.
Rorie liep kalm door; hij trok zich niets van
Sherny en zijn woedend, gemeen gezicht aan.
Als Rosalie op dat momeyt bij hem geweest
was, zou hij haar openlij;k als zijn vrouw be
handeld hebben.
Er had eten volkomen innerlijke omkeer in
Amsterdam, door den carillonneur J.
Vincent. Hilversum.
1.15—2.00 Lunchmuziek door Trianon Trio.
Amsterdam. Hilversum.
2.30—5.00 Opemluchtmatinée van het Haagsch
Harmonie orkest. Hilversum
5.00—6.00 A.N.R.O. Vooravondconcert
6.00—6.30 Lezing d. Dr. H. Groot van^juet
Sterrenstelsel.
6.30—6.45 Voortzetting concert.
6.45—7.45 Het Haagsche Gemengd köor
„Apollo". Hilversum.
7.45 Politiebericht.
8.15 Kurhausconcert.
10.30 Nieuws- en Persbericht.
10.30—12.00 Dansmuziek.
Donderdag 1 September.
12.35—2.00 Lunchmuziek door Trianon Trio
Amsterdam. Hilversum.
3.30—4.30 Wie niet vergeten worden.
5.00—6.00 Orgelconcert.
6.00—7.45 A.N.R.O. concert.
7.45 Politiebericht.
8.10 N. C. R. V. Concert en lezing.
10 30 Nieuws- en Persbericht.
10 50—12.20 Dansmuziek Daventry of Berlijn.
Vrijdag 2 September.
12.35—2.00 Lunchmuziek door Trianoin Trio
Amsterdam. Hilversum.
3.20 Trio. Daventry.,
5.00—7.00 A.N.R.O. concert. Hilversum
7.00 Vr. Prot. R. O. Lezing en muziek.,,
7.30 Bach-cyclus VII.
7.45 Politiebericht.
8.10 Kurhaus-Symphonieconcert.
10.30—12.00 Dansmuziek uit Scheveningen.
Zaterdag 3 September.
12.35—2.00 Lunchmuziek door Trianon Trio
Amsterdam. Hilversum.
2.00—4.00 Filmmuziek Cinema Royal A'dam.
4.00—6.00 Dansmuziek uit fiet Kurhaus te
Scheveningen. Hilversum.
6.00—7.45 A.N.R.O. concert.
7.45 Politiebericht.
8.10 V.A.R.A. Muziek en Voordracht.,,
10.30 Nieuws- en Persbericht.
10.50—12.50 Dansmuziek Daventry of Berlijn.
Programmawijziging voorbehouden.
Zwart 13 schijven op 7. 8, 9, 13, 15—20, 22,
25, 30 dam op 46.
Wit 15 schijven op 26, 28, 29, 31, 33, 34, 37,
40—42, 44, 45, 47—49.
Die moeilijk te vinden oplossing is als volgt:
Wit. Zwart.
26—21 16:36 gedw. A
37—32 30:50
29—24 20:37
42—37 22:33
49—44 50:39
47—42 36:38
40—34 '4640
451 en wint.
A. op zwart 3050, wit 21:1 en wint dan
door overmacht want de zwarte dam op 46 staat
t opgesloten.
Stand. n». 133.
van A. PL ANTING A te Nieuwe Niedorp.
ZWART.
Verzoeke alles betreffende deze rubriek te
zendton aan D. KLEEN te Winkel.
Oplossing probleem no. 131 (Havemans).
Wit 38-32, 30—24, 49—43, 32—28, 31—27,
48:37, 35—30, 30:10 en wint.
Stand No. 132.
van A. RFNOÖY te Hoogwoud-
ZWART
IVÏT
Zwart. 11 schijven op 611, 20, 23, 26, 28, 33
Wit 10 schijven op 17, 22, 34, 36, 41—44,
48, 50.
Wit behaalde op de volgende wijze winst.
W.it. Zwart.
36:31 26:46
42—38 33:42
48:37 46:29
22:2 11:22
2:19 en won.
Ter oplossing:
Probleem np. 134.
Auteur J. N. SINGER te Venhuizen.
(Eerste publicatie).
ZWART
WIT
Rorie plaats gehad. Hij was nu even verlan
gend om de waarheid omtrent zijn huwelijk te
vertellen, aan de ouden Fergerson'en de ge
heele wereld als hij 'n kwartier geleden angst
vallig getracht had het feit te verbergen. Het
plotseling opgekomen zelfverwijt had alles in
hem veranderd; de stem van zijn beter ik,
had zich in hem eindelijk laten hooren en Ro-,
rie was gereed om zijn vrouw in de armen te
nemen en te trachten iets goed 'te maken van
den warboel, die door zijn eigen toestand ont
staan was.
Toen hij de tent naderde, zag hij een wild
dooreen geloop van menschen, hoorde hij een
geroezemoes van zenuwachtige stemmen een
man gaf op heeschen toon aanwijzingen. Hij
versnelde zijn pas; de gedachte kwam bij hem
op, 'dat misschien 'een van de hongerig uit
ziende Leeuwen losgebroken was. Hij voelde
zich als gedreven naar Rosalie. Zij was zijn
vrouw... hij was haar natuurlijke beschermer.
Hij baande zich een weg door de opdringen
de menigte, waarbij zijn lichaamskracht hem!
goed te pas kwam. Een van de bedienden in'
schamelooze livrei klampte hem ademloos aan.
Is u dokter, mijnheer? Er is een ongeluV
gebeurd... Het gezicht van den man was bleek
en verwrongen.
Rorie schudde het hoofd.
Neen. Is er iets ernstigs gebeurd?
Maar het was overbodig voor den man om
te antwoorden, op dat oogenblik week de me
nigte op zij, en Rorie zag den gebrekkige zijn
Leelijk gezicht, verwrongen door hartstochtelijke
smart en een soort van dolle woede, in zijn
armen iets dragend... iets, was het een kind,
was het 'een meisje?
Met verbijsterende ontsteltenis drong de
waarheid opeens tot hem door:
Rosalie! Die jonge Briton schreeuwde de
naam uit. Hij drong zich heftig door die me
nigte naar dien man toe. Hij wou hem den last
uit de armen trekken, maar hij werd daarin
verhinderd.
Rosalie als dood in de armen van den ander;
haar hoofd hulpeloos tegen zijn borst, het bloed
stroomde over haai' gezicht; haar oogen wa
ren gesloten, haar lippen vaal.
Over haar lichaam heen keek de man, den
jongen Briton met een uitdagende woede aan.
Het was Roderick, alsof zijn hart stilstond.
Hij kreeg een suizenid gevoel in zijn hoofd.
Hij wou naar voren stappen haar aanraken,
maar iemand hield hem tegen.
Een man in een lichte overjas baande zich
ten weg door de menigte. Rorie hoorde iemand
zeggen, dat het een dokter was. Onder zijn
toezicht droeg de man Rosalie naar den groo-
ten kermiswagen. De deur werd gesloten voor
WIT
Zwart 10 schijven op 1014, 18, 21, 26, 32, 35.
Wit 9 schijven op 23, 24, 25, 29, 33, 34, 36,
43 en 49.
Wit zet en wint.
het opdringende publiek.
De handien, die de jonge Briton vast hiel
den, lieten los. Hij keek om zich heen met
verwilderde oogen en zag het hoonende ge"
zicht van Sherny.
Hij vergat voor ieen oogenblik hun vijand
schap en vroeg heesch:
Wat is er gebeurd? is zij erg gewond?
Sherny haalde zijn schouders op. Hy beet
hem ,een kort antwoord toe, terwijl hy de trap
van den wagen opging.
Zij viel...
De jonge Briton stond als in een droom:
rondom hem hoorde hij de opgewonden stem"
men van die menigte. Het was een heel evene
ment voor het kleine dorp; niemand dacht
er aan naar huis te gaan, voordat hij alles ge
hoord had wat er te hooren viel.
Het kwam vaag bij Roderick op wat er ge
beuren zou, als hij zich een wag zou banen
naar den wagen en naar binqen ging. Als hy
hun zei, dat hij de man van het meisje was.
Als hij voor haar zou neerknielen en haar
vergiffenis zou smeeken, vóór het te laat was.
Te laat. Een wilde angst kwam over hem.
Als hij haar eens nooit meer alles zou kunnen
zeggen en uitleggen! Maar een nog verschrik
kelijker gedachte greep hem aan. Als zij het
eens met opzet gedaan had! Uit een oneindig-
ed.»l verlangen om hem zijn vrijheid terug te
geven? Had zij hem niet dienzelfden morgen
gezegd, na de huwelijksvoltrekking? Als ik.
ooit merk, 'dat het je spijt, of dat je je voor mij!
schaamt, maak ik een eind aan mijn leven
Een gebied kwam hem over de lippen.
Dat niet... dat niet!...
Hij probeerde toch door de nieuwsgierige
menigte naar de deur van den wagen te drin
gen. Toten hy dien bereikt had, werd de deur
plotseling geopend en de gebrekkige kwam'
de trap afloopien. Hij zag er spookachtig uit
in het gele gezicht; zijn leelijk gezicht heele-
maal vertrokken...
Uit de menigte klonken vragen op, maaar
hij duwde de menschen ruw op zij zonder te
antwoorden.
De jonge Briton rende hem achterna' en
greep hem stevig vast.
Hoe is 't met haar? Om 's hemels wil,
zeg me, hoe het is!... Angst klonk uit zijn
stem.
Bunch draaide Langzaam het hoofd om. Hij
keek met haat in zijn oogejn naar het bleeke
gelaat van Roderick; daarna schudde hij zich
los.
Toen hij eindelijk sprak, lag er een kwaad
aardige toon in zijn stem; de woorden kwa
men als een- snauw over zijn lippen: Zijl is
dood!... (Wordt vervolgd.)
