UIT DEN OMTREK
Yreeselijke cijfers
FEUILLETON
Bezuiniging
Rechtzaken
MOTORRACES,
Zondag a.s. -een advertentie in dit mum
mer herinnert er aan zullen op het Sport
park te Alkmaar voor de derde en laatste keer
van dit jaar motorraces worden gehouden.
Het is de 20e wedstrijd die op dit gebied in
Alkmaar wordt uitgeschreven en deze races
zullen dan ook als jubileum wedstrijden be
schouwd worden.
Door een bijzondere indeeling der wedstrij
den zal zoo worden gereden, dat elke deelne
mer de zekerheid heeft minstens een prijs mee
naar huis te nemen.
Dat de bekende- racers elkaar ditmpal met
groote energie zullen bekampen, kan zeker
voorspeld worden uit de omstandigheid, dat
als jubileumprijs een zilveren beker wordt uit
geloofd.
Door de hoeren Rijkes, Sijes en Güd-e is
tevens een groote gouden medaille uitgeloofd,
die Zondag verteden zal worden.
Reeds 40 deelnemers hebben zich voor deze
buitengewone wedstrijden lateiif inschrijven;
waaronder bekende rijders als Hafnersveld, M.
van den Berg, Van Riessen, Beverdam, Vaal
Koot en enz.
Als het weer wat wil medewerken, belooft,
het dus Zondagmiddag een spannend-en wed-;
strijd te worden.
Men verwacht, dat uit alle deelen des lands!
belangstellenden voor deze wedstrijden maar
Alkmaar zullen komen. i
Uit de gids, het blad van het Chr. Nationaal
Vakverbond knipten we 't volgende: (Uit ©en
artikeltje over Sacco en Vanzetti.)
„In New York is ©enigen tijd geleden een
kapel in gebruik genomen, gewijd aan „Rus-
land's Rouw." Iin New York is thans de hoofd
zetel van de Grieksch Orthodoxe Kerk ge
vestigd. Langs de muren dpzer kapel staan
de getallen, de lange lijsten van martelaren,
die aan het Bolsjewisme zijin ten offer geval
len. Het zijn de volgende getallen: de keizer
lijke familie; 37 bisschoppen; 1500 priesters;
34585 onderwijzers; 16367 stud-eptien en pro
fessoren; 79000 ambtenaren; 65890 edellieden;
56340 officieren; 196000 arbeiders; 268000 sol
daten en matrozen; 890.000 boeren."
En het zijjn de communisten, die zoo ont
zettend te keer gijngen, wijl de Amerikaansche
rechters twee, anarchisten wegens moord naar
de electrische stoel verwezien.
Kpmt u niet op „Four Winds" wonen?
In die schuur? En alléén?
Mijers lachte: Zie je wel, dat ik gelijk
heb. Trouw, jongen, dan zal het geen schuur,
meer zijn. het wordt eten paradijs... met de
ware vrouw...
De beide mannen namen met ©en handdruk
afscheid. Roderick Briton liep verveeld en in
een trieste stemming terug. Hij dacht aan de
pracht van zijn landgoed met zijn schilderijen
©n zijn eetzaal met het rijke beeldhouwwerk.
Het zal ©en paradijs zijn... mteit de ware
vrouw!...
Hij moest erkemjpen dat dr. Mijers gelijk
had. Zijn diepste verlangen was, dat iemand
van hem houden zou, dat hij iemand had om
voor te leven.
Hij pdbgde weer aan Lilian Fan© te denken,,
maar het was, alsof haar mooi gezicht in zijn
herinnering ver-bleekte en verdrongen werd
door het lieve, trouwe kopje van Rosalie.
Juist pass-eerde hij den b-ontwinkel, waar
voor hjj met dr. Mijiers gestaan had.
Gelukkig mensch, dacht hij jaloersch,
om -een vrouw te hebben, voor wie hij ©en
attentie kon bedenken, een vrouw, in wier le
ven hij de voornaamste plaatst innam. Rorie
kende Brenda nauwelijks en bij|zoinid-er sym
pathiek vond hij -haar ook niet, maar op dat
oogenblik was ze voor h-ern de belichaming
van de vrouw, die liefde wekte en liefde gaf,
zooals hij zelf een had "kunnen hebben, als
Lilian hem niet uit laffe geldzucht ontrouw
was geworden... alsi Rosali-e -niet gestorven
was!...
En doelloos slenterde hij verder.
HOOFDSTUK- XV.
Het onderhoud met den beroemden specia
list was zeer to-t genoegen van Mijers afg-e-
loopen. Hij was er in geslaagd den groot-en
man voor het geval te interesseeren -en deze
had beloofd maar Bedmuind te zullem komen.
Mij-ets wandelde in opgewekte stemming te
rug. Hij besloot het bontstel voor Brenda te
'koopen en het maar meteen mee naar huis te
nemen; maar zeer tot zijn teleurstelling, bleek
ö-e winkel al gesloten.
Er was ©en gevoel van medelijden met -den
jongen Briton bij hem opgekomen; hij besloot
er straks eens me-t Fergerson over te spreken.
Maar ond-er den gezielligen maaltijd hadden
de beide oude vriend-en zooveel met elkaar
te bepraten, dat Mijers zijp voornemen heel-e-
maal vergat. Juist toen hij afscheid wilde pe-
'tZijn de communisten iri 'Nederland, die
vreeselijk kabaal maken, nu de Indische re-
geering de moordenaars in Indië met den -dood
straf berecht.
't Is niet meer zoo schering en inslag als enkele
jaren geleden, maar 't vraagstuk der bezuiniging
blijft nog urgent.
Dit deed ons de Troonrede wel hooren. Voor
optimisme omtrent 'sRijks middelen is geen
plaats. De ambtenaren en onderwijzers, die die
gribotste sommen moesten bijpassen om den gul
den gaaf te- houden, behoeven er vooralsnog niet
op te rekenen, dat 't herstellingstij-dperk is inge
treden. De toestand blijft nog steeds zorgelijk.
Wel zal het tijdstip, waarop de zevenjarige
leerverplichting wordt ingevoerd, belangrijk wor
den vervroegd, en daarmede een goede greep in
de financiën worden geforceerd, maar deze maat
regel is zóó noodzakelijk, dat langer wachten im
mers noodlottig kon zijn! En principiën nu ja,
blijven wel principiën, maar als dit zoo, dat zus
wordt geregeld, kom, d-an leggen wij- er ons -wel
bij neer, dat de leerplichtsohroef nog eens flink
wordt aangedraaid'.
Bezuiniging!
Het geldverkwisten was in de oorloigsjaren een
epidemische ziekte geworden van Staat en Volk.
Doch toen 't volk spilde met 't geld, en die
Staat 't verkwistte, «kostte 't volk dubbel. En
de spil ziekte bij den Staat was in één woord zorg
wekkend.
Ren soort consultatiebureau, de Algemeene Re
kenkamer, werd opgericht. Dit instituut heeft
de spilziekte te constateeien.
Het jaarverslag van dit bureau geeft ons tal
va:n staaltjes, waaruit wij kunnen zien, hoe er
met onze belastingpenningen, die wij met zooveel
moeite bij elkander brengen, wordt omgesprongen.
Eien der allerergerlijkste gevallen is wel ae
overdreven uitgave 'voor het Postkantoor te Haar
lem. i
Het Postkantoor moest een brievehbusplaat heb
ben. Natuurlijk.
Eien zeer duidelijke!
Best.
Eln een solide!
Zeker.
Welnu zoó'n dingetje kostte maar .even f 1900.
Em er moesten ook acht bordjes zijn, waarop
„Posterijen en Telegrafie" staat, je moet toch
weten wat voor 'n gebouw 't is. Ein dan zou 't
wel heel aardig staan, als die bordjes in' overeen
stemming waren met andere dingen. Er móet toch
harmonie zijn!
Goed zoo; het Rijk noteerde 'hiervoor een uit
gaaf van f 2400.Daarvoor heeft het Postkan
toor te Haarlem nu mooie smeedijzeren bordje3.
Stempels schijnen ook zeer duur te zijn. We
liepen dezer dagen voorbij een boekwinkel en za-
men, werd hij er weer aam herinnerd doordat
zijn oog viel op een' aam Rorie geadresseerden
brief, die op den schoorsteenmantel lag.
O. ja, -dat vergat ik nog, zei hij m-et zij|n
overas hal aan. fj Ik heb vanmiddag den
jongen Briton ontmoet. Wat scheelt die Ted
dy?
Wat hem scheelt?
Ja, ik vond hem* vreemd en gedrukt.
Hij viel me warempel half o-m den hals, toen
hij me zag, en w-e kennen elkaar amper. Hij
voelde zich blijkbaar erg eenzaam en er,was
bovendien zoo iets cynisch in zijn tnanie-r van
spreken... is er een vrouw in 't spel, of zoo...?,
Fergerson aarzelde, geen oogenblik. Ik
geloof, dat hij nogal veel op had met mis$
Fane. Ze; heeft hem in de steek gelaten, toen
ze hoorde, dat hij geen cent kreeg, en ver-,
loofde zich toen dadelijk met dien millionair,
met Querme.
Dat is ook zoo; Brenda heeft me er iets
van verteld. Dus het is voorgoed uit tusscben:
Roderick en haar?
Gelukkig voor hem wel.
Je schijnt geen bijzonder hoogen dunk'
van de dame t-e hebben? lachte Mijers.
Inderdaad. Ze zou Roderick moreel en
misschien zelfs wel financiëel geruïneerd heb
ben. Hij heeft ©en- vrouw noodig, die op zijjn
best pas in de tweede plaats om zijn geld
denkt en in d-e eerste plaats aan hem zelf.
Dat zou zij nooit gedaan hebben. Ik ben nog
zoo ouderwetsch om te geloo.ven, dat alleen
een huwelijk uit liefde goed is... anders beter
heel-cmaal geen.
Ik dacht dat Roderick erg verdrietig was.
Ik stelde hem voor om hier vanmiddag ook
re komen eten. maar hij wou niet. omdat hij
dachc, dat jij niets van hem hebben moet.
Dat is absoluut niet het geval. Hij is
een beetje uit den koers geslagen en hij moet
iemand hebb-en, die hem weer in het rechte
spoor brengt. De vraag is all-een maar wie
dat moet do-en.
'Hij is nog jong.
Niet te jong oml t-s hegrijpen, dat hij
een man is en verantwoordelijkheid op zich
moet nemen. - 1 -
Mijers haalde d-e schouders op. Laat hem1
zijn wilde haren maar verliezen; hij zal door
schade en schande wiel wijs worden. Dat moe
ten wij allemaal en op den duur is een man
er niet slechter 'om.
Je weet, Eustace!, dat ik het met deze
theorie van jou nog nooit eens ban, geweest
en h-et ook nooit worden zal.
D-e advocaat trok ook zijn jas aan. Ik
breng je even naar het station.
Samen verlieten zij het huis. Het was een
heerlijke zachte herfstavond miet een prach
tige sterrenlucht.
We kunnen wel Loopen, het is niet ver,
zei Mijers. D,us Iddl-er komt Vrijdag, ging
gen daar mooie stempels, dagistempels, aangeboden!
voor om en bij' f 10. Maar de Directeur van een
Rijksinstelling bestelde er een voör "t bagatelletje
van f 285
Als ik nu mijn inkomstenbelasting betaal en
mijn personeeie belasting, krijg ik een niet erg
prettig gevoel over me.
Als burger acht ik me verplicht mijn sahiot
en lot te betalen; ik beschuldig me zeiven als
ik moet constateeren, dat ik er in den grondj der
za.ak niet van houd belasting te betalen, wijl ik
mij daartoe van Boven geroepen weet, maar.... alls
ik mijn geld uittel, denk ik toch: werd, het maar
nuttig en goed besteed!
En wat nu het jammerste is?
De A lgemeeuex Rekenkamer kon hiets anders
zeggeh dan: ,,'tgaat zoo niet goed, dit en dat is
aan 't licht gekom-en, 't ontbreekt aan ambte
lijk verantwoordelijkheidsgevoel", maar tot in
grijpen mist dit instituut de bevoegdheid.
En zoo modderen we nu al vele jaren voort.
Krachtig ingrijpen, voorbeeldig straffen en zorg
vuldig waken lijkt ons eën eerste eisch om aan
'dit onverantwoordelijk gedoe een eind te krijgen.
ARRONDISSEMENTSRECHTBANK,
NIEUWE ZAKEN.
Eiep aspirant Heilige.
Onze ou-de vriend, Frans S'. uit Venhuizen
die al sinds 30 jaren tot onze meest geliefde
kennissen behoort, kon tot voor ©enigen tijd
niet zijn zondige liefde voor de flesch bedwin
gen, doch toen hij werd veroordeeld tot een
half «jaar deportatie naar den bijzonderen im-
populairen krententuin, sloeg hem d-e angst
om het hart en begon hij ernstige plannea te
maken tot verbetering zijns levens, opdat hijj
eenmaal op de laatste groot-e bijeenkomst van
alle volkeren in het deel van Josaphat, al
thans een dragelijke figuur zou kunnen slaan.
En zulks met zoo'n schitterend succes, dat
ftij er vermoedelijk zelf paf van stond. De re-
classeerin-g gaf heden vspi dezen koenen strij
der tegen zijn ongeregelde hartstochten een
loffelijk testimonium, zoodat de officier, ver-
t-eederd door zooveel moreel-e kracht, den moed
had tegen den opposant 3 dagen hechtenis en.
6 maanden opzending voorwaardelijk te vor
deren. Profiteert dan Frans, ad muitos armos!
Weer in den pekel gezet.
Een zaak tegen zekeren Heer Douwe S.,
w-erd wegens ontstentenis van verdachte -en ge
tuigen uitgesteld tot 15 November.
Heibel in de balzaal.
Een 27-jarige Duitsch geborene en te Ven
huizen dienende boerenknecht Popke Jacob V.,
kan niet aan het volk worden getoond als een
voorbeeld valn hoffelijkheid. Integendeel gaf
hij in den nacht van 14 op 15, ter gelegenheid
van de kermis te Zwaag in het café van den
hij voort. Drommels, wat zal dat een suc-
oes .zijn, als we dat kleine ding weer gaaf en
gezond op de b-een krijgen.
Juich niet te vroeg, zei Fergerson, veel-
heteékenend. Tiusschen twee haakjes, heb
je aan Roderick Briton verteld wat j-e in Lon
den kwam do-en?
'Hij voelde zich bepaald opgelucht toen zijn
vriend de vraag ontkennend beantwoordde.
Waarom zou ik het gedaan hebben; dien
jongen losbol kan zooiets immers toch niets
schelen.
Ik dacht dat je het gedaan had, om
dat hij nu h-eer van het dorp geworden is.
Hij stelt niet h-et minste belang in h-et
dorp; hij z-ei, dat hijj nooit verlange op de
„Four Winds" terug te komen; hij vond het
een akelige oude schuur. Wat moet er toch
uit dien jongen groeien, Teddy?
Wat groeit er uit anderen in dezelfde
positie? i
Ingepikt door een of andere avonturier
ster, die ze moreel en financieel naar den kel
der helpt. Dat is zoo hèt gewone verloop. Waar
om' zoek j-e geen vrouw voor hem?
Fergerson bedacht wat da ander wel zeg
gen zou, als hij hem: de tragedie vertelde.
Maar het antwoord op Mijers' vraag werd
hem bespaard door een harden slag en ge
weldig gekraak, gevolgd door lujd gill-en en
verward geroep van stemmen, dat de stilte
van den avond verscheurde.
Een ongeluk! Die dokter rende er heen,
in langzamer tempo door Fergerson gevolgd.
Dichtbij, op een hoek bijj een kruispunt van
twee straten, zagen z-e e-en verwarde donkere
massa liggen. Van alle kant-en kwamen men-
schen aanrennen,; boven het lawaai en stem-
rumoer uit hoorden ze het bij-na-waanziini ti ge
gegil van een vrouw.
Mijers drong naar voren en maakte- zich be
kend als dokter.
Wat is hier gebeurd? Iemand gewond?
E-en opgewonden krantenjongen gaf hem
antwoord: Tw-ee auto's met elkaar in bot
sing Sir. Een heer zwaar gewond... ik denk
eigenlijk, dat hij| al dood is.
Een politieagent duwde de opdringende me
nigte achteruit; een paar mannen waren bezig
een blijkbaar reeds levenloos lichaam uit den
puin-hoop te bevrijden; een dame in avondtoi
let, met diamant-en in be-t haar, stond zenuw
achtig snikkend en gill-end over het lichaam'
heengebogen.
De adem stokte den ouden Fergerson in
de keel, toen hij het van schrik verwrongen
vrouwengezicht zag bij h-et licht van een
straatlantaarn; het was Lilian Fiane en1 Ide man
- Hij hoog zich wat naar voren om te zien of
geen nachtmerrie hem bedroog de doode
man was Barlett Quproe, -de Amerikaansche
million-nair.
(Heer Buis duidelijke blijjkeh van russische Ma
nieren te bezitten.
Hij danste daar namenlijjk met een bevallige
dame uit Hoorn, die met haar echtgeïloot, den'
den caféhouder Wijnstok en ander gezelschap'
in een auto te -Zwaag was gearriveerd om de
bloemetjes een buiten te zetten. I-edere héiJ
lige moet zoo nu en dan zijn waslicht eens-
hebben, niet waar.
Na een opwindende charleston kreeg onze
rustieke danseur verschil" van meening met de
dame, die hij beslechte door haar met een bil
jartkeu, zeker omdat er geen mestvork bij de
hand was, -een zoo hevige-n slag toe te bren
gen, dat zij hevig bloedend werd verwond,1
zoodat later geneeskundige hulp moest wor
den ingeroepen en het slachtoffer van lande
lijke galanterie verplicht was, eenige dagen het?
bed te houden.
\teor deze mishandeling stond! de heer V,
heden terecht- en tegen hem werd niet minder,
dan 3 maanden gev. gevorderd.
De getroffene dame, mevrouw Wijnstok, re
clameerde bovendien nog f50.50 wegens kos
ten geneeskundige behandeling, ©ein door bloed
bedorven fluweelea costuum en salaris voori
hulp in café en huishouden.
Da opvolgster van de miljoenen juffrouw.
De eertijds vermaarde Jannetje Struijjk, d©
miljoenjuffrouw, schijnt dezer dagen te worden
geimmiteferd door mej. Neeltj-e S„ 'n soort
rondzwervende huishoudster, die voornamelijk!
de dorpen van N.-Holland onveilig maakt. De
ze dame heeft reeds in 1917 voor het eerst k-eln-i
ais gemaakt met den strafrechter en sind=j
dien. tijd haar best gedaan, die voorname rela
tie biet te verwaarLoozep. Ze noemt zichzelvepi
het slachtoffer van kleptomapiiei en de begeer-,
lijkheid der mannen, doch deze lastige eigen
schappen hebb-en gelukkig geen invloed gehad;
op haar gestel, want z-e ziet er dik en vet, ge
zond en blozend uit, voorts is zij in bet be
zit van een flinke baby, 'n zoowat twee jarige
reuzenboy, die toen ze heden terecht stond
wegens oplichting van den orientalisch uitzien»
den burgemeester van Grootebroek, werd toe
vertrouwd aan een rijksveldwachter om hem;
zoo veel mogelijk zoet te houden.
Gezegde mej. N-eeltje, die Maandag terecht
stond ais verdacht van diefstal van 3 bank
bij j-etjes ten madieele van m-ej. Hooijboer t©
Hoorn, had met ©en link smoe-sje het goede)
hart van Groot-ebroek's burgemeester bewogen
tót afgifte van f5.—. i
Dergelijke trucs heeft deze vrouw ook met
succes uitgehaald te Bergen en te Hieiloo.
Het mocht dus geen verwondering baren,
dat de officier tegen haar 1 jaar gevangenis
straf vorderde.
Natuurlijk werd voor haar door den ver
dediger, vandaag was bet mr. Schenkeveld,
gevraagd ©en psychiatisch onderzoek;, dat te
genwoordig sterk in d-e mode komt.
HOOFDSTUK XVII.
Nadat hij van dr. Miilers afscheid had ge
nomen, slenterde Roderick mistroostig terug
naar zijn club. Zijjn besluit om naar het bui
tenland te gaan bleef onwrikbaar hij had ge
noeg van Londen en te veel van het buiten
leven. Hij kon zich ni-et meer voorstellen, dat
er en nog maar. zoo kort geleden een
tijd was geweest, dat hijj bevrediging gevonden
had in h-et leven der Londensch-e society en
de kostbare buitensporigheden van dat leven.
Nu had hij meer geld dan hijj zou kunnen
v-erteren, terwijl hij vroeger nog wel -eens moei
lijkheden ermee had gehad, maar h-et feit, dat
hij maar onuitputtelijk chéques kon uitschrij
ven, scheen zelfs ge-en bekoring voor- hem te
hebben; d-e heele wereld leek hem stom, on
eindig stom-vervelend. Af en toe vroeg hij
zich af, of hij zich piet veel gelukkiger zou
hebben gevoeld met zijn derde klas-passage
tiaar Australië, die hij toen in d-e eerste op
welling had afbesteld.
Een paar he-erem, die lusteloos in groote stoie-
l-en bij het vuur weggedoken zaten, keken op,
toen Rorie binnenkwam eta knikt-en. Ze wa
ren juist tot de conclusie gekomen, dat Rorie
zonderling deed den laatst-en tijd eia schreven
dit toe aan de verloving van Lilian.
Rorie ging zitten, nam ©ep krant op en 'be
stelde een whiskey-so-da. Hij had beelemaal
geen trek in whiskey en li-et h-et glas onaapj
geroerd staan. Hij speld©1 de krant van begin1
tot eind, maar toen hij klaar was, zou hijj
niet in staat geweest zijn om één letter ina t-e;
vertellen van wat hij gelez-en had. Eet blikj
op de klok deed hem; echter tot de aangename'
ontdekking komen, dat de middag tenmiustq
voorbij was: het was zes uur.
Iemand, die bij het vuur had zittep slapen,
w-er-d wakker, kwam geeuwend overeind eni
lsenterde naar Rorie toe. Hqllo, oude jon
gen! i
Rorie keek dep jongen man tamelijk onver
schillig aan. Hij was ni-et zoo bijster gesteld
op Halsham; het was een personage, dat
leefde van geleend geld, dat hij met de groote;
vrijmoedigheid en zonder eenig excuus nim
mer teruggaf.
Hal sham zag er verboemeld uit. Hij sliep;
te weinig en dronk te veel. De uitdrukking
op zijn gezicht verried, dat hij overwoog of|
met eenige kans op succes den t-egenwoor*
dig-onuitputtelijken Briton zou kunnen aan-
pompen voor tien pond. Wel had hij nog geen-
uur geled-an zijn ge-luk beproefd en met
succes -bij een nieuw lid d-er club, dat zijp'
reputatie nog ni-et kendè -en een oogst van;
vijftien pond binnengehaald, maar dat was
geen bezwaar om als het moment gunstig was,
te trachten zijn bezit te- vermeerderen. Rode-
riek sneed hem echter dqn pas af door te
vragen, wat hij dien avpnd ging -doen.
1 (Wpndt vervolgd.),
