Rechtzaken
meenie 'Alkmaar resideeiemd'e, een acutie aanval
van animositeit ten opzichte van zekeren heer
J. v. Tiel, die zoo brutaal was mét het meisje
van des omvalbewoner's vriend op stap te gaan.
Hij uitte zijn ontevredenheid door gezegden don
Juan 'n lik op z'n postzegel te geven, me"t ge
volg dat hij heden tot f 15 boete of 15 dagen,
werd veroordeeld.
Nhar den sukkelamolan verwezen.
iEien jongmensch uit het Noordeind te Heer-
Hugowaar'd, voor korten tijd wegens mishande
ling tot f50 boete veroordeeld, deed nu weer
van zich spreken door het feit, djat hij op 24
Juli den caféhouder J. Wester had mishandeld.
Deze boerehonvivant kwam met nog ©enige ge
lijkgezinde opscheppers in de looaliteit, die let
tende op hun optreden en jeugd, hen weigerde
eenige consumptie te verstrekken.
Hen hou'ding waarvoor de heer Wester allen
lof verdient.
Indien alle kasteleins zoo optraden, zouden er
stellig minder moedertranen geschreid wprden.
Het jonge mensc'h hierboven bedoeld beant
woordde de verdienstelijke weigering van den ca
féhouder met een slag in diens gelaat. Maar hij
werd heden flink gestraft en veroordeeld tot-14
dagen gevangenisstraf!
Twijfelachtige reclame.
Hon mijnheer die van geen persoonlijke be
langstelling had blijk gegeven, moest terecht staan
omdat hij een fouragehandelaar niet bijzonder
had geflatteerd, door hem uit te maken voor
'n „slechte schurk", die 20 ledige zakken had
gestolen. De verontwaardigde fouragier diende
natuurlijk een klacht in. Aangezien de officier
echter nog gaarne een niet verschenen getuige
wil hooien, werd de zaak aangehouden tot 10
October.
Ga je weg af ik neem je weg!
Daar het paar schoenen, Uat een door Groote-
broek tippelende zwerver geen neiging vertoonden
om weg 'te gaan, werden ze door hem wieg ge
nomen en onmiddellijk in dienst gesteld. De
eigenares van de schoenen, de winkelierster, mej.
Koopman, nam geen genoegen imet deze brutale
toeëigening en dank zij haar directe actie, was
de schoenengoochelaar weldra ingepikt. De offi
cier eisehte heden 10 dagen ratslikken, maar
den politierechter was deze straf nog lang niet
zwaar genoeg en veroordeeld© den globetrotter
tot 1 maand gevangenis.
Van kwaad' tot erger.
Een Heldiersch ingezetene, niet bepaald tot ie
elite behoorende, maakte' zich in den nacht van
23 op 24 Juli schuldig aan een 'handeling, die
alleen wordt geoorloofd in de door de gemeente
daarvoor beschikbaar gestelde inrichtingen. Een
agent* van politie constateerde deze urologische
overtreding en zegde den delinquent een proces
verbaal toe, waarop hem een zoodanig gemeen
scheldwoord! wend toe gebulderd, dat ook 'n pro
cesverbaal ter zake belee-diging volgde en het on
derwerp van deze 'drukke ambtelijks bemoeiing
heden tot f25 boete of 25 dagen werd veroor
deeld'.
lEen ruwe snuiter.
Een zwaargebouwd lichtWaehter te Helder, die
prat gaat op zijn lichaamskracht en bovendien
een niet bepaald prettigen drank over zich heeft,
kwam in den vroegen morgen van '10 Juli, na een
zeker niet drooggelegde kermisnacht, uit een
café komend, in contact met een paar voorbij
gangers, die hij direct te lijf ging en ©en hunner,
de visscher Jb. Hennig een slag toediende. Onze
sterke vriend, die wijzer deed zijn krachten te
beprpeven op geheelonthouding en tot bescher
ming van zwakken en verdrukten, werd heden
tot f50 boete of 30 dagen veroordeeld.
Verder niets meer aan de orde zijnde, wordt
de zitting gesloten.
ARRONDISSEMENTSRECHTBANK.
Meervoudige Strafkamer.
Zitting van Dinsdag 27 September
UITSPRAKEN.
Franciscus Lndovicus S. Venhuizen. Hooger be
roep openbare dronkenschap, 3 dagen hechtenis
en 6 maanden opzending voorwaardelijk
proefjaren.
Popke Jacob V., Zwaag, mishandeling f 50 j
boete of 50 dagen en f 12.50 schadevergoeding.
Neeltje Petronella S., gedetineerd, oplichting
en diefstal, 6 maanden gev.
Cornells N. Helder, gedetineerd diefstal on
der verzwarende omstandigheden, onderzoek niet
vollledig, nieuwe instructie.
Petr. Corn. 3., gedetineerd, rijwieldiefstal, 1
jaar gevangenisstraf.
Hendrik B., Bergen, gedetineerd. Diefstal met
braak en poging tot doodslag. A.s. week uit
spraak.
Mijndert W-> gedetineerd. Zware mishande-
ing. 2 jaar gevangenisstraf.
Cornelis K., St. Pancras, diefstal of verduis
tering van een schuldbekentenis, f25 boete of
25 dagen.
NIEUWE ZAKEN.
Zwaar gezwam ever de zilveren rikketik.
Een 36-jarige werkman te Hoorn stond terecht 1
omdat hij op of omstreeks 2 Februari uit die
slachtplaats van slager Veen een zilveren hor
loge, dat aan diens knecht F. Schiphorst toebe
hoorde, zou hebben 'gestolen. De verdenking viel
op den verdachte op £rond dat hij in het café
van v. d. Kooij1 een zilveren horloge (te koop
zo lihebben aangeboden. De man ontkende hef
tig. Hij was sinds December niet "meer in de
slachtplaats geweest en het horloge, dat hij in
het café had getoond, was zijn eigendom. Het
gestolen horloge is spoorloos verdwenen. Een voor
zoo'n onbeduidend diefstalletje, de géheele waar
de van het horloge is misschien een daalder,
werd een abnormaal groot getal getuigen ge
hoord. De officier vorderde 6 maanden gev., ter
wijl mr. Thomas, de verdediger, vrijspraak con
cludeerde.
Drankzucht, (ljf tot djiefstal voert.
Een 36-jarige arbeider uit de Zijpe, heeft zich
bijzonderlijk toegelegd op het stelen van rijwiel-
belastingplaatjes, tot ten slotte de justitie op
afdoende wijze een eind maakte aan deze lange
vingetsport, door den delinquent achter slot en
grendel te zetten. 'Hij is ook al eens voorwaar
delijk veroordeeld, doch zijn ongeregelde begeer
te naar biertjes hebben hem telkens weer op
het pad der zonde gebracht. De officier vor-
derd e6 maanden gevangenisstraf, doch de ver
dediger, mr. van Loockeren achtte zoo'n straf
toch wél wat al te peperig voor iemand, die
reeds drie maanden in voorarhest heeft doorge
bracht, en stelde wat meer clemente bekeerings-
middelen voor.
D|& genoegens van het edele k ran tenidjr u k kers vak
Hoe genoeglijk rolt het leven, des gerusten
laaidmans heen, zong eenmaal onze goeie Poot,
maai- dat kan om den dood niet getuiigld worden
van den tegenwoordigen krantendrukker. Niet
alleen legt de arbeidswet hen vele lagen en listen,
maar ook de strafwet loert op hem_ als een kat
op de muis. Dat ondervond 'heden kan den lijve
de 'directeur vau "het R.K. N. H. Dagblad, die
op de zondaarsbank was gemorteerd, omdat een
correspondent van Heiloo in het vuur van zijn
ijver een in de gemeente woonachtigen boom-
kweeker zoodanig de ooren 'had gewasschen, dat
een aanklacht werd ingediend ter zake smaad,
laster of beleediging zoek maar 3 voor 'n stui
ver, pak weg vijf!
De geachte neef hoofdredacteur, een edele ziel,
vol opofferingsgezindheid:, bood spontaan de
schuld op zich te nemen, docih dit zoenoffer werd
VOOR D|FN POLITIERECHTER.
'Middagzittiing van Maandag 26 Sept.
Had je me maar.
Eieln crimineel© zondaar, op 26 April 1926 ver-
eêrd met een voorwaardelijke veroordeeling tot
twee maanden „celsolo", heeft zich deze gunst
onwaardig betoond, door opnieuiw af te dwalen
en naar Duitschland uit te wijken. Zoo gauw
ze nu dezen ondankbaren reclaasant te pakken
kunnen krijgen, zal die voorwaardelijke straf.
2 maanden gev. op "hem worden toegepast.
Wie waaglt er earn gokkie
Esc. vee boertje uit Purmer, zich bijzonderlijk
onderscheiden! door een allergénoegelijkst ge
zicht, precies of ie aau 'n rumbooutje zuigt, had
zich 22 Mei te Alkmaar op de „courses" oftewel
wedrennen, opgeworpen als bookmaker en aan
zekeren heer Praas gelegenheid gegeven te wedden
op den draver „Traviata", dié echter jammerlijk
verloor, zoodat Braas zijn knakie kwijt w,as. Het
sportlievende boertje werd voor dit feit veroor
deeld tot f 25 boete of 25 dagen. Hij; vond het W
hoog, maar besloot toch maar af te tikken.
Nog, zoo'n mcusdhenr&ddler.
Een 41-jarige, maar reeds geheel vergrijsde ca
féhouder uit de von Zesemstraat te Amsterdam,
die daarop op de bank der boetelingen verscheen,
erkende eveneens zich aan dergelijke aanmoedi
ging van hippische sport te hebben schuldig ge
maakt. Hij deelde het lot van zijn Voorganger en
mag eveneens 25 piek offeren op het altaar des
vaderland^.
!Djê verzoeking; was te groot.
Een huismoeder te Barsingerhorn brac'ht bij
haar 61-jarige dorpsgenoote, mej. Bakker, een
visite en werd zeer gastvrij op thee met witte
puntjes onthaald. Als contraprestatie flikte zij
in een oogenblik, dat juffrouw Bakker zich uit
de kamer verwijderde om een man, die met kip
penvoer Kwam te helpen, een zilverbon van f 2.50
uit haar porlemotmaie. De juffrouw was heien
niet present, doch daar de reclasseering een zeer
gunstig rapport over haar uitbracht, werd beslo
ten de zaak aan te houden tot 10 Oótober. Zij
zal dan, graag dï niet, gedwongen worden per
soonlijk te verschijnen, opdat de politierechter
zich over haar een oordeel zal kunnen vormer-
Zegt de diender, afgestapt 1Doet 't of
je wordt 'r bijgelapt!
Een wielrijder te Oudkarspel, die naar het oor
deel van den rijksveldwachter Rood onderwor
pen moest worden aan een onderzoek naar de
aanwezigheid ter goeder plaatse van een rijwiel
plaatje, wist deze controle te verijdelen door niet
aan de lastgeving om af te stappen 'te voldoen.
Hij werd deswege veroordeeld tot f 25 boete of
25 dagen.
Te ver gedreven broedermin.
Eén 18-jarige slagersknecht uit de Rijp gaf
op Zondag 17 Juli, ter gelegenheid var. de ker
mis te Schermerhoorn een 43-jarige smid uit Beem-
ster (alle ambachten uit den omtrek zijn op zoo'n
boerekermis tegenwoordig) 'n watjekou, omdat de
smid even te voren oneenigheid met zijn broe
der had gehad.
Hoewel broederliefde zeer loffelijk is, moet deze
zich echter de openbare orde niet te buiten gaan
en derhalve werd de jeugdige varkenskiller ver
oordeeld tot f25 boete of 25 dagen.
Een toegiawijid: vriend!
Op dienzelfden kermis Zondag te Schermer-
horn, de handen schenen nog al los 'te zitten,
kreeg 'n 21-jarig arbeider, aan 'den Omval, ge
FEUILLETON
HOOFDSTUK XVII.
Brenda Mijers was buitengewoon nieuwsgier
rig. Veel emoties had ze niet meer ondervoe
den sinds de wedijver tusschen Eustace Mijers;
en Edmund Fergerson mie.t haar huwelijk voor
goed een einde had genomen, en sinds haar
baby gestorven was. En toch waren empties^
voor haar een levensbehoefte.
Haar houding ten opzichte van Rosalie was
totaal veranderd na de ontdekking van Iden
trouwring. Het waas van mysterie en romantiek1
had haar nieuwsgierigheid' meer dan haar me
degevoel gewekt en ze zou niet rrusten, vóór
ze het geheim ontsluierd had. Haar be rekte-
ningen werden wel een beetje in de war ge-'
bracht, torn ze hoorde, dat Roderick Briton1
weer de „Four Winds" had betrokken.
Op haar weg naar Bedmund liep ze langs
het buiten. Den laatsten keer, dat ze er langS
gekomen was, waren die blinden en de inrih
poort gesloten geweest. Nu was het, alsof er
een jonge vroolijkheid over het oude huis wasj
gekomen; de kanten gordijliien waaiden in den,
herfstwind als vlaggen voor de open ramen.
Eien van de groote poorten stond als uitnoo-t
digiend open en voor het huis stond een kleine
auto.
Brenda's romantische geest was teleurge
steld. Roderick's spoedige terugkomst in het
dorp sloeg haar ver-denkingen grondig den bo
dem in. Ze moest haar beele theorie over het
geval herzien en nu de sleutel, waar ze zoo
zeker van was gewieest, niet bleek te passen,
wist ze niet waar ze zoo gauw een andere
vandaan zou halen. En toen ze het kleine
landhuisje van mrs. Fowler bereikt had, had
haar anders zoo levendige, fantasie haar nog
steeds in dien steek gelaten.
Rosalie, die nog steeds op het bed bij de
éofa uitgestrekt lag, zag mrs. Mijers het pad,
opkomen en een Uitdrukking van ontstemming
en verveling kwam op haar gezicht. Ze hield
niet van de doktersvrouw, zie, voelde bij in
tuïtie, dat er iets stak achter haar telkens her
haalde, doorzichtige kruisverhooren. Maar op
haar lijdelijke manier wist Rosalie haar toch
telkens weer met een kluitje in het riet te
sturen.
Toen Brenda binnenkwam, slaagde ze er.
toch in een glimlach te force,eren en op de
vragen van de doktersvrouw antwoordde ze;
dat ze niet zooveel pijn had en goed had ge-
sla oen.
In werkelijkheid had ze. geen oog dicht ge
daan, maar het leek haar eenvoudiger en min
der vermoeiend om maar te zeggen wat haar
bezoekster graag hoorde..
Brenda zette zich naast het bed en maakte!
haar mantel los. Op scherpen, bedillerigen toon
informeerde ze bij mrs. Fowler, of het waar1
was .wat Rosalie zei. En degoede vrouw be
aamde dit maar; ze begreep dit meisje beter,
dan de dokter en zijn vrouw. Met groot ver
toon stapte mrs. Mijers op het raam toe en
opende het, met de mededeeling, dat het bui
ten bepaald warm was en de kamer hier zoo
stoffig.
Rosalie huiverde e.v-en, maar zweeg.
De dokter al hier geweest vandaag? Niet?
O, hij komt zeker nog. Hij heeft het heel druk.
„Four Winds" is weer bewoond. Ze ratelde
op één toon voort, zoodat hiet leek, alsof er
op het landgoed minstens een epidemie was
uitgebroken, die haar man volkomen in beslag1
nam
Mrs. Fowler ging op haar mededeeling irn
Is het werkelijk weer bewoond? Wat is het
al weer een tijd geleden, dat de oude heef
gestorven is.
Dat is anders nog maar pas drie weken
geleden, antwoordde Brenda snibbig. Maar ik
moet toegeven, dat ik niet gedacht had, dat
Roderick Briton hier ooit zou komen wonen.
Ze sloeg Rosalie aandachtig gade om te zien
welke uitwerking haar woorden op haar hadden
gehad. Het meisje lag met gesloten oogleden,
die donker afstaken teigen het bleeke gezicht,
maar als mrs. Mijers ook een schijn van emo
tie verwacht had, kwam ze bedrogen uit.
25e probeerde een nieuwien aanval. Als je
weer zoover beter bent, zal ik eens ttiet je
langs „Four Winds" rijden; het is een prach
tig oud buiten. Roderick'svrouw zal daar wel
heel gelukkig worden.
Het bleeke meisjesgezicht bleefeven onbe
wogen; maar mrs. Fowler vroeg geïnteres
seerd
Zijn vrouw? Is hijj dan van plan te
trouwen?
Brenda aarzelde. Ik geloof, dat er een
dame in Londen is, van wie hjj heel veel
hield, maar toen bleek, dat hij niets van zijn
vader zou erven, liet ze hem schieten, en ver
loofde zij zich met een rijken Amerikaan. Maar
die is eergisteren bij een auto-ongeluk om het
leven gekomen, en ik durf voorspellen, dat
ze nu wel weer zal probeeren om Roderick
aau het lijntje te krij|gen. -
Mr. Briton zal zich toch niet op die ma-
nier als kwaonjgen laten behandelen, zei mrs.
Fowler smalend, maar Brienda haalde de schou-'
ders op.
Mannen zijn zoo onberekenbaar als er
een vrouw in het spel is, zei ze gewichtig.',
Ze stond op en knoopte haar mantel dicht.,
Ze keek naar Rosalie, maar ze moest tot de
conclusie komen, dat ook het laatste vlieger-,
tjfc niet was opgegaan. Het leek wel alsof zé
in het geheel niet geluisterd had. Haar oogeni
bleven lusteloos staren naar de spaarzame, gele
bladeren, die no-g aan de boomen huiverden
in den vochtigen herfstwind.
Toen mrs. Mijers zich tot haar richtte, leek
het wel, alsof ze wakkeT schrikte.
Dr. Iddler komt Vrijdag bij je, weet jé
dat al? zei ze op beschermenden toon.. Ik
hoop, dat je begrijpt, wat dat beteekent, en'
dat je het waardeert, dat je zoo'n schitteren
de behandeling krijgt. Dat zou lang niet ieder
een in jouw omstandigheden krijgen... 1
Brenda's toon ergerde Rosalie 'buiten
gewoon, maar op haar effen gezichtje vertrok
geen spier en ze zei op haar gewone lijdzame
manier: 1
Iedereen is toch zoo lief voor roe.
Toen mrs. Fowler de bezoekster had uitge
laten en in de kleine kamer terugkwam, schud
de Rosalie's lichaam van het snikken en de
tranen liepen over haar gezichtje.
Wat is -er, lieveling? vroeg ze ver
schrikt. Scheelt er wat aan?
De vriendelijke vrouw knielde bij het bed
en Rosalie sloeg haar armen om haar heen.
- Och, mrs. Fowler, als ze me toch maar
met rust wilden laten... als ze me maar lieten
sterven... ze me enen het zoo goed, maar het
zou veel vriendelijker van hen zij|n... Ze wie-
ten niet wat ze doen, stamelde ze 'tusschen'
haar hartbrekend snikken door...
Mrs. Mijers was bijna thuis, toen ze Rode-
riek Briton in zijn auto tegenkwam. Hij reed
langzaam; Scott, de ruige herdershond zat)
haast hem.
Roderick groette beleefd en Brenda gaf hem'
een genadigen knik terug, alsof hij er 'in eer
in mocht stellen, dat ze zich verwaardigde!
hem terug te groeten. Maar in haar hart was
ze geweldig jaloersch van den aardigen klei
nen wagen waarin hij reed. Zij had al zoo'
vaak v-ergeefsche pogingen gedaan om haar
man te bewegen het ouderwetsche rijtuig af.
te schaffen, maar hij scheen gehecht een de,
oud<* rammelkast, zooals zij dat ding noemde.
Rorie vond, dat mrs. Mijers er veel ouder
uitzag dan hij haar zich in zijn herimnieringl
had voorgesteld. Hij reed den weg naar Bed-
mund op en kreeg e-en eigenaardig gevoel, toiett
niet aanvaard, met andlere woorden, de officier
had geen tabak van 'hem. Neen, 'Barbertje, diie
hangen moest, was de directeur, en hoewel hij
heel in Antwerpen zat aan een likeurtje de An-
vers en van het geheele beleedigingsstuk geen
bal afwist, hij wierd op de boetebank gesleurd
en heden tegen hem gevorderd f 100 boete of
50 dagen hechtenis.
Gelukkig was daar echter zijn verdediger, mr.
Kusters, die in een waarlijk schitterend pleidooi
waarvoor wij hem oprechte hulde brengen, dia
malligheid van die strafvervolging aantoonde en
qp algeheel evrijspraak aandrong.
Parturiuni mantes, nascetur ri-diculus mus.
Na de pauze kregen we een geweldig voortge
zet onderzoek in de hooger beroep zaak, van een
autobushouder uit de Rijp, die een niet aangekon
digde -dienst op Purmerenid zou hebben gehou
den. [Wel 'n stuk of 7 getuigen worden in het
vuur gebracht, maar ten slotte was zelfs de
officier overtuigd, dat men de plank had misge
slagen en werd vrijspraak gevorderd, 'n conclusie,
waarbij de verdediger zich natuurlijk gaarne aan
sloot. Het gebeurt niet veel dat -de officier de
harde korstjes mee helpt kouwen.
Zlwaarlijvig persdielict.
In de Heldtersche 'Courant had een 55-jarig ar
chitect en groot gemeentepoliticus, geadverteerd!
dat een raadslid de presentielijst had geteekend!,
het presentiegeld ad f 5 had opgestreken en voor
da rest, maar heelemaail had' verzuimd om da
raadszitting bij "te wonen. Het edelachtbare raads
lid in kwestie was zeer in< zijn wiek geschoten
over deze insinuatie endiende een 'klacht in.
Be architect stond hedlen terecht en kon natuurlijk
het feit net ontkennen. Quod scripta scrip
tie, zeide eenmaal de heer P-ilatus zaliger: wat
geschreven is blijft geschreven. Het scheen
echter of de verdachte heden de schuld wild©
gooien op Hen wethouder van financiën, maar
aangezien deze heer niet terecht stond, bleef deze
buiten beschouwing. Tegen den vrijmoedigen maar
niet bepaald fortuinlijken steller der adverten
tie werd f5 0 boete of 50 dagen gevorderd. En
fin, 't is zoo gelegen, 'je moet er wat voor over
hebben.
Hij wilde blued! zien!
Een 21-jarig arbeider uit Schoorl vierde met
veel animo de Schoorldamsche kermis, maar raak
te ten-slotte aan het knokken met kraalbewoners
_yan een vijandelijken stam. Hij wond zich daar
door zoo vreeselijk cp, dat hij een ander feestge
noot, die hem nog wel wilde kalmeeren, te lijf
ging en met een mes bloedend aan den hals
verwondde. Het jonge mensch heeft eenige ja
ren geleden ook al eens mét een bierfleschje ge
manoeuvreerd en stond feitelijk op de voordracht
voor de prison, maar die officier wilde hemi dit
maal diie schande nog besparen en eisehte f75
boete of 75 dagen.
Het deksel up dfe pot.
Een zaakje tegen een gewezen caféhouder te
Helder thans handelsreiziger te Noordscharwou-
de, bleek niet geschikt te zijn voor publieke
behandeling, zoodat de deuren werden gesloten.
Over 14 dagen wordt dit feuilleton weev ver
volgd.
Nachtelijk drama.
In den nacht van 31 Juni had er een ontmoe
ting plaats tusschen 2 fietsende Heemskerkers,
die naar huis trapten en ©en Castricummer ar
beider, die eveneens per rijwiel van Beverwijk
kwam. De conferentie was vermoedelijk niet
vriendschappelijk, daar heden de snaak uit Castri-
cum terecht stond wegens verwonding met een
mes van een der Heemskerkers. De verdachte
wierp echter de «huid met edele verontwaardi
ging verre van zich. Hij dronk geen alcoholisch
vocht, had nooit een mes bij zich. en was niet
vechtlustig. Met andere woorden, het was er de
Heemskerkers om te doen hemt er in te lijmen.
Ondanks zijn protest werd echter 14 -dagen gev.
gevorderd. 'tMoet je maar tegqnloopen.
hij weer door die smalle laan- met die hoogei
heggen reed. Het was hem, alsof hij in een
streek kwam, waar hij in een ver verleden
eens geweest was. Hij kon zich bij|na niet re-
aliseerem, dat het nog maar drie weken gele
den was, dat hij op dien winderigen morgen
bij het kruispunt afscheid nam van Rosalie,
Zijn jong gezicht stond ernstig. i
Hij voelde, dat hij naar zijn zin veel te wei
nig wist omtrent den dood van het meisje, 'dat'
zoo heel kort zijn vrouw was geweest. Hij zou;
zoo graag willen weten, wat ze wel tegen Shier-
ney gezegd had voordat ze stierf, of haar,
laatste, woorden misschien een boodschap van
vergiffenis voor hem waren geweest; maar hij
zou het wel nooit te weten komen.
Hij vroeg, zich af, waar het circus nu weï
zou zijn, d-e geduldig-plompe olifanten, de kod
dige clown-op-stelten. Ze trokken van dorp tot
dorp nu.waren voorgoed uit zijn leven verdwe
nen. Ze zouden er wel steeds zieliger en sjo-,
f-eler op worden. Rosalie was nu voorgoed uit
dit leven weggenomen. Dat verzachtte de tra
giek van haar dood tenminste, want hoe vaak
had ze hem niet verteld, dat ze dit leven haatte;
Maar hij..., met mooie beloften van een betere
toekomst had hij haar gepaaid... en bedrogen:
Het gezicht van het kruispunt stuitte den
stroom van zijn gedachten en de blanke kerk
toren van Bedmund kwam nu boven de boo
men uit. Een impulsief verlangen om het sche-'
merige kerkje nog eens te zien, greep hem
aan.
Hij hield stil, bij de ingangspoort. Hü
schreed over het hellende kerkhof en ging de
kleine deur binnen. Opnieuw kwam hij onder
den indruk van het somber-plechtige van dit
simpele dorpskerkje. Voor het altaar brandde
een eenzaam rood licht en de amechtige kos
ter was bezig in de banken gebedenboeken
recht te leggen.
Hier was hij getrouwd! Daar was het ven
ster, waardoor een bleeke zonnestraal op Ro
salie's gezichtje was gevallen. Nog geen drie
w-eken geleden... het leken jaren!
De koster keerde zich toevallig om en de
beide mannen keken elkaar een oogenblik aan.
Daarop liep Roderick haastig-naar buiten.
Hij reed w-eg, met het gévoel, alsof hij van
een begrafenis kwam,, maar toch had hij niet
het gevoel, dat het Rosalie was geweest, die
hij in het graf had gelegd...
D-e wagen zou juist de laan inzw-enkda, toen
Rorie uit alle macht remde en met schrik in
zijn stem waarschuwend riep: Pas toch op,
in vredesnaam! (Wordt vervolgd.).
