Rechtzaken
De Roode Auto
zeven, zes, drie jen twiee jaar oud, verdronken;.'
Na haar daad begaf zij zich naar het commis
sariaat van politie, waar zij alles vertelde, met
de toevoeging: „Nu zijn er vier engelen meer,
in den hemel."
De rampzalige .vrouw is onmiddellijk opge
sloten. Toen de vader van het gebeurde hoor-,
de, kreeg hij zulk een schok, dat men vooi*.
ziin verstand vreest.
SENTIMBNTHE|LEN.
Het gebeurde in Amsterdam vertelt het „Hbl."
Oploopje in de Ferdinand Bolstraat. Een fiets
rijder ha.d een 6-arig me is j je omver gereden, het
kind kwam er goed af doch .gilde van séhr.ik.
Er kwam veel v|olk toeloopen en vrouwen, zéér
veel vrouwen. De wielrijder werd door He moe
ders ,die het meiske susten danig1 „uitgeveterd",
zij spraken niet zoetsappig van: „zoo'n doerak
van een fietser" en dan weer, Vol mediedoogen
over dat „arme schaap".
Daar het kind echter spoedig op "dé been en
"bijk ba ar een schram op de rechterhand de eenige
opgeloopen verwondnig was fwist de wielrijder
zich aan de belangstelling van het medelijdend
publiek te onttrekken.
Het kind betastte "het handje, bleef huilen!
Eer. robuste vrouw uit het Volk legde er eèn
zakdoekverbandje omde tranenvloed van het
meisje werd echter niet giestuit.
Een sentimenteele heer, die zijn er óok nog
streek over het blonde kinderkopje en stopte
een dubbeltje in het verbotoden handje waarvan
de blessuren geen beletsel "vormden voor bet ste
vig knijpen van het geldstuk tusschen do kleine
vingers.
Maar het huilen van het hind-e hield niet. óp,
"het koek daarbij naar den grond, zocht tusschen
de straatsteenen en dien trottoirband; de mede
lijdende vrouwen hadden, meenden zij, de oorzaak
ontdekt: „Het meisje zal haar hoodschappengeld
bij het vallen zijn kwijtgeraakt!"
Huil toch niet zoo, kind- Hoeveel ben. je
kwijt
(Benig antwoord een diepe knik.
- Zeg het maar vrouwtje! Dje portemontoaies
kwamen al voor den dag.
Toen schreeuwde de 'kleine 'het opeens uit: „0,
o!Ik heb mijn kauwgummi verloren!"
Het sentimenteele gezelschap barstte in een
lachbui uit.
Doch de moeders praatten nog wat na, over
„dei moderne kinderen".
DIE WINTER OP KOMST.
Men meldt uit Oostelijk N.-B., 3.d- 12 dezer,
dat de bekende winter-aankondigers, de vries
ganzen, boven die streek zijn verschenen. De die
ren bewegen zich op aanzienlijke hoogte, en vlie
gen richting van Noord naar Ziuid.
WERVELWIND.
Rakelings langs de Brabantsche grens bijl
de geeemnte Budel heeft leien wervelwind, die,
een oogenblik 'de kracht van een cycloon aan-;
nam, zich doen gelden. Boomein werden ont
worteld, daken vernield en de draadgeleidkii-i
gen van telefoon "eto| electriciteit verbrokten. De;
schade is zeer grppt.
I
VOOR DEIN KANTONRECHTER.
Strafzitting van Vrijdag '14 October-
Nog maar niet te vroptg victorie gekraaid.
Een bolienhandeiaar uit Heemstede, eigenaar
van het motorrijtuig H 40153 was tè Limmen be
keurd wegens overtreding van de maximum snel
heid. Deze zaak werd behandeld, doch de ver-
Ploeter leunde over het portier en keek in
gespannen aandacht naar den wagen van 'Ling
JVon.
Zou de Chinees zijn slachtoffer hypnotiseeren
om zich te pletter te rijden op de zware hekken
•van het park?
Dat moest voorkomen worden, flitste het door
Fleeter's brein en met stentorstem- brulde hij
„Vlieg dan toch, man. Harder!
Óp dat moment, stortte de roode auto zich
echter reeds met 'krakend1 geweld op de ijzeren
parkhekken, die schurend en krakend uit hun
sloten berstten én 'dan dreunend opensloegen.
Fleeter gaf een schreeuw van ontzetting toon
hij zag, hoe de roode auto zich snel verwijderde
jn het park en, bevend Van emotie, commandeer
de hij: „Volgen!"
De jacht werd 'hervat onder de hooge boomen,
die als zwijgende wachters van den dood hun
spichtige toppen ten hemel hieven.
Toen voelde de jonge defectieve zich plotseling
heen en weer slingeren op z'ijn plaats.
„Wat gebeurt er?" schreeuwde hij den chauf
feur toe, maar deze antwoordde niet meer, want
als een doodschrik openbaarde zidh plotseling
welk een afschuwelijk noodlot hem trof.
De stuur-inrichting van de auto brak!
Eien hevige slingering, dwars over lien weg;
een vreesefijke botsing met een der kolossale hoo
rnen... en Fleeter wist niets meer.
Hij voeld enog even zijn lijf drukken tusschen
geweldige massa's en "hoordé een noodkreet van
den chauffeur....
Dan dreunde er iets zwaars met mokerslag
neer op zijn hoofd en zag hij alles rondom zich
vervagen tot diepzwarte duisternis
E,n de roede a ut osnelde voort in den nacht..
Den volgendén morgen publiceerden de bla
den een opzienbarend- verhaal over den dood van
detective Pleeter, tengevolge van èen ernstig on
geluk met een huurauto.
Blijkens het verslag kon de chauffeur, die eerst
bij aankomst in het hospitaal tot bewustzijn was
-gekomen niets anders mededeelen, dan dat een
hem onbekend heer hem opgedragen had een roo
de auto te volgen. Deze heer zou ingestapt zijn
op den East Indj^- Dock Road, waar de huur
auto toevallig passeerde.
'Voorts werd nog geméld, dat de bestuurder
van genoemde roode auto de Verkeersvoorschrif-
ten schandelijk negeerde en'in den nacht van Flee
ter's overlijden op meer dan onverantwoordelijke
wijze door de city had gereden.
Een agent van politie, aldus de reporters in
hun opgeschroefde berichten, was óp bet nip
pertje aan den dood ontsnapt en een even tragi
sche bizonderheid was ook gelegen in de vendalis-
tische vernieling van de ijzeren hekken van Hyde
dachte schitterde door afwezigheid, wel verscheen
er een getuige uit Limmen, die aldaar door de
auto was opgepikt en die verklaarde, dat de ver
dachte niet achter hst stuur had gezeten.' 'Bij de
voortgezette behandeling verklaarde ae veldwach
ter v. d- Sande, den bestuurder niet te kennen
en zeker te weten, dat hij hem dus ook niet zou
herkennen. De ambtenaar vroeg derhalve verplicht
vrijspraak, doch verklaarde tevens, alsnog po
gingen in het wérk te zullen stellen om aan de
weet te komen, w'ie dan wel de bestuurder was
in de 'noop dien schuldige dan nog te kunnen
treffen. Inmiddels is echter de bloembollenhan
delaar vrijgesproken en uit de vuurlinie_^eraakt.
Die ked:rp;igdb landelijke schoonheid van. Limmen-
Onlangs werd na lang wikken en wegen een
bakker te Limmen veroordeeld', omdat hij door
het aanbrengen van reclameborden van de A.
P.O. (American Petroleum Company} het lande
lijk schoon van 'Limmen in gevaar had gebracht
Vóór echter de gewraakte Limmens landelijke
schoóniieid beaervende borden had dpen verwij
deren, was hem nog 'n bekeuring te dier zake
aangesmeerd, welke zaak heden wef'il behandelt.
En met groote „stos", zooals de -jongens zouaerv
zeggen, Haar mr. de Groot heden in deze belang
wekkende zaak als raadsman en verdediger op
trad. Eln daar nog de ambtenaar mr. Tach, noóh
verdediger erg op hun mondje zijn gevallen, kon
men gevoegelijk denken, welke smarten ónze aan
vlug afwerken gewende kantonrechter heeft uit
gestaan, onder die heftige debatten over het al
dan niet bestaande landelijk gedeelte en schoon
heid van het liefelijk dorpje Limmen. Gevraagd
•werd veroordeeling tot f 20 boete of 20 dagen en
door verdediger geconcludeerd ontslag van rechts
vervolging, op grond dat het perceel van verdach
te zich niet bevond in het landelijk gedeelte des
dorps. Uitspraak over 14 dagen.
Oak Castricum kreeg; avtrü»
daar dlie Amerika,ansche bepzi near,aa.sch appij
Een caféhouder en brandstoffenhandelaar te
Castreum, butiien de bebouwde kom wonende,
stond terecht wegens het plaatsen van natuur
schoon vernielende reclameborden van de A. P.
C. aan het door hem bewoonde perceel. Dit café
stond werkelijk in het landelijk gedeelte, wat
zelfs de verdediger, mr. de Groot, eerlijk moest
toegeven, "doch voor ait gat had de A.P.C. yook
weer 'n spijker gevonden, want hier beweerd^
de verdachte dat hij de benzine door de A.R.C.
'in den handel gebracht, ook verkocht, en in dit
geval, zo uhet plaatsen van zoo'n bord niet straf j
baar zijn. Gevraagd werd f 10 boete of 10 dagen,
welke eisch gevolgd werd door ee neven opgewekt
debat als in de vorige zaak. De kantonrechter
zal zie hook hier beraden en heeft de uitspraak
14 dagen aangehouden.
Tegen h et schi ppe.rsregje men t gezondigd1.
Eén binnenschipper had zijn vaartuig door een
motorboot laten slepen, echter niet achter, doch
aan de zijde van de sleep-motorboot. Deze ma
nier is echter verboden en al bleef de schippjér
zich vasthouden aan de uitvlucht, dat hij de be
velen van de sleepbootkapitein moest opvolgen,
het hielp hem geen steek, hij werd tot f4 boete
of 4 dagen veroordeeld.
Hij weet zich altijd! te regiem.
Een 59-jarig escharenslijper uit Hoorn, 'n bij
zonder intieme bekende van justitie en politic,
daar zijn strafregister met niet minder dan 29
veroordeelingen prijkt, was op 22 Augustus in
een 3e klas wagon der N.S.M. op het traject
Noordscharwoude aangetroffen met een plaats
bewijs, gedateerd op '20 Augustus, dus een ver-
loopen kaartje. Voor dit feit stond 'hij heden
terecht en daar hij uit anderen hóófde is gédeti-
Park.
Aan het einde van het bericht werden door den
commissaris van politie allen opgeroepen, die om
trent de onbekende roode auto en haar eigenaar
nadere inlichtingen konden verschaffen.
Cross las het berient in de namiddag-editie van
de „Daily Mail" toen hij diep geschokt het zie
kenhuis verliet, waar Fleeter des nachts zijn
doodsstrijd had voloracht.
Inwendig kookte het bij den ouden detective
en allerlei gedachten woelaen door z'ijn brein.
Wat kon er gebeurd zijn Aan welk gevaar had)
Fleeter zich in zijn overmoed blootgesteld? Wjie
en waar kon Ling Won zijn? En Dundan, Lotus
en de roods autó?
Hot duizelae hem van al deze onoplosbare
moeilijkheden, maar niettemin voelde hij met
groote zekerheid den wil en den heiligen plicht
in zich om zijn jongen collega te wrèken en des
noods ten koste van alles, het geheim van den
rooden auto te ontdekken.
Cross herlas het bericht en het kwam hem
wensehelijk voor den politiecommissaris van de
feiten op de hoogte te brengen. Hij riep eien
taxi aan en liet zich brengen naar Scotland Yard),
het gropte Londensche politiebureau.
Daar had de oude detective een langdurig on
derhoud' met den humanen ambtenaar aan wien
de yeihgneia van duizenden en duizenden men-
schen is toevertrouwd.
En toen Cross ruim twee uur later het bureau
verliet, was er een ernstige uitdrukking in zijn
staalgrijze oogen. Zijn voorhoofd was in diepe
rimpels getrokken en hij liep als gedachteloos
voort.
Het gesprek met den commissaris had voor hem
plotseling een ingrijpende verandering in den toe
stand gebracht en hij vreesde voor den komenden
nacht....
LOTUS F AH.
Duidelijk hoorbaar ging de électrisöhe schel
over in de villa, welke sedert jaren belwpon|i|
werd door de edellieden Hampton en Dundan.
Cross stond buiten op de breede marmeren stoep
en luisterde. In slilte hoopte 'hij, dat Lord Hamp
ton thuis zo uzijn, want de oude detective had
niet alleen belangrijke 'mededeelingien te doen, hij
Verlangde ock naar een oogenblik rust door de
lange wandeling van het politiebureau in West
minster naar de villa in Kensington. Bovendien
hield de gtedachte aan Fleeter hem voortdurend
bezig....
-Onverwacht snel werd de. deur geopend door
Lord Hampton persoonlijk, die den speurder bijna
met open armen ontving.
„Komt binnen, mijnheer Cross. Ik zag u reeds
door het venster en haastte mij u te ontvangen.
Hoe maakt u het
Be beide mannen schudden elkaar de 'hand.
Crosis nam zijn hoed af en keek den Lord be-
neerd, werd hij mét de noodige égards door een
rijksveldwachter voor toen kantonrechter gebracht.
Onze. vriend Anaries, die absoluut niet zenuw
achtig is, op het zien van de somber gecostu-
meerde priesters van Themis, beweerde ijskoud
dat hij zijn eigen spoorkaartje had verloren en
doo reen welwillend medereiziger' van het ongel
dige kaartje was voorzien.'Hij maakte voorts geen
bedenkingen tegen de opgeiegde straf f 5 boete of
5 dagen. Zoo'n bagatelletje zit hij desnoods uit
op de punt van een stopnaald.
Een kostbare carambole.
Een 23-jarig koopman uit Amsterdam kwam
op 27 Augustus mét zijn renault onder Binnen
aantuffen en reed, zoo deze zegt, door te kort
naar linksch uit te wijken, een voor hem rijdend'
17-jarig meélrijder uit Eigmond Binnen aan. De
fietser werd niet gedeerd doch het rijwiel was
vrijwel in barrelen. De schade werd niet ver
goed, zoodat de molen van justitia werd aange
draaid. De verdachte, heden terecht staande, er
kende de aanrijding en verklaarde zich bereid
de gevraagde schade f40 te willen Voldoen, al
hoewel hij het vernielde rijwiel zeer pessimistisch
op 1 gulden taxeerde. Hij werd tot uitkeerinjg
daarvan en f 15 boete of 10 dagen veroordeeld,
'n Beetje sober in zijn verkeorsoamvijzingen.
Een automobilist, die te Alkmaar de Kraa-
buurt kwam oprijden, zwaaide eensklaps naar
linksch, zonder zulks op behoorlijke wijze ken
baar te maken. Het gevolg was dat hij 'n, 17-jarig
wielrijder uit Bergen van de sokken reed en diens
rijwiel beschadigde. Ook deze prutser werd ver
oordeeld' en wel tot £15 boete oï 10 dagen,
benevens tot vergoeding der toegebrachte schade,
liegroo't in hoofdsom en rente op -f 11.30.
Je moet maar gjek wezen
Ben jeugdig Alkinaarsch kantoorbediende ging
zich, om een paar kleine joggles'te pleizieren, ia
het Victoriapark te "buiten aan het afwerpen
van kastanjes en het loopen buiten de paden,
welke poging om kinderente amuseeren hém toe
den kwam te staan op f 2 boete df 2 dagen,
'n Paar druppels water in dien wijn
Em alles zal dra vergeven ein vergeten zijn.
Heden verscheen alweer vóór den "Ledes supien-
tiae des kantonrechters een '69-jarig welgedaan
rentenier uit het dorp van Wjllibrordus, zulks
ten gevolge van het feit, dat 'hij zijn perceel nog
altijd niet haa doen aansluiten bij de waterlei
ding. Eir bestaal een kwestie tusschen "hem en
den heer Schuurman, hoofd van het hijkantoor
die nog maar niet tot oplossing schijnt te kunnen
komen.
De candidaat waterleidinglijder zegt; Maak
eerst de hoofdleiding, dan zal ik de binnenleiding
laten maken, maar de vertegenwoordiger van het
bedrijf decreteert precies andersom. Voila tout!
Maa rintusschen gaat de taxi-meter van den
kantonrechter ongestoord door en wijst telkens
een hooger boetebedrag aan. Nu is het reects
f 5 of 5 dagen en wie weet wat het een volgenden
keer zal zijn.
Mengelwerk
HET NEDERLANDSCHE HOLLYWOOD
EN DE FRANSCHE PEiRS.
Van het met eenige plechtigheid te Schiedam
ingewijde Eureka-studio, waar nu binnenkort de
Hollamdsche Pola's, Gloria's, Vilma's en Doug-
lassen hunne triomfen zullen vieren, "geeft de
redacteur der filmxubriek van een bekend Fransóht
dagblad het volgende enthousiaste relaas! Een
buitengewoon geslaagd feest had plaats onder het
eere-voorzitterschap van 'den heer Gyzen, burge
meester van Schiedam. Talrijke redevoeringen
■wogen #an.
„Hebt u reeds vernomen van Fleeter's eindie?"
Hampton 'boog even het hoofd. Dan sloot hij
zachljes de groote deur en hielp den detective
zich van zijn dikken jas ter'ontdoen.
„Ik heb het vernomen, Cross, en ben er zeer
door getroffen.... Een ernstiger tegenslag had ons
moeilijk kunnen treffen."
Cross knikte zwijgend en de lord vervólgde:
„Het is inderdaad wel tragisch" óm zoo onver
wacht te moéten ervaren, Hat er "veel, zeer veël
gevaar aan uw beroep verbonden is... Maar aan
den anderen kant lijkt het toch ook niet waar
schijnlijk, dat Fleeter's dood verband houdt met
het mysterie van de roode auto. De kranten schrij
ven immers, dat er een vrij algemeen defect aan
Fleeter's auto moet zijn ontstaan."
De detective glimlachte.
„Geloof mij gerust, mylord, dat er tusschen
den dool van mijn jongen collega en 'de schan
delijke doodenrit van de roode auto in den afge-
loopen nacht, alle mogelijke verband bestaat.
Eerstens hebben circa twaalf agenten de beide
auto's achter elkaar gezien. Twee politiemannen
hebben bovendien waargenomen, dat de roode auto
dwars door het hek van Hyde 'Park is gereden,
achtervolgd door een 'huurwagen. Zij zijn er na
tuurlijk achteraan gegaan en vonden tot hun
grooten schrik de touur-auto geheel verbrijzeld.
Da chauffeur was bewusteloos en z'Waar gewond,
terwijl de tiweede inzittende ternauiwwernood tee
kenen van leven gaf.
Eén agent is toen om hulp weggerend en k'wam
juist bijtijds om te zien hoe de roode auto het
park weer verliet door het vernielde hek-
Ik ben overtuigd, mylord, dat er iets is ge-
gebeurd, waarvan wij helaas wtel nooit de bijzon-
derheoeu zullen vernemen. Fleeter zal ons niet
meer kuiinen. vertellen aan welk gevaar hij he,eft
blootgestaan....
Al sprekende waren zij het laboratorium ge
naderd en trad Cross voor het eerst binnen in de
zaal, waar Hampton en zijn verdwenen vriend
hun nuttigen en veelzijdigen arbeid verrichtten.
Het was er vol van wit-gelakte tafeltjes, alle be
dekt met instrumenten, en in den hoek was een
gezéllige „oosy-corner" gemaakt bij den haard.
De'detective nam daar plaats in een "lagen club
fauteuil.
„Zoudt u werkelijk denken, dat er van zooveel
gevaar sprake kan zijn. Wanneer onze eerste ver
onderstelling juist is, dat Ling 'Won'slechts een
op lie ti ter 'is, die den naam van 'Lotus Fa'h mis
bruikte om Charles in den val te lokken, zal hij
toch he usch wel zoo verstandig zijn om alle
gevaar voor menschenlevens te vermjjden."
Cross staarde in het haardvuur en scheen érn
stig na te denken. Dan ving hij langzaam aan te
spreken op duidelijken toom.
„Hoort u eéns, mylord, ik heb een andere
opinie. Dundan is vandaag juist zes etmalen ver
dwenen. De roode auto is in 'dien tijd twee maal
werden gehouden en de telegrammen stroómldien
toe. 'Ook H.H-M-M. de Koning en 'Koningin
van Holland, hebben dit initiatief ten zeerste ge
prezen en de oprichters Hunne gelukwensohen
doen toekomen. Kortom, het sttcces van de in
wijding van het Eureka-studio is een ware tri
omf voor de filmkunst".
Dit bericht lijkt ons echter geen ware triomf
voor de kennis van den Eranschen redacteur van
ons landje.
DE POSTZEGELVERZAMELING VAN
DEN TSAAR ONDER DEN HAMER.
De verkooping van de postzegelverzameling van
den laatsten- Russischen Tsaar heeft te Londen
plaats gehad, doch zijn geen belangrijke feiten
bij opgemerkt. Het hoogste bod yas 45000 gul
den, waarop de koop door dien verkooper werd'
teruggenomen vaar 48000 gulden. De beroemdste
en bekendste postzegelhandelaars eif verzamelaars
van Londen waren op de verkooping present. De
drie albums werden door den Tsaar als zijn kost
baarste bezit beschouwt. Toen hij als banneling
naar Tobolsk vferd gevoerd, nam hij de postzegels
mede. Na den dood van den Tsaar wérdien zij'
door een officier van het Russische vliegeorps uit
het land gesmdkkeld en voor ongeveer twee jaar
naar Engeland verkocht. Die Tsaar had groote
stommen uitgegeven öm de verzameling bijeen tfe
brengen.
CA C'EST PARIS.
Ging vroeger een jonggetrouwd paartje naar
Parijs om er de wittebroodsweken door te bren-
,gein in de harmonie, die: echtelieden bestaat,
tegenwoordig gaat men naar de; Ville Lumière
om er te... scheidein. i
Over de geheiele wereld, zoowel in Tokio,
als in New-York, is men tegenwoordig op de
hoogte van de voortreffelijkheid der Fransche
rechterlijke uitspraken op het gebied van echt-
scheidingsprocessen. Het gevolg is, dat vele
scheidingslustigen, die in hun eigen land niet
zoo gemakkelijk ontbinding van hun huwelijk
kunnen verkrijgen,' er niet tegen opzie», zich
voor dit nobele doel naar Frankrijk, en, waar
schijnlijk om het nuttige met het aangename
te vereenigen, in het bijzonder naar Parij|s te
begeven. De toeloop aldaar is reeds zoo groot
geworden, dat de Rechtbank van het Seine-
departement zich genoodzaakt heeft gezien,
voor deze zaken een aparte afdeeling in te
stellen. In verband hiermede heeft de Fran
sche minister van Justitie, Barthou, het noodig
geoordeeld, aan de' desbetreffende autoriteiten
een rondschrijven tte doen toekomen, waarin
hij hen verzoekt, alle aanvragen tot scheiding
die door vreemdelingen tot Fransche recht
banken gericht worden, zeer nauwkeurig te
onderzoeken.
Het spreekt vanzelf, dat de vreemdelingen,
die hun huwelijk wenschen ontbonden te zien,
eenige formaliteiten hebben in acht te nemen,
met name een bepaalde termijn, die verstrekten
moet zijn na de aankomst op Frainsch gebied,
alvorens de uitspraak kan plaats vinden. Ver-i
schillende trucs worden echter toegepast, om)
deze, uitspraken te verhaasten, o.a. door de
data op de desbetreffende stukken te verval-
scben, en het is juist tegen deze vervalsching1
dat het ministerieel schrijven zich richt.
Van Amerikaansche onderdanen' werden in
1924 270 huwelijken ontbonden verklaard. Voor.
1925 en 1926 zijn deze getallen resp. 339 en
591. Hiet getal van 1100 echtscheidingen in
53 jaar tijds alleien al voor de Parijtsche recht-t
bank doet bet vermoeden rijzen, dat ia da
Nieuwe Wereld soms wel een weinig lichtvaar
dig in het huwelijksbootje gestapt wordt.
's nachts gezien, met uitzondering van "St. Luke-
avc-nd. Nergens is iets naders omtrent Ling Won's
plannen bekend geworden en Lotus Fah is hoe
genaamd niet in de zaak gemengd, althans hebben
wij' niets van haar gezien oï gehoord. Dundan
leeft, maar rijdt onder den onverklaarbaren in
vloed van dien Chinees in de roode auto en wel
op een wijze, dat hij zich vroeg o'f laat te pletter
moet rijden. In den afgeloopen nacht heeft Ling
.Won hem zelfs zo-a onverantwoordelijk laten ra
cen, dat een ingrijpen van de politie onvermijde
lijk was. Ergo zoekt hij het gevaar-
Dacht u nu, mylord, dat een oplichter moed
willig contact met de politie verwekt, voortsi
zijn leven in gevaar brengt en tenslotte vergeet
om zijn oplichting te plegen? Want u zult mij,
ten aanzien van het laatste, toch toegeven, dat
ik het goed heb. Immers, indien Ling Won een
oplichter was, had u hier toch al lang een dreig
brief ontvangen!
Neen, mylord, wat ik geloof is het volgende:
Lotus Fah is beleedigd door de behandeling van
Lord Charles en heeft ergens in Chinese Town
een krankzinnige rasgenoot van haar opgedragen
om Dundan te vermoorden. Vergeet niet, dat zij
een grillige en wraakzuchtige vrouw moet zijn,
want in Shanghai beet zij toch Dundan ook
haast een hand af uit pure hartstochtl
Zoo zit het mysterie in elkaar, Lord Hamp
ton, wat ik u verzeker. Lotus is de bezielende
kracht, maar zij blijft zélf wijselijk op den ach
tergrond. Ling Won is de betaalde moordenaar
en, om té voorkomen, dat hij strafbaar zou zijn,
hypnotiseert hij lord Charles om aé auto te
besturen. 'Let eens op, dat hij hem eerstdaags
vierkant de Theems instuurt en er Zelf tijdig
genoeg uitspringt om niet te verdrinken!"
Lord Hampton, Hie intusschen ook was gaan
zitten duisterde aanaachtig en toonde groote" in
teresse voor de inzichten van dien grijzen man,
op wien hij zoo volkomen durfde vertrouwen.
„Ik ben zoo juist," ging Cross voort, „bij den
commissaris van politie geweest en 'heb heinJ uit
plichtsbesef en noodzakelijkheid deelgenoot (ge
maakt van ons geheim..."
Ontzet keek Hampton cLen spreker aan.
„fWaarom, mijnheer Cross? Wat hebt u ge
daan Denk toch aan Charles' naam en reputatie
A.ls er een Schandaal komt is hij voor goéd ver
loren...
De detective stak sussend de hand op en kal
meerde
jjEr is niets te vreezen; de commissaris heeft
alle geneimhouding verzekerd. Maar u begrijpt
toch wel, dat ik als particulier rechercheur ver
plicht ben gevolg te geven aan éen justitioneelen
oproep om inlichtingen. Het spreekt toch van
zelf, nietwaar, dat wij beter samenwerking met
de officieele macht kunnen zoeken, dan op eigen
wijze te olijven voortzoeken in een z5ó raadsel
achtige zaak."
(Wórdt Wvölgd).
