FEUILLETON
Uit den Omtrek.
SPORT EN WE0STRIJBEN
Rechtzaken
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van Maandag 17 October. j
Dat was geen slap krentebrood.
Een stevig gebouwde 21-jarige gehuwde Hiel
dersche dame verscheen als verdachte (man-
hen en vrouwen, hebben de dubreusie eer, dezen i
titel ongewijzigd te mogen dragen) voor den'
politierechter, wegens mishandeling van een
dienstbode Gesina M. De dames waren op j
De patiënt, zich bijzonderlijk onderscheidehjd zelf ook 'n overtuigd afschaffer is van leege
door zijn slingerende gajnjg, het spreken van bierglazen, had hij weldra de lading leelijk
wartaal en het rieken naar sterken drank, had scheef gestuurd. De agent v. d. Burg nog jong
echter geen lust met den man der wet op stap met een ambitie op volle sterkte, zag hem op
te gaan, zoodat een pittig verzet volgde' en den Stationsweg leveeren en deed wat zijn
de delinquent heden tot niet minder dan f 50 plicht was. De aangehoudene kon zich niet
boete of 50 dagen werd veroordeeld tot straf vereenigen met v. d. Burg's intentie om hem(
voor zijn weerbarstigheid. j in het schuurtje te deponeeren, verzette zich
Hem ward die zonde niet toegerekend. krachtig en ging op den grond liggen. He-
De heer Arie Bakker, zeilmaker te Helder» den stond het jonge mensch terecht wegens
17 Tuli aan 't bloembollen Dellen em kween to-n fev<>el1de zich °P 18 Juli t<ai zeerste gekrenkt j wederspannigheid. Zijn patroon uit Bergen was
l, juli aan t bloembolle pellm en kregen to,en doov de ver van vleiende woondeïl h,em toege- j zoo vriendelijk van hem een goedie getuigenis
mikmak over een rijwiel. De' stevige Jeane
maakte toen gebruik van haar physiek over
wicht, door Gesientje eens op haar nummer
te zetten. Ze deed dat op z'ejer afwisselende
wijze, vari atrro delectat, verscheidenheid be
haagt, niet waar? door het meisje bij de haren
te grijpen, haar heen en weer tie schuddenj,
haar te stompen op den grond te werpen en
haar een ledige kist op het lijf te gooien. M|ej.
Gesina was toen volkomen overtuigd, dat zij
de nederlaag had geleden, döch zij zocht haar
voldoening in een aanklacht met het succes
volle resultaat, dat de vrouwelijke Dempsiey,
veroordeeld werd tot f 10 boete of 10 dagen.
Vain buurmans riet gegraaid.
Een 19-jarig arbeider te Medemblik, wellui
dend van naam en, elegant van vormen, stond
terecht wegens strooperij van riet met biehulp-
vam een vaartuig zulks ten madeele van dien
arbeider Loos. Deze vrijpostigheid werd hem
berekend op f 15 boete of 15 dagen.
Van Alkmaar kwam maar weeT
de victorie/ i j
Bakkertje Bloothoofd te St. Maartensbrug
had op 10 Augustus een knecht in zijn clienst
die blijkbaar gauw aangebrand was en dan
lang geen halve maatregelen aam om te too-
nen, dat hij niet de oven met zich liet aan
maken, om 't nu maar in bakkers beeldspraak
uit te drukken. Hij kreeg1 met den bakker
ongenoegen over bezorgen van brood en wond
zich daarbij zoo geweldig op, dat hij met een
geweldig broodmes tot twee maal op den doo-,
delijk verschrikten bakker los stormde onder
de eenigszins griezelige bedreiging dit moord
wapen tussc'ien zijn ribben te zullen boren.
Gelukkig was daar met zijn auto, aanwezig de
wethouder van financiën uit Alkmaar, in de
wereld meelhandelaar en dank zij bet bescher
mende tusschenkomst van deze gemeentelijke
financiëele hercules, werd voorkomen dat bak
kers Bloothoofds bruischend bloed vloeide.
Ondanks echter deze gelukkige omstandigheid
werd het feit toch ernstig genoeg geacht om
den belager van baas Bloothoofd ribkarbo-,
haadjes 2 maanden den sukkelamolen voor in
te drukken.
Een duur dronkemanspretje.
Een broeder van het genootschap „Die slap
pe lip" blakend van ijver voor den roem van!
Schiedam, had zich op 7 Augustus in zijn
woonstad Enkhuizen miet onbetuigd gelaten en
vertoonde alle kenmerken, die dien hoofdagent
ter Hart motief gaven hem ter zake overtr|ej
ding artikel 452 wetboek van strafrecht in te
rekenen.
83)
Maar Rorie wendde zich af, hij leunde tegen
dan schoorsteenmantel e» liet zijn hoofd op
zijn armen rusten. Hij. antwoordde haar met
doffe stem: i
Maar het is waar, Lilian... dat was juist
wat ik je wilde komen vertellen... het is waar;
ik ben met haar getrouwd. Alles wat hij je
vertelde is waar; behalve dat
Hjj hield op, hij besefte dat Lilian, al was
het dan ook op haar ijdele en zelfzuchtige
manier, werkelijk van hem hield, en zijja rid
derlijkheid verzette zich er tegen, om zelf
haar ongenadig den slag toe te brengen, al,
wist hij, dat zij toch spoedig de waarheid zou;
moeten hooren.
Ze keek hem met angstige oogen aan.
Behalve... behalve... Wat, Rorie?
Behalve, dat ze dood is, Lilian. Ze is(
niet dood. Maar dat weet ik zelf pas sedert
vanmorgen. Ze is niet dood... herhaalde hij,
De stilte, die volgde, werd alleen verbro
ken door het vroolijke knetteren van het vuur.
in den haard en bet eentonige getik van dei
antieke klok op den schoorsteenmantel.
Rorie hief wanhopig het hoofd op. De stilte
werd ondraaglijk. Hij kon Lilian's gelaat zien
in den langen spiegel boven den schoorsteen;
bleek, met starende oogen.
Rorie, zei ze eindelijk hartstochtelijk, m'et.
hec-sche stem en jagen den adem. het kam
immers niet waar zijn. Je houdt me toch inm
mers maar voor den mal. Zeg" toch, dat het piet
waar is...
Het is waar, zei de jonge Briton. Ik!
weet werkelijk niet wat ik zeggen moet, 'Li-!
lian; het lijkt me onmogelijk om je een ver
klaring te geven. Ik trouwde haar in wanhoop.'
Jtf bad me afgewezen... en ik bezat geen stuif
ver meer op de wereld; geen sterveling be-J
kommer de zich meer om me, behalve zij. Ziel
was vriendelijk en' gaf me nieuwen: moed. Ik(
was zoo eenzaam en zij was zoo aandoenlijk!
huipeloos en zoo lief... enfin, ik trouwde met
haar...
Ze was maar een circusmeisje, zooals,
je minachtend zegt, doch ze stond veel hoo-1
ger dan ik, dat kan ik je verzekeren. Wie wa
ren van plan samen! naar het buitenland te
gaan... naar Australië. Toen werd opeens het
andere testament getvondem en... och, spaar
me die heele ellendige geschiedenis... ze viel
van het trapezium en ze zeiden tegen me, dat
ze dood was. Ik schaamde me voor haar, alles
scheen immers veranderd, toen ik de erfenis
kreeg. Ik verdien een flinke afstraffing. Er;
klonk oprecht zelfverwijt in Rprie's stem.
vo-ix V loroilU'o WU^IIUÜII ii&iu lUCgC.
voegd door een niet al te gesoigneerd stadgo-
j noot. Hij deed dan ook een klacht, doch he-
I den, toen de zaak door iden Politierechter werd
behandeld, bleek dat de verdachte eigenlijk
niet heelemaal toerekenbaar is. De politierech
ter begreep dan ook niet hoe de getuige zich
door het gepraat van een halfgaren kerel be-
leedigd kon gevoelen en sprak dien. beleedi-
iger vrij. Het is echter niet te hopien, dat deziei
vrijspraak den bewusten persoon 'n vrijbrief
zal geven om iedereen maar uit te schelden.
Die meneer was er ook leelijk naast.
Een kippenvoemegociamt, tevens radio-instal
lateur, uit Winkel, was in bespreking geweest
over een radiotoestel met eten familie te Hoog-
karspel en was toen zoo boos over het afsprin
gen der onderhandelingen, dat hij zijp slecht
humeur koelde door het plaatsen van een am-
|nonce in de Eakhuizer Courant, waarin de
soliditeit van mej. Groot, geboren Singer, itnj
een twijfelachtig licht werd geplaatst. De juf
frouw was daar niet lekker mee, diende |een
wanklacht in en heden werd de verbreider der
zegeningen van kippenvoer en radio tot f 25
boete of 25 dagen veroordeeld.
Door de mazen van het wettetnin|et gekropen.
Een visschersgezel uit Helder, afstammeling
van het bekende Egmohder geslacht vara
Olipolie, werd door den gemeenteveldwachter
Baken te Callantsoog aangetroffen in de dui
nen van Joihkheerr v. d. Pol, die echter geen
vreemde goden voor zijn aangezicht en geen
ongehoode bezoekers duldt op zijn jachtter
reinen. De veldwachter verwijderde dus dezen
gast, die geen bruiloftskleed vertoonde en was
tevens zoo vrij hem naar zijln naam te vra
gen. Aan dit billijk verzoek werd echter geen
gevolg gegeven en nu nam de veldwachter
hem bij zijn jasmouw, ten einde hem voor dani
burgemeester te geleiden. De aangehoudene
rukte zich toen los en dreigde den surveillant
een kaakslag te zullen toedienen. Ter zake
weerspannigheid stond „Leenjderbier" heden
terecht, doch het was den officier heusch niet
mogelijk uit het optrreden van den verdachte
wederspannigheid te distelLeenen en werd hij
deshalve vrijgesproken.
Nog wiet rijp voor oen vonjnis.
Een 26-jarige slagersknecht uit Bergen
moest naar Aikmaar om miet zijn fa|milie te
telefoneeren, daar te Bergen de rijkstelefoon;
ha zessen niet meer voor interlocalendienst is
opengesteld.
,£)eze .reis werd door den varkensfcejeler be
slist noodlottig. Hij ontmoette een kennis die
niet afkeerig was van een happie .era daar hij
te gevein. Maar de verdachte is reeds meer
malen veroordeeld, zelfs is reeds een voorw.
straf op hem toegepast.
De officier vorderde dan ook f 40 boete of
40 dagen, doch de politierechter wilde liever
eerst een reclasseeringsonderzoek en heeft de
afdoening van de zaak bepaald op 7 Novem-,
ber.
De gewone slotapotheose.
De zitting werd heden weer besloten door
een zaak met gesloten deuren tegen een 28-
jarig persoon uit Sijbecarspel, die zich op zijn
zachts genomen niet als een gentleman had ge
dragen. Ook deze zaak werd verdaagd tot 7
November e.k.
Dit lied leent zich niet voor variaties, moet meer
gedragen gezongen worden.
Zooals gezegd, het was een genotvolle avond,
met tot slot een gezellig dansje.
Ze was duizendmaal te gloed voor mij en ik...
ik behandelde haar schandelijk. O, dat het
nog niet te laat is om het weer aan haat
goed te maken. Ik dacht dat ik dit huwelijk
had kunnen verzwijgen... ik hoorde pas van
morgen, dat ze nog leefde.
Hij haalde diep adem en hief het hoofd op..
Ik dank den hemel, dat ik het nu niet meer.
verzwijgen kan... Er was nog iemand bij het
circus; hij was verliefd op... op.... mijjn vrouw;
hij haatte me, hij is er op de eien of andere'
manier achter gekomen, dat wij getrouwd wa
ren: hij wilde me neerschieten, maar hij mistig
en trof mrs. Mijers. Daar ben ik de schuld,
van. Als ik niet zoo zelfzuchtig en roekeloos^
was geweest, zou dat niet gebeurd zijn...
Lilian viel hem in de rede, met eien bittere,
klagende stem: En ik Rorie.. en ik dan?..
Al sinds hij haar briefje na den dood van,
Querne gekregen had, was hij steeds meer
tot het besef gekomen, dat zijn jongensachtige
verliefdheid op Lilian aan het uitdooven was,
maar nu werd hij zich met een schok be
wust hoe volslagen dood zij was. Hij keek
naar haar bleek, vertrokken gezicht en ia zijn,
hart was geen spoor meer van genegenheid
voor deze vrouw; nauwelijks van medelijden.
Integendeel, heel levendig drong het tot hem
door, dat zij hem had afgedankt toen ze dacht,
dat hij arm geworden was. Hij voelde zelfs
wrok tegen haar bij zich opkomen.
Hij antwoordde aarzelendHet eienige
wat ik-zeggen kan is: tracht te vergeten, dat
we elkaar ooit gekend hebben.
Ze deed een stap naar voren en groep met
beide handen zijn arm.
Rorie... hou je dan heelemaal niet meer
vajn me? Je kunt immers van dit meisje af
komen... dat gebeurt zoo dikwijls... het was
geen echt huwelijk... Je houdt immers niet,
van haar... ze is toch in elk opzicht je mindere
en ik heb je zoo lief, Rorie... ik kan niiet.
leven zonder jou....
Haar stem klonk heesch en gejaagd. Als.
je wilt kan je van haar af, ik wéét dat het'
kan... Er moet iets op gevonden worden,
Rorie!....
De eerlijke woiede laaide plotseling hoog
in. hem op. Rosalie in elk opzicht zijn miioj-
dere? Rosalie, die vastberaden hun geheim ver
borgen had gehouden, omidat zij dat beloofd
had, die bereid was geweest te sterven zonder
dat hij haar erkend had, alleen om hiem niet!
in moeilijkheden te brengen, die zich niiet wilde
opdringen? Hoe hoog stak haar gedrag niet
uit boven zijn gemakzuchtig en onverantwoor
delijk egoïsme. Hij| besefte, dat de papieren
rozen, waarvoor hij hun verhouding had ge
houden, levende, geurende, warmkleurige bloe
men waren. En waar haalde earn vrouw als Li-,
lian het recht vandaan om zich boven een
trouwe ziel als Rosalie verheven te voelen
Wat een dTepe brutaliteit eigenlijk, dacht hij.
Waren haar tranen, was haar hartstocht op dit
oogenblik echt? Was in haar gevoel voor hem,
- SINT PANCRAS.
Aan den tooneelwedstrijd op 9 November a.s.,
uitgeschreven door ae afd van den Bond voor
Staatspensionneering, wordt door de „Berger Too-
neelvereen." te Bergen met „LL'evensdwang', „de
Roos" te Koedijk met „D.e Leugen" en „Kunsit naar
Kracht" te Simt Pancras met „De ernst des Le
vens" deelgenomen. De jury bestaat uit de heeren
'C. J. van Gulik Alkmaar, G. Kooijman Bergen
en P. Deutekom Noordsciiarwoude. Door den hr.
Gerritsen wordt voor de beste tooneelspeler(ster)
ieder een personeeie prijs uitgeloofd, bestaande uit
luxe voorwerpen.
- SINT MAARTEN.
Zondagavond gaf de zangvereen. „Kunst en
'Vriendschap" alhier een concert in café „Rust en
Lust" met medewerking van den heer R. Grin,
soloviolist te Haarlem en zijn echtgenoote, piano
begeleiding. 1
De zaal was best bezet en de gang hierheen zal
miet worden betreurd, daar men algemeen hoorde
v„wat heb ik! genoten." Nu er was te genieten. Wij,
als leeken, kunnen niet in het minst beoordeelen
op welk hooge trap der muzikale wereld deze vio
list en pianiste staan, maar de groote vaardigheid
op h un instrument en de voor het oog gemakkelijke
bespeling hiervan demonstreerden dat zij geheel
beheerschten wat werd ten gehopre gebracht. Wat
dan ook doei was van dezen avond is bereikt, men
heeft genoten, men heeft bewonderd.
Ook wat de zang betreft, hierin is flink vooruit
gang te bespeuren. Geconstateerd kan worden dat
.door de leden gevoeld wordt wat zij geven. Dat
•het piano of forto niet meer verbreekt, maar met
het andere gedeeite een geheel vormt. Vooral het
laatste nummer „In de Lentetijd" werd keurig ult-
1 gevoerd. Np. 2 „Boven de Sterren" voldeed minder.
- buDKARSPEL.
Geheel volledig trok D.T.S. 1 Zondag met
een flink aantal supporters miaar Egmond a.d,'
Hoef, om aldaar haar ouden tegenstander em;
concurrent van het vorige seizoen te ontmoet
ten. De wedstrijden tusschen deze elftallen zijln!
doorgaans altijd -een van een spannend kaliber.
Zoo ook dezen middag. De leiding van deziq
ontmoeting beruste in "handen van den heer)
Hertog, die zich op onberispelijke wijze vam
zijn taak kwijitte. De strijd kenmerkte zich dq
eerste min. door een uiterst zenuwachtig hleenf
en weer getrip, waardoor bet hoofd van denj
rechtsbinnen der Doetjes blijkbaar wat van'
streek raakte en deze, na een vijf milU. spe-
lens, wegens beleedigihg van; den scheids-;
rechter maar <le kleedkamer werd Verwezen,
Maar hier bleef het niet bij. Nadat het spel'
eenige min. op en mieer golfde, raakt dis linkst
binnen van D. geblesseerd en verdwijnt even-i
leens in 't kleedlokaal, om niet meer tierugi
te keeren. Na 10 min. nog slechts 9 spelers in)
't veld. Hppeloos vooruitzicht. Edoch, het
9-tal werpt zich vol élan ini den strijd etni
smaakt het genoegen gruimen tijd het spel ini
handen te kuminlen houden. Hiet doel der gast-,
heeren heeft het af en toe danig te kwaad,
en als op een gegeven moment de rechtsbui-;
ten (of rechtsbinnen op korten afstand van'
het doel wil schieten wordt hij onoorgeloofd|
aangevallen. Pinalty! Eeceni plaatst zich ach-,
ter het leder, het fluitje klinkt en... het bruine;
ding verdwijnt in de richting van het hoog!
ste duin, tot groote teleurstelling van de D.aamii
hangers. Een speler uit het derde komt dan
dan de Doetjes te hulp. Het verdere verloop
voor de rust gaat gelijk op. Rust 0—0. N!a dej
thee wordt er vinnig verder gestreden. Het
spel golft op en neer, maar de verdedigingen;
blijven de voorhoedes de baas. terwijj in laat
ste instantie de keepers hun heiligdom voor
onheilen weten te bewaren. Tiien min. voor)
het einde komt dan het moment, waarop diq
invaller:rechtsbuiten van D. hoog voorzet. Keer-;
per en back van Z. trachtten tegelijk het leden
weg te werken, het gelukt niet, |en de bal;
verdwijnt over hun hoofden heart in het net.
D. heeft de leiding. We rekenden reeds op>
een overwinning, maar och, ook in dezen der-!
den competitie-wedstrijd speelde het noodlot;
hen weer parten. Eemige mirt. "voor het einde!
wordt in het beruchte gebied een pinalty v)erJ
oorzaakt, die Z. dankbaar accépteerd, doo*
deze in een onhoudbaar doelpunije om te zet
ten. Het slot van dezen spanjnepden wedstrijd;
kwam dus met een verdeeling der puntten. J
- SINT PANCRAS-
Met niet minder dan 20o wonnen de Vrone-
reserves Zondag.op eigen terrein van Schoorl II.
(Te Alkmaar verloor het eerste elftal van Alkmaar
II met 4(2. 1 r
iets dat ook maar bij dat van Rosalie kon
halen? Wat begreep deze vrouw, die zich voor
wat geld en weelde verkocht, van echtte toe
wijding? Was in haar onstelteiais niet een sterk
element van gekwetste ij delheid, dat hij' een
eenvoudig, goed en rein circuski.ijd verkoos'
boven haar gevierde schoonheid? En hij wist
nu ook, dat het nooit liefde was geweest, wat
bij voor haar gevoeld had; het was niets ad
ders geweest dan jongensachtige verliefdheid
op een mooie vrouw; het was een stroovuur,'
dat hoog was opgelaaid en snel was uitgebrand.
Waarom geef je geen antwoord? Eir
klonk ontzetting in haar heesche stem. Je
kunt toch weer vrij zijjn als je wilt...
Hij keek uit het venster en zag de slankja
torenspits van het grijze dorpskerkje van Bed-
mund boven de boomen uitsteken. Een zwakke,
vreemde glimlach speelde om zijn mond.
Ik wit miet vrij zijn, Lilian!...
Toen de groote auto, die Lilian Fane vaia
haar laatste bezoek aan „Four Winds" huis
waarts voerde, uit het gezicht verdwenen was,
voelde Roderick Briton zich volkomen uitge
put.
Het was alsof hij jaren doorleefd had, sinds
hij dien morgen had gehoord, dat Rosalie nog
leefde. Toen hij de gebeurtenissen van de laat
ste week overdacht, begreep hij eigenlijk niet
dat hij niet reeds eerder een vermoeden daar
van had gekregen. Hij had op dat oogenblik:
geen hooge dunk van zijn eigen scherpzinnig-,
heid. Hij kon zich haast niet meer voorstel
len, dat hij gisteravond maar op een paar me
ter afstand van haar was geweest, zonder dat
een glimpje van de waarheid tot hem was door
gedrongen. Hij vroeg zich af, of de oude Fer-,
gerson de waarheid wist en hem met opzet on
wetend had gelaten.
Maar hij bedacht, dat hij nog een poosje;
geduldig op het antwoord op zijn vele vraJ,
gen zou moeten wachten. Mijers, uit wieas
mond hij het eerst de waarheid gehoo-rd had,
was te verslagen door zijn eigen leed, om zich
met de aangelegenheden vao, Rorie Briton te
kunnen bemoeien; Rorie huiverde weer, toen
hij dacht aan het smartelijk gezicht van den
dokter, zooals hij dien ochtend en middag had
gezien. j 1
Rorie ging naar de bibliotheek, waar Bans-; c
heil met een onbehaaglijk gevoel op hem zat; vallen. Fergerson is te ziek om iemand tie oinjt
te wachten, vangen en verder is niemand op de hoogte.
Hij had van zijn gastheer reeds' enkele vaglei Beste jongen, jé vergeet dengeen, die het
berichten over Rosalie gekregen en met een allerbeste op de hoogte 'is, zei Banshell, die:
brandende, semtimemteele nieuwsgierigheid nu volkomen ernstig was en de zaak nu au
smachtte hij naar meer. Want achter het bias- sérieux begon te nemen. De beidie mannen
ker van zijn luchtige vroolijkheid verschool keken elkaar aan en Rjorie kreeg een kleur,
zich een ernstig en zelfs week gemoed. Hals- I Een oogenblik zweeg hij en vroeg toen
ham ein de vierde man hadden de vlucht naar Heb ,-e er bezwaar tegen, dat ik jie een uur-
Londen genomen, hij had gezegd, dat moord! tje alleen laat, Banshell?
en gerechtelijk onderzoek niets voor hjem wa- Weineen! 1
ren. Het was een van Halsham 's vaste prin- j Tien minuten later was Roderick Biritoa op
cipes om zich uit de voeten te maken als( weg naar Bedmund.
er narigheid was! Roderick sloot de deur van; I '(Wordt ve|rvolgd)j
de bibliotheek achter zich en liet zich ver
moeid in een gemakkelijken stoel vallen. Bans
hell, die zijn ware gemoedsstemming trachtte;
te verbergen achter een deuntje, dat hij neu
riede, ijsbeerde onrustig door de kamer.
Is miss Fane weg? vroeg hij. Hij had'
gezien, dat de auto was weggereden, maaT
hij moest toch wat zeggen.
Ja, klonk het kortaf.
Je hebt het haar natuurlijk gezegd,
vroeg de ander belangstellend.
Een poosje zwegen beiden. Eindelijk begon!
Banshell aarzelend
Zeg eens, ouë jongen... er bestaan ma
nieren om van zoo iets af te komen, dat weiet
ik zeker. Ik heb een oom, een advocaat...,
dié overal raad op weet... als je hem soms
wilt ontmoeten... 1
Ik denk er niet aan, om dit huwelijk on
gedaan te maken, zei Rorie beslist. 'Nluf
weet je het meteen en hoef jij, of iemand anH
ders, me niet meer met diergelijke adviezen
aan boord te komen... Ik heb al ellende etry
wroeging genoeg gehad en Rosalie verdient
volkomen, dat ik haar als mijn vrouw erken)
Banshell had een grap gereed, maar een
blik op Rorie deed hem zwijgen. Er was zoo;
iets ernstigs aan hem; het was, of er een
nieuwe, vastberaden mannelijkheid in hem ge
komen was; een sterke trek om zijn fliaken
mond, een glans ta zijn oogen, die Banshell,'
die hem toch jaren kende, nooit gezien had.
Hij zei niets, maar trouwen met een cir-,
cuskind, ging zijn verstand te boven.
Rorie leunde achterover in zijn stoel temu be-i
dacht, of er geen mogelijkheid zou zijjn oni
met Fergerson te spreken.
Banshell stoorde zijn gedachten: Heb je
haar al gezien? 1 j
Rorie keek hem verwonderd aan: Haar
gezien? Wie' bedoel je?
Wel, je vrouw!... ik moet aan de idee
wennen: jij met een vrouw!
Rorie beet zich op de lippen.
Ik heb haar niet gezien, zei hij kalm.
Vanochtend zou ze geopereerd worden, maar:
dat is uitgesteld met het oog op Mijers. (Hij
sprong op. Ik geloof, dat ik gek word, als
ik hier zoo doelloos blijf zitten. Maar wat
moet ik doen? Mijers kan ik nu niet lastig*)
