TWEEDE BUD
Bonderdag3 November 1327
De Amerikaansche Millionair
Buitenlandsch Overzicht
De Verkiezing voor het
Hoogheemraadschap
Uit den Omtrek.
Nieuwstijdingen
Nadruk verboden.
Na den oorlog, die de democratie en het zelf- i
De9ohikkingerfeCl.it moesten brengen en de wereld j
van overheersoning bevrijden, is dte madht der
leactie geduöht toegenomen en hebben in vrij
wel alle landen zoowel de democratie als het
zelfbeschikkingsrecht menige veer gelaten, ter
wijl ze in tal van landen, waar ze hot nü toe
burgerrecht hadden, totaal zijn uitgebannen. Het
ia een wonderlijk gevolg geweest. Ë(h men moet
zien er steeds over verwonderen, dat de volken
zelf, Jic zoo geestdriftig voor vrijheid en Idemo-
oratie ten strijde trokken, zidh. daarover nau
welijks meer schijnen te ergeren, zelfs niet eens
te verbazen. Misschien is het een nieuw bewijs
voer de waarheid, dat het in onze rwereld feitelijk
vooral om woorden gaat en Hat we wianneer de
woorden maar kloppen met vrijwel iedere (werke
lijkheid genoegen willen .nemenIn Italië al
thans toont men zich over het verlies der vrijheid,
nu die daar herstel van de nationale kraoht en
van de vaderlandsliefde heet, uiterst geestdriftig.
[Wellicht is er eenige reden voor.
Waanneer iemand niet imeer op èigetn beenen
staan kan, doet 'hij verstandig naar. een steun
om te zien. In het fasohfmJe heeft het Italië,
dat in voortdurend gebrek aan evenwicht ver-;
keerde na ufe inspanning en de demoralisatie van
den oorlog, aden steun blijkbaar gevonden. E!n
wanneer Mussolini en de zijnen zich thans op
de redding van Italië beroemen en'de voordeden
opsomlmen, die ze aan het 'land hebben gebrachjt,
dan hebben ze daar ongetwijfeld reden voor. "Vjeel
van wat Italië uit eigep kracht niet 'had bunnen
tjot stand brengen, heeft het onder de zweep
der dictatuur tot stand gebracht- Hat bewijst
niet het voortreffelijke van het gebruik van de
zweep. Overal wiaar die awteep eveneens voelbaar
is, waar de resultaten van het systeemuitblij
ven, openbaart zich 'het verzet, dat 'zich vroeg
of laat, wanneer Italië's levenskracht zidh weer
hersteld tieeft, ook in Italië moet openbaren, op
duidelijke wijze.
W^fe hebben dat onlangs kunnen merken in
de berichten over 'den toestand in Spanje.
Primo de Eivera is een andter man "dan Musso
lini en de Spanjaardten zijn andere menschen. dan
de Italianen. E® tot nu toe heeft de Sp'aansehe
dictatuur weinig anders kunnën doen dan het
volk zijn zelfbeschikkingsredht ontnemen. Het
cuitneemt haar iedere basis buiten die van het
brute geweld. En het is dus maar de vraag, hoe
lang haar kracht sterker zal zijn dan de kracht,
die het volk kan ontwikkelen. Ze heeft daarbij,
niet alleen met den weerstand van dat volk tegen
de ondterdrukking, maar bovendien met de separa
tisehe neigingen in 'Noord-Spanje te maken, die
zich n'u pas" weer in een Catalaansc'he samenzwe
ring openbaarden.
Tn Lithauen schijnt de dictatuur al eveneens
op toenemend verzet te stuiten. Min of meer
naar Spaansch voorbeeld zoekt zij haar kracht
enkel in vrijbeidsonaterdrukking en in bloediger
vervlolging nog. In het kleine Oostzee-land blijkt
een ware terreur te heerschea. Het Internationaal
Verbond van Vakvereenigingen beeft daarop de
aandacht der wereld gevestigd en die wereld tot
verzet tegen die terreur opgeroepen. Of iWialdje-
maras, de Lithausche dictator, zich daarvan veel
zal aantrekken.
Allicht jaagt de PoolsWhe "bedreiging hem
meer vrees aan dan die der Vakvereenigingen.
iWanlt het lijkt er wei naar, dat Polen van,"den
toestand gebruik wil maken dmi zijn imperia
listische en annexiionistisdhe hartstochten op Li
thauen uit te vieren. Pplen leeft feitelijk ook
onder een dictatuur en toont, evenals trouwens
Italië, het groote voorbeeld, dat niet alleen voor
de levenskracht van het onderdrukte volk van
FEUILLETON
lEen pakkende Roman vol Seinlsatiie.
Vrij bewerkt tiaar het Engelsch.
2)
„Omdat u het hebt en ik niet" zeidie hij
iets wat hem een overtuigend argument toe
scheen.
De heer schudde het hoofd.
„Dat is geen reden," zeide hij. „Hbelangi
is het geleden dat je eenig werk geldaan hebt"?)
De man aarzelde. Er was iets autoritairs;
in die stem, niettegenstaande haar zachtheid.;
Hij vond het 't verstandigst om niet te liegem.i
„Ik heb zoo nu en dan gewerkt," zei hij!
stroef. ,,ïk kan geen werk krijgen nou met
al die vreemdelingen, die ons het brood uit)
den mond stopten en ons overal onderbladen"^
Het was een oud en veiel" gebruikt argu
ment en ©en argument, dat bewezen had geld
op te brengen, vooral bij een zeker soort phi-
la® tropisten. i
„'Heb jij al eens een week aan één ktuk;
gewerkt, broeder?" vroeg de heer.
Een van het mijn „broeder-soort" dacht ld©
zwerver en haalde uit zijn voorraad de noo-;
<%e wapens voor den aanval.
„Ach, mijnheer", zei hij kleintjes, „God heeft
mij een zware 'beproeving op het hoofd gelegd1"
Wederom schudde de heer het hoofd. i
„Voor jou is geen -plaats in de wereld,:
vriend", zeide hij zacht. „Jij neemt ©en plaats)
in en ademt de lucht in, die betergebruikt)
konden worden. Jij 'bent van dat .soort, dat;
alles opslorpt en niets voortbrengt: jij leeft
vain de weldadigheid van werkende mein;sch©n,i
die eigenlijk de zuur verdiende stuivers, die ziel
je geven, daartoe aangespoord door het mede
lijden, dat jij opwekt, niet kunnen missen."-1
„U zult toch een medemensch niet den ge-
heelen nacht pp straat laten leppen?" vroeg
ideu kant der dictatuur gevaar 'dreigt. Alle ge
zag, dat niet op den wil van het volk steunt
en met dien wil zelfs in besliste tegenstelling)
is, moet zich handhaven dteor de aandacht van
dat volk naar het buitenland' af te leiden, en
door het streelen van zijn chauvinistische in
stincten, met de 'belofte van -nationale m'aciht
en roem en een a.gressiev/e politiek tegenover het
buitenland zich zijn steun 'nog zoo goed mogelijk
te verzekeren. -
Mussolini's politiek toont duidelijk hoe goed'
hij dat begrijpt. Maar bovendien heeft ook iedere
dictatuur de onvermijdelijke strekking naar uit
breiding van macht te streven, oimldat de machts
begeerte aan die dictatuur verwant is. Het is
dus alleszins begrijpelijk, dat Mussolini naar uit
breiding van Italië's macht en invloed stpaeft.
En dit streven brengt ©en nieuw element van
onrust in de Europeesche samenleving. De be
moeienissen van Italjë met de póöiti© van Tand'z-
jer, waarover tot nu toe Engeland, Frankrijk en
Italië vrij eigenmachtig beschikten, tonnen dat
opnieuw. Ook Pilsud^ki's imperialistisch streven
'hoéft dit onvermijdelijke gevolg. Zooals Italië;
zich naar de Middellanjko'he zee ridht, zoo tracht
Polen thans het Oiostzeegebied te domineeren,
Lilihauen's toestand geeft het daarbij «nog een
bijzondere kans.
Maar dit streven hohdt de 0:ostzeegebied,en niet
alleen, maar ook Midden-Eiuropa. in voortdurende
onrust. E® die onrust wordt momenteel nog ver
groot. door den onzekere®. toestand, die in Roe
menië blijkt te heersehen.
Roemenië heeft, evenals Polen, schoon nog niet
in die volstrekte mate, een min of meer verkapte
dictatuur. Bratiau, de minister-president, idic een
volgzaam parlement heeft weten te vormen, op
de wijze, die bij verkiezingen 'in de landen Van
Zuid-Oost-Europa gebruikelijk is, beschikt vrij
wel over een onbeperkt gezag. En het is mede
het verzet 'tegen dit gezag, Hat zich thans in de
beweging voor Prins Carol doet gelden. De prins
heeft, nog bij het leven van zijn vader, koning
Ferdinand, afstand van zijn rechten gedaan, maar
altijd aanhangers in Roemenië behouiden, vootsI
in de Boerenpartij. Die partij wil hem nu in
plaats van zijn zesjarig zoontje op den troon bren
gen. Maar Bratiau, die zijn macht bedreigt ziet,
verzet zich op de gebruikelijke wij'ze door ar
restaties eu dergelijkeu. Hoe het precies staat
kan men moeilijk beoordeelen, omdat-een strenge
censuur gehandhaafd wördt. Maar de toestand
in Roemenië en daarmee in ZuidrOost-Ëurop a
is er in hooge mate onzeker door geworden. En
deze onzekerheid oefent, waar Roemenië in Mid
den-Europa reikt, ook op den toestand in Midden-
Europa haar invloed en blijft een bedreiging
van dèn vrede.
Het waren niet enkel democratie en zelfbe
schikkingsredht, Ihet was ook de blijvende vrede,
die als resultaat van den gnooten oorlog beloofd
werd. Maar het is er in Europa niet vrediger
ii.
DE HEERESSIETEN.
Met eenig© verwondering leest g© waar
schijnlijk dit hoofdje. Gij hebt dien naam mis-,
schien nooit gelezen ©n evenmin ooit gehoord.
Dus dienen we U te verklaren, wat wie er onder,
verstaan.
Meermalen wordt zekere richting genaamd'
naar den stichter. Calvijh Calvinisten; Kohl-'
brugge Kohlbruggiapen; de Kok Koksia^
nen.
En zoo komen we er toe te schrijven ,,'Hee-
ressieten", en doelen daarmee op dei politieke,
volgelingen van deini Leidsche® hoogleeraat
Prof. Heeres.
Te Zuidscharwoude moet ook nog zoo iets
va® een afdeeling valt dat partijtje bestaaneen
walmend nachtpit je gelijk, maar dat toc'h nog
teekenen van levert geeft, elders in ons goede
land is -dit politiek wonderkind zijirt natuurlij!
ken dood gestorven. 1
In den lande merkte toe® het verschelde®;
Jiiet eens op. i i I
de schooier tamelijk heftig.
„Ik heb er niets mede te maken, broeder,")
zei de ander koel. „Als ik het voor het zegj
gen had, dan zpu ik je niet over, straat late®!
slenteren."
„Nu dan," zei de bedelaar, alweer gekal
meerd. i
„Ik zou je behandelen precies, zooals ik
eiken anderen wilden losloppendein hond zou
behandelen ik zpu je de weneld uithelpen.".
En hij keerde zich pm en liep door.
Een oogenblik aarzelde de schooier; een
gloeiende woede kwam in zijn hart. De Em-
bankment was verlaten er was geen politie
agent te zien.
„Hier!" zei hij ruw en greep Koning Kerry
bij den arm. i
Maar het duurde slechts een seconde; toen
schoot een hand als van massief eikenhout,
naar voren -en raakte hem onder de kin en de,
bedelaar vloog dwars over den straatweg, te
vergeefs pogend zijn evenwicht te herstellen.
Versuft en verstomd van verbazing stond
hij daar op den rand van het trottoir en sloeg
het langzaam verdwijnend schaduwbeeld van!
zijn aanvaller gade, zijjn aainjvajler, die kalm
doorwandelde en zijh weg vervolgde, alsof er
niets gebeurd was.
Misschien zou de vreemdeling, als hij hlemi
vervolgde en ©en „standje" maakte, hem wel
een shilling geven om een rechtzaak en de
onvermijdelijk daaraan verbonden publiciteit te
vermijdenmaar de schooier was even bezorgd
misschien nog bezorgder, om publiciteit te ver
mijden, als de vreemdeling. Om die waarheid)
te zeggen, hij 'had zijjn haar niet laten groeien)
en zijn baard laten staan om op een bedelaar!
te lijken er was ieen andere reden. Hij wou|
graag wraak nemen op den man, die hem ge
slagen had maar er waren gevaren aan ver
bonden. i t
„Jij hebt je daar leelijk vergist, is 't niet?"
Met een grauw wendde" de bedelaar zich om.
Naast hem stond Hermann Zeberlieff, de|
man, die Koning Kerry overal volgde, die eeinj
zeer belangstellend getuige van het geheel©
BÜ de jongste Kamerverkiezing is gepoogd
door propaganda wat kiezers voor de politieke
ideeën van Prof. Heeres te winlnien. Zelfs kwami
men met Candidatenlij'stein uit; met 't resultaat,
dat het afdoende is gebleken, dat ons Neder-
landsche volk van die theoirieën niets moet heb
ben.
Wat Heeressieten nu te maken hebben toet.
dé verkiezing voor bet Hoogheemraadschap?
Een heele boel. i
Een van de grondstellingen van deze par
tij is, weg met de politieke antithese. Bij dezei
lichting is iedereen welkom, Jood, heiden, A,'
R„ Chr. H„ R. K., V. B., Si. D. A'. P. iedereen]
Vereischten zijn, ten eerste men moet demo
cratisch wezen, dat zijn we tegenwoordig alle
maal. Lastiger wordt de zaak van het huwe
lijksrecht, de voorgestelde volkomen gelijkheid
van man en vrouw, gemakkelijker ontbinding;
van net huwelijk. j
't. Botst nu al wat met de C. HL, R. K. en
A. R. maar dat zijn ook Anti-thesd-typqn)
daar valt niet mee te praten.
Menschen van de nachtschuit. I
Algemeene ontwapening hier kijkt zelfs
menig Vrijheidsbonder naar. Premie-vrij Staats-
pension, ook al 'n politiek struikelblok.
Dat zijn zoowat de hoofdlijnen in deze par
tij'. die voor zichzelf de praedicateh „neutraal";
e® „economisch" opeisdht.
Alles pnder één hoedje, alle menschen broe
ders.
Nu is het allerjammerlijkst met deze begin
selen vastgeloopen in de grootte politiek. Meni
kreeg nul op 't request.
Maar nu wordt ©en poging gewaagd op „het;
politiek" terrein. De oppositie vertoont n.l.
sterk een 'Heeressietisch karakter.
Ziet men de namien der candidate®, waar
bij vele nobele, achtenswaardige mannen, dan'
valt het gematigd politieke op.
Een enkele vreemde ©end is er in de bijt,
een rascbecihte S.D.A.P.-er, die heusch politiek
„bij" is, maar overigens verraadt de keuze der
gewilde richting.
De politiek, die mm1 toet alle geweld wil uit
sluiten, is ook uitgesloten, als de oppositie-ma®-'
nen onverhoopt gekozen werden. Wat Musso
lini decreteert, wil de Hiaenejssjet langs den
weg der verkiezing.
Want wat zou een IRoomsche, een Christelijk
Historische, een' Anti Revolutionair ook ver-,
stand hebben van dijken, gemalen, waterstani
den?
Die menschen verknoeien eenvoudig alles,
door hun 'politieke denkwijze. Deze zijn niet
te gebruiken, voor niets.
Je kunt er mee zitten,, want 't is een.' feit,,
ze zijn er nu eenmaal. Maar als de Heeres-'
sietische dageraad aanbreekt, dan is het met!
den invloed der „Antithesexs" uit voor goed.,
Zij doen niet aan politiek.
Met uitzondering dan van uitsluitingspoli-,
tiek.
Van dezulken geldt na alles wat op maat
schappelijk en politiek gebied in de laatste)
jaren is voorgevallen niets geleerd!!!
Wat zal het antwoord van de kiezers zijn?
ONZE HOUDING.
De houding van de politiek-georganiseerde®
is o.i. bepaald. Er is onderhandeld, een over-)
eenkomst na overleg aangegaan en nu is het
eisch van goede trouw naar die overeenkomst!
te handelen.
Wij hernalen, dat ©en organisatie van kies
gerechtigden voor 't Hoogheemraadschap verre
boven den tegenwoordige® toestand is te ver
kiezen; maar deze is niet aanwezig.
Een groot nadeel zou het verder zijh, als
de oppositie haar candidaten gekozen zag, met
't oog vooral in waterschapszaken zoo, brood-
nooige continiuteit vain bestuur. Als er eenig1
bestuurscollege is, waar zulks hopdig mag hee-
ten, dan hier.
't Duurt heel wat, eer men zich in de zakenr
heeft ingewerkt en in compromis-candidaturen1
is hiermee terdege rekening gehouden.
Heel die oppositie maakt op ons den indruk
geen opbouwende maar afbrekende te zijn. 't
Heeft zoo iets gemaakts, veel van stroovUur.'
Hoog opvlammend, en we hopen, en' vertrou
wen, dat t spoedig dooft.
Wil men opbouwend werken, dah) doe toen!
anders.
Dan organiseere men de kiesgerechtigde®,
1 En men kome niet vlak voor de verkiezingen
I met oppositie-candidaten uit.
Maar men zoeke contact, doele zijn bezwa-!
ren mee, opdat er rekening mee worde gehouJ
den. E» de namen van de perspmen, die thans)
het bestuur vprmen, sfaan er ons bprg voorj
dat men niet te vergeefs bij hen aankloppen
zal. i
De óppositie heeft naar onze overtuiging)
door haar handelen de belangen van' het wa
terschap njet gediend. I
Aan de kiezers de taak1, dat den hee ren on
dubbelzinnig te tpomen.
voorval was geweest. I
„Bemoei jij je met je eigen zaken," gromd^
de scnooier en wilde zich verwijderen.
„Wacht een oogenblik." De jonge man ging.
vóór hem staan. Hij stak zijn 'hand in z'n zak>
en toen hij die er uit haalde, lag er een hoopjüi
goud- en zilvergeld in. Hij schudde zijn hanidi
heen .en weer; het geld tinkeldei en rinkelde
met heidenen toon. 1
„Wat zou je willen doen voor honderd
pop?" vroeg hij.
De wolfsoogen van den man volgden me$
gierigen blik de bewegingen van de hand met
het geld erin. i
„Alles," fluisterde hij, „alles behalve een
moord."
„Wat zp,u je doen vopr vijfhonderd?" vroeg)
de jongeman. 1
„Daarvoor daarvoor zou ik bijna alles,
doen," kwam er heesch .over de lippen van
den schooier.
„En voor vijfduizend en een vrije reis naai)
Australië?" was de volgende vraag en de jong©
man had zijn doordringenden blik geen oogen-(
blik van het gelaat van den bedelaar af.
„Alles alles!" huilde 'de man haast. f
De jongeman knikte. j
„Volg me," zeide hij, aan den overkant vah|
de straat."
Zij waren nog geen tien minuten weg, toe®
er twee mannen met haastigen tred van de®
kant van Westminster aan kwatoen stappen,
Ieder oogenblik stonden zij stil en lieten dan
de stralen van hun electrische Lampen spele®
op de menschelijke wrakken, die in alle denk
bare houdingen over de banke® op de Embank-,
ment lagen te slapen. En daarmede waren zij)
nog niet tevreden, want zij hielden iederelni
voorbijganger aan en bekeken hem nauwkeu
rig doch er waren er slechts weinig op dit',
uur van den' nacht. i
Zij ontmoeten' ©en kalm' en bezadigd voort,
wandelend heer, ginge® naaf hem toe .en stel
de® hem een vraag. i
„Ja," zeide hij, „wonderlijk genoeg heb ik
juist met hem gesprpken eon mian van: imid-'
W ARMENHUIZEN.
I Etezier dagen vergaderde het comité van Ide
gehouden fancy fair ten bate van het fanfarecorps
T.A.V',Ei.N(.U. Die voorzitter van het comité, Da.
G. Hornstra, heette de aanwezigen welkom, Waar
na de vice-seeretitris, de hieer S. de Geus, det
notulen van de vorige bijeenkomst.'las, die onge
wijzigd werden vastgesteld. De penningmeester,
de heer S. G. Rijpema, deeid rekening) en verant
woording, waaruit bleek, dat het batig saldo
f.1477.821/2 bedroeg, hetgeen met applaus begroet
werd. De voorzitter dankte den heer Rijpema
voor zijn beheer en daar hij meende, dat hiermede
de taak van het comité afgeloopen was, droeg
hij de leiding over aan den 'heer D|. [WL C. Pastoor,
voorzitter van T.A.VJE|N(U. Deze dankte het
comité voor al het werk, dat het gedaan heeft;'
hij sprak zijn groote blijdschap uit over het suc
ces va® ide fancy fair en deelde mede, dat' door
de vereen'iging tot eereleden Wiaren benoemd de
heeren 'S. G. Rijpma, Pi. Seven'huijzen Hz en
Db. G. Hornstra, waarna hij de vergadering sloot.
HET LIEFBlBSIiaiAMA.
Een correspondent van "de „Tel." haid een 'on
derhoud met "de beide slachtoffers van den aan
slag 1© Steenbergen. De toestand van "het meisje,
de 22-jarige mej. "C, van der .Wj.„ "was vooruit
gaande en zij was reeds in staat een geregeld re
laas van het voorgevallene te geven.
.jlk was 's morgens omstreeks 4 uur", zloo
deelde zij meïe, „juist' van plan op be staan
ik ben er als regel zoo vroeg bij toen ik min
of meer opgeschrikt werd door aanhoudend klop
pen op tie achterdeur. Ik zeg min of meer, orn
aat het wel eeiis voorkomt, dat buren bij ons
zelfs zoo vroeg melk komen halen. Toch was het
of ik een angstig voorgevoel had. Ik begaf mij
naar de /iteur en keek, alvorens rte openen, door
het venster uit. Daar zag ik een man staand dien
ik eerst niet herkende. Ik dacht niet anders,)
dan dat hij vader kwam halen eau samen naar de
suikerfabriek te gaan. Geein kwaad vermoedende,
opende ik cfus de deur. De man twenschte mij
goeden morgen. Zoo dra ik hem echter zag en zijn
stem hcorde, herkende ik tot tmijn grootten schrik
zekereiuA. v. M- Tijd om na tei denken had ik
niet, want onmiddellijk haalde v. M. een reyolver
voor den dag en loste twee schoten op mij. Ik
deinsde achteruit, luidkeels roepende: „Vader, v.
M- vermoordt mij!"
Hierop kwam vader, die bovfen sliep, onmiddel
lijk naar beneden, op den voet gevolgd idoor 'mijin
beide broeders. Van M. dit ziende, richtte de
revolver toen op vader en trof dezen tot tweemaal
toe, eenmaal in- de hartstreek en eenmaal in een
der. vingers. "Ik sloeg, zoodra ik er het 'besef toe
had, de deur dicht. Maar de onverlaat sloeg hét
kleine ruitje in en schoot daardoor nog vijf maal
op ons beiden. Ik voelde tiat hij ook mijl getrof
fen had en viel naar binnen. Van Mj. is d®aroip
weggegaan en moet in de ongeveer 150 Meter, die
hij heeft afgelegd,, do revolver nog eens (hebben
geladen, waarna hij, gelijk gemeld, zich door 'het
hoofd gespchoten heeft.
De dadèr staat als ^gunstig bekend. Algemeen
is men van oordeel, dat hij in een vlaag van
waanzin heeft gehandeld. Hij moet reeds eenig©
dagen tevoren de revolver bij zich'gedragen heb-
clelbare gestalte, die sprak met een vreetodi
accent. Ik denk, dat 11 zult zeggien, dat ik ook!
met een vreemd accent spreek," glimlachte 'hij,
„doch het zijne was meer* provinciaal accent,
zou ik zeggen."
„Dat is de man,' Inspecteur," zeide ee®
van de twee mannen, terwijl hij} zic'h tot de®
ander wendde. „Had hij de eigenaardigheid'
om onder het spreken zijii hoofd een beetje:
opzij te houden?"
De heer knikte. I
„Mag ik vragen of hij gezocht wordt ik)
neem aan, dat u beiden politie-iinispecteurs zijt",
De aangesprokene, die slechts rechercheur
was, keek zijn meerdere even aarzelend aa®.
„Ja, mijnheer," zeide de 'Inspecteur. „Ik ka®
het u; gerust vertellen. Zijn naam is Horace
Bag,gin en wij zoeken hem wegenis moord Ihij
doodde een gevangenblewaarder to de Devizigs,
gevangenis en ontsnapte terwijl hij eerst aa®
het begin was van een levenslange veroord©;-,
ling wegens een anderen moord. Wjj kregen
bericht, dat hij hier to d© buurt gezien was."
Met een groet gingen zij verder ©u Koning)
Kerry, want hij was het, wandelde in gedacht
ten verder. 1 I
„Die kerel zou een mooie vondst voor Hier-:
mann Zeberlieff zijn" dacht hij en het was eet®
toevallige samenloop van- omstandigheden, dat
juist op datzelfde oogenblik de keurig ver
zorgde heer Zeberlieff een viazien schooier tot
gast had in zijn bibliotheek to Park La®e, ter-,
wijl hij hem een bijziondér scherpe en zware
soort wodka scho|nke® de schooier, die zijn
gebaard hoofd een beetje opzij hield, terwijl
hij luisterde, hoorde meer over de verderft
lijke wegen, die Amerikaansche millionairs be-,
wandelen, dan hij ooit had durven denken. 1
„Van die kerels moesten van de wereld ver-I
dwijnen" zei hij met dikke stem'. „Geef me 'ml
kans onder m'n kin sloeg-ie me, het zwijn
en ik zal 'm millionairen!" i
„Drink e©ns uit," zei Zeberlieff.
(Wprdt vervolgd.); j
