TWEEDE BLAD
Donderdag 1/ Novemb. 1927
Rechtzaken
iVOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van 14 November.
Nu maar goed oppassen, Heintje.
Een hardhoorend en eenoogig wierkman uit
dén Helder, die 'n rij'wiel achterover had ge
drukt, stond daarvoor op 23 Augustus terecht.
TJitstel werd gegeven om Kleintje ee'ns op de
proef te stellen. En zi.edaar nu, hij heeft zich
zoo voorbeeldig gedragen, dat hij thans met;
algemeen© stemmen voorwaardelijk werd ver
oordeeld tot 5 maanden met 3 proefjaren.
Dat kind had een zachten dood.
Een handelsreiziger, die in het vuur van zijn
«-oncurrentieijver 'n zakenman uit Bussum 'n
kladje had aangewreven en in de gelegenheid
werd gesteld om blijk te geven van zij|n goeden;
wil, kwam er heden af met heieftemaal 5 pop
boete of 5 dagen.
'n Slechte eigenschap voor ©en huisnaaister.
'n 21 jarige huisnaaister te Helder had bij'
verschillende klanten waar ze ovler de vloer;
kwam. verschillende voorwerpen of geldelijkie.
bedragen in de wacht gesleept. Het meisje'
stond heden voor deze feiteln terecht en werd
na lang beraad voorwaardelijk veroordeeld tot;
3 maanden met 3 proefjaren. Op hoop van!
zegen, natuurlijk.
'n Fleschje port onder zijn jas gegoocheld.
'n 31-jarig tuinder uit Heemskerk, getooid
met den zonderlingen bijnaam „Perro" had op
2 Augustus te Akersloot verstrooiing gezocht
en tot laat in den nacht plezier gemaakt, van'
welk feestgenot op eenigszins ruwe wijze 'n eind
werd gemaakt door den brigadier Koekkoek,"
die den vrooiijken Perro in zij|n kraag pakte,,
omdat hij opaanwijizing van een bediende 'n
aangebroken flesch port uit het buffet van Dek
ker 's café had weggeflikt en onder zijn jas.
had verborgen. Hij stond tiu voor dit feit te
recht en beweerde bij kris en kras dat hij be
doelde port had gekregen van 'n vriend, die
hij echter niet met name aan kon duiden. De
ijjks veldwachter van Heemskerk gaf van hem;
een zeer ongunstig getuigschrift, doch hij be-
FEUILLETON
Een pakkende Roman vol S«n»atiie.
Vrij bewerkt naar het Engelsch.
8) ~V
„Ik geloof, dat het niet meer dan billijk is,
dat hij weet wat voor verschrikkelijke dinigen
de menschen van hem zeggen?' zei Elisie heel
zoetsappig. Zij was in een „lammetjes-bui" en
had ergen honger. Later zou zij zich nog lang
verwonderen over haar durf en impertinentie,
maar op het oogenblik zelf was zij zich van niets
anders bewust, Ua.n van een ontzettende leegte
in haar maag.
jMeisje," zei Leete langzaam, ,,ik vraag hiet,
hoe je mijn vriend Kerry hebt leeren kennen;
ik wil er ook niet naar vragen en Ik wil geen;
toespelingen maken."
„Dat zou ik maar uit mijn lijf laten ook!"
riep het meisje uit en haar oójjfen fonkelden;
„•want ik voel me op het oogenblik zóó, dat ik
voor een 'halven cent 'dezen inktkoker naar uw
hoofd zou gooien!"
De heer Leete schoof verschrikt zijn stoel ach
teruit toen het meisje den inktkoker van de
tafel nam en dien waarschuwend optilde.
„U moet mij niet verkeerd begrijpen!" smeek--
te hij, met één arm beschermend voor zijn ge
zicht. „Ik spreek alleen to|t u voor uw eijgen
bestwil. Ik wil, dat u vooruit gaat. ik zal fu
eens zeggen, wat ik heb voorgesteld, juffrouw
Marion: wij houden u in betrekking, wij ver-
hioogen uw salaris tot twee 'en een 'half pond
in de week en wij maken u chef van! de centrale
afdeeling."
Een oogenblik overmeesterde haar het schit
terende van het aanbod. Twee en ïten half pond
in de week een groobere kamer kleine! din
gen, die ze noodig had en van haar Vijfentwintig
shillings niet 'kon koopen
„En," voegde meneer Leete er indrukwekkend
aan toe, „een "bonus van 'honderd pond op den
dag, dat 'deze zaak overgaat aan den nieuwen
eigenaar."
„Honderd pond!" herhaalde zij.
Zij zette den inktpod neer; onder deze omstan
digheden was die niet op zijn plaats in haar hand.
„En wat moet ik daarvoor doen?" vroeg zij.
,JNiete!" zei de heer Tack, die tot nu toe :een
zwijgend toehoorder was gefwpest.
,JHou jij je mond, Tack!" blafte zijn Com
pagnon. „Ja, natuurlijk willen wij, dat u iets
doetwij willen, 'dat u mijnheer Kerry alle mo
gelijke goeds van deze zaak vertelt."
Nu begreep zij het.
«[Daar zal ik precies een halve seconde voor
noodig hebben," zei Elsie.
Haar plicht was haar duidelijk. Zij probeer
den haar voor geld te doen 'liegen. Zij had de
boodschap van Gillett niet ernstig opgevat. Zij
had zelfs het feit niet begrepen, dat de grijs
harige vreemdeling in de Ondergrondsche Koning
zwoer zijn totale onschuld met zooveel geweld,
dat de politierechter hem met de volle maat
wii meten en a.s. week de zaak zal voortzet-'
ten, ten einde den verbalisant te hooren.
Die veel zegt, heeft vael te verantwoorden.
Een arbeider te Bergen had een juffrouw,
die hem minder fair had behandeld, zoo ongun
stig gerecenseerd, dat hij thans ter-echt stond
wegens smaad. Hij werd bij! 't kantje af vrij
gesproken, maar tevens vermaand in 't ver
volg beter op zijn tong te passen.
V.an dik hout zaagt men planken.
Een signeur uit Hoorn, die gesignaleerd
wordt als vechtlustig en onverschillig, kreeg
het op 19 Sept. op het Breed aan dein stok]
met een bediende uit een autogarage, waarmee!
hij niet schijnt te sympathiseeren. De vijande-
delijkheden werden geopend met een kijfpartij
en ontwaard-en in een knokpartij, waarbij' de
chauffeur het onderspit delfde, terwijl de over-,
winnaar heden veroordeeld werd tot f 20.
boete of 20 dagen. Zoo kreeg ieder dus zijn
portie.
De liefelijke echtgenoot.
De zachtzinnige echtvriend van Enkhuizeji,
die verleden wetek tot 1 maand gev. was ver
oordeeld wegens ergelijke mishandeling van
zijn jonge vrouw, die hij notabene ni©t eens in
staat was te onderhouden, moest andermaal!
terecht staan ter zake dat hij op 20 September,
zijn -eenmaal aangebeden Leentje had geslagen,
geschopt, haar op de straat had gekwakt en;
bij de beenen had voortgesleept. Allemaal van
aanhankelijkheid, omdat zij hem wilde verla
ten. Op grond dat hij' de vorige week al 'n
flinke duw had gekregen, wilde d-e politierech
ter het ditmaal met 1 weefk snertlikben pas
laten.
Roem en heldenfeiten in den donkieren nacht.
Een ingezetene van Enkhuizen, zich in den
nacht van 18 op 19 September in feestelijkeni
stemming huiswaarts begevende, gaf uiting
aan zijn brandende levenslust, door een twee;
tal palen van de harddraverijvereteniging te.
vernielen, 'n krachtpatserij, die heden werd ge
taxeerd op 10 gld. boete of 10 dagen.
Schippersheibcl.
In deze zaak was ge-en verdachte en gjeein-
getuige te kijk. Het schepn te gaan over 'in
schippersknecht, die zijn patroon te lijf ging
uit baloorigheid wegens direct ontslag. De,ze
opstandige werd veroordeeld tot f 15 boete of
15 dagen.
Het gokken zit ons iin 't bloed.
Ter gelegenheid van de harddraverij t©
Enkhuizen was het natuurlijk druk in de res- i
pectiev-e estaminets en ook in het café van; j
v. d. Zee bevonden zich eep aantal belangstel
lenden in de ©iele paardensport. Eien handels-i
Kerry was geweest, de multi-millionair, een man,
die billioenen ter beschikking had. Haar hoofd
duizelde vaa -de gebeurtenissen van dien mor
gen zij was -drenken van -de nieuwheid er van
en slechts door haar gezonden blik op het leven
was zij in staat zich bij 'het normale te houden,
althans dicht bij het gewone.
Leete sloeg haar gade en verwonderde zich er
over, 'dat hij haar niet eerder had opgemerkt. Z;ij
iwas een buitengewoon mooi meisje, met haar
mooie grijze oogen en de groote haarmassa, die
haar gelaat ten halve omlijstte in een rand van
glinsterend goud. Haar handen waren klein en
welgevormd, haar figuur slank en recht. Zelfs
dit onaantrekkelijke uniform, 'dat de meisjes bij
Tack en Brighten moesten dragen, was niet in
staat haar schoonheid te doen verminderen.
Nu, met een zwakke schaduw onder haar oogen,
een schaduw, die zich daar had neergelegd tenge
volge van te weinig slaap en te weinig voedsel,
zag zij er etherisch en aanbiddelijk uit. Dat was
de opinie van meneer 'Leete, een man, die er over
kon oordeelen en hij streek nadenktend zijn borste-
ligen, zwart-grijzen snor op.
Zij wendde zich 'half naar de deur.
„Hebt u mij niet meer noodig?" vroeg 'zij.
„Denk er aan!" Weer schudde Leete zijn dik
ken vinger tegen haar. „Smaad beteeként ge
vangenisstraf!"
„Ik wel niets voor lachen vanochtend," zei
'Eilsie Marion; „maar u brengt me erg in ie
verleiding het toch te -doen."
Zij sloot de deur achter zidh vóórdat mijnhleer
Leete tijd had- haar te vertellen wat hij haar t-cfe-
wenschte, haar en al haar obscure kennissen.
Want meneer Leete had voor niemand- respect,
die niet in het „Boek van den Adel" stond.
Zij begaf zich naar de kleedkamer en werd
daar letterlijk belegerd door een "bewonderende
menigte meisjes, want het nieuws dat Marion
een brutalen mond gehad! had tegen Tack' en dat
staaltje van moed had! overleefd, was reeds alge
meen bekend.
Zij onderdrukte een natuurlijke menschelijkie
neiging om het feit mede te dlaelen, dat zij in
het Savoy ging lunchen en vlood het gebouw
uit, voor zij haar geheim verraden had1.
Mijnheer Kerry wachtte op haar in -de hal van
het hotel alleen. Het scheen htet meisje toe, dat
aller oogen in het hotel op hem' gevestigd wa
ren en in deze veronderstelling had zij waar
schijnlijk Wel gelijk, want een millk*nnalr<% al
tijd nog iets buitengewoons; maar een billionair
die aan dien dood ontsnapt is uit de handen van
een vroegeren „vriend" en wiens naam in alle
kranten stond dat was wel het wonderlijkste,
dat do menschen in tijden gezien hadden.
Onder het maal, dat zij nuttigden aan een
tafeltje, dat op die rivier uitzag, spraken zij
over verschillende onderwerpen. Hij was een goed
belezen man met een sterke voorliefde voor de
Perzische dichters en was buitengewoon verhjeugJ
en toonde d'at zonder éenige aandacht te séhien-
ken aan de conventie hij leunde over ld(e
tafel heen en'klopte haar óp de hand1 toen zij
een couplet van Hafiz overtrof, door er een te
citeeren van Sadi:
man uit den Haag organiseerde ©en dobbelspel
letje met kaarten, getiteld, mijn ©n dijn, idocH
werd leelijk gesnapt door ©en hoofdagent van:
politie met hei voor hem onvoordelige resul-;
taat, dat hij heden f- 40 boete of 40 dagen aa|n
zijn keurig opgeperste pantalon kreeg.
Die hap was den politierechter te machtig.
Ter gelegenheid van de harddraverij te Mo
dem blik werd nog lang Üe napret gevierd,
waarbij ook de polderjongens van de Zuid-er-;
zee werken natuurlijk niet ontbraken. Deze hoe
ren. zijn gewoonlijk erg lollig, maar wel wat;
ruw en zoo stond er heden zoo'n snurker t-e-
reeht omdat hij een andere feestgenoot met
een bierfl-eschje -een gat in zijn kersepit had ge
slagen. Daar deze koppensneller, hoewel hjj
de doktersrekening hoeft betaald, nu weer stel
lig ontkende en de getuigenverklaringen op
elkaar klopten als tang op varken, besloot de
politierechter gedachtig aan het spreekwoord:
In dubu abstine, in twijfel onthoudt u, de zaak!
naar de meervoudige strafkamer te verwijzien.
D© sport wordt duur betaald.
Alweer stond een z.g. bookmaker uit den
Haag terecht, 'n te Beverwijk geboren incas
seerder, die te Alkmaar op 2 October geduren
de de draverijen van de Kennemter sportclub,
gelegenheid had gegeven tot weddenschappen
in de taal der Wet „hazardspel" genoemd.;
De verdachte had ©e:n grijs heertje uit Zaan
dam de kans gegeven op 'n tip, die echter
jammerlijk werd verloren. Gevorderd werd f 30j
boete of 30 dagen, doch het schijnt dat de-
politierechter het euvel met kracht wil tegen
gaan* daar hij niet minder dan 60 boete of,
30 dagen oplegde.
In de hope dat het goede zaad wortel
schiet.
Een jonge man te Alkmaar, in kenntdijk-qü
staat verkeer-end, verzette zich geweldig tegen,
den agent van der Brink, die hem in veiligte
haven wilde loodsen. Daar deze zondaar nu,
blijken geeft, zich te willen b-ekaeren, krijgt Ihij
tot 16 Januari a.s. gelegenheid om van zijn;
blijvende gevoelens voor ord-e en matigheid-
blijk te geven. Bij gunstig resultaat, zal ©en
voorw. straf worden overwogen.
Onvoorzichtig, dom en gevaarlijk.
Sommige lieden schijnen jar bijzonder op ge-,
st-eld te zijn, hun mond voorbij te praten. Ze!
denken dan interessant te zijn, maar in werkie-:
lijkh-eid oogsten zij weinig instemming en waar-,
deering, Zoo verging het ook ©en reiziger uiq
Rotterdam, die in een zaak in optische instru
menten te Alkmaar een concurrent 'n oplichter,
noemde -en zelfs zoo ver ging, zijn particulier,
leven smadelijk ter sprak© te brengen. (Hij,
oogste echter gaan succes maar werd integan-i
deel heden in -de gelegenheid te stellen f 40
„Hoewel wij niets zijn dan strootjes, be-
istenid om cfe zoden voor den vórst te bescher
men,
Waren wij toch -eens bloemen in het oog
van God."
„Prachtig! Schitterend!" riep hij uit. „Ik kan
me niet herinneren, dat ik dieze lezing vroeger
ooit gezien heb."
„Het is een eigengemaakte lezing van mij"
bekende zij. Zij had er een vertaling van gezien
en de woordenkeus verbeterd.
Zij genooten de heerlijkste lunch, d'ie Elsie
geget-en had sinds de buitensporige dagen van
tante Martha. Hij moedigde haar aan om van
die bloedverwante te 'spreken. „Een prachtige
vrouw," noemde hij haar enthousiast. „Ik houd
van die menschen, die al hun geld uitgeven."
Zij schudde lachend het hoofd.
„iMaar uw m-e-ening is het toch niet?' daagdie
zij hem uit.
„Dat is het wel, heusoh," zeide hij; „dit is
mijn gelijkenis van géld: Geld is water. De zee
is de rijkdlom van aile naties. Die zee verdampt en
de waterdamp wordt omhooggetrokken naar de
lucht en wordt, weder over de aarde verspreid;
als regen. Voor sommigen onzer loopt het door
diepe kanalen en als wij handig zijn kunnen wij
die in ons voor-deel afdammen. Sommigen onzer
dammen ze tot heel -diep af; anderen hieel on
diep. Bij sommigen loopt het w^er langzaam
weg en wordt opgeslorpt door -de omringende
aarde, om 'in het kanaal van een andter weer te
voorschijn te komen."
Zij knikte. Hef was een hieuiw beeld <en de
zelfgenoegzaamheid waarmede hij het debiteerde
vond zij aantrekkelijk.
„'Als men het water stil laat staan, heeft heft
geen nut," ging hij voort, opgewonden als een
jihngen. „Je moet het laten vloeien, maar toch
altijd een reserve houden; het moet niet sneller
wegstroomen dan het binnenloopt. Ik heb een
zWaren dam, die staat hoog, 'boven op de heu
vels: een groot, machtig reservoir, waar altijd
bijkomt, maar ook altijd uitloopt."
Oinder aam dein heuvelvo-et verzamelen honder
den mannen alles, wat er bij mij overloopt; nog
verder naar beneden staan waer kleinere man
nen met kleinere dammefn, enzoovoorts tot
het wegloopt naar de zee, zo-oals heit wel moet,
als d-e tijd -er voor gekomen is, naar den groo-
ten oceaan van wereldrijkdom, die alles ver-
zamelt en alles weder teruggeeft."
Zij keek naar hem in verbazing, naar dezen
man, die op -een haar aan fd-en dood ontsnapt)
was en zóó verdiept was in zijn rijikdoms-phi-'
losophie, dat hij totaal vergeten was hoe dicht;
hij op den rand der eeuwigheid geweest wasi
en haar hart ging uit -naar zóó moedigen man.
Spoedig kwam hij weer tot het alledaag-
sch-e terug, greep in zijn zak' -eïi haalde -er eten)
klein dik boekje uit gebonden in ©en verste-,
ten en vuilen ledenen band. Hij legdle bet met
©en tee der gebaar op taf-el en opende het. Het
was een boekje, dat jarenlang in gebruik ge
weest was. Sommige bladzijden waren volge
schreven in een klein fijn schrift, andere waren
boete te betalen of 40 dagen te brommleh.' alsi
leergeld voor zijn onsmakelijke kl-etspraatjes.1
Er -een beetje te hard op getrommeld.
Een landbouwerzoott te Helder was z-2.er
verbolgen op een woon wag©n be wane rwiens,
hit voortdurend te gast werd g-ezo-ndein op zijn
vader's tuinproducten. Daar waarschuwingen
niet baatten, sloeg hij d-en man tamelijk on\
zacht tegen d-e straat, zoodat hij 'half versuft!
ien met bloedenden neus en lip moest worden*
opgeholpen. Deze al te krasse strafoefening
kwam ons boertje op fj 30 boete of 30 dagen!
te staan.
A RRONDISSEMENTSRECHTBA NK.
Zitting, van 14 November.
UïTSPRAK(E[N.
Jac. de G Harencarspel (geef.) verduistering,
4 maanden gev. voorw_ met 3 proefjaren.
'Elgb. R Hoorn (ged. verduistering 5 maanden
gevangenis.
H. J van 't H„ zwervend (gedi.) diefstal, na
der -onderzoek.
Albert I., gedetineerd, 8 dagen aangehouden
NIEUWE- ZAKEN.
Als het gietij verloopt, moeten de bakens
verzet.
Be 'heeren M-ozes S. en zijn vriend A bram v.
I.., 'n paar kwieke jongens, die, vergissen wij ons
niet, in den goeden tijd van -dé thans bankroete
speelkaartenwet, op vee en andere markten cte
arme belastingoommiezen heel wat zorgen baar
den, hadden vermoedelijk een andere branche moe
ten zoeken en het resultaat van die carrière-
verandering werden wij heden gewaar, toen hun
welbekende namen werden afgeroepen en net
bleek dat zij- terecht moesten staan weg-ens op
lichting van een garagehouder te Helder. Wat
zij daar precies haddeu uitgespookt, konden wij
niet gewaar worden, maar het scheen dat Moos
zich had voorgedaau als de meneer en Brammetje
de rol van knecht had vervuld. Het ging over
4 autobanden en het onderstel van 'n gebruikte
auto, eigendom vaa een krentebolletj-esbakker,
maar in ieder geval was het niet veel moois, -diaar
de officier tegen iedjer der niet - verschenen ver
dachten 6 maanden gevangenisstraf vorderde.
Wat leven we gelukkig: en Iwfcut zitten we zacht!
In hooger beroep werd behandeld een onbenulli
ge arbeidswet's overtreding tegen onzen Alkmaar-
sclien stadgenoot Jacob de Wikoekfabrikant al
daar. Zwaar werd er geboomd over de strafrech
terlijke aansprakelijkheid van -den gemoedelijken
banketbakker door officier en den verdediger Mr.
A. Prins Junior, 'waarbij de geachte debaters
op hun juridisch standpunt bleven staan. De of
ficier wilde dat 'Barbertje bleef hangen en I'd©
losgeraakt, doch waren keurig netjes wed-er
ingeplakt.
i „Ik ben u een verklaring schuldig," z-eide;
hij. en haalde tusschen eenige losse velletjes
een foto voor den dag. Hij keek er een oogen-1
blik naar en legde bet to-en zóó op tafel, da.0
bet meisje er naar kijken kon.
Zij slaakte een uitroep.
„Dat dat ben ik!" zeide zij, en keek' er in
stomme verbazing naar.
„Eet lijkt veel op u, nietwaar?" Hij deed- de
foto weder terug in het boekje, terwijl zijn lip
pen strak opeen geperst waren. „Maar u bent hot
niet; eens zult u weten, wie het is dat is ti©
zeggen," hij glimlachte weder -- „als ik niet het
slachtoffer word van een navolger van den heer
Horace z.g.
i „Is hij dan -doo-d?" vroeg zij-,
I De and-er knikte ernstig.
„Hij dronk koffie, waarin Pruisisch zuur, in
zijn cel, -en liet het werk, dat nog ged-aan moet
worden, in handen van zijn opdrachtgever. Hoe
laat moet u terug zijn?" vroeg'hij plotseling.
„Om twee uur," zeide zij in plotselingen, pani-
sohen schrik."
„Het is nu drie?' zeide hij. „U -hoeft niet
terug te gaan vóór vier uur."
„Maar meneer Tack
„Ik ben het hoofd van de firma/' glimlachte
hij. „Ik heb Tack en Brighten gekocht be
sloot tot den koop per telefoon, juist voordat u
kwam. Ik heb de vrijheid genomen, uw salaris
te verhoogen tot tien pon-d peir week. Wilt u
nog een kopje koffie?"
Eilsie opende haar mond om „ja" te zeggen,
d-och er kwam geen geluid. Voor -de eerste maal
- in haar leven wist zij geen woorden te vinden.
Z,ESD;E HOOFDSTUK:.
B© Menschen, die in heli Kristallen
Hujb wi»omid|en.
Ofschoon alle menschen thans Koning Kerry
kennen en zijn 1-evesn en daden mjeer of minder
nauwkeurig 'in alle mogelijke werkjes zijn be
schreven, weten slechts weinigen iets meer bij
zonders af van -de stichting van den grooten
Trust, die in 19naar Londen kwam.
Het gebeurde indirect naar aanleiding van de
wet van Shearman. Tegen de Trusts, waardoor
massa's directie's van Amerikaansche Maatschap
pijen moesten aftreden en daardoor naar -de over
zijde van den Oceaan gedrevlen werden. Het waren
menschen met massa's plotseling on belegd
geld en -de acht grootsten, waaronder Koning
Kerry, vestigden zich in Elngeland. Daar vorm
den zij den L-Trust, een Trust, die tamelijk
autocratisch was. Menschen met opgeblazen idee-
en over hun eigen belangrijkheid, werdien dood
gedrukt, even gemakkelijk' als' men aen vlieg
dooddrukt.
(Wprdt vervolgd,).
