De Amerikaansche Millionair Uit den Omtrek Maakt reclame een artikel duur? Nieuwstijdingen Schrijven aan de Commissie voor Cultureele- en Economische Propaganda ter gelegenheid van de Olympische Spelen 1928 te Amsterdam. Schrijven aan de heeren H. P. Kluitman, Mr. M. Moens, en J. Valkeringy dat hun geloofsbrie ven in orde zijn bevonden en zij tot lid der Kamer zijn toegelaten. Antwoord aan B. en W. van Alkmaar, inzake de door de Gem. Alkmaar te verleenen bijdrage, voor de kanalisatie van West-Friesland- Na gehouden rondvraag sluit de voorzitter de vergadering. NIEUWJAARSRKBE door den Voorzitter, den heer Arntz, in de ver gadering dezer Kamer uitgesproken. Het jaar 1927 is achter den rug! Naarmate onze levensdagen toenemen, schijnt de snelheid, waarmede een afgeloopen jaar zich voegt bij zijn voorgangers, verrassender te wor den. Het lijkt mij daarom zoo goed, dat, telkens bij den aanvang van een nieuw jaar, een wijle wordt stilgestaan. Nie zoozeer om in bijzonderheden het wereli- UUA SU09 (Sou JfBApfl} UodoOjaSjT! UT UMUOqoS maand tot maanl na te gaan, of den nooit stil- staanden kamp om het bestaan over die periode in ai zijn schakeeringen te schilderen, als wel om te overdenken hoe zich in het algemeen in dat tijdvak de polsslag van het eoonomische leven heeft doen gevoelen. Het doet mij dan genoegen te kunnen verklaren, dat, ook volgens mijn meening, de verbetering) van den eoonomischen toestand van Europa ovër het algemeen voortgang heeft gevonden. De verwachting, dat, na het verkrijgen van meer stabiele toestanden in onze voornaamste! in- en uitvoerianden, zoo spoelig een verbetering ove rde gehéele lijn zou volgen, werd helaas nog) niet in vervulling gebracht. Hieraan zal de om standigheid wel niet vreemd zijn, dat de Regee ringen van bijna alle landen de tariefmuren schrikbarend hoog optrekken en ook door alle allerhande maatregelen op het gebied van dou ane, transport, belasting etc. den vreemden han del trachten te belemmeren, of te weren- Aanleiding tot optimisme geeft gelukkig de zichtbaar meer algemeen wordende wenseh tot afbreking van deze geduchte handelsbarrières^ welke vooral na den oorlog werden opgebouwd als vermeende bescherming van nationale belangen en waarvan zoowel door de Internationale Econo mische Conferentie, die in Genève werd gehou- èdèn, als door het laatste Congres van de Inter nationale Kamer, van 27 Juni tqt 2 Juli te Stock holm gehouden, het gevaar werd gevoeld. Waardeering heb ik voor den arbeid van de Nederlandse he zakenlieden, die trots de talrijke moeilijkheden, er in slaagden onze scheepjes te laten varen en voor onze artikelen eèn plaats op de buitenlandsche markten wisten te handhaven, zelfs in die mate, dat enkele exportcijfers, in vergelijking met het vorige jaar, nqg gunstig uit vallen. Het ligt allerminst in mijn bedoeling U thans Ute vermoeien met lange cijferreeksen, doch wel wil ik terloops even aanstippen, dat b.v. de uit voer uit Nederland heeft bedraden: Van Edammer 40—kaas: Van Jan. tot Nov. 1926 20.011 tons ter waarde van f 17.504.000. Van Jan. tot Nov. 1927 21.617 tons ter waarde van f 18.177.000. Van witte en savoye kool: Van Jan. tot Nov. 1926 47.493 tons ter waarde van f2.674.000. Van Jan. tot Nov. 1927 47.629 tons ter waardie van f2.182.000. Van bloembollen, knolsiergewassen en vaste planten Van Jan. tot Nov. 1926 32.233 tons ter waardis van f38.196.000. Van Jan. tot Nov. 1927 38.406 tons ter waardie van f 39.016.000. De plaatsgevonden vermindering van ie on zekerheid in den internationalen eoonomischen toestand weerspiegelde zich vrijwel in alle be drijfsgroepen, die op export zijn aangewezen, zoo dat daarin veelal van opleving sprake kon zij'n. Mij bereikten echter ook nog berichten van slapte: en van al-te-gedrukte-prijsniveaux in een\i- ge andere bestaansbronnen. Alvorens u daarvan een meer uitvoerig ver slag te geven, zou ik mijn groote voldoening er over willen uitspreken, dat iwij', naar het zich laat aanzien, na verloop van tijd den aanleg vaïi uit stekende wegen te water en te land in ons Dis trict mogen tegemoetzien, welke, naast het zeer belangrijke werk van de droogmaking der Zui derzee, in niet geringe mate tot de bevon3|ering| van den bloei van ons Gewest zullen 'kunnen bijdragen. Aan de spoedige oplossing van het verkeersvraagstuk te water en te land dienen wij in het pas aangevangen jaar in het bijzonder onze aandacht te besteden. Eveneens zal gestreefd dienen te worden naar belangrijke verlaging der tarieven voor eleetri- schen stroom en naar vermindering van den groo- ten druk der .directe en indirecte gemeente-be- lasitngen waaronder ons bedrijfsleven nog steeds gebukt gaat. Alhoewel de Post-, Telegraaf, en Telefoonta- rieven gelukkig eenigiszins soepeler zijn gewor den, zal het wenschehjk zijn op de noodzakelijk heid van verdere belangrijke verlagingen aan te dringen, hetgeen misschien in samenwerking met de overige Kamers van Koophandel in den lanae zal kunnen geschieden. Ook zal ernstig getracht moeten worden de verruiming van de afzet-mogelijkheden onzer ex portproducten te bevorderen. Thans overgaande tot het geven van een verslag) omtrent den toestand in ons eigen Gewest, zou ik, willen aanvangen met een blik te slaan op den handel in Grove Tuinbouwproducten in het af- j geloopen jaar. Zooals verleden jaar in mijn overzicht betref fende dezen handel reeds werd medegedeeld, wa ren er voor het winterseizoen 1926-'27 zeer groote voorraden kool bij de tuiniers opgeslagen. De vooruitzichten op een goeden afzet waren niet hoopvol, wijl tijdens den geheelen herfst 1926 de vraag slecht was geweest. Vooral de handel op Duitsohland was lusteloos. Wel kon, zooals gewoonlijk, vanaf begin November 1926 eenige verbetering worden geconstateerd, doch de prij zen bleven laag, zoodat de tuiniers er niet toe overgingen reeds van hun goede kwaliteit af te leverën, zoodat grootendeels minderwaardige of tweede soort werd aangevoerd. Het gevolg was, dat in Januari 1927 de voor raden nog zeer groot bleven. Door het aanhouden de zachte winterweer had de kwaliteit der kool ernstig geleden, zoodat de tuinders genoodzaakt waren op te ruimen, waarop bijna dagelijks van overvoerde markten kon worden gesproken, het geen leidde tot lage prijzen, uitgezonderd een. korte opleving in April, die echter geen Stand liield. Ook voor die artikelen „Uien en Winterwor telen" waren de prijzen onvoldoende, zoodat het winterseizoen 129'6-27 niet anders dan slecht ge noemd kan worden. Het zomerseizoen 1927 zette zich met de vroe ge aardappelen zeer goed in. Wel was het be schot te klein, doch de prijzen waren over het algemeen van dien aard, dat de resultaten voor de tuinders zeer goed waren. Engeland en Duitsch- land waren grage koopers. Voor den handel was het bedrijf echter riskant. Door het voortdurend regenachtige weer waren de aardappelen erg vuil en de kans op tegenslag en verlies was, zoodra de toestand op de buitenlandsche markt minder gunstig zou worden, zeer groot. Alles zou waar schijnlijk wel goed zijn afgeloopen, ware het nietj, dat reeds tegen Juli de aardappelziekte was op- getreden, die zoowel voor den handel, als voor de tuinders funeste gevolgen had. De handel leed enorme verliezen op de zendingen, die onderweg waren, en de tuinders leden schade door afval wegens ziekte en prijsvermindering. De noteeringi liep in de week van 4—9 Juli terug van ca. f 15 tot beneden f 5 per 100 Kg. Later herstelde zich de toestand wei weer eenigszins, doch de hoage noteeringen kwamen niet terug en de rechte stem ming in den aardappelenhandel bleef helaas weg. De verschillende koolsoorten gingen vanaf het begin van het nieuwe seizoen tot het einde des jaars tot goede prijzen van de hand. Van de soor ten bewaarkool is de roode kool thans reeds on gekend duur. Ook gele kool gaat tot zeer hooge prijzen van de hand, terwijl witte kool tevens voor den trjd van het jaar zeer goed noteert. De artikelen: „wortelen", „uieü", „kroten" enz. wor den tot zeer bevredigende prijzen verjkoöht. De oogst van roode kool was slecht. Die van gele kool ook minder, terwijl die van witte kool FEUILLETON Een pakkende Roman vol Senaat ie. Vry bewerkt naar het Engelach. Hermann las de regels snel. De gearresteerde man was Micheloff en hij zou alles vertraden. Alles zou nu uitko men. De kleine Rus zou niet aarzelen alles en' iedereen erbij te betrekken om zijn eigen huid te redden of tenminste vermindering van straf te bekomen. Dus hij had een volledige bekentenis af- [gelegd? Waarvan? De krant gaf slechts een kort bericht. De .gevangene gaf een langdurige verkla ring, welke gecontroleerd werd, zieide de krant en legde dan uit, hoe die politie bezig was den eigenaar op te sponen van een groote som gelds, welke op den gevangene gevonden was. Dus het was alles aan dien dag gekomen. Hij smeet de krant op tafel. Hiet spel was uit. Hij moest den laatsten wanhopigm worp ■jdoen en dan „Vaarwel Hermaan Zieberlieff.'" Dat bericht heeft je tamelijk overstuur ge maakt, niet? zei Koning Kerry. Hij had in de taxi het berichtje evein door gelezen. Zoo erg maakt het me niet overstuur, zeide de arader. Hiet verandert mijn plannen ieen beetje en het kan ook zijn, dat jouw plannen er door veranderd worden. Ik heb heel weinig tijd. i Hij keek op zijn horloge'. Kerry zag een gepakt valies staan en ©en overjas over ©ent stoel liggen en vermoedde, dat Zeberlieff voor bereidselen gemaakt had om te vertrekken. Maar dat beetje tijd, dat ik heb, ging. .Hermann voor, moet nuttig besteed worden. Voor de laatste maal, Koning Kerry, wil je me helpen? i I Met geld? Neen! Hoe dikwijls heb ik je geholpen en steeds heb je den bijstand, dien ik je verleende, later gebruikt om tegem mij te ageere'n? Ik moet precies aan rond millioen heb ben zei de ander. Ik ga naar Zuii-Ameb rika waar een man met ondernemingsgeest ruimschoots gelegenheid beeft om daarmede, nog iets te bereiken. Van mij krijg je niets. Herzie dat plan ooganblikkelijk. Kerry wendde zich om. Er was ©en revol ver op hem gericht. Herzie je maening of je bent eau lijk, zei Zeberlieff kalm. Ik zieg je, dat ik wanhopig ben. Ik moet uit het land hier, van daag nog of je moet mij helpen niet lalleen met geld, maar op alle mogelijke m|ar nieren. Er werd luid op de deur geklopt. Zeberlieffs vertrokken gezicht werd heel bleek, doch hij ging naar het venster an keek naar buiten. Drie mannen, ongetwijfeld politiemannien in burger, stonden aan de deur. Dat is het einde, zei Zeberlieff en schoot. i i Maar terwijl hij de woorden uitte, sprong Kerry naar voren en sloeg zijn. arm in die lucht. De twee grepen elkander aan, de witte han den zochten zijn keel, maar Kerry kende de kracht van den ander «a zijn zwakke punt. Ze berlieff was machteloos in zijn handen. Juist draaide hij hem om, toem de deur openvloog 'en twee mannen naar bininpn stormden. Voor zij hun gevangene! echter konden grijpen, had deze zich gebukt en den revolver, die in da worsteling gevallen was, opgeraapt. Een klei ne knal, en met dat eigenaardige lachje, zoo specifiek voor Hermann Zeberlieff, viel deze ruggelings op den grond. Kerry viel op zijn knieën naast hem neer en lichtte het achterovergebogen hoofd op. Hallo, Koninkje, kuchte de stervende bevredigend was; de bloemkoolteelt is <loor die draaihartigheid vrijwel mislukt. In elk geval kan men van de koolstreek in het algemeen zeggen, dat 'het jaar 1927 goed eindigt en het nieuwe jaar rooskleurig begint. Ook in de tuinbouwstreek van Kennemerland en langs de Duinstreek kan van een goed jaar worden gesproken. (Wordt Vervolgd). - WARMENHUIZEN. Hardrijderij. Voor de schoolkinderen werd Dinsdag j.l. (een wedstrijd in het hardrijden gehouden en wel in 2 groepehi n.l. van. 7—99 en ouder dan. 9 jaar. De prijzen wefrden als volgt toegekend: Jongste groep: le( prijs N. Barsingerhom, 2a prijs C. Beemstdrboer, 3e prijs Jb. Slot, 4a prijs Th. Jonker, 5e prijs P. Slikkelr, 6e prijs PP. Pronk Pz,., 7e prijs A. Groot. Totaal 35 deelnemers. Oudste groep: lef prijs T. Jonker Gz., 2ei prijs K. Pronk Pz., 3e prijs Jb. van Loeneh, |en 3 troostprijzen aan J. Slikkejr, C. de Moei era! N. Ligthart. Totaal 42 deelneimers. Vele huisvrouwen en ook niet weinig zaken- menschen antwoorden op deze vraag kort en bon dig, ja. Deze menschen meenen, dat zij bij aan koop van het door reclame aangekondigde arti kel ook de kosten van de publiciteit moeten beta len, want, redeneeren zij verder, indien de fabri kant geen kosten voor reclame heeft dan kan hij zijn artikel goedkooper aanbieden. Een fabrikant heeft een reeks vaste onkosten. Deze blijven even hoog, of hij van zijn artikel een millioen verkoopt of twee millioen. Zijn deze vaste onkosten b.v. f 100.000 en verkoopt hij van zijn artikel een millioen K.G., dan bedragen leze vaste onkosten op 1 K.G. berekend, 10 ets. Druk ken deze zelfde vaste onkosten echter op 2 mil lioen K.G., dan bedragen ze per K.G. berekend nog sledhts 5 ets. Elke moderne zakenman weet bij ondervinding, dat de andere onkosten door een dubbel hooger omzet op verre na niet ook met 100 pCt. toene men, maar gewoonlijk onder pl.m. 50 pet. blijven Bedragen dus bij een omzet van een millioen Kg. de veranderlijke onkosten f400.000, d.i. 40 ets. per Kg., dan stijgen deze bij een omzet van twee millioen tot hoogstens f600.000. Zij wor den dus op 1 Kg. verkoop berekend 10 ets. lager, dan wanneer slechts een millioen Kg. van het artikel verkocht wordt. De als voorbeeld boven aangehaalde opvoeding van den verkoop met 100 pet., nl. van 1 millioen Kg. op twee millioen Kg. heeft dus tot gevolg, dat alle onkosten, de vaste en de veranderlijke, met 15 ets. per Kg. verminderen. Een dergelijke vermeerdering van den omzet kan echter alleen door reclame worden bereikt en hoofdzakelijk door Dagbladreclame, want een andere mogelijkheid) om tot dergelijke resultaten te komen, bestaat niet. Men hoort wel eens zeggen: „Goede wijn behoeft geen krans". Dit is echter in onzen mo dernen tijd een groote dwaling. Natuurlijk heeft ook persoonlijke aanbeveling goede propaganda- waarde. Men bereikt daarmei eedhter geen cij fers die een belangrijke rol spelen bij beoorde ling der rendabiliteit van een groot bedrijf. Waarmede wordt nu de dure Dagbladreclame betaald Zeker niet uit de portemonnaie van de huisvrouw of den winkelier, welke laatstgenoem de voor zijn distributiewerk een behoorlijke winst marge moet ontvangen. Keeren wij terug tot ons voorbeeld. De prijs van het artikel is dezelfde gebleven sinds de verkoop van. het artikel met 100 pet. gestegen: is. Deze stijging maakt echter voor den- fabrikant een onkostenbesparing uit van f 00.15 per Kg.,t dat zijn per jaar f300.000 en daarmede kan in- daad heel wat reclame gemaakt worden. Wel begrepen, alleen van een werkelijk goe de reclame voor een werkelijk goed artikel kan men dergelijke resultaten verwachten. Het ar tikel moet absoluut first class zijn en op elk gebied beantwoorden aan de eischen, welke door Hërmanin. Dit is een gelukje voor jou era Elsie. Er kwam een dof waas over zijn oogen era met dat waas, dat het knappe gelaat van Ze berlieff stempelde met het stempel des doods, ging Hermann naar den Rechter, Die alle din gen weet. Een der politiemannen boo'g zich over hem heen. Hij is dood. zeide hij, terwijl hij overhemd en boord van de stille figuur los maakte. Met een ruk ging hy weder overeind staan. Mijn God, bracht hij uit, dat is, een vrouw. Koning Kerry knikte. Mijn vrouw, zeide hij en keek naar de dcode vrouw aan zyn voeten. Nooit had ik het vermoed, nooit. Vera's oogen vertoonden sporen van tranen1. - En toch, nu ik eraan denk, zij liet mij; nooit in haar kamer komen, nooit mocht een] bediende haar helpen en rau kan ik mij ver schillende kleinigheden herinneren, die mijin verdenking haddein kunnen wakker roepen. 'Het was de schuld van 'haar moeider, zeide Kerry. Haar moeder kende de wet ten der Veraenigde Staten niet en dacht in haar onwetendheid, dat de bezittingen en goederen van je vader automatisch op een zoon zoude» overgaan en dat een dochter geen erfrecht daar van had. Zij verlangde ontzettend naar een, »oon en toen Heinriette kwam, was haar ziel totaal 'geschokt. De dokter werd overgehaald om het kind als eein jongen aan te geven. Zij werd in dit bedrog bijgestaan door Henrietta's karakter want Henriette had de manier van doen en de manier van denkan vain een man. Hierin was zij ook ©©n man, dat zij noch mede lijden, noch spijt of berouw kende. Zij het rustig een mooi mefisje verliefd op haar wor den, zonder haar haar geheim te vertellen. Toen het ontdekt werd, pleegde het meisje zelfmoord waarschijnlijk kent u de omstan digheden wel. de economische verhoudingen gesteld zijn. Zoo b.v. behoefte aan normale concurrentie en koop kracht der verbruikers. In Amerika b.v. weet elke winkelier en elke 'huisvrouw, dat het onvocwdeelig is een groote reclame op touw te zetten voor slechte goederen. Bij het doen van inkoopen wordt daarmede sterk rekening gehouden. De winkelier vraagt b.v. den handelsreiziger: „Welk bedrag zal uw firma be steden om vraag naar uw artikel te scheppen en te onderhouden?" Eierst wanneer de winkelier ziet, dat de firma voldoende reclame maakt, „hoe meer hoe beter", 'dan vindt het product bij hem belangstelling. De Amerikaan redeneert: „[Wat geeft het één te zijn van de weinige, die een artikel voeren, er is toch maar een klein debiet." De Amerikaan sche winkelier is liêver een van de vele verkoo- pers, eischt dan echter ook voldoende en goeie reclame, wetende, dat dan het op zijn winkel komende aandeel in den verkoop groot en winst brengend zal zijn. In Nederland zijn wij helaas nog lang niet zoo ver. Zelfs bij mensehen, waarvan men een ver standig oordeel zou kunnen verwachten, stuit men vaak op de ongelooflijkste meeningen over 'de waarde, de voor- en naieelen van reclame. Nuch tere cijfers van groote en goedbeheerde onder nemingen bewijzen echter steeds weer, dat recla me een product inderdaad niet diuurder maakt, maar in de eerste plaats het prestatievermogen van een bedrijf verhoogt en de uitwerking daar van weer lage prijzen zullen zijn. HEIT JUBILEUM VAAN HET HANDELS BLAD! i Gisteren is de receptie van het „Handelsblad" ter gelegenheid van het eeuwfeest, voortgezet en een onafgebroken stroom van particulieren' heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt, om directie, hoofdredactie en redactie geluk te wen- sehen. Tallooze bloemstukken werden nog aan geboden. Dr werden bijna 1000 telegrammen ontvangen, Zondagavond zal het „Vereenigd Tooneel" ©en besloten voorstelling geven van de „Lord Lister legende" gevolgid door de „Bruiloft van Kloris en Roosje" met toepasselijken wenseh. Koninklijke onderscheidingen werden uitgereikt en H.M. de Koningin en de Koningin Moeder zon den persoonlijk feiicitatie's. DE SCHAATiSBIJDiElR. Met forsche streken strijkt hij langs de baan: Hij durft de wind en sneeuwjacht nog wel aan. Zijn Moeder zei: ,,'kzou maar niet rijden gaan, Je kunt haast op de schaats niet blijven staan!" „iOeh wat!" zei hij, dat zal best gaan. Een beetje wind staat mij wel aan. Ik zal eens met hem vechten gaan, Fin hem dan spoedig „kuock-out" slaan." Zóó was hij naar het ijs gegaan, 'Fm bond daar vlug zijn schaatsen aan. Ziet hem thans, 't lijf Kijk hem eens fiksch zijn been uitslaan! Hoe moo( zie je 'm de bocht omgaan Daar vliegt hij voort weer, langs de baan. S. B., BEI SCHA A T'SRI JBiiTFiR Sierlijk zwiert ze, Losjes sliert ze Overzij. Linksom draait ze, Rechtsom zwaait ze, Overzij. Halsdoek wappert, Rokje klappert Overzij. 't Al zwenktrokje, Muts en vrokje Overzij. S. B., Die ken ik, zei Vera bevend maar ik dacht Iedereen dacht dat, ziai Kerry. Een harer tantes word bang en liet haar naar Den- vei komen, waar zij een groote farm had. Zij liet haar meisjeskleren dragen en haar haar groeien en daar 'heb ik haar ontmoet era: getrouwd. Maar de fascinatie van het oude levan zij was begonnen te! speculeerera in Wall Street was te sterk voor haar. Zij moest an zou doorgaan voor een man. Ik heb haar gesmeekt, bevolen hef hielp niets. Zij ging weer re gelmatig naar Wall Streef bedierf mijn spe cuUties volkomen. Tot ik er dan ook maar in Wall Street een einde aan moest maken. Zij zou mij geruïneerd hebben. Daarom, toen ik eens a la hausse speculeerde in graan en zij en haar vrienden dachten dat zij mij konden, baisseeren heb ik haar zoo'n klap toegebracht, dat zij niets meer over had. Ik gaf haar ©en millioen om opnieuw te beginnen, maar sinds dien tijd heeft zij mij gehaat en mij steeds ver volgd met kwaadwilligh Hij hield zich in. God helpe haar, zeide hij treu rig. God helpe alle vrouwen, goede, zoowel als slechte. Amen, zeide Vera Zeberlieff. Twee maanden later ging Kerry Elsie op zoeken in Genève, waar zij haar va cant ie door bracht. Wat een massa menschen brengen hier hun wittebroodsweken door, zeidie hij, toen, zij op een middag aan het wandelen waren. Ja, zei Elsie. Nu, wij zullen hun aantal niet vermeerde ren, ging 'hij voort, wij gaan naar Cha- monix Wanneer? vroeg het meisje heel, heel zacht. 1 De volgende week, zeide de Man, die Londen gekocht had. EINDE.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1928 | | pagina 4