De Amerikaansche Millionair
Uit den Omtrek
Maakt reclame een artikel duur?
Nieuwstijdingen
Schrijven aan de Commissie voor Cultureele-
en Economische Propaganda ter gelegenheid van
de Olympische Spelen 1928 te Amsterdam.
Schrijven aan de heeren H. P. Kluitman, Mr.
M. Moens, en J. Valkeringy dat hun geloofsbrie
ven in orde zijn bevonden en zij tot lid der
Kamer zijn toegelaten.
Antwoord aan B. en W. van Alkmaar, inzake
de door de Gem. Alkmaar te verleenen bijdrage,
voor de kanalisatie van West-Friesland-
Na gehouden rondvraag sluit de voorzitter de
vergadering.
NIEUWJAARSRKBE
door den Voorzitter, den heer Arntz, in de ver
gadering dezer Kamer uitgesproken.
Het jaar 1927 is achter den rug!
Naarmate onze levensdagen toenemen, schijnt
de snelheid, waarmede een afgeloopen jaar zich
voegt bij zijn voorgangers, verrassender te wor
den. Het lijkt mij daarom zoo goed, dat, telkens
bij den aanvang van een nieuw jaar, een wijle
wordt stilgestaan.
Nie zoozeer om in bijzonderheden het wereli-
UUA SU09 (Sou JfBApfl} UodoOjaSjT! UT UMUOqoS
maand tot maanl na te gaan, of den nooit stil-
staanden kamp om het bestaan over die periode
in ai zijn schakeeringen te schilderen, als wel
om te overdenken hoe zich in het algemeen in dat
tijdvak de polsslag van het eoonomische leven
heeft doen gevoelen.
Het doet mij dan genoegen te kunnen verklaren,
dat, ook volgens mijn meening, de verbetering)
van den eoonomischen toestand van Europa ovër
het algemeen voortgang heeft gevonden.
De verwachting, dat, na het verkrijgen van
meer stabiele toestanden in onze voornaamste!
in- en uitvoerianden, zoo spoelig een verbetering
ove rde gehéele lijn zou volgen, werd helaas nog)
niet in vervulling gebracht. Hieraan zal de om
standigheid wel niet vreemd zijn, dat de Regee
ringen van bijna alle landen de tariefmuren
schrikbarend hoog optrekken en ook door alle
allerhande maatregelen op het gebied van dou
ane, transport, belasting etc. den vreemden han
del trachten te belemmeren, of te weren-
Aanleiding tot optimisme geeft gelukkig de
zichtbaar meer algemeen wordende wenseh tot
afbreking van deze geduchte handelsbarrières^
welke vooral na den oorlog werden opgebouwd als
vermeende bescherming van nationale belangen
en waarvan zoowel door de Internationale Econo
mische Conferentie, die in Genève werd gehou-
èdèn, als door het laatste Congres van de Inter
nationale Kamer, van 27 Juni tqt 2 Juli te Stock
holm gehouden, het gevaar werd gevoeld.
Waardeering heb ik voor den arbeid van de
Nederlandse he zakenlieden, die trots de talrijke
moeilijkheden, er in slaagden onze scheepjes te
laten varen en voor onze artikelen eèn plaats op
de buitenlandsche markten wisten te handhaven,
zelfs in die mate, dat enkele exportcijfers, in
vergelijking met het vorige jaar, nqg gunstig uit
vallen.
Het ligt allerminst in mijn bedoeling U thans
Ute vermoeien met lange cijferreeksen, doch wel
wil ik terloops even aanstippen, dat b.v. de uit
voer uit Nederland heeft bedraden:
Van Edammer 40—kaas:
Van Jan. tot Nov. 1926 20.011 tons ter waarde
van f 17.504.000.
Van Jan. tot Nov. 1927 21.617 tons ter waarde
van f 18.177.000.
Van witte en savoye kool:
Van Jan. tot Nov. 1926 47.493 tons ter waarde
van f2.674.000.
Van Jan. tot Nov. 1927 47.629 tons ter waardie
van f2.182.000.
Van bloembollen, knolsiergewassen en vaste
planten
Van Jan. tot Nov. 1926 32.233 tons ter waardis
van f38.196.000.
Van Jan. tot Nov. 1927 38.406 tons ter waardie
van f 39.016.000.
De plaatsgevonden vermindering van ie on
zekerheid in den internationalen eoonomischen
toestand weerspiegelde zich vrijwel in alle be
drijfsgroepen, die op export zijn aangewezen, zoo
dat daarin veelal van opleving sprake kon zij'n.
Mij bereikten echter ook nog berichten van
slapte: en van al-te-gedrukte-prijsniveaux in een\i-
ge andere bestaansbronnen.
Alvorens u daarvan een meer uitvoerig ver
slag te geven, zou ik mijn groote voldoening er
over willen uitspreken, dat iwij', naar het zich laat
aanzien, na verloop van tijd den aanleg vaïi uit
stekende wegen te water en te land in ons Dis
trict mogen tegemoetzien, welke, naast het zeer
belangrijke werk van de droogmaking der Zui
derzee, in niet geringe mate tot de bevon3|ering|
van den bloei van ons Gewest zullen 'kunnen
bijdragen. Aan de spoedige oplossing van het
verkeersvraagstuk te water en te land dienen wij
in het pas aangevangen jaar in het bijzonder onze
aandacht te besteden.
Eveneens zal gestreefd dienen te worden naar
belangrijke verlaging der tarieven voor eleetri-
schen stroom en naar vermindering van den groo-
ten druk der .directe en indirecte gemeente-be-
lasitngen waaronder ons bedrijfsleven nog steeds
gebukt gaat.
Alhoewel de Post-, Telegraaf, en Telefoonta-
rieven gelukkig eenigiszins soepeler zijn gewor
den, zal het wenschehjk zijn op de noodzakelijk
heid van verdere belangrijke verlagingen aan te
dringen, hetgeen misschien in samenwerking met
de overige Kamers van Koophandel in den lanae
zal kunnen geschieden.
Ook zal ernstig getracht moeten worden de
verruiming van de afzet-mogelijkheden onzer ex
portproducten te bevorderen.
Thans overgaande tot het geven van een verslag)
omtrent den toestand in ons eigen Gewest, zou ik,
willen aanvangen met een blik te slaan op den
handel in Grove Tuinbouwproducten in het af- j
geloopen jaar.
Zooals verleden jaar in mijn overzicht betref
fende dezen handel reeds werd medegedeeld, wa
ren er voor het winterseizoen 1926-'27 zeer groote
voorraden kool bij de tuiniers opgeslagen. De
vooruitzichten op een goeden afzet waren niet
hoopvol, wijl tijdens den geheelen herfst 1926
de vraag slecht was geweest. Vooral de handel
op Duitsohland was lusteloos. Wel kon, zooals
gewoonlijk, vanaf begin November 1926 eenige
verbetering worden geconstateerd, doch de prij
zen bleven laag, zoodat de tuiniers er niet toe
overgingen reeds van hun goede kwaliteit af te
leverën, zoodat grootendeels minderwaardige of
tweede soort werd aangevoerd.
Het gevolg was, dat in Januari 1927 de voor
raden nog zeer groot bleven. Door het aanhouden
de zachte winterweer had de kwaliteit der kool
ernstig geleden, zoodat de tuinders genoodzaakt
waren op te ruimen, waarop bijna dagelijks van
overvoerde markten kon worden gesproken, het
geen leidde tot lage prijzen, uitgezonderd een.
korte opleving in April, die echter geen Stand
liield. Ook voor die artikelen „Uien en Winterwor
telen" waren de prijzen onvoldoende, zoodat het
winterseizoen 129'6-27 niet anders dan slecht ge
noemd kan worden.
Het zomerseizoen 1927 zette zich met de vroe
ge aardappelen zeer goed in. Wel was het be
schot te klein, doch de prijzen waren over het
algemeen van dien aard, dat de resultaten voor
de tuinders zeer goed waren. Engeland en Duitsch-
land waren grage koopers. Voor den handel was
het bedrijf echter riskant. Door het voortdurend
regenachtige weer waren de aardappelen erg vuil
en de kans op tegenslag en verlies was, zoodra
de toestand op de buitenlandsche markt minder
gunstig zou worden, zeer groot. Alles zou waar
schijnlijk wel goed zijn afgeloopen, ware het nietj,
dat reeds tegen Juli de aardappelziekte was op-
getreden, die zoowel voor den handel, als voor de
tuinders funeste gevolgen had. De handel leed
enorme verliezen op de zendingen, die onderweg
waren, en de tuinders leden schade door afval
wegens ziekte en prijsvermindering. De noteeringi
liep in de week van 4—9 Juli terug van ca. f 15
tot beneden f 5 per 100 Kg. Later herstelde zich
de toestand wei weer eenigszins, doch de hoage
noteeringen kwamen niet terug en de rechte stem
ming in den aardappelenhandel bleef helaas weg.
De verschillende koolsoorten gingen vanaf het
begin van het nieuwe seizoen tot het einde des
jaars tot goede prijzen van de hand. Van de soor
ten bewaarkool is de roode kool thans reeds on
gekend duur. Ook gele kool gaat tot zeer hooge
prijzen van de hand, terwijl witte kool tevens
voor den trjd van het jaar zeer goed noteert. De
artikelen: „wortelen", „uieü", „kroten" enz. wor
den tot zeer bevredigende prijzen verjkoöht.
De oogst van roode kool was slecht. Die van
gele kool ook minder, terwijl die van witte kool
FEUILLETON
Een pakkende Roman vol Senaat ie.
Vry bewerkt naar het Engelach.
Hermann las de regels snel.
De gearresteerde man was Micheloff
en hij zou alles vertraden. Alles zou nu uitko
men. De kleine Rus zou niet aarzelen alles en'
iedereen erbij te betrekken om zijn eigen huid
te redden of tenminste vermindering van straf
te bekomen.
Dus hij had een volledige bekentenis af-
[gelegd?
Waarvan? De krant gaf slechts een kort
bericht.
De .gevangene gaf een langdurige verkla
ring, welke gecontroleerd werd, zieide de
krant en legde dan uit, hoe die politie bezig was
den eigenaar op te sponen van een groote som
gelds, welke op den gevangene gevonden was.
Dus het was alles aan dien dag gekomen. Hij
smeet de krant op tafel. Hiet spel was uit.
Hij moest den laatsten wanhopigm worp
■jdoen en dan „Vaarwel Hermaan Zieberlieff.'"
Dat bericht heeft je tamelijk overstuur ge
maakt, niet? zei Koning Kerry.
Hij had in de taxi het berichtje evein door
gelezen.
Zoo erg maakt het me niet overstuur,
zeide de arader. Hiet verandert mijn plannen
ieen beetje en het kan ook zijn, dat jouw
plannen er door veranderd worden. Ik heb
heel weinig tijd. i
Hij keek op zijn horloge'. Kerry zag een
gepakt valies staan en ©en overjas over ©ent
stoel liggen en vermoedde, dat Zeberlieff voor
bereidselen gemaakt had om te vertrekken.
Maar dat beetje tijd, dat ik heb, ging.
.Hermann voor, moet nuttig besteed worden.
Voor de laatste maal, Koning Kerry, wil je
me helpen? i I
Met geld? Neen! Hoe dikwijls heb ik je
geholpen en steeds heb je den bijstand, dien
ik je verleende, later gebruikt om tegem mij te
ageere'n?
Ik moet precies aan rond millioen heb
ben zei de ander. Ik ga naar Zuii-Ameb
rika waar een man met ondernemingsgeest
ruimschoots gelegenheid beeft om daarmede,
nog iets te bereiken.
Van mij krijg je niets.
Herzie dat plan ooganblikkelijk.
Kerry wendde zich om. Er was ©en revol
ver op hem gericht.
Herzie je maening of je bent eau lijk,
zei Zeberlieff kalm. Ik zieg je, dat ik
wanhopig ben. Ik moet uit het land hier, van
daag nog of je moet mij helpen niet
lalleen met geld, maar op alle mogelijke m|ar
nieren.
Er werd luid op de deur geklopt. Zeberlieffs
vertrokken gezicht werd heel bleek, doch hij
ging naar het venster an keek naar buiten. Drie
mannen, ongetwijfeld politiemannien in burger,
stonden aan de deur.
Dat is het einde, zei Zeberlieff en
schoot. i i
Maar terwijl hij de woorden uitte, sprong
Kerry naar voren en sloeg zijn. arm in die lucht.
De twee grepen elkander aan, de witte han
den zochten zijn keel, maar Kerry kende de
kracht van den ander «a zijn zwakke punt. Ze
berlieff was machteloos in zijn handen. Juist
draaide hij hem om, toem de deur openvloog
'en twee mannen naar bininpn stormden. Voor
zij hun gevangene! echter konden grijpen, had
deze zich gebukt en den revolver, die in da
worsteling gevallen was, opgeraapt. Een klei
ne knal, en met dat eigenaardige lachje, zoo
specifiek voor Hermann Zeberlieff, viel deze
ruggelings op den grond.
Kerry viel op zijn knieën naast hem neer en
lichtte het achterovergebogen hoofd op.
Hallo, Koninkje, kuchte de stervende
bevredigend was; de bloemkoolteelt is <loor die
draaihartigheid vrijwel mislukt.
In elk geval kan men van de koolstreek in het
algemeen zeggen, dat 'het jaar 1927 goed eindigt
en het nieuwe jaar rooskleurig begint.
Ook in de tuinbouwstreek van Kennemerland
en langs de Duinstreek kan van een goed jaar
worden gesproken.
(Wordt Vervolgd).
- WARMENHUIZEN.
Hardrijderij.
Voor de schoolkinderen werd Dinsdag j.l.
(een wedstrijd in het hardrijden gehouden en
wel in 2 groepehi n.l. van. 7—99 en ouder dan.
9 jaar. De prijzen wefrden als volgt toegekend:
Jongste groep: le( prijs N. Barsingerhom, 2a
prijs C. Beemstdrboer, 3e prijs Jb. Slot, 4a
prijs Th. Jonker, 5e prijs P. Slikkelr, 6e prijs
PP. Pronk Pz,., 7e prijs A. Groot. Totaal 35
deelnemers.
Oudste groep: lef prijs T. Jonker Gz., 2ei
prijs K. Pronk Pz., 3e prijs Jb. van Loeneh,
|en 3 troostprijzen aan J. Slikkejr, C. de Moei era!
N. Ligthart. Totaal 42 deelneimers.
Vele huisvrouwen en ook niet weinig zaken-
menschen antwoorden op deze vraag kort en bon
dig, ja. Deze menschen meenen, dat zij bij aan
koop van het door reclame aangekondigde arti
kel ook de kosten van de publiciteit moeten beta
len, want, redeneeren zij verder, indien de fabri
kant geen kosten voor reclame heeft dan kan hij
zijn artikel goedkooper aanbieden.
Een fabrikant heeft een reeks vaste onkosten.
Deze blijven even hoog, of hij van zijn artikel
een millioen verkoopt of twee millioen. Zijn deze
vaste onkosten b.v. f 100.000 en verkoopt hij van
zijn artikel een millioen K.G., dan bedragen leze
vaste onkosten op 1 K.G. berekend, 10 ets. Druk
ken deze zelfde vaste onkosten echter op 2 mil
lioen K.G., dan bedragen ze per K.G. berekend
nog sledhts 5 ets.
Elke moderne zakenman weet bij ondervinding,
dat de andere onkosten door een dubbel hooger
omzet op verre na niet ook met 100 pCt. toene
men, maar gewoonlijk onder pl.m. 50 pet. blijven
Bedragen dus bij een omzet van een millioen
Kg. de veranderlijke onkosten f400.000, d.i. 40
ets. per Kg., dan stijgen deze bij een omzet van
twee millioen tot hoogstens f600.000. Zij wor
den dus op 1 Kg. verkoop berekend 10 ets. lager,
dan wanneer slechts een millioen Kg. van het
artikel verkocht wordt.
De als voorbeeld boven aangehaalde opvoeding
van den verkoop met 100 pet., nl. van 1 millioen
Kg. op twee millioen Kg. heeft dus tot gevolg,
dat alle onkosten, de vaste en de veranderlijke,
met 15 ets. per Kg. verminderen. Een dergelijke
vermeerdering van den omzet kan echter alleen
door reclame worden bereikt en hoofdzakelijk door
Dagbladreclame, want een andere mogelijkheid)
om tot dergelijke resultaten te komen, bestaat
niet. Men hoort wel eens zeggen: „Goede wijn
behoeft geen krans". Dit is echter in onzen mo
dernen tijd een groote dwaling. Natuurlijk heeft
ook persoonlijke aanbeveling goede propaganda-
waarde. Men bereikt daarmei eedhter geen cij
fers die een belangrijke rol spelen bij beoorde
ling der rendabiliteit van een groot bedrijf.
Waarmede wordt nu de dure Dagbladreclame
betaald Zeker niet uit de portemonnaie van de
huisvrouw of den winkelier, welke laatstgenoem
de voor zijn distributiewerk een behoorlijke winst
marge moet ontvangen.
Keeren wij terug tot ons voorbeeld. De prijs
van het artikel is dezelfde gebleven sinds de
verkoop van. het artikel met 100 pet. gestegen:
is. Deze stijging maakt echter voor den- fabrikant
een onkostenbesparing uit van f 00.15 per Kg.,t
dat zijn per jaar f300.000 en daarmede kan in-
daad heel wat reclame gemaakt worden.
Wel begrepen, alleen van een werkelijk goe
de reclame voor een werkelijk goed artikel kan
men dergelijke resultaten verwachten. Het ar
tikel moet absoluut first class zijn en op elk
gebied beantwoorden aan de eischen, welke door
Hërmanin. Dit is een gelukje voor jou era
Elsie.
Er kwam een dof waas over zijn oogen era
met dat waas, dat het knappe gelaat van Ze
berlieff stempelde met het stempel des doods,
ging Hermann naar den Rechter, Die alle din
gen weet.
Een der politiemannen boo'g zich over hem
heen. Hij is dood. zeide hij, terwijl hij
overhemd en boord van de stille figuur los
maakte.
Met een ruk ging hy weder overeind staan.
Mijn God, bracht hij uit, dat is,
een vrouw.
Koning Kerry knikte.
Mijn vrouw, zeide hij en keek naar de
dcode vrouw aan zyn voeten.
Nooit had ik het vermoed, nooit.
Vera's oogen vertoonden sporen van tranen1.
- En toch, nu ik eraan denk, zij liet mij;
nooit in haar kamer komen, nooit mocht een]
bediende haar helpen en rau kan ik mij ver
schillende kleinigheden herinneren, die mijin
verdenking haddein kunnen wakker roepen.
'Het was de schuld van 'haar moeider,
zeide Kerry. Haar moeder kende de wet
ten der Veraenigde Staten niet en dacht in haar
onwetendheid, dat de bezittingen en goederen
van je vader automatisch op een zoon zoude»
overgaan en dat een dochter geen erfrecht daar
van had. Zij verlangde ontzettend naar een,
»oon en toen Heinriette kwam, was haar ziel
totaal 'geschokt. De dokter werd overgehaald
om het kind als eein jongen aan te geven. Zij
werd in dit bedrog bijgestaan door Henrietta's
karakter want Henriette had de manier van
doen en de manier van denkan vain een man.
Hierin was zij ook ©©n man, dat zij noch mede
lijden, noch spijt of berouw kende. Zij het
rustig een mooi mefisje verliefd op haar wor
den, zonder haar haar geheim te vertellen.
Toen het ontdekt werd, pleegde het meisje
zelfmoord waarschijnlijk kent u de omstan
digheden wel.
de economische verhoudingen gesteld zijn. Zoo
b.v. behoefte aan normale concurrentie en koop
kracht der verbruikers.
In Amerika b.v. weet elke winkelier en elke
'huisvrouw, dat het onvocwdeelig is een groote
reclame op touw te zetten voor slechte goederen.
Bij het doen van inkoopen wordt daarmede sterk
rekening gehouden. De winkelier vraagt b.v. den
handelsreiziger: „Welk bedrag zal uw firma be
steden om vraag naar uw artikel te scheppen en
te onderhouden?" Eierst wanneer de winkelier
ziet, dat de firma voldoende reclame maakt, „hoe
meer hoe beter", 'dan vindt het product bij hem
belangstelling.
De Amerikaan redeneert: „[Wat geeft het één
te zijn van de weinige, die een artikel voeren, er
is toch maar een klein debiet." De Amerikaan
sche winkelier is liêver een van de vele verkoo-
pers, eischt dan echter ook voldoende en goeie
reclame, wetende, dat dan het op zijn winkel
komende aandeel in den verkoop groot en winst
brengend zal zijn.
In Nederland zijn wij helaas nog lang niet zoo
ver. Zelfs bij mensehen, waarvan men een ver
standig oordeel zou kunnen verwachten, stuit men
vaak op de ongelooflijkste meeningen over 'de
waarde, de voor- en naieelen van reclame. Nuch
tere cijfers van groote en goedbeheerde onder
nemingen bewijzen echter steeds weer, dat recla
me een product inderdaad niet diuurder maakt,
maar in de eerste plaats het prestatievermogen
van een bedrijf verhoogt en de uitwerking daar
van weer lage prijzen zullen zijn.
HEIT JUBILEUM VAAN HET HANDELS
BLAD! i
Gisteren is de receptie van het „Handelsblad"
ter gelegenheid van het eeuwfeest, voortgezet
en een onafgebroken stroom van particulieren'
heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt, om
directie, hoofdredactie en redactie geluk te wen-
sehen. Tallooze bloemstukken werden nog aan
geboden.
Dr werden bijna 1000 telegrammen ontvangen,
Zondagavond zal het „Vereenigd Tooneel" ©en
besloten voorstelling geven van de „Lord Lister
legende" gevolgid door de „Bruiloft van Kloris
en Roosje" met toepasselijken wenseh.
Koninklijke onderscheidingen werden uitgereikt
en H.M. de Koningin en de Koningin Moeder zon
den persoonlijk feiicitatie's.
DE SCHAATiSBIJDiElR.
Met forsche streken strijkt hij langs de baan:
Hij durft de wind en sneeuwjacht nog wel aan.
Zijn Moeder zei: ,,'kzou maar niet rijden gaan,
Je kunt haast op de schaats niet blijven staan!"
„iOeh wat!" zei hij, dat zal best gaan.
Een beetje wind staat mij wel aan.
Ik zal eens met hem vechten gaan,
Fin hem dan spoedig „kuock-out" slaan."
Zóó was hij naar het ijs gegaan,
'Fm bond daar vlug zijn schaatsen aan.
Ziet hem thans, 't lijf
Kijk hem eens fiksch zijn been uitslaan!
Hoe moo( zie je 'm de bocht omgaan
Daar vliegt hij voort weer, langs de baan.
S. B.,
BEI SCHA A T'SRI JBiiTFiR
Sierlijk zwiert ze,
Losjes sliert ze
Overzij.
Linksom draait ze,
Rechtsom zwaait ze,
Overzij.
Halsdoek wappert,
Rokje klappert
Overzij.
't Al zwenktrokje,
Muts en vrokje
Overzij.
S. B.,
Die ken ik, zei Vera bevend maar
ik dacht
Iedereen dacht dat, ziai Kerry. Een
harer tantes word bang en liet haar naar Den-
vei komen, waar zij een groote farm had. Zij
liet haar meisjeskleren dragen en haar haar
groeien en daar 'heb ik haar ontmoet era:
getrouwd.
Maar de fascinatie van het oude levan
zij was begonnen te! speculeerera in Wall Street
was te sterk voor haar. Zij moest an zou
doorgaan voor een man. Ik heb haar gesmeekt,
bevolen hef hielp niets. Zij ging weer re
gelmatig naar Wall Streef bedierf mijn spe
cuUties volkomen. Tot ik er dan ook maar
in Wall Street een einde aan moest maken.
Zij zou mij geruïneerd hebben. Daarom, toen
ik eens a la hausse speculeerde in graan en zij
en haar vrienden dachten dat zij mij konden,
baisseeren heb ik haar zoo'n klap toegebracht,
dat zij niets meer over had. Ik gaf haar ©en
millioen om opnieuw te beginnen, maar sinds
dien tijd heeft zij mij gehaat en mij steeds ver
volgd met kwaadwilligh Hij hield
zich in. God helpe haar, zeide hij treu
rig. God helpe alle vrouwen, goede,
zoowel als slechte.
Amen, zeide Vera Zeberlieff.
Twee maanden later ging Kerry Elsie op
zoeken in Genève, waar zij haar va cant ie door
bracht.
Wat een massa menschen brengen hier
hun wittebroodsweken door, zeidie hij, toen,
zij op een middag aan het wandelen waren.
Ja, zei Elsie.
Nu, wij zullen hun aantal niet vermeerde
ren, ging 'hij voort, wij gaan naar Cha-
monix
Wanneer? vroeg het meisje heel, heel
zacht. 1
De volgende week, zeide de Man, die
Londen gekocht had.
EINDE.