Iets over decentralisatie en centralisatie van Versleten Radio-Omroep - BROEK OP LANGEODIJK. Heden morgen kwart voor elf vond alhier een droevig ongeluk plaats. Toen schipper Ka per van Schagejn' van Alkmaar kwam miet op sleeptouw een dekschuit, zou de 22-jarige knecht J. Moleinaar van Alkmaar het touw de zer schuit los gooien. Bij de brug over de rimgsloot alhier, verloor hij het evenwicht en sloeg oveir boord. De hieer T. Hovenier, in de nabijheid werkzaam zijnde, sprong te water, maar hij mocht niet het genoegen smaken Mo lenaar tel redden, terwijl tevens nog door den heete Bregman den drenkeling een touw werd toegeworpen. Sppedig was geneeskundige hulp ter plaatse en kunstmatige ademhaling toege past, doch dit mocht niet meer baten. Het lyk is naar heit lijkenhuisjie vervoerd. BROEK OP LANGENDIJK. "Onze vroeggere plaatsgeuoote, Mej. G. Bakker, herdenkt Donderdag 26 Jan. 1928 den dag, waar op 2ij 25 jaar in betrekking is bij den heer J. de Groot, Emmastraat, ""Alkmaar. 1~1— JBROEK OP LANGENDIJK. I 'DoOT,het Befuur 7€rd ^gezegd dat indien zij Woensdagavond 18 Jannari 1928, 's avonds dlt n0odlg oordeelt, deze .geda&te zal overwegen, half acht gaf de Christ. Geref. Jongeling*- en maa™nt voor het °°^abllk mct verder Meisjesvereeniging e^n gecombineerde feestavond Ve?T ,ga^'1..1 voor hare begunstlgers(stere) in het kerkgebouw i Na,h^°{df1Jke stemming blijkt dat al en zóeh welke onder leidinl stond van haren Ee^-voor- tuursv«J v^kk^n, zo<xlat deze zitter Ds. Drenth, welke een openingsrede hield K^.llnf ingaan 1 Eebr. 1928. naar aanleiding vaïi Genesis 4:3 end. I BlJ.de r?ndvraaS g enkele inlichtin- Dit bedraagt zonder uitzondering 42 dagen. De secretaris K. Slot leidt de bespreking in met er op te wijzen, <!at reeds is opgemerkt, dat bij operatiegevallen het gemiddeld aantal ligda gen ruim 19 is, (terwijl dit voor observatiegeval- len een gemiddelde aangeeft van ruim 30 dagten per geval; cijfers die genoegzaam aantoonen, wel ke gevallen voor de vereeniging de meest kostbare zijn. Waar het bestuur van oordeel is dat, gezien de uitkomsten van het financiëel beheer een maat regel moet worden get rolden, welke' het kassaldo zal kunnen 'doen stijgen, stelt zij voor 'dit iïlet to willen bereiken door contributie-verhooging, maar in wijziging der vergoeding voor het aantal lig dagen. In navolging van hetgeen dn sommige der gelijke vereenigingen reeds is bepaald, stelt het bestuur voor: j („Bij een geval van operatie wordt vergoeding I uitgekeerd tot een maximum van '42 dagen, bij l een geval van observatie tot hoogstens 30 dagiem" Verschillende aanweziggen spréken hun instem ming uit met dit voorstel. Enkelen daarentegen winsten uit de publieke bedrijven zijn niet meer in staat het financieel evenwicht te bewaren. Belastingverhooging kan op den duur niet uit blijven, waarvan ook de pruttelende plattelands bevolking niet wordt uitgesloten. En waar men daar eigenlijk niet dan in den uitersten nood toe wil overgaan, wijl de zeer de mocratische raadsleden het_ misnoegen van Jan Kiezer vreezen, gooit men het® óver eien anderen boeg. Nu hoort men weer de klacht, dat Je financiëele verhouding van het Rijk tot de gemeenten niet deugt, Vader Staat moet bijspringen. T)e extra- vaganzen, die men zich iu de steden permitteert, moet de Nederlander elders woonachtig maar mee betalen. Terwijl n.b. thans pèr inwoner Amsterdam een bedrag uit 's rijks kas ontvangt van f4.59, het rijke Den Haag f 3.32 en Rolde, de zwaarstbe- laste gemeente in Nederland fl.52. Centralisatie, met zijn ambtelijke regeering wethouderssalarissen, pensioenen, overheidsbemoei ing, met zoowat alLes en nog .wat, is niet te bc opperen de gedachte of niet sterkere maatregelen talen. Alle mooie theorieën ten spijt, dienen te worden getroffen. Nu willen we ook enkele gedachten over ge varen aan decentralisatie onafscheidelijk verboD den, naar voren brengen. De 'gevolgen van de centralisatie zijn van dier. aard, met haar ambtenaren, die een groote macht uitoefenen, met de al meer aan den dag tredende gevaren van steekpenningen en corruptieve han delingen, da,t men nu 'dreigt in 't andere uiterste te vervallen en krampachtig zweert bij allesl, len, voordrachten, enz., terwijl een zangkoor, sa- i mengesteld uit leden van beide verejenigingfejjf ons vergastte met het zingen van eenigp mooie liederen. Tevens werden ie feestvierenden nog gé- tracteerd op koffie, thee, chocolade en koek, wat de gezelligheid nog meer verhoogde. Om Half twee werd deze genoegelijke avond door Ds. Drenth op de gebruikelijke wijze gesloten én gin gen de feestvierenden hoogst voldaan huiswaarts. BROEK OP LANGENDIJK. "Woensdagavond j.l. gaf die Chr. Gymnastiek vereniging „Oefening Kweekt Kunst" een wfelge- slaagde uitvoering in het lokaal van den heer J. de Boei, onder leiding van den heer Nol. Het is jammer dat de belangstelling voor deze uitvoering nieet grooter was, daar er werkelijk mooie staaltjes van gymnastiek te zien werden gegeven. We vertrouwen dat onze burglerij in de toekomst wat meer meeleven moge mfet deze vereeniging, daar ze voorwaar reoht heeft op ons aller sympathie. - "BROEK OP LANGENDIJK. Donderdag 19 Januari 1928, 's avonds half acht, hield de Vereeniging voor Ziekenhuisver- pleging haar 3e jaarvergadering in het lokaal van den heèr Vijzelaar. Aanwezig 20 leden- De voorzitter, Wi. Giltjes opent met een welkom en spreekt den wensch uit, dat bij de besprekin gen de zakelijkheid wordt betracht. De notulen worden gelezen en onveranderd goedgekeurd. Uit het verslag van den penningmeester bleek!, dat met inbegrip van het saldo op 1 Jan. '271, de ontvangsten "hebben bédragen f 1344.72 en de uitgaven f 1333.39, alzoo een batig saldo van f 11.33. Voor rekening der vereeniging! werden ver pleegd 18 patiënten, met totaal 393 ligdagen. Hiervan waren 10 gevallen met operatie, welke 197 ligdagen doormaakten. 2 gevallen van man- gelknippen met "3 en 6 gevallen van observatie tnet 183 ligdagen. Voorts werd voor rekening! der vereeniging 2 maal gébruik gemaakt van de ziekenauto, 8 maal van een gewone auto en 3 maal van een rijtuig. Bij monde van den heer Koedijk Dz. als kasna- zeneri, werd gerapporteerd de boeken en beschei den in orde te hebben bevonden 'en adviseert tot goedkeuring. Als lid der commissie tot nazien der rekening 1928 werd aangenomen S. Strijbis met als reserve Arie Dekker. Uit het jaarverslag van den Secretaris bleekt dat het aantal betalende leden in 1927 is geslegen van 679 tot 743; het aantal niet-betalende van 133 tot 153; zoodat het geheele ledental een toe name aanwees van 812 tot 896. Verder werd melding 'gemaakt van verschil lende maatregelen, welke in het belang der ver eeniging zijn getroffen. Het aftr. bestuurslid, Alb. Schdon werd her kozen. Vervolgens wefd in bespreking gebracht art. '5, le alinea, hetwelk' o.m. bepaald het minimum aau- van vereenigingen voor Hierna sluiting. iekeiihuisverplegting. Verder werd de avond afgewisseld door obstel- "en verZ0("ht €n verkregen omtrent de Federatie wat thans nog regeer- of bestuursmacht uitoefent. r 1 van Vfwommnffon ,7nnr Men zegt wij behooren bij de christelijke j partijen, en zijn dus voor decentralisatie in be- j stuur. Wat uit het leven is voortgekomen, moet I blijven, dat is zuiver en principieel. 't Lijkt het wel, maar het is het daarom 0.1. j niet. Wij zien de leidende gedachte, het principe van decentralisatie aldus. Zelfbestuur binnen het Het zijn een paar dikke woorden, die we boven ïfdf va" hf fntra1®' etl daaraan organisch ver h „rt-iw.w;., e,T\1bonden, dient te worden gegeven aan zelfstandi- dit artikeltje schreven. Toch zijn ze onzen lezers zeer waarschijnlijk niet onbekend, de uitdrukkin gen komen voor in de programma's der ehris- telijk-politieke partijen. Centraliseeren is afgeleid van centrum, dat middelpunt beteekent. Nu duidt uien eeu bestuur of regeering als centraal aap, zoo hen groote en volstrekte bevoegdheden zijn worden gegeven aan zelfstandi ge, publiekrechtelijke lichamen. Doch men be denke, dat het leven niet stilstaat, de grenzen van gemeenten, in andere publiek-rechtelijk© licha men geen constante vormen hebben. Zoolang el ke zelfstandige gemeenschap een bepaald© eenheid vertoont, blijve haar recht onverkort bestaan. verleend over uitgestrekte gebieden, met uitscha- a^s na verloop vau tijd d© eenheid gansoh keling van beschikkiugs- en "bestuursrecht in zulk j a^LJf1®*n. ^«genomen heeft, zich ói heeft uitgebreid, óf is ingekrompen, dan dient het be- stuur zich aan den nieuwen toestand aan te pas- een gebied van lagere besturen. De laatste bestaan dan óf heelemaal niet, óf lf 7"r~~ kunnen alleen maar uitvoeren, wat het Centraal I f an zelfs een ^uur overbodig wor- gezag beveelt. den' W1U wat te besturen viel geen zelfstandig Onder decentralisatie iu bestuur verstaat mer. ei^n karakter meer vertoont, een zoodanig bewind, dat aan lagere besturen Uf" mooi voorbeeld hiervan is b.v. Petten, autonomie, zeker zelfregceringsreéht wordt toe- - decentralisatie-principe is het ophef fend. fen vaa kleinere, zichzelf overleefd hebbende ge- 'tls van algéheele bekendheid, dat de Christ.- ^eensehapjes, niet in strijd. Toch daaraan met lijk-poJJitieke. partijen zich verzetten tegen de i ind en vasthouden, iis eigenlek een aantas- manie van tegenwoordig, om met terzijdestelling j ea n,let er .nnen van de principes, die aan de van wat in de geschiedenis is geworden, alles te j deeentrajmatie-idee ten grondslag liggen, centraliseeren. Voortdurend molt daartegen front j DaarblJ «^vatief. worden gemaakt; liet men de super-modernen in i rr n i de poltiiek biin gang jgiaan, Langendijk was in.' dingen men komt, door lamst een minimum van tijd één gemeente, Amsterdaim. I i a m I11 Xfr wat uit den tijd is, Rotterdam, Utrecht en Groningen annexeerden keersweg t^Afkma^088^elenbrug en onzen vër- t Is toch al te dwaas, om zich n.b. óp het! decen nog tal van omliggende gemeenten; polderbestu ren werden aan den dijk gezet, de gemeenteraden tralisatie-principe ten opzichte van beide geval len te beroepen. Uit het leven is deze allergrootste verhouding voortgekomen, dat één publiek lichaam het brug dek heeft te verzorgen, een ander publiek lichaam den onderbouw, 't Zou ons niet verwonderen, als bepaalde personen in beide ooileges zitting 'had' den. Hier eischt het decentralisatie-principe hoe I paradoxaal het klinke, centralisatie; wijl zeggen schap over brug-, dek- en onderbouw in één hand- moeten liggen. Ook de bestuursverhoudingen inzake den ver bindingsweg van Langiendijk naar Alkmaar zijn middeleeuwsch. 1 anaf Oudkarspël tot Alkmaar 'n afstand am- Hij was goed bekend in hist dorp, de oude vader Jerome, de horlogemaker. M-em had 'hem ook reeds zooveel janan zien zitten voor het lage venster van zijn ouden winkel, die goed voorzien was van horloges van allerlei soort, pendules en wekkers. Hij zat daar steeds over zijn werk gebogen, het vergrootglas voor het! oog. het fijnte, tangetje in de hand, verslaten vee-ren of radertjes te herstellen of door an der© te vervangen. Op marktdagen was he,t bijzonder druk; zijn winkel stond voortdurend vol, en het was dan bepaald levendig in hst anders zoo still© straatje. De boeren kwamen dan gerepareer de horloges of klokken ophalen. Als ze na volhardend© pogingen ler in geslaagd waren eientge stuivers af te dingen, vertrokken z© weer met van voldoening stralende gezichten, om in het tegenoverliggende café „Het Witte Paard" hun borrel mef suiker tie gaan drin ken. E©n royiale boer noodigde Jerome wel eens uit miaa te drinken, een uitnoodiging, welk© door de laatste nooit werd afgeslagen. Ook nu werd Jqrome verzocht mee te gaan, doch Jerom© verschool zich ajchtier een handig voorwendsel en bleef in gebogen houding ovei zijn werk zitten. Dien iaatsten tijd werd hij zwaarmoedig, hij was niet meier zoo spraak zaam en hoogst zeilden kwam er een glimlach op zijn gladgeschoren gelaat. Die dorpsbewo ners beweerden, dat "Jerome in zijn jeugd een ongelukkige liefdia had gehad en dat de 'her innering hieraan, hem zyn oudisn dag vergalde. al meer uitvoerders van bevelen vau boven-af. Een der groote voordeelen van centralisatie heet, dat men zooveel goedkooper huishoudt, [d de praktijk blijkt veelal juist het tegengestelde' de meelevende burger is huiverig van centralisa tie, hij voelt bij intuïtie, dan de zaken niet macr te kunnen overzien; hij kan er geen peil op trek ken, en meent op goede gronden te kunnen be weren centralisatie is duur. En er gaat bij streng doorgevoerde oeutrali- satie iets goeds verloren, dat geen enkele gemeen schap missen kan, n.l. de belangstelling van de burgers. Gaat die verloren, dan vercrijgt onze maatschappij een ambtelijk-mechanisch karakter, schadelijk voor een gezonde samenleving. W,ie daarvan eens een sterk voorbeeld wil zien, ga eens de toestanden bestuieeren in de plattelands- fl9 Jan£> tröU men ondeihoudaplich gebieden door Amsterdam geannexeerd. j met no£ een stukje niemandsland Geen enkel plattelander voelt j-ich thuis of j j V" ,nu waaldÜk nog iemand gevonden wór- tevreden onder het nieuwe regiem. Belangstelling) 1 111 dezel1 chaotischen toestand nog een voor de zaken van 'bestuur is tot nul gedaald. ^xejnpel van bestuurs-decentralisatie ziet? De welbespraakte democratische( raad, uitslui- 1 t r :eis™t de decentralisatie-idée cen tend (na de jongste verkiezing) uit stadsbewoners r1? 7~, W1J één zaak' algemeen, over- bestaande, moet ook oordeelen over het hem on- Z1(U.9;1-' ^Jang aan de orde is. bekende platteland. Trouwens een "bij de groot- i ^overzichtelijk stedeling te verwaarloozen grootheid; zoo'n stel letje „boeren". En dat deze 'en de Rotterdamsdhé centralisatie schatten verslindt, 'is thans voor iedereen klaar als de dag. De jongste begjrootingsdebatten heb- 'Het was d© laatste dag van het jaar. De avond viel, maar vader Jerome zat nog over zijn tafel gebogen, bij het licht van de lamp. De hoeken dier kamer werden maar half ver licht, zoodat de vlammen der openstaande kachel, grillig© schaduwen wijerpen op de kale muren. Maar de oud© Jeromie werkte niet, hij luisterde naar het eentonig tik-tak der klok ken, die aan den muur hinlgien, hij hoorde de veerien uitzetten en weer inkrimpen, en mis schien voor het eerst in zijn leven dacht da grijsaard aan het snel vervliegen van den tijd. „Alweer ©an jaar dat voorbijgaat," mom pelde hij, terwijl hij mist zijn oog de wijzers volgde van een voor hiam staande pendule. Op ■deze, pendule stond in verguld zink een her der, die aan aan herderin een bloem aanbood, welke zij lachend aannam; dit deed hem terug denken aan lang vervlogen tijden. Hij begon te peinzen, terwijl hij met treurigen blik naar zijn tafel k©ek, waarop die stukken lagen van Jeen zoo juist uit elkaar gehaald horloge. „Och," zuchtte hij droevig, „het is het hor loge van Mari©". Op bet oogenblik ook een oudje, evenals hij; oud als bet horloge, dat ztf hem gebracht had en waar giean herstellen meer aan was, wijl het finaal was versleten. Eia toch om haar, om haar alleen, was hij gewor-- den wie hij was, ©en oude, eenzame vrijgezel, die hier zou sterven eenzaam en verlaten, door. geen verwanten betreurd.... Hij had Marie als jong meisje bemind, toen ze met een lach om de lippein zijn vestsr voorbijging, of met haai; groote oogen verwonderd voor zijn etalage bleef staan. Hjij was te schuchter geweest en1 O. gij die. zoó spreekt, ik vraag u, |ga hens naar Haarlemmerireerpolder, en kijk eens hoeveel tientallen K.M. weg daar door één centraal li chaam, naar zuiver déeentrale principes uitne- mend worden verzorgd- p had zijn hartsgeheimen niet tijdig kenbaar ge maakt. Marie trouwde met een forsch gebouw de boerenzoon, doch Jerome was haar blijven beminnen en kon haar beeld niet uit zijn een voudig hart verdrijven. Toen Marie voor eeni- ,£e jarén weduwe was geworden, was zijn hoop weer opgevlamd, doch hoe hjj ook naar haar verlangde, nimmer had hy zich durven ver- klaren. Altyd had hij gefwacht, de tijd was voorby gegaah -lebau was het te laat.... voor goed uit.... Plotseling kwam er leven in den winkel; de klem© koekoeken begroetten elkaar van defi eenen muur maar dien anderen, de groote klok' met gewichten natielde en deed haar twaalf slagen lioorein bet was middernacht, het1 jaar "was om. De oude Jeromie werd hoe langer hoe treu riger gestemd. Het gevoel van het onherstel bars werd in hem waldcfer. Hy was oud... zijn' leven liep Dan eind©.... Eelni toekomst was er niet moer voor hem. In gedachten maakte hy1 zijn levehsbalans en kwam tot die teleurstel lende ontdekking, dat deze balans een groot' nadeelig saldo aanwees. Een kloppen op de deur stoorde hem in zy'n overpeinzing. f Hy deeid de deur half open, ©en oude vrouw, gehuld in elen wijdie mantel, trad den winkel binnen. Het was de oudis Marie. „Nog aan het werk, vader Jerome?" vroeg ze. „Je zult nog ziek worden; het is hier( veel te koud. Ga mjet mij iruee, dan kunmehl wi) eenzamen elkaar giazelschap houden..." En omdat Jerome het hoofd schuddie, ging (Buiten verantwoordelijkheid der Redactie) Sint Pancras, 20 Januari 1928. Mijnheer die Redacteur., Zou U zoo beleefd willen zijn een kleini stukje in uw alhier veel gelezen blad te plaat sen? Bij voorbaat mijn vriendelijker dank. 'Het is mijn© bedoeling nog ever onder d>© cogfen te zien die houding var den Heer Lek, het Soc. Dean. raadslid, in die laatste raads zitting alhier aangenomen, in verband met de benoeming van ©en Armvoogd, vacature Kloos terboer, (ojverleddn. Ik verwijs hiervoon naar het raadsverslag dier zitting, en brei® even in herinnering, dat door H.H. Armvoog den eene aanbeveling van twee person-an was ingediend, n.l. de H.H. Jb. Duif en J. Klooster boer Dz. W.e willen aannemer, dat deze beid© heerén geschikt werden bevonden voor deze, functie, anders toch had de Armvoogdij zic'b van deze aanbeveling onthouden. De Heer Lek daarentegen, die bij geluk of ongeluk (zoo men 't wil noemieiii) in den raad is gekomen, meende nu eens zijn party op den voorgrond te moeten stellen, ©r wilde de aan dacht vestigen op zijn partijgenoot Jb. da Vries. Van de ©erstgienoemde person©! is J. Duif Cz'. chr. hist, en Jb. Kloosterboer D'z. wilde partij. Steeds wierd door den Heer Lek naar voren gebracht, dat de linkscbe raads leden hadden bevorderd, de benoeminlg van een rech'schen burgemeester, ©an rechtschc ge meentepolitie, een rechtschen rijksveldwachter, een rechtschc gemeente-ontvanger en ©en recht schen wethouder. Dit moest volgens de bewe ring van den heer Lek andersom. De armvoogdij bestond alhier, vóór bet be danken van den heer Slijker (vorig jaar) uit een rechtsche meerderheid, daarna uit ©en linksche meerderheid. En nu was daa over leden de man, die zóóveel voor de minderbe deelden beeft gedaan, de beer D. Kloosterboer Jzn. De drie raadsleden van Kampetr, Snel en Koelemieij meenden hun stem te moeten, uitbren gen op den zoon van, den overledene, daar mede zijn nagedachtenis willende eieren ien deze, daad beschouwende als bet leggen van ©em krans op zijn graf. De heer Lek stamde tot; driemaal toe op Jb. de Vries, waarna het lot moest beslissen. Dl? heer Jb. Duif Cz. werdj armvoogd. Van harte gefeliciteerd mijnheer, Duif, ©n ik hoop dat U de voetstappen zal drukken van Uw voorganger, doch ik had liever gezien, dat de zoon de plaats van zyib' vader had ingenomen. H iermede beb ik (willen aantoonen.' hoe linkscW 'de heer Lak is, hetgeen de kiezers in hun ge-( heugen kunnen pnenten. Naar het mij voorkomt is op delzie wijze teem mooie propaganda voor de wilden gemaakt evenals dit is geschied bij de verkiezing in 1927. 1 KEL, Tegenhanger van Lek. EERSTE LANGE®IJKER RADIO-CENTRALE Di. SCHUITEMAKER Jr., Noordseharwende. Zoinldiaig 22 Januari. r 8.30— 9.30 N.C.R.V. Morgenwijding Huizen 9.50 Kerkdienst te Dien Haag. 12.30—4.30 Lunchmuziek eh operaconaert v. Hilversum. 5.006.15 Vooravondconcert. 630 V.P.R.O. Kerkdienst uit Hilversum .00 Sport en persberichten. 8.10 Opera-avond. „Thaïs" van Massenet. Maandag 23 Januari. 11.20—2.00 Lunchmuziek. 220—4.20 Namiddagconcert. Kalundborg 4.40—5.55 Kinderuurtjel 'Hilversum 6.00—7.15 Dinermuziek. 7.15—7.45 Engelsch. 8.10 Concert van het omroep orkest. RADIO-CENTRALE HART KUIJT. OUDKARSPEL A 117. Zondag 22 Januari, i j 8.30—9.30 N.C.R.V. Morgenwijding Huizen 9.50 Kerkdienst vanuit de Groote Herv. Kerk te 's-Gravenhage. 12.30—1.50 Lunchmuziek door dei "Hongaar- sche kapel o. 1. v. Pegte Jozef. Hilv. 1.502.15 Zang-recital door mej. Cornelia v. Rhijn. Hilvers 2.20 Ceperce-concfert o. 1. v. Henri Zeldem- ze voort: „Kom nu maar, dan kun je bij de warmj© kachel zitten en zal ik je onthalen op warme kastanjes melt witten wijn. Ik vind, dat je er den Iaatsten tijd zoo bedroefd uitziet en daar ook ik me hedenavond zoo eenzaam gevoelde, besloot ik je ©ens te onthalen. Geloof me, oude vriend, het doet m© verdriet, als ik j© zoo zie tröuren..." De oude' hief zijn hoofd op, en haar aan* ziende, zeide hij: „Zeg ©ens Marie. Ik wilde je wat vrag©n. Vroeger.. w©et je, heel lang geleden... toen w© beiden nog jong waren... beb ik je liefge had, vurig bemind... En gij?" Het oudj© begon te lachen. „Maar Jerome!, wat zeg jie daar? Daar weet ik me niets van' te herinneren." D,? oud© hernam: „En toch, als ik bet U' gezegd had, zoudt ge mij hebben aangehoord." „Misschien wel" antwoordde ze, „ik geloof van wel." i I I U' ril Er iheerschte leen oogenblik stilte, terwijl bei den in gedachten verdiept schenen. Toen vrceg het oudje, die haar horloge op tafel zag liggen, om toch ielts te zleggan: „Is het in orde?" „Uw horloge, mijfn oud© vriendin, is zoo- als jij en ik; het is versleten, op... Het zal van onze liefde niets aanwijzen, neem, nooit." En de oude Marie vertrok weienende, ter wijl de klokken de ©ene na de andere opnieuw sloegen verkondigende, dat het één uur na middernacht wasi

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1928 | | pagina 4