Iets over decentralisatie en centralisatie
van
Versleten
Radio-Omroep
- BROEK OP LANGEODIJK.
Heden morgen kwart voor elf vond alhier
een droevig ongeluk plaats. Toen schipper Ka
per van Schagejn' van Alkmaar kwam miet op
sleeptouw een dekschuit, zou de 22-jarige
knecht J. Moleinaar van Alkmaar het touw de
zer schuit los gooien. Bij de brug over de
rimgsloot alhier, verloor hij het evenwicht en
sloeg oveir boord. De hieer T. Hovenier, in de
nabijheid werkzaam zijnde, sprong te water,
maar hij mocht niet het genoegen smaken Mo
lenaar tel redden, terwijl tevens nog door den
heete Bregman den drenkeling een touw werd
toegeworpen. Sppedig was geneeskundige hulp
ter plaatse en kunstmatige ademhaling toege
past, doch dit mocht niet meer baten.
Het lyk is naar heit lijkenhuisjie vervoerd.
BROEK OP LANGENDIJK.
"Onze vroeggere plaatsgeuoote, Mej. G. Bakker,
herdenkt Donderdag 26 Jan. 1928 den dag, waar
op 2ij 25 jaar in betrekking is bij den heer J.
de Groot, Emmastraat, ""Alkmaar.
1~1— JBROEK OP LANGENDIJK. I 'DoOT,het Befuur 7€rd ^gezegd dat indien zij
Woensdagavond 18 Jannari 1928, 's avonds dlt n0odlg oordeelt, deze .geda&te zal overwegen,
half acht gaf de Christ. Geref. Jongeling*- en maa™nt voor het °°^abllk mct verder
Meisjesvereeniging e^n gecombineerde feestavond Ve?T ,ga^'1..1
voor hare begunstlgers(stere) in het kerkgebouw i Na,h^°{df1Jke stemming blijkt dat al en zóeh
welke onder leidinl stond van haren Ee^-voor- tuursv«J v^kk^n, zo<xlat deze
zitter Ds. Drenth, welke een openingsrede hield K^.llnf ingaan 1 Eebr. 1928.
naar aanleiding vaïi Genesis 4:3 end. I BlJ.de r?ndvraaS g enkele inlichtin-
Dit bedraagt zonder uitzondering 42 dagen.
De secretaris K. Slot leidt de bespreking in
met er op te wijzen, <!at reeds is opgemerkt, dat
bij operatiegevallen het gemiddeld aantal ligda
gen ruim 19 is, (terwijl dit voor observatiegeval-
len een gemiddelde aangeeft van ruim 30 dagten
per geval; cijfers die genoegzaam aantoonen, wel
ke gevallen voor de vereeniging de meest kostbare
zijn.
Waar het bestuur van oordeel is dat, gezien
de uitkomsten van het financiëel beheer een maat
regel moet worden get rolden, welke' het kassaldo
zal kunnen 'doen stijgen, stelt zij voor 'dit iïlet to
willen bereiken door contributie-verhooging, maar
in wijziging der vergoeding voor het aantal lig
dagen. In navolging van hetgeen dn sommige der
gelijke vereenigingen reeds is bepaald, stelt het
bestuur voor:
j („Bij een geval van operatie wordt vergoeding
I uitgekeerd tot een maximum van '42 dagen, bij
l een geval van observatie tot hoogstens 30 dagiem"
Verschillende aanweziggen spréken hun instem
ming uit met dit voorstel. Enkelen daarentegen
winsten uit de publieke bedrijven zijn niet meer
in staat het financieel evenwicht te bewaren.
Belastingverhooging kan op den duur niet uit
blijven, waarvan ook de pruttelende plattelands
bevolking niet wordt uitgesloten.
En waar men daar eigenlijk niet dan in den
uitersten nood toe wil overgaan, wijl de zeer de
mocratische raadsleden het_ misnoegen van Jan
Kiezer vreezen, gooit men het® óver eien anderen
boeg.
Nu hoort men weer de klacht, dat Je financiëele
verhouding van het Rijk tot de gemeenten niet
deugt, Vader Staat moet bijspringen. T)e extra-
vaganzen, die men zich iu de steden permitteert,
moet de Nederlander elders woonachtig maar mee
betalen.
Terwijl n.b. thans pèr inwoner Amsterdam een
bedrag uit 's rijks kas ontvangt van f4.59, het
rijke Den Haag f 3.32 en Rolde, de zwaarstbe-
laste gemeente in Nederland fl.52.
Centralisatie, met zijn ambtelijke regeering
wethouderssalarissen, pensioenen, overheidsbemoei
ing, met zoowat alLes en nog .wat, is niet te bc
opperen de gedachte of niet sterkere maatregelen talen. Alle mooie theorieën ten spijt,
dienen te worden getroffen. Nu willen we ook enkele gedachten over ge
varen aan decentralisatie onafscheidelijk verboD
den, naar voren brengen.
De 'gevolgen van de centralisatie zijn van dier.
aard, met haar ambtenaren, die een groote macht
uitoefenen, met de al meer aan den dag tredende
gevaren van steekpenningen en corruptieve han
delingen, da,t men nu 'dreigt in 't andere uiterste
te vervallen en krampachtig zweert bij allesl,
len, voordrachten, enz., terwijl een zangkoor, sa- i
mengesteld uit leden van beide verejenigingfejjf
ons vergastte met het zingen van eenigp mooie
liederen. Tevens werden ie feestvierenden nog gé-
tracteerd op koffie, thee, chocolade en koek, wat
de gezelligheid nog meer verhoogde. Om Half
twee werd deze genoegelijke avond door Ds.
Drenth op de gebruikelijke wijze gesloten én gin
gen de feestvierenden hoogst voldaan huiswaarts.
BROEK OP LANGENDIJK.
"Woensdagavond j.l. gaf die Chr. Gymnastiek
vereniging „Oefening Kweekt Kunst" een wfelge-
slaagde uitvoering in het lokaal van den heer J.
de Boei, onder leiding van den heer Nol.
Het is jammer dat de belangstelling voor deze
uitvoering nieet grooter was, daar er werkelijk
mooie staaltjes van gymnastiek te zien werden
gegeven. We vertrouwen dat onze burglerij in
de toekomst wat meer meeleven moge mfet deze
vereeniging, daar ze voorwaar reoht heeft op
ons aller sympathie.
- "BROEK OP LANGENDIJK.
Donderdag 19 Januari 1928, 's avonds half
acht, hield de Vereeniging voor Ziekenhuisver-
pleging haar 3e jaarvergadering in het lokaal van
den heèr Vijzelaar. Aanwezig 20 leden-
De voorzitter, Wi. Giltjes opent met een welkom
en spreekt den wensch uit, dat bij de besprekin
gen de zakelijkheid wordt betracht.
De notulen worden gelezen en onveranderd
goedgekeurd.
Uit het verslag van den penningmeester bleek!,
dat met inbegrip van het saldo op 1 Jan. '271,
de ontvangsten "hebben bédragen f 1344.72 en
de uitgaven f 1333.39, alzoo een batig saldo van
f 11.33.
Voor rekening der vereeniging! werden ver
pleegd 18 patiënten, met totaal 393 ligdagen.
Hiervan waren 10 gevallen met operatie, welke
197 ligdagen doormaakten. 2 gevallen van man-
gelknippen met "3 en 6 gevallen van observatie
tnet 183 ligdagen. Voorts werd voor rekening!
der vereeniging 2 maal gébruik gemaakt van de
ziekenauto, 8 maal van een gewone auto en 3
maal van een rijtuig.
Bij monde van den heer Koedijk Dz. als kasna-
zeneri, werd gerapporteerd de boeken en beschei
den in orde te hebben bevonden 'en adviseert tot
goedkeuring.
Als lid der commissie tot nazien der rekening
1928 werd aangenomen S. Strijbis met als reserve
Arie Dekker.
Uit het jaarverslag van den Secretaris bleekt
dat het aantal betalende leden in 1927 is geslegen
van 679 tot 743; het aantal niet-betalende van
133 tot 153; zoodat het geheele ledental een toe
name aanwees van 812 tot 896.
Verder werd melding 'gemaakt van verschil
lende maatregelen, welke in het belang der ver
eeniging zijn getroffen.
Het aftr. bestuurslid, Alb. Schdon werd her
kozen.
Vervolgens wefd in bespreking gebracht art. '5,
le alinea, hetwelk' o.m. bepaald het minimum aau-
van vereenigingen voor
Hierna sluiting.
iekeiihuisverplegting.
Verder werd de avond afgewisseld door obstel- "en verZ0("ht €n verkregen omtrent de Federatie wat thans nog regeer- of bestuursmacht uitoefent.
r 1 van Vfwommnffon ,7nnr Men zegt wij behooren bij de christelijke
j partijen, en zijn dus voor decentralisatie in be-
j stuur. Wat uit het leven is voortgekomen, moet
I blijven, dat is zuiver en principieel.
't Lijkt het wel, maar het is het daarom 0.1.
j niet. Wij zien de leidende gedachte, het principe
van decentralisatie aldus. Zelfbestuur binnen het
Het zijn een paar dikke woorden, die we boven ïfdf va" hf fntra1®' etl daaraan organisch ver
h „rt-iw.w;., e,T\1bonden, dient te worden gegeven aan zelfstandi-
dit artikeltje schreven. Toch zijn ze onzen lezers
zeer waarschijnlijk niet onbekend, de uitdrukkin
gen komen voor in de programma's der ehris-
telijk-politieke partijen. Centraliseeren is afgeleid
van centrum, dat middelpunt beteekent. Nu duidt
uien eeu bestuur of regeering als centraal aap,
zoo hen groote en volstrekte bevoegdheden zijn
worden gegeven aan zelfstandi
ge, publiekrechtelijke lichamen. Doch men be
denke, dat het leven niet stilstaat, de grenzen van
gemeenten, in andere publiek-rechtelijk© licha
men geen constante vormen hebben. Zoolang el
ke zelfstandige gemeenschap een bepaald© eenheid
vertoont, blijve haar recht onverkort bestaan.
verleend over uitgestrekte gebieden, met uitscha- a^s na verloop vau tijd d© eenheid gansoh
keling van beschikkiugs- en "bestuursrecht in zulk j a^LJf1®*n. ^«genomen heeft, zich ói heeft
uitgebreid, óf is ingekrompen, dan dient het be-
stuur zich aan den nieuwen toestand aan te pas-
een gebied van lagere besturen.
De laatste bestaan dan óf heelemaal niet, óf lf 7"r~~
kunnen alleen maar uitvoeren, wat het Centraal I f an zelfs een ^uur overbodig wor-
gezag beveelt. den' W1U wat te besturen viel geen zelfstandig
Onder decentralisatie iu bestuur verstaat mer. ei^n karakter meer vertoont,
een zoodanig bewind, dat aan lagere besturen Uf" mooi voorbeeld hiervan is b.v. Petten,
autonomie, zeker zelfregceringsreéht wordt toe- - decentralisatie-principe is het ophef
fend. fen vaa kleinere, zichzelf overleefd hebbende ge-
'tls van algéheele bekendheid, dat de Christ.- ^eensehapjes, niet in strijd. Toch daaraan met
lijk-poJJitieke. partijen zich verzetten tegen de i ind en vasthouden, iis eigenlek een aantas-
manie van tegenwoordig, om met terzijdestelling j ea n,let er .nnen van de principes, die aan de
van wat in de geschiedenis is geworden, alles te j deeentrajmatie-idee ten grondslag liggen,
centraliseeren. Voortdurend molt daartegen front j DaarblJ «^vatief.
worden gemaakt; liet men de super-modernen in i rr n i
de poltiiek biin gang jgiaan, Langendijk was in.' dingen men komt, door lamst
een minimum van tijd één gemeente, Amsterdaim. I i a m I11 Xfr wat uit den tijd is,
Rotterdam, Utrecht en Groningen annexeerden keersweg t^Afkma^088^elenbrug en onzen vër-
t Is toch al te dwaas, om zich n.b. óp het! decen
nog tal van omliggende gemeenten; polderbestu
ren werden aan den dijk gezet, de gemeenteraden
tralisatie-principe ten opzichte van beide geval
len te beroepen.
Uit het leven is deze allergrootste verhouding
voortgekomen, dat één publiek lichaam het brug
dek heeft te verzorgen, een ander publiek lichaam
den onderbouw, 't Zou ons niet verwonderen, als
bepaalde personen in beide ooileges zitting 'had'
den.
Hier eischt het decentralisatie-principe hoe
I paradoxaal het klinke, centralisatie; wijl zeggen
schap over brug-, dek- en onderbouw in één hand-
moeten liggen.
Ook de bestuursverhoudingen inzake den ver
bindingsweg van Langiendijk naar Alkmaar zijn
middeleeuwsch.
1 anaf Oudkarspël tot Alkmaar 'n afstand am-
Hij was goed bekend in hist dorp, de oude
vader Jerome, de horlogemaker. M-em had 'hem
ook reeds zooveel janan zien zitten voor het
lage venster van zijn ouden winkel, die goed
voorzien was van horloges van allerlei soort,
pendules en wekkers. Hij zat daar steeds over
zijn werk gebogen, het vergrootglas voor het!
oog. het fijnte, tangetje in de hand, verslaten
vee-ren of radertjes te herstellen of door an
der© te vervangen.
Op marktdagen was he,t bijzonder druk; zijn
winkel stond voortdurend vol, en het was dan
bepaald levendig in hst anders zoo still©
straatje. De boeren kwamen dan gerepareer
de horloges of klokken ophalen. Als ze na
volhardend© pogingen ler in geslaagd waren
eientge stuivers af te dingen, vertrokken z©
weer met van voldoening stralende gezichten,
om in het tegenoverliggende café „Het Witte
Paard" hun borrel mef suiker tie gaan drin
ken. E©n royiale boer noodigde Jerome wel
eens uit miaa te drinken, een uitnoodiging,
welk© door de laatste nooit werd afgeslagen.
Ook nu werd Jqrome verzocht mee te gaan,
doch Jerom© verschool zich ajchtier een handig
voorwendsel en bleef in gebogen houding ovei
zijn werk zitten. Dien iaatsten tijd werd hij
zwaarmoedig, hij was niet meier zoo spraak
zaam en hoogst zeilden kwam er een glimlach
op zijn gladgeschoren gelaat. Die dorpsbewo
ners beweerden, dat "Jerome in zijn jeugd een
ongelukkige liefdia had gehad en dat de 'her
innering hieraan, hem zyn oudisn dag vergalde.
al meer uitvoerders van bevelen vau boven-af.
Een der groote voordeelen van centralisatie
heet, dat men zooveel goedkooper huishoudt, [d
de praktijk blijkt veelal juist het tegengestelde'
de meelevende burger is huiverig van centralisa
tie, hij voelt bij intuïtie, dan de zaken niet macr
te kunnen overzien; hij kan er geen peil op trek
ken, en meent op goede gronden te kunnen be
weren centralisatie is duur.
En er gaat bij streng doorgevoerde oeutrali-
satie iets goeds verloren, dat geen enkele gemeen
schap missen kan, n.l. de belangstelling van de
burgers. Gaat die verloren, dan vercrijgt onze
maatschappij een ambtelijk-mechanisch karakter,
schadelijk voor een gezonde samenleving. W,ie
daarvan eens een sterk voorbeeld wil zien, ga
eens de toestanden bestuieeren in de plattelands- fl9 Jan£> tröU men ondeihoudaplich
gebieden door Amsterdam geannexeerd. j met no£ een stukje niemandsland
Geen enkel plattelander voelt j-ich thuis of j j V" ,nu waaldÜk nog iemand gevonden wór-
tevreden onder het nieuwe regiem. Belangstelling) 1 111 dezel1 chaotischen toestand nog een
voor de zaken van 'bestuur is tot nul gedaald. ^xejnpel van bestuurs-decentralisatie ziet?
De welbespraakte democratische( raad, uitslui- 1 t r :eis™t de decentralisatie-idée cen
tend (na de jongste verkiezing) uit stadsbewoners r1? 7~, W1J één zaak' algemeen, over-
bestaande, moet ook oordeelen over het hem on- Z1(U.9;1-' ^Jang aan de orde is.
bekende platteland. Trouwens een "bij de groot- i ^overzichtelijk
stedeling te verwaarloozen grootheid; zoo'n stel
letje „boeren".
En dat deze 'en de Rotterdamsdhé centralisatie
schatten verslindt, 'is thans voor iedereen klaar
als de dag. De jongste begjrootingsdebatten heb-
'Het was d© laatste dag van het jaar. De
avond viel, maar vader Jerome zat nog over
zijn tafel gebogen, bij het licht van de lamp.
De hoeken dier kamer werden maar half ver
licht, zoodat de vlammen der openstaande
kachel, grillig© schaduwen wijerpen op de kale
muren.
Maar de oud© Jeromie werkte niet, hij
luisterde naar het eentonig tik-tak der klok
ken, die aan den muur hinlgien, hij hoorde
de veerien uitzetten en weer inkrimpen, en mis
schien voor het eerst in zijn leven dacht da
grijsaard aan het snel vervliegen van den tijd.
„Alweer ©an jaar dat voorbijgaat," mom
pelde hij, terwijl hij mist zijn oog de wijzers
volgde van een voor hiam staande pendule. Op
■deze, pendule stond in verguld zink een her
der, die aan aan herderin een bloem aanbood,
welke zij lachend aannam; dit deed hem terug
denken aan lang vervlogen tijden. Hij begon
te peinzen, terwijl hij met treurigen blik naar
zijn tafel k©ek, waarop die stukken lagen van
Jeen zoo juist uit elkaar gehaald horloge.
„Och," zuchtte hij droevig, „het is het hor
loge van Mari©". Op bet oogenblik ook een
oudje, evenals hij; oud als bet horloge, dat
ztf hem gebracht had en waar giean herstellen
meer aan was, wijl het finaal was versleten. Eia
toch om haar, om haar alleen, was hij gewor--
den wie hij was, ©en oude, eenzame vrijgezel,
die hier zou sterven eenzaam en verlaten, door.
geen verwanten betreurd.... Hij had Marie als
jong meisje bemind, toen ze met een lach om
de lippein zijn vestsr voorbijging, of met haai;
groote oogen verwonderd voor zijn etalage
bleef staan. Hjij was te schuchter geweest en1
O. gij die. zoó spreekt, ik vraag u, |ga hens naar
Haarlemmerireerpolder, en kijk eens hoeveel
tientallen K.M. weg daar door één centraal li
chaam, naar zuiver déeentrale principes uitne-
mend worden verzorgd- p
had zijn hartsgeheimen niet tijdig kenbaar ge
maakt. Marie trouwde met een forsch gebouw
de boerenzoon, doch Jerome was haar blijven
beminnen en kon haar beeld niet uit zijn een
voudig hart verdrijven. Toen Marie voor eeni-
,£e jarén weduwe was geworden, was zijn hoop
weer opgevlamd, doch hoe hjj ook naar haar
verlangde, nimmer had hy zich durven ver-
klaren. Altyd had hij gefwacht, de tijd was
voorby gegaah -lebau was het te laat.... voor
goed uit....
Plotseling kwam er leven in den winkel; de
klem© koekoeken begroetten elkaar van defi
eenen muur maar dien anderen, de groote klok'
met gewichten natielde en deed haar twaalf
slagen lioorein bet was middernacht, het1
jaar "was om.
De oude Jeromie werd hoe langer hoe treu
riger gestemd. Het gevoel van het onherstel
bars werd in hem waldcfer. Hy was oud... zijn'
leven liep Dan eind©.... Eelni toekomst was er
niet moer voor hem. In gedachten maakte hy1
zijn levehsbalans en kwam tot die teleurstel
lende ontdekking, dat deze balans een groot'
nadeelig saldo aanwees.
Een kloppen op de deur stoorde hem in
zy'n overpeinzing. f
Hy deeid de deur half open, ©en oude vrouw,
gehuld in elen wijdie mantel, trad den winkel
binnen. Het was de oudis Marie.
„Nog aan het werk, vader Jerome?" vroeg
ze. „Je zult nog ziek worden; het is hier(
veel te koud. Ga mjet mij iruee, dan kunmehl
wi) eenzamen elkaar giazelschap houden..."
En omdat Jerome het hoofd schuddie, ging
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie)
Sint Pancras, 20 Januari 1928.
Mijnheer die Redacteur.,
Zou U zoo beleefd willen zijn een kleini
stukje in uw alhier veel gelezen blad te plaat
sen? Bij voorbaat mijn vriendelijker dank.
'Het is mijn© bedoeling nog ever onder d>©
cogfen te zien die houding var den Heer Lek,
het Soc. Dean. raadslid, in die laatste raads
zitting alhier aangenomen, in verband met de
benoeming van ©en Armvoogd, vacature Kloos
terboer, (ojverleddn. Ik verwijs hiervoon
naar het raadsverslag dier zitting, en brei®
even in herinnering, dat door H.H. Armvoog
den eene aanbeveling van twee person-an was
ingediend, n.l. de H.H. Jb. Duif en J. Klooster
boer Dz. W.e willen aannemer, dat deze beid©
heerén geschikt werden bevonden voor deze,
functie, anders toch had de Armvoogdij zic'b
van deze aanbeveling onthouden.
De Heer Lek daarentegen, die bij geluk of
ongeluk (zoo men 't wil noemieiii) in den raad
is gekomen, meende nu eens zijn party op den
voorgrond te moeten stellen, ©r wilde de aan
dacht vestigen op zijn partijgenoot Jb. da
Vries. Van de ©erstgienoemde person©! is J.
Duif Cz'. chr. hist, en Jb. Kloosterboer D'z.
wilde partij. Steeds wierd door den Heer Lek
naar voren gebracht, dat de linkscbe raads
leden hadden bevorderd, de benoeminlg van
een rech'schen burgemeester, ©an rechtschc ge
meentepolitie, een rechtschen rijksveldwachter,
een rechtschc gemeente-ontvanger en ©en recht
schen wethouder. Dit moest volgens de bewe
ring van den heer Lek andersom.
De armvoogdij bestond alhier, vóór bet be
danken van den heer Slijker (vorig jaar) uit
een rechtsche meerderheid, daarna uit ©en
linksche meerderheid. En nu was daa over
leden de man, die zóóveel voor de minderbe
deelden beeft gedaan, de beer D. Kloosterboer
Jzn. De drie raadsleden van Kampetr, Snel en
Koelemieij meenden hun stem te moeten, uitbren
gen op den zoon van, den overledene, daar
mede zijn nagedachtenis willende eieren ien deze,
daad beschouwende als bet leggen van ©em
krans op zijn graf. De heer Lek stamde tot;
driemaal toe op Jb. de Vries, waarna het lot
moest beslissen. Dl? heer Jb. Duif Cz. werdj
armvoogd. Van harte gefeliciteerd mijnheer,
Duif, ©n ik hoop dat U de voetstappen zal
drukken van Uw voorganger, doch ik had
liever gezien, dat de zoon de plaats van zyib'
vader had ingenomen.
H iermede beb ik (willen aantoonen.' hoe linkscW
'de heer Lak is, hetgeen de kiezers in hun ge-(
heugen kunnen pnenten.
Naar het mij voorkomt is op delzie wijze
teem mooie propaganda voor de wilden gemaakt
evenals dit is geschied bij de verkiezing in
1927.
1 KEL,
Tegenhanger van Lek.
EERSTE LANGE®IJKER RADIO-CENTRALE
Di. SCHUITEMAKER Jr., Noordseharwende.
Zoinldiaig 22 Januari. r
8.30— 9.30 N.C.R.V. Morgenwijding Huizen
9.50 Kerkdienst te Dien Haag.
12.30—4.30 Lunchmuziek eh operaconaert v.
Hilversum.
5.006.15 Vooravondconcert.
630 V.P.R.O. Kerkdienst uit Hilversum
.00 Sport en persberichten.
8.10 Opera-avond. „Thaïs" van Massenet.
Maandag 23 Januari.
11.20—2.00 Lunchmuziek.
220—4.20 Namiddagconcert. Kalundborg
4.40—5.55 Kinderuurtjel 'Hilversum
6.00—7.15 Dinermuziek.
7.15—7.45 Engelsch.
8.10 Concert van het omroep orkest.
RADIO-CENTRALE HART KUIJT.
OUDKARSPEL A 117.
Zondag 22 Januari, i j
8.30—9.30 N.C.R.V. Morgenwijding Huizen
9.50 Kerkdienst vanuit de Groote Herv. Kerk
te 's-Gravenhage.
12.30—1.50 Lunchmuziek door dei "Hongaar-
sche kapel o. 1. v. Pegte Jozef. Hilv.
1.502.15 Zang-recital door mej. Cornelia v.
Rhijn. Hilvers
2.20 Ceperce-concfert o. 1. v. Henri Zeldem-
ze voort:
„Kom nu maar, dan kun je bij de warmj©
kachel zitten en zal ik je onthalen op warme
kastanjes melt witten wijn. Ik vind, dat je er
den Iaatsten tijd zoo bedroefd uitziet en daar
ook ik me hedenavond zoo eenzaam gevoelde,
besloot ik je ©ens te onthalen. Geloof me,
oude vriend, het doet m© verdriet, als ik j©
zoo zie tröuren..."
De oude' hief zijn hoofd op, en haar aan*
ziende, zeide hij:
„Zeg ©ens Marie. Ik wilde je wat vrag©n.
Vroeger.. w©et je, heel lang geleden... toen w©
beiden nog jong waren... beb ik je liefge
had, vurig bemind... En gij?"
Het oudj© begon te lachen.
„Maar Jerome!, wat zeg jie daar? Daar weet
ik me niets van' te herinneren."
D,? oud© hernam: „En toch, als ik bet U'
gezegd had, zoudt ge mij hebben aangehoord."
„Misschien wel" antwoordde ze, „ik geloof
van wel." i I I U' ril
Er iheerschte leen oogenblik stilte, terwijl bei
den in gedachten verdiept schenen. Toen
vrceg het oudje, die haar horloge op tafel
zag liggen, om toch ielts te zleggan:
„Is het in orde?"
„Uw horloge, mijfn oud© vriendin, is zoo-
als jij en ik; het is versleten, op... Het zal
van onze liefde niets aanwijzen, neem, nooit."
En de oude Marie vertrok weienende, ter
wijl de klokken de ©ene na de andere opnieuw
sloegen verkondigende, dat het één uur na
middernacht wasi