NIEUWE i
(Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier
Donderdag 26 Januari 1928
37e Jaargang
Buitenlandsch Overzicht
Stemmingsbeeld Groentenland
„De Tuinbouw" te Sint Pancras
No 11 IMTERC. TELEPHOOM 52
MMiEDIJkËR COURANT
Deze courant verschijnt
Dinsdag, Donderdag en Zaterdag
Abonnementspr ij s
per 3 maanden f 1.15 g
Redact.-Uilg. J. II. HEIZKH - linreel IVoordscharwoude
Advertentiën van 15 regels 75
oent, elke regel meer 15 cent.
Groote letters naar plaatsruimte
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever
Nadruk verboden.
.'Een Fransch diplomaat uit Napoleon's tijd heeft
gezegd, dat de woorden er zijn om de gedachten
te verbergen. Ik weet niet, of president Coolidge
daaraan gedacht heeft, toen hij op het Pan-Ame-
rikaansche congres te Havanna zijn groote rede
hield. Maar het is zeker, dat het lezen van die re
de de herinnering aan die woorden telkens oproept
Aiqerika is democratisch, zoowel het Noorden
als Zuiden. De macht is er uiting van den volkswil.
Elk betoog, dat zich tegen dit beginsel verzet zou
pp een Pan-Arfierikaansch congres op feilen te
genstand stuiten.
De Vereenigde Staten werden er echter van ver
dacht het met de democratie buiten de eigen lands
grenzen zoo heel nauw niet te nemen. Het is nu
de vraag, of ze dat binnen die grenzen wel doen.
Maar dat is een vraag, die de andere Amerikjaan-
sche staten maar matig kan interesseeren. Die
andere vraag, of ze het buiten hun grenzen doen,
interesseert die staten in hevige mate. Want het
antwoord daarop beslist tenslotte over hun vrij
heid. De groote Noord-Amerikaansche republiek
beschikt, over zoo geweldige macht, dat de Mid-
deu-Amerikaansche republieken feitelijk van haar
goeaen wii en van de ernst, die zij met de vrijheid
maakt, afhangen en dat zelfs een deel van de Zuid-
Amerikaansche republieken op ernstige wijze door
haar imperialisme in haar vrijheid belemmerd zou
den worden. Het is dus voor de Vereenigde Sta
ten, willen ze de goede verstandhouding met het
overige Amerika niet verstoren, zaak, hun imperia
lisme zoo goed mogelijk te verbergen. En hoe
zouden ze dat beter kunnen doen, dan door een
lofzang op de democratie en de vrijheid, waar
achter dat imperialisme kan schuil gaan.
President Coolidge heeft dat begrepen en ge
zegd, dal een valk beter in staat is zich zelf te
regeeren, dan wie ook er de regeering over mocht
hebben. Bravo. De andere Amerikaansche staten
konden gerust zijn. Of ze zich nu de zaak van Haïti
en Panama en Nicaraqua niet meer herinneren.
Een voorgestelde resolutie zou doen vermoeden
van wel. Maar president Coolidge heeft immers
gezegd, dat een volk zich zelf moet regeeren en dat
onze republieken nooit geleid worden door een dier
beweegredenen van overheersching en beperking
van de bewegingsvrijheid, die in andere tijden en
op andere plaatsen noodlottig geweest zijn voor
vrede en vooruitgang. Daar kan Amerika het mee
\doen.
(Europa ook? Want dat „die op andere tijden en
top andere plaatsen noodlottig geweeslt zijn voor
vrede en vooruitgang," is ongetwijfeld een „Seiten-
Jiieb" voor Europa's hoofd. Het zal er zich web
licht zoo heel veel niet van aan trekken. Bij ons
is de democratie den laatsten tijd een beetje ,jn
discrediet. En men verheelt in uitgebreide kringen
zijn instemming niet met Mussolini's uitspraak, dat
niet het volk, maar de sterkste en brutaalste de
macht moet hebben, dat niet het recht, maar het
geweld heerschen moet.
In het nationale leven klinkt dat nog wat vreemd
maar in het internationale zijn we aan dit beginsel
wel gewoon. En daarom, omdat het het leven in
zoo'n volstrekten zin overheerscht, hebben de ar
bitrageverdragen en anti-oorlogsovereenkomsten
ook zoo geringe practische beteekenis. Engeland
is zoo eerlijk geweest dat te Genève te erkennen.
En het herhaalt thans die erkenning in het me
morandum, dat het aan de Veiligheidscommissie
van den Volkenbond heeft toegezonden. Mooi-op-
gestelde verdragen helpen niet, meent de Engelsche
regeering, het komt op het aanvaarden en uitvoe
ren van de bepalingen aan. Toch durft ook Enge
land blijkbaar aan het optimisme, dat we op weg
zijn naar den eeuwigen vrede en van het geloof
in de verdragen, niet heelemaal afstand doen. Zoo
algemeene arbitrageverdragen en soortgelijke over
eenkomsten geen waarde hebben, omdat ze toch
niet gehandhaafd worden, aan de beteekenis van
dergelijke verdragen tusschcn twee staten gelooft
de Engelsche regeering wel. Er moeten veiligheids
verdragen gesloten worden om tegen bepaalde ge
varen in speciale gebieden te waken als de 'Lc|
carno-overeenkomst, verdragen, die iederen staat
de noodige garanties zullen verzekeren in dat ge
bied, waar zijn voornaamste belang en dus zijn
voornaamste gevaar ligt.
Men is geneigd te vragen, of die dan, £ls het
er werkelijk op aan komt, wel gehouden en- (ge
handhaafd zullen worden. En onwillekeurig dringt
zich de gedachte op, dat er wel wat veel eigenbe
lang in het spel is, wanneer Engeland de veelzijdige
en algemeene tractaten zoo minachtend beoordeelt
en voor de tweezijdige speciaal zich warm maakt
Het Britsche wereldrijk wil zich niet algemeen
binden, kan' dat wellicht ook niet. Maar waar
om dat dan niet eerlijk gezegd? Is het ook, omdat
de woorden er zijn om onze gedachten te ver
bergen?
Het is niet enkel in het internationale politieke
leven, dat deze regel zijn kracht toont. Ook in de
binneniandsch.e politiek wil men maar liever het
niet ailijd zoo zeggen, als men het bedoelt,. De
diplomatie is er niet minder noodig. Dan heeft
het Duitsche centrum wel heel duidelijk onder
vonden. De pas bijgelegde twist tusschen Dfy
Marx, den rijkskanselier en Stegerwald, de leider
der vakvereenigingen, heeft getoond, hoe vijandig
'de rechtsche en linkervleugel vau deze partij te
genover elKaar staan. De aanval van Imbusch, de
leider der Katholieke mijnwerkers, op de recht
sche oriënteering der Centrum politiek heeft het
opnieuw bewezen. Zal ook deze oneenigheid met
een oneenigheid der linkervleugel eindigen?
Het binnenhalen der schoolwet eischt voorloopig
nog het voortduren van de coalitie met de Duitsch
nationalen. Maar daarna? Ook de Duitsch-nationa-
len zullen wellicht hun eischen gaan stellen. De
•benoeming van generaal Groener tot rijksweerminis-
ter is een nieuwe strop door hun rekening. De ver
kiezingen zuilen ongetwijfeld beslissen. En die
schijnen dan de linker groepen wel de beste kan
sen te beloven.
Onze kooplui wijden in deze dagen hun aan
dacht speciaal aan Duitschland. Nu niet alleen,
wijl daar dezen winter het hoofdafzetgebied van
ons winter-koolproduct wordt gevonden, er is noig|
een andere reden.
In Elberfeld wordt éen internationaal congres
van groenten en aardappelen-handelaars gtehou-
den; daar komen afgevaardigden van regeermgen;
en van nationale en plaatselijke organisaties sa
men. Daar in Elberfeld wil men den internationa
len handel in groenten en aardappelen eens gron
dig bekijken, men hoopt te komen tot hetere
toestanden. Aan de orde zijn de volgende punten;
allereerst het internationaal spoorwegverkeer, nog
al van belang, met het oogt op het bederf waar
aan voornoemde artikelen spoedig blootstaan.
Dan staat op de agenda „standaardiseeringi van
waren", men bedoelt hiermee iets in 't leven
te roepen, dat de goederen keurt en vbn quali-
teitsmerk' voorziet, t Komt overeen met het
streven van het Uitvoer Controle Bureau, hier
in particuliere handen, elders zorgt de Staat
hiervoor. 'Dan wil men onreëéle elementen uit
dien handel uitschakelen, zoo schadelijk voor den
bonafiden kooper en verkooper.
Öok over de verpakking wil men een woordje
gaan sprekén, en tenslotte staat voor ons Hol
landiers het meest urgente punt op de agjenda:
het vaststellen van internationale handelsvoor-
v'aarden, alsmede de beslechting van geschilled
door scheidsgerechten.
Zal Elberfeld ten opzichte van beide laatst
genoemde punten de zoo giewénschte oplossing
brengen
Internationale handelsvoorwaarden bestaan er
in den gfoentenhandel niet. Nu doet zich het ge
val voor, dat men waar deze ontbreken, zich óf
zonder eengige voorwaarden behelpt óf zonder
meer de Duitsche handelsvoorwaarden acoepteert.
Er heerscht ten dezen opzichte nog een won
derlijken chaotischen toestand. Hoeveel kooplui
handelen zonder eenigte overeenkomst?
Nu is het gelukkig, dat er nog vertrouwen
bestaat, handeldrijven 2onder vertrouwen is niet
mogelijk. Een zakenrelatie van jaren her tusschen
twee firma's kan op zoo'n vertrouwelijke basis
berusten, dat geen van "beide partijen er ook
maar een oogenblik over denkt, om nu eens spe
ciale conditiën te gaan vastleggen.
Dit zijn de zeer gewenschte zakenverhoudin-
gen, indien dit regel ware, het Elberfelier con
gres zou overbodig zijn.
't Is echter in de practijk lang niet zoo, en
het gemis aan een behoorlijke rechtsbasis, wei-
geformuleerd in niet voor tweeërlei uitlegging
vatbare handelsvoorwaarden, doet zich meer dan
eenmaal pijnlijk gevoelen- Een eenzijdige vast-
stellling hiervan als tot heden dikwijls voor
kwam, voornamelijk van Duitschen kant, in de
zoogenaamde Berliner Bedingungen, is voor deD
Hollandsehen exporteur onaannemelijk.
Men verlieze niet uit het oog, dat eventueielo
geschillen altijd op grond van de handelsvoor
waarden worden berecht, die vormen dén hoek-
steeen. En als men nu daar nog bij rekent de to
taal verkeerde wijze, waarop de soheidsgerecht|en
die over de geschillen moeten oordeelen, zijn
samengesteld, is de onhoudbare toestand ten volle
geteekend.
Die scheidsgerechten toch worden uit Duit-
sehers gevormd, die zich wel moeten laten vont-
lichten door de rapporten, door beëedigde deskun
digen, natuurlijk ook Duitschers, samengesteld.
Vat men nu dit alles samen, dan is de uit-
sprahk niet te stout, als men zegt: de buiten-
landsehe verkooper is bij conflict aan de ge
nade van de Duitschers overgeleverd.
Als daaraan nu eens een eind gemaakt kon
worden, zou te Elberfeld uitnemend werk zijn
verricht.
Wie het bovenstaande goed gevolgd heeft, kan
ook hebben opgemerkt, dat aan de StaniariseerineJ
Van (goederen groote waarde moet worden toege
kend .'t Is eigenlijk een keten van bij elkaar hoo-
rende schakels, goederen-oontróle, handelsvoor
waarden, scheidsgerecht.
Nu Elberfeld tot het verleden zal behooren„
als dit artikel verschijnt, mogen we ook het)
gevoelen van onze exporteurs over deze punten
weergeven.
Ook zij zien duidelijk het verband tusschen
deze dingen. Is het wonder, .dat onze kooplui
hoe langer hoe meer in hun eiglen welbegilepen
belang voorstanders worden van het U. C. B.
Zie, 't moet zóó worien, dat het U.C.B.-merk
den buiten! andschen afnemer volkomen prima
kwaliteit waarborgt en tevens den verkooper recht
geeft op onverkorte tegenprestatie van de zijdfe
van zijn afnemer. De controle moet daarom aan
redelijke eischen voldoen, ook hier zijn We nog
lang niet, waar weiwezen moeten. In de aard
appelcampagne is het een zaak van onmogelijk
heid ,dat de enkele ambtenaar al 't werk afkan.
De controle heeft in de practijk gefaald, 't is
veel beter den waren toestand bloot te leggfem,
dan de werkelijkheid te verbloemen.
Niemand is met dit laatste gebaat, allerminst
het U. C. B., dat slechts bij afdoende controle
aan zijn bestemming voldoet. W;il men aan het
merk grooter beteekenis toekennen of toegtekendl
zien, dan moet men de consequentie .durven aan
vaarden.
Nu ontbreekt dit inzicht niet. Zoo mag 'b.v.
aan de veilingen van den Vierbond geen bokken-
kool geveild worden, we zouden dit product-euvel
tot de verborgen gebreken kunnen rékenen- Ge
lukkig komt het nu niet voor.
Is het nu onredelijk te vorderen, dat op „bok"
goedgekeurde kool door het U.C.B. ook wordt ge
garandeerd Dat indien eventueel zou blijken,
dat de goedgekeurde, van label voorziene partij,
toch zeg 10 pCt. bokkenkool bevatte, het U.
C.B. voor die 10 pCt. aansprakelijk zou zijn? Of
wil men zulks niet. is het dan onredelijk lat de
kooper minstens schadeloos wordt gesteld door
de veiling, waar werd gekocht Of door het U.
?C.B. of door de betrokken veilingsvereeniging
Slechts bij aansprakelijkheid zoo schijnt het
ons kan het U.C.B. behoorlijk functioneeren
dan zal aan de controle óók de noodige atténtie
worden geschonken.
Want wil men den handel behulpzaam zijn
met het U.C.B., dan moet eerlijkheidshalve men
ook durven zeggen "t goed ie door ons gecontro
leerd, t wijfel is uitgesloten. Indien wij niet goed
controleereu, ziju we zelf en de veilingsvereeni-
ginglen de dupe.
En is men huiverig, deze consequentie te aan
vaarden, dan zeggen we, indien ge aan eenig
artikel, wat de qualiteit betreft, twijfelt, wel
nu weiger de label.
Niets is eenvoudiger.
Maar ge bereikt er door, dat de goederen met
het merk voorzien, dan ook als eerste kwaliteit
moeten worden aangemerktt.
Van groot belang zou een 'dergelijke wijze van
handelen zijn, waar Tiet de vroege aardappelen
betreft. Het U.C.Bemerk 'dreigt juist in en door
de aardappelcampagne in miscrediet te geraken,
't Is van algeheeie bekendheid, dat in 't vorig,
seizoen tal van halen met label U.O.B., bij aan
komst in 't butienlaud, een rottende inhoud ble
ken te hebben. Dat mag niet voorkomen.
Ook bij aardappelen zou mén van verborgen
gebreken kunnen spreken. In den veehandel gekit
de regel, door de wet gesanctioneerd, dat in ge
val van verborgen gebreken, de koop ongedaan
wordt gemaakt.
Nuvragen We als aardappelen besmet ziju
door ziektekiemen, is dat geen verborgen gebrek?
Ta, de vraag mag gesteld, of in vele gevallen de
verkooper-bouwer wel vrij uitgaat? Hoe 'dikwijls
toch wordt het voorkomen van de eerste ziektever
schijnselen gewoonweg verzwegen, men rooit bij
't leven en Wentelt de groote risico op 'den niet-
wetenden koopman af. Hoevele duizenden gul
dens zijn door deze wijze van doen in 1927 door
den handel verloren?
Welnu, ook hier is het o.i. alleszins billijk,
dat maatregelen genomen worden. Als eenmaal
aardappelen voor het Tl .C.B. zijn goedgekeurd^
moet de koopman ook gewaarborgd zijn voor .ie
kwaliteit.
Ook hier moeten U.C.B. en veilingsVèreeniging
de consequentie aandurven. Twijfelt men, 't mid
del is zeer eenvoudig, men weigere de label en
geve 'den kooper recht op koopvernietiging.
Wie zonder label toch accepteert, neemt daar
door tevens de risico op zich.
WO weten, dat we hier een zóer ernstige zaak)
aan de orde hebben gesteld. Vroeg genoeg, om
er eens over te denken. Dat deze dinglen onder de
oogen moeten worden gezien, staat voor ons vast.
Aan de veilingen gaat 'tkalm. De prijzen blij
ven als de vorige week ongeveer op dezelfde
hoogte.
De deensche witte kool wordt nog weinig aan
gevoerd, rood en geel echter voldoende. Het weer
is nu slecht voor het product, nu er aan de kool
weer heel wat werk is en blijkt tevens, dat tal
van partijen niet houdbaar zijn.
De jaarvergaderingen van de tuinbouwvereeni-
gingen worden gehouden, te Zuidséharwoude en
Broek is dit reeds geschied. Uit het persverslag
van de vergadering te Zuidsch ar wonde gehou
den, blijkt dat de toestanden van vele tuinbouwer»
tot op heden ver van gunstig was. Er zijn harde
waarheden gezegd aan 't adres van het gemeen
tebestuur; we kregen den indruk, dat dit is ge
daan op hoop van beter. Moge die hoop niet
beschaamd worden.
Broek 'heeft na de gewone jaarvergadering nog
een feestavond gehouden, wijl Groentecultuur 25
jaar 'bestaat. .We vernamen, "dat het een recht
gezellige, feestelijke bijeenkomst is geweest.
Verdér weten we niets, men feiestte „en familie";
ieder is haas in eigen huis, dat moet zélfs de
critische pers erkennen.
Jaarvergadering van de vereeniging „De Tuin
bouw" cp Dinsdag 24 Januari in het café van den
heer Gerritsen, onder leiding van den heer Cu
Kloosterboer.
Hoewel het gewoonte is, aldus voorz. in zijn
openingsrede, op een Jaarvergadering een uitge
breid overzicht te geven van het afgeloopen jaar.
700 wil iü, met het oog op de te houden causerie
door den Hoofdinspecteur der Belastingen, volstaan
met een kort welkom, waarna de notulen werden
gelezen en goedgekeurd.
Uit het Jaarverslag van den Secretaris stippen
we aan, dat het ledental is teruggeloopen van 241
op 232, hoofdeakelijk door uittreding van buiten
gewone leden. Samensteller dezes wil zich ont
houden van beschouwingen in de toekomst naar
aanleiding van de economische toestanden van het
oogenblik, daar meermalen is gebleken, dat de-
uitkomsten contra zijn. H;ij eindigt met den
'wensch, dat 1928 een voorspoedig jaar moge zijn.
Uit de rekening van den Penningmeester bleek
een ontvangst van f 1807.82, een uitgaaf tot een
bedrag van f1880.46. Nadeelig saldo f72.64. Bezit
6der vereeniging1 f2952.77. Naar aanleiding van heti
één tiende j> roe ent van den betaalmeester, merkt
de heer Gerritsen op, dat volgens de rekening in
het afgeloopen jaar over 13 maanden het één tien
de procent is ontvangen, wat geen zuiver beeld
geeft over het boekjaar. Overigens werd de reke
ning in volkomen orde bevonden.
Door den voorz. wordt rapport uitgebracht over
het onderhoud met den Inspecteur der Belastingen
waarvan het resultaat was, dat door den Hoofd
inspecteur een korte beschouwing zal worden ge
houden.
Besloten werd de salarissen en presentiegelden
op dezelfde bedragen te handhaven.
Thans werd het woord verleend aan den heer
'Koldendorf, Hoofdinspecteur der Belastingen te
Alkmaar. Deze begint met te wijzen op de moei
lijkheden van de aanslagregeling ten opzichte van
Land- en Tuinbouw, welke moeilijkheden door hem
ook in zijn vorige inspectie zijn ondervonden. De-
ze moeilijkheden zijn ontstaan bij de invoering van
j de Wet op de Inkomstenbelasting 1914, waarbij
i 'een ieder gedwongen werd, zulke maatregelen te
nemen, waaruit zijn inkomen kon worden vastge-
steld. Voordien hadden de landbouwers zich nim
mer met de fiscale wetten behoeven te bemoeien,
in tegenstelling met degenen, die vielen oqder de
Wet op de Bedrijfsbelastingen van 1893. Zoodoende
'is de landbouw feitelijk een jaar of tien op achter,
waarbij nog het feit, dat deze aanslag nog inge
wikkelder is geworden, doordat vele andere hef-
I fingen op dezen aanslag zijn gebaseerd. Als punt
van uitgang, wanneer uw aanslag wordt vastgesteld
moeten worden genoemd de bronnen, waaruit in-
komen kan worden genoten, te weten onroerend
goed, roerend kapitaal, arbeid en periodieke rech
ten. Zijn nu op 1 Mei dezelfde bronnen aartwez/ig
'als het vorig jaar, zoo wordt uw aanslag vastge
steld naar het inkomen dier bronnen over het af-
geloopen kalenderjaar.
j Met enkel voorbeelden wordt deze bronnen-
1 theorie nog verduidelijkt.
Verder is noodzakelijk een grondige kennis van
boekhouden en van de wetten. Hoewel het boek
houden in wezen gemakkelijk is, is het gebleken
in de praktijk nogal moeilijkheden op te leveren.
Door velen in den landbouw wordt volstaan met
het bijhouden van een bedrijfsrekening alleen, zoni-
fler rekenin gte houden met privérekening en -uit-
\gaven voor aankoopen tot verbetering van on
roerende goederen. Echter wil spreker nog opmer
ken, dat men niet teveel bewijskracht toekenne
aan een boekhouding. In dit verband wees spreker
öp een arrest van den Hoogen Raad, waarbij deze
een Raad van Beroep in het gelijk stelde, welke het
resultaat eener boekhouding niet aanvaardde, daar
men twijfelde aan de juistheid dier gegevens. Om
nu uit alle moeilijkheden te geraken, geeft spr. in
overweging om allen op dezelfde wijze aanteeke-
ningen van ontvangsten en uitgaven te houden en
j deze in handen te stellen van daartoe aangewezenl
j personen, welke vervolgens de boeken bijwerken.
Door de betrokken commissie zal daarop aan de
inspectie advies kunnen worden gegeven. Hij
noemt als voorbeeld Hoogezand, waar men op
vkleine schaal begonnen, thans ruim 900 aangeslote-
