NIE1 W E
Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier
No *6 INTERC. TELEPHOON 52
Donderdag 1 Maart 1928
87e Jaargang
Buitenlandse!) Overzicht
Raad en Raadscommissie
Uit den Omtrek
i nf.niukiit tonuvi
Deze courant verschijnt
Dinsdag, Donderdag en Zaterdag
Abonnementsprijs
per 3 maanden f 1.15
Redact.-Uitg. J II. KEIZER - Bureel IVoordicharwoude
Advertentiën van 15 regels 75
cent, elke regel meer 15 cent.
Groote letters naar plaatsruimte
Brieven rechtstreeks aan den Uitgever
Dit nummer bestaat uit 2 bladen.
EERSTE BLAD.
Nadruk verboden.
De vrede van Versailles was een zeer onvolko
men vrede. Hij moest naar president Wilson's uit
drukking, een einde maken aan alle oorlogen. En
hij heeft integendeel het zaad voor vele nieuwe
oorlogen gezaaid. Nadat de vreugde over het einde
van den wereldoorlog wat geluwd was, heeft men
dat vrij algemeen gevoeld. En het is deze overtui
ging, die zich ook in het streven, om door verdra
gen en nieuwe overeenkomsten de vrede vaster te
verzekeren, zoo duidelijk uitspreekt.
De ellende en de verwoestingen van den we-
reldooilog hebben ongetwijfeld het verlangen naar
de eindelijke verzekering van een blijvenden vrede
vrede nieuw leven gegeven en zoo het ideaal, dat
de menschheid al zoolang voor oogen zweefde, wat
nader aan de werkelijkheid gebracht. Maar zoo dit
al voor het omzetten der idealistische vredesbewe
ging in een practisch streven om door Volkenbond
en internationale arbitrage en rechtspraak den
vrede te waarborgen van groote beteekenis is ge
weest, net zijn toch vooral het gevoel van alge-
meene onveiligheid, de voortdurende bedreiging ge
weest, die aan de vredesactie de tegenwoordige
kracht hebben gegeven en de oorzaak zijn van het
streven der regeeringen, dat zich ook in de laatste
weken in de vergaderingen der veiligheidsconferen
tie zoo duidelijk heeft geopenbaard. Dit verklaart
ook de houding, die de verschillende staten op deze
conferentie innemen. Want het zijn vooral die sta
ten, die door de gesloten vredesverdragen buiten-
sporig ten koste hunner buren vergroot1, die het
sterkst op zekerder waarborgen van den huidigen
toestand aandringen Als zekerste waarborg heb
ben ze daarom het protocol van Genève tot leid
draad van het internationale politieke leven willen
maken en zagen ze ook op de conferentie in een
wereldarbitrageverdrag dezen waarborg.
Naast een dergelijk verdrag konden dan veilig
heids- en arbitrageverdragen, gesloten tusschen be
paalde state over bepaalde gebieden; in aanmerking
[komen. Dergelijke verdragen hadden het voordeel
dat ze geen algemeen bindende voorschriften in
hielden en de staten de zelfstandige en vrije be
schikking lieten over de verplichtingen, die ze
wilden aangaan. Daarom lokken ze machtige staten,
die zich niet rechtstreeks bedreigd voelen en gaar
ne hun vrijheid zooveel mogelijk willen bewaren,
als b.v. Engeland, het meeste aan. Terwijl tenslot
te staten, die van den vrede van Versailles de dupe
zijn geworden en verandering van toestand wen<-
schen, maar onmachtig zijn die af te dwingen,
tot welkejs 'taten Duitschland behoort, die een
wereldarbitrageverdrag niet bepaald verwerpen,
-evenmin als veiligheidsverdragen, maar zich, wat
de laatste betreft, toch zeer gereserveerd toonen,
omdat die verdragen den bestaanden toestand als
uitgangspunt zullen moeten nemen, zoodat ze zich
óver het algemeen liever bij het Volkenbondspact
zelf houden, dat de mogelijkheid van wijziging
openlaat en daarnaast vooral van algemeene ont-
iwapening heil verwachten.
Op de te Genève gehouden veiligheidsconferen
tie zijn deze stroomingen zeer duidelijk tot uiting
gekomen. Het ging hier niet om het sluiten van
verdragen, maar min of meer om de beginselen,,
doordat de conferentie omtrent het ontwerpen van
modelverdragen door de Volkenbondscommissie
voor arbitrage en veiligheid moest beslissen. Maar
ook daarbij sprak zich al duidelijk de tegenstand
van Engeland tegen een wereldarbitrageverdrag uit
en het opleggen van algemeene verplichtingen en
het streven van Frankrijk en Polen naar een stevige
verzekering van den bestaanden toestand. Ten
slotte heeft, Engelands verzet ten spijt, de confe
rentie toch aan een commissie van vier leden,
waartoe ook onze landgenoot Mr. Rutgers behoort
het ontwerpen van een wereldarbitrage- en een
wcreldverzoeningsverdrag opgedragen. Maar tevens
yverd tot het ontwerpen van regimale veiligheids
verdragen opdracht verstrekt. Die verdragen wer
den daarbij in drie soorten onderscheiden, nl niet-
niet-aanvalsverdragen zonder meer, niet-aanvals-
verdragen, die ook de verplichting tot minnelijke
regeling van geschilpunten bevatte en ten derde
verdragen, die nog bovendien de bepaling van we-
derkeuiige ondersteuning bij aanvallen inhouden.
Tegenover het streven naar een beveiliging door
dergelijke verdragen heeft Duitschland op de nood
zakelijkheid gewezen om door middel van den
Volkenbond en door versterking van de verplich
tingen der staten om zich overeenkomstig de be
slissing van den Volkenhond te gedragen, oorlogen
te voorkomen en conflicten, op te lossen. En een
Engelsch voorstel stelde eveneens den Volkenbond
op den voorgrond maar verbond daaraan de ge
dachte van de veiligheidscontracten in den geest
van het Locarnoverdrag. Ondanks het besluit om
modelverdragen te laten ontwerpen heeft dan ook
dt conferentie het veiligheidsvraagstuk nog weinig
verder gebracht. Een algemeen arbitrageverdrag
heeft, vaar ook de Vereenigde Staten en Rusland
al ontbreken, zonder medewerking van Engeland
en Duitschland geen beteekenis. En de Engelsche
medewerking schijnt absoluut uitgesloten. En. het
sluiten van regimale veiligheidsverdragen heeft al
leen waarde, wanneer ze gesloten worden tusschen
staten, wier belangen in een bepaalde streek met
elkander in- tegenstelling zijn en tusschen de te
genstanders uk den laatsten oorlog, die over ge
trokken grenzen twisten. Maar deze verdragen
j vragen opoffering van staten, die zich reeds door
I de verdragen tekort gedaan achten, en zijn daar
om al z'eer onwaarschijnlijk.
Is dan wellicht de ontwapening het middel dat
men zoekt? De Russen, die haar te Genève voor
stelden, hebben hun ufffeewerkite ontwapeningsvoor
stel bij den Volkenbond ingediend. Maar dit zal
ook wel het eenige resultaat van hun strevem zijn.
De andere staten zijn al heel weinig geneigd om
aan Russische voorstellen bijzondere aandacht te
wijden.
Maar bovendien, de vredesactie van dezen tjjd
steunt in de eerste plaat» op vrees voor eigen
veiligheid. En hoe zou die vrees ertoe kunnen lei
den, dat men de wapenen uit handen iegde, die
eigen veiligheid moeten verzekeren? Zoolang het
niet afkeer van wapengeweld, maar vrees is voor
anderer wapengeweld en voor eigen veiligheid en
eigen machtspositie, zoolang kan er van ontwa
pening geen sprake zijn, maar zoolang zal ook el
ke vredesactie zander vrucht blijven. Men wil niet
den vrede en niet de algemeene veiligheid, men
zoekt alleen de eigen veiligheid. En die reekt ieder
op andere wijze.
Toen ik j.l. Zaterdag ons blad las, en heb
raadsv'erslag van de gemeente Zuidscharwoude
doorzag, kwamen enkele vragen bij mij op.
De kwestie van vermeende corruptie laat. ik
natuurlijk buiten beschouwing, dat begrijpt u
wel.
Maar 't is mij opgevallen, dat in ^ien raad
n.b. door den voorzitter, er zijn verwondering
over is uitgesproken, dat geenerlei bericht van
de gaseommissie is ingekomen-
't Eigenaardige van de situatie is voor mij dit.
Eienige gemeenten werken samen, uit de di
verse raden worden commissieleden aangewezen,
wethouders behooren toch ook tot den raad. En
de burgemeester, die ambtshalve lid van die com
missie is, staat toch ook niet los van dien raad.
Welnu, afgaande op 't geen door den Voorzitter
is gezegd (geenerlei officieel bericht kwam
in) lettend in de tweede plaats op het voorstel
van een der leden, de gaseommissie te verzoeken,
de gronden aan te geven, waarop zeker besluit is
genomen, rijst bij mij de vraag, hoe is nü toch.
in vredesnaam de verhouding Valt raadscommis
sie tot raad?
't Is misschien van mij wel wat onnoozel, maar
'k zou zoo zeggen, die door den raad van de
gemeente Zuidscharwoude aangewezen leden van
de gaseommissie zijn toch de aangewezen perso
nen, hun opdrachtgever, den raad, alle inlichtin
gen te verschaffen.
Die commissieleden weten toch alle gronden,
ze staan toch maar niet los van hun raad. Hoe
is nu eigenlijk de juiste verstandhouding van
raadscommissie tot raad? Wie beantwoordt deze
vraag
- ALKMAAR.
EEN KUNSTAVOND
TEN BATE VAN „HET ZONNEHUIS."
Gaven wij in ons Zaterdagnummer een beschrij
ving van het doel van deze stichting, waarvoor een
kunstavond zou worden gehouden, gisteravond
hadden wij het genoegen dezen avond te kunnen
bijwonen een kunstavena in den waren zin
van het woord.
Dat 't net comité niet aan medewerking en
sympathie heeft ontbroken, om het welslagen van
dezen avono te verzekeren, bleek wel uit het feit,
dat de waarlijk „zonnig" aandoende plantenver-
siering gratis was aangebraent door de Firma M.
F. li. Doggenaar Geest 18 Alkmaar; de „Baldur"-
concertvleugei welwillena beschikbaar was ge
steld door de Firma Gebrs. Spanjaard, Lange-
straat 88, Alkmaar; en Flora's kinderen, een schit
terende toef tulpen, was geschonken door den hr.
Kieft, bloembollenhandelaar te Limmen.
Zij waren echter niet de eenigen.
De kunstscnilaer A. van Beek, had vier van z'n
mooiste doeken laten ophangen in de zaal, waar
door een mooi geneel werd verkregen, terwijl door
den heer Kater, Mient, Alkmaar, ook was bijge
dragen tot de vervolmaking van het geheel.
'Geen wonder dan ook, dat Ds. Hak, voorz.
van het Comité, dat dezen avond had voorbereid,
met dankbahrneid de aanwezigen, die voor onge
veer drie vierden de groote zaal van de Harmonie"
vulden, kon toespreken.
Na erop gewezen te hebben dat dit een stich
ting is door lijder» voor lijders, die in sanatoria,
rust- en ziekenhuis geen plaats meer kunnen vinden,
en deze avond moet bijdragen het plan tbt bouw
van „Het Zonnehuis" om al de kranken, onver
schillig van welke richting, daarin op te nemen,
te verwezenlijken, meent hij vele dankwoorden te
moeten richten tot hen, die zoo geheel belangeloos
hun medewerking voor hedenavond hebben ge-
fee ven. 0
Worden de dames Mevr. Joy Mc. Arden, Pa
rijs, sopraan (H.ollandsche van geboorte), Mej.
Caroline de Bruijn, Den Haag, Klavier, en Mevr.
DullemondVan Haaften, Amsterdam, Declama
tie (geboortig uit de oude Victoriestad) ieder op
afzonderlijk toegesproken, de dank, hun gebracht,
is warm, en vol waardeering voor wat zij door hun
belanglooze medewerking hebben gedaan^ dat tot
verwezenlijking kan strekken, van wat het comité
zich voor oogen heeft gesteld.
Ook de reeds eerder door ons genoemde per
sonen hebben woorden van dank in ontvangst te
nemen Daarnaast wordt die eveneens gebracht aan
den Heer v De Lange, die zijn geheele
inrichting zoo bereidwillig ter beschikking stelde,
en aan de Redacties van de „Alkmaarsche Cou
rant" en „N. Langedijker Courant" voor de ruime
wijze waarop men over de kolommen dezer bladen
mocht beschikken.
Zoo zou men kunnen spreken van een kunst
avond niet voor „Het" Zonnehuis, maar voor „Óns
Zonnenuis", omdat wel duidelijk bleek, dat velen
het streven van de steeds hoopvolle patiënten, tot
het hunne hadden gemaakt.
Moeten wij nog spreken over datgene, wat gis
teravond is geboden geworden?
Wij meenen, dat zij, die aanwezig waren, ons
die taak niet zullen, opleggen, omdat zij op dui
delijke wijze hebben te kennen gegeven, hoe het
gebodene door deze dames op prijs te stellen.
Voor hen, die niet aanwezig waren, zou kunnen
gelden: aar men niet gehoord heeft wat er gege
ven is, is.niet zoo erg, maar het niet gevulde ge
deelte van de zaal, is het één vierde van het be
drag, dat door het Comitjé had „kunnen" worden
afgedragen voor „Het (Ons) Zonnehuis."
Voor de pauze, is het de Heer Burgemeester van
Alkmaar, Mr. Wendelaar, die de Dames toespreekt
en hun allen een keurig bloemstuk overhandigd.
Ook hierbij ontbraken niet dè woorden van
opwekking tot steun van „Het Zonnehuis."
Door den voorz. van de Vereeniging „Het Zon
nehuis", den H;eer A. C. Kalis uit Den Haag, wor
den dan nog eenige treffende woorden gesproken
'over het streven en werken van deze ongelukkiger!
die hun krachten, voor zoover die strekken, geven
in het belang van het beoogde doel.
Wij streven steeds voorwaarts om de hoogste
sport van den maatschappelijken ladder te berei
ken. Voor deze patiënten is het leven „liefhebben"
liefhebben voor hen „dienen". Zij dienen door
hun pogen hun medepatientan.
Aan het slot brengt spr. namens de patiënten
dank voor wat gedaan is en voor wat men in de
toekomst voor hen denkt te doen.
Zoo ging de avond voorbij.
Een avond vol kunstgenot vol warm mede-
voelen met de vele lijdenden, die op hun rustig
plekje wachten vol medestrijden tot het be
reiken van het beoogde doel, het stichten van
„HiET ZONNEHUIS"
Mogen velen zich gedrongen gevoelen, hieraan
mede te werken.
- SINT PANCRAS.
Dinsdagavond hield de voetbalvereeniging „Vro-
ne" haar jaarlijksche clubavond ten lokale van den
heer Gerritsen. Waar de belangstelling voor dezen
tak van sport afneemt, was ook het bezoek op de
zen avond niet groot, hoewel opgemerkt dient
te worden, dat de „radio-distributie" van invloed
bleek te zijn, immers vaste bezoekers bleken thans
luisteraars" te zijn geworden. Als zoodanig zal de
radio in de toekomst voor dergelijke avonden een
ernstige concurrente blijven. Een goed verzorgd
program, met meerendeels humoristische nrs., over
I het algemeen goed vertolkt, bracht de aanwezigen
in een gezellige stemming. Onder meer noemen
wij nog „Studenten Misère" waarvan den auteur
door zijn elftal makkers een roerend afscheidslied
werd toegezongen „Als de tros wordt losgesmeten",
'doelende op zijn vertrek wegens het- vervullen van
zijn plicht als vaderlander. Een verloting werd ge
houden ten voordeele van de kas, terwijl de aan
wezigen werde npnthaald op een versnapering.
OUILBURGEMEESTER G. BOS Wz f
Maandagavond omstreeks 5 uur overleed te
Oudorp de heer G. Bos Wz. oud-Burgemeester
dezer gemeente, welke functie hij tezamen miet
het secretarisschap gedurende ruim 25 jaren ver
vulde. Gedurende meerdere jaren Was ie overle
dene Dijkgraaf van het Ambacht genaamd West
Friesland, lid van den Gemeenteraad; lid van den
Baad van Commissarissen van het Landbouw-
crediet enz.
Een graag geziene gast, die aan het gezelschap
'waar hij verbleef een opgeruimdheid bracht, zoo-
als maar weinigen dat vermogen, was 'hij een
goed bestuurder, .die als opvolger van zijn emiuen-
ten vader z.g. als zoodanig diens voetsporen heeft
gedrukt. Zijn bijzondere verdiensten werden door
de regeering erkend door de vterleening van de
ridderorde van den Ned. Leeu'w. Reeds een paar
jaren Was zijne gezondheid ernstig geschokt,
waardoor hij toen reeds genoodzaakt was zich uit
het openbare leven terug te trekken- Met hem is
Oudorp een harer beste burgers armer gewor
den.
Hij ruste in vrede. (Ons Blad).
Plaatselijk Nieuws
BE HUISVLLJTTENTOONSTELLING
IN „CONCORDIA".
Laten w ij beginnen met te zeggen, dat hst
I uitvoerend comité voor het houden van "de reeds
aangekondigde Huisvlijttentooustelling in „Con-
l oordia" zijn doel, wat betreft de medewerking,
I met buitengewoon goeden uitslag bekroond ziet.
Met een voortvarendheid, die ongetwijfeld be
wondering afdwingt, worden de voorbereidingen
getroffen, die reeds zoover zijn gevorderd, dat
men de komeude drukke dagen met gerustheid
tegemoet kan zien.
Het werkprogram zit dus in elkaar, de werk-
iwijze is geregeld.
Maar om te slagen is dit ook noodzakelijk,
zal men zeggen natuurlijk! Doch men heeft 't
ook zoo ingezien, en niettegenstaande er nog heel
wat moet gebeuren, 'dat- brengt de regeling zoe
mee, zijn de noodige maatregelen getroffen om
het welslagen mogelijk te maken. Maar, waarom
zon het succes niet verzekerd zijd?! De inzen
dingen zijn vele, zooals wij mochten vernemen.
En dit verheugt ons in hooge mate. De vlijtige
hand immers is thuis werkzaam geweest en de
ledige uren zijn benut, die anders doelloos of
'wellicht in verveling, zouden zijn doorgebracht.
Wie twijfelt nu nog aan het welslagen? Aan de
oproeping is gehoor gegeven en Weldrazullen
wij mogen aanschouwen wat de naarstige hand1
tot stand wist te brengen.
De tentoonstelling zal dien "10, 11. 12 en 13
Maart worden gehouden. Woensdag 7 Maart in
zending!, 8 Maart beoordeeling, 9 Maart (Vrij
dag) wordt de tentoonstelling voor genoodigien
toegankelijk gesteld, en des Zaterdags mogen de
inzenders gratis een kijkje nemen. Em daarna
wordt het publiek verwacht-
De inzendingen zijn vele, zooals We reeds schre
ven, maar we mogen ook aannemen, dat zij be
langrijk zijn.
We hebben verleden jaar op de tentoonstelling
te Zuidscharwoude en reeds eerder op vórige ten
toonstellingen kunnen zien, wat aan 'de Lan-
igendij'k op het gebied van handwerken en huis
vlijt wordt gepresteerd. Wij hebben er nu ook:
alle verwachtingen van.
Voor de beoordeeling der hand werken treden
als Juryleden op de dames Piet, van Schagen
on N. H. Vos van Zon van Oudkarspel
Voor de overige inzendingen buiten deze 'vakken,
de H.H. Saai en Bogtman, "(Schilderwerk enz.)
en de H.H. Tuin en Moldovan voor knutselarbci J
en foto-inzendingen door amateurs vervaardigd.
Voegen wij h ierafin nog toe, dat verschillende
stands zijn gehuurd die op deze expositie een
standplaats verftregen, en dat „Sabine"thee
zal worden geschonken, dan hebben wij, naar wij
meenen het publiek 'weer eens voldoende ingelicht
omtrent deze tentoonstelling met haar nut'tige
strekking.
Tot een volgende maal.