NIE1 W E Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier No *6 INTERC. TELEPHOON 52 Donderdag 1 Maart 1928 87e Jaargang Buitenlandse!) Overzicht Raad en Raadscommissie Uit den Omtrek i nf.niukiit tonuvi Deze courant verschijnt Dinsdag, Donderdag en Zaterdag Abonnementsprijs per 3 maanden f 1.15 Redact.-Uitg. J II. KEIZER - Bureel IVoordicharwoude Advertentiën van 15 regels 75 cent, elke regel meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte Brieven rechtstreeks aan den Uitgever Dit nummer bestaat uit 2 bladen. EERSTE BLAD. Nadruk verboden. De vrede van Versailles was een zeer onvolko men vrede. Hij moest naar president Wilson's uit drukking, een einde maken aan alle oorlogen. En hij heeft integendeel het zaad voor vele nieuwe oorlogen gezaaid. Nadat de vreugde over het einde van den wereldoorlog wat geluwd was, heeft men dat vrij algemeen gevoeld. En het is deze overtui ging, die zich ook in het streven, om door verdra gen en nieuwe overeenkomsten de vrede vaster te verzekeren, zoo duidelijk uitspreekt. De ellende en de verwoestingen van den we- reldooilog hebben ongetwijfeld het verlangen naar de eindelijke verzekering van een blijvenden vrede vrede nieuw leven gegeven en zoo het ideaal, dat de menschheid al zoolang voor oogen zweefde, wat nader aan de werkelijkheid gebracht. Maar zoo dit al voor het omzetten der idealistische vredesbewe ging in een practisch streven om door Volkenbond en internationale arbitrage en rechtspraak den vrede te waarborgen van groote beteekenis is ge weest, net zijn toch vooral het gevoel van alge- meene onveiligheid, de voortdurende bedreiging ge weest, die aan de vredesactie de tegenwoordige kracht hebben gegeven en de oorzaak zijn van het streven der regeeringen, dat zich ook in de laatste weken in de vergaderingen der veiligheidsconferen tie zoo duidelijk heeft geopenbaard. Dit verklaart ook de houding, die de verschillende staten op deze conferentie innemen. Want het zijn vooral die sta ten, die door de gesloten vredesverdragen buiten- sporig ten koste hunner buren vergroot1, die het sterkst op zekerder waarborgen van den huidigen toestand aandringen Als zekerste waarborg heb ben ze daarom het protocol van Genève tot leid draad van het internationale politieke leven willen maken en zagen ze ook op de conferentie in een wereldarbitrageverdrag dezen waarborg. Naast een dergelijk verdrag konden dan veilig heids- en arbitrageverdragen, gesloten tusschen be paalde state over bepaalde gebieden; in aanmerking [komen. Dergelijke verdragen hadden het voordeel dat ze geen algemeen bindende voorschriften in hielden en de staten de zelfstandige en vrije be schikking lieten over de verplichtingen, die ze wilden aangaan. Daarom lokken ze machtige staten, die zich niet rechtstreeks bedreigd voelen en gaar ne hun vrijheid zooveel mogelijk willen bewaren, als b.v. Engeland, het meeste aan. Terwijl tenslot te staten, die van den vrede van Versailles de dupe zijn geworden en verandering van toestand wen<- schen, maar onmachtig zijn die af te dwingen, tot welkejs 'taten Duitschland behoort, die een wereldarbitrageverdrag niet bepaald verwerpen, -evenmin als veiligheidsverdragen, maar zich, wat de laatste betreft, toch zeer gereserveerd toonen, omdat die verdragen den bestaanden toestand als uitgangspunt zullen moeten nemen, zoodat ze zich óver het algemeen liever bij het Volkenbondspact zelf houden, dat de mogelijkheid van wijziging openlaat en daarnaast vooral van algemeene ont- iwapening heil verwachten. Op de te Genève gehouden veiligheidsconferen tie zijn deze stroomingen zeer duidelijk tot uiting gekomen. Het ging hier niet om het sluiten van verdragen, maar min of meer om de beginselen,, doordat de conferentie omtrent het ontwerpen van modelverdragen door de Volkenbondscommissie voor arbitrage en veiligheid moest beslissen. Maar ook daarbij sprak zich al duidelijk de tegenstand van Engeland tegen een wereldarbitrageverdrag uit en het opleggen van algemeene verplichtingen en het streven van Frankrijk en Polen naar een stevige verzekering van den bestaanden toestand. Ten slotte heeft, Engelands verzet ten spijt, de confe rentie toch aan een commissie van vier leden, waartoe ook onze landgenoot Mr. Rutgers behoort het ontwerpen van een wereldarbitrage- en een wcreldverzoeningsverdrag opgedragen. Maar tevens yverd tot het ontwerpen van regimale veiligheids verdragen opdracht verstrekt. Die verdragen wer den daarbij in drie soorten onderscheiden, nl niet- niet-aanvalsverdragen zonder meer, niet-aanvals- verdragen, die ook de verplichting tot minnelijke regeling van geschilpunten bevatte en ten derde verdragen, die nog bovendien de bepaling van we- derkeuiige ondersteuning bij aanvallen inhouden. Tegenover het streven naar een beveiliging door dergelijke verdragen heeft Duitschland op de nood zakelijkheid gewezen om door middel van den Volkenbond en door versterking van de verplich tingen der staten om zich overeenkomstig de be slissing van den Volkenhond te gedragen, oorlogen te voorkomen en conflicten, op te lossen. En een Engelsch voorstel stelde eveneens den Volkenbond op den voorgrond maar verbond daaraan de ge dachte van de veiligheidscontracten in den geest van het Locarnoverdrag. Ondanks het besluit om modelverdragen te laten ontwerpen heeft dan ook dt conferentie het veiligheidsvraagstuk nog weinig verder gebracht. Een algemeen arbitrageverdrag heeft, vaar ook de Vereenigde Staten en Rusland al ontbreken, zonder medewerking van Engeland en Duitschland geen beteekenis. En de Engelsche medewerking schijnt absoluut uitgesloten. En. het sluiten van regimale veiligheidsverdragen heeft al leen waarde, wanneer ze gesloten worden tusschen staten, wier belangen in een bepaalde streek met elkander in- tegenstelling zijn en tusschen de te genstanders uk den laatsten oorlog, die over ge trokken grenzen twisten. Maar deze verdragen j vragen opoffering van staten, die zich reeds door I de verdragen tekort gedaan achten, en zijn daar om al z'eer onwaarschijnlijk. Is dan wellicht de ontwapening het middel dat men zoekt? De Russen, die haar te Genève voor stelden, hebben hun ufffeewerkite ontwapeningsvoor stel bij den Volkenbond ingediend. Maar dit zal ook wel het eenige resultaat van hun strevem zijn. De andere staten zijn al heel weinig geneigd om aan Russische voorstellen bijzondere aandacht te wijden. Maar bovendien, de vredesactie van dezen tjjd steunt in de eerste plaat» op vrees voor eigen veiligheid. En hoe zou die vrees ertoe kunnen lei den, dat men de wapenen uit handen iegde, die eigen veiligheid moeten verzekeren? Zoolang het niet afkeer van wapengeweld, maar vrees is voor anderer wapengeweld en voor eigen veiligheid en eigen machtspositie, zoolang kan er van ontwa pening geen sprake zijn, maar zoolang zal ook el ke vredesactie zander vrucht blijven. Men wil niet den vrede en niet de algemeene veiligheid, men zoekt alleen de eigen veiligheid. En die reekt ieder op andere wijze. Toen ik j.l. Zaterdag ons blad las, en heb raadsv'erslag van de gemeente Zuidscharwoude doorzag, kwamen enkele vragen bij mij op. De kwestie van vermeende corruptie laat. ik natuurlijk buiten beschouwing, dat begrijpt u wel. Maar 't is mij opgevallen, dat in ^ien raad n.b. door den voorzitter, er zijn verwondering over is uitgesproken, dat geenerlei bericht van de gaseommissie is ingekomen- 't Eigenaardige van de situatie is voor mij dit. Eienige gemeenten werken samen, uit de di verse raden worden commissieleden aangewezen, wethouders behooren toch ook tot den raad. En de burgemeester, die ambtshalve lid van die com missie is, staat toch ook niet los van dien raad. Welnu, afgaande op 't geen door den Voorzitter is gezegd (geenerlei officieel bericht kwam in) lettend in de tweede plaats op het voorstel van een der leden, de gaseommissie te verzoeken, de gronden aan te geven, waarop zeker besluit is genomen, rijst bij mij de vraag, hoe is nü toch. in vredesnaam de verhouding Valt raadscommis sie tot raad? 't Is misschien van mij wel wat onnoozel, maar 'k zou zoo zeggen, die door den raad van de gemeente Zuidscharwoude aangewezen leden van de gaseommissie zijn toch de aangewezen perso nen, hun opdrachtgever, den raad, alle inlichtin gen te verschaffen. Die commissieleden weten toch alle gronden, ze staan toch maar niet los van hun raad. Hoe is nu eigenlijk de juiste verstandhouding van raadscommissie tot raad? Wie beantwoordt deze vraag - ALKMAAR. EEN KUNSTAVOND TEN BATE VAN „HET ZONNEHUIS." Gaven wij in ons Zaterdagnummer een beschrij ving van het doel van deze stichting, waarvoor een kunstavond zou worden gehouden, gisteravond hadden wij het genoegen dezen avond te kunnen bijwonen een kunstavena in den waren zin van het woord. Dat 't net comité niet aan medewerking en sympathie heeft ontbroken, om het welslagen van dezen avono te verzekeren, bleek wel uit het feit, dat de waarlijk „zonnig" aandoende plantenver- siering gratis was aangebraent door de Firma M. F. li. Doggenaar Geest 18 Alkmaar; de „Baldur"- concertvleugei welwillena beschikbaar was ge steld door de Firma Gebrs. Spanjaard, Lange- straat 88, Alkmaar; en Flora's kinderen, een schit terende toef tulpen, was geschonken door den hr. Kieft, bloembollenhandelaar te Limmen. Zij waren echter niet de eenigen. De kunstscnilaer A. van Beek, had vier van z'n mooiste doeken laten ophangen in de zaal, waar door een mooi geneel werd verkregen, terwijl door den heer Kater, Mient, Alkmaar, ook was bijge dragen tot de vervolmaking van het geheel. 'Geen wonder dan ook, dat Ds. Hak, voorz. van het Comité, dat dezen avond had voorbereid, met dankbahrneid de aanwezigen, die voor onge veer drie vierden de groote zaal van de Harmonie" vulden, kon toespreken. Na erop gewezen te hebben dat dit een stich ting is door lijder» voor lijders, die in sanatoria, rust- en ziekenhuis geen plaats meer kunnen vinden, en deze avond moet bijdragen het plan tbt bouw van „Het Zonnehuis" om al de kranken, onver schillig van welke richting, daarin op te nemen, te verwezenlijken, meent hij vele dankwoorden te moeten richten tot hen, die zoo geheel belangeloos hun medewerking voor hedenavond hebben ge- fee ven. 0 Worden de dames Mevr. Joy Mc. Arden, Pa rijs, sopraan (H.ollandsche van geboorte), Mej. Caroline de Bruijn, Den Haag, Klavier, en Mevr. DullemondVan Haaften, Amsterdam, Declama tie (geboortig uit de oude Victoriestad) ieder op afzonderlijk toegesproken, de dank, hun gebracht, is warm, en vol waardeering voor wat zij door hun belanglooze medewerking hebben gedaan^ dat tot verwezenlijking kan strekken, van wat het comité zich voor oogen heeft gesteld. Ook de reeds eerder door ons genoemde per sonen hebben woorden van dank in ontvangst te nemen Daarnaast wordt die eveneens gebracht aan den Heer v De Lange, die zijn geheele inrichting zoo bereidwillig ter beschikking stelde, en aan de Redacties van de „Alkmaarsche Cou rant" en „N. Langedijker Courant" voor de ruime wijze waarop men over de kolommen dezer bladen mocht beschikken. Zoo zou men kunnen spreken van een kunst avond niet voor „Het" Zonnehuis, maar voor „Óns Zonnenuis", omdat wel duidelijk bleek, dat velen het streven van de steeds hoopvolle patiënten, tot het hunne hadden gemaakt. Moeten wij nog spreken over datgene, wat gis teravond is geboden geworden? Wij meenen, dat zij, die aanwezig waren, ons die taak niet zullen, opleggen, omdat zij op dui delijke wijze hebben te kennen gegeven, hoe het gebodene door deze dames op prijs te stellen. Voor hen, die niet aanwezig waren, zou kunnen gelden: aar men niet gehoord heeft wat er gege ven is, is.niet zoo erg, maar het niet gevulde ge deelte van de zaal, is het één vierde van het be drag, dat door het Comitjé had „kunnen" worden afgedragen voor „Het (Ons) Zonnehuis." Voor de pauze, is het de Heer Burgemeester van Alkmaar, Mr. Wendelaar, die de Dames toespreekt en hun allen een keurig bloemstuk overhandigd. Ook hierbij ontbraken niet dè woorden van opwekking tot steun van „Het Zonnehuis." Door den voorz. van de Vereeniging „Het Zon nehuis", den H;eer A. C. Kalis uit Den Haag, wor den dan nog eenige treffende woorden gesproken 'over het streven en werken van deze ongelukkiger! die hun krachten, voor zoover die strekken, geven in het belang van het beoogde doel. Wij streven steeds voorwaarts om de hoogste sport van den maatschappelijken ladder te berei ken. Voor deze patiënten is het leven „liefhebben" liefhebben voor hen „dienen". Zij dienen door hun pogen hun medepatientan. Aan het slot brengt spr. namens de patiënten dank voor wat gedaan is en voor wat men in de toekomst voor hen denkt te doen. Zoo ging de avond voorbij. Een avond vol kunstgenot vol warm mede- voelen met de vele lijdenden, die op hun rustig plekje wachten vol medestrijden tot het be reiken van het beoogde doel, het stichten van „HiET ZONNEHUIS" Mogen velen zich gedrongen gevoelen, hieraan mede te werken. - SINT PANCRAS. Dinsdagavond hield de voetbalvereeniging „Vro- ne" haar jaarlijksche clubavond ten lokale van den heer Gerritsen. Waar de belangstelling voor dezen tak van sport afneemt, was ook het bezoek op de zen avond niet groot, hoewel opgemerkt dient te worden, dat de „radio-distributie" van invloed bleek te zijn, immers vaste bezoekers bleken thans luisteraars" te zijn geworden. Als zoodanig zal de radio in de toekomst voor dergelijke avonden een ernstige concurrente blijven. Een goed verzorgd program, met meerendeels humoristische nrs., over I het algemeen goed vertolkt, bracht de aanwezigen in een gezellige stemming. Onder meer noemen wij nog „Studenten Misère" waarvan den auteur door zijn elftal makkers een roerend afscheidslied werd toegezongen „Als de tros wordt losgesmeten", 'doelende op zijn vertrek wegens het- vervullen van zijn plicht als vaderlander. Een verloting werd ge houden ten voordeele van de kas, terwijl de aan wezigen werde npnthaald op een versnapering. OUILBURGEMEESTER G. BOS Wz f Maandagavond omstreeks 5 uur overleed te Oudorp de heer G. Bos Wz. oud-Burgemeester dezer gemeente, welke functie hij tezamen miet het secretarisschap gedurende ruim 25 jaren ver vulde. Gedurende meerdere jaren Was ie overle dene Dijkgraaf van het Ambacht genaamd West Friesland, lid van den Gemeenteraad; lid van den Baad van Commissarissen van het Landbouw- crediet enz. Een graag geziene gast, die aan het gezelschap 'waar hij verbleef een opgeruimdheid bracht, zoo- als maar weinigen dat vermogen, was 'hij een goed bestuurder, .die als opvolger van zijn emiuen- ten vader z.g. als zoodanig diens voetsporen heeft gedrukt. Zijn bijzondere verdiensten werden door de regeering erkend door de vterleening van de ridderorde van den Ned. Leeu'w. Reeds een paar jaren Was zijne gezondheid ernstig geschokt, waardoor hij toen reeds genoodzaakt was zich uit het openbare leven terug te trekken- Met hem is Oudorp een harer beste burgers armer gewor den. Hij ruste in vrede. (Ons Blad). Plaatselijk Nieuws BE HUISVLLJTTENTOONSTELLING IN „CONCORDIA". Laten w ij beginnen met te zeggen, dat hst I uitvoerend comité voor het houden van "de reeds aangekondigde Huisvlijttentooustelling in „Con- l oordia" zijn doel, wat betreft de medewerking, I met buitengewoon goeden uitslag bekroond ziet. Met een voortvarendheid, die ongetwijfeld be wondering afdwingt, worden de voorbereidingen getroffen, die reeds zoover zijn gevorderd, dat men de komeude drukke dagen met gerustheid tegemoet kan zien. Het werkprogram zit dus in elkaar, de werk- iwijze is geregeld. Maar om te slagen is dit ook noodzakelijk, zal men zeggen natuurlijk! Doch men heeft 't ook zoo ingezien, en niettegenstaande er nog heel wat moet gebeuren, 'dat- brengt de regeling zoe mee, zijn de noodige maatregelen getroffen om het welslagen mogelijk te maken. Maar, waarom zon het succes niet verzekerd zijd?! De inzen dingen zijn vele, zooals wij mochten vernemen. En dit verheugt ons in hooge mate. De vlijtige hand immers is thuis werkzaam geweest en de ledige uren zijn benut, die anders doelloos of 'wellicht in verveling, zouden zijn doorgebracht. Wie twijfelt nu nog aan het welslagen? Aan de oproeping is gehoor gegeven en Weldrazullen wij mogen aanschouwen wat de naarstige hand1 tot stand wist te brengen. De tentoonstelling zal dien "10, 11. 12 en 13 Maart worden gehouden. Woensdag 7 Maart in zending!, 8 Maart beoordeeling, 9 Maart (Vrij dag) wordt de tentoonstelling voor genoodigien toegankelijk gesteld, en des Zaterdags mogen de inzenders gratis een kijkje nemen. Em daarna wordt het publiek verwacht- De inzendingen zijn vele, zooals We reeds schre ven, maar we mogen ook aannemen, dat zij be langrijk zijn. We hebben verleden jaar op de tentoonstelling te Zuidscharwoude en reeds eerder op vórige ten toonstellingen kunnen zien, wat aan 'de Lan- igendij'k op het gebied van handwerken en huis vlijt wordt gepresteerd. Wij hebben er nu ook: alle verwachtingen van. Voor de beoordeeling der hand werken treden als Juryleden op de dames Piet, van Schagen on N. H. Vos van Zon van Oudkarspel Voor de overige inzendingen buiten deze 'vakken, de H.H. Saai en Bogtman, "(Schilderwerk enz.) en de H.H. Tuin en Moldovan voor knutselarbci J en foto-inzendingen door amateurs vervaardigd. Voegen wij h ierafin nog toe, dat verschillende stands zijn gehuurd die op deze expositie een standplaats verftregen, en dat „Sabine"thee zal worden geschonken, dan hebben wij, naar wij meenen het publiek 'weer eens voldoende ingelicht omtrent deze tentoonstelling met haar nut'tige strekking. Tot een volgende maal.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1928 | | pagina 1