De Langedijker Groente-Centrale Algemeene Vergadering van de Langedijker Groenten-Centrale op Donderdag j8 Maart, des voormiddags 10.30 uur, teti lokale van den Heer Schreuder, Caf£ „De Roode Leeuw" te Scher- merhom. Aanwezig zijn de afgevaardigden van de 14 aan gesloten vereenigingen. Als gast zijn tevens aanwezig de heer Balk, Secretaris van de Prov. Commissie, de E. A. Hr. P. Slot A.Pz., Burgemeester van Broek op Lan- gendijk, tevens, voorzitter van het Marktbestuur, de vertegenwoordigers van de vereeniging „De Koophandel" de heeren C. Wagenaar Kz. en J. Kramer, de betaalmeester de heer W. Dirkmaat, de keurmeester de heer Jb. van Die en de Bur gemeester van Schermerhorn, de E. A. Heer Mein- dertsma. Ongeveer een kwartier na het verstrijken van het uur van aanvang, trekt de voorz. der ^farktver- eeniging, de Heer S. de Boer Kz., van Zuidscharf- woude, met hamersalg aller aandacht tot zich en spreekt de volgende openingsrede uit: f Mijne heeren, afgevaardigden en gasten, na mens het bestuur heet ik u allen hartelijk mei- kom op onze jaarvergadering, ook de pers van harte welkom in ons midden. Het is voor het eerst dat wij onze jaarvergade ring houden te Schermerhorn. Trotsch dat het vorige jaar .werd voorgesteld om voortaan deze vergaderingen in Alkmaar te houden, was de Vergadering heel spoedig bereid toen het verzoék van het bestuur vau Schermerhorn kwam, om in 1928 op te trekken naar deze gemeente die bijna het verst van het centrum verwijderd is. Het .was met het oog op de zaairuimte dat het vorige jaar het voorstel kwam om in Alkmaar te vergaderen, maar mij dunkt dat .wij daar toch niet over te klagen hebbenT~hiei is het HTetk geval heel ruim en groot en ook op andere plaat sen wordt alles gedaan om het de vergadering aangenaam te maken. Het is ons dan ook een genoegen dezen dag hier zaam te wezen en wij danken het bestuur van Schermerhorn voor hq.ro nette voorbereiding. In ons 'jaarverslag staat heel kort omschreven het toen en thans aangaande het 40-jarig bestaan van het veilen van groenten. Het verschil óp het gebied van veilen en ook het verschil wat de gebouwen aangaat, is enorm. Velen onder ons hebben den groei en de Voor uitgang jaarlijks kunnen gadeslaan, maar jongere tuinders hebben dat niet gekund en zullen zich maar amper een voorstelling kunnen maken hoe het vroeger was. Hit is ook wel het gieval op organisatiegebied. Het begin van het tuindiers- vfereenigingsleven dagteekend enkele jaren later, dan het begin van het veilen en ook in dat insti tuut is heel wat verschil van toen en thans. Velen onder ons zullen het zich ook niet kun nen voorstellen hoe moeilijk het toen was om toen zelfs een gewone plaatselijke tuinbouw ver eeniging op te richten. Diegenen die de eerste jaren als bestuursleden optraden, hadden geen gemakkelijke taak, want algemeene samenwerking was er niet en het nut van saamhoorigheid was nog niet bij .de menschen doorgedrongen. Bij herhaald vragen lieten enkelen zich als lid inschrijven, nog niet direct omdat ze daarin zagen hun algemeen voordeel, neen want voor het algemeen daar voelde men weinig voor, ieder was op zijn eigen voordeel bedacht. Toch is het ten slotte de eerste besturen ge lukt om eenig verband te brengen onder de tuin ders, door op verschillende plaatsen tuinbouw- v'ereenigngen op ite richten, welke ten slotte werden samengevat in een boud, welke al spoe dig een heelen omvang had. Doordat de vereeniging eenige beteektenis kreeg, kwamen er natuurlijk ook meer eischen naar voren, waarvan ïk ten eerste wil noemen het afschaffen van de toetallen. Het zal misschien wel noodig zijn om van ,,het afschaffen van de toetallen", een verklaring te geven, anders zouden er zeker wel zijn, die niet wisten wat het beteekende. Voorheen verkochten wij onze kool per stuk, maar dan moesten wij op elke 100 stuks 12 stuks toegeven, dat was gewoonte, op 100 bos wortelen 4 bos toe, de uien werden verkocht per mud, maar geen mud zooals het graau verkocht werd, d.w.z. gestreken maat, neen elk half mud, want er werd per half mui gemeeten, moest een kop opgestapeld worden zoo groot als het kon en mengieen geraakte dan ook in de maat, want dan was de kop op het half mud niet groot genoeg geweest. Een keurmeester bestond er niet, zoodta men zich- aan het oordeel van den koop man moest onderwerpen. (T Wat een strijd het gekost heeft om dat klaar te krijgen is niet direct te omschrijven. Vooral van de zijde van den handel kwam natuurlijk felle tegenwerking en velen zullen het thans wel niet kunnen begrijpen, maar ook van de zijde van de tuinders was nog veel tegenwerking door, al was het dan ook besloten enkelen toch doorgingen met de toetallen te geven, meenenje dat zij bij den koopman dan op een good blaadje zouden staan en daardoor hun eigen voordeel zouden die nen. Ook de contante betaling heeft heel wat moeite en strijd gékost om 'het te krijgen zooals het thans is. Ook weer van de zijde van den handel, maar ook van de eigen tuiniers werd nogal tegen werking ondervonden. Zeggenschap over de leden was er nog niet veel en het eigen ik' bleef steeds bij enkelen op den voorgrond- Dit is gelukkig thans heel anders het saamhoorigheidsgevpel is thans sterk bij de mensehen doorgedrongen en ieder is er van over tuigd dat men door eenheid veel kan bereiken en alleen niets. Aan den grooteu wereldoorlog hebben wij wel iets te danken voor de eenheid onder ae tuindlers. Van bovenaf kwamen er verschillende bepalin gen, die ons noodzaakten om als een man op te- komen voor onze belangen, want al waren wij wel eens ontevreden, toch heeft onze organisatie veel voor ons bereikt. En zoo ook thans, de tuin bouworganisatie in Nederland 'is van dien aard, dat schier allen als één man te zamen ge~bracht zijn. Bij het Centraal Bureau voor de veilingen in Nederland zijn haast alle veilingsvereenigingen aangesloten en dan de Nederlandsche Tuinbouw- raad .waarbij de verschillende takken van bedrijf zijn aangesloten, zooals onze vereeniging die is daar - ondergebracht als de af deeling Groenten- teelt en vervólgens de Bloembollenteelt, de Plan- tenkweekerij en de Boschbouw. Was het vroeger moeilijk om als bestuurder de organisatie in het rechte spoort te houden, ook thans is het niet gemakkelijk, niet wat de orga nisatie betreft, maar omdat er meer van de be sturen gevraagd wordt. Het gaat alles maar re gelmatig door en er zullen er misschien wel zijn die meenen .dat alles van zelf gaat en dat is hun ook niet kwalijk te nemen, want ieder maakt er geen studie van. Maar als wij regelma" tig ons vakblad ,,de Tuinderij" lezen, dan ko men wij tot de overtuiging dat ons bestuur alles in het werk stelt om de rechten die de Tuin bouw heeft of toekomt, te verdedigen of trachten te verkrijgen. Wanneer wij nu enkel maar de aandacht ves tigen op hetgeen ons Provinciaal Bestuur thans voor ons doet, het verkrijgen van soortecht bloem koolzaad. Het is nog maar een jaar of drie gela den, dat het denkbeeld geopperd werd om te trachten goed reuzen bloemkoolzaad te verkrijgen, daar wij de ondervinding hebben dat wij uit den handel steeds slecht zaad krijgen. Dat is toen door ons Provinciaal Bestuur aangepakt en thans zijn wij al in het bezit van soortecht zaad, ge teeld op de plaats van herkomst (dat is Italië), waar onze eigen menschen heentrekken om de bloemkool zoo sterk mogelijk te selecteeren om het zaad zoo soortecht mogelijk te verkrijgen. Zonder een goede organisatie was zooiets zeker niet direct te bereiken. Vergadering, in het jaarverslag van den Secre taris staat aan het begin dat de stemming onder de tuinders heel goed is, waarmede de boog© prij zen van onze producten zeker verband houden. Dit kunnen wij zeker allen onderschrijven, want als onze arbeid gewaardeerd of goed betaald wordt is de stemming goed en wordt er weer meer voor het vak gevoeld. Het is dan ook' wel een verblijdend teeken, dat de prijzen van onze producten goed zijn, dat is wel een teeken dat ouze groenten al meer en méér gevraagd worden, waar wij uit kunnen concludee- ren dat onze winterkoolcultuur wel recht van bestaan heeft. Het vorige jaar heb ik de Vraag gesteld of ons verkoopsysteem in den winter wel goed was, dat was hiermee in verband gebracht, dat b.v. tot Februari zoo weinig goede kool aan de veiling kwam, dat het tot dien tijd toe haast alles door schot was dat aan de veiling wefd aangevoerd. Dit werd in verband gebracht met het reclame maken voor onze kool. Steeds wordt reclame gemaakt voor onze puike kwaliteit en dan beginnen wij de campagne met steeds tweede kwaliteit aan te voeren. Dit punt heeft de Vierbond den vorigen zomer ernstig onder de oogen gezien en men was tot het besluit gekomen om een premie te stellen op het aanvoeren van goede kool. Dat besluit is later aangehouden, omdat de toestand zich wij zigde d.w.z. dat de prijzen van de kool veel beter werden, zoodat gehoopt werd dat er wiel goede kool aan de markt zou komen. Dit is dan ook goed uitgekomen, de prij'zen werden van dien aard, dat ieder wel eens wat verkoopen wilde. Het is dit jaar dan ook' buitengewoon zooveel mooie kool als er aan de veiling gebracht is. In tegenstelling met het vorige jaar, toen alles haast doorschot was, is het nu alles haast mooie kool geweest. Zouden wij dat ieder jaar kunnen'? zeker niet, het zijn ook al weer 'de omstandig heden lie daar veel aan kunnen af- of toedoen. Het vorige jaar alle schuren propvol, met zacht weer zoo zelfs, dat er in Januari nog "heel wat bloemkool aan de veiling k'wam en dan daarbij lage prijzen, zoodat enkel het minderwaardige product werd opgeruimd. Het zachte weer maak te dat het haast onmogelijk 'was om de kool vrij van rot te houden, zoodat de kwaliteit dan har.l achteruit gaat- Dit jaar echter waren de schuren over het algemeen niet zoo vol en zoodra de kool gebor gen was, kregen wij vriezend weer, zoodat ie kool haast bleef zooals ze was en er bijna geen rot aan kwam. Daarbij kwam nog dat de prijzen spoedig be langrijk omhoog gingen, zoodat ieder er toe over ging om te verkoopen. Daarom zal het wel moeilijk zijn om bepalin gen te maken, omdat wij van zooveel oorzaken afhangen. Ook in onze bedrij fsuitkomsten hangen wij van vele oorzaken af. In het afgeloopen jaar zullen er 'wel geweest zijn die een vrij goed jaar hebben gemaakt, maar van velen Was de uitkomst niet goed. De oorzaak, tenminste een van de oor zaken 'was wél de verschillen/de ziekten in onze producten. Het is reeds begonnen met de ziekte in.de aardappelen en dan vervolgens de draaihar- tighedi en de vallers in "de kool. Op het gebied van het bestrijden 'wordt van wetenschappelijke zijde alles gedaan om midde len te vinden ter bestrijding of voorkoming van 'de ziekten. B.v. voor de draaihartigheid, daar is door zeer wetenschappelijke menschen reeds jaren naar ge zocht, doch het is tot heien toe nog niet mogen gelukken om het middel te vinden. Er is zelfs door onze Provinciale Organisatie eon belangrijke premie uitgeloofd voor diegene, die het middel kon aangeven ter bestrijding van de draaihartigheid. Toch is door .Je wetenschap wel ontdekt welk insect de ziekte veroorzaakt en ook is door de we tenschap een middel aangegeven ter voorkoming van de draaihartigheid. Dat middel is wissel bouw en daarbij in den herfst het land schoon maken, d.w.z. alles wat op het land blijft liggen, zooals bladen en struiken er af halen, zoodat er geen beschutting meer overblijft voor de larven die daarin een schuilplaats zoeken. Wordt dit middel wel opgevolgd zeker wel niet, althans mij is het niet bekend. Voor het verbouwen van uien is altijd bekend geweest, dat men maar niet uien op uien kan teelen op hetzelfde land, ja- het voorschrift luidt, dat wil men z'n land zuiver houden voor uien, men slechts eenmaal in de vier jaar op "hetzelfde land uien kan teelen. Dit middel, voor zoover ik weet, wordt steeds stipt opgevolgd en de resultaten zijn goed. Ook voor onze bloemkool en koolteelt zou het zeker een stap in de goede richting zijn als er eens wat meer aan Wisselbouw gedaan werd en ook zal het zeker nuttig wezen als men in den herfst het land schoon maakt. Dit zijn welmoeilijke di.ngen, maar als de draai hartigheid en de vallers zoo sterk optreden als het vorige jaar, dan kost het schatten gelds en kunnen wij ons daarvoor wel eenige moeite ge troosten. De verschillende ziekten in de aardappelen wor den bestreden door een strenge selectie toe te pas sen op het pootgoeü. De te velde gekeurde aar d appelen welke gedaan Wor,dt door den keurings dienst van de Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde, geven groote zekerheid dat ze ziekte- vrij zijn, «hetgeen de opbrengst ten zeerste bevor dert en voor de gewone aardappelziekte welke door de weersgesteldheid ontstaat, daarvoor is een middel gevonden en wel 'de Bordeausche pap. Het besproeien met deze pap geeft groote zeker heid dat men vrij blijft van de ziekte. Wordt het besproeiingsmiddel algemeen toe gepast? mij dunkt van niet- Vooral de Schotsche muizen, wat hier toch een belangrijke teelt is, worden over het algemeen te weinig besproeid. Over het algemeen wordt gedacht dat de aard appelen vroeg genoeg gerooid zullen zijn, zoodat men wel voor de ziekte uit is. Jaar op jaar ondervindt men eóhter teleur stelling en toch gaat men het volgende jaar weer niet sproeien. Wat was het verblijdend toen het middel ge vonden was en het is voorheen ook wel sterker toegepast dan thans, doch het schijnt de laatste jaren steeds minder 'te worden- De kosten van besproeien zijn gering, dus zou het enkel de moeite zijn die de menschen weer houdt om het zoo kostelijke middel toe te pas sen? ik weet het niet, maar 'toch zou ik het hier ten sterkste willen aanraden om alle aard appelen, waarvan wij weten dat ze vatbaar zijn, voor de ziekte te besproeien. In verband hiermede zou ik' ook naar voren willen brengen het veilen van de te velde goed gekeurde aardappelen. Zoodra men zulke aardappelen heeft, dan lijkt men wel te meenen, dat dat andere aardappelen zijn en dat men 'die niet behoeft te Veilen, al thans zoo gaat "het- In de meeste gevallen maakte idle keurings dienst er zelf een handeltje Van, die verplichte de teelers om ze te bewaren, dat "ging dan wel zoogenaamd vrijwillig, maar Je voorspiegelingen waren wel zoo mooi, dat de teelers het deden. Daardoor is eigenlijk het doel voorbijgestreefd- Het was toch niet de bedoeling om een keu- ringsdienst in het leven te roepen, om daardoor de buitenlanders zuiver pootgoed te bezorgen, neen de bedoeling" was dat ten slotte al onze eigen kweekers dat pootgoed zouden kunnen be trekken. Door het kunstmatig uit den handel houden van dat product, gaat daarvan thans het meeste naar het buitenland en onze eigen mensehen blij ven er vrij van. Daartegen zal wel gezegd worden dat onze mensehen er niet om vragen of dat ze niet dien i hoogen prijs willen betalen, maar daarvoor heb- j ben wij toch eenige ondervinding opgedaan, om dat het kwantum dat de proeftuin jaarlijks kan beschikbaar stellen, niet alleen g&arne gekocht wordt, maar dat de proeftuin meestal veel te kort heeft en die bedingt toch ook een goéden prijs. Het vorige jaar is het besluit genomen 'dat ook de goedgekeurde aardappelen over de veiling verkocht moesten worden. De resultaten van dat besluit waren nog niet schitterend, maar wij willen hopen, dat het in gezien wordt dat de veiling de plaats is waar al onze producten moeten komen, wal beslist ons voordeel is. Dat hebben wij toch ook al zoo lang met elkaar besloten om ai onze producten te veilen, maar dat is bij allen nog niet in voldoende mate doorgedrongen. 1 Zoo bestaat het b.v. ook nog dat leden een gedeelte van hun bedrijf cp oom tract gaan be- i bouwen, d.w.z. Jat ze zooals uien en ook wel 'witte kool vooruit Verkoopen en het product la ter vice versa aan den kooper leveren. De oorzaak daarvan is om persoonlijk zekerheid" te hebben van een bestaan, maar daar wordt, neti bij bedacht dat men claardoor zijn buurman gaat bcconcurreeren, wat toch beslist een feit is. Zooals wij nu hier te zamen zijn als één ver eeniging, laat het tot ons doordringen dat wij allen met al onze producten op de veiling ko men, want dat is de plaats waar de hoogste prijs gegeven 'wordt. Mijne heeren, het was voor mij een behoefte om deze zaken eens onder uwe aandacht te bren gen, het is zoo heerlijk als Wij ondervinden, dat iedeeer de besluiten, die genomen zijn, ook na komen en dat niet doen omdat het nu eenmaal besloten is, maar 'ómdat het algemeen voordeel gevoeld wordt. Alles wijst er wel op dat het seizoenteeltjaar goed zal zijn, enkel de Deensche kool is nog laag in prijs, maar de overige producten brengen allen een goeden prijs op. Dit is echter geen reden om de toekomst niet ernstig onder de oogen te zien en dat is dan ook' niet het geval. Er komen er steeds meer 'die hun bedrijf wijzi gen in dien zin, door waxephuis of druivenserre te bouwen, om daarmede zijn producten te ver meerderen. 1 1 Ik geloof ook dat daardoor Je bestaanszeker heid grooter wordt, daar men meer kansen van ontvnagst "heeft. Over het algemeen is onze teelt 'wel wat een zijdig, want de hoofdzaak gaat over grove- of wel stapelproducten. In de streek die onze vereeniging omvat, ligt over het algemeen best land waar alles op ge- teelt kan worden. Hiermede heb ik ook op het oolg ideBloembollen teelt. De bewijzen zijn ai lang geleverd, dat de bloembollen hier heel goéd willen groeien en: dat ze gaarne gekocht worden omdat ze hier op vers land gekweekt kunnen worden, hetwelk gezonde bollen voortbrengt. Ook de teelt daarvan maakt de bestaanszeker heid grooter. Voor het bouiwen van kassen is nogal belangrijk wat geld noodig, zoodat lang. iedereen dit niet kan uitvoeren, maar mét bloem bollen kan men "beginnen net zoo. groot als het beschikbare kapitaal toelaat. Buitendien"^willen wij echter hopen, dat onze tegenwoordige cultuur loonend mag blijven, want dat blijft toch in eik geval nog onze hoofdcul tuur, waar wij ons bestaan in "hoofdzaak door moeten verkrijgen. Mijne heeren, toen ik in 1923 kort voor de al gemeene vergadering gekozeu werd als voorzitter, Was het natuurlijk mijn taak om de algemeene vergadering te leiden. Daar begon ik met te zeggen, dat ik het met gemengd egevoelens dteedj zeggen, dat ik het met gemengde gevoelens dleed', waar toen dan 00 kjreden Voor was, thans is dat heel anders, het is mij thans een waar genoegen om "hier als voorzitter op te treden. Het is nog maar een paar dagen geleden dat ik mijn 25-jarige edit vereeniging herdacht heb, waafop ik zooveel uiting van waardeering van de zijde van onze vereeniging heb ontvangen, zoodat het voor mij een genoegen is al mijn krachten te wijden aan de vereeiliging. Van deze plaats ook namens mijn vrouw onzen hartelijken dank. Mijne heeren, nogmaals hartelijk welkom, ik hoop en vertrouw dat ook deze vergadering zal staan in goede samhooraigheid en dat er blijk" iwordt gegeven van eensgezind willen. Hiermede verklaar ik de vergadering voor ge opend. j Een hartelijk applaus klinkt op na het beëin digen van deze, met klem uitgesproken rede. Dc voorz. van het Marktbestuur, de E'. A, Heer P. Slot A.Pz., verkrijgt hierna het woord en zegt ongeveer het volgende: Mijneheeren, Vergadering, Groot genoegen heeft het mij weder gedaan eetl uitnoodiging om op deze vergadering aanwezig te zijn, te mogen ontvangen en als gast aanwezig te zijn. Daarvoor breng ik het bestuur dank. Waar mij thans het woord is verleend, zij het mij vergund speciaal een drietal onderwerpen naar voren te brengen, en wel: In de allereerste plaats het jubileum dat door uwen voorz. en veilingleider deze week is gevierd. Het Dagelijksch Bestuur heeft gemeend, hoewel het een huiselijk feest was, van zijn waardeering moeten doen blijken, daarmede zeker handelende in den geest van uw vergadering. Dit blijk van medeleven en waardeering is getoond in den vorm van het schenken van een buffet. Ook te died opzichte is zeker in uwen geest gehandeld. Reeds vele jaren vervult hij een functie, waar door hij onze dagelijkscho man is geworden en. nog is op onze veiling; een man die de vraagbaak is van velen, de man die zorgt voor een goeder/ gang van zaken. Zeker zijn wij gelukkig in de keuze geweest, want het is iemand, die zich ge heel aan ons bedrijf geeft. Op deze vergadering" wil ik hem ook complimenteeren voor den arbeid ten dienste van onze organisatie verricht. (AppLj) Voor vervolg zie 4e paginal)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1928 | | pagina 3