Kinderrubriek. Hierboven is afgebeeld een nieuw valscherm voor Vliegers. Deze parachute is van Amerikaansche vinding en moet zich sneller openen en dan grootei veiligheid bieden, dan de tot nog toe bekende. DE EEUWVAN HET KIND??? ..Ja - als je 'm zoo ziet zou je ook nog wel "s .Je broertje schijnt zich best te amuseeren, met jong willen wezen." zijn tol." r i', Hee rdes huizes: ,,Ik denk dus, dat je er wel mede klaar zult zijn tegen den tijd dat ik terug kom Loodgieter: „Wat zegt u? Gaat u met vacantie?" TIJDGENOOTEN. Mina Knolheeft een onbluschbaar verlangen een tweede Pola Negri te worden. WASSCHEN EN VERSCHOOENN. Los werkman: „Wat zijn dat voor glazen bak kies?" t Tuinman: „Badkuipjes voor de vogeltjes." Los werkman: „Badkuipjes? Wou je mijn wijs- make dat de vogels Zaterdagavond van andere avonde kenne onderscheide?" „Dat nieuwe wagentje van mij loopt zoo ge- ruisehloos, dat je 'm niet kunt hooren, van olie of benzinedamp ruik je niets, en snel man je ziet 'm niet eens." „Nou moet je mij eens vertellen hoe je weet dat-ie d'r is." OVERPEINZING VAN EEN SAXOPHOON-FABR/IKANT. „In den goeden ouden tijd was de trots van de slagersgilden dat „alles van het varken gebruikt werd, behalve zijn geschreeuw",.maar dat be nutten we. tegenwoordig ook." BOB EN MOP IN DROOMLAND. De clown zag er zoo grappig uit, dat de kin deren niet konden nalaten te lachen. „Wij gaan dolgraag met u mee", antwoordden zij en zij volg den hem naar het dorp. p Iedereen, dien zij ontmoetten, was een clown, en zij droegen bijna alle een zweep. „Waarom hebben zij allemaal een knakworstje bij zich?"4vroeg Bob. «■- w p ry „Hoe konden wij koopen om van te leven, Als wij den koopman geen knakworstje konden géven?" Mejuffrouw Edda Mussolini, de zeventienjarige dochter van den „Duce." Zij schijnt even flink en kordaat te zijn als haar vader en geheel' Italië spreekt over haar. Vader en dochter zijn dóór in nige genegenheid aan elkander verbondenf. Hij: „Denk je, dat je vader er iets op tegen zal hebben, dat je met me trouwt!?" Zij„Ik denk het niet. Hij heeft net de rekening gekregen van mijn nieuwe voorjaarsgarderobe." ..Mijn echtgenoot", zei de kostjuffrouw, „was een buitengewoon kunstenaar en zei altijd, dat hij geïnspireerd werd door mijn kookkunst." „Hij was zeker beeldhouwer," zei de pension gast met een woedend gezicht naar zijn omgebo gen vork kijkend, waarmede hij getracht had door den biefstuk he^n te komen. ONSCHULD. Kleine Annie was een schat van een kind, vier jaar oud en toen gebeurde het, dat zij tweeling broertjes kreeg. Eindelijk mocht zij dan de nieu we broertjes zien. Hijgend inspecteerde zij hen, keek toen met een I verwonderden blik naar moeder en vroeg: „Mam- j inic, wa ik er ook twee toen ik geboren werd?". IN DE BIOSCOOP. i Kleine jongen (als de .filmschurk in de rivier duikt): „Ik mag lije dat 't vol zit met kroke- dillen." i Wordt vervolgd. U J :U 1 'jüi: -iZ'il! Z\J i\l:s;i^ fesia! manen en als ik mijn paraplu scheef houd, zal mijn pakkie zoo van den regen krimpen, dat ik 't nooit meeer dragen kan. riep de clown, terwijl hij een buiteling maakte. I ...Neen maar," lachte Mop, „zij betalen met knakworstjes, inplaats van met geia. Hoe vreemd." Mevrouw Clown was al even grappig als haar man en er waren twee leuke baby's. Nadat zij thee gedronken hadden, vermaakten, de kinderen zich met de kleintjes, totdat meneer Clown zei: „Nu, beste vriendjes, zouden jullie niet graag eens naar de kermis gaan?" De pessimistische verliefde jongeman bjpsluit, om naar papa te gaan. DILEMMA. Daar gaat mijn kleermaker en nou heb ik maar te kiezen: als hij me ziet, zal hij me om betaling.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1928 | | pagina 8