H 1 NIEUWE 9 tfi MOEDER EN MARTELARES Nieuwsblad y. Holl. Noorderkwartier srrvsws Dinsdag 8 April 1928 37 e Jaargang Stemmingsbeeld Groentenland NO 40 IHTERC. TELEPHOON SI LANGEDIJKER COURANT nem n sprijs Groote letters naar plaatsruimte - per 3 maanden f 1.15 -ReëaCt.-Uitg. J. II. KEIZER - ItlireCl Ifoordscharwoude Brieven rechtetreekaaan den Uitgever 'k Ben wel verplicht op hot blijkbaar in zeer booze stemming geschreven ingezonden stuk aan mijn adres, in 't no. van jl. Donderdag 29 Maart, te antwoorden. Qui se fache, a tort, zegt een Fransch spreek woord. 'k Zou waarlijk niet iwleten, (Waarom ik nu ook' zoo schrijven zou, 'k denk er niet aan, ook maar 't geringste neer te schrijven, wat den perspon des schrijvers van liet stuk raakt. Ik wil het hebben ov.er de zaak, en die wensch ik zeer scherp te «tellen, zóó scherp, dak waar ik vorige week nog in betrekkelijken ziu schreef, thans concreet ga worden. Nu geen mogelijkheid meer om met jaartallen te goochelen, 'k zal de jaren noemen. Juist ter wijl ik hier mee bezig ben komt een koopman aan- gteloopen, hij heeft 'n stuk opgesteld, waarin hij zijn ervaringen met 'een pootgoedcommissie mee deelt. Ik beveel de lezing hiervan zeer aan, nie mand kan aan de waarheid hiervan ook maar twijfelen. Évten een kleine terugblik. 'tWas niemaud minder dan de Voorzitter van de L.G.C., die in de laatstgehouden jaarverga dering dier organisatie uitsprak, wat in de pu blieke opinie leeft: „Gij pootgoed commissies maakt er een handeltje van." Op hoogen toon werd een bewijs gevraagd, ik' Verklaarde mij berpid -dat bij te brengen. Maar nu wordt den Stemmingsbeelder bijtend' toegevoegd: „Bp leidende figuren lezen jouw stokend geschrijf niet 'mper, ze 'zijn er beu van, er komt eén moment, dat heit' gevoel van eigen waarde daartoe noopt." 't Is fameus, dat- lijkt wel wait op Mussolini over Zuid-Tirol. Die hoeft ook gevoel van ei genwaarde, zeg! Maar er is bij zoo min waardeenenid oordeel-een groote troost, 'k bevind me in zoo buitengewoon gezelschap, dat ik gevaar loop heuseh óók iets Van eigenwaarde te gaan gevoelen. Dat gezel schap wordt tot mijn niet geringe verbazing steeds grooter. Mag ik u de Verschillende leien even voorstallen? Daar hebt ge het bestuur van de Provinciale Commissie uit de Tuinbouwveilingen in N.-H. Het oordeel dezer heeren is vastgelegd in het jongste jaarverslag van den secretaris. Of die heeren mijn geschrijf lezen? och dat kan ik niet be, wij zen, maar wel, dat zij het met mij eens zijn. En daar staat het bestuur van "de L.G.O. 'k Ben zoo vrij te constateeren, dat het col lege precies zoo over de zaak denkt als ik. Dat is boven allen twijfel verheden. Ja, 'k ben stout in mijn beweren vandaag, het overgroote deel van het bestuur van den N.M.B. denkt er niet anders over. Elen bestuur, dat' zoo sterk op „alles over de veiling" aandringt, kan niet anders oordeelen, en indien dit minder sterk uitkomt als wel wenscheïijk is, oeh - - de heeren hebbben er hunne redenen voor. Voor den vrede in huis moet je wat over hebben. Verder noem ik de hoofdorganlsatie in den Haag. Heeds citeerde ik den heer Vadstar in do Tuinderij, hij moet niets Van z-elfexpori door tuinders 'hebben. Neem verder den handel. Ziet men kans, nu één koopman te vinden, die bet standpunt van de pootgoedcommissies deelt? Jl. Zaterdag hield me een bekend groothande laar aan, hij zei: „'t Is een onmogelijke zaak, nog Wol te houden, dat die pootgotedcommi-ssies niet zelfstandig handelen. De heeren loopen zoo vast in hun redeneieringen als 'n muur. FEUILLETON 5) c Bedoeld kabinet bevond zich in een zoogenaamd paviljoen, waar men tevens de rekenkamer, de kas en de modelkamer aantrof. Johanna Fortier was hare woning binnenge gaan. Die woning, van de andere gebouwlen afge zonderd, was 'een klein op zich zelf staand huis aan den achterkant van het plein, links van een groote deur, die alleen voor 'de vrachtwagens be stemd was, en van een klein poortje, waardoor het werkvolk der fabriek in- en uitgng. Het bedoelde gebouwtje had slechts eene ver dieping. Gelijkvloers (was een zitkamer en een keuken, en daarboven een slaap- en ©en berg- kamer, alles van de geringste afmetingen. In de slaapkamer stond het ijzeren ledikantje van den kleinen jongen bij Johanna's bed. Al was de in richting van de vertrekjes zoo eenvoudig moge lijk, er heersehte overal een netheid, die zelfs eene Hollandsche huismoeder een knikje van te vredenheid zou hebben afgadjwongen. Zoodra Johanna zich van de tegentwoordigheii des opzichters bevrijd gevoelde, 'trad zij haar Wie levert die goedgekeurde poters aan den Boerenbond te Miecheleu Nauwelijks is deze mijnheer uitgesproken of er komt een andere koopman op me af en valt als volgt uit: „Hoe ter wereld kan de schrijver van 't stuk', de heer G„ doen als wist hij van niets- Wie levert pootgoed te Bcnn?" Waarlijk, 'k begin trotseh te worden op miju gezelschap, daar zijn menscheen bij, die letter® hebben gegeten, zelfs met een accaderaisehen graad. Een hunner zei: „Als ge in deze zaak iets kunt doen, als uw pen eenig gezag heeft, gebruik haar dan, ge bewijst heiel ons gewest er een 'dienst mee. Zeg het dien tuinders, dat het' verkeerd gaat, dat er allerwonderlijkst niet 't goedgekeurd pootgoed wordt omgesprongen, j De geacht© opponent moet wel heel erg boos zijn geweest, toen hij schreef, zooals hij schreef i Zie, ik durf de zaak miet een Volkomen gerust hart aan die organisatiemenschen ter beoordeeling voor te leggen, aan diezelfde menschen, die „van i mijn geschrijf geen notitie nemen." I Willen de pootgoedcommissies het Hoofdbe stuur uitspraak laten doeen? Ze voelen immere zoo voor de veilingsorganisatie, daar kunnen ze todh niets op 'tegen hebben. Hier hebt ge ten overvloede het adres: Javastraat 80, welbekend! Dit is toch geen .gestook, och kam! Prefereert ge soms de Prov1. Commissie uit de tuinbouwveilingen in N.-H.? Ik zeg: „Acooord van Putten, maar gij ik Weet het van te voren, zegt niets, ge kunt niet en durft niet; wantbeide organisaties hébben zich al uit gesproken. Voor zoo vér mij bekend, heeft de Vierbond zich nog niet met deze affaire bemoeid. Kijk, 'kben buitengewoon schappelijk, breng de zaak vöor die organisatie gij pootgoedcommissies ik kan dat doen, omdat ik ;We©t, Volkomen gelijk te hebben. .Als iemand boos is, moet je hem wat toegeven. Voor het mogelijke geval, dat de zaak voor een der genoemde tuinbouworganisaties mocht dienen ,kom ik thans al vast aandragen met materiaal. Geen keurmeester verkoopt, zegt', gé. Ik zeg zelf kocht ik een wagon goedge keurde poters van eeu keurmeester-verkooper, en nu komt een tweede, die een zeer groote partij van zoo'n mijnheer met dubbele waardigheid, kocht. Dat eerste is gebeurd in 1926, 't t; we ede in 1925, dit ter voorkoming van *t nog al ge liefde Verwijt: „Veronderstellingen, allemaal ver zinsels." In 1927 is geen enkele partij onder fS ver kocht, dus is 't staaltje in 't v'orig stemmingsr beeld verteld, veronderstelling-verzinsel. (Zie in gezonden stuk). Nu stonid daar niet in 't Stem mingsbeeld, dat zulks in 1927 had plaats ge vonden- 't is een jaar vroeger, in '26 geschied. Dat geval speelde zich af te N.S., betrof de commissie van den N.M.B. Een koopman weM naar den verkooper B., welbekend, verwezen, bood 9.25, een best bod; 'tmoiest 9.50 ,w©zeii. Over drie dagen zou hij antwoord krijgen, dat kwam ook. De partij heette verkocht. Zes'.wéken later trof de koopman toevallig we>er den' bouwer, hou der van 't goed. „Je was er af hé, van je aardap pelen?" De bouwier keek of hij iets in Keulen hoorde. „Wat blief,, ik hew© ze naöh!" 'kBen nieuwsgierig of er nu in den trant van school jongens volgen zal: „das niettes". Onderwijl blijven id© bouwers volkomen vrij. Ten eerst© van de centen en hen wordt de volle huisje binnen, Waar zij' dadelijk het wOschgoèd begon te beredderen, dat gedurende haar afwezig heid door de waschvrouw bezorgd was. Bij dat werk dacht zij gedurig aan he gesprek, door haar met Ernst Garaud gevoerd. Voor mijn kinderen ware het misschien beter, als ik hertrouwde," mompelde zij, „maar ik zelf zou het zeer droevig vinden. Het beeld van mijn armen Peter zou ik' nooit uit mijn hart kunnen rukken en ik kan niet begrijpen, hoe men een tweeden man 'toelacht, als men steeds de herinne ring aan den eersten man met zich omdraagt! Ernst Garaud is ontegenzeggelijk' zeer knap en vlijtig en zal ongetwijfeld nog verder komen dan hij nu reeds is. Hij zal wel eens 'een zelfstandige betrekking hebben. De kinderen zouiden gelukkig Worden. O ja, doch ik heb hem niet lief en ik geloof, dat ik' hem nooit zal loeren liefhebben. Dikwijls jaagt hij mij schrik aan, door de hef tigheid van zijn karakter. Hij heeft zulk eeu ijzeren, onverzettelijken Wil. Neen, neen, 't is be ter dat ik mijne kinderen zelf opvoed ik wil werken mijn post als portierster aan de fa briek staat mij wel toe, om tevfens met naaiwerk er iets bij te verdienen. Ik hertrouw nooit. Ik heb het mijn Peter op zijn sterfbed beloofd, ik moet' mijn woord houden.!" De jonge Weduwe brak bij die herinnering on willekeurig in tranen los. De kleine George speelde bij zijn moeder met dige vrijheid gegund, den strop te nemen; in dat geval was die heel netjes aanwezig, fl.50 per 100 Kg. j Zoo handelen, koopman Spelen, dat is een kunst. I Maar 'k moet oppassen, 'k ben bang van sto ken Een ander geval. Oude koeien kunnen soms uit nemende diensten bewijzen, als stook-materiaai. Mijn woordenschat wordt al grooter. In 1925 ging 't niet best met den potershandel, er was weinig vraag. Een bouwer kfwam met 5000 Kg. ter maTkt, te B. op L. én die partij werd aangekocht door den man, die nu het ingezonden s^uk in ons blad heeft doen plaatsen. Goedge keurd met certificaat. Me dunkt, 't gaat moeilijk om weer^te spreken Van veronderstellingen, verzinsels, Misschien mag ik zelfs hopen, althans veronderstellen, zélfs in de oogen van den geachten inzender van het booze Stuk, toch nog wel iets, een ietsje in deze zaak te kunnen beoordeelen. De bouwer zei tegen den kooper,,'kHeb thuis nog 5000 Kg., 'k wil er wel af." Voor den prijs in de veiling voor de verkóchte partij gemaakt, kwam de verkoop van de tweede 5000 Kg. goedge keurde poters tot stand. Maar dit kwam ter oore van ide pootgoedcom missies, de inzender van het aan mij gerichte stuk herinnere rich 't geval eens goed, of onder- zoeke. Dat mocht niet gebeuren, de kooper heeft de tweede partij nooit ontvangen. 't Is om er "beu van 'te worden. Brr, wat 'ft. gestook Geachte lezers, voor zoover ge deze epistels nog van zin zijt te volgen, lees nu'het ingezonden stuk in dit nr., dan hebt ge drie eoncre'te ge- yallen bij elkaar, i Br vroeg de vorige week, welke prijzen er te Br. op Langendijk vorigen zomer aan da bouwers zijn uitbetaald. Er kwam niets over 't vuur. Ons veilingspubliek gelooft er niets vap, dat de bou wers inderdaad den prijs hebben ontvangen, die door den voorzitter van de L.T.B. in de veiling is besteed. O, 't ging zoo vreemd De prijs werd op f 10 bepaald, maar even liet men de zaak haar haluur- lijk beloop, of voor f8 werd iemand kooper voor f 8 een wagon. En de pootgoedoommissie, die f 10 besteedd©( vroeg aan den koopman, die voor een prijs Van f8 had gekócht: of hij nog meer ge bruiken kon! Wie kan onder zulke omstandigheden en feiten nog geloovén aan de plechtige verzekering, dat de pootgoedcommissies met de beste bedoelingen in en voor de veiling bezield zijn? Is de wijze, waarop 't Vorig jaar ter veiling te Broek op Langendijk met 't goedgekeurd poot goed is omgesprongen, heel zadht gezegd, uiterst vreemd geweest, nog erger is het toegegaan te Bovenkanspel. 'k Heb de pertinente verklaring gekregen, dat men daar net als te Br. op L. geveild heeft, óók daar werd de prijs opgedreven tot boven f 10. De handel heeft tot 9.50 a 9.60 betaald, de pootgoedcommissie kon beter prijzen besteden, f 10 en daarbovten. Daar kon de handel niet tegen op Maar wat blijkt Volgens mijn zeer achtens- en geloofwaardige zegsman, geen koopman, maar vooraanstaand tuinder? Dat de bouwers van "t goedgekeurd pro-duet maar f9 hebben uitbetaald gekregen. Dit is, volgens bekomen inlichtingen in 1927, geschied'. Ik vraag, allen, die nog waarde hechten aan juiste maatschappelijke verhoudingen, of derge lijke mededeelingen als „gestook" mogen Worden gequalificeerd) Mogen de groote tuinbouworganisaties op den duur zulke dingen tolereeren? Ein wie kan ge- looven, dat de zoo zeer gewenschte goede ver houding tusschen producenten en handel zoo kan blijven bestendigd? Ge kunt dit stoken noemen, is het niet veel juister vau waarschuwen te ge lagen, gezien de niet te loochenen rotte plek iu het organisatie-lichaam? De tentoonstelling te Brussel. 'kHeb nog hoop, dat de aangevraagde cliche tijdig aankomt, om ons publiek te laten zien, hoe er in 't welbekende gebouw de Cinquantenaire te Brussel, dit voorjaar, voor luttele weken, een stand was te zien, waarop de pootgoedcommissie van den Noordermarktbond, haar waar expo seerde. Dan is toch zeker alle mond gestppt. Om niet te uitvoerig te worden, de aandacht' op de hoofdzaak te vestigen, ga ik voor ditmaal op „het confessioneele" niet in. Ook dat komt terecht, 'k trek me nu eenmaal niets aan van beuheid van anderen, verwijten als stoker laten me koud en wie 't niet lezen wil, het Stemmings beeld, hij late het. Plaatselijk Nieuws OUDKARSPEL. DE PROVINCIALE WEDSTRIJDEN VAN DEN NOORDHOLLANDSCHEN ATHLETIEKBOND Bij het Bestuur van de V.V.V.V.V. is een schrij ven ingekomen, dat door het Bestuur van boven- genoemden Bond is besloten, de Provinciale Wed strijden dit jaar wederom in deze gemeente te houden, zoo de 5 V.'s hieraan haar medewerking wenscht te verleenen. - OUDKARSPEL. WEGWEDSTRIJD VOOR WIELRENNERS. Sinds eenige jaren wordt ook de wielersport aan den Langendijk beoefóend en met toenemend suc ces. Door de afdeeling Zaandam werd een vier-ste- denwedstrijd uitgeschreven, en was de route als volgt vastgesteld: ZaandamPurmerendHoorn EdamZaandam. De afstand bedroeg 75 K.M. 125 deelnemers hadden zich voor deze rit laten in schrijven, waaronder ook 3 van onze Langedijker rijders. zijn houten paardje, zijn geliefkoosd stuk speel goed. Toen hij ziju moeder hoorde iweenen, liep hij naar haar toe en sloeg zijn armpjes om hars knieën. „Moe mag niet schreien!" mokte hij. „Wie heeft u kWaad gedaan? Ik zal heel zoet wezen, maaT dan moet u ook niet zoo bedroefd zijn!" Johanna hief den knaap op en 'drukte hem, hartstochtelijk kussend, aan hét hart. Eirnst Garaud haid zich, gelijk !wij zeiden, naar het kabinet Van mijnheer Labron begeven, dat met de andere genoemde kamers zich in het pavil joen bevond. Dat paviljoen zelf had ook gemeen schap met de Werkplaatsen, waarin jaar in, jaar uit, steeds zestig of zeventig arbeiders bezig Waren, geholpen door groote stoommachines. Die Werkplaatsen bestonden uit afzonderlijke zalen, die a'llen hare eigenaardige bestemming hadden. In de eene werd het grove mechanische werk verricht, in de andere had de rangschikking plaats, in de derde het in elkander zetten, poli toeren, en zoo vervolgens. De directeur der fabriek was bizonder streng omtrent de handhaving 'der huishoudelijke regle menten van 0Me en eischte, dat de daarin ver melde voorschriften letterlijk werden opgevolgd. In de fabriek Werd geen tegenspraak geduld; daar moest men zich aan lijdelijke gehoorzaam heid gewennen en wie dat niet verkoos te doen, Het traject moest worden afgelegd binnen 4 uur. Waren er voor de 5 eerst-aankomenden extra prijzen beschikbaar gesteld, als no. 6 kwam aan ie heer P. Nap met een verschil van ongeveer to M., die daardoor tevens in het bezit werd gesteld van een medaille. Ook de heeren J. Langedijk en C. Nap, van Oudkarspel, legden de route binnen den bepaalden tijd af. I RIJKSPOSTSPAARBANK. Aan het postkantoor Broek op Langendijk en de daaronder ressorteerende hulppostkantoren werd 'gedurende de maand Maart 1928 ingelegd f8906.29, terugbetaald f 6609.32. Het laatste door dat kantoor uitgegeven boekje draagt het nummer 1197. - BROEK OP LANGENDIJK. Gevonden voorwerpen: een paar dameshandschoe ,nen een zilver damesringetje een paar kin- derpoitemonnaies. Verloren voorwerpen: vijf rijwielbelastingplaatjes moest maar zien dat hij elders een middel Van bestaan vond. Ernst Garaud, de eerste opzichter der fabriek, kende beter dau iemand anders de bedoelingen van mijnheer Julius Labron omtrent de discipline; hij waakte voor "de strikte naleving der gege- vene orders en vorderde van de onder hem staan de werklieden eene volstrekte gehoorzaamheid met betrekking tot de eenmaal vastgestelde bepalin gen. De woning van den chef was op de eerste ver dieping van het paviljoen; de deur van diens kabinet recht tegenover het loket van "den kas sier en slechts door de breedte der gang daarvan gescheiden. Aan heft einde van den gang was .ie trap die naar de woning van den heer Labron igeleidde. Ernst klopte eerbiedig aan de deur vau het kabinet ,doch geen gehoor krijgende, klopte hij iets luider. 1 De kassier, die dit uit zijn vertrek hoorde» opende zijn lokiet. „Ge klopt te vergeefs," zei hij» „de patroon is afwezig." „Voor langen tijd, mijnheer Ricoux?" „Dat denk ik niet. Hij is naar Greteil gegaan. Kan ik misschien van dienst zijn?" „Neen, mijnheer Eicoux, ik had den patroon iets omtrent het werk mee te deelen. Ik verzoek u alleen hem bij zijn terugkomst te zeggen, dat ik hier ben geweest, dan zal hij mij wél dadelijk laten roepen."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1928 | | pagina 1