MOEDER ER MARTELARES
De M.E.T.H.O.
Reehtzakfin
Vrouwen handen
PUROL
Nieuwstijdingen
w u
MIDDENSTANDS- EN ELECTRICITEITS-
TENTOONSTELLING
HELDER EN OMSTREKEN.
Wij ontvingen den catalogus dezer Tentoonstel
ling. Wij lezen daarin:
De Tentoonstelling omvat belangrijke inzendin
gen (52 stands) op het gebied van Landbouw',
Handel en Industrie, met toepassing van Electrici-
teit, waarbij demonstraties van electrische appara
ten voor huishoudelijk gebruik. De nieuwste
vindingen.
De Tentoonstelling is dagelijks geopend van 2
11 uur n.m.
In het Tentoonstellingsgebouw vele attracties, w.
o. Volendammer Orkest. Aparte danszaal en Ca
baret. Optreden van Mej. Hetty Ruys, Cabaret-
tière, en Meyer Hamel, Conferencier, Dichter-
Zanger.
Geschenken voor 50ste, 100ste enz. bezoeker.
Belangrijk echter achten wij het voorwoord, dat
wij gaarne een plaatsje inruimen:
Alweer een tentoonstelling? Inderdaad vraagt
men zich af: Is het houden van „alweer een ten
toonstelling" wel gewettigd? Het is geen over
moed, om na het houden van de tentoonstelling
„Stad Helder 1925" nu alweer een nieuwe te or-
ganiseeren. Juist de goede indrukken, die vele be
zoekers van 1925 hebben gekregen van onze stad,
zijn aanleiding om opnieuw te trachten aan „het
land waar geen land meer achter ligt" meerdere
bekendheid te geven. Wij meenen, dat voor velen
een kennismaking ofwel een hernieuwde kennis
making met onze stad en vooral ook met onze
badplaats Huisduinen veel heeft, wat bekoort. Te
lang toch is den Helder als een ruw, onherberg
zaam oord afgeschilderd. Vraagt men hen, die al
dus den Helder aanduiden, hoe ze hier toch toe
gekomen zijn, dan is veelal het antwoord: „dat heb
ik gehoord." Zelf gezien, zelf waargenomen heeft
men het niet. Als een gelukkig verschijnsel mer
ken wij het aan, dat steeds meerderen onze stad
bezoeken en deze slechte faam logenstraffen.
Om aan velen van buiten eene aanleiding te ge-
Ven den Helder te bezoeken hebben wij gaarne
willen medewerken deze tentoonstelling tot stand
te brengen. Daardoor toch wordt de gelegenheid
aan onzen handeldrijvenden middenstand geboden
om naast de tentoonstelling der, producten, door
de ontwikkeling der techniek* gewrocht, te doen
zien, dat ook het zakenleven in oen Helder niet
voor de groote steden behoeft onder te doen. Het
is hier niet de pidats uit te weiden over de tenrt
toonstelling zelve. Hetgeen daar te zien zal zijn,
spreekt voor zich. Naast het vele technische, waar
door men het uitgebreide nut van electriciteit en
gas voor nijverheid, landbouw en huishouden kan
leeren kennen, zal men de voortbrengselen van
plaatselijke industrie kunnen bewonderen, terwijl
tevens is gezorgd voor gezelligheid. De alom be
kende Heldersche gastvrijheid zal ook hier niet
achterblijven.
T)at er gelijk met de tentoonstelling ook een
winkelweek wordt gehouden zal ongetwijfeld voor
het bezoeken van onze stad destemeer aantrekkelijk
zijn.
Hopen wij, dat velen van deze gelegenheid ge
bruik zullen maken om onze stad en omgeving
beter te leeren kennen en waardeeren.
Wij verwijzen hierbij nog eens naar de in het nr.
van Donderdag voorkomende advertentiën.
Nadat aan de vertegenwoordigers van de Pers
door de K. L. M. een vliegtocht was aangeboden,
met een harer groote verkeersvliegtuigen, heeft he
denmiddag 2 uur in tegenwoordigheid van vele
autoriteiten en genoodigden de officieele opening
plaats gehad van de Middenstands- en Electrici-
teits-Tentoonstelling te Helder, in het Tentoon
stellingsgebouw op het Westplein aldaar. Door
den Burgemeester van Helder, den E. A. Heer
Houwing, werd de openingsrede uitgesproken.
Van dezë tentoonstelling is een uitvoerig om
schrijvend' programma verschenen, waarin alle bij
zonderheden betreffende stands, alsmede de ver
makelijkheden, zijn vermeld. Wij hebben reeds me
degedeeld, dat er 52 stands zijn. De hier geëxpo
seerde artikelen betreffen niet alleen vërbruiksar-
FEUILLETON
15)
Haar jongetje, een kereltje van drie en een half
jaar, zou voor Edmond een aardig speelmakketrje
zijn. Als die knaap wat ouder wordt, kon ik hem
naar school sturen en zoodoende, naar mijn beste
vermogen, zorg dragen voor de weduwe van een
werkman, die op mijn fabriek gestorven is. Wees
mij hierin ter wille, Karoline, ik kan vrouw Fortier
niet aan de fabriek houden, na hetgeen er gebeurd
is, maar ik wil daarom mijn handen nog niet van
haar aftrekken. Ik heb haar op misschien wat
harde wijze de waarheid gezegd en zij schijnt zich
dat zoo te hebben aangetrokken, maar bij mijn
terugkomst zou ik haar zeer gaarne een blijde tij
ding willen brengen en alles weder goed (maken. Na
tuurlijk komt de meerdere uitgave in dit huis, even
als Jiet loon van Johanna, voor mijn rekening- Maak
dus geen bezwaren, Karoline, want ge zoudt mij
in groote verlegenheid brengen omtrent de wijze,
waarop Johanna Fortier te helpen is, daar zij het
hart te hoog draagt óm van mij een andere onder
steuning aan te nemen."
„Als de zaken zoo staan, Julius," antwoord-
tikelen als Naaimachines en Stofzuigers, Serre
meubelen, Waschmachines, Vulpenhouders, Radio
toestellen en sanitaire artikelen, Limonades, Ho
ning en Gembers, Heerenkleeding, Brood, Biscuits
enz. enz., maar ook vele voor den Landbouw be
langrijke artikelen als Motorpompen, automatische
watervoorzieningen voor boerderijen,Fords en Trac-
.tors, Electrische Machines in den meest uitgebrei-
den zin des woords. Er is* een complete woning
inrichting, enz. Het gemeentebestuur van Helder
heeft een collectie opgezette dieren en levende
visschen. Hedenmiddag drie uur is de tentoon
stelling voor het publiek opengesteld. In den loop
der volgende week, nl. op Dinsdag en Woensdag,
telkens des middags twee uur, zullen in de „Witte
Bioscoop" (Koningstraat) lezingen met lichtbeel
den worden gehouden. Des Dinsdags zal de heer
Smit Kleine, directeur van het Provinciaal Elec-
trisch Net over het belang eener goede electrici-
teitsvcorziening spreken, terwijl Woensdagmiddag
(Ie officier-vlieger Moes de ontwikkeling van het
vltiegwezen zal behandelen. Verder hebben er
kook- en andere demonstraties plaats. Omtrent
een en ander geeft het programma nadere inlich
tingen.
De Koninklijke Luchtvaart-Maatschappij orga
niseert voor heden, Zondag en Maandag passa-
giersvluchten boven Helder en Tessel, hetgeen niet
de minste aantrekkelijkheid belooft te worden van
de komende dagen.
MEERVOUDIGE STRAFKAMER
DER ARRONDISSEMENT RECHTBANK
Zitting van Dinsdag 24 April
Voorjaarsschoonmaak.
In deze zitting werden voornamelijk behandeld
aangehouden en hooger beroepzaken, dus mee-
rendeels oude kost, waaraan onze geachte lezers
zich bij vorige gelegenheden dikgesmuld en verza
digd hebben. Zoo kregen wij als hors d'oeuvre de
bekende knokpartij in den oudejaarsnacht in Ha
renkarspel, waarbij Arie Zijm, de goliath van
Waarland en Slootgaard, een messteek zou heb
ben ontvangen van zekeren Cornelis B., die dan
ook tot f 50 boete was veroordeeld. Later meldde
zich als deze messteker aan de meer bejaarde
koopman Arie Glas, die ook in dit'relletje was
betrokken, doch vrijgesproken was. Deze zaak te
gen Cor B. werd dan nu verder behandeld, doch
het heeft er veel van dat het proces op. een echec
voor den officier zal uitdraaien.Hoewel Mr. v.d,
Feen de Lille met prijzenswaardig optimisme et
den moed inhield en bevestiging van het vonnis
tegen Cor. B. requireerde. De verdediger Mr. v.
Loockeren Campagne hield echter ook voet bij
'stuk en sprak in een uitvoerig pleidooi zijn con
clusie uit, dat zijn cliënt, nu de rechtbank kan
zeggen: Habémus confitentam reum, wij hebben
een schuldige, die bekent, zal moeten vrijspreken.
Dat blijft onder de geheimen.
Zekere J. de G„ een gereclasseerde boerenknecht
met zeer ontwikkelde vingeren, voorw. veroordeeld,
gtond nu op de voordracht voor tenuitvoerlegging
van die voorw. straf. Deze aangelegenheid werd
fcchter „subRosa" behandeld
Wat zal hem die drukte baten?
De veehouder J. M. te Limmen, door den kan
tonrechter te Alkmaar veroordeeld omdat in melk,
bij hem ter aflevering bevonden, was bevonden
pathogeen micro organisme, een onsmakelijke sub
stantie, afkomstig van zieke melkvee-organen, had
tegen dit vonnis hooger beroep aangeteekend. Tot
dusverre zonder eenig succes, daar hij niets nieuws
naar voren kon brengen en de officier, die de straf
heelemaal niet onbillijk achtte, bevestiging van het
vonnis vorderde.
't Gaat niet om de knikkers wel? Maar om 't
recht van 't knikkerspel
De poelier Arie S. te Egmond Binnen was
veroordeeld wegens vervoer van een fasant-hen, wat
in de gemeente Egmond Binnen en Castricum is
verboden. Hem was geen straf opgelegd, maar
desniettemin wilde de koppige Arie het principieele
paadje van die juridische kous weten en was hij in
hooger beroep gekomen. De officier eischte be
vestiging van het vonnis en wordt hij veroordeeld,
dan zal Arie zeker met zijn bezwaren tot den
Hoogen Raad moeten gaan. Eerst dan kan men
zeggen, dat die kous af is.
Die komt er ook niet verder mee.
De landbouwerszoon Jan M. te Dorregeest gem.
Uitgeest, was veroordeeld door Mr. Bastert wegen*
-het visschen met een schakel in de oude N,iej
een inham van de Alkmaarsche Meer, zonder ver
gunning van den pachter Dil. Hem werd opgelegd
f 20 boete en de schakel verbeurd verklaard. Ook
deze mislukte schakelaar was in hooger beroep ge
komen met een minimwn-resultaat, daar ook hier,
na verhoor der steeds pertinente getuigen Glijnis
en Slier, bevestiging werd gevorderd.
De landelijke schoonheid in 't gedrang
De landbouwer M. W. H .te Heldei. was kan-
tonrechtelijk veroordeeld omdat op een landje, door
hem in gebruik, een het landschap ontsierende en
akelig prozaische reclame voor autobanden of ab
dijsiroop was geplaatst. Onze linke boer kwam
nu heel laconisch aandragen met de mededeeling,
dat hij dit door hem gehuurde land weer had
onderverhuurd aan een reclamemaatschappij en de
ze dus gestraft moest worden. De officier, hoe
wel lichtelijk overbluft, wilde echter nog niet in
dit nieuwe verweermiddel bijten en requireerde be
vestiging.
Een excentrieke scharrelaar.
Een lange, niet direct modieus gekleede meneer
met een groote uilebril als neussieraad, stelde zich
voor als Cornelis B., reiziger te Schagen, die vol
gens dagvaarding zich in Aug. Sept. van het
vorige jaar had schuldig gemaakt aan verduistering
van 10 gulden ten nadeele van een winkelierster te
Broek op Langendijk, die hem dit geld had ter
hand gesteld als waarborg som voor een te koo-
pen huurkoopfiets, ten behoeve van haar zoon te
Schagen, bij wien mijnheer Cornelis B. als com-
mensaal thuis was.
Mijnheer B. verzuimde echter die 10 pop af
te dragen aan den rijwielhandelaar van Sloten te
Amsterdam, voor wien hij destijds opereerde en
het is tot dusverre niet gebleken, dat hij zulks
ooit heeft gedaan, reden waarom de officier tegen
dezen dubieusen zakenman 3 maanden envelopjes
plakken requireerde.
Schijn kan soms leelijk bedriegen.
Dit is ook het geval met den 19-jarigen lossen
arbeider zonder werk, genaamd D. H., wonende te
Enkhuizen, doch thans tijdelijk pensionair in het
hotel-restaurant „De vergulde bruine boon" Gees-
tersingel no. 14 te Alkmaar.
Deze jongeling heeft een zeer gunstig voorkomen
dqch zijn daden beantwoorden in geenen deele aan
dit veelbelovend uiterlijk.
Heden toch stond hij terecht wegens nachtelij
ke diefstallen op de veerbooten Enkhuizen—Stavo
ren, van sigaretten, chocolade en geld. Ook wist de
president nog meer ernstige feiten, waarvoor hij
niet terecht stond, te vertellen. Hij zou zich ook
wel eens schuldig gemaakt hebben aan chantage,
wel een van de meest onhebbelijke delicten, waartoe
iemand kan afdalen.
De officier had dan ook met dit schijnbaar zoo
nette ventje niet veel in de pet en vorderde tegen
hem 8 maanden. De verdediger Mr. de Haes, ook
al weinig geinspireerd tot een vurig betoog, vol
stond met de aandacht te vestigen op de jeugd
van verdachte met betrekking tot de gevorderde
hooge straf en refereerde zich overigens aan het
oordeel der rechtbank.
Een minder smakelijk avontuur.
De 22-jarige handelsreiziger Salomon S. uit
Amsterdam, had zich volgens dagvaarding op 3
Februari in een treinrijtuig der N. Spoor op hef
traject Castricum—Uitgeest zeer misdragen tegen
over een dame, Mej. Mets, die in datzelfde com
partiment had plaats genomen. Deze zaak, waarin
de Amsterdamsche jurist Mr. Bierenbroodspot als
verdediger optrad, werd op grond van het zede-
kwetsende, verder met gesloten deuren behandeld
nen, ofschoon de Antw-erpsche en Aremdonckscha
gendarmen alle bosachen aan de grens hebben
1 afgezocht. J. de D. is gearresteerd, ofschoon men
1 verder geen "enkele aanwijzing heeft, die op mis-
daad wijst.
blijven ondanks alle huishoudelijke arbeid
gaaf, zacht en blank door
Buitenland
DE DEUTSCHE EX-KEIZflR NAAR E|E
BLOEMENVELDEN.
Maandag heeft de gewezen Duiteche keizer
een bezoek gebracht aan de bloembollenstreek,
in de omgeving van Benne broek.
Ook bracht de ex-Keizer een bezoek aan de
bloemenkweekerij der fa. Joh. Telkamp te Hille-
gom. j
TUSSCHEN AUTO EN BOOM.
Op den straatweg tusschen Oldenzaal en En-
schede werd de zes-en-twmtig jarige voerman
j G. Arends uit Oldenzaal door een auto van den
j heer Schoten uit Enschede tegen een "boom doorl-
gedrukt. Arends was gehuwd en vader van een
kind. Het lijk is naar het ziekenhuis te Oldenzaal
overgebracht.
MISDAADi?
Door de politie te Eindhoven is zekere J. de
j D. aangehouden, die Zondag 15 April met zijn
jeugdigen makker, den 21-jarigen A. v. d. M.,
nadat deze f3000 van zijn moeders versterf had
opgevraagd, per fiets naar België is getrokken.
Beiden stonden moreel niet gunstig bekend. Maan
dag is J. de D. te Eindhoven teruggekeerd'.
De twee personen waren samen dronken aan de
grens gezien. Hier waren zij verdwaald, vertelt
J. de D. en is ook v. d. M_'s fiets gevondienj
Van den jongeman is echter geen spoor te beken-
BflE „BREMEN" TOCH NIET NAAR
NEW YORK.
Een bericht van Greenly-Island méldt, dat dé
Duitsche vliegers besloten niet met de Bremen
naar Murray-bay te vliegen, omdat de omstan-
dighede nom op te stijgen, zeer slecht zijn. Aan
het bericht wordt toegevoegd, dat 3e vliegers
met het toestel dat uit Detroit ia gekomen, zul-
len vertrekken, maar datum en uur van vertrek
werden niet opgegeven. tHanMelsbl.).
WIE WIL MET LINDBERGH TROUWEN?
Wij lezen in het „Algemeen Handelsblad":
De jonge Lindbergh, de aardige Lindbergh, de
sympathieke, de knappe, de blonde, de onvervaar
de, de koene, de koelbloedige, de dappere de
heldhaftige, de held.
Hoeveel en welke verrukkelijke adjectieven den
moedigen en fortunilijken vlieger zijn ten deel ge-
1 vallen, nadat hij op Le Bourget was neergestre-
I ken, behoeft niet meer te worden gereleveerd.
Daarna werd Lindbergh, benoemd. Hoedjes en
vestons, jakjes en andere toilet-futiliteitjes kwa-
j men cp rekening van den jongen man, die, de so-
berheid in eigen persoon en wars van modesnuf-
jes, dit alles en zooveel meer onderging met een
j frisschen, vergenoegden glimlach.
I En nu heeft de directie van een der grootste
Amerikaansche meisjeskostscholen in Columbia den
leerlingen de, voor kostschoolleerlingen ongewone
j vraag, voorgelegd, of zij wel zouden willen trouwen
met den populairsten jonkman van de Vereenigde
Staten, den vlieger Lindbergh,
i Of deze opgave werd gedaan in den vorm van
een opstel, in den vorm van een enquete, eejnvou-
I dig als vraag of als paedagogisch probleem
I d^t is niet bekend. Maar niet minder dan vier-
honderd en vijftig sportieve Amerikaansche jon-
gëdames werden uitgenoodigd, de vraag te beant-
i woorden.
j Niet één is in gebreke gebleven; allen hebben
zij, in hl aar cahier, of op een gelinieerd foloiovel,
op roze briefpapier of op een carte de corres
pondence haar antwoord geschreven. Die antwoor-
den heeft de directie met de leerares in „taal en
stijloefeningen" geschift. Het resultaat werd een
redacteur van een, in Columbia verschijnend dag
blad meegedeeld, en tot groot vermaak der „Co-
lumbianen" en van honderdduizenden andere Ame
rikanen en Oude Wereldbewoners doet nu dat re
sultaat de ronde.
Het animo voor een huwelijk met den bewon
derden aviateur viel niet mee.
Onder de ingekomen antwoorden waren, merk
waardig genoeg, niet meer dan zeventig, die een
verbintenis voor het leven met den dappere ambi
eerden.'
Honderd vijftig van de jongedames, die een
huwelijk met dit ideaal van de Amerikaansche
vrouw niet verkozen, gaven als reden op, dat zij
verliefd waren op een ander.
TTachtig verklaarden, dat Lindbergh teveel het
middenpunt was en wel altijd blijven zou van al
ler bewondering en sommigen voegden, ter verkla
ring, hier nog aan toe, dat een man, die eigenlijk
de maatschappij toebehoort, nooit een goed echt
genoot zou kunnen zijn.
I Achtendertig verklaarden, heel openhartig, dat
j Lindbergh haar type niet was en vierentwintig
uitten haar angst, dat hij elk oogenblik het risico
loopt, tijdens een vliegtocht den dood te vinden.
Twaalf zonden, zéér trotsch, als antwoord, dat
zij geen beroemd man zouden willen trouwen, om
dat zij dan alleen gefeteerd zouden worden, als
de vrcuw van haar man; de anti-pode van „le
mari de la reine" leek haar niet.
De honderd andere jonge dames schreven, dat
zij werkende vrouwen wenschten te worden en
nooit, nooit zouden trouwen. Zelfs een Lindbergh
kwam niet in aanmerking.
En zoo zal de brave, levenslustige held zich
moeten troosten, dat maar een zeker percentage,
niec meer dan vijftien en een half van een kost
schoolbevolking, tusschen zestien en twintig jaren
hem als uitverkorene wenscht.
Poor boy II
de mevrouw Bertin, „heb ik het recht bijna nieï,
om uw verzoek te weigeren. Ge kunt Johanna For
tier met haar kind bij mij sturen, zoodra ge dit
wilt."
„Dat is nu eens een mooi antwoord," riep
mijnheer Labron, de hand zijner zuster drukkend.
Gerustgesteld in meer dan eene zaak, kan ik nu
met een opgeruimd hart de terugreis aanvangen."
Tot zijn vertrek bleef de ingenieur vervolgens
aan Edmonds bed zitten, wiens beterschap om
zoo te zeggen van uur tot uur toenam.
XIV.
Terwijl in het dorpje Saint Gervais het hierboven
beschrevene verhandeld werd, had in de fabriek het
volgende plaats.
Als altijd had het werkvolk zich des morgens
naar hun zaal begeven.
Ernst Garaud, een der eersten die zich vertoond
hadden, was de portiersloge voorbij geloopen zon
der iets te zeggen en zelfs zonder door Johanna
bemerkt te worden, die bezig was de presentielijsten
te onderteekenen. Toch had zij den opzichter gaar
ne willen spreken. Zijn raadselachtige woorden
en het zonderlinge voorkomen van den vorigen dag
hadden hare bezorgdheid gaande gemaakt. Zij zou
hem gaarne hebben gezien, om zich te verzekeren,
dat hij bedaarder was. En dat verlangen, gepaard
met het voortdurend denken over hetgeen er bij
Ernst Garaud kon omgaan, maakten haar zelf zoo
gejaagd, dat verschillende werklieden haar dien
dag bijzonder vreemd vonden en al haar doen ep
laten.
j Die opmerking werd meer bepaald door den
kantoorbediende David gemaakt, die de loge bin
nentrad, om de sleutels te halen van de kassiers-
i kamer en het kabinet van den ingenieur, welke
vertrekken hij moest in orde houden,
i „Wat ziet ge bleek, juffer Fortier," begon Da
vid. „Niet al te wel vandaag?"
„O, ik ben heel wel, meneer David."
j „Maar dan moet er iets zijn, wat u hindert."
„Neen, niets, ik verzeker het u."
1 „Nu, ik kan me wel voorstellen, dat uw op
handen zijnd vertrek u niet bepaald in een pretti
ge stemming brengt. Ge moet nu naar ander werk
omzien en dat is niet altijd zoo gemakkelijk te vin
den. Denkt u hier in de buurt te blijven, juffer
Fortier?"
„Ik weet het nog niet, meneer David," ant
woordde Johanna, wie al dat gevraag zichtbaar te
genstond.
De kantoorbediende hernam niettemin: „Ik ge
loof nooit, dat de patroon u zal laten weggaan,
zonder een flinke schadevergoeding. Dat zou trou
wens van zijn kant niet meer dan billijk zijn"
„Ik verlang niets van hem," zeide de weduwe
op hoogen toon.
„Neen, natuurlijk niet. Wie is er niet trotscb
op zijn beurt, niet waar? Maar het gaat heel goed
samen, om niets te verlangen en toch aan te ne
men, wat ons wordt geboden."
I „Ik wil geen aalmoes hebben.'
I „Lieve hemel, hoe zegt ge dat. Wie spreekt er
j nu van een aalmoes. Ik zou haast zeggen, juffer
J Fortier, dat ge den patroon een vreeselijk kwaad
i hart toedraagt."
1 Johanna kon een beweging van omjgeduld niet on-
j derdrukken.
„Wat ik je bidden^mag, meneer David", zei
j ze. „breng nooit weer die zaak op het tapijt. Hier
zijn uw sleutels en breng mij dien van het kabinet
terug, zoodra ge hem niet meer noodig hebt."
Na dit gezegd te hebben, keerde de portierster
den kantoorbediende den rug toe, om in haar loge
het een of ander te verschikken.
>>Ja> ja, juffer Fortier, zooals gewoonlijk."
Bij het oversteken van het binnenplein, mom
pelde David tusschen zijn tanden:
j „Als die den patroon in een donker hoekje had,
zou ze hem geducht den mantel uitvegen, denk
ik. Te duivel, ze kan het hem maar niet vergeven,
dat hij haar een welverdiende reprimande gaf.
Bij hare huishoudelijke bezigheden, liep inmid
dels Johanna in haar kleine woning op en af.
Plotseling scheen zij een invallende gedachte te
hebben.
„O, dat is waar ookj," riep zij, half binnen
smonds. „Ik mag die verwenschte petroleum niet
in een kan van de fabriek laten staan. Ik zal ze
in flesschen overgieten, die ik dan bij mijn vertrek
kan meenemen."