MOEDER ER MARTELARES De M.E.T.H.O. Reehtzakfin Vrouwen handen PUROL Nieuwstijdingen w u MIDDENSTANDS- EN ELECTRICITEITS- TENTOONSTELLING HELDER EN OMSTREKEN. Wij ontvingen den catalogus dezer Tentoonstel ling. Wij lezen daarin: De Tentoonstelling omvat belangrijke inzendin gen (52 stands) op het gebied van Landbouw', Handel en Industrie, met toepassing van Electrici- teit, waarbij demonstraties van electrische appara ten voor huishoudelijk gebruik. De nieuwste vindingen. De Tentoonstelling is dagelijks geopend van 2 11 uur n.m. In het Tentoonstellingsgebouw vele attracties, w. o. Volendammer Orkest. Aparte danszaal en Ca baret. Optreden van Mej. Hetty Ruys, Cabaret- tière, en Meyer Hamel, Conferencier, Dichter- Zanger. Geschenken voor 50ste, 100ste enz. bezoeker. Belangrijk echter achten wij het voorwoord, dat wij gaarne een plaatsje inruimen: Alweer een tentoonstelling? Inderdaad vraagt men zich af: Is het houden van „alweer een ten toonstelling" wel gewettigd? Het is geen over moed, om na het houden van de tentoonstelling „Stad Helder 1925" nu alweer een nieuwe te or- ganiseeren. Juist de goede indrukken, die vele be zoekers van 1925 hebben gekregen van onze stad, zijn aanleiding om opnieuw te trachten aan „het land waar geen land meer achter ligt" meerdere bekendheid te geven. Wij meenen, dat voor velen een kennismaking ofwel een hernieuwde kennis making met onze stad en vooral ook met onze badplaats Huisduinen veel heeft, wat bekoort. Te lang toch is den Helder als een ruw, onherberg zaam oord afgeschilderd. Vraagt men hen, die al dus den Helder aanduiden, hoe ze hier toch toe gekomen zijn, dan is veelal het antwoord: „dat heb ik gehoord." Zelf gezien, zelf waargenomen heeft men het niet. Als een gelukkig verschijnsel mer ken wij het aan, dat steeds meerderen onze stad bezoeken en deze slechte faam logenstraffen. Om aan velen van buiten eene aanleiding te ge- Ven den Helder te bezoeken hebben wij gaarne willen medewerken deze tentoonstelling tot stand te brengen. Daardoor toch wordt de gelegenheid aan onzen handeldrijvenden middenstand geboden om naast de tentoonstelling der, producten, door de ontwikkeling der techniek* gewrocht, te doen zien, dat ook het zakenleven in oen Helder niet voor de groote steden behoeft onder te doen. Het is hier niet de pidats uit te weiden over de tenrt toonstelling zelve. Hetgeen daar te zien zal zijn, spreekt voor zich. Naast het vele technische, waar door men het uitgebreide nut van electriciteit en gas voor nijverheid, landbouw en huishouden kan leeren kennen, zal men de voortbrengselen van plaatselijke industrie kunnen bewonderen, terwijl tevens is gezorgd voor gezelligheid. De alom be kende Heldersche gastvrijheid zal ook hier niet achterblijven. T)at er gelijk met de tentoonstelling ook een winkelweek wordt gehouden zal ongetwijfeld voor het bezoeken van onze stad destemeer aantrekkelijk zijn. Hopen wij, dat velen van deze gelegenheid ge bruik zullen maken om onze stad en omgeving beter te leeren kennen en waardeeren. Wij verwijzen hierbij nog eens naar de in het nr. van Donderdag voorkomende advertentiën. Nadat aan de vertegenwoordigers van de Pers door de K. L. M. een vliegtocht was aangeboden, met een harer groote verkeersvliegtuigen, heeft he denmiddag 2 uur in tegenwoordigheid van vele autoriteiten en genoodigden de officieele opening plaats gehad van de Middenstands- en Electrici- teits-Tentoonstelling te Helder, in het Tentoon stellingsgebouw op het Westplein aldaar. Door den Burgemeester van Helder, den E. A. Heer Houwing, werd de openingsrede uitgesproken. Van dezë tentoonstelling is een uitvoerig om schrijvend' programma verschenen, waarin alle bij zonderheden betreffende stands, alsmede de ver makelijkheden, zijn vermeld. Wij hebben reeds me degedeeld, dat er 52 stands zijn. De hier geëxpo seerde artikelen betreffen niet alleen vërbruiksar- FEUILLETON 15) Haar jongetje, een kereltje van drie en een half jaar, zou voor Edmond een aardig speelmakketrje zijn. Als die knaap wat ouder wordt, kon ik hem naar school sturen en zoodoende, naar mijn beste vermogen, zorg dragen voor de weduwe van een werkman, die op mijn fabriek gestorven is. Wees mij hierin ter wille, Karoline, ik kan vrouw Fortier niet aan de fabriek houden, na hetgeen er gebeurd is, maar ik wil daarom mijn handen nog niet van haar aftrekken. Ik heb haar op misschien wat harde wijze de waarheid gezegd en zij schijnt zich dat zoo te hebben aangetrokken, maar bij mijn terugkomst zou ik haar zeer gaarne een blijde tij ding willen brengen en alles weder goed (maken. Na tuurlijk komt de meerdere uitgave in dit huis, even als Jiet loon van Johanna, voor mijn rekening- Maak dus geen bezwaren, Karoline, want ge zoudt mij in groote verlegenheid brengen omtrent de wijze, waarop Johanna Fortier te helpen is, daar zij het hart te hoog draagt óm van mij een andere onder steuning aan te nemen." „Als de zaken zoo staan, Julius," antwoord- tikelen als Naaimachines en Stofzuigers, Serre meubelen, Waschmachines, Vulpenhouders, Radio toestellen en sanitaire artikelen, Limonades, Ho ning en Gembers, Heerenkleeding, Brood, Biscuits enz. enz., maar ook vele voor den Landbouw be langrijke artikelen als Motorpompen, automatische watervoorzieningen voor boerderijen,Fords en Trac- .tors, Electrische Machines in den meest uitgebrei- den zin des woords. Er is* een complete woning inrichting, enz. Het gemeentebestuur van Helder heeft een collectie opgezette dieren en levende visschen. Hedenmiddag drie uur is de tentoon stelling voor het publiek opengesteld. In den loop der volgende week, nl. op Dinsdag en Woensdag, telkens des middags twee uur, zullen in de „Witte Bioscoop" (Koningstraat) lezingen met lichtbeel den worden gehouden. Des Dinsdags zal de heer Smit Kleine, directeur van het Provinciaal Elec- trisch Net over het belang eener goede electrici- teitsvcorziening spreken, terwijl Woensdagmiddag (Ie officier-vlieger Moes de ontwikkeling van het vltiegwezen zal behandelen. Verder hebben er kook- en andere demonstraties plaats. Omtrent een en ander geeft het programma nadere inlich tingen. De Koninklijke Luchtvaart-Maatschappij orga niseert voor heden, Zondag en Maandag passa- giersvluchten boven Helder en Tessel, hetgeen niet de minste aantrekkelijkheid belooft te worden van de komende dagen. MEERVOUDIGE STRAFKAMER DER ARRONDISSEMENT RECHTBANK Zitting van Dinsdag 24 April Voorjaarsschoonmaak. In deze zitting werden voornamelijk behandeld aangehouden en hooger beroepzaken, dus mee- rendeels oude kost, waaraan onze geachte lezers zich bij vorige gelegenheden dikgesmuld en verza digd hebben. Zoo kregen wij als hors d'oeuvre de bekende knokpartij in den oudejaarsnacht in Ha renkarspel, waarbij Arie Zijm, de goliath van Waarland en Slootgaard, een messteek zou heb ben ontvangen van zekeren Cornelis B., die dan ook tot f 50 boete was veroordeeld. Later meldde zich als deze messteker aan de meer bejaarde koopman Arie Glas, die ook in dit'relletje was betrokken, doch vrijgesproken was. Deze zaak te gen Cor B. werd dan nu verder behandeld, doch het heeft er veel van dat het proces op. een echec voor den officier zal uitdraaien.Hoewel Mr. v.d, Feen de Lille met prijzenswaardig optimisme et den moed inhield en bevestiging van het vonnis tegen Cor. B. requireerde. De verdediger Mr. v. Loockeren Campagne hield echter ook voet bij 'stuk en sprak in een uitvoerig pleidooi zijn con clusie uit, dat zijn cliënt, nu de rechtbank kan zeggen: Habémus confitentam reum, wij hebben een schuldige, die bekent, zal moeten vrijspreken. Dat blijft onder de geheimen. Zekere J. de G„ een gereclasseerde boerenknecht met zeer ontwikkelde vingeren, voorw. veroordeeld, gtond nu op de voordracht voor tenuitvoerlegging van die voorw. straf. Deze aangelegenheid werd fcchter „subRosa" behandeld Wat zal hem die drukte baten? De veehouder J. M. te Limmen, door den kan tonrechter te Alkmaar veroordeeld omdat in melk, bij hem ter aflevering bevonden, was bevonden pathogeen micro organisme, een onsmakelijke sub stantie, afkomstig van zieke melkvee-organen, had tegen dit vonnis hooger beroep aangeteekend. Tot dusverre zonder eenig succes, daar hij niets nieuws naar voren kon brengen en de officier, die de straf heelemaal niet onbillijk achtte, bevestiging van het vonnis vorderde. 't Gaat niet om de knikkers wel? Maar om 't recht van 't knikkerspel De poelier Arie S. te Egmond Binnen was veroordeeld wegens vervoer van een fasant-hen, wat in de gemeente Egmond Binnen en Castricum is verboden. Hem was geen straf opgelegd, maar desniettemin wilde de koppige Arie het principieele paadje van die juridische kous weten en was hij in hooger beroep gekomen. De officier eischte be vestiging van het vonnis en wordt hij veroordeeld, dan zal Arie zeker met zijn bezwaren tot den Hoogen Raad moeten gaan. Eerst dan kan men zeggen, dat die kous af is. Die komt er ook niet verder mee. De landbouwerszoon Jan M. te Dorregeest gem. Uitgeest, was veroordeeld door Mr. Bastert wegen* -het visschen met een schakel in de oude N,iej een inham van de Alkmaarsche Meer, zonder ver gunning van den pachter Dil. Hem werd opgelegd f 20 boete en de schakel verbeurd verklaard. Ook deze mislukte schakelaar was in hooger beroep ge komen met een minimwn-resultaat, daar ook hier, na verhoor der steeds pertinente getuigen Glijnis en Slier, bevestiging werd gevorderd. De landelijke schoonheid in 't gedrang De landbouwer M. W. H .te Heldei. was kan- tonrechtelijk veroordeeld omdat op een landje, door hem in gebruik, een het landschap ontsierende en akelig prozaische reclame voor autobanden of ab dijsiroop was geplaatst. Onze linke boer kwam nu heel laconisch aandragen met de mededeeling, dat hij dit door hem gehuurde land weer had onderverhuurd aan een reclamemaatschappij en de ze dus gestraft moest worden. De officier, hoe wel lichtelijk overbluft, wilde echter nog niet in dit nieuwe verweermiddel bijten en requireerde be vestiging. Een excentrieke scharrelaar. Een lange, niet direct modieus gekleede meneer met een groote uilebril als neussieraad, stelde zich voor als Cornelis B., reiziger te Schagen, die vol gens dagvaarding zich in Aug. Sept. van het vorige jaar had schuldig gemaakt aan verduistering van 10 gulden ten nadeele van een winkelierster te Broek op Langendijk, die hem dit geld had ter hand gesteld als waarborg som voor een te koo- pen huurkoopfiets, ten behoeve van haar zoon te Schagen, bij wien mijnheer Cornelis B. als com- mensaal thuis was. Mijnheer B. verzuimde echter die 10 pop af te dragen aan den rijwielhandelaar van Sloten te Amsterdam, voor wien hij destijds opereerde en het is tot dusverre niet gebleken, dat hij zulks ooit heeft gedaan, reden waarom de officier tegen dezen dubieusen zakenman 3 maanden envelopjes plakken requireerde. Schijn kan soms leelijk bedriegen. Dit is ook het geval met den 19-jarigen lossen arbeider zonder werk, genaamd D. H., wonende te Enkhuizen, doch thans tijdelijk pensionair in het hotel-restaurant „De vergulde bruine boon" Gees- tersingel no. 14 te Alkmaar. Deze jongeling heeft een zeer gunstig voorkomen dqch zijn daden beantwoorden in geenen deele aan dit veelbelovend uiterlijk. Heden toch stond hij terecht wegens nachtelij ke diefstallen op de veerbooten Enkhuizen—Stavo ren, van sigaretten, chocolade en geld. Ook wist de president nog meer ernstige feiten, waarvoor hij niet terecht stond, te vertellen. Hij zou zich ook wel eens schuldig gemaakt hebben aan chantage, wel een van de meest onhebbelijke delicten, waartoe iemand kan afdalen. De officier had dan ook met dit schijnbaar zoo nette ventje niet veel in de pet en vorderde tegen hem 8 maanden. De verdediger Mr. de Haes, ook al weinig geinspireerd tot een vurig betoog, vol stond met de aandacht te vestigen op de jeugd van verdachte met betrekking tot de gevorderde hooge straf en refereerde zich overigens aan het oordeel der rechtbank. Een minder smakelijk avontuur. De 22-jarige handelsreiziger Salomon S. uit Amsterdam, had zich volgens dagvaarding op 3 Februari in een treinrijtuig der N. Spoor op hef traject Castricum—Uitgeest zeer misdragen tegen over een dame, Mej. Mets, die in datzelfde com partiment had plaats genomen. Deze zaak, waarin de Amsterdamsche jurist Mr. Bierenbroodspot als verdediger optrad, werd op grond van het zede- kwetsende, verder met gesloten deuren behandeld nen, ofschoon de Antw-erpsche en Aremdonckscha gendarmen alle bosachen aan de grens hebben 1 afgezocht. J. de D. is gearresteerd, ofschoon men 1 verder geen "enkele aanwijzing heeft, die op mis- daad wijst. blijven ondanks alle huishoudelijke arbeid gaaf, zacht en blank door Buitenland DE DEUTSCHE EX-KEIZflR NAAR E|E BLOEMENVELDEN. Maandag heeft de gewezen Duiteche keizer een bezoek gebracht aan de bloembollenstreek, in de omgeving van Benne broek. Ook bracht de ex-Keizer een bezoek aan de bloemenkweekerij der fa. Joh. Telkamp te Hille- gom. j TUSSCHEN AUTO EN BOOM. Op den straatweg tusschen Oldenzaal en En- schede werd de zes-en-twmtig jarige voerman j G. Arends uit Oldenzaal door een auto van den j heer Schoten uit Enschede tegen een "boom doorl- gedrukt. Arends was gehuwd en vader van een kind. Het lijk is naar het ziekenhuis te Oldenzaal overgebracht. MISDAADi? Door de politie te Eindhoven is zekere J. de j D. aangehouden, die Zondag 15 April met zijn jeugdigen makker, den 21-jarigen A. v. d. M., nadat deze f3000 van zijn moeders versterf had opgevraagd, per fiets naar België is getrokken. Beiden stonden moreel niet gunstig bekend. Maan dag is J. de D. te Eindhoven teruggekeerd'. De twee personen waren samen dronken aan de grens gezien. Hier waren zij verdwaald, vertelt J. de D. en is ook v. d. M_'s fiets gevondienj Van den jongeman is echter geen spoor te beken- BflE „BREMEN" TOCH NIET NAAR NEW YORK. Een bericht van Greenly-Island méldt, dat dé Duitsche vliegers besloten niet met de Bremen naar Murray-bay te vliegen, omdat de omstan- dighede nom op te stijgen, zeer slecht zijn. Aan het bericht wordt toegevoegd, dat 3e vliegers met het toestel dat uit Detroit ia gekomen, zul- len vertrekken, maar datum en uur van vertrek werden niet opgegeven. tHanMelsbl.). WIE WIL MET LINDBERGH TROUWEN? Wij lezen in het „Algemeen Handelsblad": De jonge Lindbergh, de aardige Lindbergh, de sympathieke, de knappe, de blonde, de onvervaar de, de koene, de koelbloedige, de dappere de heldhaftige, de held. Hoeveel en welke verrukkelijke adjectieven den moedigen en fortunilijken vlieger zijn ten deel ge- 1 vallen, nadat hij op Le Bourget was neergestre- I ken, behoeft niet meer te worden gereleveerd. Daarna werd Lindbergh, benoemd. Hoedjes en vestons, jakjes en andere toilet-futiliteitjes kwa- j men cp rekening van den jongen man, die, de so- berheid in eigen persoon en wars van modesnuf- jes, dit alles en zooveel meer onderging met een j frisschen, vergenoegden glimlach. I En nu heeft de directie van een der grootste Amerikaansche meisjeskostscholen in Columbia den leerlingen de, voor kostschoolleerlingen ongewone j vraag, voorgelegd, of zij wel zouden willen trouwen met den populairsten jonkman van de Vereenigde Staten, den vlieger Lindbergh, i Of deze opgave werd gedaan in den vorm van een opstel, in den vorm van een enquete, eejnvou- I dig als vraag of als paedagogisch probleem I d^t is niet bekend. Maar niet minder dan vier- honderd en vijftig sportieve Amerikaansche jon- gëdames werden uitgenoodigd, de vraag te beant- i woorden. j Niet één is in gebreke gebleven; allen hebben zij, in hl aar cahier, of op een gelinieerd foloiovel, op roze briefpapier of op een carte de corres pondence haar antwoord geschreven. Die antwoor- den heeft de directie met de leerares in „taal en stijloefeningen" geschift. Het resultaat werd een redacteur van een, in Columbia verschijnend dag blad meegedeeld, en tot groot vermaak der „Co- lumbianen" en van honderdduizenden andere Ame rikanen en Oude Wereldbewoners doet nu dat re sultaat de ronde. Het animo voor een huwelijk met den bewon derden aviateur viel niet mee. Onder de ingekomen antwoorden waren, merk waardig genoeg, niet meer dan zeventig, die een verbintenis voor het leven met den dappere ambi eerden.' Honderd vijftig van de jongedames, die een huwelijk met dit ideaal van de Amerikaansche vrouw niet verkozen, gaven als reden op, dat zij verliefd waren op een ander. TTachtig verklaarden, dat Lindbergh teveel het middenpunt was en wel altijd blijven zou van al ler bewondering en sommigen voegden, ter verkla ring, hier nog aan toe, dat een man, die eigenlijk de maatschappij toebehoort, nooit een goed echt genoot zou kunnen zijn. I Achtendertig verklaarden, heel openhartig, dat j Lindbergh haar type niet was en vierentwintig uitten haar angst, dat hij elk oogenblik het risico loopt, tijdens een vliegtocht den dood te vinden. Twaalf zonden, zéér trotsch, als antwoord, dat zij geen beroemd man zouden willen trouwen, om dat zij dan alleen gefeteerd zouden worden, als de vrcuw van haar man; de anti-pode van „le mari de la reine" leek haar niet. De honderd andere jonge dames schreven, dat zij werkende vrouwen wenschten te worden en nooit, nooit zouden trouwen. Zelfs een Lindbergh kwam niet in aanmerking. En zoo zal de brave, levenslustige held zich moeten troosten, dat maar een zeker percentage, niec meer dan vijftien en een half van een kost schoolbevolking, tusschen zestien en twintig jaren hem als uitverkorene wenscht. Poor boy II de mevrouw Bertin, „heb ik het recht bijna nieï, om uw verzoek te weigeren. Ge kunt Johanna For tier met haar kind bij mij sturen, zoodra ge dit wilt." „Dat is nu eens een mooi antwoord," riep mijnheer Labron, de hand zijner zuster drukkend. Gerustgesteld in meer dan eene zaak, kan ik nu met een opgeruimd hart de terugreis aanvangen." Tot zijn vertrek bleef de ingenieur vervolgens aan Edmonds bed zitten, wiens beterschap om zoo te zeggen van uur tot uur toenam. XIV. Terwijl in het dorpje Saint Gervais het hierboven beschrevene verhandeld werd, had in de fabriek het volgende plaats. Als altijd had het werkvolk zich des morgens naar hun zaal begeven. Ernst Garaud, een der eersten die zich vertoond hadden, was de portiersloge voorbij geloopen zon der iets te zeggen en zelfs zonder door Johanna bemerkt te worden, die bezig was de presentielijsten te onderteekenen. Toch had zij den opzichter gaar ne willen spreken. Zijn raadselachtige woorden en het zonderlinge voorkomen van den vorigen dag hadden hare bezorgdheid gaande gemaakt. Zij zou hem gaarne hebben gezien, om zich te verzekeren, dat hij bedaarder was. En dat verlangen, gepaard met het voortdurend denken over hetgeen er bij Ernst Garaud kon omgaan, maakten haar zelf zoo gejaagd, dat verschillende werklieden haar dien dag bijzonder vreemd vonden en al haar doen ep laten. j Die opmerking werd meer bepaald door den kantoorbediende David gemaakt, die de loge bin nentrad, om de sleutels te halen van de kassiers- i kamer en het kabinet van den ingenieur, welke vertrekken hij moest in orde houden, i „Wat ziet ge bleek, juffer Fortier," begon Da vid. „Niet al te wel vandaag?" „O, ik ben heel wel, meneer David." j „Maar dan moet er iets zijn, wat u hindert." „Neen, niets, ik verzeker het u." 1 „Nu, ik kan me wel voorstellen, dat uw op handen zijnd vertrek u niet bepaald in een pretti ge stemming brengt. Ge moet nu naar ander werk omzien en dat is niet altijd zoo gemakkelijk te vin den. Denkt u hier in de buurt te blijven, juffer Fortier?" „Ik weet het nog niet, meneer David," ant woordde Johanna, wie al dat gevraag zichtbaar te genstond. De kantoorbediende hernam niettemin: „Ik ge loof nooit, dat de patroon u zal laten weggaan, zonder een flinke schadevergoeding. Dat zou trou wens van zijn kant niet meer dan billijk zijn" „Ik verlang niets van hem," zeide de weduwe op hoogen toon. „Neen, natuurlijk niet. Wie is er niet trotscb op zijn beurt, niet waar? Maar het gaat heel goed samen, om niets te verlangen en toch aan te ne men, wat ons wordt geboden." I „Ik wil geen aalmoes hebben.' I „Lieve hemel, hoe zegt ge dat. Wie spreekt er j nu van een aalmoes. Ik zou haast zeggen, juffer J Fortier, dat ge den patroon een vreeselijk kwaad i hart toedraagt." 1 Johanna kon een beweging van omjgeduld niet on- j derdrukken. „Wat ik je bidden^mag, meneer David", zei j ze. „breng nooit weer die zaak op het tapijt. Hier zijn uw sleutels en breng mij dien van het kabinet terug, zoodra ge hem niet meer noodig hebt." Na dit gezegd te hebben, keerde de portierster den kantoorbediende den rug toe, om in haar loge het een of ander te verschikken. >>Ja> ja, juffer Fortier, zooals gewoonlijk." Bij het oversteken van het binnenplein, mom pelde David tusschen zijn tanden: j „Als die den patroon in een donker hoekje had, zou ze hem geducht den mantel uitvegen, denk ik. Te duivel, ze kan het hem maar niet vergeven, dat hij haar een welverdiende reprimande gaf. Bij hare huishoudelijke bezigheden, liep inmid dels Johanna in haar kleine woning op en af. Plotseling scheen zij een invallende gedachte te hebben. „O, dat is waar ookj," riep zij, half binnen smonds. „Ik mag die verwenschte petroleum niet in een kan van de fabriek laten staan. Ik zal ze in flesschen overgieten, die ik dan bij mijn vertrek kan meenemen."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1928 | | pagina 3