Zaterdag 18 Mui M
SS?5fefeSi
IEDER Ei MARTELARES
Huwelijken in Oostersch Nederland
osrCeiifbra?' blir
t ser
DE LENTE
A. ten Bruggencate,
Van hiep en daan
Deze week is de zomertijd wéér begonnen, de
zomertijd waartegen veel gesputterd is, maar die
ook heel wat voorstander? bleek te hebber. Onze
regeering is in elk geval van meening, dat er ook
dit jaar voor afschaffing geen termen aanwezig
zijn Van Frankrijk uit is er een poging aangewend
om de regeering hier te lande te bewegen den zo
mertijd gelijktijdig met dien te Frankrijk te doen
ingaan. Naar we meenen, heeft de Minister toep
aart de Fransche regeering doen weten, dat een
der redenen, waarom wij den zomertijd eerst op den
vastgestelden datum, 15 Mei, zouden invoeren, hier
in gelegen was, dat land- en tuinbouw met een
vroeger begin van den zomertijd niet gebaat zou
den zijn. iDit zal zeker wel zoo zijn, wat té be- nel kanaal Antwerpen—Moerdijk. Als dat waar
grijpen is, daar uit landbouwkringen indertijd niet mocht zijn is het vërdrag er nog niet en hooren
alleen geprotesteerd is tegen een al of niet vroe- vve er te gelegener tijd wel meer van.
ger aanvangen van den zomertijd, maar tegen den
geheelen zomertijd, hetzij deze vroeg of laat aan
ving. Of de landbouwers er al geheel mee verzoend
zijn, met den zomertijd? We gelooven het niet.
In elk geval zijn er menschen die van den zot*
mertijd profiteeren of meenen dat ze er van
profiteeren. Ons zijn geen statistieken bekend over
de door invoering van den zomertijd verkregen
besparing op de kosten van verlichting. Iets be
spaard wordt er uit den aard der zaak allicht. Bo
vendien kan men een uur langer van de zon ge
nieten en wel na afloop van den arbeid. D!it pro- 1 Het bovrnliit
fiteeren zou desgewenscht ook voor den aanvang j le borèh ie-meerd De" boe ^i!™* P~
van het werk kunnen geschieden en zelfs zonder dektdoor dezTkem'hen' u 'S
den zomertijd. Door ouders van kleine kbXen i dV:f..ken,,ben\1Haar van zijde of
ven slechts die teerproducten te gebruiken, waar
van de onschadelijkheid op de een of andere wij
ze is gebleken. De autoriteiten hebben zich toch
met allerlei vragen bezig te houden waarom ie
mand, met met autoritaire gezag of zorg bekleed
maling kan hebben. De vraag of een kiosk een
winkel is, zal tot kort voor dezen wel niemand
een slapeloozen nacht bezorgd hebben. Deze vraag
heeft zich dejer dagen voorgedaan te Rotterdam,
waar in het vervolg de winkels des avonds om 8
uur en des Zondags dén geheelen dag gesloten
moeten zijn. De autoriteiten zeggen: een kiosk is
een winkel en zij, die de kiosken exploiteeren zeg
gen, het is er geen. Deze week zou door den kan
tonrechter de zaak beslist worden. Het gaat er
dus uii of men des avonds na achten zijn co*-
rant zal kunnen knjgen.
Sinds het verdrag tusschen Nederland' en Bel-
gie inzake de Sc'neldekwestie en o.a. den aanleg
van een kabaal naar den Moerdijk werd afgeketst
doken zoo nu en dan geruchten op omtrent nieu
we onderhandelingen tusschen de beide laniden. Het
Handelsblad van Antwerpen geeft een beschouwing
over het bezoek van Sir Eric Driemmond aan Brus
sel, dat misschien met een nieuw verdrag in ver
band zou kunnen staan. Genoemd blad vestigt er
de aandacht op, dat België er niet aan denkt af te
zien van zijn verbinding met den Rijn, d.i. van
het kanaal Antwerpen—Moerdijk. Als dat waar
rl/vir T TT A T
door J. F. de V.
IV.
gen echtgenoot worden voorgesteld. Hiermede
wordt de bruid symbolisch in de familie van den
bruidegom opgenomen. Deze plechtigheid, het in
halen van de schoondochter, is tevens de laatste
huwelijksceremonie.
Het spreekt uiteraard wel vanzelf, dat de bo
venomschreven ceremoniën uitsluitend gelden voor
jongeheden of mannen en vrouwen die voor den
eersten keer in het huwelijksbootje stappen. Is
men reeds eenmaal getrouwd geweest, dan zijn de
piechttigheden bij een volgend huwelijk aanmerke
lijk eenvoudiger en vraagt de man zelf de vrouw en
neemt deze ook zelve den man aan of slaat zijn
aanzoek af. J
Onder de Madoereezen, en hier en daar in Oost-
Java trouwens ook, mag de samenkomst der echfc-
genooten niet plaats vinden dan den derden nacht
volgende op den dag waarop het huwelijkscontract
werd gesloten. In dien tusschentijd hebben twee
vrouwen, daartoe door den bruidegom aangewezen
na gehouden onderzoek, openlijk te verklaren dat
de bruid nog maagd is, waarna kanonschoten war-
den gelest. In het tegenovergestelde geval echter
zendt de jongeman zijn kris aan de ouiders der
bruid, waarmede hij: te kennen geeft dat hij de ver
bintenis als verbroken beschouwt.
Bij het huwelijk) van prinsen en prinsessen in de
kratons te Jogja en Solo heeft de bijslaap zelfs niet
eerder plaats dan eerst na twee, soms pas na drie
weken na afloop van de huwelijksvoltrekking en
wordt dan door een plechtig bad, waarbij alle
hofdames tegenwoordig zijn, gevolgd. Hierna pas
wordt een aanvang gemaakt met het eigenlijke feest
Zonder dat mag worden aangenomen dat bo-
venstaande opsomming van' huwelijken, zooals zij
'in ons mooi Insulinde worden gesloten, ook maar
eenigszins volledig is, kan zij toch worden be-
Het toilet der bruid is niet minder vorstelijk schouwd als een grove schets van de zeer uiteen
als .dat yanj haar bruidegom. Het haar is op fradie lo°pende wijzen waarop de inwoners van Oos-
wijze, min of meer kom- of bokaalvormig, opge- terscb Nederland in den echt plegen te treden,
maakt en rijk met bloemen en snoeren versierd
v 5^ouncucu en zeirs zonuer
den zomertijd. Door ouders van kleine kinderen
'wordt wel eens beweerd dat ze de kleinen gedu
rende den zomertijd niet naar bed kunnen krijgen.
Ondanks het feit, dat de zomertijd begonnen is,
zaten we de laatste dagen of liever vrijwel de
geheele eerste helft van Mei nog inhet midden
van November. Wat eigenlijk geen nieuws nocb
'iets bijzonders is. Dat komt in ons klimaat meer
-o 'va 10 Vdll ZIJklC UI
katoen en daarover draagt zij een wit met zwart
omboord en rijk verguld overkleed met daarop
een sjerp van gele zijde.
Twee vrouwen vatten de bruid bij de hand en
geleiden haar uit het bruidsvertrek den bruide-
gom tegemoet. Vervolgens neemt deze zijn bruid
bij de hand en brengt haar tot vóór het statiebed,
waar de vader der bruid het jonge paar even op
de zomersche heerlijkheidplaatst. Er zijn intus-
sschen ook dichters geweest, die het anders za-
'J11JDL CU KdLJitlig,
die de bruidegom daarin uitstort. Terwijl de spii-
des lands is door de nachtvorsten nogal wat scha- ne"
des lands is door de nachtvorsten ïiogal wat Sha- 1 Sen ^dT V* T*
Rfi I st' hetwelk door bruid en bruidegom met een
dans wordt geopend.
Omstreeks middernacht begeven bruid en brui-
oogst Detreft altijd nog weer meevaLlen.
Het wegenonderhoud en de treurige toestand
waarin vele onzer wegen - ook hoofdwegen - in j Omstreeks middernacht begeven bruid en brui-
ftofXhJarengekomen zijn, hebben ai heel wat ldegom zich, nadat vrijwel alfe gasten vertrokken
stof tot bespreking opgeleverd, ook in de hooge zijn, naar bed in de dikwerf schitterend versierde
colleges van onze landsregeering. Allerlei midde- n I
O1/X4ICIIC4 IlIiUüe-
len zijn hier en daar toegepast om de slechte we
gen op te knappen of ze zoo mogelijk tegen ver
dere vernietiging te beschermen. Het gebruik van
teerproducten op onze wegen is bekend. De vraag;
heeft zich voorgedaan, o.a. in de Provinciale Star
ten van Zuidholland, of teerdampen, uit beteerde
wegen opstijgende, invloed d.w.z. schadelijken in
vloed hebben met betrekking tot de gevreesde
ziekte kanker en de toeneming daarvan. Gedepu
teerde Staten van Zuidholland hebben zich tot
het NederL Kankerinstituut gewend. Dit laatste
heeft medegedeeld, dat een rechtstreeks antwoord
op ae vraag of de toeneming van de kanker ver
band houdt met het toenemend gebruik van teer
producten op de wegen, nog niet gegeven kan wor
den.. De vraag wordt echter van groot belang ge
acht. Aan de toeneming van sommige vormen van
kanker valt niet te twijfelen en het moet vasit staan
dat bepaalde teerproudeten bij mensch en dier
kanker van de huid kunnen teweeg brengen. Het
juiste vgrband tusschen teer en kanker is nog
niet vastgesteld. Mocht een verder onderzoek vol
doende aanwijzing geven, dan zal naar we lazen,
het kankerinstituut de aandacht van de autoritei
ten op een en ander vestigen en in overweging ge-
Nieuwstijdingen
BIJ DEN NEUS GENOMEN.
Bern grap van prin,s Carol.
Prins Carol heeft zich, bij zijn vertrek uit
Engeland op handige wijze weten te onttrekken
aan de attenties der vele verslaggevers en recher
cheurs. Er was een gerucht verspreid, dat de
prins uit het landhuis bij Godstoae, in Surrey,
naar het Victoria-station te Londen zou maan
om er den 'boottrein te nemen. Twee groote
Daimlers kwamen vyoy, één ervan werd hoog be
pakt met bagage, waarna de gordijnen werden
neergelaten 'en de wagen pijlsnel de oprijlaan uit
reed. Journalisten en rechercheurs vlogen naar
hun auto's, en nu begon er een wilde jacht.
Zes of zeven auto's vlogen alle met maximum
snelheid over den weg; hoeken werden met twee
(wielen op den grond genomen. Ze maakten 80
tot 100 kilometer in het uur, ook in Londen tot
aan Hyde Park Corner, waar de Daimler moest
stoppen voor een vefkeersbloc. 'Hij .werd onmid
dellijk omringd door journalisten, maar prins
Parol iwas er niet in; wel twee kinderen van
ilen heer Jonesen, den gastheer van den prins.
v^gticvuu, uuk 111 ue noog
colleges van onze landsregeering. Allerlei midde- slaapstede "of'kTbo^r^^^irSw! heer Jonesen, den gastheer van den prins,
1 avond gezeten hebbfn. Hun rust en vrede is ech- I
ter niet onverdeeld. Gelijk reeds aangegeven, heb- dne Wtier I
FEUILLETON
21)
Een huivering voer haar door de leden. Zij
herinnerde zich de woorden 'van Ernst G arauil.
Had de booswicht niet gezegd: ,,Ik heb alles
200 geregeld, dat op n alleen de schuld moet
neerkomen!"
„Ja, ja, dat heeft hij inderdaad gedaan!" mom
pelde zij. „Hij heeft gelijk. Men zal niemand an
ders dan mij kunnen verdenken. Men zal de ledige u-om oen regen verdwenen was, 01 hier en daar
petroleumflesschen vinden. Men zal zich mijne in modder Verkeerd.
onvoorzichtige woorden te binnen brengen, 'die Plotseling hield zij stand. Bij"1 de kromming
dreigend voor mijnheer Labron schenen te zijn. j van eèh zijpad uit het bosch, zag zij in de verte
Die woorden storten mij in het verderf. Ik ben twee mannen te paard. Het waren bereden gen-
chten." I darmen
nuii lusi eu vreae is een
ter. niet onverdeeld. Gelijk reeds aangegeven, heb
ben eenige oude vrouwen den vorigen avond op
zich genomen om als widadari's te fungeeren. Na
dat de jongelieden zich ongeveer een uur hebben
te ruste begeven, sluipen deze dikwerf reeds zeer
bejaarde nimfen, gewapend met vlammetjes na-
derbij, zonder echter de jonggehuwden te storen.
Dit geschiedt om te voorkomen, dat de jongelie
den in slangen zouden veranderen, zooals volgens
de legende in vroeger tijd zou zijn gebeurd met een
echtpaar dat den eersten nacht doorbracht zonder
op bepaalden tijd met licht te zijn bezocht. Tot
drie keer toe herhaalt zich dit bezoek der widada
ri's in den bruidsnacht.
Den volgenden dag, in de Vorstenlanden echter
vijf dagen of een passar week later, kleeden zich
de jonggehuwden als op den eersten avond en
voert de jonge man zijn vrouw naar het huis zijns
vaders. De jonge vrouw is in een draagstoel geze
ten, terwijl haar echtgenoot te paard volgt. Bij
het ouderlijk huis aangekomen neemt de jonge
man zijn vrouw met zijn linker- bij haar rechter
hand en gaat hij met haar voor de slaapstede zit
ten, waarna hun de bloedverwanten van den jon-
leidt."
„Doet onze lieve Heer dat dan?"
„O ja!"
„Dan maar vooruit!"
Blijmoedig stapte het kind verder, doöh de
moeder herhaalde voor zich zelf: „Waarheen?
Wat moet er van ons worden?" En ze brak in
tranen los.
Van lieverlede werd het dag. De zon vertoonde
zich aan den gezichteinder, vriendelijk en glans
rijk ,als om de aarde troost te brengen, na den
Btormachtigen nacht. De wegen bleven echter
nog ledig.
Johanna zag met vóchtige oogen voor zich
heen, op den eindeloozen straatweg, welks stof
door den regen verdwenen was, of hier en daar
1 in modder vér keer i.
Picnic ui ic ivwau uer geauura.
In den tusschentijd ging het heele gezelschap,
uft twaalf personen bestaande, waaronder ook
prins Carol en mevr. Lupeseu zich bevonden,
in auto's rustig naar Dover, waar ze zonder her
kend te zijn aan "boord van de „Ville de Liège"
gingen (die hen volgens een Beuter-bericht naar
Ostende brengt).
Zooals men weet, verbrak deze prins alle tra-
ditioneele opvattingen, en er zijn troon aan of
ferde door de vrouw zijner keuze te trouwen.
Men verdenkt hem, dat hij door politieke intri
ges tracht den troon weer te veroveren. Daarom
moest hij het land uit.
SMAAD.
De heer Av. d. Stel, die in een artikel in
„Het Volk",, dat den Titel droeg: „De corruptie
iu de gasiniustrie", aan de justitie den raadi had
gegeven, ook eens „te informeeren bij Geesink,
den op wachtgeld gestelden directeur van de .gas
fabriek in de geannexeerde gemeente Slotenj die
de politie mengde in idea diefstal van twee siga
ren door een gemeente-werkman", werd door ae
rechtbank te Amsterdam, schuldig verklaard aan
smaad en veroordeeld tot 50 boete of 20 aagen
zijn.
-V. ..V UUJUCU Dt.UJ.UCll 1U1J lil HOU Tl.
verloren! Ik moet verder vluchten.
En zij wilde met George aan de hand opnieuw
zich voorwaarts spoeden.
„Voort! Voort!" riep het kind, dat zijn paardje
■weder op den grond gezet had.
Johanna nam het speelgoed op en ging met
den knaap aan de hand alweder verder.
„Waar gaan we heen moe?" begon de kleine.
„Ik weet het niet, mijn hartje."
„Weet u dat niet?"
„Neen. We gaan, waarheen de goede Goi on?
darmen.
Het zilvfersnoer hunner steken en'de gepolijste
sabelschee den schitterden van verre in het. eerste
zonnelicht. Voor hen uit liep een Ineengedoken
vrouw met hare handen op den rug gehouden.
De gendarmen moesten de ongelukkige aan eene
andere brigade overleveren, die op haar beurt
wederom voor een verdere opzending te zorgen
had.
Johanna erkende de uniformen en beefde Van
ontsteltenis. In hare verbeelding zag zij zich
zelve ook reeds als eeu dievegge of brandstichtster
tusschen de gendarmen, met gebonden handen
weggeleid. Zie nam den kleinen George op haar
arm en ijlde op den boschrand toe, waarin zij
zich schuil hield.
Spoedig hoorde zij den gelijkmatigen paarden-
tred en zag kort daarop hoe de gendarmen 'haar
voorbijreden. Tot meerdere veiligheid met haar
kind achter een dikken boomstam wegschuilend,
kon zij niet nalaten haar blik gevestigd te hou
den op de arme vrouw, die idaar geboeid werd
heengevoerd.
George begreep natuurlijk niet® van "t geer,
er plaats vónd en -wilde iets vragen, maar met
een beweging vol angst, legde zijn moeder hem
het stilzwijgen óp.
De gendarmen gingen met hun gevangene
voorbij.
Johanna wachtte nog eenigen tijd en !riep ein
delijk in vertwijfeling uit:
„Maar ik ben immers niet schuldig! O, die
booswicht heeft alles gedaan, terwijl ik. die on
schuldig ben, er van verdacht word!" Zij zweeg
een oogenblik en stelde zich zelf daarop de ge
wetensvraag: „Ben ik inderdaad van alle schuld
vrij' te pleiten? Ik had ie beteekenis van dien
eerloozen brief moeten begrijpen en de politie
moeten waarschuwen! Ik was de bewaakster van
de fabriek. Ik had op mijn post behooren te
blijven, ïn spijt van alles en daar liever moeten
stejven, dan de vlucht te nemen. Hoe kon ik den
hechtenis. Geëischt was f20 boete of 10 dagen
hechtenis.
DE ONTVLUCHTING TE ARNHEM.
De „Arnh. Crt." meldt het volgende over de
ontvluchting van een acrobaat uit de gevangenis.
De acrobaat was tot een jaar gevangenisstraf
veroordeeld en moest dien tijd in de Arnhemsohe
strafgevangenis doorbrengen. Toen hij eenigen tijd
„gezeten had, werd onze acrobaat ziek en we)
zoodanig, dat zijne opname in het Stedelijk Zieken
huis noodzakelijk werd geacht. De man verhuisde
Vian ook van het groote hotel naar eene inrich
ting, waar men z'n best deed hem weer op de
been te brengen, waarvoor hij dan ook zeer dank
baar was. Hij was echter belust op zijn vrijheid en
thans deed zich een kans voor, die niet zoo ge
makkelijk zou terugkeeren als men hem weer eens
naar de Wilhelminastraat had gebracht. Hij moest
dus actief zijn en keek eens uit op welke wijze hij
het best het ziekenhuis kon verlaten. Zijn kamer
op de bovenverdieping had een balcon en hij zou
eer. slechte acrobaat geweest zijn, indien hij niet
langs dat balcon zijn vrijheid zou trachten te vin-
den. loen de surveilleerende verpleegster op de
zaal kwam, bleek de acrobaat nog te slapen al-
thans het scheen zoo, want bij nadere beschouwing
bleek, dat er een pop, vervaardigd van bedden-
spreien onder de dekens lag en dat de acrobaat
door de balcondeuren, die hij had weten te
openen, was verdwenen. Hij had voor zijn tocht
de ziekenhuiskleeren van een anderen patient aan
getrokken, omdat deze donkerder van kleur wa
ren dan de zijne, en op zijn slofjes het hazenpad
gekozen. Geen der andere patiënten had bemerkt,
dat onze vriend er vandoor was gegaan en aange-
(zien hij een Duitscher is, kan als bijna zeker wor
den aangenomen, dat hij heeft getracht zoo spoe-
dig inogelijk het Vaderland te bereiken, om uit
de vingers van de Nederlandsche Justitie te blij
ven.
EEN NOODSPRONG VOOR f40
Wij hebben verteld van een slagersknecht, die
in de Nieuwe Gracht te Haarlem- geraakte en bij
j het onvrijwillige bad een portemonnaie met veer-
tig gulden zou verloren hebben. Ook van een va-
der, die zijn zoon nasprong, toen deze al weer
I goed en wel op het droge was.
j IDe geschiedenis heeft echter een merkwaardig
sslot gehad, naar wij in het „Hbld." lezen.
Een paar uur toch na de consternatie op de
Nieuwe Gracht kfwam een tuinman van den ge
meentelijken plantsoendienst op het politiebureau
en deponeerde een portemonnaie met f 40.—. Die
had hij bij het harken in het plantsoen van de
Parklaan gevonden.
De politieman dacht aan het slagersgeld in de
Nieuwe Gracht waarvan hij het tragisch lot zoo
juist vernomen had en vond het merkwaardig
dat andere veertig guldens ook een, zij het minder
tragisch, lot hadden ondergaan.
Hij riep den inmiddels gedroogden slagersknecht
tot zich en bereidde een ontmoeting een met de
portemonnaie uit het Parklaanplantsoen voor. De
ze ontmoeting viel, zooals het onder vakmenschep
heet, gunstig uit. De knaap verstijfde bij het zien
van zijn voormalig patroonsbezit en viel, gelijk
de politieman had voorzien, smadelijk door de
mand. Zijn in groote ontroering uitgestooten ver
De lieflijke Lente, zij is weer gekomen,
Zs schildert weer bloemen en planten en boomen,
Dit schoone, wat thans 'de Lente je biedt,
Dit alles, dat schenkt je ie Lente om niet.
Komt laten wij dan dit getij niet onteeren
En helpt toch die Lente; meer schild'ren en toeren.
Dat huizen en hekken, en schepen al ras
Zoo schitt rend er uitzien, als 'tjonge gewas.
Wij zullen, indien u er op zijt gesteld
U helpen aan spullen, voor zeer weinig geld.
Aan VERF zeer goedkoop, CARBOLEUM en
TËEjR,
RIPOLIN, TERPENTINE, ja, vender hog meer:
t Is LIJNOLIE, rauw en gekooktt naar uw disch,
Ook KWASTEN, ja alles, 'zeer billijk in prijs.
beleefd aanbevelend,
Bro-e k op Langend ijk, Telef. 48.
plicht vergeten? Was ik er niet bij, even goed
als Ernst Garaud, toen de kassier, kort voor 't
vertrek van mijnheer Labron, zijn rekening kiwam
afsluiten? Ik had moeten begrijpen, dat de som
van tweemaal honderd duizend frank, waarvau
sprake Was in den brief, nagenoeg overeenkwam
met het. saldo van de kasO, waarom heb ik niet
met mijn nagels- het gezicht van den dief en
den moordenaar gekenmerkt? Waarom heb ik
mij niet aan de kleederen' vastgeklemd en uit
geroepen: „Hier is de schuldige!" Eln zoo hij
me ook gedooid had wat dan nog? Het ware
duizendmaal beter geweest, vermoord te worden
dan voor zulk eene verschrikkelijke beschuldiging
te «taan en mij niet te kunnen rechtvaardigen
George kwam haar gepeins storen door zijn
vraag om eten: de kleine had honger.
Die kreet drong de arme, ongelukkige vrouw
als een dolksteek in het 'hart.. Haar kind had
honger. Hoe hem aan voedsel te helpen? Zij tastte
haastig in hare zakken, in de hoop ergens haar
beurs te vinden, die gelijk ze wist, eenige fcwin-
tigfrankatukken moest bevatten.
Haar hoop bleek ijdel te zijn. Ze had haar
beurs daarginds, in de nu verbrande portiers
loge, op de tafel laten liggen, toen zij onraad'
vermoedendie, de deur was uitgevlogen. In haar
zak Vond zij slechts zes halve stuivers.
„Alles spant tegen mij samen!" zuchtfte Jo
hanna. „Alles drukt me ter neer!"
„Moe, ik heb honger!" herhaalde het kind;.
