Voor don Zondag
en dus zullen ze dat m'oeten leeren. Daarvoor
moet het bij hen gebracht worden. Goed opga- j
maakte piepkuikens, soepkippen, poularders, enz.
moeten op een aantal plaatsen, ook in de volks-
buurten met de prijzen erbij in aparte winkels
worden uitgestald om koopers te trekken. Het
moet bij de menschen gebracht worden. Men
gaat nu eenmaal hetgeen men wel gebruiken kan,
maar wat toch niet onmisbaar is, niet veraf zoe
ken, maar men neemt het wel, wanneer'het vlak
bij en niet duur te krijgen is. Hoofdzaak hierbij
is, dat men prima waar levert. En wanneer men
die goede 'Waar dan ook nog een bekoorlijk jasje
aantrekt en voor de noodige propaganda zorgt, kan
succes niet uitblijven. Hij acht vooral voor de
groote kippenmarkten hier een taak weggelegd.
'Zij toch zitten elk jaar met een massa prima jgoed
dat met het minderwaardige over een kam ge-
shcoren wordt. Wanneer die nu zelf na de noodige
propaganda te hebben gemaakt enkele winkels,
voorloopig alleen in de betere wijken openen, dan
kan men daar zeker een beteren prijs voor zijn
producten bef.ingen. Wanneer de vlag de lading
maar dekt. Het is zeker een idee, dat de overwe
ging waard is.
3.205,20 Concert Kalundborg.
5.30—7.15 Vooravondconcert A.V.R O;
7.157.45 Lezing Tuinbouwraad).
)8.00 Concert Koninkl. Milit. Kapel Den Haag
10.15 VazDias-
Daarna dansmuziek.
Radio-Omroep
EERSTE LANGEIDIJKER RADIO-CENTRALE
D'. SClHUITEMAKER Jr. Noordl&eharwoude
EERSTE PROGRAMMA.
Zondag 8 Juli.
10.30 VA..R.'A Concert en lezing.. Hilversum
I.002.30 A.V.R O. Lunchmuziek.
3.005.00 Kurhausooucert.
5.006.45 Vooravomdooimeiert.
7.00 V.P.R.O.
8.00 A.V.R.O Sport ©n persberichten-
8.15 Kurhaus Solistenconcert
10.15 Nederl. sagen en,verhalen d. W;- Vogt.
II.15 Sluiten.
Maamdlag 9 Juli.
11.202.20 Lunchmuziek.
4.20 Orkest, orgelmuziek Daventry Jr.
5.20 Dansmuziek. Daventry.
6.007.45 Vooravo,hdconecrt. Hilversum
8.008.15 Lezing over het volgendle program.
8.15 Volksconcert Kurhaus.
Hierna Daventry tot 12.20.
Dinjsdiag 10 Juli.
11.202.20 Lunchmuziek.
4-205.30 Concert. Daventry Jr.
5.307.15 Vooravondconcert
7.157.45 Tuinbouwhalfuurtje.
8.00 Concert Kon. militaire kapel.
Daarna dansmuziek uit Schevehingén.
TWEEDE PROGRAMMA.
Huizen.
Zondag 8 Juli.
8.30 N.C.R.V Morgenwijding.
10.15 KJR.O. Kerkdienst A'dam.
12.301.30 Lunchmuziek K.RjO
1.302.00 Boekbespreking, K.RJO'
2.004.30 Artisconcert. KJR.O.
4.30—5.00 Ziiekenuur'tje, K,R,Ö
5.50 NjC.R.V Kerkdienst uit Br. op Langcndijk
id». A. E. van Balen.
7.45—8.15 .K.RJO Rede.
8.15 KJR.O. Fransche concertavond.
10.45 Epiloog.
Maandag 9 Juli.
12.004.00 Carillonbespeling A'dam. N.C RV
4.005.00 Zieken uurtje.
6.157.00 Fotograf iecunsus.-
7.30—8.00 Zang. „i
8.00 Uitzendavoni.
Dinsdag 10 Juli.
12.30—1.30 Lunchmuziek. KjR O1.
6.007.00 Dinermuziek. ,i
7.30—8.00 Kerklatijn.
8.00 Concertavond.
RA DIO-CENTRALE HART KUIJT.
OUDKARSPEL A 117
EERSTE PROGRAMMA.
Zondag 8 Juli.
10.30 V.AJRJA -Uitzending.
I.002.30 Lunchmuziek A.VJRO
3.00 Aansluiting Kurhaus.
5.006.45 Vooravondconcert.
7.00 V.P..R...0 Uitzending.
8.00 Pers- en sportberichten.
8.15 Aansluiting Kurhaus.
10.15 Nederl. Sagen en verhalen.
10.40 Muzikaal slot.
Maandag 9 Jnli.
II.20 Daventry.
12.302.00 Lunchmuziek A.VJR. O.
4.20 Concert Daventry.
6.007.45 Vooravondooncert.
8.00 Bespreking Kurhaus programma.
8.15 Aansluiting Kurhaus.
10.30 Vaz Dias A'dam.
Daarna Quintet der Terek Kozakklen.
Dinsdag 10 Juli.
11.20 Daventry.
12.302.00 Lunchmuziek A.VjRO.
rière gemaakt. Van opzichter was 'hij inspecteur
en de rechterhand van Paul Armamd geworden.
De vriendschap en het vertrouwen, waarmede
de jonge chef hem vereerde, kwam de Parijzenaar
niet- meer dan natuurlijk voor en de goeie ver
standhouding verminderde geenszins zijn bran
dend verlangen, om iets meer te weten uit het
verleden van zijn geheimzinnigen neef. Om kort
te zijn. Jean Soliva hoopte nog altijd op eene ge
schikte gelegenheid, om Paul Armaïid te laten
drinken van den hooggeroemden tooverdrank uit
Canada.
^Ei, ei, we gaan dus met ons tweeën op reisi
dacht Soliva nadat Ernst hem had aangezegd,
dat zij den volgenden dag diem tocht zouden aan
vaarden. JJe gelegenheid, waarop ik al een jaar
wacht, schijnt .dan nu toch te zullen komen en iü
wil ze niet ongebruikt laten?
Met eenige kleine benoodigdheien borg hij bet
fleschje met het waarheidslikeur, dat hij dajüelij
na zijn aankomst te New York had gekocht, m
zijn reistasch.
De twee mannen, Iwaarvan de een zich voor den
neef des anderen hield, zij 't al ook met eemgen
twijfel namen een vroegtrein, die hen na eenige
uren reizens op de plaats hunner bestemming
zou brengen.' Zij waren met hun beiden in een
wagon der eerste klasse.
Na vijf minuten begon Ernst Garaud het ge
sprek op den ver trouwe lijken toon, dien juj wei
meer placht aan te slaan, als hij met den ge-
TWEEDE PROGRAMMA.
Huizen.
Zondag 8 Juli.
8.30 Morgenwijding N.C.R.V
10.15 Kerkdienst A'dam K.R.O.
12.301.30 Lunchmuziek K.RJO
1.302.Literair halfuurtje.
2.004.30 Concert uit Artis.
4.305.00 Z ieken hal tf uurtje.
5.50 Kerkdienst uit de Ned. Hferv. Kerk te
Broek op Langendijk. N.C.R.V
7.458.15 Rede v. d. Z, Eexw- heer E. E. Bib-
beron te Houthem K.R.O.
8.15 Fransche concertavond KJR.O.
10.00 Vaz Diae.
10.45 Epiloog door het Klein Koor onder lei
ding van Jos. H. Pickers A'dam.
Maandag 9 Juli.
12.00—1.00 Carillon v. h. Paleis NC.R.V.
4.005.00 Ziiekenuurtje
6.157.00 Cursus Fotografie.
7.30—8.00 Zangcunsus.
8.00 Uitzendavond. „i"
Dinsdjag 10 Juli.
12.30—1.30 Lunchmuziek 'K.RJO
8.007.00 Diuermuziek
7.308.00 Cursus kerklatijn.
8.00 Concertavond.
10.00 Vaz Dia».
bij Hoofdpijn en Kiespijn
Let vooral op den naam Sanaplrin daar dete tabletten
wettig beschermd zijn tegen namaak .en vervalschina
Prij.^5. 40 en 75 ct.
,,Dat je Herman vergeet?" viel juffrouw van
I Ruijven in, „neen, dat denk ik nog niet. Maar lotm
het je nu maar eens te zeggen, Lize, ik vind, dat
-Rudolf zich wat veel met je bemoeit. Het is voor
mij niet prettig, dit te moeten zeggen, hij; is mijn
j kind, zoo goed als Herman, maar hij is nog jong
j en hij vergeet, dat jij de verloofde van zijn
J broer bent. Dat geeft een duur cadeau, dat heele-
maal niet behoeft en hij verzint allerlei pretjes,
j 'k Zou er vrede mee hebben, als jij wat meer liet
blijken, dat je weet, wat je Herman beloofd hebt"
j Lize kreeg een kleur. Wat moest ze op dat |alr
les antwoorden.
TEGENWOORDIGE GODSDIENST.
Momenteel is zoowat alles religieus getint'. Men
rekent Godsdienst ook al onder de resultaten der
beschaving onzer eeuw. Er zijn echter zoovele
soorten van belijdenis. Menigeen werpt zich een
eigen gedachte dienomtrent op. Naar eigen inzich
ten maakt men zichzelven een God, zooals men
Hem 't liefst zou willen hebben. Vandaar de ver
scheidenheid der kerkinstituten. Het schijnt wel
of God zich bij den een dus, bij den ander alzoo,
openbaart. In werkelijkheid is dit geenszins het
geval. Gód stelt zich niet modern, etisch, of gere
formeerd aan den mensch voor. Men heeft er dat'
van gemaakt. De eenvoud is uit de godsdienst zoek
geraakt, geleerde, dogmatische uiteenzettingen zijn
er voor in de plaats gesteld. Vandaar dat menig
een totaal koud is voor, onverschillig welke Gods-
dienstbelijdeiiis. Men hoort zoo vaak het zelfde,
het is alles zoo dood, er zit geen levenverwekkende
gedachte in. De kern ontbreekt ten eenen male
Alleen het omhulsel wordt aangeboden, vandaar
dat het veie malen schouderophalend terzijde ge
schoven wordt. Veelal weet men vooruit wat er
geschreven wordt, dit hangt geheel af van do-
kwestie, tot welk kerkgenootschap de schrijver
behoort. Evenals vele werkzaamheden machinaal
verricht worden, zoo - beschouwt men ook Gods
dienst als iets dat er zoo bij behooirt. Het) Idringt
niet door tot ons innerlijk zijn. Het verwekt geen
snelleren polsslag, het neemt ons denken en wil
len niet geheel in beslage Men gelooft niet meer
in verandering van den geheelen mensch. Wij wil
len trachten, u God en Zijn dienst zoo voor itp
stellen, dat het u tot nadenken dwingtt. Ware Gods.
dienst is niet geestdoodend, do^h scherpt den
geest des menschen. Wij willen in de volgende
uitgaven u bekend maken met den Schepper des
Hemels en der aarde, en £ijne plannen met het
menschdom. Dit is namelijk geheel anders, dan veel
al wordt voorgesteld. Dit lijkt u misschien een
vreemde beschouwing van den Zondag. Evenwel
was het noodig, dit stukje vooraf te d,oen gaan,
om u eenigszins een beeld te geven van datgene,
wat in de volgende uitgaven gegeven zal worden.
Verwacht dus niét van week tot week een tekst-
beschouiwing te lezen, naar de gangbare meening,
zooals ge meestal gewoon zijt. Wij brengen u niet
een bepaalden vorm van godsdienst, doch wen-
schen u te leiden tot het wezen zelf dervingen. Wij
hopen dat deze Zondag voor u mag zijn een dag
van nadenken over deze zaken. Ontslagen van den
dagelijkschen arbeid, wordt u dezen dag geschon
ken, om uwe harten op te heffen tot' God. Meest
al i s deze dag een sleur en gewoontegang naar (de
kerk. Laat het vanaf heden anders mogen worden:
moge Christus ,,door zijn geest" een plaats vin
den in uw hart. Ontwaakt uit uw geestelijken
slaap, en laat Christus over u lichten. Moge het
licht Zijns geestes, u te allen tijde in ruime 'ma
te geschonken worden.
Al ons weten en verstand,
Is door duisternis bevangen,
Tenzij uit Uws Geestes hand,
Wij het zuiv're licht ontvangen.
waanden neef onder vier oogien fora».
JWiel, neefje," riep hij op vroolijken toon, ter
wijl hij Jean Soliva vriendschappelijk op iden
schouder klopte, „dat treffen wij heerlijk, niet
waar, dat we zoo ongestoord met ons beidjes zijn
en eens naar hartelust met elkaar kunnen praten!"
,JOprecht gesproken, neef Paul," antwoordde
Soliva, „wacht ik al ruim eeri jaar op zulk een
prachtige gelegenheid."
„Wel zoo? Bevalt het je soms té New York
niet
/Hoe zou 't mij niet bevalle^, daar mijn weg
door u met dollars bestrooid wordt? Weet je
wat mij alleen hindert 't& dat je altijd zoo ie
groote mijnheer tegenover mij blijft, als er iemand
bij is en dat ik mij tegenover u als een vreemdle
moet gedragen."
,Ja, daar valt nu eenmaal niets aam te veranda
ren vriendlief!"
jNu ja dat begrijp ik wel eenigszins voor
al'na mijn domheid met dat gekltaschjeToen
hadt je recht van spréken maar thans, nu je
reeds heer en meester van de fabriek en goed an
wel getrouwd bent, nu je zeker kunt zijn, dat
het heele vermogen van James Mortimer het
iUwe Wordt' nu zou 't je toch niet meer benadeelen
kunnen, om mij als een bloedverwant van u voor
te stellen en buiten dienst, op een voet van gelijk
heid met blij om te gaan."
„Ik zie niet in, wat je daarbij Winnen zoudt,
Jiean." 1
2 3j>- i
Die volgende dag was een Zaterdag en even
als gewoonlijk was het voor juffrouw van Ruijven
en voor Lize een zeer drukken dag. Lize was des
morgens al vroeg bij de hand geweest. Veel gesla
pen had ze niet. Voor ze heel laat insliep, had ze
telkens gedacht aan de woorden en aan de hou
ding van Burger en zijn vrouw.
„Heb ik mijzelf iets te verwijten?" had ze zich
afgevraagd. De gedachte dat ze er misschien ver
keerd aan deed' op een prettigen voet ,omi tje gaan
met Rudolf, was nooit bij haar opgekomen. En,
dat Rudolf haar met haar verjaardag een mooi
cadeau had gegeven, was dat zoo iets bijzonders,
dat de Burgers daar aanmerking op moestten mak
ken? Was het dan zoo erg, dat ze Rüdolf als een
goeden kameraad beschouwde? Ze wentelde zich
op haar bed: om1 en om. Waar had zajook (wee (3 en
brief van Herman gelaten? O ja, ze wist het al.
Opeens voelde ze een behoefte nog eens te lezen
wat Herman geschreven had. Vlug stak ze een
kaars aan, haalde den brief uit haar kastje en
begon te lezen. Hij zou nog lang wegblijven, schreef
Herman. Hoe zou ze dat vinden, als ze later ge
brouwd was. Zou ze dan meer naar zijn terug
komst verlangen, dan nu? Verlangde ze eigenlijk
nu wel heel erg naar hem'? Had zijn laatste brief,
die welken zij nu in haar hand had, haar (heel erg
teleurgesteld? Vreemd vond ze het van zichzelf
dat ze dat in gedachten vroeg. Wat hadden ze
elkaar eigenlijk nog weinig leeren kennen. Zou
Herman het vreemd vinden als ze niet spoedig zijn
brief beantwoordde. Maar, ze zou immers gauw
terugschrijven, morgen immers al zeker, en dan zou
ze in haar brief alles vertellen, ook van den arm
band en van de pret, welke ze met Rudolf op het
ijs gehad Rad. En van de vreemde manier,
waarop Burger en zijn vrouw Rudolf's vriende
lijkheid tegenover haar hadden opgenomen
jneen, daarover zou ze niet schrijven. Misschien
toch hadden Burger en zijn vrouw geen bepaalde
bedoeling gehad. Lize raapte den brief, die uit
haar hand was gegleden weer op, borg hem' in het
kaslje en ging naar bed. Weldra sliep ze in,
maar 2elfs in haar slaap lieten de gedachten haar
niet los. Ze droomde van Herman en Rudolf en
van (Burger en zijn vrouw, die ze ergens op straat
tegenkwam en dié haar uitlachten en nawezen,
terwijl zij, I.ize, zoo hard ze kon wegvluchtte, in
de eene hand een brief van Herman, in de andere
den armband.
Toén op het gewone uur de wekker afliep,
stond Lize vlug op, kleedde zich en ging naar ha
meden, waar juffrouw van Ruijven al druk bezig
was. Zooals gezegd, den geheelen dag was er veel
te doen. Het was al vrij laat 'in deni avondt dat;
juffrouw van Ruijven en Lize met de verschillen
de bezigheden klaar waren en op haar gemak
m de huiskamer konden gaan zitten. Rudolf was
des middags voor zaken, zijn kantoor betreffende,
naar de naburige hoofdstad gegaan en zou pas
den volgenden morgen Zondag terugkomen,,
daar hij van de gelegenheid gebruik wilde maken
een paar kennissen te gaan opzoeken.
Toen juffrouw van Ruijven en Lize samen in de
huiskamer zaten, de eerste met de breikous en
Lize met een haakwerkje, liep het gesprek aan
vankelijk over de werkzaamheden van den dag.
Doch, juffrouw van Ruijven had zich voorgeno
men, ook, over iets anders te spreken.
„Lize," zoo begon ze, „heb je Herman al te
ruggeschreven? Zeker niet, want je bent vandaag
geen half uur boven geweest."
„Neen, juffrouw, ik heb vandaag geen tijd ge
had. Morgen is het Zondag, dan zal ik wel gele
genheid hebben."
„Maar kind, je weet toch, dat e .rhaast bij (is,
alsj e tenminste wilt dat Herman den brief te
Batavia ontvangt. Ik had gedacht, Lize, dat je
vanavond wel schrijven zoudt. Je hebt er nu den
tijd voor. Dat haakwerkje, waaraan je bezig bent
zal nog wel wat kunnen wachten. YVéet je wel,
Lize,' dat je al twee brieven van Herman beant
woorden moet? Ik vind het heusch een beetje on
hartelijk van je hoor. Maar zoo gaat het in tde
wereld. Je hebt een prettigen winter gehad, ten-
wijl 'Herman zich in den vreemde wie weet hoe
eenzaam voelde en hij er zeker op gerekend heeft
dat je trouw al zijn brieven zoudt beantwoorden.
Lize voelde het verwijt.
„Juffrouw, u denkt toch niet, dat ik
MANNEN VAN BETEEKENIS. f
NAPOLEON III.
De laatste vorst van Frankrijk scheen bij zijn
geboorte niet bestemd te zijn om den troon (te-
bestijgen. Hij Werd geboren in 1903 en was de
derde ^oon van Hortense de Beauharnais en Lor
dewijk Napoleon, Koning van Holland, den broer
van Napoleon I. De dood van den hertog van
Reichstadt en die van zijn eigen oudere broeders
was noodig om hem het opvolgingsrecht te ver
schaffen, en bovendien had hij, met zijn schuchter
karakter 'den steun der moederlijke autoriteit van
koningin Hortense noodig, die naijverig was op
het fortuin der Bonapartes. In 1815 ging hij met
■haar in ballingschap, nam zijn intrek in het kas
teel Arenberg op het meer van Constanz, dat hij
slechts verliet om het college van Augsburg en de
Artillerieschool van Thun te bezoeken. In 1831
streed hij tegen den Paus en toen hij zijn broer in
dezen twist verloren had, werd hijij het hoofd
tier familie. Hij schreef twee verhandelingen, waar
in hij zijn theorieën uiteenzette omtrent de buij-
tenlandsche en binnenlaindsche politiek, die zeer
democratisch van aard waren. In 1836 ondernam
hij een staatsgreep te Straatsburg, werd gearres
teerd en naar Amerika gedeponeerd. Drie jaar
later deed hij met enkele metgezellen een nieuwe
poging. Hij landde te B o ulogn e- sur- M er, maar had
ook ditmaal geen succes en werd gevangen gezet
te Ham. In 1846 wist hij te ontsnappen en tijdens
de Revolutie van 1848 -kwam hij in Frankrijk te
rug. Hij werd door vier departementen tot af
gevaardigde gekozen en liet zich benoemen tot
President van de Republiek. Daar hij zeer popu
lair geworden was, alleen al door het gezag van
zijn naam, waagde hij het een twist ,te beginnen
tegen de Nationale Vergadering, die weigerde zijn
jaargeld te verhoogen en de grondwet te wijzigen.
Door 'de staatsgreep van den 2en December 1851
wist hij dit verzet te breken en het volgend 'jaar
grondvestte hij het keizerrijk weer door middel
van een volksstemming. Om de buitenlandsche
bedenkingen te weerleggen, hield hij redevoerin
gen, waarin hij verklaarde: „Het keizerrijk is de
vrede." Het binnenlandsch bestuur van Napoleon
III trachtte de nationale welvaart (te verhoogen,
een netwerk van spoorlijnen en kanalen werd
aangelegd, de hanidel werd vergemakkelijkt, ten
toonstellingen werden georganiseerd en' Parijs en
verscheidene andere steden werden verfraaid. Wat
de buitenlandsche politiek betreft, verbond hij
zicf fhitnet Engeland en gezamenlijk voerden zij
den Krimoorlog. Daarna ondernam' hij de vrij
making van Italië, welke hij niet wist door te
voeren. Hij wist Savoy,e en het Graafschap Nizza
voor Frankrijk te winnen. Een noodlottige expe
ditie naar Mexico, waarbij hij het katholieke kei
zerrijk steunde, deed zijn invloed tanen, waardoor
hij Pruisen niet kon beletten Oostenrijk en, Der-
nemarken te overweldigen. Wat erger was, zijn
litiek voerde tot den Fransch-Duitschen oorlog,
welke den isenf Juli 1870 begon. Na de eerste yer-
liezen werd Napoleon III, aan het hoofd van een
leger, in Sedan omsingeld en tot overgave gedwon
gen. Hij werd gevangen gezet te Wilhelmshohe,
vanwaar hij ontvluchtte, na den vrede vestigde
hij zich te Chislehurst in Engeland, waar hij den
9en Januari stierf.
„Ik wel. Ik kon veèl meer van je gezelschap
profiteeren. Ik houd veel van je en jij hait lat I
alles zoo netjes kunnen schikken. Voor een slim-
men vos zooals jij, was 'dat niet meer dan een
kleinigheid geweest." j
Er, kwam een diep® rimpel op het 'voorhoofd van
Ernst Garaud en hij zag met een scherpen blik
naar Jean Soliva op, die evenwel zijn oogen
niet voor hem neder sipeg.
„Waarom noem je mij een slimlmen vos vroeg
hij. t
Wel, ómdat uit alles blijkt, mijn waande neef,
dat die benaming heel goed op u toepasselijk ig.
Ik wilde je daarmee alteen maar eep. kompliment
maken. Is een man als jij, die op stel en sprong
tot de grootheid komt, die in enkele maanden die
compagnon en de schoonzoon wend van dea rijk
sten industrieel van heel Amerika, die millioeneo;
weet te verdienen, Is zulk een man niet een
slimme vos te noemen? Alle eerbied, hoor, voor
zulke resultaten! Wie had ooit gedacht, dat je
't zoover in de wereld zoudt brengen?"
„Ja, ik ben niet ongelukkig geweest," ant
woordde Ernst, (wederom glimlachend.
,/D'at zou ik meenen, neef!"
„Maar jij hebt 'je, dunkt me, ook niet te be
klagen. Zoo ik je al niet openlijk als mijn neef
erken, handel ik toch als een goed bloedverwant
met je, zou ik zegggen."
„'O, daar valt mets af te dingen, maar je bent
vreeselijk geheimzinnig, vind ik."
LEVENSWIJSHEID.
■Beloften kunnen u vrienden geven, maar alleen
door daden kunt gij ze behouden.
Medevreugd is een veel edeler en daarom veel
zeldzamer gevoel dan medelijden. Vandaar dat dit
woord in onze spreektaal niet voorkomt.
(De gedachte is de voor, die in den levensakker
geploegd wordt. De daad is het zaad dat en in
wordt gestrooid.
Men moet niet alleen berouw hebben over het
kwaad dat men gedaan heeft, maar ook over het
goede dat men heeft nagelaten.
(Een welgeschapen hart helt over tot' goedheid
en toegeeflijkheid.
Het geld heeft meer zieden verslagen dan het
zwaard lichamen.
„Ik, geheimzinnig?"
„Ja, ja, neef."
„Maar, Waarin dan?"
„O, in duizend kleinigheden."
,/Notm 'ze op! gebood de valsehc Armand op
strengen toon.
Jean Soliva herinnerde zich heel goed, welke
opmerking 'hij eens had gedaan, omtrent de ver
anderde 'haarkleur van zijn neef- Ook nu had hij
daarop Weder het oog.
Hoe 'zorgvuldig Eru3it Garaud ook zijn haar
behandelde, hoe dikwijls hij het verfde, hij kon
evenwel niet verhinderen, dat aan 'ie "wortels tel
kens Weer die verraderlijk© roode (w©erschein te
bespeuren viel.
Jean Soliva, die even-eens met - een bi zonder
etherp 'gezichtsvermogen bedeeld was, maakte nu
dezelfde opmerking als1 indertijd op de „Lord-
Mayor."
,JVVeInu, hoor ik iets1 van je, ja of neen?" riep
Exnst Garaud. „Wie iets. beweert, dient dat ook
te bewijzen. Waarom noem je mij geheimzinnig?"
.JWel, ómdat ik vind1, dat het geen pas geeft,
als er tusschen bloedverwanten, tusschen twee
mannen Van nagenoeg gelijken leeftijd, die dezelf
de grootouders hebben gehad een geheim blijft
bestaan. 'Om je de volle waarheid maar in eens
te 'zegggen: ik kan mij niet genoeg verwonderen,
dat je me nooit verteld hebt, op welke manier
je aan een vermogen bent gekomen in de vyf fl
zea jaar, 'dat we eikaar niet gezien hebben-
