BEHOORT U
al tot de menschen
die Roode of Gele
Pool regelmatig
gebruiken?
Ook U bevalt
het zeker
U vuet tkstetu-/"
niet. over zullen komen zonder haar staarten in
haar vaderland te hebben moeten achterlaten,,
en welker voorland toch is de maag van den een
of anderen Berlijner! En ook de piepkuikens
wacht hier op de hoofd-pluim veemarkt van Noord-
Holland slechts den dood en hun botjes zullen
liggen op een "bord van een En gelach restaurant.
Dertig a veertigduizend kippen- en eenienei
eren worden in het volle seizoen op een Dinsdag
morgen in Purmerend verhandeld. Groote partijen
verhuizen naar de kalkputten in Landsmeer, waar
een dertig millioen eieren wachten op export naar
Engeland en Duitschiand. Het mijnen der eieren
gaal vlug. De koopera zitten als schooljongens
op lange banken in een cafézaaltje. Voor de klas
staat de schooljuffrouw, m 'de gedaante van een
parmantig jong meiske en bedient een groote
electrisehe klok, die maar één, maar dan ook
een heel 'groote wijzer heeft, die geen uren, maar
prijzen aanwijst, Welke rondom op den plaatrand
zijn aangegeven; terwijl de plaat verder opge
vuld is met cijfers: 1, 2, 3 enz.
Een partij van 10.000 eendeneieren, gewone!
Rrrt! Snel loopt de w'ijzerspits langs den prijzen
rand... totdat eender koopers op het knopje in
zijn bak drukt-, met het gevolg, dat „zijn num
mer" midden op de plaat verlicht wordt endje
wijzer 'stil staat.
„Nog een partij van 10.000 gewone!" Rrrt!
Snel loopt... enz. En zoo wordt vliegensvlug de
eene partij voor de andere na verkocht.
Een heel ander en deftiger schouwspel levert
de bo terhal op. Statige Volendamsche, Edamsohe
en Markensehe 'kruideniers in vol ornaat bieden
hier op 3e boerenboter. ,JDe beste boerenboter
is nog niet- zoo goed als fabrieksboter" beweert
een jonge wijdbroek.
„Waarom wordt er dan niet minder, soms
zelfs meer voor de boerenboter betaald'?
„Wij staan voor meer 'wonderen!" luidt de
oplossing van liet raadsel.
Hier wordt natuurlijk ook naar ouden'wetachen
trant „gemijnd", heeft de electriciteit het men-
eehelijk stemgeluid nog niet vervangen.
„Vlijm" zegt met klem de Edamsche wethou
der: „f 1.95" constateert de afslager.
Zooals van ou-ds ook misschien reeds van
af den 'tijd der vroege middeleeuwen, toen graaf
Jan van Egmont de iwekelijksche Purmerender
maTkten invoerde krijgen ide koopers de boter
mee naar huis in de „tijns", welke wel iets heb
ben van 'taartendoozen, van de boeren. En nu
woedt tueschen koeren eenerzijd»} en de Volen-
dammers, Edam|mers enz. anderzijds al sinds ja
ren een strijd over de iwijze, hoe de boeren weer in
het bezit hunner fijne te stellen. De gewoonte
iwll, dat 'de laatöten na zooveel dagen de 'doozen
deponeerden, ieder in zijn „stamkroeg", waar de
boer zijp dijn terug kan halen tégen betaling van
een dubbeltje.
De boereüh vonden en vinden dat allerlastigst,
maar hun tegenpartij weigert hooghartig te on
derhandelen en zegt „zoo 'is 't altijd geweest en
zoo is 't goed!" i
OPPERDOES
We fietsten door het misschien wonderlijkst ge
degen N. H. dorpje Opperdoes. Daar is een bene-
denweg, een sintelpad met werkelijk heel aardige
Ifie gedachte gaf haar rust en moed- Ze maakte
van het oogenblik, waarop de bewaaksters met
het eten kwamen, gébruik om een dier vrouwen
dringend te verzoeken, haar ami schrijfgereed
schap te helpen.
„(Dal is verboden," werd haar kortaf toege
voegd.
,dVIaar ik ben niet meer ziek," antwoordde
Johanna.
„{Dat staat mij niet te beoordeelen. Dte bepalin
gen zijn streng en wij mogen daar niet van afwij
ken. Als ge het -een of ander te verzoeken hebt,
do ehet dan aan den opzichter of aan 3en dienst-
doenden geneesheer bij zijn.ochtenivisite. Die kun
nen misschien toestaan wat je verlangt, maar
wij niet."
Vrouw Fortier boog zwijgend het hoofd en
weende.
Den volgenden morgen kwam in plaats van
den goeden dokter een zijner ambtgenooten, die
geen verantwoording, hoe ook genaamd, op zich
verkoos te nemen. De opzichtster harer afdeeling
gaf op haar gedaan verzoek een enkel weigerend'
antwoord, zonder meer.
De arme moeder was diep bedroefd.
„Zoo kan ik dus niet eens onderzoeken of
mijn kinderen dooi of levend zijn!" jammerde zij.
Nadat het geneeskundig verslag omtrent Johan
na's herstel was ingediend, moest zij niet alleen
net hospitaal, maar ook de gevangenis van Saint-
Lazare verlaten, ten einde te wonden overgebracht
naar het tuchthuis van Clermont, waar zij de haar
huisje, waar schier geen hitte komen kan
Gaat ge langs de 'hoofd-doorpssttraat, dan is
oppassen de boodschap. Ge komt langs hoeken
van minder dan negentig graden en daar is de
dorpsstraat zóó breed, «dat 'twee broodkarren el
kaar even moeilijk kunnen passeeren, als twee
bussen op het smalste gedeelte van de Langedijker
dorpsstraat.
Zijt ge den scherpsten hoek voorbij, dan ziet
ge voor u plotseling een ravijnachtige diepte: in
de donkere dorpssloot, zoo diep, liggen hier en
'daar de bekende vaartuigen. Gelukkig maar, want
daar moet zoo nu en dan wel een vreemdeling
belanden in die sloot.
Maar stel u voor, ge passeert de levensgevaarlijke
bocht zonder ongelukken, dan komt ge op het eind
op het erf van een zuurkoolfabriek. Hier houden
alle wegen op. Ge zijt aan het einde van Opper
does, ge zijt meteen vastgeloopen.
De goede Opperdoezers hebben dat blijkbaar
toch te bar gevonden en hebben even vóór de fap
briek een smal sintelpad doen aanleggen ({men
heeft daar zekere voorliefde voor donkere, zwarte
paden) natuurlijk zeer smal. Dat sintelwegje, waar
gé op wandelen kunt, met niet meer dan één per
soon naast u, voert over een onbewaakten overweg
Dc eenige onbewaakte, door mij geziene over
weg, dien ik billijk. En zoo langs den spoorweg
loopt dat paadje, zoo smal, naar Mademblik.
'k Gaf u niet meer dan een getrouwelijke ware
voorstelling van Opperdoezér wegen
In Opperdoes staan tal van kerken.
'k Fietste met een loslippigen Twisker door 't
voornoemd hoekig Opperdoes en vroeg hem, wij
zend op zeker kerkgebouw: „Wat is dat voor
'n kerk?'
Nu vermoedde ik wel, dat het een Geref. Kerk
zou wezen. Het Opperdoezer kerkje heeft zeer
veel overeenkomst met dat van Sint Pancras, H.-
Hugowaard, Krabbendam en Broek.
Al-te-maal ruiten, begrensd door stokstijve lij
nen onze goede vaderen moesten zich behelpen.
Zij hebben gedaan wat ze konden» maar mooi!
Brr wat een gebouw.
Dat gebouw stelt dus vast een Geref. Kerk voor,
stelde ik voor mijzelf vast.
Mijn Twisker metgezel bevestigde mijn vermoe
den met de verzekering dat het de(<Anri-
Revolutionaire kerk was.
De goede man bleek niet al te best op [de
hoogte.
Opperdoes onder ons gezegd het lijkt me
eerlijk gezegd een gat. En toch ook daar wo
nen t evreden en gelukkige menschen. Anderen zulr
len op ónze woonplaats weer wat af te dingen
hebben.
't Schijnt er welvarend te wezen.
Gaal het ook eens bezien, dat wonderlijk gele
gen dorpje, kort aan den Zeedijk.
Plaatselijk Nieuws
OUDKARSPEL-
Loting voer dén dienstplicht.
Blijkens publicatie van den burgemeester dezer
gemeente, zijn op'de gemeentesecretarie, vrijstel
lingsuitspraken ter visie nedergelegd.
Vrijstelling wegens broeder-dienst, is verleend
aan: N. A. Bruin, M. Goudsblom', J. Put.
Loting.
De loting voor de dienstplicht, zal voor ie
ingeschrevenen uit deze gemeente, lichting 1929,
plaats hebben te Heerhugowaard, op Dinsdag 21
Augustus 1928, des v.m. 11.20 uur.
NOGRDiSCHARWOUDE-
'Naar wij vernemen is onze plaatsgenootde
heer Jb. Kliffen, die onlangs slaagde voor "het
onderwijsdiploma, tijdelijk als zoodanig aange
steld te Oudkarspel, wegens ziekte van "de tijde
lijke onderwijzeres.
- NOORDSCHARWOUDE.
Bij de gehouden toelatingsexamens voor het
gymnasium te Alkmaar, slaagde o.a. de jongedame
M. B. Smit alhier.
- ZUIDSCHARWOUDE-
Van d« 3de naar de 4de klasse der H.BjS. te
Alkmaar is bevorderd P. «du Burck.
- ZUIDlSCiHARWOÜDE-
Van de 2e naar de 3e klas «der R.R. Handels
school te Weert is bevorderd G. Krame! Cz.
alhier.
BROEK OP LANGENDIJK-
Morgen, Vrijdag 20 Juli zal het 25 jaar ge-
opgelegde straf had te ondergaan.
Het bericht, dat zij van verblijf moést verwis
selen, deed bij Johanna «de hoop ontwaken, «dat
men haar wellicht in de gevangenis van Clermont
zou toestaan, wat haar in Saint-Lazare herhaal
delijk was verboden.
Zij werd in Clermont spoedig op ide zoogenaam
de naaikamer in «dienst gesteld en 'vond daar in
derdaad de gelegenheid om tyvee brieven te schrij
ven, een aan den pastoor van 'Chevry, een ander
aan de pleegmoeder van Lucie. Met onbeschrijfe
lijk ongeduld zag zij «de antwoorden tegemoet.
Drie dagen na 't verzenden harer brieven kwam
uit Ghevry een antwoord, gericht aan «den direc
teur der gevangenis, in welk schrijven «de nieuwe
pastoor bericht gaf omtrent het overlijden van
zijn voorganger, met de medeieeling, dat hem
geene bizonder heden bekend waren, omtrent dat
gene, wat de gevangene wensiehte te weten.
Op den avond van «dienzelfden dag kwam de
tweede brief ongeopend terug, met «ie mededjee-
iing: „adressant niet bekend."
„[Mijn kin-teren zijn dus.' voor mij verloren!
snikte de wanhopige moeder. „Nooit zal ik een
hunner wederzien."
Hoewel diep geschokt, verloor «de arme vrouw
het verstand niet ten tweede male. Maar de on-
zekerheid, waarin, zij bleef verkeeren omtrent
het lot harer kinderen, was oorzaak, «dat langza-
merhand deze gedachte bij haar tot rijpheid
kwam. „Ik 'wil, ik moet mijn kinderen wederzien!
I Al zou ik er bok tien jaar op Waehten, ik moet
leden zijn, dat «de contante betaling bij den
Groentenhandel te Broek op Langendijk werd
ingevoerd.
BROEK OP LANGENDIJK-
Bij besluit van 'Ged. «Staten van Noord-Holland-
van 4 Juli 1928 zijn voorloopig vrijgesteld We
gens broederaienst G. van Gulik, C. «Hopman,,
j. A. Huitema, 'J. Koedijk, J. Kostelijk «en W.
«Slot, terwijl voorgoed vrijgesteld is K. Wagenaar.
- BROEK OP LANGENDIJK-
De loting voor de lichting 1929 zal plaats;
hebben op Dinsdag 21 Augustus 1928 v.m. 10.35
uur nieuwe tijd ten gemeentehuize van Heerhu-
goWaard.
De eerste motorboot
Naar aanleiding van het feit, «dat het «den 22
Juli 30 jaar geleden zal zijn, dat «de eerste mo
torboot hier in de vaart kwam, ontvingen wij'
liet volgende gedichtje, «dat wij onveranderd over-
DE MOTORROO]T-
Den 22 J uli te het 30 jaar geleden, dat «hier
de eerste motor D«oot door den heer P;. Kooi Qz. te
Zuidscharwouiie is in «de vaart gebracht. Een
ooggetuige zegt hiervan:
De Heer P, Kooi «dat is de man,
Te Langendijk zeer «goed bekend,
Het varen was zijn element,
.Wij mochten van hem leeren.
En «daarom hem ook eeren,
Hoe hij op dezen «dag, voor jaren,
Kwam met „De Onderneming" varen.
Met een machine: „Het was Duitz"
Zoo stoomde in de Broeker sluis-
Een felicitatie, och zie daar,
Wat hij begon voter 30 jaar
Gerust, dit is niet zonder reden
Want o zie nu toch eens het heden.
Wij zien geen schuit meer met
een mast, ja zelfs geen vlet,
Met giek en zeil en fok,
Ja meest niet met een helmstok.
Een treklijn weet men niet meer van,
Een pijp tabak; wat zou 't man,
Sigaren of een sigaret
Weg oude tijd: op zij gezét.
Zóó staan wij thans aan 't roer
Niet: enkel Schipper maar ook Boer.
Op schepen klein «en groot,
Van elk model, een groote vloot.
En wal men hoort ziet,
't Is iuf-tuf-tuf, en anders niet.
Komt vrienden uit het Noordkwartier,
Een huldeblijk past dan ook hier
Aan Kooi, hij woont thans Wel te vree
Rijksstraatweg 41 C.
In Rozenhout het Dorp Heilo
Zijn adres is alzoo
En bovenal gij Schipperij
Tot slot vriend Kooi, de hand van mij.
Uit den Omtrek
OUDE NIEDORP-
De collecte, alhier gehouden voor het hulde
blijk van 'Hare Majesteit de Koningin-Moeder
heeft opgebracht f47.20.
OUDE NIEDiORP;-
•Woensdag maakten de schoolkinderen alhier
een schoolreisje naar Huisduinen per autobus,
Om 9 uur werd «de reis met 2 autobussen aan
vaard. Het weer was voor deze gelegenheid uit
stekend en zoo wij vernemen hebben de kinieren
zich kostelijk geamuseerd op strand en op «duin.
Ook werd een kijkje op 't vliegveld genomen,
Waar de kindexen oogen te kort hadden. Om 8
uur kwamen allen behouden en Wel voldaan weer
thuis.
Nieuwstijdingen
STAVOREN—ENKHUIZEN-
Men meldt uit Enkhuizen aan het Hdfbld.
Mej. Leibbrand, "die een poging wilde «doen
tem van 'Stavoren naar Enkhuizen te zwemmen,
is om 5.38 te «Stavoren te water gegaan.
een middel vinden om te ontvluchten en zelf te
gaan zoeken. De hemel mag mjj ïniijne kinderen
niet onthouden!"
j De hoop, die Johanna Fortier bezielde, scheen
I zinndlooa te mogen heeten. Hoe zou zij ooit kun-
non ontvluchten - over 'hooge, dubbele muren,.
I Waartusschen dag en nacht gewapende patroeljes
gingen, terwijl zich aan de poort een Wa«cht van
twintig man bevond.
De reglementen omtrent het beheer der gevan-
j genis waren duidelijk en streng. De gevangenen
I moesten des zomers om vijf, «des winters om' zes
uur opstaan- Dan kanden zij zich een kwartier
bewegen en moesten dan naar de Werkzalen, waar
zij tot elf uur bleven. Dan kwam het middageten,
daarop wéder een kfwartier beweging; lea «namid-
I flags wierken in de «daarvoor bestemde zalen tot
j nan het avondeten, dan een gebed in de gevange-
i nis-kapel, weder èen kleine 'wandeling en naar
bed. Verder was «den gevangenen tot op zekere
- hoogte het zwijgen opgelegd.
Hoe 'kon het, onder dergelijke omstandigheden,
I eene zwakke vrouw ooit gelukken, om haar plan
i tot ontvluchting tan uitvoer te brengen?
XL VIII.
i Jöhanna zag al «de moeilijkheden, om niet te
j zeggen 'de onmogelijkheid eener ontvluchting dui
delijk in en toch kon zij het eenmaal opgevatte
denkbeeld niet uit het hoofd zetten. Maanden
en jaren verliepen er nochtans, zonder «dat de
zoo zeer gewenachte gelegenheid om te ontkomen
zich voor haar opdeed.
Zij heeft een afstand van 35 Km. mede ten
gevolge van den vloed-stroom afgelegd in
10 uur 35 min. en is om 4.13 uur op 100 M. af
stand van den dijk van Enkhuizen weer aan
boord van de volgboot gestapt-
D«e zwemster was na den zwaren zwemtocht
niet buitengewoon vermoeid.
Van de zijde van het Enkhuizensche publiek
viel haar een zeer hartelijke ontvangst ten deel.
De nog zeer jeugdige Zuiderzee-zwemster be
gon haar zwem-carrière door op 15-jarigen leef
tijd «den vierden prijs tie winnen in den wedstrijd
snelzwemmen over 8 K.M. te Zutfen en dit
zonder er voor getraind te hebben, terwijl «de
leeftijdsgrens voor deelneming eigenlijk 16 is.
Vijf jaar achtereen zwom zij nu de 8 K.M. te
Zutfen. Tweemaal werd zij no. 4, eenmaal no.
1 en tweemaal zoo verleden jaar no. 2. Ook
in de 2 maal 8 K.M. wedstrijden kwam zij ge
regeld uit.
Ook in het buitenland behaalde zij successen,
o.a. in Brussel. Mej. Leibbrand zwemt het liefst
op korte banen, waarbij de Hudgeon crawl haar
geliefkoosde slag is.
{Wat mej. Leibbrand deed om zich te trainen
voor het overzwemmen der Zuiderzee?
Rondjes zwemmen in het zwembad van «de
Utrechtsehe Z«wemv«ereen. „Zjwemlust". Maar lan
ger dan vier uur 'had zij toch nooit gezwommen,
toen zij gistermorgen «de Zuiderzee indook. Ver
der zwom zij een K.M. in bet Hoornsche Hop.
En ten slotte zwom zij geruimien tijd niet, alvo
rens zich in Stavoren in zee te begeven.
Ziedaar het recept voor de Volgende dame,
die over de Zuiderzee wil zwemmen. Te lang
wachte deze er niet mede, anders mocht er on-
dertusschen geen Zuiderzee meer zijn óm te
verslaan
Nader vernemen wij nog het volgende omtrent
den overtocht:
Mej. Leibbrand startte ouder zeer ongunstige
omstandigheden. Gedurende «dje eerste 3!/2 uur
moest zij tegen «den stroom op zwemimlen en legdie
daardoor in dien tijd slechts 3 K.M. af.
Daarna kwam zij voor den stroom, doch «door
een wilde zee, Waardoor zij meer onder dan boven
het water zwom, is zij zeer uit den 'koers gedre
ven. Zij zwom echter met buitengewone regelmaat
en wel 41 a 48 slagen per minuut.
De afetand StavorenEnkhuizen is 23 K.M.
doch me. Leirabjnd heeft in totaal, 35 K.M. ge
zwommen.
IN EEN KLOOSTER BINNENGEDRONGEN
Een der pators Redemptoristen wandelde Maan
dagavond in den kloostertuin aan hen Goudlsche
Rijweg to Rotterdam, toen hij «door het geopende
raam van zijn 'kamer daar een onbekende op
verdacht ew'ijze bezig zag. Onmiddellijk ging de
geestelijke het klooster binnen en nadat hij de
andere inwonenden gewaarschuwd had, wist men
den indringer binnen «de kamer te houden tot
de politie kwam. De politie heeft den jongen
majn aaangéhouien, en toen bleek het «dat men
met iemand te doen had, die zich reedh ver
scheidene maden aan «diefstallen in kerken schul
dig had gemaakt. ifl
TEGEN EEN BOOM GEREDEN-
De veekoopman J. de Vries, van Scherpeu-
zeel, is op «de terugreis van de veemarkt te
Smeek door het springen van een band met zijn
motorrijwiel onder Ter Pele tegen een boom ge
reden, waarbij hij een «ernstige hoofdwonde op
liep en bewusteloos bleef liggen. Later is hij
naar huis vervoerd.
VERDRONKEN-
In 'bet Noord-Holfanisch Kanaal, nabij Het
Schouw, is een roeibootje door de Purmerender
boot aangevaren. Het bootje, waarin zaten een
Amsterdammer met zijn twee "kinderen en nog
een familielid, kantelde. Van ben is een zeven
jarig jongetje verdronken. Het lijkje werd gerui-
men tijd later opgehaald.
MOTORRIJDER TEGEN FIETSER-
Een motorrijder kwam te Zwolle bij een kruis
punt op den Groeneweg in botsing met een tien
jarigen Wielrijder. Met gebroken beenen en ern
stige hoofdwonde werd de jongen, zoon van «die
familie Veenema, opgenomen «en naar het So-
fia-ziekenhuis vervoerd. De motorrijder reed ge
deeltelijk links van den weg.
AUTO ONGELUK BIJ BENTVELD-
Uit de richting Zandvoort kwamen twee auto -,
die te Bentveld, ter hoogte van «den Doodweg,
den overweg van de electrisehe tram wilden over
steken. De voorste auto passeerde juist de rails,
toen van uit Zandvoort een tram naderde«de be-
Zeven jaar na'hare plaatsing in het tuchthuis,
Werd zij, daar haar gedrag onberispelijk was, als
ziekenverpleegster bij het hospitaal, dat aan «de
gevangenis verbonden was, aangesteld.
Die 'aanstelling werd terecht als een egroote
gunst en onderscheiding beschouwd- De verpleeg
sters mochten onderling spreken «en genoten in
haar gevangenisleven eene betrekkelijke vrijheid-
Zij hadden een afzonderlijk huishoudelijk regle
ment, met minder strenge bepalingen. Ook ge
noten zij een klein salaris, dat haar op hef einde
van iedere maand werd ter hand gesteld.
Met eene nauwelijks te verbergen blijdschap,
vernam 'Johanna hare aanstelling tot verpleegster
in 'het hospitaal.
Gelijk zij hoopte, zou die hieulwe betrekking
haar eindelijk Wel «eene gelegenheid' aan de hand
doen. om het reeds lang beraamde plan ten uit
voer te brengen.
De hoofdverpleging van het hospitaal was toe
vertrouwd aan nonnen, wier zachtmoedigheid door
de arme lijders naar waarde werd geschat.
Na verloop van een jaar werd Johanna Fortier
opzichtster eener ziekenzaal. Als zoodanig kreeg
zij een afzonderlijk kamertje naast de apotheek,
die 'bestuurd werd «loor een zuster der orde van
Vincemtius da Paula.
Die zuster bewoonde eveneens een vertrekje
nabij de apotheek, tegenover Johanna's kamer-
({Wordt vervolgd).
