IK EN ZIJD BEWONERS
let kleinste eiland in de Zuiderzee
In den trein
i
J)e zomer doet zich kennen van zijn góede
zijde en tracht amende honorable te maken door
schenken van zijn zegeningen, nog voor hij
0D5 zal verlaten. Hij loet zijn belofte in, ons bij
zijn intrede gedaan en wij ontvangen zijn gaven
met een dankbaar hart. Het is en blijft „bestand"
weer. Het geheele landschap baadt 'zich in zonne
glans. Zilversohittering op "bedauwde velden en
leemden. Over het rimpelende water van vaar
ten en slooten, over boom, bloem en struik, waar
in de dauwdruppel als een kostelijke parel
goh it ter t. Aan den gezichteinder waast een grijze
nevel, die als een zacht gordijn de omgeving
omsluiert en haar hult in een doorschijnend kleed
van het fijnste weefsel. De zon, geboeid door
haar schoonheid, verlangt er naar de dauw dichter
hij te aanschouwen; de dairw, beangst voor den
hartstochtelijken minnaar, vlucht weg en zoodra
zij wordt aangeraakt door haar' gloeienden adem,
verdwijnt zij en laat zij niets dan groen aohter
0p dezelfde plaats, 'waar zij slechts een oogen-
hük te voren in al haar zuiverheid fonkelde.
Het is een verkwikkende zomermorgen, van
blijde lust is do borat vervuld. De zon scheen,
den ganschen dag; de vogels jubelden; veelkleu
rige bloemen schitterden onpartijdig als ze
zijn -- in de vensterbanken der armen en achter
de spiegelruiten der rijken. In de weide loeide het
rund en suisde de zomerwind door de lange gras
halmen, spelende met de hooistapels en zaadschel-
ven. Wij ontvluchtten de stad waar wij enkele
dagen toefden. Wij! voelden behoefte ons ver
langen te bevredigen .en het eiland Urk eens
te bezoeken, te bezichtigen en te Waarüeeren.
Wij verlaten de hoofdstad, stoomen in noorde
lijke richting door den grooten IJpolder, pas-
geeren over de Hembrug het Noordzeekanaal en
gtoppen in Zaandam om dan verder onzen tocht
voort te zetten naar Purmerend. Even .voorbij
Zaandam buigt le spoorbaan rechtsom, sporen
het vlakke polderland door langs de Wijde Wor-
mer, door Purmerland, laten de Beemster links
op eehigen afstand liggen, raken even de grens
van de Purmer en arriveer,en in Purmerend, dat
zoo gaarne z'ijn expansiezucht zag bevredigd door
uitbreiding zijner grenzen, waardoor de Beem-
gter met deze gemeente zou kunnen wórden sa
mengevoegd.
[Wij zullen niet herinneren aan den gevoelden
Strijd, waarin de Beemster overwinnaar bleef en
zijn vette klei behield. Wij stoomen verder het
schoone landschap door en 'de streek, waar één
burgemeester regeert over drie gemeenten, n.l.
'Kwadijk, Middelie en Warder. TusschenstationS
vliegen mij voorbij, de wielen grijpen steviger
aan de rails en rollen over 'de wissels en aan het
schudden van dèn trein en het «enigszins doffe
geratel van den trein, een gevolg van ide weer
kaatsing van het geluid tegen het stationsge
bouw, is het merkbaar, dat wij dit passeeren.
[Weldra rijden wij de trekvaart over en stoo
men, steeds meer Me kust der Zuiderzee nade
rende, Hoorn binnen. Wij staan er enkele minu
ten stil en dan gaat 't langs de vijf Streeher dor
pen naar Enkhuizen. Ook hier is men in het land
van de kool. De tuinbouwstreek bij uitnemend
heid, die ver over de grenzen bekend en be
roemd is.
Enkhuizen!
De meeste reiziglers stappen over op de com
fortabel ingerichte salonboot EnkhuizenStavo
ren die zwarte rookpluimen uit deh schoorsteen
jaagt. Zij ligt reeds gereed om haar reizigers te
ontvangenvoor de Noordelijke provinciën. Enkele
handelsreizigers richtten hun schreden naar de
«tad zelf. gevolgd >ctoor schrijver dezes, die den
weg vraagt naar de Urksche boot. „Houdt u
den buitenkant maar, dan kómt u er van zelf."
Ja, dat's gauw gezegd, 't is ook heelemaal geen
toer den weg te vinden, maar vieel tijd is er niet
te verliezen. De trlein kwam even over tijd aan,i
en de tijd van vertrek van de boot naar Urk luidt
10 uur. „Houdt u den buitenkant maar," ja,
dat's alles goed en wel, maar getrouw aan bet
advies loopen wij tot aan de sluis en kunnen wij
niet verder. Nu oriënteeren wij1 ons e ven,'loopen den
straatweg onder den „Drommedaris" door, dan
rechtsaf over teen brug, dan een smalle straat in,
en jawel, aan het havenhoofd de Urksche boot.
Wij informeeren nog even heel secuur, of dit de
boot is, die aanstonds naar Urk zal vertrekken en
Üa een bevestigend antwoord tie hebben ontvangen,
zoeken wij ©en gemakkelijk plekje uit op het
dek.
Wij komen !al heel gauw in gesprek miet een
jongen man, die naar 'de Ziwolsche Land- en Tuin
bouwtentoonstelling gaat. Dat wordt een la-
tertje, mijnheer, zegt hij, want wij komten tegen
twaalfen op 'Urk aan en kunnen niet eerder dan
drie uur daar vandaan naar Kampen.
Wij Vinden 'het heelemaal niet erg, want, zoo
tneenen wij, '„dan heeft hij- ruimschoots gelegen-
heid het eiland eens 'te bekijken."
Onze jonge Vriend protesteert„Zal wat aan te
zien zijn?!" zegt hij met een sarcastisch lachje.
_,,'tKan meevallen!" bemoedigden wij, maar
Jhj haalt de schouders op. "Wij hopen maar, dat
't ons beiden zal meevallen; wat men wil gelooft
men graag. Maar onze Zwollenaar hoorde ons niet
meer. Een lang gerekt en zwaar geluid uit de
stoomfluit, gevolgd, door een paar kortere stoo-
ten, overstemde elk ander geluid en kondigden
ons het komende vertrek aan. Het was vijf niinu
ten voor tienen, wat een mepsch zich toch
spoedig beangst kan maken! Daar speelde de
oude toren 'zijn morgenliedje, en niet zoodra ver
stomde het 'carillon of het fluitsein suisde op
nieuw door de lucht. De touwen werden losge
gooid, en wij voeren op de „Dir. Gen. Jonkheer
van Geusau", haar het eiland Urk.
He driedekker, die ide reizigers naar "Stavoren
brengt, is teveneens haar overtocht begonnen. Zij
gaat links, Wij meer rechts; en onder begunstiging
yan het 'schoonste weer wordt de zeereis onder
nomen. Het 'is of de zon vloeiend zilver over
het groote Wa'tervlak uitgiet. De geheele kus
stooft onder 'haar gloed en de oever bloost en
gloort bij haar aanraking. De kust levert een be-
tooverenden aanblik. Heel in 'de verte, aan de
spits van 'het havenhoofd, rijst de vuurtoren om-
boog- Langs den gèbeelen oever groent 't, spitsen
de Enkhuizer torens, wuiven de hoornen ons het
afscheid toe, spelen de rooi© daken der huizen
tusschen het groen gebladerte venstopperfje.
T staren naar den klassieken bodem, waarop
de machtige drommedaris troont en wij krijgen
iust historische herinneringen od ons gemoed te
laten inwerken.
Een flink briesje geeft ©enige deining aan onze
boot, waarvoor wij geen Vrees hebben, maar on
der iden invloed waarvan een jónge dame komt,
le zien geneigd voelt de visschen aan den kost
te helpen. Wij steken een sigaar op, zien de Enk
huizer kust 'langzaam wegzinken, de omtrekken
van torens en huizen worden flauwer, nog een
donkere streep ten -wij moeten eens zien of
wij Urk kunnen vinden. Geen sprake van. Hier en
daar verrijzen' witte zeilen dan dobberendje bot
ters. die dansen op de golven en waarop de Ur-
ker, de Kamper of 'ie 'Enkhuizer visscher zijn
hard bedrijf Uitoefent. Wij varen voort en wan
neer wij meenen, dat Urk in zicht komt, zegt een
der passagiers, een Jonge man, die op de Holland-
Amerikalijn vaart, „neen, mijnheer, dat zijn
twee zeilen." Maar. zooals de tam wel eens luidt;
«jhet wordt .drukker op straat". Het wemelt nu
van botters ten visschersvaartuigen met witte let
ters en nummers op het zeil, aanduidende hun
herkomst. Een schilderachtige aanblik leveren
deze vaartuigen rondom ons en hoe kostelijk stof-
feeren zij de groote watervlakte. Want wij
wefceln. ons óp de Zuiderzee, wij hebben 'le
wetenschap, dat wij aanstonidB land zullen zien,
waarvan wij het bestaan twisten, maar dat wij nog
nimmer hadden aanschouwd en betreden.
Er is nog een reiziger aan boord, die eenigszins
vreemd doet. Wanneer wij zijn zwijgen voor goud
willen aannemen, dan taxeeren wij zijn vermogen
op enkele tonnen. In welke meening wij nog
versterkt worden, wanneer hij ettelijke postbe-
wijzen over "boord, werpt, althans schijnen 't ons
betalingsrecii's toe. Hij beschouwt daarna met
alle aandacht zijn zakdoek en schijnt daaruit zijn
toekomst te willen profeteeren. Maar hij vol
hardt in zijn houding en zwijgt.
Wij hadden zoozeer onze aandacht op dezen
vreemden gast geconcentreerd, dat wij waarlijk
verrast waren tusschen twee zeilen door een don
kere vlek uit zee te zien verrijzen, waarop wij
binnen enkele oogenblikken voet aan wal zouden
zetten. Toen hadden wij slechte oog voor lie
steeds duidelijker in omtrek waarneembare don
kere. streep, die voor ons beteekende het einddoel
van onze reis.
De stuurman werd afgelost, deze nam zijn
kijker, gaf eenige wenken en het duurde niet
lang of wij voeren de eerste rooie lichtboei voor
bij en stevenden op de haven aan. Alles werd in
gereedheid gebracht om 'te Tanden. Dekkneehten
waren ijverig bezig, wij zagen den vuurtoren,
de torenspitsen, de huizen, een zekere bedrijvig
heid reeds aan de haven, en ook daar belangstel
ling voor 'de naderende boot, hetgeen steeds weer
opnieuw een evenement beteekent voor de be
volking.
Urk, het kleine rotsachtige eiland in de Zui
derzee was bereikt; de boot wiePd gekeerd, wij
meerden aan den steiger, de loopplank werd
uitgegooid, en wij betraden het eiland, door de
vele wachtende eilanders in de typische kleedcr
dracht begroet en met nieuwsgierige blikken ge
fixeerd en nageoogd. (Slot volgt).
Ditmaal wil ik eens vertellen van ee'n 'tweetal
ontmoetingen in den trein, die me ta denken
hebben gegeven. Als men zijn ooran goed open
zet, zijn oogeu de kost geeft, dan 'is er schier
elk oogenbük gelegenheid merkwaardige "dingen
op te merken.
Vooral in den trein. Heb je wel eans opgemerkt,
dat vele menschen zoo buitensporig openhartig
zijn tegenover totaal vreemden? In publieke mid
delen van vervoer wouden zaken verteld, die
vélen tegenover bekenden, ja zelfs tegenover huis-
genooteu voor geen geld ter wareli zouden willen
bekennen.
En de personen, die zoo loslippig waren, be-
hooren zoo op 't oog heusch niet tot de onont
wikkelde massa, die maar napraat.
Geen sprake van. iWelnu ter zake. We. zaten
dan in den trein van Alkmaar naar Hoorn en
passeerden Heerhugowaard.
.Woont hier zeker aannemer „X." werd ge
vraagd.
Nu kende 3c den genoemde niet, .die volgens
mijn medereiziger een zeer groot werk had aan
genomen, n.l. het bouwen van een krankzinni
gen gesticht onder Heiloo voor een kapitaal, dat
't half millioen 'te boven moet gaan.
Dat te bouwen, reeds aauJjested'a gesticht werd
de gereede aanleiding tot een zeer geanimeerd
gesprek.
Eerst ste'l ik u mijn gezelschap voor; 'twee
jonge mannen, zoo óp 't oog dertig jaar, van be
roep handelsreizigers, fiksche kerels, goed ge
bekt, zooals dat eerzaam volkje gemeenlijk is.
Eén er van nam weinig deel aan 't gesprek, des
te meer de andere, reiziger voor een groote firma
in Dien Haag.
'nVreeselijk ding, zoo'n krankzinigengesticht,
zei ik zoo en 't geeft te 'denken, dat weer zoo'n
inrichting moet worden gebouwd!
Geen wonder, mijnheer, zegt mijn medepas
sagier 'n mensch moet wel gek worden in dazen
zenuw verwoestenden, vliegmachine -en autotijd.
Hoe meer snel hoe id, hoe liever. Tijd wordt 't
duurste en zeldzaamste artikel. Diemenschheii
praalt al den dag met de schitterende vomdb'tan
van de hedendaagsche techniek. En 't is een
wonder, werkelijk, (wat onze oogen 'zien.
Weet ge, wat zoo indreevig is? Dat al dat
nieuwe den mensch al meer doet jachten, vlie
gen, rennen. De begeerte, om 't nieuwste en 't
mooiste te bezitten, en er van ta genieten, radio,
'n keertje vliegen, autorijden vraagt alm eer
energie. Want ail dat mooie en vlugge kost han
den vol geld en .dat geld moet verdiiemd worden.
Zoo jakker ik van Maandagmorgen tot Zaterdag
avond heel 't lieve land door. Deze boameltrein
heb ik al tienmaal verwenscht dwaas die ik
ben ',n concurrent mocht me eens 'n vlieg,
afvangen.
'O, spreek me niet van de moderne tijd, vervolgt
Pij ik dweep er niet mee, mijn le.ven wordt
er door vergald.
En toen amice, kreeg ik 'n kijkje op 't leven,
zooals het door duizenden geleefd wordit.
Vergeet niet, 't' was geen oude, alles van 't
heden afkammende man, die hier aan 't woord
was, neen, een jonge kerel, van goed dertig, ge
huwd, die naar hij vertelde, rijk zijn brood ver
diende. 'En wat hij verder vertelde, was droef,
gaf me een kijk op 't moderne leven in al zijn
jammer, zijn vreugdeloos bestaan, van schijngenot
vol zorg.
'kHeb een goede vrouw vervolgt hij af
komstig uit Brabant, daar niet van.
Maar we wonen nogal duur, f 15 per week,
moet telefoon houden, de zaak vraagt dat. En na
tuurlijk 'n dienstmeisje. Kinderen houden we
er niet op na
O, die kennissen, die je niet negeeren kunt, die
bij je op visite komen. Dan moeten er bloemetjes
wezen, 't bouquetje kost al gauw, een paar rijks
daalders, 'n 'goed maal eten, alles duur, djuur.
De zaak geeft me vrij reizen tweede klas, 'k
reis derde, 't wint f 200 per jaar uit.
Eens of tweemaal moet je toch uitgaan, naar
de comeiie, 'n revue, 'n bioscoop.
Maar 't kostte zooveel, dat We besloten,-wat
meer thuis te blijven. 'nVerzetje moet je toch heb
ben, m'n vrouw zei dan ook laten we radio
nemen, je zult zien, dat komt goedkooper uit.
Dus kocht ik 'n toestel en was f225 poter, maar
t'huis blijven! 'tls een fictie gebleken.
En dan dat vervloekte koopen op afbetaling.
Laatst zijn we bij een kennis op visite, die had:
minder inkomen dan ik en die had zich maar
eventjes een pianolo aangeschaft van f1400.
Zeg dat kunnen wij- heeft mijn vrouw
toen gezegd dat kunnen wij toch ook?
De man wees daarop veel bet eekenend naar zijn
hjoofd,
En dan de mode.
Zeker, 'k heb 'n goed© vrouw, daarvan niet
vervolgt hij. Zij is nu eenmaal niet anders dan de
rest, mijn zusters zijn nog nietmaal meer modegek
ken dan -zij.
En ze moét naar ze zegt, toch zoo'n beetje
meedoen
Weet je, wat daarvan 't gevolg is? Dat w©
van de hand in den tand leven, ik jaag en vlieg
en ren, en kom geen cent vooruit. En omdat
ik dat niet wil da t moderne leven verafschuw,
ben ik er gewoonweg toe overgegaan, mijn vrouw,
nog te beliegen ook.
'kZeg haar, 'dat 't slecht gaat, dat 't zoo
niet meer gaat en ik breng geld weg voor mis
schien komende slechtere tijden.
Prijs uw leven op 't land, mijnheer, besluit hij.
Blijf weg uit de zenuw verwoestende, zedenbe
dervende stad.
Mijn vrouw wil tot geen prijs naar Bra bant
terug, 't Gaat koo door mijnheer dan komt
de halve menschheid óf in de gevangenis óf in
't gekkenhuis.
Praat me niet van den modernen tijd!
Hoorn allen uitstappen riep de con
ducteur.
Rechtzaken
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van Maandag 10 September.
Op de proef gesteld.
Jacobus E., welke zich te 'Hoogkarspel aan
verduistering schuldig maakte, wordt 'in de ge
legenheid gesteld om aan te toonen dat het hem
ernst is met de verbetering zijns levens. Hij is
veroordeeld tot 2 maanden voorw. met 2 proef
jaren en wordt gesteld onder toezicht 'der R.K.
Reclasseeringsvereeniging te Hoorn.
Geen reden tot considlerati|e.
Op den 18 Juni j.l. stond terecht de 18-jarige
te Schagen woonachtige en te Wieringen gebo
ren dienstmaagd Cornelia K., welke jonge dame
zich had vergrepen aan het eigendom van een
familie fe Alkmaar, waar zij- in Mei van dit jaar
dienstbaar was. Deze zaak werd aangehouden tot
na Ier onderzoek, dat echter blijkbaar niet gun
stig uitpakte, daar het meisje heden tot 3 maan
den gevangenisstraf werd veroordeeld.
Eat liep met een sisser af.
Een ingezetene uit Hoorn Jan Wi., die zich
aan een minder eervol deliet op zedelijk gebied
had schuldig gemaakt, had heden alle reden zich
gel u uk te wenschen, daar hij werd veroordeeld
tot 4 maanden gevangenisstraf voorwaardelijk met
3 proefjaren en strenge bijzondere voorwaarden.
Dat had hem leielijk kunnen opbreken.
Het is duidelijk merkbaar, dat het strafrecht
tegenwoordig staat in het toeken der humaniteit.
Voor 'n 25 jaar terug hadden de arbeiders N.
de V. en Joh. B. K, die in den nacht van 14
op 15 'April een 10-tal lammerhuidjes ontvreem
den te Spanbroek, kunnen rekenen op minstens
4 maanden gevangenisstraf. Thans kwamen zij
er genadig af met f25 boete of 25 dagen ieder, 'n
straf waartegen ook de geachte verdediger Mr. C.
Bosman, niets had te reclameeren.
Als de gomflédcrcn in opstand zijn.
Onlangs brak aan de steenfabriek te Befgen
een staking uit, die als gewoonlijk gepaard ging
met bot zingen tusschen stakers en werkwillige
arbeiders, in de Langendijken aangeduid' door den
zonderlingen bijnaam van maffers.
De 24-jarige fabrieksarbeider en staker Corn
D. uit Bergen, maakte zich ook nogal druk en
stond nu heien terecht ter zake mishandeling
van twee 'werkwillige arbeiders op 23 Mei, met
wie hij te Huiswaard na een achtervolging in
schermutseling was geraakt. De heer Officier nam
dit zaakje nogal ernstig op en eischte 14 dagen
gevangenisstraf, doch de Politierechter wil het
geval nog eens terdege overwegen en heeft de
uitspraak bepaald op 22 October.
Zijn mooier was stervende.
He 26-jarige kok, Joh. K„ wonende te Am
sterdam, en 'thans vertoevend in ide strafgevange
nis te Groningen, wa3 indertijd verbonden aan
het bekende reuzecircus Strassburger. Toen dit
circus te Alkmaar voorstellingen gaf, was hij
gelogeerd bij den caféhouder K. in de Nieuw-
poortslaan. De uffjrouw verzocht hem een paar
entreekaartjes te nemen en stelde hem f 5 ter
hand. Zij zag echter noch haar 2 knaakjes, noch
de logé meer terug en het bleek dat hij met de
5 piek er Vandoor was gegaan.
Het jonge mensch stond heden terecht en be
weerde slechts f 2.50 zich te hebben toegeëigend,
Hij had het geil gebezigd voor de reis naar Am
sterdam, teneinde zijn moeder, die stervende was,
nog een afscheidsgroet voor altijd, te kunnen
brengen. De officier vorderde 2 maanden gevange
nisstraf, doch de politierechter, die uit de stuk
ken had geconstateerd, dat de opgaven van ver
dachte juist waren, veroordeelde hem tot slechts
f 1 boete of 1 dag, hem aansporende de benadeelde
schadeloos te stellen.
'n Oude koe uit sLaot, die nog 1 cel ijk balk to.
D e46-jarige metselaar Klaas L., 'n kort gezet
ventje uit Berkhout, stond nu nog terecht wegens
diefstal van een portemonnaie met geld te Nibbix-
woud gepleegd, in Juli '27, ten nadeele van den
heer Wely te Nibbixwoud. Verdachts maakte daar
destijds een kermis visite en nam de gelegenheid
te baat, toen 'de vrouw de© huizes zich 'n oogén*
bik verwijderde, Me portemonnaie uit een op oe
tafel liggende tasch te ontvreemden. De juffrouw
kreeg echter al heel gauw argwaan en trad zoo
flink tegen den 'niet geheel nuchtereü bezoeker op,
dat deze "eieren voor zijn geld koos en de porte
monnaie direct 'teruggaf.
De metselaar wordt echter verdacht van meer
dergelijke kleine idiefstallen. Hij is trouwens al
tweemaal terzake vermogensdelicten 'veroordeeld.
Op grond van een en ander werd deze oude zaak
no aangebracht ten de metselaar, die zich dikwerf
aan drankmisbruik schuldig maakt en ook heien
weer een merkbaren alcoholgeur verspreidie, ver
oordeeld tot -2 maanden gevangenisstraf.
Een te gwing kon en te groot© geldelijke
verantwoordelijkheid, kunnen 'dievten kweeken.
De 24-jarige losse arbeider Piefcer H. te Alk
maar woonachtig, was in Juli- j.l. dienstbaar als
loopjongen bij de firma E. alhier tegen een loon
van f8.50 per week. Volgens zijn zeggen, kreeg
hij ongenoegen met zijn zuster, bij wie hij in de
kost was en in een baloorige stemming pleegde hij
ten nadeele van de firma eenige kleine verduis
teringen. Hij hield f8.33 achter van ontvangen
gelden ten f2.50 wisselgeld, voor welke oneerlijk-
hdeen hij thans terecht stond. Verdachte erken ie.
Hij is thans werkzaam op een papierfabriek t©
Zaandam en is bereid het ontvreemde bedrag ta
vergoeden. De officier wees er op, dat e«i derge
lijk klein loon aan een jongmensch van dien,
leeftijd, dat bovendien nog is belast m'et ontvan
gen van gelden, dikwerf tot verduistering leidt.
Zi:Ed. verzocht een nader onderzoek door de re-
casseering alvorens hij zijn oordeel uitsprak. Al
dus besloten! Over 14 dagen hervatting vauf het
onderzoek.
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
Zitting van Dinsdag 11 September.
UITSPRAKEN.
Hendrikus Jacobus M-, Alkmaar, gad. diefstal,
4 maanden gev. met 1 maand aftrek.
Arnold van B., Oosterhout, ged. diefstal 3
maanden gev. Ó'oorw. met 2 proefjaren. Op vrije
voeten gesteld.
NIEUFE ZAKEN.
Öp de voordracht voer 5 ma andten.
De 32-jarige hardhoorige Jan D., uit Helder
had zich op 27 Maart te Enkhuizen voorgedaan
als Directeur van do Rijnvaartmaatschappij en
een eenvoudige schipper aangesteld als walschip-
per tegen een salaris van f 1500. Het viel hem ge
makkelijk den opgetogen functionaris op te lich
ten voor f 15. Jan D. heeft ook elders strafbare
oplichterijtjes gepleegd en zit nu e.eu straf uit
in de gevangenis te Groningen. Het psychiatrisch
rapport omtrent dezen linkmichel noemt hem' een
psychopaat, doch verantwoordelijk voor zijn ia
den. Jantje, die goed van den tongriem is ge
sneden, praatte als Brugman zaliger. Hij wenschte
zelf gestraft te Worden, doch verzocht de uiter
ste clementie. De officier vorderde 5 maande®
gevangenisstraf met het oog op het feit, dat hij
nog meerdere straffen heeft op te knappen.
Een niet naar waarheid 3pg?maakt koopcontract.
De rentenier P. K. en de koopman O. Z gingen
een overeenkomst aan, waarbij d:e eerste contrac
tant verkocht een huis met erfschuur 'en tuin
voor de som van f 15.500. Het koopcontract sprak
echter maar van f13000, natuurlijk met het doel
een gedeelte der registratiekosten te ontduiken.
De inspecteur der registratie te Hoorn kreeg 'er
echter na een ontvangen aangifte van P. K.'s ver
mogensbelasting, de lucht van, 'en 'het gevolg
was dat heden niet alleen de t|wlee contractanten,
doch ook de heer W. P. te Hoorn, die het con
tract had opgemaakt, heden terecht stond als
verdacht van valschheid in geschrifte.
Deze zeldzaam voorkomende strafzaak vroeg
geruimen tijd de aandacht der rechtbank en duur
de ook door het uitgebreid requisitoir "en het nog
veel uitvoeriger pleidooi van den verdediger Mr
A. Prins Junior, natuurlijk nog veel langer.
Gevorderd werd tegen P. K. f 200 bo'Ste of 40
daen, tegen C. Z,. f 300 boete of 60 dag!en en tegen
en tegen W. P. f 100 boete of 30 dagen. Verdtedi
ger van "W. P. pleitte vrijspraak of ontslag van
rechtsvervolging.
Oneerlijke concuErontie.
Voor dit feit stond terecht de meubelmaker
en reiziger Nicolaas de P., wonende te Hoorn,
aangezien hij zioh te Obdam en te Hartencarspel
zou hebben voorgedaan als vertegenwoordiger van
de koffie- en theehandel „Insulinde" te Gronin
gen, terwijl hij echter in wierkelijkheid de concur
reerende firma „De Plantage" vertegenwoordigde.
Op deze wijze had hij bestellingen, die voor „Tn-
suinde" bestemd waren, opgenomten en doen uit
voeren door „De Plantage". Op grond van de v'ele
klachten had de officier een Vervolging inge
steld, op grond van art. 328bis, wetb. v. Straf
recht, dat tegen dergelijke beiriegelijke handelin
gen een maximum geldboete van f900 bedreigt.
Eisch tegen dezen onverstandigen ij vera ar f 200
boete of 60 dagen 'hechtenis.
W«dldiqnscliap pen op de Kiemntemer Sportclub.
Twee paardenhandelaars en bekende bookma
kers uit den Haag, J. P. K. en iW v. d. L., stc*nJ
den heden 'terecht ter zake het gelegenheid gevén
aan het publiek tot hazardspelen ter geegenhei 1
der door de Kennemer Sportclub uitgeschreven
draverijen te Alkmaar, op 17 Mei.
Verdachten waren gesnapt door den Hoofdagent
Ter Horst, toen een onder het publiek aanwezige
landbouwer, genaamd B., op een paard f10 had
gewed om f 15 te winnen.
Gevorderd werd tegen ieder f 200 boete of 50
dagen hechtenis.
D eofficier liet hierbij scherp uitkomen, dat
het volkomen onjuist is om tegen de politie te
agoeren, aangezien van hooger hand voortdurend
wordt aangedrongen op verscherpte controle en
de politie dus niet anders doet dan haar plicht,
i door aan de opdracht gevolg te geven.
Hierna sluiting.
