NT EU WE S U MOEDER EN MARTELARES No 113 Donderdag 27 September 1928 37e Jaargang StemmingsbeeldGroentenland Nieuwstijdingen IRTERG. TELEPHOO* 51 LAMEDIJOR COURANT Dinsdag, Donderdag en Zaterdag Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier Abonnementsprijs per 3 maanden f 1.15 Uitgave: Firma J. H. KEIZER. Redacteur I. H. KEIZER. Bureel Noordscharwoude. Groote letteie naar plaatsruimt* Advertentiën van 15 regels 7S oent, elke regel meer 15 cent. Nog niet zoo keel lang geleden, las ik een leuke Duitsche mop, te Keulen getapt. Die grap stond in 't deftige Handelsblad, idus mag ik hem Vrije lijk navertellen. Welnu, de Duitsche steden probeeren op alle manieren de aandacht te trekken, de eene stad wil absoluut niet Voor de andere onderdoen. Dusseldorf organiseerde een tentoonstelling. Keulen moest ook een tentoonstelling hebben. Dusseldorf heeft er eeu strop aam gehad, dus moest Keulen óók izijn strop hebben. Heel leuk wordt daar door de naijver kier steden getypeerd. Zoo zou ik óók kunnen zeggen (ware ik wat ondeugend): Warmenhuizen bouwt een veiling, Noordscharwoude een reuzen-overkapping, dus moet Broek óók bouwen. Aangezien ik niet ondeugend ben, zég ik zoo iets natuurlijk niet. Maar 't neemt niet weg, dat de L.G.IC weer plannen heeft, zij kocht een flink pand met ruim erf. Nu heb ik dit nieuwtje voor 't eerst j.l. Zondag hooren vertellen, Maandags is me verzekerd, dat op 't terrein een pracht" autogarage zou komen. Niet onmogelijk, heb ik toen gedacht, want ide vertegenwoordiger van Koophandel in de L.G.p heeft indertijd aange drongen op een staanplaats voor auto's, teneinde de dorpsstraat vrij ite houden. Maar Dinsdags vernam ik weer iets anders; toen wist men met zekerheid te vertellen, lat er een prachtpakhuis zou verrijzen voor de nieuwe eultures. Zelfs wist men van bizonderheien naast een reuzenloods voor tomatensorteering, zou een dito verrijzen itfoof 'ja, dat raadt ge zóó maar niet de uien. In allen ernst is me verteld, dat de L'.GJC een uiensorteermachine zou koopen, electrisch ge dreven, met enorme capaciteit. De bouwers be hoefden niets meer te doen 'dan de uien af te Staarten, ze behoefden heelemaal niet meer te sorteeren, ze kunnen 't veldgewas naar de machi ne brengen, die lioet alle werk. De nep apart, drieling en gewone en alsmede grove uien netjes gescheiden. Wat 'n arbeidsbesparing! Of de machine ook automatisch weegt, de baal toenaait en er een TJ.C.B-label aan zou binden, wist men niet met zekerheid te zeggen. Terloops even bij een autoriteit informeerendi kreeg ik 't 'zeer diplomatische antwoord lat 't pand was aah'gekocht in verband met de nieuwie cultures. Over sorteermachine heb ik toen maar n'iets gevraagd.. Of er ook belangstelling is voor de publieke zaak Over uien gesproken. Met bizondere belangstelling heb ik dezer da gen dit product eens bekeken, verschillende par tijen zelfs. Nu zijn de uien tot beden zeer mooi droog ge weest, ze rammelden en dat is je iware. Zoo op 't oog zijn de uien prachtig en heusch, ze zijn dooréén genomen mooi. FEUILLETON bd) Soliva sprong ïn den eersten fiaker dien hij zag en riep den "koetsier toe. „Goed drinkgeld, hoor! Maar zoo vlug 'als de wind naar de rue Miromes nil!" i u „Best! Vooruit, Coootte!" De zweep knalde en de merrie kwam in een draf." Marie Armand was geheel veranderd, sedert haar vader haar had beloofd, dat Edmond' La- bron haar echtgenoot zou worden. De toekomst scheen haar rooskleurig. Ze was niet meer zoo bleek. Zij lachte en zij hoopte. Des Zondags bleven vader en dochter groten deels in elkanders gezelschap. Op dezen Zondag maakte Marie vroeger dan gewoonlijk toilet en trad daarop het studeervertrek vam den millionair binnen. Ernst Garaud maakte zich zeer bezorgd ovu- de vragen, die hem door "Marie zouden gedaan worden omtrent Edmond Labron en omtrent diens bereidwilligheid bij het aannemen van ^t gedane voorstel. Hij was daarom tot het besluit geko men, dat hij Marie zoo weinig mogelijk in ie ge Er loopt een enkel partijtje door m'et schimmel, waar dit euvel sterk optreedt, vindt men gemeen lijk ook rotte exemplaren. Nu tro k't miju aandacht, dat er nog al wat uien zijn met sterke, schier niet af te breken stalen; in de stalen zit nog al wat vocht. Nu behoeven dezulken nog geen. pijpen te wezen, neen, dikstalen 'zijn 't niet. Tot voor enkele dagen wisten dé bouwers om Medemblik en de Streek met zulke stijve, sterke stalen wel raadze sneden de gewoonkveg af. Zoo zag ik j.l. Zaterdag ergens zal ik maar zeggen een partij grove praehtuien, die kaal waren geeneden als een biljartbal. De aanvoerder kreeg zijn gemiümeterde siepels netjes mee naar huis. Het bestuur van de veilingsvereeniging te Grootebroek heeft een advertentie doen plaatsen, dat uienstalen met èen mes niet mag. ('t Geval heeft zich daar niet voorgedaan). Nu wilde ik graag eens weiten, wat toch Wtel de oorzaak van j die stijve stalen kan zijn en dan trek ik maar eeh paar bouwers aan 'hun jasje en vTaag. Vrij eenstemmig was hun oordeel; zij weten het aan 't koude voorjaar, waardoor de uiengroei stil heeft gestaan. Ondanks de mooie nazomer zijn véle exempla ren niet plukrij'p. -En nu hebben vele bouwers gewoonweg den tijd niet afgebracht en zijn on danks de onrijpheid toch tot uitdoen der uien overgegaan. Een m.i_ een Zeer aannemelijke ver klaring. 11 Aan den Langendijk moet ©en bouwer zijn, die de rijpheid heeft willen forceeren, door 't gewas met chili te bemesten. Hij had al „idriemaal chilied en nach 'gingen ze niet kapot." Eendvogel, is hem toen lachend gezegd, blijf doorgaan met chilistrooien en je houdt je uien groen tot kerstmis toe. I 1 I I i Van uien naar bloemkool is geen groote over gang. Van de bloemkoolsorteering wil ik niet al te veel zeggen, "'k Houd er geen beschouwing oveK doch wil me bepalen tot het rel'eveeren van feiten. Zoo is me bekend, dat ©en tVee-tal kooplui stel lig van plan waren, jl. Vrijdag te Broek te laden Toen ze echter van de sorteering van j.l. Donder dag óf vernamen, óf hadden gezien, hebben ze er feestelijk voor bedankt, de risico van weigering in 't buitenland te loopen en dekt'en hun behoef ten dien Vrijdag te Bovenkarspel en Medemblik. Daar waren Üe bouwers zeer tevreden over de levendige vraag naar hun product. Nog een paar jaartjes zóó en de beroemde Broe- ker markt wordt voor 't product bloemkool zoó'n veiHngkje voor 't binnenland. En dc Broekers zullen tóch zeggen onze bloemkool is best! Over bloemkool houd ik geen beschouwing meer. Er Wordt alom in ons gr'oentenlanid gesproken over de kool, de wiuterkool Wel te verstaan. ilegenheid moest stellen, om hem met dergelijke vragen te bemoeilijken. Ook de dingen, die hij met Jean Soliva besproken had, hielden zijne ge* dachten bezig en 'ieden hem, in tegenstelling van andere Zondagen, naar de eenzaamheid verlangen. Hij maakte dus de beweging van iemand, die te- gen zijn zin in zijne werkzaamheden gestoord wordt, toen hij zijn dochter het studeervertrek zag binnenkomen. j Marie ontging die beweging niet. „Stoor ik u?" vroeg zij. j „Ik zit, om je de waarheid te zeggen,lief kuil, in groote becijferingen verdiept, die ik moeilijk kan laten liggen," antwoordde de millionair met ee ngedwongen lachje. „Maar hu je hier eenmaal bent, moet ik gauw een kus van je hebben." Marie kuste haar vader en zei toen:- „*U is gisteren laat naar huis gekomen; we hebben dus nog geen plannen gemaakt. "Wat zullen we van daag uitvoeren?" „Ja, ik heb zooveel te doen, dat ik wel den ge'heelen dag aan 't werk zal moeten blijven." „Werken op Zondag? Maar van avond dan?' ,'Van avond heb ik vergadering." ,'We zullen toch samen ontbijten en dineereti Ontbijten ja, maar of ik thuis zal kunnen dineeren, betwijfel ik zeer. „Hoe jammer." „Waarom?" Ik had zoo gehoopt, dat n Edmond Labron hiér aan tafel zou hebben gevraagd al was 't Staat er niet slecht voor is de algeméene opinie. Zoo was 't ook met de vroege aardappelen, hoorde ik vandaag nog droogweg opmerken. Over den stand ■toin 't gewas hoort men zeer verschillend spreken. Zeer vfelen zeggen zeer be slist, dat er minder roede kool zal zijh dan 't vorig jaar. In 't rayon van "den Noordermarkt- bond zijn er heel wat -is me verzekerd die de helft van 't vorig jaar niet zullen telen. Weer anderen meenen, dat de oogst van 1928 zoo ongeveer gelijk zal zijn met die van 't vorig jaar. Nu is het niet tegen te spreken, dat de stem ming ten opzichte van 't wintergewas zeer op timistisch is. Men redeneert als volgt: September is eigenlijk de slechtste groenten, althans kool maand van 't heele jaar. Er is volop andere groenten en nog al wat fruit. En ondanks dat is er een willige stemming voor "kool. Boode kool mooi klein goed. brengt al haast f 7 op, voor September een reuzenprijs. Be witte kool is in prijs gestegen, met de uien, zo ovan 't zwat, gaat 't zeer goed. Men wil ons goed koopen. Te Warmenhuizen is een uitgezocht peroeel roode kool is althans beweerd voor f 50 per snees verkocht. Van verkoop per snees aan prijzen van f 35 f 40 hoort men schier al den dag. Nu is er groote belangstelling voor den stand van 't gewas In Duitschland. Sahrijf daar vooral eens over, is gevraagd. Welnu, voor zoover ik geïnformeerd ben, is de srtani van de kool in Mecklenburg en "Holstein goed te noemen. Men rekent op een kwantum van minstens 10.000 wagons kool. Kooplieden, die deze Duitsche strekfen bereisd hebben, achten het niet uitgesloten, dat de oogst grootier zal zijh. Men begint zich óók dajr meer en meer toe te leggen op koolbewaren; mien weet, dat 't zeer schadelijk is, de massa ih den herfst op de markt te werpen, waardoor overvoerde markten komen met slechte prijzen. De Duitschers gaan tot het bewaren in koelhui zen over. Natuurlijk behoeft men zich ovier de Duitsche koolbewaring voorloopig nog niet veel zorg te maken. Kool overhouden leert men niet tusechen negen en twaalf voormiddag. Meer naar Jt Zuiden van Europa schijnt de groentenoogst tegen te vallen. Wat ons Groentenland straks in December 't meest noodig heeft Een weekje strenge kou, dan za 't wel weer loopen. Voor dezle Wieek genoeg.' leiding. Het is gebleken, dat er op één avorid en nacht meermalen bedragen fat duizend gulden INVAL IN EEN SPEELHOL. In den nacht van Maandag op Dinsdag heeft, naar „Het Volk" pieldt, de pólitie een inval ge daan in een ,huis, waarvan haar was gebleken, dat op eender verdiepingen reeds sedert geruimen tijd een speelhol jwas gevestigd. De tweede verdieping ,van het perceel 44 aan het Damrak is pis kantoorlokaal verhuurd aan een zakenman, die jte Den Haag woont en daar slechts enkele uren per dag tot na Beurstijd ver toeft. Deze heeft fot het schoonhouden van zijn kantoor een diamantbewerker jn dienst genomen, die daarvoor in Je ochtenduren zorg draagt. An dere bemoeiingen heeft Jij met de kantoorlokali teit niet. Zonder medeweten van den eigenaar echter heeft hij, paar onlangs is gebleken, het kantoorlokaal voor de pvonSuren 'verhuurd aan eenige lieden uit Jonker-Amsterdam. Deze heeren vestigden ,in het kantoor van den Haagsehen zakenman een gelegenheid, die spoedig in de kringen ,van hazardspelers algemeen be kend was en pich dan ook avond aan avond tot diep in den pacht in èen druk bezoek verheugen mocht. De diamantbewerker streek als huur een be drag van f7.50 per avèkid op. Voor de ramen werden iederen avond zware gordijnen gehangen, opdat pien van "de straat geen licht zou pien branden. De exploitanten van dit speelhol hadden bij het hazardspel het Jeruchte „mijn en dijn" de 't maar Voor het tweede ontbijt." „Onmogelijk. Hij had voor zijn vertrek nog vele beschikkingen te doen, want hij moest ❖oor onze zaak naar Bellegarde, waar niéuwe machines onder zijn toezicht, in werking zullen worden gebracht. Minstens drie weken zullen daarmee heengaan en dit werk van vertrouwen, hem door mij opgedragen,, is de eerste schrede tot zijn toekomstig compagnonscnap." „O, dat wil ik gaarne aannemen, maar nu blijf ik den geheelen 'dag zonder gezelschap. Wat zal ik aanvangen?" Nu, ik moet daarover nog eens nadenken. Ik zal u niét verder ophouden en u niet meer lastig vallen, tot het uurtje ❖an ons ontbijt." Marie verliet haar vader, die 't gelukkig vond, dat hij zoo gemakkelijk aan een gesprek over Ei- mond was ontkomen. De jonge dame bleef tot elf uur op haar kamer en kwam toen, in een sierlijk toilet, be neden. „Hoe prachtig!'' riep haar vader opgetogen. !,,Je ziet er uit als een engel! Welke plannen hebt ge wel gemaakt?" „Ik denk een paar vriendinnen te gaan bezoe ken en als ik ze niet thuis mocht treffen, ga ik een rijtoer maken in het bosch van Boulogne. Zoo ik een langen dag thuis bleef, verveelde ik mij doodelijk." Zich hierop tot 'den kamerdienaar wendend, beval zij, dat 'tegen één uur de Victoria moest Het is der politie, bij het observeeren van dit speelhol, dat uiteraard piet groote omzichtigheid geschiedde, ook nog gebleken, 'dat de in het be nedenhuis -gevestigde caféhouder ,wist wat er bo ven zijn zaak geschiedde, en daar vooEdeel van trok. Binnenshuis door p.l voorzag hij de spelers op de tweede .verdieping van dranken, wat hem na het sluitingsuur ,van zijn café des "te ge makkelijker viel, daar Jij zijn particuliere wo ning op de (derde verdieping had. Zooals reeds gezegd .achtte de politie Maandag avond het oogenblik gekomen om in te grijpen. Een inspecteur van politie begaf zich mét een aantal manschappen naar Jet Damrak. Men drong zonder veel opzien fe baren tot de tweede ver dieping door, waar pen in burger gëkleede agent aan het luikijje .in de deur klopte. Toen dit geopend werd stak Jij zijn hand er 'door "heen en opende de jdeur. „Handen omhoog", klonk jtoen het bevel vAi de met. de pevolver in de vuist achter hem aan komende politiemannen. Niet minder dan .achttien paar handen gingen omhoog. Het speelgerei, alsmede het op tafel liggende geld en Je aanwezige 'drankvoorraad, werden in beslag genomen. De achttien bezoe kers zijn daarop paar bet politiebureau aan de Warmoesstraat overgebracht. Nadat de v'erhoo- ren waren geëindigd, .konden de arrestanten, na dat tegen hen procesverbaal was opgemaakt, ver trekken. Gok tegen (den caféhouder is proces verbaal opgemaakt. voorkomen. Om één uur feed Marie Armani regelrecht naar de Bourbonkade, nummer negen. 'XXII. Jean Soliva was, gelijk gezegd is, Edmonl Labron naar diens woning gevolgd. In de rue de Miromesnil gekomen, wipte hij uit zijn huur rijtuig, betaalde zijh "koetsier, maar gelastte hem, nog even te wachten. Hij verzekerde zich om trent de omstandigheid, dat Edmonds fiaker daar nog altijd stond en keerae naar zijn koetsier terug. „Ik huur je nog verder af," zei hij. ,Z,iet gé den fiaker, die daar staat te wachten? W.elnu, zoodra die met een heer er in Wegrijdt, moet je hem volgen en zorg daarbij, 'dat je hem niet uit het oog verliest. Op een goede fooi kunt ge staat maken." „Uitmuntend mijnheer!" Soliva ging in het huurrijtuig en hield, in een hoekje geleund, het oog onafgewend gericht op het huis met het nummer 87. De koetsier dacht van zijn kant: „Dat's een verkleede politieagent, die een dief op de hielen ziti Spoedig verscheen Edmond Labron, besteeg zijn plaats in het rijtuig en reed weg. Gevolgd door den fiaker van Soliva. Zoo begon de jacht nogmaals.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1928 | | pagina 1