NT EU WE S U
MOEDER EN MARTELARES
No 113
Donderdag 27 September 1928
37e Jaargang
StemmingsbeeldGroentenland
Nieuwstijdingen
IRTERG. TELEPHOO* 51
LAMEDIJOR COURANT
Dinsdag, Donderdag en Zaterdag Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier
Abonnementsprijs
per 3 maanden f 1.15 Uitgave: Firma J. H. KEIZER. Redacteur I. H. KEIZER. Bureel Noordscharwoude. Groote letteie naar plaatsruimt*
Advertentiën van 15 regels 7S
oent, elke regel meer 15 cent.
Nog niet zoo keel lang geleden, las ik een leuke
Duitsche mop, te Keulen getapt. Die grap stond
in 't deftige Handelsblad, idus mag ik hem Vrije
lijk navertellen.
Welnu, de Duitsche steden probeeren op alle
manieren de aandacht te trekken, de eene stad
wil absoluut niet Voor de andere onderdoen.
Dusseldorf organiseerde een tentoonstelling.
Keulen moest ook een tentoonstelling hebben.
Dusseldorf heeft er eeu strop aam gehad, dus
moest Keulen óók izijn strop hebben.
Heel leuk wordt daar door de naijver kier steden
getypeerd.
Zoo zou ik óók kunnen zeggen (ware ik wat
ondeugend): Warmenhuizen bouwt een veiling,
Noordscharwoude een reuzen-overkapping, dus
moet Broek óók bouwen.
Aangezien ik niet ondeugend ben, zég ik zoo
iets natuurlijk niet. Maar 't neemt niet weg, dat
de L.G.IC weer plannen heeft, zij kocht een flink
pand met ruim erf. Nu heb ik dit nieuwtje voor
't eerst j.l. Zondag hooren vertellen, Maandags
is me verzekerd, dat op 't terrein een pracht"
autogarage zou komen. Niet onmogelijk, heb ik
toen gedacht, want ide vertegenwoordiger van
Koophandel in de L.G.p heeft indertijd aange
drongen op een staanplaats voor auto's, teneinde
de dorpsstraat vrij ite houden.
Maar Dinsdags vernam ik weer iets anders;
toen wist men met zekerheid te vertellen, lat
er een prachtpakhuis zou verrijzen voor de nieuwe
eultures. Zelfs wist men van bizonderheien
naast een reuzenloods voor tomatensorteering, zou
een dito verrijzen itfoof 'ja, dat raadt ge zóó
maar niet de uien.
In allen ernst is me verteld, dat de L'.GJC
een uiensorteermachine zou koopen, electrisch ge
dreven, met enorme capaciteit. De bouwers be
hoefden niets meer te doen 'dan de uien af te
Staarten, ze behoefden heelemaal niet meer te
sorteeren, ze kunnen 't veldgewas naar de machi
ne brengen, die lioet alle werk. De nep apart,
drieling en gewone en alsmede grove uien netjes
gescheiden. Wat 'n arbeidsbesparing!
Of de machine ook automatisch weegt, de baal
toenaait en er een TJ.C.B-label aan zou binden,
wist men niet met zekerheid te zeggen.
Terloops even bij een autoriteit informeerendi
kreeg ik 't 'zeer diplomatische antwoord lat
't pand was aah'gekocht in verband met de nieuwie
cultures.
Over sorteermachine heb ik toen maar n'iets
gevraagd..
Of er ook belangstelling is voor de publieke
zaak
Over uien gesproken.
Met bizondere belangstelling heb ik dezer da
gen dit product eens bekeken, verschillende par
tijen zelfs.
Nu zijn de uien tot beden zeer mooi droog ge
weest, ze rammelden en dat is je iware. Zoo op
't oog zijn de uien prachtig en heusch, ze zijn
dooréén genomen mooi.
FEUILLETON
bd)
Soliva sprong ïn den eersten fiaker dien hij zag
en riep den "koetsier toe. „Goed drinkgeld, hoor!
Maar zoo vlug 'als de wind naar de rue Miromes
nil!" i u
„Best! Vooruit, Coootte!" De zweep knalde
en de merrie kwam in een draf."
Marie Armand was geheel veranderd, sedert
haar vader haar had beloofd, dat Edmond' La-
bron haar echtgenoot zou worden. De toekomst
scheen haar rooskleurig. Ze was niet meer zoo
bleek. Zij lachte en zij hoopte.
Des Zondags bleven vader en dochter groten
deels in elkanders gezelschap. Op dezen Zondag
maakte Marie vroeger dan gewoonlijk toilet en
trad daarop het studeervertrek vam den millionair
binnen.
Ernst Garaud maakte zich zeer bezorgd ovu-
de vragen, die hem door "Marie zouden gedaan
worden omtrent Edmond Labron en omtrent diens
bereidwilligheid bij het aannemen van ^t gedane
voorstel. Hij was daarom tot het besluit geko
men, dat hij Marie zoo weinig mogelijk in ie ge
Er loopt een enkel partijtje door m'et schimmel,
waar dit euvel sterk optreedt, vindt men gemeen
lijk ook rotte exemplaren.
Nu tro k't miju aandacht, dat er nog al wat
uien zijn met sterke, schier niet af te breken
stalen; in de stalen zit nog al wat vocht. Nu
behoeven dezulken nog geen. pijpen te wezen,
neen, dikstalen 'zijn 't niet.
Tot voor enkele dagen wisten dé bouwers om
Medemblik en de Streek met zulke stijve, sterke
stalen wel raadze sneden de gewoonkveg af.
Zoo zag ik j.l. Zaterdag ergens zal ik maar
zeggen een partij grove praehtuien, die kaal
waren geeneden als een biljartbal. De aanvoerder
kreeg zijn gemiümeterde siepels netjes mee naar
huis.
Het bestuur van de veilingsvereeniging te
Grootebroek heeft een advertentie doen plaatsen,
dat uienstalen met èen mes niet mag. ('t Geval
heeft zich daar niet voorgedaan). Nu wilde ik
graag eens weiten, wat toch Wtel de oorzaak van j
die stijve stalen kan zijn en dan trek ik maar eeh
paar bouwers aan 'hun jasje en vTaag.
Vrij eenstemmig was hun oordeel; zij weten
het aan 't koude voorjaar, waardoor de uiengroei
stil heeft gestaan.
Ondanks de mooie nazomer zijn véle exempla
ren niet plukrij'p. -En nu hebben vele bouwers
gewoonweg den tijd niet afgebracht en zijn on
danks de onrijpheid toch tot uitdoen der uien
overgegaan. Een m.i_ een Zeer aannemelijke ver
klaring. 11
Aan den Langendijk moet ©en bouwer zijn,
die de rijpheid heeft willen forceeren, door 't
gewas met chili te bemesten. Hij had al „idriemaal
chilied en nach 'gingen ze niet kapot."
Eendvogel, is hem toen lachend gezegd, blijf
doorgaan met chilistrooien en je houdt je uien
groen tot kerstmis toe.
I 1 I I i
Van uien naar bloemkool is geen groote over
gang.
Van de bloemkoolsorteering wil ik niet al te
veel zeggen, "'k Houd er geen beschouwing oveK
doch wil me bepalen tot het rel'eveeren van feiten.
Zoo is me bekend, dat ©en tVee-tal kooplui stel
lig van plan waren, jl. Vrijdag te Broek te laden
Toen ze echter van de sorteering van j.l. Donder
dag óf vernamen, óf hadden gezien, hebben ze er
feestelijk voor bedankt, de risico van weigering
in 't buitenland te loopen en dekt'en hun behoef
ten dien Vrijdag te Bovenkarspel en Medemblik.
Daar waren Üe bouwers zeer tevreden over
de levendige vraag naar hun product.
Nog een paar jaartjes zóó en de beroemde Broe-
ker markt wordt voor 't product bloemkool zoó'n
veiHngkje voor 't binnenland.
En dc Broekers zullen tóch zeggen onze
bloemkool is best!
Over bloemkool houd ik geen beschouwing
meer.
Er Wordt alom in ons gr'oentenlanid gesproken
over de kool, de wiuterkool Wel te verstaan.
ilegenheid moest stellen, om hem met dergelijke
vragen te bemoeilijken. Ook de dingen, die hij
met Jean Soliva besproken had, hielden zijne ge*
dachten bezig en 'ieden hem, in tegenstelling van
andere Zondagen, naar de eenzaamheid verlangen.
Hij maakte dus de beweging van iemand, die te-
gen zijn zin in zijne werkzaamheden gestoord
wordt, toen hij zijn dochter het studeervertrek
zag binnenkomen. j
Marie ontging die beweging niet. „Stoor ik
u?" vroeg zij.
j „Ik zit, om je de waarheid te zeggen,lief kuil,
in groote becijferingen verdiept, die ik moeilijk
kan laten liggen," antwoordde de millionair met
ee ngedwongen lachje. „Maar hu je hier eenmaal
bent, moet ik gauw een kus van je hebben."
Marie kuste haar vader en zei toen:- „*U is
gisteren laat naar huis gekomen; we hebben dus
nog geen plannen gemaakt. "Wat zullen we van
daag uitvoeren?"
„Ja, ik heb zooveel te doen, dat ik wel den
ge'heelen dag aan 't werk zal moeten blijven."
„Werken op Zondag? Maar van avond dan?'
,'Van avond heb ik vergadering."
,'We zullen toch samen ontbijten en dineereti
Ontbijten ja, maar of ik thuis zal kunnen
dineeren, betwijfel ik zeer.
„Hoe jammer."
„Waarom?"
Ik had zoo gehoopt, dat n Edmond Labron
hiér aan tafel zou hebben gevraagd al was
't Staat er niet slecht voor is de algeméene
opinie. Zoo was 't ook met de vroege aardappelen,
hoorde ik vandaag nog droogweg opmerken.
Over den stand ■toin 't gewas hoort men zeer
verschillend spreken. Zeer vfelen zeggen zeer be
slist, dat er minder roede kool zal zijh dan 't
vorig jaar. In 't rayon van "den Noordermarkt-
bond zijn er heel wat -is me verzekerd die
de helft van 't vorig jaar niet zullen telen.
Weer anderen meenen, dat de oogst van 1928
zoo ongeveer gelijk zal zijn met die van 't vorig
jaar.
Nu is het niet tegen te spreken, dat de stem
ming ten opzichte van 't wintergewas zeer op
timistisch is. Men redeneert als volgt: September
is eigenlijk de slechtste groenten, althans kool
maand van 't heele jaar. Er is volop andere
groenten en nog al wat fruit. En ondanks dat
is er een willige stemming voor "kool. Boode kool
mooi klein goed. brengt al haast f 7 op,
voor September een reuzenprijs.
Be witte kool is in prijs gestegen, met de uien,
zo ovan 't zwat, gaat 't zeer goed. Men wil
ons goed koopen.
Te Warmenhuizen is een uitgezocht peroeel
roode kool is althans beweerd voor f 50
per snees verkocht.
Van verkoop per snees aan prijzen van f 35
f 40 hoort men schier al den dag.
Nu is er groote belangstelling voor den stand
van 't gewas In Duitschland. Sahrijf daar vooral
eens over, is gevraagd.
Welnu, voor zoover ik geïnformeerd ben, is
de srtani van de kool in Mecklenburg en "Holstein
goed te noemen. Men rekent op een kwantum
van minstens 10.000 wagons kool. Kooplieden,
die deze Duitsche strekfen bereisd hebben, achten
het niet uitgesloten, dat de oogst grootier zal
zijh.
Men begint zich óók dajr meer en meer toe
te leggen op koolbewaren; mien weet, dat 't zeer
schadelijk is, de massa ih den herfst op de markt
te werpen, waardoor overvoerde markten komen
met slechte prijzen.
De Duitschers gaan tot het bewaren in koelhui
zen over. Natuurlijk behoeft men zich ovier de
Duitsche koolbewaring voorloopig nog niet veel
zorg te maken. Kool overhouden leert men niet
tusechen negen en twaalf voormiddag.
Meer naar Jt Zuiden van Europa schijnt de
groentenoogst tegen te vallen.
Wat ons Groentenland straks in December 't
meest noodig heeft Een weekje strenge kou, dan
za 't wel weer loopen. Voor dezle Wieek genoeg.'
leiding. Het is gebleken, dat er op één avorid en
nacht meermalen bedragen fat duizend gulden
INVAL IN EEN SPEELHOL.
In den nacht van Maandag op Dinsdag heeft,
naar „Het Volk" pieldt, de pólitie een inval ge
daan in een ,huis, waarvan haar was gebleken, dat
op eender verdiepingen reeds sedert geruimen
tijd een speelhol jwas gevestigd.
De tweede verdieping ,van het perceel 44 aan
het Damrak is pis kantoorlokaal verhuurd aan
een zakenman, die jte Den Haag woont en daar
slechts enkele uren per dag tot na Beurstijd ver
toeft. Deze heeft fot het schoonhouden van zijn
kantoor een diamantbewerker jn dienst genomen,
die daarvoor in Je ochtenduren zorg draagt. An
dere bemoeiingen heeft Jij met de kantoorlokali
teit niet. Zonder medeweten van den eigenaar
echter heeft hij, paar onlangs is gebleken, het
kantoorlokaal voor de pvonSuren 'verhuurd aan
eenige lieden uit Jonker-Amsterdam.
Deze heeren vestigden ,in het kantoor van den
Haagsehen zakenman een gelegenheid, die spoedig
in de kringen ,van hazardspelers algemeen be
kend was en pich dan ook avond aan avond tot
diep in den pacht in èen druk bezoek verheugen
mocht.
De diamantbewerker streek als huur een be
drag van f7.50 per avèkid op.
Voor de ramen werden iederen avond zware
gordijnen gehangen, opdat pien van "de straat
geen licht zou pien branden.
De exploitanten van dit speelhol hadden bij het
hazardspel het Jeruchte „mijn en dijn" de
't maar Voor het tweede ontbijt."
„Onmogelijk. Hij had voor zijn vertrek nog
vele beschikkingen te doen, want hij moest ❖oor
onze zaak naar Bellegarde, waar niéuwe machines
onder zijn toezicht, in werking zullen worden
gebracht. Minstens drie weken zullen daarmee
heengaan en dit werk van vertrouwen, hem door
mij opgedragen,, is de eerste schrede tot zijn
toekomstig compagnonscnap."
„O, dat wil ik gaarne aannemen, maar nu blijf
ik den geheelen 'dag zonder gezelschap. Wat zal
ik aanvangen?" Nu, ik moet daarover nog eens
nadenken. Ik zal u niét verder ophouden en u
niet meer lastig vallen, tot het uurtje ❖an ons
ontbijt."
Marie verliet haar vader, die 't gelukkig vond,
dat hij zoo gemakkelijk aan een gesprek over Ei-
mond was ontkomen.
De jonge dame bleef tot elf uur op haar
kamer en kwam toen, in een sierlijk toilet, be
neden.
„Hoe prachtig!'' riep haar vader opgetogen.
!,,Je ziet er uit als een engel! Welke plannen
hebt ge wel gemaakt?"
„Ik denk een paar vriendinnen te gaan bezoe
ken en als ik ze niet thuis mocht treffen, ga
ik een rijtoer maken in het bosch van Boulogne.
Zoo ik een langen dag thuis bleef, verveelde ik
mij doodelijk."
Zich hierop tot 'den kamerdienaar wendend,
beval zij, dat 'tegen één uur de Victoria moest
Het is der politie, bij het observeeren van dit
speelhol, dat uiteraard piet groote omzichtigheid
geschiedde, ook nog gebleken, 'dat de in het be
nedenhuis -gevestigde caféhouder ,wist wat er bo
ven zijn zaak geschiedde, en daar vooEdeel van
trok. Binnenshuis door p.l voorzag hij de spelers
op de tweede .verdieping van dranken, wat hem
na het sluitingsuur ,van zijn café des "te ge
makkelijker viel, daar Jij zijn particuliere wo
ning op de (derde verdieping had.
Zooals reeds gezegd .achtte de politie Maandag
avond het oogenblik gekomen om in te grijpen.
Een inspecteur van politie begaf zich mét een
aantal manschappen naar Jet Damrak. Men drong
zonder veel opzien fe baren tot de tweede ver
dieping door, waar pen in burger gëkleede agent
aan het luikijje .in de deur klopte. Toen dit
geopend werd stak Jij zijn hand er 'door "heen
en opende de jdeur.
„Handen omhoog", klonk jtoen het bevel vAi
de met. de pevolver in de vuist achter hem aan
komende politiemannen.
Niet minder dan .achttien paar handen gingen
omhoog. Het speelgerei, alsmede het op tafel
liggende geld en Je aanwezige 'drankvoorraad,
werden in beslag genomen. De achttien bezoe
kers zijn daarop paar bet politiebureau aan de
Warmoesstraat overgebracht. Nadat de v'erhoo-
ren waren geëindigd, .konden de arrestanten, na
dat tegen hen procesverbaal was opgemaakt, ver
trekken. Gok tegen (den caféhouder is proces
verbaal opgemaakt.
voorkomen.
Om één uur feed Marie Armani regelrecht
naar de Bourbonkade, nummer negen.
'XXII.
Jean Soliva was, gelijk gezegd is, Edmonl
Labron naar diens woning gevolgd. In de rue
de Miromesnil gekomen, wipte hij uit zijn huur
rijtuig, betaalde zijh "koetsier, maar gelastte hem,
nog even te wachten. Hij verzekerde zich om
trent de omstandigheid, dat Edmonds fiaker daar
nog altijd stond en keerae naar zijn koetsier
terug.
„Ik huur je nog verder af," zei hij. ,Z,iet gé
den fiaker, die daar staat te wachten? W.elnu,
zoodra die met een heer er in Wegrijdt, moet je
hem volgen en zorg daarbij, 'dat je hem niet uit
het oog verliest. Op een goede fooi kunt ge
staat maken."
„Uitmuntend mijnheer!"
Soliva ging in het huurrijtuig en hield, in een
hoekje geleund, het oog onafgewend gericht op
het huis met het nummer 87.
De koetsier dacht van zijn kant: „Dat's een
verkleede politieagent, die een dief op de hielen
ziti
Spoedig verscheen Edmond Labron, besteeg
zijn plaats in het rijtuig en reed weg. Gevolgd
door den fiaker van Soliva.
Zoo begon de jacht nogmaals.