Raad Noordscharwoude
MOEDER EH MARTELARES
Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier
No 127
Dinsdag 80 October 1928
37e Jaargang
SET
Een nieuw
Gemeentehuis
sa
NIEU W E
LANGED1JKER C01TR4NT
Deze courant verschijnt
Dinsdag, Donderdag en Zaterdag
per 3 maanden f 1.15 Uitgave: Firma 1. H. KEIZER. Redacteur J. H. KEIZER. Bureel Reordscliarwoude.
Advertentiën van 15 regels 7S
oent, elke regel meer 16 cent.
Groote letters naar plaatsruimte
De raad. vergaderde gistermiddag 5 uur ten
raadhuize.
De voorz., de E.A Heer Jhr. A. L. van Speng-
Ier, opent de vergadering met welkom, daarbij
mede loeiende dat oe heer Broersen wegens onge
steldheid ide vergadering niet kan bijwonen en
voegt hieraan toe den wensch op leen spoedig her
stel.
Hierna worden door den Secretaris, id'en heer
K. G. B einders de notulen van de vorige ver
gadering gelezen, die onder dank onverandjePd
worden goedgekeurd.
Hall zegt voctz., dat deze vergadering is belegd
in verband met ie stichting van een nieuw raad
huis.
Ik wil, zoo gaat ZJE,A verder, idaarbij nog
eens memoreereu, dat op voorstel van B. en W.
door uw college werd besloten aan B. en W:
opdracht te geven tot het indienen van plannen,
voor den bouw van een nieuw raadhuis.
De raad onderschreef daarbij volkomen de me-
dedeelingen van B. en Wi. omtrent den toestand
van het tegenwoordige geboujw, dat niet meer aan
de meest matige eischan voldoet. Het gebouw
is slecht, zoowel van binnen al? van buiten.
Aan onderhoud is weinig meer ten koste gelegd,
omdat men met het laarvoor uitgegeven" geld
toch niéts meer bereikte.
In 1922 werd het gebouw eenigszins bewoon
baar gemaakt door verandering van dit lokaal.
Echter is dit niet alleen onvoldoende voor hst
eerste huis van de gemeente, maar ook onvol
doende voor de vergaderingen van den Gemeen
teraad.
In verband met deze plannen is natuurlijk ook
de finantieele toestand van d'e gemeente nauw
keurig gadegeslagen, en jnag geconstateerd wor
den, 'lat die toestand geen bezwaar oplevert om
tot den bouw van een niepw raadhuis over te
gaan.
Niet alleen hopen wij dat die toestand zal voort
gaan zich zoo te ontpkxnen, maar zeker is er ook
eenige aanwijzing dat de toekomst voor de ge
meerite zeer gunstig is.
In 1871 werd lit gebouw verboujwd van een
particuliere woning, tot een huis, dat den wijd-
schen naam van gemeentehuis draagt.
Bedroeg het aantal zielen toen 781, thans in
1928 bedraagt dit ruim 1900 zielen. En dat het
zielental in de laatste jaren sterk is gestegen,
moge blijken uit het feit, dat de afgeloopen 25
jaren het zielenaantal is verdubbeld.
Wij behoeven echter niet alleen naar onze ge
meente te zien, maar de gemeenten, die een vei
ling bezitten, gaan een mooie toekomst tegemoet;.
Bij de thans aanhangige plannen, dienen wij
FEUILLETON
110)"
Lucie, een onmacht nabij, scheen op het punt
van ineen te zinken.
Paul Armand bemerkte dit en schoof haastig
een stoel voor haar bij. „Ge zijt zeer vermoeid,
juffrouw, ga zitten," zei hij.
Marie Armand ergerde zich over die beleefd
heid van haar vader. „Ik wil nu die kleeding met
aanpassen," zei ze wrevelig. ..Juffrouw Lucie
kan dus wei naar huis gaan. Zij werkt trou(w!ens
lang genoeg voor mij, om mijn maat te weten.
Het passen kan dus in 't vervolg achterwege
blijven. Ik zal zelf dezer dagen wel bij madame
Augustine aankomen." T
Dat was een zeer duidelijke wenk, die Lucie
wel begrijpen moest. Haar hart was vol verdriet..
Zij groette en verwijderde zich met hare doozen,
zien zelve te vergeefs afvragend, wat zij meju
frouw Armand in den weg kon hebben gelegd.
Toen zij bij moeder Mi ia terug kwam klaagde
Lucie haar nood, maar zij1 werd dadelijk getroo.
met de opmerking: „Let daar niet op, mijn schat
Bedenk, dat juffrouw Armand zeer ziek is en da
een langdurig lijden iemand dikwijls gri ig
humeur maakt."
daarom ook het oog te richtem op de toekomst.
Vele gemeentten, die zich een nieuw raadhuis
bouwden, hebben dit te klein gedaan, en geen
rekening gehouden met de toekomst.
Ook is natuurlijk stilgestaan bij de wijze waar
op gebouwd moet worden ten opzichte van Net ter
rein.
ITw raaiscollege meende dat h'et meest ge
schikte terrein was, waarop het tegenwoordige
gebouw staat. Hierbij is tevens gewézen op het
terrein, het tuintje hiernaast gelegen, in verband
met de uitbreiding die aan het nieuwe gebouw
wordt gegeven.
Tevens is een gedeelte grond bij dit eigendom
beslagen door een particulierê woning.
Echter hebben B. en W. teVens uitgezien naar
andere terreinen, maar deze bleken onverkoop
baar.
In verband met het gememoreerde, stellen
B. en W. thans voor, in het openbaar te bekrach
tigen het besluit dat reeds in comité genomen
word, om aan te koopèn het terrein van den
heer J. "Wink voor een prijs van f 4000.
B. en W. en uw raadscollegë zijn overtuigd dat
dit een behoorlijke prijs is, terwijl Net terrein kan
worden aanvaardt 1 April 1929,.
Door den heer Kwalijk wordt gevraagd of 1
April niet wat laat is. Ean gaat ér weer e'en jaar
voorbij voor hot voor elkaar is.
De voorz. zou het ook aangenamer vinden wan
neer het vroeger kon, maar m'en moest ook reke
ning houden met de belangen van belanghebbende.
Voor dien tijd kunnen echter verschillende'rege
lingen worden gemaakt, zooals het maken van'het
bestek, sloopen van het gebouw enz'. Misschien
dat het meevalt en wij nog derder kunnen begin
nen.
De heer Kwadijk acht het 'wenseEelijk dat de
aanbesteding eerder wordt gehouden.
De heer Ootjers zegt, dat al die dingen voor 1
April kunnen plaats hebben, en men dan 2 April
kan beginnen. Voor 1 April kan ook al reeds met
het sloopen van het raadhuis begonnen worden
Hierna wordt met algemeen© stemmen tot den
bouw van een nieuw raadhuis besloten en tevens
tot koop van het terrein van J. Wink.
Be voorz. zegt dan dat B. en W, zeer verheugd
zijn dat dit besluit thans is genomen.
Het is een zeer gewichtig besluit waarmede
ik u allen feliciteer en hoop dat u allen in 1929
bij de inwijding aanwezig zult kunnen zijn.
De heer De Geus vraagt of B. en W. al een be
sluit hebben genomen, waar zij hun bivak zullen
opslaan.
Eg voorz. antwoordt van niet, maar zij zullen
een andere lokaliteit zoeken voor de vergaderin
gen. Echter meen ik thans verplicht te zijn dank
te brengen aan wethouder 'Ootjers voor zijn vele
bemoeiingen, al waren het niet altijd even dank
bare. Door zijn bemiddeling is zeker deze zaak tot
stand gekomen.
Ook een woord van dank aan weth. Barton
voor zijn modewerking, die uitvoering mogelijk
Iu behandeling komt thans een adres van Net
B;.K. schoolbestuur te Noordséharwoude waarin
XLIV.
intusschen zei Paul Armani tegen zijn doch
ter: „Dat meisje is werkelijk een mooi kind en
ik begrijp ©enigszins, dat Edmond haar zoo n wei
nig het hof beeft gemaakt, maar een 'dergelijke
liefdesgeschiedenis is nooit van langen duur, want
in zijne brieven schrijft hij telkens over u. Ge
loof me, hijbemint u reeds, zonder Jat zelf te
beseffen. Wat ik zeggen wil, je hebt mij vroe
ger eens verteld, nietwaar, dat die Lucie in een
vondel ingshuis werd groot gebracht, dat zij" va
der noch moeder heeft gekend en dat zij alleen
onder het nummer „negen" moét zijn ingeschre
ven geworden?"
„Ja, dac heb ik u, geloof ik, verteld, maar ik
begrijp niet, hoe u je zoo plotseling voor dat
meisje interesseert."
Wel omdat ik overtuigd ben, dat Ldmond
Labron,' die van eeue gedistingeerde afkomst is.
onmogelijk kan trouwen met eene vondeling, u«
een nummer heeft, in plaats van een naam."
De vader stond op, troostte Marie en ging
daarop hoen, na haar hartelijk te hebbeu gekust.
Paul Armand had zijne dochter nogmaals om
trent Lucie's kindsheid ondervraagd, omdat het
eenmaal opgevatte denkbeeld, dat het meisje een
kind van Johanna Fortier moest zijn, hem met
meer verliet. Allereerst moest hij pu Jean Soliva
ia kennis stellen met het feit, dat ie aanslag
<yn Lucie's leven volkomen mislukt was.
De millionair gebruikte een huurrijtuig en liet
gevraagd wordt om een subsidie voor de fröbel
en bewaarschool.
Be voorz. zegt dat het vorig jaar'hiervoor een
minderheid en meerderheid bestond!. Zoo is dit
nu ook het gevad. De meerderheid, de beide wet
houders, stelt voor om deze bijdrage niet te véï-
loenen, terwijl de minderheid, onder ge tee ken d|d,
voorstelt om een subsidie te verleenen van f100.
De heer Z,ut acht een dergelijke instelling wel
nuttig. En al is het dan geen f 100, dan zou hij
toch f 50 willen geven.
De heer Ootjers zegt op hetzelfde standpunt
van het vorig jaar te staan, en is niet zoo Gver-
tuigd van dit nut.
De voorz. is er ook niet voor om dergelijke in
richtingen te stichten van gemeeiftewege, maar
zoo inen tc-t stichting overgaat van andere zijde,
juicht nij dit zeer to:. Een subsidie wordt door
Z.E.A alleszins gewettigd geacht.
Het verzoek hierna in stemming gebracht,
wordt met 5 stemmen tegen èn 1 voor (die Van
den heer Z«t) verworpen.
Rondvraag.
Door den heer De Geus wordt gevraagd of de
vo»rz. neg geen prae-advies heeft op zijn vraag
om de gascommissie-vergaderingen openbaar te
maken.
De voorz. antwoordt dat dit prae-advies in de
velgenie vergadering zal worden uitgebracht.
Hierna sluiting.
Buifteniand
EEN VREESELIJKE MISDAAD TE
HONOLOELOE.
Een geheel eiland in opwinding
Een lezer van het „Haarlemsch Dagblad
gaf a3-n de redactie van dit blad inzage van
een door hem ontvangen brief van een fami
lielid te Honoloeloer, die een even levendige
a.s uitvoerige beschrijving bevat van een
drama, dat dit kleine Zuidzee-eilandje met
zij|n ideaal klimaat dagenlang in rep en roer.
hield. 11
Op Dinsdag 18 September ontvmg de di
rectrice van een der lagere scholen op het
eiland de telegrafische mededeeling, dat de
moeder van een harer leerlingen een automo
biel-ongeluk had gehad en dat iemand op weg
naar de school was, om haar tienjarig zoontje
te 'halen.
Vijf minuten later hield een gesloten auto
voor d» school stil. Een Japansche jongeman
gekle d in een wit ,'costuum, stapte uit en zei
dat hjj het jongetje kwam halen. De directrice
meenende at zij met een beambte van bet zie
kenhuis te doen had, aarzelde niet en list hst
ventje meegaan. Dit gebeurde des ochtends tc
10 urn".
Om (half twee in defcl namiddag van den
zelfden dag bezorgde een loopjongen op het
kantoor, waar de vader van 't knaapje werk
zaam was, een brief, waarin medegedeeld werd
dat het jongetje ontvoerd was en dat de vadiei
hem kon terugkrijgen op voorwaarde, dat hij
25.000 gulden betaalde; die hjj des avonds op
een aangeduide plaats moest brengen. De brief
bevatte verder de waarschuwing, dat de vader
besoionneerd werde n dat zijn zoontje onmid
dedijk zou vermoord worden, wanneer de poh-
ti i in de zaak gemengd werd. De brief was
get eekend K.K.K., de Drie Koningen en onder
deze handteekeningen waren drie kroontjes ge-
teekend. f
Men kan zich -de ontzetting' van iJen Vader be
grijpen. Hij telefoneerde onmiddellijk naar zijn
huis ,maar zijn vrouw zei, dat ze niet beter wist,
of het kind was op school. Hij telefoneerde daar
heen en men vertelde, 'hem van den Japannier,
die het kind 'sochtonds had gehaaldi onder het1
voorwendsel van het automobiel-ongeluk, dat na
tuurlijk gefingeerd was. Zoo omzichtig mogelijk'
riep de vader thans de hulp van detectives in en
wachtte den avond af. Tegen negen uur werd hij
aan de telefoon geroepen, waar een stem hem be
val .onmiddellijk met het geld naar de afgespro
ken plaats te gaan, waar hij een bepaald teéken
moest geven met zijn autolampen. De vader durf
de niet anders doen dan het bevel opVolgen en!
toen hij op de bewuste plaats kwam, stapte spoe
dig een gemaskerde man uit het struikgewas,
en beval hem naar een zeer eenzamen donkeren!
weg tc rijden. Daar moest hij stoppen, uit de auto
'gaan én "het 'geld uittellen. Toen de ongelukkige
vader f 10.000 had uitgeteld, hield hij op ën
eischte dat au eerst zijn zoontje gehaald zou
worden. Goed zei de gemaskerde en ver
dween in de boschjes. De vader wachtte en waéht-
te, maar er kwam niets, het bleef doodstil, zoo-1
dat hij tenslotte 'in wanhoop maar naar huis reed.
De ouders brachten een vreeselijken nacht .door,
maar het kind kwam niet terug. Den volganden.
morgen was de geschiedenis bekend „en de bla
den verschenen mét speciale edities. De geheele
bevolking van het eiland hielp bij het zoeken en
daar er weinig politie op het eiland is, werden de
soldaten er op 'uitgestuurd, de leden van het vrij
willigerscorps en de padvinders. 'Men vond niets.
'NMidiidags verscheen een oude Japanner op het
politeibureau met de 'mededeeling, dat hij de be
stuurder was van 'de taxi, die end Japanner met
het kind gereden had. Hij had moeten rijdien naar
het strand van 'Waikikie waar Je inzittenden wa
ren uitgestapt, om te verdwijnen in de gronden
van het Royal 'Hawaiian hotel.
Men kwam met deze mededjeeling niet veel ver
der. De nasporingèn werden voortgezet, alle au
to's werden aangehouden, "alle hotels werden sys
tematisch 'doorzocht 'geen spoor was te vinden.
Het eiland was hu in een staat van groote op
winding geraakt, men sprak over niets anders
meer, de handel 'en bedrijven stonden nij wel stil.
Plotseling öp den derden dag publiceerde de
„Star Bulletin" een door haar ontvangen brief,
waarin de „'drie 'koningen" bekend maakten, dat
zij het arme ventje 'hadden vermoord en dat zij
zich een week later zelf bij de politie zouiden aan
geven, als zij Voordien niet gevangen waren. Een
paar uur later werd het vreeselijk verminkt lijkje
van het kind 'gevonden in struikgewas achter
een der hotels, waar den géheelem gad een stroom'
zich daarmede naar 'de avenue Clichy brengen.
Tevergeefs liet hij evenwel de bel bij Soliva s
tuindeur overgaan; niemand deed hem open, want
Soliva was niet thuis. Toornig stampt© Paul
Armand op don grond, maar na een weinig tot
kalmte te zijn gekomen bracht hij zijn notitie
boekje te voorschijn en schreef op een der
blaadjes
„Zoo gij voor vijf uur thuis zijt, kom dan on
middellijk naar Courbevoie. Komt ge na dien
tijd ten uwent, dan verwacht ik u vanavond om
tien uur in het café de la Pjrix, op het opera-plein.
Dringend 1"
Hïj scheurde het blaadje los en stak het in 1:
brievenbus van de tuindeur, waarop hij zich naai
zijn fabriek begaf.
Sedert hij zijn omgang met Amanda Regamy,
gestaakt had, bezocht Jean Soliva, onder gewoon
te weder de speelhuizen. Als een voorzichtig
speler zette hi; evenwel slecht? kleine somma:
op het spel.
Op dien .dag was hij na het tiweede ontbijt een
speellokaal binnen gegaan. In spijt van zijn klei
nen inzet, Verloor hij spoedig 'door aanhoudend
ongeluk, honderd franks. Hij hald geen geld meer
bij zich. Om de verzoeking te wederstaa®, stak
hij namelijk bij het van huis gaan slechts zooveel
bij zich, als hij durfde verliezen.
Slecht gehumeurd ging hij tegen vier uur naar
huis. vond het met potlood geschreven briefje
van Paul Armand, en was geheel verbaasd over
edn inhoud. Wat kon er zijn voorgevallen?
Min of meer ongerust, voelde Soliva zijn beurs
en reel naar de fabriek van Courbevoie.
Ilij vond Paul Armand, met een somber gelaat
zijln komst afwachtend.
„Je hebt ons in eene fraaie verlegenheid ge
bracht!" begon de millionair toornig. „Lucie
„Leeft zij?" riep Soliva verbleekend. „Onmo
gelijk mijn mes moet haar door het hart zijn
gegaan. Men heeft u voorgfeloen."
„Ik heb haar gezien en gesproken, Soliva; bij
mij aan huis. Uw mes is op het borstbeen afge-
geden. Zij heeft haar werk reeds hervat en hin
dert mij in mijne plannen erger dan ooit.
,Alle duivels!" mompelde Jean Soliva mét
geb lalde vuisten. „Dat noem ik ongelukkig zijn.
Zij heeft mij wellicht gezien en zou mij vroeg
of laat kunnen herkennen."
„Geen nood! De duisternis en de schrik hebben
haar belet iets van u te onderscheiden. Zij heeft
aan de politie niet kunnen zeggen, hoe haar aan
rander er moet hebben uitgezien. Men schrijft
dan ook den aanslag toe aa nstruikroovers, welke
die streken onveilig boeten te maken."
„Dan zit er voor ons niets anders op, dan "het
Ispel van voren af aan te beginnen!"
„Neen, dat gaat niet. Een tweede aanval op
dezelfde persoon zou te gevaarlijk worden en we
moeten zorgen, dat er geen verdenking op ons
kan vallen."
„Je geeft dus de 'geheele zaak op? vroeg
Soliva.
