us a.
IEDER El KJUTELAIES
Wetenschappelijk Nieuws
Buitenlandsch Overzicht
W^l beeft de Duitsche regeer in g het op
het oogemblik hard De' verantwoorden. Liep
de tegenwoordige combinatie groot gevaar
door de meeningsverschillen inzake den bouw
van het pantserschip, ternauwernood was dit
bezwaar bezworen of reeds stond een nieuw;
conflict gereed, n.l. de kwestie der ondersteu
ning van de in het Wiestfaalsche industrie
gebied uitgesloten arbeiders.
Van drie zijden waren bij dein Rijksdag voor
stellen ingekomen om gelden beschikbaar te
stellen uit die rijkskas voor de door de uit-
slui mg getroffen en fhans noodlijdende ar
beiders. Die voorstellen waren gedaan 'dpor de
democraten, soc.-democraten en het centrum.
Ir. tegenstelling echter met deze drie partijen'
meende de Duitsche volkspartij, dat in geen
geval steun mocht worden toegekend aan de
georganiseerde arbeiders, omdat de regeering
'door het toekennen van steun aan deze groe
pen de facto partij zou kiezen tusschen de
werkgevers en werknemers en in zou grijpen
in een arbeidsconflict. Eein tegenstelling, welke
noodlottig dreigde tie worden voor de regee-
ringscombinatie, doch nog tijdig opgeheven
wera, door een compromis, dat de dreigende
crisis bedwong. Dit compromis komt dan in
hoofdzaak hierop neer, dat het Rjjk gelden
ter beschikking stelt, welker verdeeling overge-1
iaten wordt aan de Pruisische' regeering. De;
Pruisische regeering draagt dus de verant
woording, al pleegt zjj dan ook overleg met'
de Rijksregeiering.
Dat het tot deze regeling heeft Jammen, ko
men is natuurlijk in hoofdzaak te danken aan'
het feit, dat dit arbeidsconflcit wel een z.eer
bijzonder karakter draagt. Immers, de arbei
ders hebben zcih aan de bindend verklaarde
scheidsrechterlijke uitspraak onderworpen,
doch zijn desondanks door de werkgevers uit
gesloten, die de binidendverklaring niet erken
nen wilLen ein hooger beroep aangeteekenid heb
ben hiertegen. Schuld aan de uitsluiting dragen
de arbeiders rechtelijk dus niet. j
'De noodtoestand^ waarin zij verkeerein, kan
dus niet verweten worden. Zoodat hier wel een
zeerr merkwaardig arbeidsconflict geschapen
is en men meent gerechtigd te zijn alle arbei
ders, die getroffen zijn, te kunnen ouidersteu-'
nen-
De nieuwe' regeering Poincaré heeft als een
der eerste resultaten, dat de heer Paul Boncour
zijn ontsiag genomen heeft als lid van de Fran-
sche delegatie bij den Volkenbond. De heer
Boncour, die zich tot dusver ondanks de cri-
tiek van zjjin mede-socialisten, wist të handhaven
bij "den Volkenbond waar hjj regeeriags-
mzichten vertegenwoordigde eva geen partij-
meeningen beeft thans moeten wijken voor
door hem uitgeoefende pressie.
Met het benoemen van nieuwe gedelegeer
den schijnt men tot September te willen wach
ten.
Uit den Omtrek
HEER HUG ÖW A ARIL
Als gevolg van de verplaatsing van ie vak-
teekemschool van Hens broek naar hier, werd, ioor
de afieeling Hensbroek en omstreken van de
vereeniging ter bevordering van vakonderwijs
in .Westfriesland, daartoe nitgenoodigd, door den
heer Voorbróod, technisch ambtenaar bij de Ar
beidsinspectie te Haarlem, een voordracht gehou
den in het lokaal van den heer Wester ovef Be
drijfsveiligheid. Ongeveer 60 personen waren op
gekomen, waarover de heer Groot van Hensbroek,
voorz. der afi., zich ten zeerste verheugde. Ten
zeerste waardeerde Spr. het in den heer Voor-
brood, dat deze zijn vrijen tijd beschikbaar stel
de om de vaklieden te wijzen op de gevaren van
hun bedrijf en hun den weg aan te wijzen om on
gelukkon te voorkomen.
De heer Voorbrood stelde op den voorgrond,
dat de Arbeidsinspectie ni de eerste plaats door
voorlichting en raadgeving werkgevers en arbei
ders wil wijzen op' de bedrijfsgevaren en de mid
delen om die tot een minimum te beperken, lie
ver dan dat ze haar toevlucht zoru moeten nemen
tot verbaliscering. Spr. is van oordeel, dat het1
vasthouden aai oude sleur in diezen nog veel
onheil wenscht, zoodat daarmee gfebroken dient
te worden. Op tal van gevaren werd door Spr.
gewezen om dan tevens de middelen aan te wij
zen, waardoor ze kun neb worden voorkomen. Door
vele sprekende lichtbeelden werd het gesprokene
verduidelijkt. Hierbij bleek, dat inderdaad \7aak
op weinig kostbare wijze 'de arbeider behoorlijk
tegen bedrijfsgevaren kan worden beveiligd. Niet
alleen steigers, stellingen, ladders en machine-
riën kregen een beurt, 'doch er werd ook gewezen
op de gevaren aan 'het gebruik van carbid en
benzine, waarbij de grootst mogelijke voorzichtig
heid werd aanbevolen en de middelen werden
opgesomd om explosie te voorkomen. Aan het
xeinde van zijn voordracht werd door spr. den
xwensch geuit, dat het hem gelukt' moge zijn,
de aanwezigen te hebben opgewekt mede den
strijd aan te binden tegen de gevaren aan den
bedrijf sar beid verbonden, opdat het aantal be-
drijfsongelukkeu sterk moge verminderen. In '27
bedroeg dit inons landje nog 1764*
De voorz. dankt den spreker voor 'hetgeen hij
dezen avond te hooren en te zien had gegeven en
verwachtte, dat dit optraden niet zonder resul
taat zou blijven.
Na afloop der bijeenkomst vernamen we nog,
dat hët aantal bedrijfsongevallen in 1928 de 2000
nabij zal komen of zelfs overschrijden. De Ar
beidsinspectie blijkt vaak geen Voldoende mede
werking te hebben van werkgevers niet alleen,
doch ook niet van de zijde der arbeiders, zelfs niet
aan de georganiseerde arbeiders.
Nieuwstijdingen
DE MÜIDERTOL.
I Het Nederl. C'orrespondentiebureau in Den
Haag meldt, dat de nieuwe weg 'bezuiden Muidien
naar alle waarschijnlijkheid reels op 1 Mei '30
voor alle verkeer zal worden opengesteld. Het
bedrag voor den afkoop van den tol moet dan
worden gesteld op een vaste som van f 33.890, Ver-
meerder! met 1/365 van f21.605 per dag over een
periode te rekenen van 1 October 1928 tot' 1 Mei
j 1930, hetgeen dan bedraagt ruim f 34000, zoóiat
het totaal wordt ongeveer f 68.000.
I In deze afkoopsom van rond f68000 wordt 'voor
1 een belangrijk deel bijgedragen 'door den A.N.W
j B., Toeristenbond voor Nederland, en de Kon.!
Nederl. Automobielclub en den Bond van be-
drijfsautobushouders in Nederland.
HET, VERGAAN EER, „MALiMlo
I Op het Protestantpche kerkhof te Nes (Ame-
j lanid) had onder groote belangstelling, ook van
I de zijide der ingezetenen, de teraardebestelling
paats van de twee verdronken zeelieden van 'de
j „Malmö). Ds. Adriani uit Nes schetste op tref-
j fende wijze in liet Hollamlsch en daarna in het
Engelsch, op hoe tragische wijze de beide man-
tien in de kracht van hun leven ver van hun
vaderland en verwanten het leven lieten. Daarna
sprak burgemeester Bolomey in het Engelsch een
troostwoord tot de achtergebleven bemanning,
waarna de kapitein van de „"Malmo" zich in het
Zweedsch tot de bemanning richttle. De beman
ning en pok de aanwezige eilani.lbdwoiiers wa
ren diep onder den indruk. Naar de „Tel." meldt,
waren twee der Zfwieelscbe matrozen niet te be
wegen het kerkhof te verlaten vóór zij eigenhan
dig het graf hadden toegedekt.
KINDERVER,WAARLOOZ1NG.
In zeer kommervolle omstandigheden werd op
Hoog Raven te Jutpliaas, meldt de Stiohtsche
Post", een zestal kinderen aangétroffen, waar
van de jongste vier maanden en de oudste tien
jaar was, terwijl de ouders zich van deze kinde
ren niets aantrokken. De moeder had reads eeni-
gfen tijd de woning verlaten, terwijl de vader zoo
nu en dan thuis kwam. Ook deze heeft thans de
•woning verlaten, een briefje achterlatende, dat
hij ook voorloop ig niet thuis kömit. De kindieren
waren geheel vervtiild en lagen nagenoeg in lom
pen op den grond zonder eeltige verwarming. Het
gemeentebestuur heeft, toen heit van dit getfal
op de hoogte is gesteld, terstond maatregelen
genomen, dat deze kinderen behoorlijke kleeding
en voeding kregen. Het jongste kihi is intusschen
in bescherming genomein door het Leger des
Heils.
'EEN LAFFE STREEK.
Toen de landbouwer Spekreijse te Rectum, ge
meente Wierden, les ochtends omstreeks 6 uur
een emmer water uit den put wtilde halen om
zijn paard te voederen, 'bespeurde hij naar ile
„Zw. Crt." meldt, een sterke carbolineumlucht
Daar het nog donker was, kon hij de oorzaak niet
aanstonds vaststellen. Toen het, paard het voeder
dat met dit water wias vermeng!!, wioigende, kwam
hij tot de ontdekking, dat het water met deze
stinkende vloeistof was vergiftigd. Hij deed aan
gifte bij den gemeenteveldwachter. Bij het In
gestelde onderzoek werd dan ook een nog gedeelte
lijk gevulde flesch carbolineum opgehaald. De
man, die twee zieke kinderen thuis heeft, moet
thans het water bij een buurman 'halen.
FEUILLETON
.„En verschrikt u dat?" vroeg moeder Mina
schouderophalend. „Die juffrouw Armand is
een dwaas kind, waarvan ge niets te duchten
hebt. Daarvoor kan ik uw Edmon'd- te goed!
Hjj is geen man, die de liefde zal opofferen'
aan het geld. Wees daarom niet kinderachtig.
Zielfs als hij door zijn weigering zijn tegenwoor
dige betrekking verliest, wel, dan vindt hij
zeket iets anders. Met zijn talenten gaat hij'
■>veral een schoone toekomst tegemoet. Houd
dus moed, mijin kind. Overmorgen "is 't Zon-,
dag, dan zal mijlnheer Edmond zielfs den laat
ste® zweem van onrust wel bij u wegpraten.
Tot ziens, mïjln kind! Ik moet nu naar die bak
kerij voor de afrekening. We spreken elkan
der van avond, nader."
'Johanna Fortier verwijderde zich.
We hebben Edmonl Labron verlatan, toen hij
onder de vernietigende mededeeling van Paul Ar-
Buitenland
FRANSCHE LUCHTVAAART
Inzake steun aan 'de Fransche luchtvaart uit
particuliere middelen verklaarde de Fransche mi
nister voor Lucht vahrt, Eynac, op een banket
van de Fransche Aeroclub, dat hij tfah het ko-
mand in zijn stoel was neergezonken. Lucie zou
de dochter zijn van haar, die tot levenslange
gevangenisstraf was veroordeeld omdat zij zijn
vader vermoord had. Johanna Fortier had hem
tot wees en tot bedelaar gemaakt en hij beminde
haar dochter. O, 't was ontzettend, maar het kon
niet waar zijn!
Nadat Edmoud Labron een weinig van den
eersten schrik bekomen was, riep hij dan ook:
,,'tls gelogen!" Paul Armand glimlachte op zulk
een wijze, dat het Edmund's bloed deed verstijven.
,,'tls de waarheid," zei hij bedaard, terwijl
hij zijn portefeuille te voorschijn bracht. „Hier
zijn de bewijzen."
Dit zeggend reikte hij bet officieele dokument'
uit "Joigny over.
i' De jonge man verslond den inhoud er van.
Hoe verder hij kwam, des te meer ontsteltenis
toekende zijn gelaat. Paul Armand had niet ge
logen en iedere twijfel iwas onmogelijk. Het papier
ontzonk 'aan zijn bevende vingers. „Lucie, ide
dochter vau Johanna Fortier!" riep hij jamme
rend uit.
„Ja, van Johanna Portier, die uw vader ge
dood heeft," voegde de voormalige Ernst Gaxaud'
er bij.
Langzaam hief Edmond het hoofld op.
„Dat is nog de vraag!" zet hij. ,,Die rechtbank
heeft haar schuldig verklaard, doch ik voor mij
mende jaar af over 20 millioen mark Krediet voor
luchtvaartdoeleinden beschikt.
WEER EEN BOMAANSLAG IN AUSTRALIc
Opnieuw werd een bom geworpen in de buurt
van een familiepension te Melbourne. Een be
woner erd licht gewond. De overigen bleven on
gedeerd. Verscheidene apartementen werden ver
woest. Dit is de zevende bomaanslag gedurende
den laatsten tijd. Me nvermoedt,, dat de nieuwe
premier vau Victoria Mc Pjherson de uitgeloofde
belooning van 1000 pond op de ontdekking der
misdadigere zal verhoogen.
EEN DRIEDUBUELE MGOORp.
In de stad Omeha (Nebraska) heerseht groote
opwinding en agitatie tengevolge vah de ver
moording van een grijsaard en twee Vrouwen door
een neger. Deze -driedubbele moord werdy Zon
dag- j.l. bedreven. Honderden politieagenten, vrij
willigers en speurhonden, zoeken dag en nacht
naar dezen geheimzinnigen booswicht, die tot nog
toe aan zijn vervolgers is ontsnapt.
HET VERGAAN VAN DE „VESTRIS"
De eerste officier van d «„Vestris" gaf bij zijn
verhoo rte New "York toe, dat er tjjidens het uit
zetten der reddingsbooten veel ontbrak aan de
discipline van de onderofficieren en bemanning
en dat het mechanisme der reddingsbooten nieti
overal goed functioneerde. 1
{EEN AANSLAG PEE POSTPAKKET
Generaal Bertole uit Turijn, ontving mét. de
post een pakket zeep. Bij het openen van "het
pak bevond zich tusschen .de stukken zeep een
kein pakje in perkamentpapier. Toen de generaal
en zijn vrouw dit pakje losmaakten, volgde eon
ontploffing. Het pakje bevatt;e een helsahe ma
chine. De generaal en zijn vrouw werden gewlohd
en moesten naar het ziekenhuis worden vervoerd.
Een onderzoek wordt ingesteld.
MEER DAG I MILLIOEN MARK VER
DUISTERD'
In de vereeniging van bouwarbeiders te Boeda
pest werden onregelmatigheden ontdekt.. De po
litie heeft de directeur en de vereeniging Sugar
wegens verduistering van 1 millioen 100.000 mark
gearresteerd.
DOOR BANDIETEN OVERVALLEN.
Drie beambten van een bank te Marseille, die
500.000 frs. naar het centrale postkantoor brach -
ten, zijn dicht bij dat postkantoor door 5 indivi
duen aangevallen, die zich meester maakten van
de zakken, waarin het geld vervoerd werd. Fen
der beambten, die aanstalten maakte pm zijn
revolver te trekken, werd gedood door een kogel,
die hem in het hart trof. De bandieten wisten in
een taxi te ontkomen, waarvan het nummer ech
ter bekend is.
VERGIFTIGING.
In het plaatsje Montblanc nabij Montpellier
zijn meer dan 100 personen vergiftigd, zonder dat
men tot dusver de oorzaak precies heeft kunnen
vaststellen. Twee personen zijn feeds overleden,
De vergiftiging werd het .eerst geconstateerd bij
een 75-jarigen landbouwer, nadat hij ee!n kop
koffie had gedronken. Na vreeselijk lijden stierf
de man. Daarna werden, successievelijk 108 per
sonen ziek, die deel hadden genomen aan een
bruiloftsmaal. Een dokter, die enkele patiënten
onderzocht meende, volgens de „Tel.", dat hier
van vergiftiging door paddenstoelen sprake was,
doch daarna zijn weer twee kinderen en een oü'cle
- inan ziek geworden na het 'drinken van koffie
de man is overleden. Het onderzoek naar 'deze
affaire is nog steeds aan den gang.
FLUIT ALS BRANDKLOK.
De bewoners van een eenzame boerderij te
Dcndeauville bij Rouaan danken hun leven
aan de tegenwoordigheid van geest vain deri
machinist van den expnestrein ParijsDieppe.
Des morgens vroeg zag hij vlammen slaan uit
een groote afgelegen staande boerderij. Om de
omgeving te a'larmeeren, liet hij de lufit lang
en aanhoudend klinken. En met succes, want
de bevolking van e'en naburig dorp werd er
door gewekt, zag dien vuurgloed snelde ter
hulp. Ook de bewoners van de brandende
boerderij, man, vrouw en elf kinderen, werden
wakker van het gefluit en konden zich nog
juist bijtijds in veiligheid stellen voor het dak
instortte.
door H. Henrar, Leeraar ,M.JO. Utrecht.
ONZE OOST.
De beroering, in de Nederlandsche pers verwekt
door het jongste geschrift van den heer Cplijh,
verplicht ons een oogenblik Europa te verlaten
en onze aandcaht te schenken aan de Ojost.
We hadden al eens eerder gelegenheid er op te
wijzen, dat de Oost-Indische Archipel niet al
leen als productiegebied van gewicht is, maar
dat belangrijke verkeerswegen (S,traat Malakka)
den Archipel doorkruisen en daardoor van inter
nationale beteekenis is. Gelegen tusschen de be
schavingscentra van Voor-Indië en China had de
Archipel reeds in de Oudheid als doorgangsge
bied bijzondere waarde en het is dan ook niet te
verwonderen, dat duet vestigingsgebied -werd eerst
van Hindoes uit Voor-Indië, daarna van Ara-
geloof aan de onschuld van Johanina Fortier. Ik
meen u datzelfde ook bij een vroegere gelegen
heid gezegd te hebben."
„Gij gelooft daaraan, goed', maar- zoolang Jo
hanna Fortier niet in haar ©er 'hersteld wordt, is
zij de schuldige. Zoek de vluchtelinge,, laat zij
4e bewijzen harer onschuld toonen, laat zij die
■door het gerecht doen erkennen, daarna 'hebt gij
het recht Lucie te beminnen en te huwen, doch
zoolang dat alles niet gebeurd is, blijft Lucie
de dochter van uws vaders moordenares! Ge ziet
dus, dat ik gelijk had met te zeggpn, 3at de zoon
van het slachtoffer, zonder te handelen als een
eerlooze, niet met de dochter van de moordenares
kan trouwen."
„O zwijg, mijnheer, ge breekt mij' 't hart."
„Wees verstandig. Zie af van eene onmogelijke
verbintenis, die oorzaak zou worden, dat de heele
wereld u met den nek aanzag. Lucie Fortier moet
voor u opgehouden hebben te bestaan. Ge zijt
vrij. Red nu mijn kind."
„[Maar ik heb juffrouw Armand niet lief!"
„De liefde komt later vanzelf. Hoevele huwe
lijken worden niet zonder liefde gesloten en dat
zijn in den regel de slechtste niet?"
„O, mijnheer, begrijpt ge San niet, welk een
vreeselijke slag door u werd toegebracht sta
melde Edmond. „Toon dan ook me? mij een weinig
medelijden. Mijn heele ziel hing aan die verbin-
bieren, die op Java de leer van "Mohammed ves
tigden, welke leer 'door op 'de kuststreken der
andere eilanden handel drijvende (MaJeiers werd
verder gedragen.
In Europa was Indië als productiegebied van
specerijen reeds in de Middeleeuwen bekend).
Kruidnagelen, muskaatnoten, peper met inlani-
sche vaartuigen naar belangrijke havenplaatsen
(Malakka, Bantam) gebracht, werden door schip
pers uit Voor-Indië, Perzië, Arabië, vervoer!
naar de Perzische golf, vanwaar,.ze over land naar
Klein-Azië, over zee naar Egypte gingen om door
Italiaansche zeevaarders, Venetianen Ei de eer
ste plaats, over de Furopeesche havens tc worden
verspreid.
Na de veroveringen der Turken werd de scheep
vaart tusschen Italië en Egypte in hooge mate
bemoeilijkt; ze geraakte geheel in verval toen
in 1498 de Portugeezen den zeeweg om "Kaap de
Goede Hoop naar Indië hadden gevonden. De
Portugeezen brachten de specerijen tufcar Portugee-
sche havens, vanwaar ze door Hollanders, de
vrachtvaarders van Europa, werden afgehaald en
verder verspreid, terwijl omgekeerd het koren
uit de liavens der Oostzee naar Zuidelijke lan
den, speciaal het Iberisch schiereiland, gebracht
•werd. Het spreekt wel haast vanzelf, dat bij de
Hollanders al zeer vlug d© drang ontstond om de
specerijen zelf uit Inidië te halen, hetgeen de
Portugeezen en Spanjaarden natuurlijk trachtten
tegen te houden. Van 1594 tot 1597 werden dan
pogingen gedaan om door d© Noordelijke Zeeën
een korten weg naar Indië te vinden, iwelke po
gingen, zooals bekend, mislukten.
Op den duur echter waren de Hollanders niet
uit Jjndië te houden. In 1594 richttjen ^nige
Amsteidamsche kooplieden d© „Compagnie van
Verre" op, die vier schepen uitrustte. In April
1595 aanvaardde deze vloot de reis en kwam na
veel wederwaardigheden in Juni 1596 voor 'Ban
tam. Veel voordeelen bracht deze reis niet, in
tegendeel ,de reis sloot met een nadeelig saldo,
maar de handel op Indië was geopend. Spoedjig
ontstonden nu nieuwe maatschappijen; in 1602
werden niet minder dan 60 schepen naar Indië
gezonden.
Om zich gemeenschappelijk tegen de vijanden
te kunnen verdedigen, ontstond in 1602 de „Ge
neral Nederlandsche Geoctroyeerde Oost-Indische
Compagnie". De Compagnie verkreeg van de
Staten-Generaal het volstrekt monopolie van de
vaart op Indië en het recht op naam der Staten-
Generaal met de Oostersche vorsten overeenkom
sten te sluiten, tjroepen in dienst te nemen, sterk
ten te bouwen, gouverneurs aan -he stellen.
Om haar handelsmonopolie te vestigen was uoo-
dig hare vijanden, Portugeezen en" Spanjaarden
maar piok Engelschen, Fransehen en Denen, die
zich in de Indische wateren vertoonden, te ver
jagen. Aan de Engelschen werd bijv. in 1616
de toegang tot de Molukken eenvoudig ontzegd
en in het laatst van 1613 waren, ofschoon in
Europa de beide volken niet in onmin leefden,
de Britsche en de Nederlandsche Compagniën in
de buurt van West-Java met elkaar in openbaren
oorlog, die tenslotte na de verovèring van Dja-
katra met de nederlaag der Engelse he vloot ein
digde.
Toen, in 1617, een paar Fransche schepen zich
nabij Bantam vertoonden, werden zij als* vijan
den behandeld.
In 1619 kwam na langjarige besprekingen een
overeenkomst tot stand, waarbij de Nederlandsche
en Engelsche Compagnie voortaan in Indië zonden
samenwerken; op Java elk de helft van de peper
koopen; in de Molukken, waar de Rngelschejni
zich overal mochten vestigen, zouden deze 1/3
de Nederlanders, 2/3 der specerijen en der in
voerartikelen Verhandelen. Maar de Nederlanders,
die in de macht de meerderen waren, lieten niet
na de Engelschen aldaar die meerderheid geducht
te doen voelen, zoadat te Batavia van behoorlijke
samenwerking geen sprake was.
Hoofden, bevolking, handel, zeevaart', allen gin
gen. gedrukt onder den last van Me door ons
zooveel mogelijk toegepaste heerschappij over in-
en uitvoer.
Van de inlandsche bevolking trok men zich
niets aan. Toen er in 1675 o.a te Batavia hon
gersnood dreigde en ©enige Compagnieschepen ge
bruikt waren om rijst te halen, spraken de Hee-
ren Zeventien, een college van 17 personen, dat
net centraal gezag vertegenwoordigde, en dus
de algemeene leiding dier Compagnie had, daar
over hunne afkeuring uit: de schepen dienden
voor den handel der Compagnie en niet tot
„spijziginge van menschen, die ons eygentlijk
niet en raken". Kan het verwondering 'wekken,
dat reeds in 1655 een der hoofdambtenaren, la
ter Gouverneur-Generaal, deze opmerking maak
te: „niemand is er in gansch Indië Idie ons goéd
gunt, ja \fij worden van alle natiën doodelijk ge
haat?" "(Wordt vervolgd).
Doos teg^n^Versr^ppung^
temis, en nu is alles, alles op eenmaal uit. Laat
mij tot verademing komen, laat mij weenen, laat
mij lijden."
En de krachtige jonge man begon inderdaad
te weenen als een kind.
„Ja, ja, ik beklaag je van harte," antwoordde
de millionair. „Maar gij moogt het hoofd blijven
omhoog hóuden, dat moet ge doen. Men kan niet
tegen het noodlot kampen, men kan dó feiten niet
wegcijferen. Ik heb u een dienst bewezen, door u
van schande en smaal te redden. Red gij1 op uwe
beurt mijne dochter. Gij weet dat. ik met haar
u alles wil afstaan wat ik bezit!"
„En als ik nu dat aanbod niet kan aanvaar
den
„En dat waarom niet?" riep d© millionair, die
zich geweld moest aandoen, om niet in 'woede los
te barsten. „Uw weigering iwiare Marie's dood!
en zij heeft u zoo lief. Al heb ik u ook pijn ge
daan beschouw mij dan als den geneesheer, die
het doodelijk gif moest, uitbranden. Ge zijt mij
dank verschuldigd voor 't geen ik deed."
„Dat begrijp ik, mijnheer! Hoe bitter mijn
smart ook zij, ze maakt mij niet onbillijk in mijn
oordeel. Ik ben u dankbaar, want ik stond wer
kelijk aan den ran! van eeh afgrond en werd
nog bijtijds, door u teruggetrokken."
Edmond drukte zijn hand aan den ellendeÜDg,
die haar drukte, met een trilling van zegepraal
in de oogera.
