Buifenlandsch Overzicht
BEURSOVERZiCHT
BEHOORT U
al tot de menschen
die Roode of Gele
Pool regelmatig
gebruiken?
Ook U bevalt
het zeker.
niet iletetuï
In ide voorjaarsvergadering zal bet bestuur
niet afgeronde patonen komen voor het nemen
van proeven in het vólgende jaar.
Hierna bracht de voorz. verslag uit over de
proeven tegen de draaihartigheid in de kool.
Deze proeven laten tot heden nog iriïets defini
tiefs bepalen, maar wel bleek het aangewen dia
middel en niet verwacht gunstig resultaat op
geleverd te hebben tegen de z.gjn. rijp (rupsen
beschadiging in het hart van de bloemkool).
Bloemkool bespoten met het middel bleef
geheel onbeschadigd, daarentegen werden dis
niet-bespotenen voor 100 pCt. aangetast.
Uit het verslag over de knolvoetbestrijding
bleek, dat het middel Gasonite totaal als
waardeloos goed kan worden beschouwd. De
tuinders zullen dan ook voor het gebruik tegen
deze ziekte worden gewaarschuwd.
Door den heer 'Hazeloop werden de middelen
besproken om m dezen winter bestrijdingsmid
delen toe te passen tegein de kankerstronkisn in
de schuren. Daar bij deze proeven wel wat
haast is om ze te doen aanvangen, worden da
tuiniers geraden zich zoo spoedig mogelijk bij
den Rijkstutobouwcomsulent, of bij den heer
Van Steijgeren te Heiloo op te geven.
Meded'eeling werd thans gedaan, dat er in
dezen winter Lezingen zullen worden gehouden
op plantenziektekundig terrein, hoewel de
kosten f 10 of f 15 zullen bedragen. Deze kos
ten moeten worden beschouwd als tegemoet
koming voor de lichtbeelden, die. tevens bij de
lezingen zullen worden gegeven. 'De besturen
dier verschillende tuinbouworganisaties zullen
in de gelegenheid worden gesteld deze lezingen
voo- hunne leden te laten houden in overleg
met den s-ecr. der Comm., den heer Van Steij
geren. Tievens wordt medegedeeld, dat in
de voorjaarsvergadering een concept huish.
reglement dien leden zal wórden aangeboden
hetwelk tot heden toe nog ontbrak.'
'Bij de rondvraag deielt de heer Mulder uit
budscharwoude nog medie, jdat men vooral
Ae voorzichtigheid bij bet ontsmetten van
/aardappelen miet sublimaat dient te betrachten,
ook met het weggooien van de oplossing in bet
naüeeiigc-^duidelijk is gebleken, dat hiervan'
teerd. Dit wordt ligt» --roian, worden gecotnsta-
onderschrevien en neemt dit op z'ifcir, tortuur
.Iers op dit gevaar te wijzen op de meest mo
gelijke manieren.
'Een enkele vraag over de aanstelling vau
de correspondenten werd nog gedaan, en door
den voorz'. beantwoordt.!
Hierna sluiting met een woord van daib
voor de zakelijke en geanimeerde afhandeling
der agenda.
ZUIDSCHARWOUEE.
De afdeeling ZuiischarwoudeBroek op Lan-
gendijk van idea Bond voor Staatspensioneering
besloot Donderdag 17 Januari a.s. hij den lieer
Kramer alhier en 21 Januari bij den heer Vijze
laar te Broek op Langeridijk een propaganda-ver
gadering te houden. Op deze -bijeenkomsten zul
len de rentetrekkenden weer worden uitgeinoo-
digd en onthaald. De tooneelclub zal het prach
tige blijspel „De verjongde professor" opvoeren.
De heer Du Burck zal een prepaganda-pele hou
den. Besloten werd nog een 75-tal jaarboekjes te
„Maar dat zijn vreeselijke buren," meen le de
zuster van den geneesheer. „Het zou niet kwaad
zijn, de Loge inenthoudster eens omtrent die beide
gasten in te lichten."
„Waartoe zou dat dienen? Ze blijven hier niet
lang meer en ze zullen zich, gelijk het' spreek
woord zegt, wel ergens anders ophangen."
„Ik had toch eigenlijk wel gaarne mijn woord
gehouden tegenover lien Jean Soliva, hernam
Emanuel Y varon." „Ik heb hem natuurlijk bij het
verleenen van genade gezegd, dat ik hem niet
zou ontzien, als ik hem nogmaals op eetie slechte
daad betrapte. Willen wij nu niet over iets an
ders spreken? Hoe gaat het met uw1 gewonde pa-
tienten, dokter?"
Het gesprek ging hiermede op een ander, zeker
niet minder belangrijk onderwerp over, .dat even
wel voor de onopgemerkte toehoorderes niet de
zelfde waar ie meer bezat.
XII.
Amanda stapte van de bank en ging, bleek en
ontdaan, met onvaste schreden huiswaarts.
„Ja, ik had wel iets dergelijks vermoed," mom
pelde zij. „Hij was een dief en de dief is eert
moordenaar geworden. Hij heet Jean Soliva en
niet baron de Reisz. In Amerika schijnt hij be
schermd te zijn geworden door Paul Armani, clian
vader van Marie, voor wie "Lucie gewerkt heeft.
Ik krijg al eenig begrip van de zaak. Soliva had
eenigi bi zonderheden noodig te weten, ik moest
Besproken werd die indertijd gemeldie geschil
len in zake de meeting Alkmaar. Meegedeeld
werd, dat de federatie-secretaris, die heer Bruin,
die deze kweste hadi onderzocht, in een, dloor
het bestuur der aid. Zuidscharwoude bijgewöondie
vefgadering te Alkmaar, den heer Olthoff in het
ongeijlk had gesteld en de handelwijze van diezen
afkeurde.
Kerstmis is het vredefeestlaten we liever
zeggen "het feest van de verwachting van dein
vrede, iiie zoojveel jaren geleden al door diïin
Engelenzang boven Efrata's velden werd aan
gekondigd. Is het dan nog wonder, dat we op
dit feest nog vuriger dan andere de begeerte
kunnen uitstrekkeh maar den schat van den vre
de op aarde ien nog angstvalhger dan anders
onszelven afvragen, of die schat al binnien ons
bereik ligt? We hebben hem al zoolang bed
geerd en hem al zoo verleidelijk dichtbij ge
zien. Maar de vrede, beangst voor het wapen
rumoer, dat nog over de aarde klettert, maas
meer wellicht nog voor den haat en de begeer
te en de afgunst, die overal rondloerenis
weer teruggeweken in de schemer der onze?
kerheii. En bezorgd herhalen we de bekende'
vraag: „Wachter, wat is er van dan morgen?"
Het is nog donker ja, Maar de duistere
Kerstdagen zijn toch de schemering, waaruit
het licht staat geboren te worden. Het is al
tijd uit de diepste duisternis, dat dit licht rijst.
Merken we de schemering al die het aan
kondigt?
Och. we willen het zoo graag. En wat een,
mensch graag wil, nietwaar? dat gelooft hij'
gemakkelijk. Daarom hebben we den Volken
bond welkom geheeten en pas het anti-oorlogsi-
verdrag van Kellogg. Daarom lachen we een
beetje voldaan, een beetje zelfvoldaan, nu Bo
livia en Paraguay zich door den Volkenbonds
raad en de Pan-Amerikiansche conferentie en'
de regeeringen van ta"i van Zuid-Amerikaami-
•<-he staten hebben laten bewegen om getart oor
log te maken, maar hun grensgeschil aan ar
bitrage te onderwerpen. De oorlog in 'Zuid-
Amerika leek al zoo "dichtbij. Maar voor Boli
via, de machtigste der twee ruziemakers, die
hem ontketende, heeft het eens bij de nog,
machtiger buren geïnformeerd, hoe die zich,
in een oorlog zouden gedragen. Het antwoord
was niet erg bemoedigend. En het is niet zoof
heel onwaarschijnlijk, dat dit op de be re id-
wi'ligheid om het geschil aan arbitrage te on-
deerwerpen, meer invloed heeft uitgeoefend,
dan Bolivia's vredelievendheid.'
Die gedachte' is wel geschkit om onze'zelf-
vo'daanhei l tê tefhperen. Een oorlog was een
slag in het gezicht der internationale vredes
beweging geweest en een belieediging voor dan;
Volkenbond.
Maar wanneer het noch terwille van den,
vrede noch uit eerbied voor den Volkenbond
\va?dat de oorlog is uitgebleven dan" Is ei*"
noch voor vrodesvrienden noch voor den. Bond;
veel reden tot blijdschap. Zou het dan niet ver
standiger zijn dit te ierkennieia dan zich over een,
nieuwe overwinning dei* vredesgiedachte te
«rheugen?
DL? gedachte is nog aan weinig overwinnin
gen gewoon. En we verzwakken haar maar;
door het anders voor te stellen. Wamnjeer we
Jen vrede werkelijk willlen bereiken, dan moe
verrzre.de. werkelijkheid onder de oogen dur-
de musscben. Wat n'èros.hlii maken niiet idoo-
konnng van het anti-oorlogsverdrag ni.erhwR
einde van het oorlogen met luide fanfares ge
vierd. En wat is er over vfan de geestdrift, die
zich spontaan uitsprak? Schamen we ons, eer
lijk gezegd, nu met een beetje over die fanfares?
In Amerika, waar het verdrag is uitgebroed-
kijkt men er al met schele oogien naar en gaat
men eerst aanvragen voor kruisers in het conr
gres behandelen, hoe dringend ^president en'
regeering ook om goedkeuring "van het ver
drag vragen. Het bewijst niet veel voor de
Amerikaansche vredelievendheid. Maar is het
elders beter?'
We herinneren ons inog te goed de krijgslus
tige fanfares van Mussolini. Wanneer ze niet
met gelijksoortige fanfares beantwoord werden
dan was dat niet, omdat andere re gee ringen;
en andere ministerpresidenten, de vredelievend
heid dieper in hun hart, maar alleen omdat ze
hem daaraan helpen en ik werd zoodoende zijne
medeplichtige, zonder het te vermoeden. Die dok
ter zei, dat hij mij bijna gedood had, d»or het toe
dienen van een al te sterk mengsel om mij aan 't
praten te krijgen en ik dus zeker 'alles heb
gezegd, wat ik dacht. Hij weet jpu, hoe ik over
hem denk, maar hij weet niet, hoe ik! gehoord'
heb, dat hij daarvan kennis draagt. De strijd be-
gÖ»t en 't moet weldra blijken, wie de, sterkste
is! Jean Soliva kan afreizen, maar hij kent Paul
Armand en door Paul Armand zal ik hem wieder-
vinden, zal ik ontdekken waar hij woont en wat
hem naar Joigny had gelokt. De drank, waarvan
hij mij heeft ingegeven, moet nog hier wezen'!
O, als ik dien eens." En 'Amanda wilde dadelijk
gaan zoeken.
D:aar hoorde zij eenig geruisch aan de voordeur
en zette zich dadelijk ijaverig aan 't lezen.
Opgeruimd trad Solifa binnen. „Ik dacht, dat.
je in den tuin waart, mijn schat," zei hij.
,,'t Waaide me te veel en toen heb ik uit ver
veling hier een boek ter hand genomen. En jij
„Ik heb eerst je brief bezorgd en ben toen naar
het logement gegaan, om te zeggen, dat men mijn
rekening moet opmaken, wra.nt dat ik morgen weg
ga. Ik zou dat, eigenlijk liever van avondl nog
doen. om des tie eerder terug te zijn, maad ik dacht
dat jij dat minder prettig zoudt vindien."
„O, ik wil je niet ophouden, Arnold! Als je 't
beter vindt, ga dan nog heden op reis! Hé, wat
dat hart niet zoo op den tong hebben. Te Blek-'
'ijn pas een organisatie ontdekt, over het ge
heel? rijk werkzaam, die in staat was in korten
tijd een nationalistisch leger op de been te
brengen. Dat leger was weliswaar niet tegen
een buitenlandschen vijand, maar tegen de
eigen regeering bedoeld. Maar dit nationalis
tic ch streven staat in het nauwste verband met
het verzet tegen den vrede van Versailles en is
als zoodanig ook tegen den Europeeschen vre
de gericht. Niemand twijfelt er dan ook aan,
of e?n slagen van generaal Ledehardt en kapi
tein Ehrhardt met zijn organisatie zou een ver-
scnerpmg van de Europeesche tegienstellingen
en een onmiddellijk gevaar voor den vrede
beteekenen. Dit bewijst we hoe ver we eigen
lijk nog van den blij venden vrede af zijjn.
De vrede verkeert in zoo labiel evenwicht,
dat iedere gebeurtenis van eenige beteekfenis,
waar ook in de wene'fd, haar in gevaar brengt.
Daarom moet men mien zoowel de Zuid-Slavi
sche ministercrisis als de opstand in Afganis-
tan met evenveel, zoo niet met meer bezorgd
heid gadeslaan dan het Zuid-Amenkaansche
conflict. En op het Kerstfeest van den vrede
dringt zich teelk'ens weer de vraag op;: „Wach
ter wat is er van d'en nacht?" i
Gelukkig, het is niet enkel de duisternis der
angstige bezorgdheid, die ons omringt. 'Het
eindelijk bijleggen van het arbeidsconflict to>
West-IDuitschland door de arbitragieuitspraak
van Minister Severing, toont een verblijdende
lichtplek. Er zijn er m'eer.
De ruzie tussch'en de Duitsche regeering cn
het Duitsche Staatsgferechtshof, zal wellicht
worden bijgelegd. Engeland heeft de nieuwe
Chineesche re gee ring erkend en de commissie
van deskundigen zal worden benoemd. We
moeten maar bedenken, dat het Kerstfeest ook
het feest der verwachting is.
Uit den Omtrek
WARMENHUIZEiN-
Aan de veiling te Warmenhuizen werd aan
gevoerd in November 1928:
Roode kool 1.049.350 Kg., (880 600), gele kool
79.975 Kg. (94.200), witte kool 700125 kilogr.
Deenechc witte kool 714.665 Kg. (232.200), peen
21.200 Kg., (36.050), bieten 375 Kg (6875), uien
103.250 Kg. (49.900), nep 500 Kg. (500), aard
appelen 4.625 Kg. (200), bloemkool 27.700 stuks
((16.870). De omzet bedroeg in November 1928
f 93/213.58 tegen f75.363 48 in Nov. 1927.
De tusscben haakjes geplaatste cijfer geven
de aanvoer aan over November 1927.
Slechts hoeken van onverwoestbare vitaliteit
weten zich in dezen tijd van het jaar aan de
seizoenslapte te onttrekken.
Een eervolle vermelding verdienen in dit op
zicht in de eerste plaats aand. Margarine Unie,
die klaarblijkelijk met macht en geweld naar een
koers van driemaal pari moeten worden gedre
ven .Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijk
heid is te voorspellen, dat een dividend van,
hoogstens 10 pCt. is te verwachten, maar ook,
dat een aandoelenuitgift e in den schoot'der naaste
toekomst verborgen ligt. Het heeft er dus allen
schijn van, dat ook bij deze trust de aandeelhou
ders compensatie moeten zoe'ken ,in ie opbrengst
van claimrechten ter aanvulling van een zeer
schraal direct rendement.
De aand. Calvé-Delft bleven aan dringende tips
onderhevig, maar niet 'ieder i.s bereid zich ge
heel en al aan oncontroleerbare on-dits over te
De omniorreriiij..
gingen in weinige dagen foor ~:üfê'J'\ld£aancLeelen
van verdere prijsverlagingen der producten e'n
angstverkoopen van het publiek. Ofschoon er geen
stimuleereud nieuws bekend werd, kreeg men den
indruk, dat goed geïnformeerde kringen op dat
lage niveau koopwaardig materiaal zagen, hetgeen
een schielijk, ofschoon niet geheel gehandhaafd
herstel ten gevolge had.
Kon. Petroleumaandeelen niet geanimeerd, al
Was er eenige belangstelling van de zijde der
arbitrage met Londen, waarin echter door locale
voorzien 'wierd.
Voor scheepvaartaandeelen bestond niet de min
ste belangstelling.
Cultuurwaarden hebben al bijzonder veel van
hun oude glorie ingeboet. De beursman kreeg
in de afgeloopen wieek nauwelijks gelegenheid zich
zal ik mij vervelen. Wanneer kom je terug?"
„Waarschijnlijk overmorgen. Hier is geld, op
dat je intusschen niet' in de verlegenheid zoudt
komen." Dit zeggend, legde hij een bankbiljet op
tafel. „Maar nu moet ik mij ook haasten, om dan
trein niet te missen. Vaarwel, mijn schat, of lie
ver tot weerziens."
Jean Soliva nam zijn reistasch uit de kast en
deel daarin ©enige toiletartikelen, terwijl hij
zeide: ..Rust nu eens goed uit, mijn schat! Als 'je
je niet prettig gevoelt, laat dan den dokter roe
pen. Denk aan mii! Vaarwel!"
Hij kuste haar op het voorhoofd en spoedde zich
heen.
„O, driedubbele schurk, leugenaar en bedrie
ger!" dacht Amanda. „Je maakt je zoo haastig
uit de voeten, omdat je bang bent voor dien mijn
heer Yveren. Overmorgen .terugkomen. Hij
durft me dat met een onbeschaamd gezicht voor
liegen, alsof hij ooit weer terug denkt te ko
men. Als hij denkt dat hij van mij! af is, heeft
hij het glad mis. „Neen, neen, baron Arnold1 de
Reisz, neen, neen, Jean Soliva, we zullen elkan
der wederzien en spoedig ook."
Er werd aan de deur geklopt.
„Binnen!" riep Amanda.
De dienstbode uit het logement verscheen. „Hoe
is het nu met mevrouwt?" vroeg zij deelnemend.
„Goed, ik dank je voor ide belangstelling."
„Blijft mevrouw nu zoo alleen?" Want mijn-
Tiun bestaan te herinneren. De beschodwingen ov'er
suiker en rubber zijn zoo langzamerhand ver
stomd. Niemand leest ze meer, Wiant iedereen
ziet, dat de produetiemarkten op een laag niveau
blijven hangen. Inzake het zoeite produet blijft
her optimisme beperkt tot de hoop, dat oogst
1929 voor ongeveer 3e thans geldende prijzen zal
kunnen 'worden gerealiseerd. Het taaie product
prikkelt de fantasie levendiger. Nu vertrouwt
men weer op een saineering der marktsituatie,
nadat de opgehoopte voorraden uit de Straits en
bloo zullen wo-rden verscheept, maar daartegen
over doemen thans al de producties van den aan
plant uit de boomjaren op, zooiat men na' een
wellicht iets minder onfortuinlijk jaar 1929 straks
weer voor nieuwe productieproblemen Iwondt ge
plaatst.
Het speculerend Amerikaansche groote pu
bliek heeft zich in wieinige dagen, geheel door
eigen schuld, op dezelfde schaapachtige manier
laten afslachten, gelijk dat hier te lande ettelijke
decennia geleden ook wiel eens voorkwam. Wat
bezadigdheid in zaken betreft kunnen de Yan
kees dan ook gerust eens bij de Dutchmen in de
leer gaan. Een grappenmaker van de New York-
sche beurs heeft de huidige toestand door een
klein gedichtje weergegeven, hetwelk iwij ter il
lustratie hier afdrukken:
(Adv.).
WALL STREET.
Solomon Grundy
Tipped on Monday,
Bougt on Tuesday,
Ahead on Wednesday
'Rich on Thursday.
Worried on Friday,
Sunk on Saturday,
Broke on Sunday
That is the end of
Solomon Grundy.
>4 rs)
AGENDA
Ger. M. V. „Laat ons giN'ddoende niet vertragen"
Tiirks;horn(-
Agenda voor Vrijdag 28 December.
C van .Laar. Inl. Gew. Gesch. Schets IV.
A. Dekker ein A. de Geus. Voordrachten.
PUROL er op!
Als Uw Handen ru/w zijn of gesprongen
en Uw Lippen schraal en pijnlijk; maar
vooral ook bij brand- en snijwondea'
ontvtellingen en allerlei huidverwondtogen
HET VERZACHT EN GENEEST
Radio-Omroep
Radio-Centrale HART KÜIIT, Oudkarspel K 117
EERSTE PROGRAMMA.
Ponderdiag 27 December.
10.0010.15 Morgenwijding A V B,.0,
11.20 Daventry.
12.152.00 Lunchmuziek
2.002.30 Praatje over electriciteit in huis.
4.00— 5.00 Ziekenuurtje.
5.005.30 Sportprognose.
5.307.15 Voor a vond con eert.
7.157.45 Engelsche les.
8.05 Opvoering van de opera „Tannhauser".
Vrijidiag 28 December*
10.00—10.15 Morgenwijding A V B.Oj
11.20 Daventry.
12.152.00 Lunchmuziek
4.004.30 Ned. Ver v. Huisvrouwen.
4.305.30 Debutanten-halfuurtje.
5.306.00 Spreekuur Radiodokter.
Diner muziek.
8.058.50 Concert~Ömroep<jrn~.,..
8.509.35 Nutslezing.
9.3511.30 Naudeville-progranima.
Daarna dansmuziek.
Zaterdag 28 December.
10.0010.15 Morgenwijding A V R'.O,
12.152.00 Lunchmuziek.
2.004.00 Aansluiting Tuschinski.
4.006.00 Lessen.
6.006.45 Dinermuziek.
6.457.45 Lessen.
8.05 Opvoering van „Schakels" VARA.
van Heijermans.
heer de baron heeft zijn rekening afbetaald en is
vertrokken. Heeft mevrouw ook iets noodig?"
„Om je de waarheid te zeggen, gevoel ik mij
zoo wel, dat ik mij ga kdeeden om( in 't hotel
van avond aan tafel te verschijnien."
„He^l goed, mevrouw. Ik zal u een goede plaats
aan tafel bezorgen."
„Nog* iets, kindlief: Wilt ge mij een dienst be
wijzen, waarvoor ik u goed betalen zal?"
„Heel graag, mevrouw voor niets wel!"
„Ik zou gaarne dien mijnheer eens willen spre
ken, die na het spoorwegongeluk' bij u in 't loge
ment is gebracht hij heet, geloof ik, mijnheer
Ducemin."
„O, dat zal niet moeilijk zijn, mevrouw."
„Ja, maar kindlief, buiten u, mag hTenjamd
dat weten. Kunt ge mij ongemerkt op zijn kamer
brengen
„O ja."
„Hoe dan wel
„Door dein tuin en langs de dienstbodentrap."
„Kan niemand dat merken, denkt ge?"
„Niemand. Wanneer verlangt mevrouw dien ge
wonden heer te bezoeken?"
„Dat zal ik later wel zeggen,1" antwoordde
A.manda en drukte daarbij het hulpvaardige
dienstmeisje een twintig frankstuk in de hand.
„Misschien is mijnheer Ducemin nog te zwak
om een lang gesprek te mogen voeren. Ge moet
mij maar eens zeggen, wanneer de gewonde het
best te spreken zal zijn. Ga nu maar vooruit
ik komm zoo meteen aan tafel."
