IKIEI EK MAITELAiES
ais Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier Ad™ l~5reee,s
No 4
Donderdag 10 Januari a929
38e Jaargang
Behoud onzer welvaart
INTERG. TELEPHOOH 52
NIEUWE
LANGEDUKM COURANT
Dinsdag, Donderdag
Abonnementsprijs
per 3 maanden f 1.1
Uitgave: Firma J. H. KEIZER. R^cteur J. H. KEIZER. Bureel Koordscharwoude.
oent, elke regel meer IS cent.
Groote letters naar plaatsruimte
Van hier en daar
Zooals W'2 de vorig e we e tc vermeld hebben,
zijn allerwegen toebereidselen gemaakt om de
huldiging van koningin Emma ter gelegenheid
van haar vijftigjarig jubiieum a.s Nederland-
sche Staatsburgeres c-nn groctsch karakter te
doen dragen. Inderdaad is die
huldiging dan ook op vele plaatsen grootsch
en indrukwekkend geweest en de liefde voor
het Oranjehuis is in de viering van hst gouden
jubileum van koningin Emma uitnemend ge
demonstreerd
De tollen, die sinds den „aainval" op dein
Muidertol, zoo zachtjes aan de een voor, dg
ander na, ten dooide opgeschreven blijfeeta,
verdwijnen met een gemoedelijkheid, die men
eigenlijk niet verwacht zou hebben, waar het
een ingeburgerd e!n door de jarenlange tradi-'
ties geëerbiedigd gebruik betrof. Die gemoe
delijkheid, welke we hier bedoelen, komt van
de zijde dergensn, die bij de tolheffing de'
voornaamste belanghebbenden zijn, aan den
eenen kant wel te verstaan. De mtetóeban! of
lichamen dus, die door de afschaffing der tol
len een zeker inkomen moeten derven. Voor
wat hoort wat, zegt het spreekwoord, en zooj
wordt voor Üe verdwijning der tollen zoo. hier
en daar een of andere compensatie gegeven,
waardoor de derving van inkomen in zekers
mate wordt goedgemaakt. En aan de a|n-
dere zijde staat de winst, 'dat het publiek, het;
verkeerswezen van die lastige ein soms dura
tollen af zijn. Werkelijk, al hebbed de tolled)
eeuwen getrotseerd, de victorie is begonnen te
Muiden.
iHet vliegtuig van de K.L.M., dat ha een;
aanvankelijken tegenspoed de reis naajr Biata-
via met sucoes heeft volbracht, zou, naar van
de zijde van dc directie der K.L.M. wordt me-,
degedeeld, Woensdag 9 Januari den terugtocht
naar Amsterdam aanvaarden, beladen vermoe
delijk met vele goede wenschen en stoffelijke
blijken van belangstelling voor de Holland-
sche vrienden en verwanten. Schrijvend oVer
den thans needs meerdere malen herhaalde)
Holland—Indië-vlucht, deïiken we aan een- an
deren tocht, die wellicht met evenveel moedj
•en voorbereid, door verschillende omstandig
heden waaronder eeinige van finantieeloni
aard niet tot dis definitieve uitvoering kwam.
We bedoelen den tocht van het reddingscheep
je „Schuttëvaer" pver dien Atlantischen 'Oce-J
aan naar New Yo'rk. Door den heer Sehutte-
vaer en zijn niet altijd heel getrouwe mak-,
kers is indertijd hoog opgegeven over de uit
stekende kwaliteiten van zijn scheepje, als ,,on-
zinkbaai" reddingvaartuig
Het is te begrijpen, dat tal van zeevarenden)
met belangstelling naar de plasties vainj
Schuttevaer man en boot uitzien, omdat]
er toch nog altijd behoefte is aan een redding
boot. die. aan redders en geredden onder allei
omstanndigheden levensbehoud kan waarbor
gen. Blijkens een reeds de vorige week uit Lonj
den ontvangen bericht, is de „Schuttevaer"*
van Plymouth vertrokken om via Lissabon en
de Azoren de reis naar New Yo,rk te aanvaar-i
FEUILLETON
137)
Men kwam nu met het bericht, dat de tafel
gereed ;was, Na afloop van het tweede ontbijt,
begaven 'Etienne Castel, George en Edmönid zich
naai* het .atelier, om aldaar een sigaar te rooken.
Op een schildersezel stond het reeds gevorderde
portret van Marie Amand.
„Is juffrouw Armanid voor de zittingeu hier
gekomen?" vroeg Edmond.
„Ja, vijf of zesmaal. Zij wilde met dat portret
haar vader verrassen op zijn verjaardag."
,,'t Is de groote vraag of zij dien dag nog 'wel
beleven zal," mompelde E|dmond. „Zij valt vree-
selijk af."
In dit oogenblik kwam de bediende binnen, met
het bericht, dat mejuffrouw1 Armand er was en
mijnheer Castel verlangde te spreken.
Vandaag, op een Zondag, nu ik mij zoo min
mogelijk met zaken bemoei - dat is al zeer
vreemd!" zeidie de schilder- „Ik zal maar eens 'hoo-
ren, 'wat haar tot mij voert."
Etienne Castel bega'.' zich naar 't kleine sa
Ion, Waar mejuffrouw Armand hem 'wachtte
den.
Het zal voorloopig met de proefvluchten inaar
Indië vam de K.L.M. niet meer zoo vlot gaan.
Bij de vluchten naar Inidië moet gebruik ge-'
maakt worden van vreemde luchtvaartterreinen!
in Azië waarvan er ©enige uitsluitend bestemd'
zijn voor de militaire luchtvaart, al worden zei
■dan voor enkele incidenteele vluchten beschik
baar gesteld. Doch er schijnt van die gebo
den welwillendheid ten behoeve van die in
cidenteele vluchten al te ruim gebruik gemaaktj
te zijn. meer bepaaldelijk wat betreft de terrei
nen m Irak. De Engelscbe regeering kan. nu
voorloopig het gebruik dier terreinen niet lan
ger toestaan en het gevolg hiervan is, dat de;
K.L.M. haar voorgenomen proefvluchten zal
moeten uitstellen tot April.
De laatste cijfers betreffende het Rotterdam-
sche havenverk&er wijzen opachteruitgang.
De Nieuwe Waterweg heeft over 1928 wat bin
nengekomen schepein betreft, een verminde
ring van 'een millioen ton, Rotterdam heeft een|
vermindering van ruim zeveinhonderdduizenidl
ton scbeepsruimte te boeken. Hierin zou ze
ker voor Rotterdam eenige aanleiding tot pes
simisme kunnen schuilen, waar 1927 was
na het jaar 1926, 'dat ongunstigen invloed on
dervond van de Engelsche mijnstaking eeni
zeer gunstig jaar, waarin de achterstand van
1926 wierd ingehaald.'
De achteruitgang wordt in hoofdzaak ver
oorzaakt door den minderen aanvoer van erts:
en kolen. Hamburg en Antwerpen, beide heb
ben het wat het afgeloopen jaar betreft, beter)'
gemaakt. Hamburg komt een millioen hooger
dan Rotterdam, Antwerpen blijft er nog bijna
vierhonderd duizend ton beneden?
Groote steden als Rotterdam bijv., hebban)
"evung tot en "behoefte akn expansie en ver
scheidene grooterie en kleiner© gemeelnten heb
ben zich reeds 'door de groote zuster in del
nabijheid zien opslokken. Het uitbreidingsplan,
dat Rotterdam zich ten dotel stelt t,3 verwegen-
lijken is in die naaste omgeving nu niet overal
met sympathie begroet. Geannexeerd te wor
den is nnu eenmaal voor sommige gemeenten!
niet het ideaal. Men denke slechts aan dep te
genstand welke geboden werd toen de gen
Voorburg ien Rijswijk. Verscheidene gemeentel
meente 's-Gravenhage haar oog richtte op
om Rottendam willen van annexatie door die)
stad weinig of niets Weten' en er zijn er eeni
ge, die in stede van ©en annexatie af te wach
tten, zelf gaan uitzien op welke wijze ze zich
in die toekomst tot een grootere gemeente kun
nen ontwikkelen. Overschie en Schiedam heb
ben wel 'diegelijk hun eigen uitbreidingsplan.
Of Rotterdam 'daarmee gebaat zal zijn? Vermo:e-
de lijk niet.
j Over enkele weken staan we alweer voor del
opening van de twintigste jaarbeurs te
Utrecht. Deze zal gehouden worden van 19
tot en miet 28 Februari. Die opwekking tot deel
I nemiwng is reeds van het bestuur uitgegaan ia
'Jen vorm van een met toto s verlucht ty'd-.
j -'.hrif-t.
Hiet jaar 1928 is een recordjaar geweest voior
die Barneveldsche eiermarkt. In totaal werden
op de markt aangevoerd bijna 45 millioen eie-
j Marie trad op hem toe en reikte hem de hand.
j „Vergeef me, «mijnheer Castel," begon zij, „dat
1 jk u op een "Zondag kom "lastig vallen, maar gie-
loof me, 't <was no jdzakelijk-"
„O, u «is mij altijd hartelijk 'welkom, juffrouw
Armand. Waaraan heb ik de eer t,e danken?"
I „Mijn vader komt dadelijk hier, om u iets te
vragen en daar hij hoogstwaarschijnlijk ook gaar-
ne u'w atelier zou willen bezoeken, zou ik het erg
onplezierig vinden, -als hij in eens mijn portret
1 zag, 'wiant dan was 't met onze verrassing uit!"
„Waarlijk?" riep de soh:I Ier, niet onaangenaam
verrast, over 't bericht omtrent het bezoek, dat
hem te 1 wachten stond, „we zullen dat portret
dadelijk 'wel verbergen. Mijnheer Armand volgt
u misschien op den voet?"
1 „Ja, hij moest nog even bij een fabrikant aan-
i wippen- Als u 't goed vindt, wilde ik hem hier
gaarne afwachten."
i „Natuurlijk, niets «kan mij aangenamer zijn en
ik'hoop ook, dat ge u inmiddels niet al te zeer
zult vervelen want in mijn. atelier zult ge een
paar kennissen -vLid en, met 'wie ik daareven over
u gesproken (heb lallerlei kwaad, dat spreekt
van zelf. |Mag ik u mijn arm presenteereh?"
Mijnheer Gastel (geleidie de jonge dame naar
zijn atelier, t
Bij het ;zien van Edmond Labron en George
Darier, kon Marie een lichten kreet van blijd
schap niet weerhouden, doch dadelijk dlaarop: hield
rijn. Van i-de eieretiuitvoer naar het buiteïiLahd.
levert Bbmeveld met omgeving zeker wel oen
beel belangrijk 'deel. Onze eieretoexport moiet
inderdaad van belang1 zijn en wat mm beeft wil
men in den regiel graag houden, mits het iets!
goeds is, natuurlijk!
lEien der Tweede Kamerleden heeft aan de
ministers van Bininenlanidsche zaken en Land
bouw gevraagd of het hun bekend was, dat Ar
gentinië van plan was een invoerrecht op eie-
jjen te heffen van 15 procent der waarde en on
der meer is door hlem gevraagd of de Nedier-
lanischie regeering bereid is, stappen te doenj
om het gevaar te koeren?
Plaatselijk Nieuws
OUDKAKSPEL"
FILMAVOND
Gisteravond wierd in een der lokalen van de
0. L. School alhier de aangekondigde filmavond
gehouden uit geschreven door den A.N.G O.B.;
voor de 4 hoogste klassen van de 0:. L. School,
De avond werd geleid door die Heeren De Jong
en Hoffmah.
Dinsdagavond iwerd deze zelfde avond gege-
geven in de O. L. Schooi te Noordschariwoude.
Aaniwezig waren een flink aantal kinderen en
het Onderwijzend personeel.
De. heer Hoffman begint met 'het verhaal voor
te lezen over het wedervaren van een Engfelsch
zeeman waarnaar de begeleidende projectie-
plaatjes zijn gemaakt die, varende op een
schip waarvan de kapitein aan den drank ver
slaafd is, schipbreuk leidt, doordat brand] uit-
hreekt aan boord als gévolg van de drankzucht
j van dep gezagvoerder.
Hierin, (worden op voor 't kind zeer bevatte
lijke wijze duidelijk gemaakt de ernstige gevol
gen, die 't gebruik misbruik van sterken
drank met zich brengt.
Daarna werden eenige mooi gekleurde plaatjes
gegeven over de lotgevallen van Sindbad den
Zeeman uit „Duizend en één Nacht", waarbij
de heer Hoffman in 't kort de dingen vertelde.
Als derde geheel .werd gegeven de geschiedenis
van 't knechtje van Harm Heijm, de vrachtrij
der van Limmen op Alkmaar, waarbij ook weer
't verkeerde van 't .drankmisbruik naar voren
trad en dat men standvastig moet zijn als 't
knechtje, en zich iniet moet laten opdringen 't
gebruik van alcohol.
Tot slot werden nog esn aantal mooie plaatjes
gegevên uit «de tropen en voor velen onbekende
plekjes uit ons eigen land.
Na beëindiging hiervan zegde de spr- het onider-
iwijzend Personeel en de kinderen dank voor hun
j aanwezigheid.
I Wij zouden «hieraan «willen toevoegen: „Wie de
jeugd heeft heeft de toekomst" en het op
deze bevattelijke «wijze duidelijk maken van de
I schadelijke gevolgen door het gebruik v,an aloo-
holhoudenden drank ontstaan, kan niet anders
dan opbouwend «en opvoedend werken kan niet
anders zijn dan een zich in de toekomst tot
groote kracht (ontwikkelende macht, die de rijk
ste vruchten ;zal aflwierpen in den door 'den A.N.
G.I0.B. gevoerden strijd.
Hedenavond 6.30 uur worldt deze avond gege-
j zij de ,hand tegen haar borst, alsof 'het ademhalen
i haar pijn deed'.
Be beide «jonge mannen {stonden groetend Op.
Edmond wierp ter sluiks een vrageniien blik
1 op den schilder, die hem bemoedigend! toeknikte,
j Edmond trad dus op Marie toe en zei met iets
op zijn gelaat, dat desnoods voor «een 'welwillende
glimlach kon doorgaan: „Welk een aangename
verrassing!"
„En voor (mij danlachte zij. „Hier heeft men
dus «de (heeren te zoeken. Den Wieg naar de rue
Murillc hebben zij Waarschijnlijk reeds verge
ten!"
Ter'wijl zij «zo ©praatten, had de schilder het
groote portret met een doek overdekt en het
met den «ezel, 'waarop 'het stond, haar een hoek van
het atelier .gebracht.
„Wij hadden het daar juist over u, Juffrouw,"
begon George Darier.
„Ja, dat heeft mijnheer Castel mij ook al ver
teld en er bijgevoegd, ;dat er niets dan kwaad
van mij verteld wierd," lachte Marie Armand.
„Ja, ja, zooveel kwaad,'' hernam de schilder,
„dat ik mijnheer Edmond La bron van harte ge
luk iweuschte met het nieuws, dat hij ons had1
mee te deelen!"
„Welk nieuws?" zei Marie Armand, met een
schuchter vragenden bl;k, aan het adres van Ed
mond Labron.
„We zullen 't maar niet onder stoelen of ban-
ven in eeh der lokalen van de 0> L. School te
Znidscharjwioude.
Het is gebeurd in het laatfcste reisseizoen, aldus
vertelt de redactie van „Nedei'landsch Fabri
kaat" toen één Neder lanidsche familie naar Karls
bad 'w,-as getogen om Je genieten van de grootsche
natuur en 'Pia in een schoenwinkel een paar
pracht laarzen 'mét Engelsch merk had ontdekt.
Thuis gekomen werd nog vol lof gewaagd van
het Engelsche "kunstproduct, dat zoo uitstekenid
te pas gekomen was hij ide klimpartijen, eu werd
met veel ophef verteld, dat zulke schoenen toch
maar hiet 'in Holland te' krijgen wtaxen. Totldat
een vriend, 'die blijkbaar meer ervaring op "dit
gebied had opgedaan, 1de binnenzijde van het lipje
der schoenen aan de onzichtbaarheid onttrok en
las: Vam Schijndel, Waalwijk!
Dit vermakelijk voorval 'doet er ons weer eens
aam denken, dat wij voor ons vaderlandsch fabri
kaat Iwfel wat meer respect: mogen toornen dam
gewoonlijk geschiedt. Em het doet ons tevens
opnieuw beseffen, dat onze geldelijke verdienste»
ut het buitenland komen en dat dus onze «welvaart
ten nauwste samenhangt' met onze handelspolitiek.
Want mede aan onze tegenwoordige politiek van
vrijhandel, welke de grenzen niet tot kunstmatige
slagboomen maakt, is het .te danken, dat ook '28
(Weer een bevredigende toename van 'den uitvoer
en een vermindering van den invoer 'doet zien.
Een en ander wordt veroorzaakt 'door onzeu han
del met bet buitenland, wielke vah kwartaal tot
kwartaal stijgend kan worden genoemd. Im de
laatste jaren neemt Nederlamd gelukkig iwieer ge-
j stadig in bloei 'toe en begint zich de Vroegere
welvaart wat meer te acoentueerendit valt in
onze groote steden eu zelfs ih vele kleinere gje-
I meenten op te merken, w;aar verschillende qn-
I dernemingen tot een uitbreiding durven over te
gaan.
i De allergrootste uitbreiding hebben intussche»
(wel ondergaan de ondernemingen, die vrijwel
uitsluitend voor de internationale markt werken.
Een schoolkind weet u te vertellen van de P|hi-
Üpsfabrieken, de kunstzijde-industrie, de marga-
rine-fabricatie en de Calvé-fabrieken, die bijna
geheel op de export-indusitrie zijn aangewezen.
Wij mogen er niet aan denken wlelk een ramp het
zou beteekemen, wanneer deze industrieën onder
dein 'druk van taxiefsbelemmeringen van het bui-
i tenland, die zouden zijn uitgelokt door eigen
i besehermende maatregelen, tot inkrimping van
het bedrijf of tot gedeeltelijke stopzetting zouden
moeten overgaan. Niet alleen het lot van de vele
j duizenden, rechtstreeks bij deze export-indus
trieën betrokken, staat op het spel, doch de wiel-
I vaart van ons"geheele land, want wij .weten wat
j het betieekent, wanlneer zooals vier jaren gele-
dem onze handelsbalans een 'minus van bijna 50
millioen aanwijst. We hebben onze .eigen welvaart
dus voor éen 'deel in eigën hand fc)ij de te volgen
handelspolitiek, en het herstel van Nederland dat
thans gelukkig waarneembaar is, bewijst dat wij
onze oude beproefde handelspolitiek, die van dien
vrijhandel, onverzlwakt moeten handhaven 1
ken steken," hervatte de schilder met een gul
ronden lach. „Mijnheer labron vertelde ons van
zijn schitterende vooruitzichten, van zijn com
pagnonschap met mijnheer .uw vader, en nu nog
het mooiste van alles, van een verbintenis, dia
zijn geluk jz at bekronen!"
Marie Armand trilde van blijdschap. Zij kreeg
een hoogen blos en deed een paar schreden naar
Edmond. „Hebt ge dat gezegld, mijnheer Labron?"
vroeg zij, .terwijl zij hem de hand reikte.
De schilder gaf Edmond een oog'wienk, die hem
wel aan zijne belofte moest herinneren.
Eenigszins haperend, antwoordde Edmond' dan
toch eindelijk: „Ik vertelde inderdaad het een en
ander, aangaande de gunstbewijzen van mijnheer
Armand, die mijn persoon niet alleen Wilde ver
binden aan .zijn zaak, doch ook aan zijn gézin;
ik vertelde tevens, dat ik eerst niet aan eene der
gelijke onderscheiding jgelooven koji..."
„Maar hij voegde er in één adem bij', juffrouw
Armand, dat hij nu de gelukkigste aller sterve
lingen is," viei Etienne Gastel lachend in.
Marie 'was zoo verrukt, datzij ter nauwernood
eenige aandacht schonk aan de omstandigheid,
dat het niet Edmond zelf, maar de sohilder was,
die den haperend begonnen zin zoo heerlijk vol
tooid had.
„En hebt ge 't mijn vader reeds gezegd, dat
ge nu tot een besluit zijt gekomen?" vroeg zij
Edmond met een stralend gelaat.
(Zde vervolg vierde pagina-)
