du mmw
„Draagt Hers Lasten".
MOEDER EK MARTELARES
Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier
iDPiSIfi,
Dinsdag 22 Januari 1929.
38e Jaargang
NO 9 1HTERC. TELEPHOOH 92
NI R W E
LAMEDIJKH COURANT
per 3 maanden f 1.15 lliloave: Firma J. H. KEIZER. Redacteur I. H. KEIZER. Bureel Nonrdsnharwniiilfi Groote letters naar plaatsruimte
De vereeniging voor Ziekenhuis verpleging te
Noordscharwoude vergaderde gisteravond; (half
acht in „'Concordia'j
Aanwezig 4x leden.
De voorz., de neer j. Kuiper opent de verga
dering met in de allereerste plaats de opgekomen;
leden een wielkomm to ete roepen, die in flink aan
tal zijn opgekomen, zooals vb©rz. hoopt uit
belangstelling.
Hij brengt een wioord van 'dank aan Penningm.
en Secretaris voor het vele door ken verrichte
werk. Het oprichten van deze vereeniging voor
ziet in ©en groote behoefte.
Na dein wensch te .hebben uitgesproken dat
d© besprekingen van aangename naard mogen zijn,
verklaart hij de vergadering voor geopend, waarna
doorde nSecr. den heer Kramer, de notulen van
de vorige jaarvergadering worden gelezen en on
veranderd goedgekeurd.
Rekening Penningmeester
.Door den heer P. van Dijk wordt verslag uitge-
bracht van zijn gehouden beheer. Hieruit blijkt
dat het jaar 1928 niet gunstig is geweest-
D© ontvangsten hebben bedragen "f 1244.32, dé
uitgaven totaal f 1247.97, waaronder f891 aan
verpleegkosten voor 16 patiënten met 332 lig
dagen .Nadeelig saldo f 3.65.
Op ©en Spaarbank is geplaatst een bedrag van 1
f 589.24.
Over 1928 moet nog aan rekeningen worden be
taald een bedrag van f 200 ruim.
D© kosten hebben per lid per jaar bedragen on
geveer f 1.55.
De Comm. van nazien zegt bij monde van den
heer C. L an gedij k dat alles in volkomen orde is I
bevonden en tot goedkeuring van 'de rekening i
kan worden geadviseerd.
Jaarverslag van dan Secretaris
Het jaarverslag van den Secretaris vangt aan
met de mededeeling dat het ledientaJ is toegeko
men, maar de finamtiën achteruit zijln gegaan,
16 personen genoten vrije lig- én Vervoer kosten.
1 Jan. '28 was het aantal leden 229 huisgezinnen
of 825 leden (betalende). 1 Jain. '29 269 huisge
zinnen of 915 betalende leden.
Er werden 4 bestuursvergaderingen gehouden,
1 maal is iemand aangeschreven voor achter- I
stallige contributie. I
In verband met ds finamtiën hoopt de verslag
gever dat het bestuursvoorstel om eoutributiever-
hooging wordt aangenomen, opdat het bestuur
met lust het wierk kan voortzetten.
He tlverslag wordt onder dank aan den samen-
steller goedgekeurd.
Bestuursvoorstel tot contritutie-
verhoogjing.
De voorz. zegt ter toelichting, dat de rekening
sluit met een tekort van f 300 per jaar en het be
stuur acht het onverantwoordelijk zoo door te
gaan en daarmee de reserve 'wieg te werken.
Het bestuur meent derhalve 'de ontvangsten met
f 300 per jaar te moeten verhoogen.
Daarvan is globaal genomen een totaal van
1000 leden.
Dé contributie té verhoogen met 2.5 cent per
lid per maand is 30 cent in het jaar, dus voor
1000 leden 'wordt1 dit f 300.
Verschillende léden voeren het Woord over dleze
kwpstie, die ieder voor zich een weg aangeven
om tot een oplossing te geraken.
Het bestuursvoorstel 'wordt hierna met alge
meen© stemmen aamgenomen.
Bestuursverkiezing.
Aftredend is id© iheer lie (Zijp. Met 36 Van die 39
uitgebrachte stemmen wordt de aftredende her
kozen, die onder dank voor 't in hem gestelde
vertrouwen de benoeming aalnvaardt.
Ingekomen stukkien
Ingekomen is een schrij ven van 'den Secretaris
van d© vereen. Alkmaar, dat zij zich niet wenscht'
aan te sluiten bij de Federatie. Zonder federatie-
verhand toch elkanders leden overnemen.
Zou de vereen, hierop nigaaU, dan zal een lijst
van samenwerkende vereejiigingen worden toege
zonden.
De Voorz. en Secret, zeggen, dat hierdoor een
beperking wordt verkregen bij het overnemen,
omdat men dan alleen gezenide leden zal overne
men en andere niet.
Op dit schrijven 'wordt niet ingegaan.
Rondvraag,
De heer Jb. Mol vraagt hoe of het vervoer ge
regeld 'wordt, wanneer een zieke naar huis moet,
zonder hersteld te zijn. Spr. heeft de zieke latten
halen door een luxe auto, en vraagt of dit ver-
xgoed wordt, al dan niet.
Voorz. zegt, idat 'zoo iemand weggaat voor reke
ning van ide vereen., erook vervoerkosten worden
vergoed. f
Eén ander geval is het, 'wianneer de zieke niet
voor rekening va!n de vereeniging Wordt ver
pleegd, deze heeft dam geen recht op Vergoeding
van vervoerkosten.
Besloten wordt om het bestuursvoorstel, deze
vervoerkosten niet te vergoeden, met allen voor
aangenomen.
Hierna volgt met een woord van dank sluiting"
der vergadering, nadat aan het bestuur mach
tiging is gegeven een afgevaardigde uit zijn mid
den aan te Wijzen voor de federatievergadering.'
Zaterdagavond hield de afd. Oudkarspel
j Noordscha.woude van don Bond voor Staats'
j pensionneerimg haar 2e propagamda-avonid in dit
seizoen ui het lokaal van den beer G. Vis tef
Oudkarspel.
De zaal was van voor tot achter geheel miet)
leden en belangstellenden gevuld.
Te ruim half acht opent de voorz., de heer)
C. Olthoff deze bijeenkomst, die daarbij het'
welkom toeroept aan de ouden vain dagen, de
afgevaardigden van de afd. Warmenhuizen, St.
Pancras, Ursem, Zuidscharwoude, aan den spre;
ker Ds. Baar van Alkmaar, aan de Pets en aan
bet Dag. Bestuur van de gemeente Oudkarspel,
welk cortege hij tevens dank brengt voor het
verleenen van vrijstelling van plaatsel. belast,
voor dezen avond, en tenslotte welkom heet
de tooneelvereeniging „Hiet Kleine Tooneel",
diie weder geheel belangeloos haar medewer
king verkent met de opvoering van het stuk
„Maskers en Wijn."
Dan wordt het woprd gegeven aain Ds. Baar
die begint te zeggen, dat het voor hem' een aan
gename taak is te spreken over het schoon©
doel „premievrij staatspensioen vpor alle bur
gers van Nederland."
En toch valt het moeilijk hierover een rede
te houden, omdat het de 2e maal is, dat ik voor
u opgreed en reeds 29 jaar het staatspensioen
zooals wij dat wenschen, reeds is besproken.
Moeilijk ook daarom, omdat het niet meevalt u
iets nieuws over onzen strijd te zeggen,
i Wij zouden het kunnen vergelijken bij; het
verhaal van Siaidja en Adimida, van Multatuli, en
waarin deze gaat zeggen „het verhaal begint
1 eentonig te worden.
I Maar juist hiervoor ook wil ik u waarschu
wen. Ik wil u waarschuwen tegen het door de
eentonigheid inslapen, en u wijzen op het zoo
mooie idoel van onzen strijd,
i Spr. doet idan het bekende verhaal van
Kaïn en Abel en in tegenstelling met Ka in, zegt
spr. „wij zijn verantwoordelijk voor onze me-
diemenschen.
In verband hiermede schetst hij de ontwik
kelingsgeschiedenis van oertijd tot modernen
staat, en voegt hieraan toe, dat hiermede t,e-
i vens is ontstaan „het zich verantwoordelijk gaan
I gevoelen vopr den medemensch.;
I Daardoor zijn vele instellingen van steun en
hulp ontstaan, en is Nederland bekend gewor
den door zijn vele phiiantropische werken.
Echter dit is liefdadigheid.
Wij vragen geen liefdadigheid, maar het
recht voo:r hen die hun krachten hebblen ge
geven in dienst van de maatschappij.
Op verschillend terrein bestaat nog een groot
gebrek aan zorg en verantwoordelijkheid.
En tot dit terrein behoort mede in de eerste
'EUBLLETOÜ
142)
Paul Armand had 'weder zijn zelfbeheersching
en daarbij zijn kloek verstand teruggevonden.
„Ge hebt als altoos gelijk, mijn waarde adve-
kaa.t," antwoordde hij. „Ik wond mij wat te veel
op, is 't 'niett, doch gij gelooft het toch
ik meende daar (werkelijk ;lie ellendige vrouw
voor mij te zieu, door wie (Edmond's vader, die
vader van zijn aanstaanden schoonzoon, mijnheer
Darier, alleen uit 'wraak- en hebzucht om het
leven werd gebracht."
„Dat gij dat stellig meendet, heb ik gezien,
mijnheer Armand, idooh u kujnt u vergist hebben
en als dat zoo is, hebt ge die arme Mina Perrin
bitter beleedigd eu gegriefd.'"
„Ge hebt al 'weer gelijk, mijn waarde heer
Darier. Een 'bewijs te meer, datt 'de drift een
slechte raadgeefster is."
Mén besprak nu adleen het op handen zijnde
hu'welijk van Marie en Paul Armand, vertelde
daarbij, dat er een zeer ©nWelkom oponthoud
veroorzaakt Wierd door de omstandigheid, dat hij
niet in "t bezit 'was van een behoorlijke in Ame
rika gelegaliseerde geboorte-akte zijner dochtier.
gelijk die bij (den Burgerlijken Stajnld' te Parijs
werd ge'vorderd en dat bij de bédeelde akte nog
j uit Amerika moest hebben. Hij had nu getelegra-
I feerd aan zijn voormal igeu bankier, Richard Da-
vidson, te New York, 'een man die wist wat zaken
doen "was en hij had dus alle hoop, dat dJe teeke-
ning van het contract op den bepaalden datum
gepasseerden Zondag over veertien dagen, nog
altijd zou kunnen plaats hebben.
Men besprak nog enkele bizonderheden, waarop
de millionair zich naar huis begaf.
XXVI.
Als een waanzinnige was Johanna. Portier uit
de woning van George D;arier weggeïjld én liep,
zonder iets of iemand te zien, idoor iele altijd! druk
ke straten van P;arijs.
„Die Paul Armand," lacht fce, „die Paul Ar
mand heeft mij ontmaskerd. Zonder de tusschen-
komst van dien edelen jongen main had hij mij
werkelijk aan de politie overgeleverd. Ik zou ge
arresteerd zijn geworden, en naar ide gevangenis
teruggebracht, zonder Lucie zelfs It'e hebben we
dergezien Wat zal die man nog verder uit
richten In de zaak berusten of zijn vermoeden
meedeelen aan de politie, die mij dan wiel spoedig
'wieder zal gevat hebben? 'God, hoe vreeselijk,
onschuldig veroor loelid te zijn eu zich niet to
kunnen rechtvaardigen! 'Wat moet'"ik doen?
Ik kan toch mijn 'kind in haar ziekte en wanhoop
niet gaan verlaten. Als ik maar geld bezat', zou
ik mij met Lucie iwiel hier of daar schuil houden
doch dat heb ik helaas niet! Gebeure wat er
wil! Ik doe wat 'mijn plicht iriij voorschrijft en
keer naar mijn (kind terug! Zoo men mij daar komt
arresteeren, zal ik voor"t minst tot het allerlaat
ste oogenblik bij mijn Lucie zijn geweest." Thuis
gekomen, vond de ongelukkig© vrouw ide zieke
iets beter eu dat gaf haar den moed om Lucie een
glimlachend gezicht te toonen.
Lucie herinnerde zich eindelijk ook, dat moeder
Mina (was uitgegaan om den advokaat te spréken
en vroeg haar nu of zij bij hem geweest was.
Johanna was natuurlijk reeds hij zichzelve be
sloten, om het kranke kind de ontzettende waar
heid te verbergen en izij' vertelde alléén, dat zij
inderdaad bij mijnheer Darier was geweest, die
haar wel heel vriendelijk ontvangen, maar op
hare vragen ronduit geantwoord had, dat men
niets kon doen 'tegen de vijanden, die haar ver
volgden.
l ucie brak in tranen los. „O," klaagde zij,
„ik kan mijn moeder niet vloeken en 't is toch
zoo vreeselijk, dat zij aan mij het leven schonk1."
Johanna haalde adem, nu Lucie onder zulke
omstandigheden haar moeder niet wilde vloeken,
doch zïj begreep tevens, dat haar kind' nooit het
woord van vergiffenis zou 'kunnen uitspreken,
zóólang zij niet overtuigd was van haar moeders
onschuld.
Terwijl Paul Armand naar huis reed, overdacht
hij kalm den geheelen toestand. Johanna was 'in
Parijs, had haar dochter iwiedergevonden en het
toeval had hem ihaar doen ontmoeten. Hoe lioht
had zij hem kunnen herkend hebben en zijn wa
ren naam hebben Uitgeroepen. Die gedachte al
leen reeds deed hem huiveren. „Ik deed verkeerd
plaats die zorg voor Ide ouden van dagen. Daar1
voor bestaat nog een schromelijk tekort aalt
verantwoordelijkheidsgevoel.
En toch is sinds 1913 het principe van pre--
I mie vrij staatspensioen in de wet vastgelegd.
Dat is gebeurt bij die wet van Talma. en in 19119
j bij 'dé Wet van Minister Aalberse.
j Maar velen zien thans met zorg den tijd van
i der. ouden dag naderen Ide tijd va|n afhajnr!
I kelijkheid.'
I De laatste jaren is echter ons doel weer iirt
j het brandpunt van de belangstelling komen te
staan ,en in dit verband wijst de spr. op dei
motie van Mr. Sannes in de Tweede Kamér en
op de rede van Jhr. de Muralt in de le Kamer.
Wij vragen niet om stelsel, maar vragen, dat
er iets gedaan wondt voor de oudien van.' da.-,'
gen, niet door middel van liefdadigheid, maar.
als iets da,t hun als een recht wondt toegekend
M'ede wijst hij op het rapport, uitgebracht!
dobr een comm. uit idien Vrijheidsb., waarin
gezegd wondt, dat het staatspensioen econo
misch wèl m'oglelijk is.'
En wat in Denemarken en Engeland reeds
jaren mogelijk is, is ook mogelijk in ons land.
Alleen het premievrij staatspensioen "kan
den ouden van dagen afdoende hulp gevetni.
- Ên het ligt aan u als kiezers te zorgen, dab
liet premievrij staatspensioen niet langer buiten
de wetgeving wordt gehouden.
Steeds moeten wij hamferen op hetzelfde
aambeeld.' 1
Wij moeten onzen plicht begrijpen en zorgen
dat riecht wordt gedaan aan hen, die hun!
krachten hebben gegeven in dienst van de ge-
meienschap, wij mjoetein onzen plicht be
grijpen ,en medewerken aan het doel „het be-
reiken van het premievrij staatspensioen vopr
allen die het nooidig hebben."!
Een krachtig applaus len een hartelijk woord
van dank is het loon voor den spreker voor zijn'
gloedvol uitgesproken rede.
Dan is het „tooneel"woord aan ,,'Het Kleine,
Tooneel" voor de opvoering van het reeds hier
boven genoemde stuk.
Wij kunnen ni|et anders zeggen, dan dat er
op ieien intense wijze is genoten van het spel
en stuk door „H|et Kleine Tojoneel" voor 't
voetlicht giebracht.
Miet groote aandacht werid het stuk gevolgd
en hiet krachtig applaus bewees wel „hoe" mien
het gegevene op prijs stelde.
Hiet was iets moois.
De woorden van dank, gesproken door den
voorz., kwamen dan ook z|eker voort uit bet
hart, en hpt was een aardige attentie van het
bestuur van de afdeeling, om den heer Slikker
nog eten klein blijk van waardeering aan te
bieden als herinnering aan zijn 25-jarig tooneel-
duettant schap.'
Tevens was door het bestuur gezorgd voor
een aardige attractie ondier de aanwezigen.
Door den burgemeester van 'Oudkarspel
wordt ook nog het woord gevoerd, die zijn
groote waardeering uit voor de wijze waarop
„Hét KLeine Tooneel" heeft medegewerkt, da-
mij zoo op te (winden!" berispte hij zich zelf. „Ik
deed verkeerd met te laten merkten, dat ik in dlie
Mina Perrin eene Johanna Portier veronderstelde.
Had ik haar 1 werkelijk doen arresteeren, dan ware
dit de grootste onhandigheid geweest! Toch moet
dat mensch op deze of gene iwajze onschadelijk
Iwiorden gemaakt. Haar (tegenwoordigheid te Parijs
is voor mij een voortdurend gevaar eu dat gevaar
dient te (worden weggeruimd."
Thuis gekomen vond hij Edmond Labron 'bij
Marie. De jonge man speelde zijn bruiiegomsrol
gelijk hij dat den schilder beloofd hadi.
Paul Armand reikte 'Edmond de hand1, zeggend:
„In de fabriek geweest?"
„Ik kom er zoo juist van daan, mijhheer."
„Niets nieulws?"
„Neen mijnheer. Alles gaat zijn geregelden
gang."
„Ge moet na het ontbijt maar alleen naar
Courbevoie terug rijden, ik heb te Parijs het
een en ander te doen. Als ik soms verhinderd
mocht (worden van avond aan tafel te komen,
dan kan ik er op rekenen, dat gij Marie gezel
schap houdt, niet waar?"
„Ja, dat is al een uitgemaakt,e zaak, vadertje,"
lachte Marie.
Men zette zich ,nu voor het- tjwieede ontbijt en
nadat dit was afgeloopen, deed idle gastheer Ed
mond uitgeleide.
,Wat ik zeggen wal, mijn vriénd," zei hij op
vaderlijken toon, „zorg dat ge ide noodige papie
ren bijeen krijgt voor den ondertrou|w, die van
Marie heb ik nagenoeg alle.'