aidejitten
SPORT EN WEOSTRUDEN
Kaïnerkroniek
üigemeen Overzicht
HULMGJNGSWEB STRIJD D.T.S. I.
Zondag a.s. hoopt Dj.T.S. 1 haar laatste oom
petitiewedstrijd te spelen op haar terrein te Oud
karspel tegen W.G.W. 1 uit Helder. Deze wed
strijd is op verzoek van het D.T.S.-bestuur, om
gezet in een thuiswedstrijd, waarin W.G.W. en
N.H.V.B.-bestuur welwillend toestemden, zoodat
de D.-supporters de laatste wedstrijd van D.T.S.
1 thuis kunnen bijwonen. Deze wedstrijd wordl
dus een huldigingswedstrijd voor den kampioen
van den N.H.V.B., klasse IA.
Wij hopen dat de D'.T.S.-ploeg haar beste been
tje zal voorzetten, zoo'dat zij ongeslagen kampioen
blijven.
Waarschijnlijk zal Zondagavond een huldiging-
plaats hebben van het le elftal, waar spelers met
hunne dames en genoodigden worden uitgenoo-
digd. Hier krijgen de supporters dus gelegenheid
het elftal te complimenteeren.
Het tweede elftal moet Zondag om ld uur te
gen Hoorn 1 thuis spelen. Ook dit elftal maakt
een mooie kans kampioen harer afdeeling te wor
den, mocht dit gelukken, dan zal het 2e elftal
het volgend seizoen in de afdeeling van het le
elftal, waaruit dit vertrekt, komen.
Dus flink aangepakt Deetjes.
Het Stemmingsbeeld, voorkomende in het num
mer van cns blad van i April, trok nog: at dc
aandacht van het lezend publiek, getuige enkele in
gezonden stukken, terwijl het (naar we weten)
diuk is besproken.
Een enkele deed verontwaardigd, 'n jong tuin
bouwer meende, dat de tuinbouv.ersbönd zich min
cf meer beleedigd zou gevoelen. Hij was natuurlijk
ter goeder trouw, kende de werkelijk bestaande
toestanden -niet.
Nu is er heel wat meer los gekomen. D vereom
ging „Nieuw Le»en". te Heer-Hugc waard heeft er
'r hare van srezegd, de vereen. „De Koophandel'
berichtte aan den Noorder-Marktbcnd een geval
van onregelmatigheid bij ontvangst van groenten
Dit bericht van „Koophandel" is niet voor kennis
geving aangenomen; integendeel, lang en breed is
c.ver de verkeerde toestanden aan de laadplaatsen
te N S. gesproken - en men heeft erkend,
dat ze bestonden.
Er was geen ontkennen mogelijk, van handels-
en tuinbouwzijden werden niet te ontkennen fei
ten meegedeeld.
De houding van den Bond is sympathiek; er
wordt niet aan gedacht eenig onaangenaam feit
dood te zwijgen. Er is nu publiek gemaakt, wat
het veilingspubliek al lang wist-
De zaak wordt ernstig ingezien, de Bond roept
ter bestrijding de hulp in van de bij 't verwerken
der producten betrokken partijen en heeft baar
bij den Vierbond aanhangig gemaakt.
Dat aan 't kwaad alle aandacht wordt gewijd,
iscwel zeer noodig. De laadplaatsen mogen geen
<.r;uptie-haarden worden; nu ernstige syrnptcncn
aanwijsbaar zijn. moet er wel worden ingegrepen.
Uit de. ervaring met dp gasfabrieken in den lande
pgedaan. weten we, hoe diep die kanker in ons
maatschappelijk leven invreet- Juist groote instel
lingen cn publieke lichamen schijnen 't meest vat
baar. Aan onze laadplaatsen komen ook corruptieve
handelingen vcor; de vorm met dien aan de gas
fabrieken verschilt.
Nu eens poogt een leverancier-bouwer door mid
del'van steekpenningen zich zelf te bevoordeel en
dar. weer lokt een arbeider-ontvanger daartoe uit-
Er. zou 'tnooit voorkomen of voorgekomen zijn
dat een koopman op eene andere wijze zich trachtte
te bevoordeelen?
Waarschijnlijk gaat geen enkele categorie, geheel
Vlij uit
Wc spraken met een bejaard koopman over deze
zaak. Hij gaf als zijn oordeel te kennen, da. .le
tegenwoordige verkoopmethode het kwaad in <U-
hand tverkt. Koop er en verkooper staan te ver van
elkaar; van een op persoonlijk vertrouwen berus
tende relatie is geen sprake meer. De koopman liet
voorheen een door hem niet serieus geacht adres
links liggen; omgekeerd paste de verkoop-er op de
ktlo-pers selectie toe. De vertrouwensbasis, waarop
zg'o menige trasactie tot stand kwam, behoort tot
het verleden. Daarvoor in dc plaats trad de orga
nisatie met haar mechanischen verkebp. Verbod- en
strafbepalingen moeten moeten we brengen, wat
Voorheen vertrouwen bracht.
De ontvangst der goederen geschied le door den
koopman of diens vaste personeel.
Zet daar nu 't heden eens tegenover. Heeft
hij de oude boer geheel en al ongcl'-ii-kt.'
To'ch zal ook de koopman in kwestie wel will, n
toegeven', dat de door hem geschetste toestanden
onherroepelijk tot hetverleden hehooren. 't Oude
kan men niet terugroepen, de tijdwijzer niet worden
achteruitgezet- Het doel in de gegeven omstandig-
Ongevrer vijftig jaar, was Richard Vernière nog
in clvolte kracht van den mannelijken leeftijd'.
'tWas nauwelijks te zien dat zijn denker, zwaar
haar, hier en daar begon te grijzen.
D< uitdrukking van 't gezicht was droog en
hard er. niettemin lag in die donkere 'oogen iets
zachts, iets welwillends, dat a'ls gij 't eens had
opgemerkt, u in lijnrechten strijd toescheen met
de gestrengheid van het geheele voorkomen.
Deze industiieel was 't volmaakte type van den
onverrnoeiden werkman, vurig van aard en toch
geduldig, iemand, wiens uitgebreide kennis, eer
lijkheid, wilskracht en minzaamheid ieder, die met
hem in aanraking was gekomen, erkennen moest.
Zijn handteekening was zot* goed als de Bank en
zijn eenmaal gegeven woord was weer evengoed
\ls zijn handteekening.
„Een brave kerel!" getuigde iedereen van hem,
/onder het minste vooibehoud. De wel wat ruwe
schors verborg een edelen kern. Pichard Vernière
wa s, goed beschouwd, de kieschheid zelve.
VII.
.rij-.-r i's-os hier. rrtynneer VtauaeT riep de
weduwe Aubin, die, toen zij iemand op een rijwiel
hac! zien aankomen, onbekommerd voor het koude
weer, de glazen deur van haar gelagkamer had
geopend, een der meesterknechts van mijnheer
Vernière, toe: „ik heb een brief voor u! Eien
heden moet zijn, het huidige systeem zooveel moge
lijk van aanklevende gebreken te zuiveren. Ook zal
v el niemand durven beweren, dat het oude stelsel
coh niet zijn typische, zelfs zeer groote gebreken
had, gelijk alles op dit ondermaansche zijn feilen
vertoont.
Bij de bestrijding van het kwaad komt het ons
gewenscht voor, op twee elementen te letten; in
de eerste plaats moet het zoeken zijn een aanvoer-
rcgcling te treffen, waardoor de controle gemak
kelijk wordt gemaakt.
Aanbevelenswaardig lijkt cms een proefneming
met de door Warmenhuizen gevolgde en aanbevolen
methode. Elke aanvoerder aan de Warniemhuizer-
markt heeft i huis af op den akker 't goed gewogen
de koe b.v. is zo- ogeladen, dat per krat één kool
met dc stronk naar boven in 't vaartuig ligt. Aan
dt laadplaats behoeft het gewicht niet meer tc
worden vastgesteld; de bouwer weet precies, op
dc Kilogram af. hoeveel hij geladen heeft. Het
gevaar, dat van den één wat wordt genomen cn
aati een ander gegeven, (die daar wat voor over
heeft) wordt daardoor tot een minimum beperkt.
De ontvangers hebben slecht te controleeren, steek
proeven te nemen Men overturge zich maar eens
aan de laadplaat, te Warmenhuizen, hoe zelden
het voorkomt, dut een partij goed niet is conform
de opr ven.
Het tweede element, waarop we willen wij zon,
is het onmisbare vertrouwen, dat men aan <je arbei
dersorganisaties behoort te geven. Blijkens het ver
slag in ons blad is ter Vierbondsvergadering1 opge
merkt, dat het niets helpen zon, de arbeiders in
deze zaak te betrekken. Of 't zoo bedoeld is,
kunnen we niet weten; deze opmerking kan lei
den tot de gedachte, a'ls zouden de arbeiders min
der betrouwbaar zijn.
Mocht dit de bedoeling zijn geweest, clan willen
we daar met kracht tegen opkomen
We zien geea enkele reden, waarom een arbeider
zedelijk minderwaardiger zou zijn dan een tuin
bouwer of koopman. Dat het een arbeider 'mis
schien zwaarder valt steekpenningen te weigeren,
met 't oog op zijn inkomen, willen wc. niet ontken
nen, maar beweren, dat hij, die dat s)eli aanbiedt,
schuldiger staat dan de arbeider, die het aanneemt-
De leiders in de arbeidersorganisat'e lvebben er
stenig een open oog voor, dat het voortwoekeren
van corruptieve handelingen op den duur de orga
nisatie zelf ondermijnt en tot ontbinding'leidt. Üok
voor de tuinbouworganisatie geldt 't zelfde; aan
corruptie zijn zelfs wereldrijken ten gronde gegaan.
Laat men dus eens probeeren, de goederen - ge
ween aan te voeren, en laat er onder de diverse
organisaties vertrouwen zijnwie dit vraagt, moet
beginnen met vertrouwen geven.
Het kwaad dient forsch aangepakt. En daar
voor is aller medewerking, noodig.
Eén der wetsontwerpen, die na het Paaschreccs
door de Tweede Kamer het eerst in behandeling
zullen worden genomen, is dat betreffende de fi
nancies le verhouding tusschen Rijk en Gemeenten.
Sinds meer dan een kwart eeuw zocht men naar
een betere regeling dan de bestaande, die van 1897
dateert. Eindelijk, te elfder me van het mini -ten'e
de Geer, heeft men iets gevonden, dat natuurlijk
ook wel 'niet ideaal is, maar naar veler meen Lig
als een groote verbetering moet worden beschouwd,
in het bijzonder na clc wijzigingen tn verbeteringen,
die daarin na bespreking o a. met de Verieoniging
van Nederl. Gemeenten werden aangebracht.
Helaas zijn er ook zeer velen, "d'e de voorge
stelde nieuwe regeling nog slechter vinden dan dc
bestaande. En onder die tegerfstanc'ers bevinden
zich Burgemeester en Wethoudersder grootste
Xcderlandschc gemeente, n.f. van Amsterdam.
Het hoofdbezwaar van 'Amsterdam, zoo vertelt
ons zijn Wethouder van. 'Financiën, de heer Van
Frytag Drabbe. is, dat door het ontwerp de auto
nomie' der gemeenten, vooral van "e groote, worüt
aangetast. Dat, zóó voelt Amsterdam het aan, het
de bedoeling is om cle groote gemeenten „er onder"
te krijgen. Amsterdam, zal bij aarname van het ont
werp geen gelegenheid meer'hebben om haar geld
middelen op een gegeven óogenblik, wanneer dit
n odig is, te verruimen.
Zoo zal bijv. Amsterdam bij de nieuwe regeling
ontvangen een bedrag van f20.001.998.terwijl
hel thans aan inkomsten heeft een bedrag van
f34.802.7;;. Zooals men ziet gaat dus Amster
dam bij deze nieuwe regeling een bedrag van
f4.860.773.' in inkomsten achteruit- Hoe dit ook
zij, er kan niet worden ontkend, dat liet nieuwe
ontwerp ook voordeelen heeft- Dat het voor c-cn be.-
lar.grijk deel erop gericht is de nivelleering van
den belastingdruk in het land zooveel mogelijk te
bc-wevken. Excessieve heffingen zooveel mogelijk
txraclu t e voorkomen. En daardoor een belangrijk
bezwaar tegen de bestaande, in du nicht vaak
onbillijke regeling rpheft. Wanneer lvec ontwerp
In openbare behandeling komt hebben we gelegen
heid het nader toie te lichten. 1
Wie va! zeggen hoeveel nadoelen de Chicago-
sche vleeschfabrieken niet gehad hebben aan de
ogenblikje geduld, dan al ik hem-halen."
Claude wipte even van zijn rijwiel af, maal
ging niet binnen. Hij had geen tijd daarvoor.
Moeder Aubin bezorgde hem zijn brief; hij be
keek even het handschrift van 't adres, stuk den
brief bij zich en reed weer verder.
Maar halverwege Saint-Ouen en Saint-Denis, op
ecu zee: stil piekje, hield hij andermaal halt,
plaatste zijn rijwiel tegen een blinden muur en
begon daar met eenigszins bevende vingers den
opengemaaktcn brief te lezen. Hij was ven. dezen
•nlvc.ud:
„Berlijn, 24 Dec. 1893. Waarde Claude, ik ben
op 't punt te verdrinken, 't Is hoog tijd, dat ik
een sievigen tak grijp om er mij aan vas' te klem
men, wil ik niet heelejmaal naar de diepte gaan.
Morgenochtend neem ik den trein voor Parijs en
kom dan den aósten aap, des avonds o-m 9.20.
ik hoop u te zien aan het Oosterstaltion; ik reken
-1 or. ik moet je onmiddellijk spreken.
De uwe, Robert."
.Eindelijk dan toch!" mompelde Claude Grivof
want zoo was de volle naam van den meester-
kneent. „Ja, ik zeg ook, dat het tijd wordt. Hoe
lang is dc kerel niet blijven aarzelen! Maar zoo
heel veel 'heeft hij daarmede niet verbeurd, want
intusschen heb ik alles klaar gemaakt- Hij heeft
maar toe te happen; 't is als gesneden koek.
Fandaaa: hebben wij den 27sten, om zes uur ben
onthullingen van den bekenden Amenkaansch-e
schrijver Up ton Sinclair. Maar hoeveel nadeelen
tal Nederland ook niet gehad hebben, doordat han
delaren rommel naar het buitenland zonden. Ieder
voorschrift, dat de deugdelijkheid der geëxpor
teerde goederen in de hand werkt, moet daarom
worden toegejuicht. En in dit lidy^moet "dan ook
worden gezien het ingediende wetsontwerp hou
dende voorschriften betreffende 'het waarborgen
van 'bepaalde eigenschappen of hoedanigheid van
uitgevoerde voortbrengselen van het landbouw-,
tuinoouw-, veeteelt- cn zui\ elbedrijf. In de Memo
rie van Toelichting zet de Minister van B'nnenland-
sche Zaken en Landbouw uiteen, wélke gevaren
onze uitvoer van landbouwproducten 'bedreigen.
Reeds eerder zijn bepaalde middelen toegepast om
den uitvoer tegen deze gevaren te verdedigen.
EctJier zullen op verschillendeonderdeden, van
den uitvoer van landbouwproducten regelingen
moeten worden getroffen, welke hetzij naar het
v; orbeeld van de boter- e,n kaasco'ntrolc zullen
berusten op uitgifte van Rijksmcrk, hetzij zullen
bestaan uit de regeling van den uitvoer zonder
uitreiking van een merk, eveneens to>t opvoering
van de kwaliteit van het uitgevoerde product.
Het eerste tastbaar resultaat van de bemoeiingen
van den Volkenbond op wat men zou kunnen
noemen de economische ontwapening, is het ver
drag van 8 November 1927, voor welks goedkeu
ring een wetsontwerp werd ingediend. Door dit
verdrag, een product van de eccnorm'sAe con
ferentie van Tien Volkenbond onder voorzitterschap
van den heer Colijn en waarbij Nederland werd
vertegenwoordigd door de heeren Pesthuma, Wi-
bcut en de Graaf. Door dit verdrag wordt gebro
ken met het sinds" den wereldoorlog bestaande
stelsel van in- en uitvoerverboden en beperkingen,
waarvan het internationale ruilverkeer in niet ge
ringe mate de nadeelige gevolgen ondervindt en
waardoor een terugkeer naar de vrijheid van 'den
internationalen handel wordt belet-
'Arer. begrijpt, dat door dit vefdrag niet in 'eens
alle in- on uitvoerverboden uit de wereld zijn,
maar toch moet het beschouwd worden als een
eeiste stap op den- goeden weg. Hoeel dit ver
drag vo-or Nedeiland zelf niet van groot gewicht
is, is dit wel het geval ten aanzien van 'Neden-
Ntrnds-Indic. De Minister spreekt zich daarom ten
dien aanzien nog niet uit, wenscht nadere over
weging. l)e aanvaarding toch van dit verdrag zou
het gevolg hebben -lat de mogelijkheid zou wor
den uitgesloten door middel van uitvoerverboden
de resulaten van het wetenschappelijk onderzoek
tot verdeling van cuftuurgewassen voor Nedeil.-
ïr.cJië te behouden. Hetgeen natuurlijk een groot
bezwaar moet orden genoemd.
Geen volksstemming in het Poolge
bied. Hittegolf in Amerika.
Besprekingen der financicele des
kundigen. De rollen omgekeerd.
'Mussolini en Chamberlain con
stateerden de hartelijke verhouding
tusschen hunne landen. Frankrijk
niet verantwoordelijk voor den oor
log. Uitwisschen van bittere oor
logsherinneringen. Geen alge-
meene spoorwegstaking in Dmitseh-
land.
De aardigheid is zoo zoetjes aan van 'iet on
dernemen en uitvoeren van ontdekkingsreizen af.
Een halve eeuw of misschien nog minder geleden,
viel zoo hier en daar nog wel een stukje land 'of
zee te ontdekken, dat niet bekend was en waarvan
dan maar aangenomen werd, dat het geen bepaal
den eigenaar had. Rede waarmede de ontdekker
namens zijn regeering de vrijheid kon nemen
voor zoover het land betrof en de vlag van
zijn vaderland te planten of als de bodem wat
har dwas. althans neer te leggen. 'Maar, zooals
we zeiden, de aardigheid is er af. De wereld is
nagenoeg verdeeld. Alleen, het Poolgebied, ja,
dat is er nog, een 'bewijs, dat er weinig te halen
is of was. Doch, zoo gauw er wat te halen is,
komen de liefhebbers op de proppen met hun
eischen en verlangens. Het „Hdbld." maakt mel
ding van een Amerikaansche nota aan Engeland,
waarin de Britsehe souvereiniteti over eenieg
Z.uidpoolstreken werd betwist, en wél die streken,
waai zich thans bijna alle walvisschen bevinden,
die. nog zijn overgebleven. De Amerikaansche ont
dekkingsreiziger Byrd had dit gebied eigenlijk
al opgeëischt, maar daarna liet Engeland 'aan
Amerika weten, dat er Engelsche „aanspraken"
waren. 'tGing maar om een vijf millioen vier
kante mijlen)! En daar komt Amerika nu weer
tegenop! Jammer, dat in de Poolstreken niet door
een volksstemming kan worden uitgemaakt aan
wie het land en de zee zullen behooren. En, den
walvisschen zal het wel precies hetzelfde zijn of
ze door Engeland of door Amerika worden opge
pikt. Om nog even bij Amerika te blijven, ver
melden we, dat uit New York berichten kwamen
omtrent een hittegolf, die zich o.a. openbaarde
door een temperatuur boven honderd graden Fah
renheit. Er werd naar hartelust gebruik gemaakt
van de baden!
in klaar op het atelier, dus allen tijd om mij te
icrldeeden om hem te onftnoeten."
Claude verscheurde 'dien brief in kleine stuk
jes en strooide ze neer in de straatgoot. Toen. ging
h»j weer verder, om niet kundig, oog te Saint-Denis
een onlangs jafgelverde machine na te gaan, waar
aan iets scheen tc haperen.
Claude Grivot had ook zijn kamer in het hotel-
garni van moeder Aubin. Hij was iemand van 45
jaar. Zijp. vader, een eenvoudige smid en sloten
maker, had Claude tot het vak opgeleid. Op school
lied Claude al heel weinig geleerd, maar hij was
verbazend handig en als werktuigkundige had hij
etn zeer practischen blik, al bekommerde hij zich
ook niet veel om 't gecijfer, dat er bij hoorde. Hij'
wist om zoo te zeggen bij ingeving, wat ajnderen
eerst na volhardende studie zich hadden eigen ge
maakt, en wat hem werd uitgelegd, begreep hij
terstond. Zoo ontwikkelde hij zich tot een bekwaam
vve.rktuigkundige, die aan zijns vaders zaak gewis
een groote voordeelige uitbreiding had kunnen
geven, zoo hij meer solide van gedrag ware geweest.
Teen de oude Grivot stierf zijn vrouw was al
jaren lang dood liet hij zijn eenigen zoon Claude
een welbeklante zaak na en eenige duizenden francs'.
Claude, wiens grootste wensch het steeds was
geweest, zoo nie't de heele wereld, dan toch Europa
rond te trekken, maakte alles ten gelde en ging
met een ronde som de wereld in Geld vloeide
Dr. Schacht, de president van de Dluitscho
Rijksbank, afgevaardigde bij de deskundigencon
ferentie, heeft de vorige week als zijn meening
te kennen gegeven, dat bij de bespreking der fi*
nancieele regeling zeker nog menige moeilijkheid
te wachten viel en dat er in verband met d?n
algemeenen bestaanden goeden wil om tot overeen
stemming te komen en het zoo noodige geduld
te oefenen, nog wel degelijk de hoop bestond op
het welslagen der conferentie. Sinsdien zijn de
deskundigen weer bij elkaar gekomen. Er hadden
zich geruchten voorgedaan omtrent een mogelijk
conflict, maar de werkzaamheden werden hervat
in een even kalme atmosfeer als die, waarin do
hoeren voor Pasehen uitgingen. Er werd reeds
melding gemaakt van een mogelijk aan Dr.
Schacht te stellen ultimatum hij moest nu eens
eindelijk met bepaalde cijfers komen doch, dat
schijnt, allemaal fantasie geweest tc zijn en naar
verluidt moet er van eenige geprikkeldheid tegen
de Duit sche gedelegeerden geen sprake geweest
zijn. Wat niet wegneemt clat er, toen men over
cijfers aan het praten ging, geconstateerd werd,
dat. er een enorme afstand was tusschen de eischen
der geallieerden en het bedrag dat. DiuitSchland
zou willen betalen en den duur der betalingen.
Bij de besprekingen, die aan het eind van de vo
rige week gehouden werden, moet ook ter sprake,
gekomen zijn de vraag of Duitschland al of niet
bereid zou zijn de Fransche schulden aan Amerika
en Engeland geheel te dekken en bovendien een
behoorlijke schadevergoeding te geven voor het
herstel der verwoeste gebieden. De Duitscho gede
legeerden hebben in particuliere besprekingen met
de andere gedelegeerden eens poolshoogte geno
men om te weten te komen, wat ongeveer elk der
landen, Engeland, Frankrijk, Italië en België voor
zieh zou eischen. En, alles bij elkaar genomen,
moet het bedrag nog erg zijn tegengevallen. E;r
werd zelfs vermoed, dat de Duitschers het „on-
ananemelijk" zouden vinden.
De Amerikaan Owen Young, die de leiding
der besprekingen heeft,' werd in een artikel in de.
„'Echo de Paris" verantwoordelijk gesteld voor
'den slechten gang van zaken. Hij zou, volgens dit
artikel, verzuimd hebben de Duitschers er aan
te herinneren dat zij de vragende partij waren.
Ongemerkt zoo wordt gezegd, ongemerkt zijn de
vier schuldeischers de partijen geworden, die voor
stellen deden de rollen waren dus eigenlijk
omgekeerd.
De Paaschvacantie is door eenige groote staats
lieden heel nuttig besteed. Zpo hebben Mussolini
en Chamberlain besprekingen gehouden. En wan
neer twee zulke groote heeren als de genoemde
bij elkaar komen, worclt verwacht, dat ze niet
bepaald over koetjes en kalfjes praten. Dat zullen
Mussolini en Chamberlain dan ook nu wel niet
gedaan hebben, De beide heeren hebben geconsta
teerd, hoe hartelijk de betrekkingen tusschen hun
ne landen zijn en dat ze het over belangrijke
vraagstukken van internationale politiek met el
kaar eens zijn.
In Frankrijk was men heelemaal niet ongerust
over het onderhoud tusschen Mussolini en Cham
lain, wat niet wegneemt, dat het mogelijk ge
acht werd, dat in het onderhoud ook ter sprake
gekomen was een aan Mussolini toegeschreven
voornemen betreffende het voorstel van zijn kam
tc! ern vervroegde ontruiming van het Rijnland.
En dat de Fransehen daarvan niets moeten heb
ben, behoeft wel niet gezegd te worden.
De vorige week is te Parijs overleden de gezant
der Vereenigde Staten, Myron T. Herrick, dis1
ook volgens Poincaró, die bij de uitvaartplechtig
heid een rede hield, een groote vriend van Frank
rijk geweest meet zijn. In die rede heeft Poincaró
nog gelegenheid gevonden er op te wijzen, dat de
overledene geweten had, dat Frankrijk allerminst
verantwoordelijk was voor den oorlog.
In Engeland en misschien ook elders heeft
men een nieuw middel uitgevonden om de bittere
oorlogsherinneringen uit te wisschen. Dit middel
bestaat niet in een verzoek aan de hooge politici
bij voorkomende gelegenheden alle prikkelende en
aanstoot gevende uitdrukkingen en opmerkingen
achterwege te laten, ofschoon er zoo nu en dan
uit de redevoeringen van sommige heeren wel eens
een onder min of meer bedekte termen verscholen
stekelijkheid valt op te visschen. Het middel, in
de Engelsche pers gelanceerd bestaat hierin, dat
in de toekomst de oudstrijders van Engeland,
Duitschland en Frankrijk wederkeerig- bezoeken
zullen brengen aan Londen, Parijs en Berlijn. In
't bijzonder het graf van den onbekenden soldaat.
Dook, het; moet reeds gebleken zijn, dat er slechts
een deel van de Duitsche oudstrijders bereid zou
zijn, aan de bezoeken, boven bedoeld, deel te
nemen.
In Duitschland is de strijd bij de spoorwegen,
die sinds December van het vorige jaar wat ge
luwd was, in de laatste weken weer ernstiger ge
worden. Er gingen zelfs, nog de vorige week ge
ruchten omtrent een algemeene staking. Hiertoe
zal het echter vermoedelijk niet, of nog niet ko
men. De verschillende vakvereenigingen óp spoor
weggebied zullen voorloopig nog trachten lang»
den weg der onderhandeling hun doel te bereiken.
als water tusschen zijn vingers weg. 'Hij bezocht
Engeland, Italië, Rusland èn trok zelfs naar Ame
rika, en hoewef hij cr overÜtf zijn genoegen van
nam, verzuimde hij niet, om waar daartoe maar
eenige gelegenheid bestond ,zijn kennis als werk
tuigkundige te vermeerderen.
IJit Amerika kwam hij in Duitschland. Een werk
tuigkundige ingenieur van Berlijn, getroffen door
zijn scherpen blik, zijn van groote zaakkennis ge
tuigende opmerkingen en zijn handigheid, had hem
met éen luim salaris aan zijn zaak verbonden.
Maar al was Claude intusschen ook een man
geworden van betrekkelijk gevorderden leeftijd
reeas, hij hield het in de zaak te Berlijn niet lang
uit Hoe groot ook zijn verdiensten waren, hij had
daarbij het gebrek van zich nooit iets tc willen
laten zeggen en meerderen en minderen zijn zin te
willen opdringen als een wet, itervvijl zijn los
bandige levenswijze tot zeer gegronde aanmerkin
gen aanleiding gaf. Brutaal was hij van kindsbeen
af geweest, maar van lieverlede was hij bij al
zijn omzwervingen bepaald slecht geworden,
iemand, die alle begrippen van deugd en eer als
bal'ast overboord had gegooid.
We zullen geleidelijk die Claude Grivot wel van
meer nabij leeren kennen. In de eerste plaats reeds
door het gesprek, gevoerd tusschen hem en zijn
vriend Robert, dien hij op den bepaalden tijd van
't station had afgehaald.
1 Wordt vervólgd.)