aidejitten SPORT EN WEOSTRUDEN Kaïnerkroniek üigemeen Overzicht HULMGJNGSWEB STRIJD D.T.S. I. Zondag a.s. hoopt Dj.T.S. 1 haar laatste oom petitiewedstrijd te spelen op haar terrein te Oud karspel tegen W.G.W. 1 uit Helder. Deze wed strijd is op verzoek van het D.T.S.-bestuur, om gezet in een thuiswedstrijd, waarin W.G.W. en N.H.V.B.-bestuur welwillend toestemden, zoodat de D.-supporters de laatste wedstrijd van D.T.S. 1 thuis kunnen bijwonen. Deze wedstrijd wordl dus een huldigingswedstrijd voor den kampioen van den N.H.V.B., klasse IA. Wij hopen dat de D'.T.S.-ploeg haar beste been tje zal voorzetten, zoo'dat zij ongeslagen kampioen blijven. Waarschijnlijk zal Zondagavond een huldiging- plaats hebben van het le elftal, waar spelers met hunne dames en genoodigden worden uitgenoo- digd. Hier krijgen de supporters dus gelegenheid het elftal te complimenteeren. Het tweede elftal moet Zondag om ld uur te gen Hoorn 1 thuis spelen. Ook dit elftal maakt een mooie kans kampioen harer afdeeling te wor den, mocht dit gelukken, dan zal het 2e elftal het volgend seizoen in de afdeeling van het le elftal, waaruit dit vertrekt, komen. Dus flink aangepakt Deetjes. Het Stemmingsbeeld, voorkomende in het num mer van cns blad van i April, trok nog: at dc aandacht van het lezend publiek, getuige enkele in gezonden stukken, terwijl het (naar we weten) diuk is besproken. Een enkele deed verontwaardigd, 'n jong tuin bouwer meende, dat de tuinbouv.ersbönd zich min cf meer beleedigd zou gevoelen. Hij was natuurlijk ter goeder trouw, kende de werkelijk bestaande toestanden -niet. Nu is er heel wat meer los gekomen. D vereom ging „Nieuw Le»en". te Heer-Hugc waard heeft er 'r hare van srezegd, de vereen. „De Koophandel' berichtte aan den Noorder-Marktbcnd een geval van onregelmatigheid bij ontvangst van groenten Dit bericht van „Koophandel" is niet voor kennis geving aangenomen; integendeel, lang en breed is c.ver de verkeerde toestanden aan de laadplaatsen te N S. gesproken - en men heeft erkend, dat ze bestonden. Er was geen ontkennen mogelijk, van handels- en tuinbouwzijden werden niet te ontkennen fei ten meegedeeld. De houding van den Bond is sympathiek; er wordt niet aan gedacht eenig onaangenaam feit dood te zwijgen. Er is nu publiek gemaakt, wat het veilingspubliek al lang wist- De zaak wordt ernstig ingezien, de Bond roept ter bestrijding de hulp in van de bij 't verwerken der producten betrokken partijen en heeft baar bij den Vierbond aanhangig gemaakt. Dat aan 't kwaad alle aandacht wordt gewijd, iscwel zeer noodig. De laadplaatsen mogen geen <.r;uptie-haarden worden; nu ernstige syrnptcncn aanwijsbaar zijn. moet er wel worden ingegrepen. Uit de. ervaring met dp gasfabrieken in den lande pgedaan. weten we, hoe diep die kanker in ons maatschappelijk leven invreet- Juist groote instel lingen cn publieke lichamen schijnen 't meest vat baar. Aan onze laadplaatsen komen ook corruptieve handelingen vcor; de vorm met dien aan de gas fabrieken verschilt. Nu eens poogt een leverancier-bouwer door mid del'van steekpenningen zich zelf te bevoordeel en dar. weer lokt een arbeider-ontvanger daartoe uit- Er. zou 'tnooit voorkomen of voorgekomen zijn dat een koopman op eene andere wijze zich trachtte te bevoordeelen? Waarschijnlijk gaat geen enkele categorie, geheel Vlij uit Wc spraken met een bejaard koopman over deze zaak. Hij gaf als zijn oordeel te kennen, da. .le tegenwoordige verkoopmethode het kwaad in <U- hand tverkt. Koop er en verkooper staan te ver van elkaar; van een op persoonlijk vertrouwen berus tende relatie is geen sprake meer. De koopman liet voorheen een door hem niet serieus geacht adres links liggen; omgekeerd paste de verkoop-er op de ktlo-pers selectie toe. De vertrouwensbasis, waarop zg'o menige trasactie tot stand kwam, behoort tot het verleden. Daarvoor in dc plaats trad de orga nisatie met haar mechanischen verkebp. Verbod- en strafbepalingen moeten moeten we brengen, wat Voorheen vertrouwen bracht. De ontvangst der goederen geschied le door den koopman of diens vaste personeel. Zet daar nu 't heden eens tegenover. Heeft hij de oude boer geheel en al ongcl'-ii-kt.' To'ch zal ook de koopman in kwestie wel will, n toegeven', dat de door hem geschetste toestanden onherroepelijk tot hetverleden hehooren. 't Oude kan men niet terugroepen, de tijdwijzer niet worden achteruitgezet- Het doel in de gegeven omstandig- Ongevrer vijftig jaar, was Richard Vernière nog in clvolte kracht van den mannelijken leeftijd'. 'tWas nauwelijks te zien dat zijn denker, zwaar haar, hier en daar begon te grijzen. D< uitdrukking van 't gezicht was droog en hard er. niettemin lag in die donkere 'oogen iets zachts, iets welwillends, dat a'ls gij 't eens had opgemerkt, u in lijnrechten strijd toescheen met de gestrengheid van het geheele voorkomen. Deze industiieel was 't volmaakte type van den onverrnoeiden werkman, vurig van aard en toch geduldig, iemand, wiens uitgebreide kennis, eer lijkheid, wilskracht en minzaamheid ieder, die met hem in aanraking was gekomen, erkennen moest. Zijn handteekening was zot* goed als de Bank en zijn eenmaal gegeven woord was weer evengoed \ls zijn handteekening. „Een brave kerel!" getuigde iedereen van hem, /onder het minste vooibehoud. De wel wat ruwe schors verborg een edelen kern. Pichard Vernière wa s, goed beschouwd, de kieschheid zelve. VII. .rij-.-r i's-os hier. rrtynneer VtauaeT riep de weduwe Aubin, die, toen zij iemand op een rijwiel hac! zien aankomen, onbekommerd voor het koude weer, de glazen deur van haar gelagkamer had geopend, een der meesterknechts van mijnheer Vernière, toe: „ik heb een brief voor u! Eien heden moet zijn, het huidige systeem zooveel moge lijk van aanklevende gebreken te zuiveren. Ook zal v el niemand durven beweren, dat het oude stelsel coh niet zijn typische, zelfs zeer groote gebreken had, gelijk alles op dit ondermaansche zijn feilen vertoont. Bij de bestrijding van het kwaad komt het ons gewenscht voor, op twee elementen te letten; in de eerste plaats moet het zoeken zijn een aanvoer- rcgcling te treffen, waardoor de controle gemak kelijk wordt gemaakt. Aanbevelenswaardig lijkt cms een proefneming met de door Warmenhuizen gevolgde en aanbevolen methode. Elke aanvoerder aan de Warniemhuizer- markt heeft i huis af op den akker 't goed gewogen de koe b.v. is zo- ogeladen, dat per krat één kool met dc stronk naar boven in 't vaartuig ligt. Aan dt laadplaats behoeft het gewicht niet meer tc worden vastgesteld; de bouwer weet precies, op dc Kilogram af. hoeveel hij geladen heeft. Het gevaar, dat van den één wat wordt genomen cn aati een ander gegeven, (die daar wat voor over heeft) wordt daardoor tot een minimum beperkt. De ontvangers hebben slecht te controleeren, steek proeven te nemen Men overturge zich maar eens aan de laadplaat, te Warmenhuizen, hoe zelden het voorkomt, dut een partij goed niet is conform de opr ven. Het tweede element, waarop we willen wij zon, is het onmisbare vertrouwen, dat men aan <je arbei dersorganisaties behoort te geven. Blijkens het ver slag in ons blad is ter Vierbondsvergadering1 opge merkt, dat het niets helpen zon, de arbeiders in deze zaak te betrekken. Of 't zoo bedoeld is, kunnen we niet weten; deze opmerking kan lei den tot de gedachte, a'ls zouden de arbeiders min der betrouwbaar zijn. Mocht dit de bedoeling zijn geweest, clan willen we daar met kracht tegen opkomen We zien geea enkele reden, waarom een arbeider zedelijk minderwaardiger zou zijn dan een tuin bouwer of koopman. Dat het een arbeider 'mis schien zwaarder valt steekpenningen te weigeren, met 't oog op zijn inkomen, willen wc. niet ontken nen, maar beweren, dat hij, die dat s)eli aanbiedt, schuldiger staat dan de arbeider, die het aanneemt- De leiders in de arbeidersorganisat'e lvebben er stenig een open oog voor, dat het voortwoekeren van corruptieve handelingen op den duur de orga nisatie zelf ondermijnt en tot ontbinding'leidt. Üok voor de tuinbouworganisatie geldt 't zelfde; aan corruptie zijn zelfs wereldrijken ten gronde gegaan. Laat men dus eens probeeren, de goederen - ge ween aan te voeren, en laat er onder de diverse organisaties vertrouwen zijnwie dit vraagt, moet beginnen met vertrouwen geven. Het kwaad dient forsch aangepakt. En daar voor is aller medewerking, noodig. Eén der wetsontwerpen, die na het Paaschreccs door de Tweede Kamer het eerst in behandeling zullen worden genomen, is dat betreffende de fi nancies le verhouding tusschen Rijk en Gemeenten. Sinds meer dan een kwart eeuw zocht men naar een betere regeling dan de bestaande, die van 1897 dateert. Eindelijk, te elfder me van het mini -ten'e de Geer, heeft men iets gevonden, dat natuurlijk ook wel 'niet ideaal is, maar naar veler meen Lig als een groote verbetering moet worden beschouwd, in het bijzonder na clc wijzigingen tn verbeteringen, die daarin na bespreking o a. met de Verieoniging van Nederl. Gemeenten werden aangebracht. Helaas zijn er ook zeer velen, "d'e de voorge stelde nieuwe regeling nog slechter vinden dan dc bestaande. En onder die tegerfstanc'ers bevinden zich Burgemeester en Wethoudersder grootste Xcderlandschc gemeente, n.f. van Amsterdam. Het hoofdbezwaar van 'Amsterdam, zoo vertelt ons zijn Wethouder van. 'Financiën, de heer Van Frytag Drabbe. is, dat door het ontwerp de auto nomie' der gemeenten, vooral van "e groote, worüt aangetast. Dat, zóó voelt Amsterdam het aan, het de bedoeling is om cle groote gemeenten „er onder" te krijgen. Amsterdam, zal bij aarname van het ont werp geen gelegenheid meer'hebben om haar geld middelen op een gegeven óogenblik, wanneer dit n odig is, te verruimen. Zoo zal bijv. Amsterdam bij de nieuwe regeling ontvangen een bedrag van f20.001.998.terwijl hel thans aan inkomsten heeft een bedrag van f34.802.7;;. Zooals men ziet gaat dus Amster dam bij deze nieuwe regeling een bedrag van f4.860.773.' in inkomsten achteruit- Hoe dit ook zij, er kan niet worden ontkend, dat liet nieuwe ontwerp ook voordeelen heeft- Dat het voor c-cn be.- lar.grijk deel erop gericht is de nivelleering van den belastingdruk in het land zooveel mogelijk te bc-wevken. Excessieve heffingen zooveel mogelijk txraclu t e voorkomen. En daardoor een belangrijk bezwaar tegen de bestaande, in du nicht vaak onbillijke regeling rpheft. Wanneer lvec ontwerp In openbare behandeling komt hebben we gelegen heid het nader toie te lichten. 1 Wie va! zeggen hoeveel nadoelen de Chicago- sche vleeschfabrieken niet gehad hebben aan de ogenblikje geduld, dan al ik hem-halen." Claude wipte even van zijn rijwiel af, maal ging niet binnen. Hij had geen tijd daarvoor. Moeder Aubin bezorgde hem zijn brief; hij be keek even het handschrift van 't adres, stuk den brief bij zich en reed weer verder. Maar halverwege Saint-Ouen en Saint-Denis, op ecu zee: stil piekje, hield hij andermaal halt, plaatste zijn rijwiel tegen een blinden muur en begon daar met eenigszins bevende vingers den opengemaaktcn brief te lezen. Hij was ven. dezen •nlvc.ud: „Berlijn, 24 Dec. 1893. Waarde Claude, ik ben op 't punt te verdrinken, 't Is hoog tijd, dat ik een sievigen tak grijp om er mij aan vas' te klem men, wil ik niet heelejmaal naar de diepte gaan. Morgenochtend neem ik den trein voor Parijs en kom dan den aósten aap, des avonds o-m 9.20. ik hoop u te zien aan het Oosterstaltion; ik reken -1 or. ik moet je onmiddellijk spreken. De uwe, Robert." .Eindelijk dan toch!" mompelde Claude Grivof want zoo was de volle naam van den meester- kneent. „Ja, ik zeg ook, dat het tijd wordt. Hoe lang is dc kerel niet blijven aarzelen! Maar zoo heel veel 'heeft hij daarmede niet verbeurd, want intusschen heb ik alles klaar gemaakt- Hij heeft maar toe te happen; 't is als gesneden koek. Fandaaa: hebben wij den 27sten, om zes uur ben onthullingen van den bekenden Amenkaansch-e schrijver Up ton Sinclair. Maar hoeveel nadeelen tal Nederland ook niet gehad hebben, doordat han delaren rommel naar het buitenland zonden. Ieder voorschrift, dat de deugdelijkheid der geëxpor teerde goederen in de hand werkt, moet daarom worden toegejuicht. En in dit lidy^moet "dan ook worden gezien het ingediende wetsontwerp hou dende voorschriften betreffende 'het waarborgen van 'bepaalde eigenschappen of hoedanigheid van uitgevoerde voortbrengselen van het landbouw-, tuinoouw-, veeteelt- cn zui\ elbedrijf. In de Memo rie van Toelichting zet de Minister van B'nnenland- sche Zaken en Landbouw uiteen, wélke gevaren onze uitvoer van landbouwproducten 'bedreigen. Reeds eerder zijn bepaalde middelen toegepast om den uitvoer tegen deze gevaren te verdedigen. EctJier zullen op verschillendeonderdeden, van den uitvoer van landbouwproducten regelingen moeten worden getroffen, welke hetzij naar het v; orbeeld van de boter- e,n kaasco'ntrolc zullen berusten op uitgifte van Rijksmcrk, hetzij zullen bestaan uit de regeling van den uitvoer zonder uitreiking van een merk, eveneens to>t opvoering van de kwaliteit van het uitgevoerde product. Het eerste tastbaar resultaat van de bemoeiingen van den Volkenbond op wat men zou kunnen noemen de economische ontwapening, is het ver drag van 8 November 1927, voor welks goedkeu ring een wetsontwerp werd ingediend. Door dit verdrag, een product van de eccnorm'sAe con ferentie van Tien Volkenbond onder voorzitterschap van den heer Colijn en waarbij Nederland werd vertegenwoordigd door de heeren Pesthuma, Wi- bcut en de Graaf. Door dit verdrag wordt gebro ken met het sinds" den wereldoorlog bestaande stelsel van in- en uitvoerverboden en beperkingen, waarvan het internationale ruilverkeer in niet ge ringe mate de nadeelige gevolgen ondervindt en waardoor een terugkeer naar de vrijheid van 'den internationalen handel wordt belet- 'Arer. begrijpt, dat door dit vefdrag niet in 'eens alle in- on uitvoerverboden uit de wereld zijn, maar toch moet het beschouwd worden als een eeiste stap op den- goeden weg. Hoeel dit ver drag vo-or Nedeiland zelf niet van groot gewicht is, is dit wel het geval ten aanzien van 'Neden- Ntrnds-Indic. De Minister spreekt zich daarom ten dien aanzien nog niet uit, wenscht nadere over weging. l)e aanvaarding toch van dit verdrag zou het gevolg hebben -lat de mogelijkheid zou wor den uitgesloten door middel van uitvoerverboden de resulaten van het wetenschappelijk onderzoek tot verdeling van cuftuurgewassen voor Nedeil.- ïr.cJië te behouden. Hetgeen natuurlijk een groot bezwaar moet orden genoemd. Geen volksstemming in het Poolge bied. Hittegolf in Amerika. Besprekingen der financicele des kundigen. De rollen omgekeerd. 'Mussolini en Chamberlain con stateerden de hartelijke verhouding tusschen hunne landen. Frankrijk niet verantwoordelijk voor den oor log. Uitwisschen van bittere oor logsherinneringen. Geen alge- meene spoorwegstaking in Dmitseh- land. De aardigheid is zoo zoetjes aan van 'iet on dernemen en uitvoeren van ontdekkingsreizen af. Een halve eeuw of misschien nog minder geleden, viel zoo hier en daar nog wel een stukje land 'of zee te ontdekken, dat niet bekend was en waarvan dan maar aangenomen werd, dat het geen bepaal den eigenaar had. Rede waarmede de ontdekker namens zijn regeering de vrijheid kon nemen voor zoover het land betrof en de vlag van zijn vaderland te planten of als de bodem wat har dwas. althans neer te leggen. 'Maar, zooals we zeiden, de aardigheid is er af. De wereld is nagenoeg verdeeld. Alleen, het Poolgebied, ja, dat is er nog, een 'bewijs, dat er weinig te halen is of was. Doch, zoo gauw er wat te halen is, komen de liefhebbers op de proppen met hun eischen en verlangens. Het „Hdbld." maakt mel ding van een Amerikaansche nota aan Engeland, waarin de Britsehe souvereiniteti over eenieg Z.uidpoolstreken werd betwist, en wél die streken, waai zich thans bijna alle walvisschen bevinden, die. nog zijn overgebleven. De Amerikaansche ont dekkingsreiziger Byrd had dit gebied eigenlijk al opgeëischt, maar daarna liet Engeland 'aan Amerika weten, dat er Engelsche „aanspraken" waren. 'tGing maar om een vijf millioen vier kante mijlen)! En daar komt Amerika nu weer tegenop! Jammer, dat in de Poolstreken niet door een volksstemming kan worden uitgemaakt aan wie het land en de zee zullen behooren. En, den walvisschen zal het wel precies hetzelfde zijn of ze door Engeland of door Amerika worden opge pikt. Om nog even bij Amerika te blijven, ver melden we, dat uit New York berichten kwamen omtrent een hittegolf, die zich o.a. openbaarde door een temperatuur boven honderd graden Fah renheit. Er werd naar hartelust gebruik gemaakt van de baden! in klaar op het atelier, dus allen tijd om mij te icrldeeden om hem te onftnoeten." Claude verscheurde 'dien brief in kleine stuk jes en strooide ze neer in de straatgoot. Toen. ging h»j weer verder, om niet kundig, oog te Saint-Denis een onlangs jafgelverde machine na te gaan, waar aan iets scheen tc haperen. Claude Grivot had ook zijn kamer in het hotel- garni van moeder Aubin. Hij was iemand van 45 jaar. Zijp. vader, een eenvoudige smid en sloten maker, had Claude tot het vak opgeleid. Op school lied Claude al heel weinig geleerd, maar hij was verbazend handig en als werktuigkundige had hij etn zeer practischen blik, al bekommerde hij zich ook niet veel om 't gecijfer, dat er bij hoorde. Hij' wist om zoo te zeggen bij ingeving, wat ajnderen eerst na volhardende studie zich hadden eigen ge maakt, en wat hem werd uitgelegd, begreep hij terstond. Zoo ontwikkelde hij zich tot een bekwaam vve.rktuigkundige, die aan zijns vaders zaak gewis een groote voordeelige uitbreiding had kunnen geven, zoo hij meer solide van gedrag ware geweest. Teen de oude Grivot stierf zijn vrouw was al jaren lang dood liet hij zijn eenigen zoon Claude een welbeklante zaak na en eenige duizenden francs'. Claude, wiens grootste wensch het steeds was geweest, zoo nie't de heele wereld, dan toch Europa rond te trekken, maakte alles ten gelde en ging met een ronde som de wereld in Geld vloeide Dr. Schacht, de president van de Dluitscho Rijksbank, afgevaardigde bij de deskundigencon ferentie, heeft de vorige week als zijn meening te kennen gegeven, dat bij de bespreking der fi* nancieele regeling zeker nog menige moeilijkheid te wachten viel en dat er in verband met d?n algemeenen bestaanden goeden wil om tot overeen stemming te komen en het zoo noodige geduld te oefenen, nog wel degelijk de hoop bestond op het welslagen der conferentie. Sinsdien zijn de deskundigen weer bij elkaar gekomen. Er hadden zich geruchten voorgedaan omtrent een mogelijk conflict, maar de werkzaamheden werden hervat in een even kalme atmosfeer als die, waarin do hoeren voor Pasehen uitgingen. Er werd reeds melding gemaakt van een mogelijk aan Dr. Schacht te stellen ultimatum hij moest nu eens eindelijk met bepaalde cijfers komen doch, dat schijnt, allemaal fantasie geweest tc zijn en naar verluidt moet er van eenige geprikkeldheid tegen de Duit sche gedelegeerden geen sprake geweest zijn. Wat niet wegneemt clat er, toen men over cijfers aan het praten ging, geconstateerd werd, dat. er een enorme afstand was tusschen de eischen der geallieerden en het bedrag dat. DiuitSchland zou willen betalen en den duur der betalingen. Bij de besprekingen, die aan het eind van de vo rige week gehouden werden, moet ook ter sprake, gekomen zijn de vraag of Duitschland al of niet bereid zou zijn de Fransche schulden aan Amerika en Engeland geheel te dekken en bovendien een behoorlijke schadevergoeding te geven voor het herstel der verwoeste gebieden. De Duitscho gede legeerden hebben in particuliere besprekingen met de andere gedelegeerden eens poolshoogte geno men om te weten te komen, wat ongeveer elk der landen, Engeland, Frankrijk, Italië en België voor zieh zou eischen. En, alles bij elkaar genomen, moet het bedrag nog erg zijn tegengevallen. E;r werd zelfs vermoed, dat de Duitschers het „on- ananemelijk" zouden vinden. De Amerikaan Owen Young, die de leiding der besprekingen heeft,' werd in een artikel in de. „'Echo de Paris" verantwoordelijk gesteld voor 'den slechten gang van zaken. Hij zou, volgens dit artikel, verzuimd hebben de Duitschers er aan te herinneren dat zij de vragende partij waren. Ongemerkt zoo wordt gezegd, ongemerkt zijn de vier schuldeischers de partijen geworden, die voor stellen deden de rollen waren dus eigenlijk omgekeerd. De Paaschvacantie is door eenige groote staats lieden heel nuttig besteed. Zpo hebben Mussolini en Chamberlain besprekingen gehouden. En wan neer twee zulke groote heeren als de genoemde bij elkaar komen, worclt verwacht, dat ze niet bepaald over koetjes en kalfjes praten. Dat zullen Mussolini en Chamberlain dan ook nu wel niet gedaan hebben, De beide heeren hebben geconsta teerd, hoe hartelijk de betrekkingen tusschen hun ne landen zijn en dat ze het over belangrijke vraagstukken van internationale politiek met el kaar eens zijn. In Frankrijk was men heelemaal niet ongerust over het onderhoud tusschen Mussolini en Cham lain, wat niet wegneemt, dat het mogelijk ge acht werd, dat in het onderhoud ook ter sprake gekomen was een aan Mussolini toegeschreven voornemen betreffende het voorstel van zijn kam tc! ern vervroegde ontruiming van het Rijnland. En dat de Fransehen daarvan niets moeten heb ben, behoeft wel niet gezegd te worden. De vorige week is te Parijs overleden de gezant der Vereenigde Staten, Myron T. Herrick, dis1 ook volgens Poincaró, die bij de uitvaartplechtig heid een rede hield, een groote vriend van Frank rijk geweest meet zijn. In die rede heeft Poincaró nog gelegenheid gevonden er op te wijzen, dat de overledene geweten had, dat Frankrijk allerminst verantwoordelijk was voor den oorlog. In Engeland en misschien ook elders heeft men een nieuw middel uitgevonden om de bittere oorlogsherinneringen uit te wisschen. Dit middel bestaat niet in een verzoek aan de hooge politici bij voorkomende gelegenheden alle prikkelende en aanstoot gevende uitdrukkingen en opmerkingen achterwege te laten, ofschoon er zoo nu en dan uit de redevoeringen van sommige heeren wel eens een onder min of meer bedekte termen verscholen stekelijkheid valt op te visschen. Het middel, in de Engelsche pers gelanceerd bestaat hierin, dat in de toekomst de oudstrijders van Engeland, Duitschland en Frankrijk wederkeerig- bezoeken zullen brengen aan Londen, Parijs en Berlijn. In 't bijzonder het graf van den onbekenden soldaat. Dook, het; moet reeds gebleken zijn, dat er slechts een deel van de Duitsche oudstrijders bereid zou zijn, aan de bezoeken, boven bedoeld, deel te nemen. In Duitschland is de strijd bij de spoorwegen, die sinds December van het vorige jaar wat ge luwd was, in de laatste weken weer ernstiger ge worden. Er gingen zelfs, nog de vorige week ge ruchten omtrent een algemeene staking. Hiertoe zal het echter vermoedelijk niet, of nog niet ko men. De verschillende vakvereenigingen óp spoor weggebied zullen voorloopig nog trachten lang» den weg der onderhandeling hun doel te bereiken. als water tusschen zijn vingers weg. 'Hij bezocht Engeland, Italië, Rusland èn trok zelfs naar Ame rika, en hoewef hij cr overÜtf zijn genoegen van nam, verzuimde hij niet, om waar daartoe maar eenige gelegenheid bestond ,zijn kennis als werk tuigkundige te vermeerderen. IJit Amerika kwam hij in Duitschland. Een werk tuigkundige ingenieur van Berlijn, getroffen door zijn scherpen blik, zijn van groote zaakkennis ge tuigende opmerkingen en zijn handigheid, had hem met éen luim salaris aan zijn zaak verbonden. Maar al was Claude intusschen ook een man geworden van betrekkelijk gevorderden leeftijd reeas, hij hield het in de zaak te Berlijn niet lang uit Hoe groot ook zijn verdiensten waren, hij had daarbij het gebrek van zich nooit iets tc willen laten zeggen en meerderen en minderen zijn zin te willen opdringen als een wet, itervvijl zijn los bandige levenswijze tot zeer gegronde aanmerkin gen aanleiding gaf. Brutaal was hij van kindsbeen af geweest, maar van lieverlede was hij bij al zijn omzwervingen bepaald slecht geworden, iemand, die alle begrippen van deugd en eer als bal'ast overboord had gegooid. We zullen geleidelijk die Claude Grivot wel van meer nabij leeren kennen. In de eerste plaats reeds door het gesprek, gevoerd tusschen hem en zijn vriend Robert, dien hij op den bepaalden tijd van 't station had afgehaald. 1 Wordt vervólgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1929 | | pagina 4