Rechtzaken
Willem S., die zich op 23 Febr. in een café te
den Helder zoo ongegeneerd lïacl aangesteld, dat
hij thans betreffende openbare schennis der eer
baarheid door den Politierechter onder handen
moest worden genomen. -
MEERVOUDIGE STRAFKAMER.
Zitting van Dinsdag 9 April.
Omdat niet bewezen werd, dat de wilde eend
van den vos een lammie wa;s, konl het haantje van
den koerenfokker geien koning kraaien.
Met dit opschrift zou men bijna 'een geheele
menagerie kunnen samenstellen, doch het geeft
in 't kort weer het verloop van de voortgezet-te
strafzaak tegen den kleinen broodjager Dirk V
te Ursem, die men er 'bij had gesleept, oimdat hij1
4cp 4 December '28 'n tamme eend van den dikken-
veehouder KI. Schouten zou hebben geschoten en
ingepikt. Vandaag werd echter gehoord als des
kundige den bekenden jager, de heer Jan Stikkel
uit Alkmaar, en deze gaf een zo ogunstige getui
genis in het belang van Dirk V., dat de Officier,
die aanvankelijk het heillooize voornemen koesterde
scrale Dirk er leelijk in te luizen, thans direct
bakzeil haalde en vrijspraak requireerde. Natuurlijk
tot groote voldoening van; den verdediger, die
precies niets meer had te doen dan ja te knikken
en dank je te zeggen. f
Het kan daar aardig te1 keer gaan.
Het eerzame dorpje Barsingerhorn met zijn leen
heerlijkheden KoJhorn en de Kreil, heeft door de
vestiging van een detachement onbehouwen polder
jongens 'n tamelijk bloederige reputatie gekregen.
Want de heeren bekkensnijders zijn ex niet vies
van om, wanneer ze het benauwd krijgen, koot-jan
voor den dag te halen en er lustig op los te veegen.
Voortdurend worden we dan ook onthaald op bloe
dige strafzaken en ook heden stond weer zoo'n
messentrekker, de arbeider Einile P., terecht, op
.grond ,dat hij in den nacht van 22 op 23 Januari
in het café van Kossen aan de 'Kreil, den arbeider
Dirk Schrieken bij een vechtpartij zoodanig had
aïgeraspt, dat hij te Alkmaar in het ziekenhuis
incest worden opgekalefaterd.
Behalve een aantal meer onschuldige snijwöm-
den bekwam Dirk ook nog 'ni por in zijn rechter-
nier, waarbij nog infectie kwam, zoodat hij er 'n
geheelen tijd lekker mee was.
Echter ter verontschuldiging van monsieur Emile
moge er bij worden gevoegd, dat Dirk Schrieken,
'n bonk vent en 'n soort liefhebberij-worstelaar
en dorpskampioen-bokser middengewicht, ook niet
zoo'n heilig boontje is en door zijn uitdagend op
treden de vechtpartij grootendeels had uitgelokt.
De Belg werd dan ook met bijzondere conside
ratie behandeld en de Officier bepaalde zich tot
het èischen van een voorw. straf 6 maanden met
'2 proefjaren en bijzondere voorwaarden.
Ze (moeten dan maar beginnen met hem inplaats
var. 'n knipmes, 'n zakkammetje te geven.
Wat eerst ©en orkaan fe|e!k, zakte af tot pen
storm in een gla-s dapawasser.
De heer Ho-lema, brigadier der Rijksveldwacht,
mag zich niet verheugen in bijzondere populariteit
bij de familie Geel, 'n landbouwersgezin in de
Zijpe. De antipathie vindt haar .oorsprong in het
feit, dat Ho-lema den zoon des huizes, de krul
lerige Arie G., onlangs heeft moeten hekeuren
wegens een jachtovertreding, het jagen op schade
lijk gedierte op Zondagmorgen. Bij die gelegen
heid ging het. er ai niet bijster vriendschappelijk'
toe, daar de familie G. niet bijster zoetsappig en
verdraagzaam js en de verhouding raakte nog meer
gespannen, toen Arie te'Schagen tot f15 boete
werd veroordeeld. Hij was destijds- onder dienst
tn was niet verschenen, doch kwam, naar hij
meende, in verzet. Maar aangezien hij informali
teiten had begaan bij het aanteekenen van,1 dit ver-
-zet, kwam het niet in behandeling. Arie betaalde
echter ook geen boete, omdat hij steeds op 'eer.'
sieuwe dagvaarding wachtte. Die kwam echter niet,
maar wel verscheen op 2 Februari brig. Hol erna
uit voorzorg vergezeld van een collega, om Arie
«e arresteeren, omdat hij de hoiete verzuimd' had te>
betalen. Ook nu ontstond een ernstig conflict1 tus-
'schen den nalatigen arrestant en den brigadier,
waarbij Arie 'n geweer 'greep en memo re enen cle
Grootegast, zijn revolver gereed hield.
Gelukkig editer bleef het bij dreigen, doch Arie
•tcnci heden terecht voor die bedreiging en het
zag er aanvankelijk voor hem niét zoo heel roos
kleurig uit, aangezien de ambteedige getuige van
den brigadier hem leelijk verzwaarde. Doch geluk
kig brak aaoh et einde van. het geding de zon
een weinig door de wolken.
'De Officier was zoo welwillend heg ergste niet
aan te nemen en ging niet verder dan tot het
eischen van -zen stevige geldboete, f75 of 75 d.
iMr. Buiskool, de bekende jurist uit Schagen,
optredend als verdediger, hield een buitengewoon
.tactisch en weldoordacht pleidooi, waarbij hij het
voordeel van zijn cliënt behartigde, zonder het
prestige of de betrouwbaarheid van den briga
dier op hinderlijke wijze aan te tasten, wefke
verdediging tot conclusie had, vrijspraak of veroor
deeling tot een lichte geldboete van den verdachte.
Het feit, dat de Officier niet repliceerde, mag
als bewijs gelden, hoezeer het dezen sympathieken
pleitbezorger gelukt was, alle gevaarlijke klippen,
waarvan de heele zaak wemelde, om te zeilen.
Wij brengen hem daarvoor op grond van onze
meer dan 30-jarige ervaring, onze oprechte hulde!
'De dood had dezen gteüiögfe inmiddels opgeroepen.
De arbeider en vrachtrijder Cornelis S., uit Wog-
vium, was ten zeerste verbolgen op zijn confrère
den vraentrijder Klaas Smit, die naar zijn meening
hem telkens vrachtjes uit Hoorn, voor hem be
stemd, afsnoepte, dat hij besloot, daarover den
onderkruiper eens ter dege te onderhouden.
Hij bracht o-p 9 Juli, toen hij collega Klaas
ontmoette, dit voornemen tot uitvoering, echter
op een al te radicale manier en wel met gebruik
making van zijn voermanszweep, met welks achter
einde hij Klaas een dusdanig gat in het hoofd
timmerde, dat deze de medice hulp van 'Dr. Bloem!
moest inroepen. Vrachtrijder Cornelis stond heden
terecht en erkende de mishandeling op Klaas 'Smit
gepleegd, welke getuige echter inmiddels het tij
delijke met het eeuwige verwisselde |én dus geen
verklaring meer kon afleggen. Wel verscheen zijn
breeder, die de wond aan het hoofd had gezien.
'Eisch tegen Sch. f 25 boete of 25 dagen.
De mysterieuste fajsrjit, hüer beschermd en
daar weer schadelijk; gjediferfe.
Ronduit gezegd, zijn de wattenmakers in Den
Haag rare koekebakkers. Hun producten weme
len van tegenstrijdig- en duisterheden, adres aan de
me tor- en rijwiel-, bioscoop- en arbeidswet, krasse
staaltjes van juridisch klungelwerk. 1
Ook met- 'dfe jachtwet wordt zoo wonderbaar
gegoocheld, dat Bamberg-zaliger er wel een punt
aan had ktnnen zuigen. 'Nu hebben zij alle jacht
opzieners en kantonrechters weer tot wanhoop ge
bracht door de faisant, die eerst werd beschouwd
ais wild, toen weer ai's schadelijk gedierte, nu weer
te Castricum en te E'gmondbinnen als bescher
mend vogel te verklaren.
Een zeker welsprekend gebaar, met je rechter
wijsvinger o-p je bovenkamertje gericht, wordt hier
plechtig ten uitvoer gebracht!
Enfin, daar men echter wel eens deze belang!-
rüke aangelegenheid principieel beslist wilde heb
ben, werd een landbouwer te Egmondbinnen, met
naine Willem W., uitgeko-zen om zijn, deugd en
plichtsbesef om als proefkonijn gebezigd te wor
den en door den rijksveldwachter Mine, toen hij
een faisant, eveneens in vertrouwen genomen, ver
voerde, met de noodige plichtplegingen bekeurd.
Dc Kantonrechter, wien het gevaf ter "berechting
werd voorgedragen, lachte zich tranen' met tuiten
en veroordeelde den faisan-tvervoerder, doch paste
geen siraf toe. Natuurlijk werd van dit vonnis in
honger beroep gegaan en heden vorderde de Offi-
eeri bevestiging van het gewezen vonnis, ook wat
de kwijtschelding van straf betrof.
Nu is 'het woord aan den Hoogen Raad, om
in hoogste instantie beslissing te geven. 1
De weg naiar het verderf-
De verlofganger 'Govert v. Z. aan de Binnen
haven te Helder, was door den Kantonrechter ver-
jx rdeeld tot f 10 boete, op grond dat hij in ïijh
lokaliteit een vrouwspersoon aanwezig had" gehad,
wier tegenwoordigheid door B. en W. niet was toe
gestaan. De verlofhouder was van cfi't vonnis "Vn
hooger beioep gekomen en óe we er de heden-, dat
de aanwezigheid van dit meisje op een misver
stand berustte. De Politie- nn Kinderrechter Mr.
Dr. N. Muller, bijzittend rechter in de voltallige
rechtbank, sprak den appellant echter zeer streng
toe en verweet hem onomwonden, dat hij er toe had
medegewerkt, dat dit meisje, Nelly van S., een
kind uit een zeer fatsoenlijk gezin, v,oor haar
verdere leven ongelukkig was gemaakt.
Mr. Muller, die bedoeld meisje en het gezin,
waaruit zij was voortgekomen, zeer goed kende,
kc-n dit vernietigend oordeel uitspreken op grond
van zijn v-erkregen ervaringen als Kinderrechter.
Het speet echter den Officier wel, dat "hij ver
plicht was uït 'juridische overwegingen ontstag van
rechtsvervolging te r-equi'reeren, zulks aangezien
de ambtenaar van het Openbaar Ministerie ver-
luinfS had, de desbetreffende; bepalingen van 3e
drrnkwet voldoende in zijn dagvaarding op te
nemen. 1
Vader Gc-vert zal dus op die manier den dans
nog weten te ontspringen. t
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van 8 April.
Niet tijdig in de koek gehapt.
De te Alkmaar woonachtige heer v. B., spe
cialiteit in het intrappen van deurpaneelen en
bereid te dien aanzien deskundige adviezen te
geven, schijnt juist op tijd de toegebrachte schade
f 10:50 ite hebben voldaan en deze standvastigheid
aan het eens gegeven woord verteederde den Poli
tierechter in zoodanige mate, dat het onrustige
ventje slechts tot f 15 boete of 15 dagen werd
veroordeeld.
Het is nog twijfelachtig af de kennismaking
mee- of tegenvalt.
De zoogenaamde inspecteu rvan de Nederland-
sche van 1845, Jurriaan S. uit Amsterdam, die te
Alkmaar een caféhouder te grazen "had genomen
vo.c-r f 12, door hem een waardelopze polis in de
handen te stoppen, maakte heden plechtig per
soonlijk kennis met den Politierechter. Een Am-
'sterdamsche rijksveldwachter ter lengte van pf.m.
1 M. 90, had opdracht gekregen meneer Jurriaan',
'11 net gekleed en zich beschaafd voordoend heertje,
'ter audiëntie te geleiden. 1 'i, v
De besprekingen van de heeren waren niet van
opgewonden aard. De heer Jurriaan erkende zijn
misslag. Hij had dringend behoefte pan duimkruid
en had hij daarin op andere wijze kunnen vjoor-
zien ,dan had hij -iden caféhouder-stratenmaker
niet tot slachtoffer gekozen.
Tot een definitieve oplossing; is echter heden
de kwestie niet gekomen. De 'Politierechter is
rtog niet voldaan en heeft nu een recfasserings-
o-nderzoek bevolen, waarvan op 13 Mei rapporti zal
worden uitgebracht.
Tot zoolang aus geduld, waarde lezers.
De nachtelijk© acrobaat, j
De landbouwer Willem v. D-. werd in- den- nacht
van 28 op 29 Januari door 2 jachtopzieners aan
getroffen op het erf van den landbouwer Hooge-
beom. Het bleek, dat /VVTllem, na rich van z'ijn
schoeisel te hebben ontdaan, op zijn kousen óver
het hek is geklommen, om-, zooals de booze wereld
zegt, met de bedoeling om wild te gaan stroopen.
Hij -zelf zegt, dat 'hij daar ergens zijif pijp had
laten liggen én nu 'van een kaartavondje terug
komende, eensklaps 'lust ihacL gekregen, die ver
geten pijp op te zoeken. Heel zorgzaam had hij
zijn klompen uitgetrokken, teneinde Hoogeboom
niet in zijn zoete rust te storen.
Het maakte echter weinig uit wat'rijn bedoeling
was geweest. Willem had op dat erf niets 'te
maken, vertoefde er wederrechtelijk gedurende de
voer den achtrust bestemden tijd en werd alzoo
tot f 15 boete of 15 dagen veroordeeld.
De zaak is echter daarmede niet uit, want de
vei oordeelde heeft gedreigd in "hooger "beroep te
zuren gaan.
Naspel vart de Burgerbrugge ijsonlusteo.
Een koppige schipper, die verkoos zijn schuit de
prachtige ijsbaan op de Grootsloot te sleepen en
zelfs al 'n vrachtauto- uit Alkmaar had gerequi-
reerd als sleepkracht, bracht op 9 Februari heel
wat onrust in het goede Burgerbrug. De bevolking
wtro zelfs door middel van de torenklok te wapen
geroepen ter bescherming van de bedreigde ijs
baan er. dc stemming onder de dorpelingen was
beslist vijandig.
Ock de 53-jarLge kleine veehouder Dirk B. ver
keerde na de consumptie van eenige lefslokjes
in revolutionaire stemming en bracht die tot; uiting
door der. brigadier Holema mét weergeloozen moed
toe te brullen: „Vuile hufter, ze most© je je
ouge uit je kop krabbe
Gortsiejelaatje, dat was geen kleinigheid, wat
dit mannetje daar voor den dag bracht, doch tóen
hem duidelijk werd, dat Ho-lema het niet bij zijn
koude kleeren af liet zakken en procesverbaal had
opgcmaa'kt, begon Dirk 'm te knijpen en liep hij
op 'r. drafje naar Mr. Sluis, met het verzoek hem
voor der. Politierechter te willen verdedigen. Nu,
Mr. Sluis kweet zich dan ook behoorlijk van deze
taak, nadat tegen zijn cliënt f 20 boete of' 20 dagen
was gevorderd, doch helaas, zijn welsprekendheid
cn drege humor mocht niet baten, daar de Poli
tierechter de opstandigheid tegen het gezag door
en achtenswaardig burger ernstig genoeg achtte,
cm f 40 boete of 20 dagen op te leggen.
Ciij wil oceaan "bezeilen en zeeën bevaren.
Dc 20-jarige, nog zeer melkbaardige loopknecht
S. 1. v. V. te Alkmaar, is een van de nachte-
,,0, die zijn nog dezelfde a^s voor'je vertrek."
„Gaat hij dus nog altijd om met de familie
Savanne?"
Ja, met Savanne van de rechterlijke macht en
met diens dochter, de jonge Maithilde, die dikwijls
oj de fabriek komt met haar neef Henri, den
zcc,n van Gabriël Savanne, den marineofficier,
een jongen ,"die prachtige studies heeft gedaan en
zich speciaal op de oogheelkunde heeft toegelegd
„En Gabriël Savanne zelf, de kapitein-luitenant
ter zee, de vader van dat jonge mensch'?"
„Ik heb wel dikwijls over hem hooren spreken,
maar hem nooit gezien. Hij zit nu al een jaar of
acht ergens in China, geloof ik."
„En zijn vroiuw?"
„Die is al zes jaar do/od j
„Hier werd het gesprek gestoord door 't bin
nenkomen vajj een bediende, die een paar schotels
kwajn verwisselen, maar daarna ook -onmiddellijk
door Robert hervat: „En de dochter van mij»
brcer?"
„Alice Vemière, die hapr opvoeding kreeg op
dezelfde kostschool als Mathilde Savanne, kwam
haast nooit op de fabriek. Zij is nu van school af
en woont met haar vriendin bij den rechter in
huis, 's winters te Parijs en 's zomers o-p het bui
tengoed, dat mijnheer Daniël Savanne bezit aan
de Mame in t park Saint-Mair. Vindt je
lijke zwervers, die in den laten, avond van 14
Januari den bakkerswinkel van de Vereenigde Pa-
troonsbakkerij in het Payglop te Alkmaar met een
bezoek vereerden, bij welke ongewone gelegen
heid gebruik werd gemaakt van een valsche® sleu
tel. Buitgemaakt 'werd fi.25 en 'n zakje met ro-
zijnen, dus het financieel succes was niet bepaald
schitterend te noemen;. j
Het ondernemende jongmensch.-h eden terecht
staande, deelde den Politierechter mede, dat het
zijn hartewensch is naar zee te mogen gaan, doch
dat zijn va'der hiertegen bezwaren heeft.
Teneinde de juistheid van deze opgaaf eens
degelijk te cotroleeren, heeft de heer Wiggers
o-pdracht gekregen tot onderzoek en zal de be
handeling a.s. week worden voortgezet.
Verbadien snaspfuil
Een .tweetal jongelieden te Helder, S. en M.
genaamd hadden zich te goed gedaan aan ge
bakjes, waarvan zij wisten, dat de milde gever
er niet eerlijk was aangekomen en werden heden
Voor het eten van "*deze verboden vrucht gestraft
ieder met f 5 boete of 5 dagen hechtenis.
Ondankbare graantjespikkers. 1
De agent van politie v. d. Burg te Alkmaar, ont
fermde zich in den avond van 6 Maart op het
Torerburg aldaar over een hevig beschoken zwer
ver, met name H. J. D., die hij welwillend gratis
logies en comfortabele gelegenheid zijn roes uit te
maffen welwillend verschafte. In plaats echter van
deze humaniteit te waardeeren, barste <ïe dronk
aard los in een vloed van scheldwoorden van zulke
minne kwaliteit, dat de menschlievende agent zich
terech' gekrenkt voelde en procesverbaal ter zake
beleediging opmaakte.
De 'Officier vorderde heden tegen dezen zatlap,
die reeds 10 maal is veroordeeld, f25 boete of
25 dagen, doch de Politierechter, overwegende,
dat hier de kans op inning der boetepenningen
triteiest gering is, reduceerde deze straf tot f7
boete of 7 dagen, om de strop minder groot te
doen lijken.
Wie zwijgt op tijd, heeft nimmer spijt.
De 18-jarige flink uit de kluiten ge groeide
mrker L., op de Marinewerf te Helder, wensch-
te zich in den nacht van 23 op 24 Februari aldaar
tregar.g te verschaffen in het Casino, alwaar een
gymnastiekfeest werd gegeven.
Aangezien het hier een besloten gezelschap be
trof .was L. niet gerechtigd tot en-trée en werd
hem dit dan ooik door den aehtportier geweigerd.
Het afgewezen jongmensch onthaalde daarop in
zijn verbolgenheid dezen functionaires op een uit
gilt; c collectie scheldwoorden en een weinig eer
volle aantijging, bovendien spuwde hij den man
in 't gelaat; met gevolg, dat de belecdigde portier
klachte deed en genoemde scheepmaker heden
terechtstaande, werd veroordeeld tot f20 boete
o-f 20 dagen, met welke straf hij genoegen nam
Zijn tang verder uitgestoiken, dan die dokter
I verlangde, i
Dc rijksveldwachter Bruines van- Winkel, be
keurde in den avond van 14 Maart aldaar den
25-jarigen boekhouder Teun de J., op grond van
het feit, dat hij een rijwiel bereed zonde rbran-
dende lantaarn. De boekhouder scheen dit als
zoekerij te beschouwen eni noemde het „schoftig",
welke roekeloosheid hem nog 'n extra proces-
xverbaal bezorgde wegens beleediging,' De boek
houder, '11 keurig gebrild mensch van uiterst mor
derne richting, gedroeg zich- echter .uiterst cor
rect en gaf te kennen niet de bedoeling te heb
ben gehad den heer Bruines te beleedigen. Hij
had alleen zijn afkeuring' willen uitdrukken over
een bekeuring, die z.i. niet geheel rechtmatig was.
Hij gaf echter toe een verkeerd woord te hebben
gebruikt, wat hem .'speet, j
Ten opzichte van een dergelijk feit heeft echter
een intellectueel als omzel boekhouder meer te
verduren dan een banenvanter en dus kreeg H-err
Teun zoowel van den Officier als van den Politie
rechter 'n strafpredikatie te verduwen, waarna hij
tot f 15 bcete of 1 5dagen werd veroordeeld.
'Deze straf was hem welgevallig; dus was alle
heibel verder de wereld uit.
Het hinkende paard kwam achteraan.
De apotheose van deze middagvoorstelling werd
achter gesloten deuren afgewerkt en kon de
anderhaie man met een paardekop, die nog in de
zaal aanwezig waren, zich met bekwamen sp-oed
verwijderen.
Het betrof een vlechter uit Wieringein, zekere
niet, dat ik mooi ben ingelicht'?"
„Uitstekend! Net een bureau van informatie,"
taohte Robert- „Maar om nu weer terug te komen
op onze eigen zaken. Heb je wel eens over mij
hooren spreken bij Richard Vernière? Ja. Door
wiemi"
„Door uw broer zelf, ais hij niet al te best
geluimd was."
„Wat zei hij dan?"
„Nou, dait is niet zoo prettig om te herhalen."
„Dat doet er mét toe- Ik'moet grondig weten
hoe Richard over mij denkt. Spreek dus, Claude,
en geneer je niet."
„Nu, het schijnt, dat hij een tal van ernstige
grieven tegen je heeft en het ergste is in zijn oogen
n°g, dait jij. iemand bent zonder vaderland. Alles
wait jij hebt gedaan weet hij van A tot "Z. f,
fe Tang verblijf in Duitschland te midden van
Frankrijk's vijanden, aan wie jij je talenten hebt
verkocht en die pro-fiteeren van uw kennis en uw
uitvindingen. Daartegen komt Richard's vader-
landslievend hart in opstand. Neen, waarlijk,
Robert, jij staat op ""de fabriek niet in een reuk
van heiligheid. De patroon heeft het niets op
jou voorzien!"
Het zal toch niet zoover gaan, dat hij mij haat^
Ik ben toch zijn broer. Diep in zijn hart
houdt hijwei van me." r
„Nu, dan -moet die liefde al heel, heel diep
fitten, want je merkt er niets van!"
„Hij zaf mij wel vergiffenis sqhenken."
„Dat jij hebt geheuld met de lui van Berlijn
vergeeft hij je nooit, Robert, of het zou mij aj
zeer verwonderen. Maar," voegde Claude Grivot
plotseling van toon veranderend, er aan toe: „maar
we dwalen van de hoofdzaak af. Al ons praten
verwijdert ons al meer en meer van het vroeger
opgemaakte programma, waarbij als eerste ver-
eischt gold, dat ik mij zou zien geplaatst krijgen
aap. de fabriek van Saint-O-uen en daar 't ver
trouwen verwerven vaji den patroon, wat mij ge
lukt is."
„Ja, zie je, Claude, sedert we; dat program
ma hebben opgemaakt, hebben mijn idejeën een
groote wijziging ondergaan
„In welk opzicht?" r
„Ik wil, alvorens tot groote middelen over te
gaan, die toch altijd gevaarlijk blijven, het langs
den weg der verzoening pro.be<eren. Ik moet,
olm t kort te maken, met mijn bro^r op vriend-
schappelijken voet zi.en te komen.'
Claude's gelaat drukte de grootste verbazing uit.
„Luister eens met alle aandacht toe," ging Ro
bert Venière voort. „Mijn broer is rijk, ik bezit
niets geen fortuin, maar daarentegen heel wat
talent als ingenieur, als mechanicus, als uitvin
der zelfs, en dat weet Richard heel' go>ed. Al heeft
hij ook op -mij gescholden, hij zal wel nooit ge
zegd hebben, dat ik onhandig of onbruikbaar ben.
Vijftien jaar geleden dacht hij er ernstig aan, mij
aan zijn zaak te verbinden. Hij' heeft epn doch
ter, ik een stiefzoon. Een tw©ede huwelijk
sluit mijn broer zeker niet. Als nu jou inlichtin
gen en daarvan ben ik overtuigd overeen
komen met de waarh.eid, is 't huis „Richard Ver
nière" binnen enkele jarqn ettelijke millioenen
waard en bezit mijn bro-er veel me-er fortuin dan
hij zelf verlangt, want hij is in al zijn we-nschen
de eenvoud zelf. Je volgt mij immers wel goed,
Claude? Welnu, ik vertoon mij aan hem, nede
rig en berouwvol, zoo iets als Ale verloren zoen,
beken hem al mijn afdwalingen, al mijn dwaas
heden en leg in één woord een beroiuw aan den
dag, dat wel waj laat komt, het is zoo, maar ook
in dat geval zal wel het spreekwoord gelden:
„Beter laat dan nobit!" Mijn broer Iaat zich ver-
teederen, wel wetend, hoe ik hem van dienst zal
kunnen zijn. Tenslotte maakt hij van mij, want ik
blijf ook bij voortduring in mijn rol, zijn „tweede
ik". Waarotn zou de associatie van vroeger
zich toch nipt verwezenlijken? Richard is èp blijft
mijn broer en de stem van het bloed verlooc-eht
zich niet!"
(Wordt vervolgd).
