Raad Zuidscliarwoude.
Liefde en Misdaad
De Moord van Saint-Disen.
"STS 2?S w, «m
Donderdagmiddag 4 uur vergaderde de raad van
bovengenoemde gemeente ten raadhuize onder pre
sidium van den Weled. Achtb. Heer Jhr. A. L van
Spengler, Burgemeester.
Secretaris de heer Kunnen.
Afwezig met kennisgeving de heer C. Kramer
De voorz. opent de vergadering met een woord
van welkom, waarna de notulen der vorige verga
dering ongewijzigd worden vastgesteld.
Mededeelingen en ingekomen stukken.
a. In de vacature van brandmeester ontstaan
door het overlijden van den heer A. Klingeier, is
benoemd de heer Rutsen, gemeente-opzichter 'die
bereids deze benoeming heeft aangenomen.
b. Ingekomen zijn de volgende jaarverslagen over
1928:
a. over den toestand der gemeente;
b. over den toestand der provincie Noordholland'
c. van de vereeniging van Ned. Gemeenten;
d. van de Gezondheidscommissie.
Voorgesteld wordt bovenvermelde stukken voor
kennisgeving te aanvaarden.
Aldus wordt besloten.
c. Van den Commissaris der Koningin in Noord
holland is bericht ingekomen, dat de burgemeester
dezer gemeente als zoodanig is herbenoemd.
d. Blijkens gehouden kasverificatie bij den Gem.-
Ontvanger hebben de ontvangsten tot heden be
dragen ƒ83580.11 de uitgaven 82775.70 alzoo een
batig saldo van ƒ804.41, welk bedrag in kas aanwe
zig was. Onder de uitgaven is begrepen het saldo
geplaatst op de Boerenleenbank groot ƒ13500.-.
e. Van B. en W. van Noordschtrwoude is ontvan
gen de afrekening betreffende het M.U.L.O.-onder-
wijs over 1928, waaruit blijkt dat de ontvangsten
hebben bedragen 1259.18 de uitgaven daarentegen
1743.03 alzoo een nadeelig saldo van 483.85, het
geen voor iedere gemeente een bijdrage beteekent
van 161.28.
Ook de qunten c, d en e worden voor kennisge
ving aangenomen.
De heer Zeeman verzoekt opgave van het aan
tal leerlingen, dat iedere gemeente de school be
zoekt, zulks met het oog op de vele jongelui uit
Broek op Langendijk. Niettegenstaande spr. zich
verheugt over het groote aantal leerlingen acht hij
het zeer billijk dat ook die gemeente in de kosten
bijdraagt.
De voorzitter zegt toe zulk een lijst ter visie te
zullen nederleggen.
Hierna komt aan de orde punt f, nml. het beken
de adres van de afdeeling Alkmaar der Nederland-
sche vereeniging van Staatsburgeressen.
B. en W. stellen voor afwijzend te beschikken,
omdat dit cellege van oordeel is, dat de benoeming
van 1 of meer regentessen van het Neutraal Zieken
huis meer op den weg der gemeente Alkmaar ligt,
en de buitengemeenten slechts twee regenten heb
ben te benoemen. Ook het advies der afgevaardig
den der buitengemeenten luidde in dien zin.
De heer'du Burck acht de benoeming eener re-
gentesse van groote beteekenis, vooral voor voor
komende omstandigheden, welke door een vrouw
beter beoordeeld kunnen worden. Spr. geeft in over
weging te adviseeren voor een zoodanige "benoe
ming.
De voorzitter zegt dat de benoeming met zich
medebrengt, dat een der ingezetenen uit de buiten
gemeenten als zoodanig zitting krijgt en is het zeer
juist dat dit een staatsburgeres is uit de gemeente
Alkmaar.
Ook de heer Zeeman acht het met het oog op 't
groote aantal hetwelk door de gemeente Alkmaar
moet worden gekozen, juister indien hiervan eenige
regentessen worden benoemd.
Spreker is zeer zeker voor een vrouwelijke regent
echter zal dit voor een buitengemeente practisch
onuitvoerbaar zijn.
De heer du Burck is het met deze zienswijze eens
doch meent, dat indien geadviseerd* wordt de be
noemingen om de helft te doen, dit zeker zal bij
dragen om de vrouw in hare rechten te doen ze
gevieren.
Z.E.A. adviseert den raad in den lijn te blijven,
'welke door de andere gemeenten is gevolgd.
De heer Dijkhuizen vraagt of het niet mogelijk is
aan B. en W. van Alkmaar kenbaar te maken, dat
bij eventueele vacature rekening gehouden wordt
met de benoeming van vrouwelijke regenten.
De voorzitter meent, dat van het adres der adre-
OF
381
Gekomen aan het gasthuis van Saint-Louis hoor
de de rechter van instructie daar juist de bel voor
het eerste geneeskundig bezoek. Hij gmg_ naar het
bureau van den directeur, maakte zich bekend en
vernam bij die gelegenheid, dat er dien nacht m
het gasthuis niemand was overleden.
Het was' voor hem reeds een betrekkelijk geluk
kig nieuws, want zoolang de portierster vanVer-
nière's fabriek niet was gestorven, bestond ook ae
kans, dat zij in zooverre tot bewustzijn zou komen
dTDatrweet"ik niet, mijnheer, zij is onder tehsn-
deling van dokter Semiet en deze is op het oogen
blik nog in de wachtkamet, als ik mij niet vergis.
Wil ik hem even waarschuwen?"
„Onnoodig! Als u maar zoo vriendelijk wilt zijn,
mij naar de wachtkamer te geleiden eni mij in mijn
kwaliteit aan den dokter voor te stellen.
Nadat de beide heeren elkander hadden gesproken
gaf de dokter als zijn meening te ^nnen,_dia
ronica Sollier nog geruimen tijd zou W«jen Lev.
„Is de verwonding dan misschien, h_
lijk dan dokter Bordet vermoedde? vroeg de ree
tM,De wond, hoewel ik niet geloof ze bepaald
doodelijk is, mag inderdaad zeer ernstig ge
worden, mijnheer Savenne, temeer misschie
dat ze altijd een hoogst gevaarlijke operatie jian
den schedel vordert, waartoe ik besloten
gen over te gaan." od dit
„Zoudt u mij dan niet kunnen machtigen op^,,,
oogenblik uw patiente een Paar..yi5f'lp^_ou u den-
„Neen mijnheer, dat is onmogelijk Z« zou uden^
kelijk niet eens verstaan, en, als zij dat
Zij toch niet bij machte zijn u te antwoorden. Mij
Plicht, zoowel in het belang der justitte alsm
van de patiente, is derhalve mqi te verzetten tege
een even noodelooze als geva.a„r^J£®n^ge haar zien
Wilt u met mij mede gaan, dan kunt ge naa
in een afzonderlijke kamer, waar morgen ook
operatie zal plaats hebben." .qqH noc tot
Weldra bleek het, dat Veronica inderdaad nog^
het land der levenden behoorde, doch zoo
hare ademhaling, dat men vreezen- fd*e_
oogenblik te zien eindigen. Verder zag
ken omwonden hoofd er ah^roevigst uit, en
enkel woord van diep gevoelde deernis kon u
gistraat niet nalaten te spreken. konden
De assistenten, welke den dokter volgden,
hoe gewoon zij ook waren aan aller a(. aan_
niet zonder huivering dat menschelq |iyks meer
schouwen waaraan zoo weinig men
te zien was. een we-
De dokter begon zijn verklaring, d
santen voldoende kracht uitgaat in genoemde rich
ting..
De heer Zeeman zegt, dat het thans visschen
achter het net is, daar de vergadering te Alkmaar
alreeds is gehouden. Spr. noemt het echter een te
kortkoming der gemeente Alkmaar.
g. Adres van B. en W. der gemeente Hardenberg
met verzoek om adhaesiebetuiging aan een adres
te richten aan de Staten-Generaal waarin wordt
aangedrongen niet over te gaan tot opheffing van
belastingkantoren te plattelande.
B. en W. stellen voor dit adres voor kennisgeving
aan te .nemen, omdat in deze gemeente geen belas
tingkantoor is.
Aldus wordt besloten.
h. Adres van B. en W. van Noordscharwoude, in
houdende het verzoek in de gemeente Zuidschar-
woude een gemeentelijke ophaaldienst van vuilnis
in te stellen.
De voorzitter deelt mede dat dit adres een dezer
dagen is ingekomen en -wordt voorgesteld dit in
handen te stellen van B. en W. om advies.
De heer Zeeman zegt al meerdere malen de aan
dacht gevestigd te hebben op het vele vuil dat in
hetwater wordt geworpen hetgeen zeer veel last ver
oorzaakt aan de motoren, door het onklaar worden
der schroeven. Spr. geeft in overweging voor de -po
litie een klein schuitje beschikbaar te stellen, op
dat controle kan worden uitgeoefend dat geen af
val van groente in het water geworpen wordt.
De heer du Burck acht het een ongehoorden toe
stand dat het water zoo vervuild wordt ondanks de
bestaande verordening welke zulks verbiedt. i
Echter zal niet veel bereikt worden, indien niet
de medewerking van alle zijden komt. Samenwer
king der vier gemeenten is hier zeker op 'zijn plaats
en zullen de uitvoerende autoriteiten moeten zorg
dragen voor de juiste naleving der verordeningen.
Spr. wil echter eerst afwachten welke resultaten
door den dienst te Noordscharwoude bereikt wor
den. Gaarne wil spr. hieraan toevoegen dat de
raad dezer gemeente zoo dikwijls nul op het re
quest heeft gekregen met verzoeken tot samenwer
king en is thans hiermede weer een reden temeer
dat de vier gemeenten tot een worden samenge
voegd.
De heer Groen noemt de sloot een toevluchtsoord
voor de inwoners voor het loozen van vuil. Spr.
stelt zich voor dat door velen gebruik zal worden
gemaakt van dezen dienst. Spr. vraagt hoe de re
sultaten te Noordscharwoude zijn.
De voorzitter zegt dat groote hoeveelheden zijn
opgehaald, echter moet de gelegenheid worden ge
geven dat de menschen zich kunnen aanpassen.
Wethouder Bekker zegt dat het finantieele ge
deelte wel het zwaarst zal wegen daar hiermede 'n
bedrag van ƒ900 tot ƒ1000 gemoeid zal zijn.
De heer Zeeman is het opgevallen welke ontzag
lijke hoeveelheden bij de huizen is opgehaald. Spr.
is sterk overtuigd van het nut hiervan en acht het
overbodig de resultaten van een andere gemeente
af te wachten.
Spr. meent dat ook in andere gemeenten deze
zaak ter sprake is gebracht.
Z.E.A. deelt mede, dat ditzelfde schrijven is ver
zonden aan de gemeenten Oudkarspel, Broek op
Langendijk en Koedijk.
Wethouder Kroon vraagt wat of de reden is, dat
de ophaaldienstwelke vroeger te Noordscharwoude
bestond, is opgeheven.
De voorzitter antwoordt dat er zeer weinig ge
bruik van gemaakt is, echter blijkt thans, dat de
menschen het voordeel ervan inzien.
De heer Dijkhuizen is van oordeel dat een ge
meenschappelijke dienst economischer zal zijn.
De voorzitter is het hiermede niet eens, daar het
ophalen eens of tweemaal per week geschiedt en
dezelfde functionaris nog meerdere werkzaamhe-
den verricht als het teeren van hekken, het schoon
maken der uriuoirs enz.
Hierna worden de besprekingen gesloten en het
prae-advies van B. en W. tegemoet gezien.
Hierna volgt aanbieding der suppl. begrooting v.
I de rekening 1928 tot een bedrag van 7795.69 in
totaal.
De heer du Burck zegt, dat enkele posten voor
I eenige critiek vatbaar zijn. Allereerst wenscht hij
stil te staan bij de af- en overschrijving van den
post uitgaven volksfeest voor de illuminatie van 't
i raadhuis ten bedrage van ƒ86.25. Spreker meent
dat dit bedrag voor volksfeesten uitgetrokken, hier
mede door B. en W. op eigen houtje is overschre-
I den. Spr. acht deze uitgaaf in strijd met de rech
ten van den raad. Omtrent den post vervolgon
derwijs voor de schoolvrije jeugd ten bedrage van
ƒ100, hetwelk hiervoor is uitgetrokken, meent spr.
1 dat 50 op de rekening '28 en 50 op de rekening
1929 moet komen.
De voorzitter zegt dat door B. en W. steeds de
practische weg wordt bewandeld, zoo ook ten aan
zien van het feest, zooals dat in 1928 heeft plaats
gehad. En waar de illuminatie zoo algemeen spon
taan is toegejuicht meenden B. en W. hiervoor geen
extra raadsvergadering te moeten uitschrijven. B.
en W. aldus Z.A. nemen de volle verantwoordelijk
heid hiervan op zich.
Aangaande de genoemde subsidie deelt Z.E.A.t
mede dat voor den geheelen cursus 100.- wordt bij
gedragen en wel voor de 3 eerste en voor de drie
laatste maanden van het jaar. Dit geldt voor ieder
jaar.
De heer Zeeman meent dat als een subsidie zoo
als voor volksfeesten eenmaal door den raad is
vastgesteld niet mag worden overschreden. Spreker
merkt op, dat dan diegenen, die zulk een buiten
gewone geestdrift aan den dag leggen, deze dan
ook maar moeten uiten door bijdragen.
De voorzitter zegt, dat de illuminatie ten behoeve
der winkelweek is geweest. Velen zullen er geweest
zijn, die zich verheugd hebben in den Oranjedag,
en velen in de winkelweek.
De heer du Burck zegt het niet eens te zijn met
de argumentatie van B. en W. Dit college heeft
zich te houden aan wat de raad bepaalt. Nu ech
ter is het een tekortdoening aan de rechten van
den raad. Voorts merkt spr. op, dat de spontani
teit uitging van de winkeliers, die een winkelweek
organiseerden. Verder zegt hij het volkomen eens
te zijn met den heer Zeeman en geeft spr. in over
weging in het vervolg rekening te houden met wat
de raad beschikbaar stelt.
De voorzitter is van meening dat de besprekin
gen hierover gevoegelijk geëindigd kunnen worden.
Hierna wordt de suppletoire begrooting goedge
keurd.
Daar de rondvraag verder niets oplevert, volgt
sluiting der vergadering.
Nieuwstijdingen
Sedert eenige jaren bestaat het plan tot het on
dernemen van een Oceaan vlucht door Nederland -
sche vliegers naar West-Indië. waartoe de vereeni
ging „Oost-West" en het comité „Vliegtocht Neder
land—Indië" de benoodigde gelden trachtten bijeen
te brengen.
Heel gemakkelijk bleek dit laatste niet te gaan en
langen tijd scheen het onmogelijk de totale som te
verzamelen zonder welke vanzelfsprekend ook het
plan van de baan zou gaan.
Ook thans is het oorspronkelijk berekende bedrag
nog niet bijeen, maar er is een andere oplossing ge
vonden, welke met vrij groote zekerheid het door
gaan van den tocht waarborgt.
Door een overeenkomst met de Fokkerfabrieken
is het nu mogelijk een vliegtuig in bruikleen te
ontvangen, zoodat de uitgave voor de aanschaffing
van een kostbaar toestel op de rekening vervalt.
Het plan voor den tocht ging aanvankelijk uit
van den res.-luit.-vlieger van Onlangs, die daarbij
den steun kreeg van den bekenden Nederlandsch-
Indië-vlieger kapitein van Weerden Poelman. Deze
werd later ook aangewezen om als leider van de
vlucht op te treden.
Met deze beide officieren zal ook luitenant Sis-
singh van den Marinevliegdienst als navigator de
zen tocht meemaken, terwijl als vierde man een me
canicien de piloten vergezelt.
Naar de „H. Crt. verneemt zal de vlucht in De
cember a.s. worden ondernomen, omdat dezen tijd
het meest geschikt is voor het passeeren van het
Zuidelijk gedeelte van den Atlantischen Oceaan,
waarover deroute voert.
Het toestel waarmede men de reis hoopt te ma
ken is een 3-motorig Fokkertoestel, voorzien van 'n
radio-installatie. Een rubberboot gaat mede, om in
geval van een daling in zee de inzittenden op te
riemen.
DE SPOORWEGEN.
Naar de „Utr. Crt." verneemt, heeft de Directie
der Ned. Spoorwegen aan het door haar pas ge
stichte Steunfonds voor personeel dat in finantiee
le moeilijkheden verkeert, als eerste schenking een
gift van 50.000.- geschonken ter vorming van het
grondkapitaal van het fonds.
In de gister gehouden conferentie tusschen de di
rectie der Ned. Spoorwegen en den Personeelraad
werden allereerst besprekingen gevoerd over de ex-
tra-uitkeering aan het personeel als gevolg van de
vorstperiode, waarbij de directie uiteenzette, dat alle
klachten over de toepassing der regeling afzonderlijk
werden beoordeeld en dat geen algemeen standpunt
daaromtrent werd ingenomen.
tenschappelijk oogpunt voor zijn volgelingen veel
belangwekkender was dan voor Daniël Savanne,
een verklaring welke eindigde met de veronderstel
ling, dat de arme vrouw, als alles goed gelukte, mis
schien levenslang blind zou moeten blijven.
Blind" dacht de rechter, toen hij zich van het
gasthuis naar 't paleis van justitie begaf. „Het is
een hard lot, maar die blindheid zal haar toch niet
beletten zich alles te herinneren en opnieuw weer
te kunnen spreken. We zullen geduld moeten heb
ben dat is het eenige, als hier niet het toeval ons
te hulp komt, het toeval, die groote medewerker
der justitie.
Na geconfereerd te hebben met den procureur
der Republiek en zijn instructies aan zijn griffier
te hebben gegeven, ging Savanne ontbijten in een
restaurant, om daarop met den chef der veiligheids
politie te Saint-Ouen het gerechtelijk onderzoek
voort te zetten.
Op de fabriek zelve was alles voor de poruimmg
gereed, welke opruiming geschiedde onder leiding
der brandweermannen.
Claude Grivot en Prieur kwamen in de portiers
woning de heeren van de rechterlijke macht be
zoeken De kassier overhandigde daarbij den heer
Savanne het staatje voor een week loon, dat aan
alle werklieden zou worden uitgekeerd.
Daniël Savanne, die hierop gerekend had, stelde
hem aan bankpapiet het benoodigde geld in han
den en Prieur naar buiten komend, zeide tegen de
werklieden die daar stonden: Nu moet ik deze
papiertjes gaan wisselen om ieder 't zijne te geven.
Van avond om vijf uur uitbetaling bij moeder Au-
bin, dan kan hier intusschen het werk geregeld blij
^Inmiddels verklaarde de rechter van instructie
aan den politieinspecteur Berthaut, wat deze bij de
opruiming had te doen.
„Hoeveel agenten hebt ge hier?" vroeg hq ver
bies mijnheer," antwoordde Berthaut.
"Dan zou ik twee man bij het ingestorte huis van
miinheer Vernière plaatsen, die zorgden dat er geen
enkelen mand met puin naar buiten werd gedragen
zonder behoorlijk onderzocht te zijn, terwijl er ook
lan afzonderlijke wagen moet wezen om dat puin
in uit te storten, ook alweer onder toezicht van een
UWAe,r, eerSTbelangrijk voorwerp onopgemerkt naar
hutten mocht worden gebracht zou het toch bq
het tweede onderzoek ontdekt worden. Dat is goed
begrepen nietwaar Berthaut.
nok de waarnemende commandant der brand-
weer werd met de genomen maatregelen in kennis
gesteld en geregeld vorderde nu het werk der ont-
rUToerf het donker was geworden, was reeds een
karren met puin weggereden en toch had
men nog niet van Verniéres woonhuis den grond be
Sikt en de plek gevonden waar de brankast moest
staan Ziriks zou zeker den volgenden morgen vroeg
^Daniël* Savanne nam zich voor om dan eveneens
VrDe8 chtf der veili^eWspolitie'gaf de noodige be
velen voor de nachtwake en de beide heeren keer
den naar Parijs terug.
XXXVIII
Geheel bewusteloos was Aline Vernière niet meer.
Al begreep zij ook niet, wat er om haar heen ge
sproken werd, zij herkende het geluid van Mathil-
des stem en zag als door een sluier de beide men
schen, die gedurende vierentwintig uur nagenoeg
niet van het ziekbed waren geweken.
Henri liet zijn nicht, die Aline op gezette tijden
haar drankje ingaf, stil begaan en kon zijn oogen
niet afwenden van 't lieve gelaat, waarop^ de
koortsgloed een onnatuurlijke blos had gebracht.
Langzaam begon nu zooals dokter Arnaud han
voorspeld het geheugen of beter gezegd het denk
vermogen der jonge lijderes te ontwaken.
De zoon van Gabriël Savanne en zijn nicht be
spiedden dat met angstig oog.
Opeens kwam Aline overeind in haar bed over
eind, werd de uitdrukking van haar oogen helder
der en zij zelve weder bleek als tevoren. Beurtelings
zag ze Henri en Mathilde aan en naar de laatste
hare handen uitstekend zeide zij met hartroerende
droefenis:
Mijn vader is dood, mijn vader is dood!... Henri
heeft het je gezegd en ik heb alles gehoord... Boos
wichten hebben mijn vader doodgeschoten.... Ik
stond bij de deur van uw kamer.. Ik wilde naar bin
nen gaan... De zonderlinge klank van Henri's stem
trof mij zoo.... Ik heb geluisterd zonder het te wil
len of te weten... Mijn vader is dood, mijn arme
vader is dood!"
Een zware zucht ontwrong zich aan haar keel
en eensklaps vloeiden de tranen langs haar wan
gen. Dat was de verwachte crisis maar ze ging nu
met meer heftigheid gepaard, dan die waarop dok
ter Arnaud gerekend had.
Bij de wanhoop van haar vriendin kon Mathil
de haar eigen smart niet beheerschen en geduren
de enkele oogenblikken bood het gezicht dier twee
jonge meisjes, de armen om elkander heen gesla
gen, hare tranen en snikken vermengend voor Hen
ri Savanne een hartverscheurend schouwspel aan.
Vruchteloos zocht Mathilde naar woorden voor de
zwaar beproefde en deze, eensklaps haar vriendin
van zich afstootend, greep ze haar pols, met niKice-
rende oogen uitroepend:
„Ik wil weten wie mijn vader gedood heeft, ik
wil den naam van den moordenaar kennen, men
heeft hem gezocht, men heeft hem gevonden, men
heeft hem in arrest gesteld, nietwaar? O, ik wil,
dat hij met zijn leven het leven van mijn vader be
talen zal. Maar spreek dan toch!... Waarom zwijgt
ge zoo?... Spreek, antwoord mij...
Hier nam Henri Savanne het woord.
„Lieve Aline", stamelde hij, „aan mijn oom aan
den besten vriend van uw armen vader heeft de
justitie de taak opgedragen de schuldigen op te
sporen."
"Moet ^k u nog zeggen met hoeveel «ver mijn
oom zich kw«t van dien taak? Hq zal den schul
dige vinden, tw«fel daaraan met maar tot op heden
heeft in die zaak het gerecht nog op niemand de
hanod mengzal de schuldigen laten ontkomen!" riep
Aline driftig uit. „De afschuwel«ke misdaad zal
niet gestraft, mijn vader zal niet gewroken worden.
Vergoeding van overuren wordt evenwel niet gege
ven en indien een volgend maal een andere weg
zal worden bewandeld dan zullen toch gratificatie
en vergoeding van overuren niet tegelqkertqd ge
geven worden.
Inzake de vakopleiding en vakontwikkeling van
het personeel verklaarde de directie zich bereid, de
wenscheiykheid te overwegen van oprichting van
gemeenschappelqke cursussen voor opleiding van 't
personeel voor de vakexamens. Overleg zal daarb«
gepleegd worden met de vakbonden.
Aan het slot der conferentie nam de heer Kalff
hët woord om afscheid te nemen van den personeel
raad, nu hq over enkele dagen als directeur der
spoorwegen heengaat. Spr. wees erop, dat h« als
directeur in de eerste plaats den plicht had voor
de belangen van het bedrqf te zorgen, doch dat h«
daarbq tevens, evenals de heer van Manen, steeds
bezield is geweest met een streven om daarnaast
tevens de belangen van het personeel in het oog
te houden. Spr. verheugde het, dat uit de samenwer
king met de vakbonden het instituut van den per
soneelraad was tot stand gekomen en hq hoopte
dat ook in de toekomst het werk van den Raad
zegenrqke vruchten voor het personeel zal dragen, al
zal hq niet alles kunnen bereiken wat gewenscht ge
acht wordt. Tenslotte uitte spr. de beste wenschen
voor de leden van den raad persooniyk.
De voorzitter van den personeelraad, de heer
Moltmaker, antwoordde met een kort woord en ver
zocht den heer Kalff om den raad in de gelegenheid
te stellen op een daarvoor nader te bepalen tydstip
afscheid van hem te nemen als directeur.
De heer Kalff verklaarde zich daartoe bereid en
zou de uitnoodiging daarvoor van den raad gaarne
verwachten.
Dit officieele afscheid zal plaats vinden op Dins
dag 9 Juli a.s., tot bqwoning waarvan de hoofdbe
sturen der vqf erkende vakbonden door den per
soneelraad zullen worden uitgenoodigd.
APEN UIT PASSAGIEREN.
Dertig apen, die met het stoomschip „Texel" uit
Britsch-Indië op weg waren naar Hamburg, heb
ben zich toen het schip in de Lekhaven te Rotter
dam aan de kade gemeerd lag, uit hun gevangen
schap weten te verlossen. Eenige tientallen apen
klauterden aan land, waar zq op loodsen en kra
nen gingen zitten. De meeste dieren zqn Donder
dag na een langdurige jacht opgevangen. Een drie
tal dieren genoot echter nog steeds van de vrqheid
toen de „Teel" afvoer naar Hamburg. Het Rotter -
damsche havenkwartier heeft, naar het schqnt, zoo
pes'sineerend op hen gewerkt, dat zq zich door geen
enkelen jagerslist laten verschalken.
RIVIERDIEVEN.
Nadat dezer dagen bij de rivierpolitie door bemid
deling van de rivierbrigade van de rijksveldwacht te
Sliedrecht en Omstreken was bekend gemaakt, dat
te Dordrecht aan een caféhouder balen rijst waren
verkocht door een beurtschipper, heeft de politie
naar deze zaak een uitvoerig onderzoek ingesteld.
De rqst bleek afkomstig te zqn van de Rotter-
damsche firma van Sillevolt. De beurtschipper, die
de balen rqst in Dordrecht verkocht is afkomstig
uit Philipsland. Hq kreeg de partqen in Rotterdam
van een schipper uit Molenaarsgraaf, die in Rot
terdam verschillende partqen in ontvangst heeft
genomen. De rqst werd door hem hoofdzakelqk in
Zeeland verkocht en de opbrengst deelden z« sa
men. De schipper uit Molenaarsgraaf betrok de
rqst van een schipper en diens knecht, die jaren
lang bq de firma van Sillevolt in dienst waren. Bq
het verladen van rqst uit de pakhuizen namen z«
in den regel een teveel mee en dit surplus werd
overgedaan aan den schipper uit Molenaarsgraaf.
Gedurende een half jaar is .men met de diefstal
len bezig geweest. Aanvankelqk werden er kleine
partqen gestolen, maar toen bleek, dat er nagenoeg
geen controle bestond, is men vrqmoediger gewor
den en in het geheel zqn er vrq groote hoeveelhe
den ontvreemd, Alle vier schippers zqn gearres
teerd en ter beschikking van den officier van jus
titie gesteld.
Het is de politie gelukt om een groote partq die
in den laatsten tqd is ontvreemd, te achterhalen.
VERDRONKEN.
In den R«n nabq Woerden is een zesjarig jonge
tje verdronken. Voorbqgangers zagen een paar
klompjes drqven en werden daardoor op het onge
luk opmerkzaam gemaakt.
DE VALSCHE MUNTERS.
De afdeeling valsch geld van de centrale recher
che heeft het onderzoek in de zaak betreffende de
vervalsching en uitgifte van Engelsche vqfpondbil-
jetten voortgezet en het is haar gelukt, om in een
kelder in de Schoutenstraat in beslag te nemen 'n
koffer en een groot pak, waarin verschillende che
micaliën, een lichtbak en andere ingrediënten ge
borgen waren. In de koffer bevonden zich druk-
raampjes en een linoleum, waarin het figuur van 't
watermerk was gesneden. Door dit plaatje met vet
te bestrijken en dit vet op papier af te drukken,
hebben de vervalschers op hun biljetten het water
merk nagemaakt.
De aangehoudenen hebben inmiddels bekend de
biljetten te hebben uitgegeven en te hebben ver-
valscht.
O, m«n God, o, mqn God!"
„Aline, mijn lieveling," zeide Mathilde, die kalmer
werd, naarmate Aline zich opwond, „wees toch be
daard, ik smeek het u. De slag die u getroffen
heeft, deed het ons tegelqkertqd. Je weet, hoe we
uw vader lief hadden, maar iedereen is verplicht
om met zqn verstand ook de vreeselqkste, de meest
gewettigde wanhoop te onderdrukken. Bedenkt ook
met hoeveel liefde en vriendschap ge hier van alle
kanten omringd wordt, mqn vader bemint u als
zqn kind, ik heb u lief als een zuster, en Henri
gevoelt voor u nog geheel iets anders, dan vaderhj-
ke of broederiyke liefde."
Die laatste woorden gaven de arme wees een
huivering, er kwam een blos op haar wangen en
na Henri Savanne te hebben aangezien, strekte z«
zonder valsche schaamte de hand naar hem uit.
Ja ik weet", sprak ze, „met hoeveel teedere zor
gen met hoeveel liefde ik hier wordt omringd, maar
zoo er in de toekomst van mqn leven nog plaats
moge zqn voor een straal van licht, voor het tegen
woordige is alles duister om mq heen en heb ik
niets dan de hartverscheurende gedachte dat mqn
arme vader vermoord is."
Aline, Aline", riep de zoon van Gabriel Savanne
uit, „m«n heele bestaan is gewqd aan u, en mqn
liefde zal het licht van uw toekomst zqn, maar je
hebt gelqk, we mogen op dit oogenblik slechts den
ken aan het betreuren van ons aller vriend, den
braafsten, den besten vader, die er ooit geweest
is, en tegelqkertqd moeten wq een beroep doen op
onzen moed en ons sterken met het denkbeeld, dat
z«n dood zal gewroken worden."
Maar is dat wel waar, Henri? Zal de wrekende
arm der gerechtigheid de schuldigen wel kunnen
bereiken.^ dwing u zelf maar om sterk te zqn,
om kalm te biyven... Men kan niet leven met de
dooden... Spaar u zelf voor hen, die u omringen en
die u liefhebben."
Ja," antwoordde het jonge meisje, „ik zal le
ven voor hen allen, ik zal leven voor u Henri... Je
hebt tegen Mathilde gezegd, dat je mqn dood niet
lang overleven zoudt, welnu, ik heb gevoeld, dat 't
waarheid was, want onze harten behooren elkander
toe... Henri, ik zal de kracht hebben, die je van m«
eischt, den moed, dien je van me verwacht, als je
mq zweert, mq altoos zoo te blqven liefhebben, als
je het op dit oogenblik doet."
„Altoos, ja, altoos, mijn Aline mqn eenige."
„Wat er ook moge gebeuren?"
„Ja, wat er ook moge gebeuren, ik zweer het je.
„Goed, mqn Henri, dan behooren wq elkander toe
tot in den dood. Maar laat me nu alleen, Henri, en
jq ook Mathilde. Heel alleen wil ik bidden voor t
zieleheil van mqn armen vader."
Mathilde en Henri verlieten voor een oogenblik
het vertrek. „Zq is gered," zeide Mathilde met m-
nlfjaJrdoogdde lifde gered. Zq bemint mq. We zul
len haar het leed verzachten, zoo niet doen verge-
ten (Wordt vervolgd.)
