I II
Een Winternacht.
U het doen!
Ata, het radicale Schuur- en Reinigingsmiddel.
Levenswijsheid
De bekende propagandist van den vrede J. van Kirk uit Joungstown (Ohio) in Ameri
ka is dezer dagen in zijn woonwagen te den Haag gearriveerd. Op het voorplein van het
Vredespaleis heeft hij een door hem ontworpen vredesvaandel ontplooid.
Het stoffelijk overschot van wijlen Dr. Alette Jacobs werd gisterenmiddag
onder zeer groote belangstelling op Westerveld gecremeerd. De kist wordt
naar het crematorium gedragen.
ONZE LANDGOEDEREN.
In ons kleine landje wordt
Veel natuurschoon nog gevonden,
Waar toeristen, jong en oud,
Nimmer van genieten konden.
Menig landgoed bleef gesloten*
En men op een bordje las,
Dat de toegang onverbiddelijk
Voor het publiek gesloten was.
't Wordt nu anders, want we kregen
Hier ook een natuurschoonwet,
Waardoor menigeen zijn buiten
Voor het publiek nu openzet.
Want de regeering heeft gdfeproken:
Als ge uw landgoed openstelt
Voor het publiek, betaalt gij voortaan
Half slechts het belastinggeld.
Vijftig goedbezitters waren
Als de kippen reeds er bij
Maakten om het fiscaal fortuintje,.
Toegang tot hun buitens vrij.
Lang zal het zeker niet meer duren
Of elk landgoed is te zien
Voor het publiek, dat uit die vrijheid
Nog wat leeren zal misschien.
Naam'lijk eerbied steeds te hebben
Voor wat aan een nader hoort,
En te ontzien ook het natuurschoon,
Dat zooveler oog bekoort.
FOREST.
Kort en bondig
VOOR EN UIT DE ZAKENWERELD.
Er was een tijd dat de chef bang was zijn posi
tie te verliezen indien hij anderen met zijn werk
zaamheden op de hoogte bracht thans erkennen
leiders de noodzakelijkheid van het opleiden van
plaatsvervangers.
Menschen leeren slechts door de fouten, die zij
maken. Een werkgever dient van zijn employé's te
verwachten en hen daartoe aan te moedigen, ini
tiatief te nemen en outen te maken. Slechts op die
manier kunnen ze ervaring opdoen. Deze methode
moge in het begin kostbaar zijn maar zij is de
eenigst juiste scholing voor een positie.
Wijlen J. Pierpont Morgan, die een buitengewoon
menschenkenner was, zeide kort voor zijn dood,
dat integriteit het eenige essentieele ding in zaken
was, dat hij een integer man een rnillioen dollar
wilde leenen zonder onderpand, terwijl hij iemand
zonder karakter, geen dollar zou leenen.
Wettelijke maatregelen om een schuld te innen
dienen vermeden te worden totdat, alle vredige mid
delen zijn uitgeput het is vaak beter een schik
king te treffen dan te trachten betaling te forcee-
ren.
Voor reizigers: lederen keer, dat ge er niet in
slaagt iemand te overreden van u te koopen, moet
ge hem met een glimlach verlaten maar ga dan rus
tig zitten nadenken. Er bestond een reden voor uw
fiasco. Tracht die uit te vorsdtea, voordat ge het
„neen" van een anderen candidaat-kooper riskeert
Zoo de fout bij u lag, verbeter haar dan tracht
te vergeten maai klamp u vasü aan cle les, die
ge er uit geput hebt.
DE WAARDE VAN VERSCHE VRUCHTEN.
In handige strooiflesschen
Prijs IA cent.
1. het schuurlapje iets
vochtig maken
2. wat Ata er op strooien
3. het voorwerp reinigen
4. zorgvuldig droog wrijven
Alles blijft als nieuw door
Eenig Importeur E. Ostermann êt Co'. Handel Mij., Amsterdam Fabrikante: Henkei êc Cie. A. C., Dflsaeldorf
Vruchten zijn een zeer geschikt middel tot re
geling van dieet en tegen verstopping en dus aan
vetzuchtigen zeer aan te bevelen, vooral de zure
soorten. Ook andere afscheidingen van het lichaam
worden door vruchten bevorderd, vandaar ook haar
gunstigen invloed op nierlijders. Vooral ook werken
zij gunstig bij menschen, die een zittend leven lei
den.
Vruchten zijn ook reinigers van het bloed en ver
beteren dit, zij genezen dus uitslag en andere huid
ziekten.
Plantenzuren werken ook vernietigend op ziekte
kiemen, door het eten van een appel voor het naar
bed gaan, wordt de mond op aangename wijze ge
desinfecteerd.
Men kan dan ook gerust zeggen, dat versch fruit
niet alleen een heerlijk genotmiddel maar ook een
goed smakend natuurgezondheidsmiddel is.
aromatische eigenschappen der vruchten tot haar
recht en verkwikken zij des te meer. Bovendien be
zit volkomen rijp ooft een groot suikergehalte in
licht verteerbaren vorm,dat haoge voedingswaarde
bezit.
De zoetheid van versche vruchten beschadigt ook
niet de tanden zooals sommigen beweren. Boter
hammen met vruchten is een uitstekend ontbijt en
avondeten voor kinderen. Wie kinderen tracteeren
wil, geeft ze geen koekjes of taart moar versch, rijp
fruit.
(Naar het Engelsch.)
„Bij slot van rekening.' zei hij. „heeft het land
geen onmiddellijk gebrek aan solaten, en zooals u
zegt, heeft mejuffrouw Blanche, uw dochter, maar
één natuurlijke beschermer. Misschien dat u beter
deedt met maar thuis te blijven."
„Wat dat betreft, ben ik vast besloten. Ik zie mijn
plicht in en heb besloten dien te vervullen."
„Ah, zoo," riep de pastoor wederuit, terwijl zijn
gezicht ophelderde.
„Heeft Frankrijk dan geen gebrek aan soldaten,
het heeft dringend behoefte aan goéde officieren.
Deze oorlog, anders dan de meeste oorlogen, is een
rechtvaardig iets in zooverre het alleen een verde
digingsoorlog is. Ook andere edellieden hebben zelf
opofferingen gedaan, zooals u weet. Nu is het mijn
beurt om mij onder de verdedigers van mijn land
te scharen."
Niet in staat zijn geestdrift nog langer te be
dwingen stak vader André zijn hand uit en greep
die van zijn gastheer.
„Het is een edel besluit. Ik ben er zeker van, dat
mejuffrouw Blanche er niets tegen zal hebben."
„Ik denk het ook niet," antwoordde de Chevalier
„als ik haar duidelijk gemaakt heb dat het mijn
plicht is. Want al is zijn nog maar een kind, zij
heeft buitengewoon veel moed."
„Ja, dat is zoo. Ik ben dikwijls bang geweest, als
ik haar langs den zeemuur zag rijden. Herinnert
ge u ook nog hoe zij in zee zwom en de kleine Piet
het zoontje van den tuinman redde, terwijl hij al
in zinkenden toestand was.
Gavrolles glimlachte. Het enthousiasme van zijn
vriend scheen hem goed te doen.
„Dat is een ander soort van moed dan de moed
om lijden te verdragen. Maar, ik geloof, dat mijn
Blanche beide heeft. Wat ik verder te zeggen heb
betreft haar toekomst. Gedurende mijn afwezigheid
en later als er iets mocht gebeuren terwijl ik
weg ben, zal zij hier op het kasteel blijven."
„Uitstekend."
„Moeder Fevereau, de huishoudster is haar oude
Zet één stap tegelijk, zonder ijlen of jachten,
Want van haastigen spoed is geen heil te
verwachten.
Leg één steen tegelijk, leg hem recht en secuur,
Tot uw vlijt wordt beloond door een stevigen muur,
Doe één ding tegelijk, en met al uwe macht,
Die te veel onderneemt, die versnippert zijn kracht,
Ieder uur trouw gebruikt doet het jaar goed be
steden.
Eerst wanneer de mensch zichzelf zooveel mo
gelijk kent, zijn eigen fouten en tekortkomingen
inziet, en zoekt te verbeteren, kan hij zich aan het
heil van anderen wijden.
Het is niet genoeg naar wetenschap te zoeken
In volgedrukte of volgeschreven blaan.
De Wijsheid, die ge leerdet uit de boeken
Moet in uw hart gecshreven staan.
Reis vriend, al waar ge reizen meugt,
Het beste reisgeld is de deugd.
Mismoedigheid verlamt de kracht.
Met Moed slechte wordt iets groots gebracht.
Wie slagen wil in eenig werk,
Zij kloek en door volharding sterk.
Spreken zonder denken is schieten zonder mikken.
Liever wil ik goeddoende het doel missen, dan
kwaaddoende zegevieren.
kindermeid, bijna haar moeder. Nooit zal zij het
kind verwaarloozen. dat onder haar zorgen is ge
steld. Voor het overige had ik graag mijn oude
vriend, dat gij va ntijd tot tijd eens kwam kijken
of alles goed gaat. Als zij treurig en angstig is,
zult u haar troosten is het niet? En mocht ik
nooit terugkeeren
Er kw%pien tranen in zijn oogen. Daarna zijn ont
roering overwinnende en met zijn hand de tranen
wegvegende, ging hij verder:
„Mocht ik nooit terugkomen^ wilt u dan over haar
waken en beschermen? Haar wereldlijke positie is
verzekerd daar heb ik allemaal voor gezorgd
en zij zal meesteres van het kasteel blijven:"
„Neen, neen." riep de priester uit, „de goede God
zal u weer veilig bij de juffrouw terug brengen. Ge
zult eenige voor niets deugende Duitschers dooden
en als een held terugkeeren, wanneer ed oorlog
voorbij is.
„Maar belooft u mij te doen, wat ik u gevraagd
heb? Neemt u de macht die ik u gegeven heb op
als een heilige taak?"
„Als een heilige taak, Chevalier."
De priester stond nu op om heen te gaan, want
het was laat geworden en hij stond altijd vroeg
op. Voordat hij wegging, ging hij met zijn gast
naar de huiskamer, een groote kamer, in stijl Lo-
dewijk XIV gemeubileerd en hier vonden zij Blan
che aan het orgel zitten, een van die lieve, oude
melodieën spelend, die vroeger zoo algemeen be
kend waren in Normandië.
„Ik zal het haar vanavond vertellen", fluisterde
hij tegen vader André, terwijl zij in het portaal
afscheid namen. Hij keerde langzaam weer naar de
kamer terug en zag, dat zijn dochter de zware gor
dijnen voor het raam had opengetrokken en in den
tuin keek, die verlicht werd door de stralen van de
volle maan. Het maanlicht gleed naar binnen en
bescheen haar gezicht en tengere gestalte. Kalm en
rustig kwam de Chevalier bij haar staan voor het
raam en samen keken zij in het nachtelijk duister.
„Is het niet mooi?" zei het meisje, terwijl zij haar
vinger op haar lippen legde. .Luister, ik meen het
geluid van de zee te hooren."
„Het is de wind in de toppen van de boomen,"
sprak de Chevalier, bijna zonder te weten wat hij
zeide.
„Hubert zegt hij heeft het zooeven op de
Ik moet willen, en ik wil moeten. Wie geleerd
heeft het eene te begrijpen en het andere te beoe
fenen, die kent de geheele gezondeheidsleer der
ziel.
Niet door het zwaard, alleen door de boeken, kan
het menschdom de leugen en de ongerechtigheid
overwinnen en eindelijk den algemeenen vrede der
broederschap tusschen de volkeren vestigen.
ZONDAG.
Gevulde eieren.
Kalfsfricandeau.
Doperwten.
Aardappelen.
Vruchtensla met roomvla.
HET MENU VAN DE WEEK.
MAANDAG.
Ham.
Bloemkool.
Aardappelen met botersaus.
Vanille-rijst.
DINSDAG.
Bloemkoolsoep.
Spiegeleieren met spek.
Komkommersla.
Gebakken aardappelen.
WOENSDAG.
Biefstuk.
Nieuwe capucijners.
Aardappelen.
Bessenvla.
DONDERDAG.
Gehakt.
Gestoofde Tomaten.
Aardappelen.
Rijstrand met rabarbercompote.
VRIJDAG.
Gestoofde aal.
Tomatensla.
Aardappelen.
Pannekoekjes.
ZATERDAG.
Gestoofd vleesch met mayonaise.
Worteltjes..
Aardappelen.
Wentlteefjes.
boerderij gehoord dat er nog een groote slag
heeft plaats gevonden. Toen ik zoo naar buiten
keek dacht ik - maar wat is er vadertje? Hebt
U het koud"?
„Neen kind, ga verder. Je dacht
„Ik dacht hoe het slagveld er uit moest zien door
het vredige maanlicht overgoten, dat ook de ge
laatstrekken der dooden beschijnt. O!, hoe dank
baar zij te zijn, die in vrede thuis leven en nooit
iets te zien krijgen. En moet ik danbaar zijn, dat
ik mijn lieve vader altijd bij me heb, terwijl zoo
vele dochters schreien en bedroefd zijn!".
De Chevalier beefde weer, alsof hij het koud had.
Hij trachte te spreken, maar hij kon geen woorden
vinden; terwijl Blanche met een droeven glimlach
waaruit groote liefde sprak, zijn hand tegen haar
wang drukte, terwijl haar ciroomerige oogen geves
tigd bleven op het licht van maan over de slapen
de bosschen. Ten laatste kon hij de onzekerheid
wat Blanche over zijn voornemen zou zeggen, niet
langer uithouden. Zonder zijn hand terug te trek
ken, keek hij naar het gezicht van zijn kind, cn
zeide zachtjes:
„Blanche, ik heb je wat te zeggen, iets mijn kind
dat je misschien verwondering en verdriet zal ver
oorzaken. Over een paar dagen moet ik je gaan
verlaten en op reis gaa n.
Iets in den toon, meer dan in de woorden, ver
schrikte het meisje. Zij draaide zich vlug om en
keek ernstig naar haar vaders oogen.
„Vader, wat is er? Is er ook iets gebeurd1 Op
reis gaan; waar gaat U naar toe?"
Hij nam haar hoofd tusschen zijn bevende han
den en kuste haar innig op haar voorhoofd, voor
hij antwoordde:
„Naar het front Blanche, het land is in gevaar
en ik ga dienst nemen onder de Fransche soldaten!
II.
Het duurde eenige minuten voordat Blanche de
volle beteekenis van haar vader's woorden begreep
en toen deze tot haar doordrong, schreide zij niet.
Haar vader had haar karakter niet onderschat;
zij bezat moed en heerschappij over zich zelve
Toch als de zon haar beschenen had zou men ge
zien hebben, dat al het bloed uit haar wangen was moet u gaan?
gevloeid en ze wit en koud als marmer waren en
HET ONDERHOUD DER TANDEN.
Het is van zeer veel belang dat er voldoende zorg
aan het gebit wordt besteed. Eigenlijk moesten de
tanden- na iederen maaltijd gepoetst worden. Er
hebben zich tusschen de tanden wel etensresten
vastgezet. Blijven die er tusschen zitten, dan heeft
dat tot gevolg, dat de tand aangetast wordt.
Het glazuur wat om de tand zit is het eerst aan
de beurt, en dan woekert het kwaad verder door.
Er ontstaat in de tand een gaatje. Dat is in het
begin meestal niet pijnlijk maar later wel. Het bes
te voelt men het, wanneer er iets kouds of warms
tegen komt. Is het zoover, dan is het eigenlijk al
te laat, de zenuw ligt dan zgn. bloot.
Het beste is, om, zoodra een gaatje bemerkt
wordt, dadelijk naar een tandarts te gaan en laat
geregeld, hetzij om de twee of drie maanden het
gebit nakijken, ook al is er niets te zien.
Het poetsen der tanden is dus noodig om de
eteensresten tusschen de tanden uit te halen. Is er
geen tijd om na iedere maaltijd de tanden te poet
sen, doe het dan in ieder geval des avonds voor 't
naar bed gaan, want des nachts hebben de bacte
riën die de tand aantasten, gelegenheid zich te
ontwikkelen. Des morgens kan dan de mond even
uitgespoeld worden met wat mondwater, om een
frissche smaak te hebben.
Voor het tandenpoetsen wordt gebruik gemaakt
van een tandenborstel, liefst met een gebogen
steel omdat daarmede beter in de hoekjes gebor
steld kan worden, en tandpasta. Het laatste is in
doosjes of in tubes te krijgen. Neem het tandmid
del vooral niet te scherp.
Hoe moeten de tanden gepoetst worden?
Poets het gebit niet van links naar rechts of om
gekeerd, maar van boven naar beneden dan pas
wordt alles goed tusschen de tanden verwijderd.
Ook de achterkant van het gebit moet goed ge
borsteld worden en de kauwvlakte der kiezen.'
Daarna moet de mond flink gespoeld worden.
Om het glazuur niet te laten barsten mag er
nooit vlak achter elkaar iets kouds en warms te
gen de tanden komen.
Breek nooit iets hards met de tanden af omdat
ze er dan gemakkelijk van kunnen breken.
Wanneer dus een gebit zorgvuldig onderhouden
wordt en geregld wordt nagezien door een tandarts
kan veel pijn erx ellende voorkomen worden.
dat in haar oogen een uitdrukking van grooten
schrik en pijn te lezen was. Hevig bevende, klem
de zij zich aan haar vader vast, alsóf zij de ijzeren
hand al voelde, die gereed stond hem van haar weg
te rukken.
„Vaderdje, U moet niet gaan! Frankrijk heeft
duizenden en duizenden soldaten en ik alleen heb
maar U! Beloof me, dat U thuis zult blijven
beloof het, en ik weet dat U Uw woord zult hou
den".
„Ik heb mijn woord al gegeven," antwoordde de
Chevalier, „en dat woord bindt mij om dienst te
nemen voor de verdedignig van mijn land. Lieve
ling, in mijn groote liefde en zorg voor jou heb ik
langen tijd geaarzeld. Maar de gebeurtenissen van
de laatste paar dagen hebben mij een besluit doen
nemen en als ik nu langer wachtte, zou ik mezelf
weinig beter dan een ellendig lafaard vinden."
„Dat zal niemand van u denken!" riep Blanche
uit. „Iedereen weet dat u moedig zijt."
„Ik zou in mijn'oogen een lafaard zijn, Blanche.
Er zijn oogenblikken in het leven van naties even
goed als in het leven van menschen, waarin het
bestaan aan een zijden draad hangt, wanneer de
kleinste gebeurtenis over het lot kan beschikken.
Een van die oogenblikken heeft Frankrijk nu. Gis
teren was zij een zoo juist gestrafte zondaar, van
daag is zij een wreed behandelde martelaar. Wou
je je vader hier houden en maken, dat andere men
schen geen hoogen dunk van hem hebben terwijl
andere menschen-, zijn landgenooten hun goed en
bloed opofferen voor hun land en wanneer het
zwaard van iederen waren Franschman genood
zaakt in de invallers terug te drijven en een duur
zame vrede te bewerkstelligen?"
Hij hield op om als haar antwoord af te wach
ten, maar zij zeide niets. Hij - kon de heete tranen
langs haar wangen zien vloeien.
„Blanche, lieveling, ontneem mij mijn moed niet.
Je weet nu in welke richting mijn plicht gelegen
is. Sta mij toe, dat ik dien volbreng, wil je'"
„Het is zoo plotseling, zoo vreeselijk!" antwoorde
zij. En we waren zoo gelukkig saampjes. O, vader,
(Wordt vervolgd.)
