Algemeen Overzicht öuiienlandsch Overzicht Kamerkroniek Wereldreizigers, die pech hadden. Bede laars die den Nederlandschen naam scha den. Verbod van onderstand. Een ver dwijnend vak. Alastrim. Geen reden zich ongerust te maken. doch men zij op zijn hoede. Wat van medische zijde ge zegd wordt. Over een onsmakelijke en onwaardige insinuatie. De moordzaak Lans. Tegenstrijdigheden. Het wegge worpen pakje. De hoed en de jas. Adders in ons land. De najaarsbeurs en de voorbereiding. Drukke dagen voor de stad Utrecht. Over heimwee én een ge val, dat niet bepaald heimwee is. Men doet tegenwoordig van alles om aan den kost te komen. Tegenwoordig, maar vroeger deed men het waarschijnlijk ook. Alleen het aantal ma nieren waarop men vroeger trachtte een eerlijk stuk brood te verdienen, was zeker heel wat klei ner dan het thans is en de keuze van een brood winning was wellicht iets moeilijker Moeilijker voor al voor degenen, die of geen vak verstonden of die door gebrek aan werkgelegenheid moesten aanpak ken wat zich opdeed. Of het „vak" van den „we reldreiziger" er een van den laatsten tijd is? Ze ker niet. Maar de Hollandsche jongen uit vroeger jaren verliet moeders pappot in hoofdzaak om in den vreemde te gaan werken en het schijnt wel, dat de huidige wereldreizigers of globetrotters of hoe men ze noemen wil speciaal de wereld in gaan men den lust zonder werken aan den kost te ko men tenzij met het voortrollen van een vat of 't duwen van een kruiwagen of het verkoopen van prentbriefkaarten als „werken" voor den kost wil len beschouwen. Men kan ook van verkapte bede larij spreken. Ook als wereldreiziger kan men pech hebben. Niet elke vlieger gaat op ook niet van de would-be-wereldreiziger. En dan kan het geval zich voordoen dat hij in een vreemd land op gebrek lijden is aangewezen. Een landgenoot, door medelij den bewogen, is niet altijd aanwezig. Doch zoo hier en daar in het buitenland hebben we officieele ver tegenwoordigers en juist deze moeten nog al eens in de termen gevallen zijn door mislukte globe trotters in den arm genomen te worden om onder stand. Onze regeering vindt het nu welletjes. Zij heeft aan haar diplomatieke en consulaire ambte naren opgedragen voortaan alle hulp en bijstand te weigeren en onder geen voorwaarde geldelijken onderstand te verleenen aan die Nederlanders die zonder behoorlijk middel van bestaan naar het bui tenland zijn getrokken en daar onder het mom van wereldreiziger te zijn ,al bedelende rondtrek ken, tot schade van den Nederlandschen naam. Het vak van wereldreiziger zal dus een verdwijnend emplooi worden. Het vet is van den ketel. De Alastrimgevallen blijven in de laatste dagen toenemen Van medische zijde werd al bij herhaling een dringend beroep gedaan op de burgerij tot vac cinatie of revaccinatie. De directeur van den Ge neeskundigen en Gezondheidsdienst te Amsterdam die aan persvertegenwoorddigers eenige mededee- lingen deed, wees o.a. er op, dat het verkeerd is, zich ongerust te maken en het gevaar te overschat ten, doch dat men het ook niet mag onderschat ten. Volgens hem is het ook heelemaal niet zeker, dat de tot nog toe betrekkelijk kleine epidemie niet de voorlooper is van een grootere. Ook daarom is het noodig op zijn hoede te zijn. De kwestie van al of niet inenten is al een van ouden datum. In ver band met het voorkomen na inenting van een ande re ziekte encephalitis is de vaccine voor kin deren, die de school gaan bezoeken niet verplich tend meer. Naar de bladen meldden, zouden zich in ons land enkele gevallen van encephalitis hebben voorgedaan. De bovenbedoelde directeur heeft o.m. nog medegedeeld, dat gevaar voor encephalitis bij herinenting practisch niet bestaat, ook niet bij kin deren beneden een jaar en wat de andere kinderen betreft, acht hij het alastrimgevaar veel grooter dan het encephalitisgevaar. Conclusie dus: wel in enten. De geneeskundige medewerker van „Het Va derland" schreef in zijn blad een artikel naar aan leiding van een kroniek in het weekblad „Voeding en Hygiène" gewijd aan de volksgezondheid. Uit wat bedoelde medewerker van „Het Vaderland" dan schrijft, valt op te maken dat de schrijver van de kroniek o.a. de opvatting heeft (of heeft gehad) dat het met de alastrim zoo'n vaart niet loopt, dat de ziekte betrekkelijk weinig besmettelijk is en dat er sommige geneeskundigen zouden zijn, die van de huidige situatie willen gebruik maken om ondanks de encephalitismisèe de vaccinatie te forceeren., Een geringe verbreiding van de alastrim zou vol gens de bedoelde kroniek een leelijke streep door de rekening zijn voor die „sommige geneeskundigen We kunnen hier niet verder ingaan op wat de ge neeskundige medewerker van het „Vaderland" in verband met de kroniek aanvoert. Hij spreekt van een onwaardige en onsmakelijke insinuatie. In de moordzaak Lans is een nieuw onderzoek begonnen, maar dit hernieuwde onderzoek heeft nog niet veel licht in de zaak gebracht. Tal van te genstrijdigheden moeten zich bij de behandeling der zaak hebben voorgedaan en meerdere malen werd een als vaststaand en waardevol gegeven door latere verklaringen of nieuw ontdekte feiten min of meer waardeloos of althans tot twijfelachtige waarde gemaakt. De mogelijkheid zou nu gebleken zijn, dat er een nieuwe verdachte in het spel komt. Er was een pakje weggeworpen en hangende het hernieuwde onderzoek moet bij het gerecht een ano nieme brief zijn ingekomen. Volgens een bericht in „Het Volk" is de briefschrijver gevonden en werd hij verhoord. Hij zou verklaard hebben dat de tot nogtoe verdachte O. niet de man was, die het pakje wegwierp De pakjeswerper was blootshoofds en had geen overjas aan. Doch er waren reeds verkla ringen van anderen die ook het pakje hadden zien wegwerpen volgens welke verklaringen de man die het pakje wierp wel een hoed op en een overjas aan had. Alweer tegenstrijdigheden dus. De zaak kan nog van langen duur zijn. Vermoed wordt, dat het wel October zal zijn, voor de nieuwe behandeling voor de rechtbank begint. In vergelijking met vele ander landen zijn we hier nogal veilig van roofgedierte van allerlei aard en vorm Gevaarlijke roofdieren houden we er eigenlijk niet op na, d.w.z., dieren die voor den mensch ge vaarlijk zijn, zooals beren, wolven enz. En giftige slangen? Ja toch we hebben er een: de ad der, maar welbeschouwd, komt die zoo weinig in het openbaar voor dat we wel eens gemeend heb ben, dat hij zoo goed als alleen in' de schoolboeken voorkwam. Wat intusschen heelemaal niet erg zou zijn. Doch ons land bezit werkelijk adders, niet alleen dus die welke zoo hier en daar in figuurlij ken zin onder het gras schuilen. De bekende zegs wijze bewijst overigens, dat we hier te lande onge veer de werking tan het addergif kennen en vree zen.'Dezer dagen werd tweemaal melding gemaakt van een geval, dat iemand door een adder gebeteD was. Het schijnt, dat bewoners o.a. van de provin- i cie Drente wel degelijk met de mogelijke aanwezig heid van adders rekening moeten houden, al moe ten die gevaarlijke dieren ook niet uitsluitend op de hooge gronden worden. Utrecht is bezig zich voor te bereiden voor de na- jaarsbeurs, welke er van 3 tot en met 12 September gehouden zal worden. Gemeld wordt, dat deze na jaarsbeurs een goede beurs belooft te worden. Er I is veel belangstelling van deelnemers; het aantal I aanvragen moet zelfs weer zoo groot zijn, dat een I groot aantal firma's afgewezen moest worden in verband met gebrek aan ruimte. Het tweede jaar beursgebouw zal eerst bij de voor jaarsbeurs 1930 in gebruik genomen kunnen worden. Er staan Utrecht de oude Bisschopstad, weer drukke dagen te wach ten. Er zijn menschen die niet lang en ver van huis kunnen, menschen wie het noodlottig zou kunnen worden als ze niet aan den geweldigen drang van weer terug te gaan toegeven. Echt heimwee moet een leelijke ziekte zijn. Er zijn ook menschen, die zoolang gebromd hebben, dat ze na ontslag uit de gevangenis, alls doen wat ze kunnen om in vredes naam er weer in te komen, al was het alleen maar om den kost. Dezer dagen kreeg de chef-veldwach ter te Aalten bezoek van een tachtigjarige uit Ame rika, die de cel nog eens wilde zien, waarin hij in 1870 zes dagen „gezeten" had wegens een jacht- overtreding. De man was vergezeld van zijn zes- tigjaigen zoon, die een kiekje maakte van zijn va der in de cel. Naar de „Standaard" meldt, gaat het tweetal de volgende maand weer naar Amerika te rug. Wie weet met hoeveel voldoening de oude zijn cel-foto in alle naiviteit daar zal laten zien. MACDONALD Nota's die gewisseld werden. Wat „ge wone" menschen doen. die elkaar iets te zeggen hebben. Een theemiddag bij ba ron Adatsji. Persoonlijk contact. Een Itali- aansch aanbod, dat weinig om het lijf heeft. Duitsche ontevredenheid. Op schieten opschieten! De ontruiming. De „Graf Zeppelin" uit Amerika. De radioluisteraars in ons land werden de vorige week verblijd met de mededeeling dat de heeren Briand en Stresemann zich voor den microfoon zouden plaatsen, om zich aan het Nederlandsche volk te laten hooren. Wanneer nu gewone men schen zooiets beloven, mag min of meer verwacht worden, dat ze op het afgesproken uur present zul len zijn. Maar een gedelegeerde ter Conferentie Den Haag 1929 is geen meester van zijn tijd en dus was het niet te verwonderen, althans niet kwalijk te nemen, dat de heeren op het aangegeven uur verhinderd waren. Enfin, ze hebben dan toch ge sproken. Briand heeft het gehad over de vriende lijke entvangst (waaromtrent Nederland al alles wist) en dan heeft hij zooiets gezegd van het mee nemen van schoone herinneringen. We kunnen te vreden zijn. Wat zou Briand ook anders gezegd moe ten hebben. Wellicht was hij staande voor den microfoon blij, dat hij niets over de conferen tie behoefde te zeggen. En wat had hij kunnen zeggen? Dat het miserabel ging? Het had als een klacht kunnen klinken, maar alle luisteraars ter wereld zouden niet in staat geweest zijn Briand'te troosten zoo hij al troost nobdig had. In elk geval, we hebben tenminste het stemgeluid van Briand gehoord. En nu over de conferentie, die al drie weken aan den gang is zonder dat men aan 't eigenlijke begin gekomen was. Wanneer twee of meer gewone menschen elkaar iets te zeggen heb ben of ze hebben een netelige kwestie uit te zoeken, dan komen ze bij elkaar, en ze zoeken elkaar en ze weten in den regi zelfs degenen, die er tusschen uit zouden willen knijpen bij de panden van zijn jas vast te houden. Wanneer hooge gedelegeerden iets hebben te bespreken of te onderzoeken iets ne teligs als het plan-Young wel is dan komen ze met groot gevolg naar eenzelfde plaats en zen den elkaar nota's. Het duurt heel lang eer ze met elkaar in persoonlijk contact komen en als ze dan elkaar niet gauw genoeg begrijpen of elkaar 'on danks de gewisselde nota's heelemaal niet begrij pen, gevoelen ze zich, de een voor, de nader na, geprikkeld, ontevreden en dan beginnen ze heime lijk of uitgesproken, naar het einde te verlangen. Gelukkig zijn er te Den Haag ook nog gemoedelij ke menschen, als de Japansche gedelegeerde Adats ji, die een paar heeren Briand en Snowden op thee noodigde om de heeren eens gelegenheid te geven met elkaar ta praten. Men kent de opvattingen wel ke door de verschillende gedelegeerden van de even eens verschillende landen worden gehuldigd: ie der wil voor zijn land zooveel mogelijk hebben van wat Duitschland betaalt. En het loven en bieden heeft de vorige week voornamelijk dit resultaat ge had, dat ed van beëindiging der conferentie geen sprake was en dat bij 't begin van de nieuwe week de oplossing van de gerezen geschillen nog ver te zoeken was. De heeren verweren zich scherp tegen elkaar daarvoor zijn ze nu eenmaal diplomaten. Zooals we reeds meerdere malen zeiden wil En geland meer hebben dan de anderen willen geven. Italië wil echter meer geven maar volgens de desbetreffende berichten op eigenaardige manier. Italië toch zou, om Engeland tevreden testellen, aangeboden hebben den invoer van Britsche steen kool in Italië gedurende de volgende tien jaren op minstens vijf en twintig procent boven den gemid delden invoer der laatste vier jaren te stellen. Doch, in die laatste vier jaren zit ook het jaar '26, het jaar dus waarin Engeland door de kolenstaking een zeer geringen uitvoer had. En in verband daar mee zou het gemiddelde over de laatste vier jaren nog aanmerkelijk beneden den huidigen invoer van Britsche kolen in Italië blijven. Zoodat de tege moetkoming van Italië practisch al heel weinig om het lijf heeft. Wie over den tragen gang van zaken ook heel slecht te spreken zijn, dat zijn de Duit- schers. Voornamelijk daarom, omdat het hun ta melijk onverschillig kan zijn of de geallieerden den buit al dan niet in den minne weten te verdeelen Duitschland wenscht haast te maken omdat het wel deglijk begrijpt, dat het groote kans heeft, dat het plan-Young den eersten September nog niet aanvaard is, dus nog niet in werking kan treden en uit den aard der zaak hebben de Duitschers er geen liefhebberij in ook na den genoemden datum nog te blijven betalen op den voet van hét plan Dawes (waarvoor het plan-Young in de plaats ko men moet.) Het plan Dawes vergt jaarlijks vijrhonderd mil- lioenmark meer van de Duitschers dan het plan- Young. Hebben de Duitschers gelijk, dat ze willen, dae er wat voortgemaakt wordt? Vooral waar Bri and geweigerd heeft toe te stemmen in een door de Duitschers gevraagden overgangsmaatregel van 't plan Dawes naar het plan-Young. En ook daarom zijn de Duitschers slecht in hun schik over den gang van zaken, omdat voor hen tenslotte ook een hoofdzaak is de ontruiming terwille van welke ze zich bereid verklaarden het plan-Young te aan vaarden. Zooals we reeds vroeger meldden, staan de Engelschen heel anders tegenover de ontruiming dan de Franschen. Engeland moet bereid en voor nemens zijn de Britsche troepen terug te trekken uit het Rijnland en zelfs ook het Britsche contin gent, dat in het Saargebied gestationneerd is ter dekking van het spoorwegverkeer. Maandagmorgen is de „Graf Zeppelin" die de vorige week kort voor het vertrek uit Tokio nog een kleine vertraging kreeg boven Los Angelos ver schenen. Het luchtschip werd door een millioen menschen opgewacht. De vlucht over den Stillen Oceaan moet bijzonder vlot gegaan zijn. Het is voor niemand een geheim meer, dat de fundamenten van 'het machtige Albion, het in een paar eeuwen opgebouwde wereldrijk, steeds zwakker worden, zelfs aan het wankelen zijn. Een nooit gezien leger van werkloozen wijst er op, dat aan den inwëndigen toestand van Engeland iets ontbreekt. De vele moeilijkheden die de Brit ten te overwinnen hebben bij het besturen hun ner bezittingen, duiden aan, dat er krachten in opkomst zijn, welke het wereldrijk straks den genadeslag zullen toebrengen. .Wie is nu Macdonald, de man, die aangewe zen werd, om in komende jaren Engeland den weg te wijzen, welken het te bewandelen heeft? In de grootste armoede werd Macdonald ge boren. In een kleine met stroo bedekte tweeka merswoning in het plaatsje Lossiemouth werd hij opgevoéd door een oude grootmoeder in de geest cn verbeelding van het oudje, dat betere i dagen gekend had, moesten kruiden de povere j kost zijn van den knaap en vefgoeden het tekort j aan vleeseh en brood. Aan zijne schooljaren kwam spoedig een einde en, zonder middelen zijn- I de, scheelde het weinig, óf hij was naar zee ge- j gaan. Een tijdje werkte hij op' hét land. Maar de dominee kwam den energieken jongen te hulp en I bracht hem naar de school terug als hulponder- i wijzer. Wiskunde en klassieken waren het, waar voor de oude dominee Mjacdonalds belangstelling j wide wekken. Maar de jongen voelde zich spoe dig iueer aangetrokken tot de moderne natuur wetenschappen, waardoor de invloed van domi- nee's hulp verloren ging. Lossiemouth werd te klein voor den a.s. staatsman en zoo vertrok hij op een goeden dag naar de lichtstad Londen. Hij werd assistent in het laboratorium van een chemische zaak en on derscheidde zich door zijn voortreffelijke analy sen, kreeg dan .meer tijd voor studie en nam deel aan zekere openbare examens. Zelfs had hij groote kanê op het verkrijgen eener studiebeurs, maar zijne gezondheid schoot te kort. Die inspan ning was te groot geweest, zelfs voor zijn ijzer- sterke constitutie! De omstandigheden brachten hem in aanraking met Thomas Lough, volgeling van Gladstone, toen candidaat, later lid van het lagerhuis voor West Islington, die hem op een klein salaris het baantje van particulier secretaris aanbood, wat hem nieuwe banen aan kennis en ervaring opende. Na vier jaar onder Lough gewerkt te hebben, wendde hij zich tot de journalistiek en werkte tijdelijk aan radicale organen als Echo en de Daily Chronicle. In 1860 werd de Independant Labour Party gesticht en een jaar later schreef Mac-Donald aan Ken Hardie om hem mede te deelen, dat hij wanhoopte aan het liberalisme en zijn diensten ter beschikkind van de nieuwe partij stelde. De Independant Labour Party be schouwde als haar voornaamste taak ook de Vak- vereenigingen voor het Socialisme te winnen. Ilat was geen gemakkelijke taak, want het jaar lijks congres der Trade Unions had dit denk beeld herhaaldelijk verworpen. Zielfs nadat het zich principieel voor het beginsel uitgesproken had deed het niets om het in praktijk te bren gen. Maar in ieder geval heeft Macdonald een groot aandeel gehad in de conferentie van Socia listische Vereenigingen met de Vakvereenigingen en de .vorming van het Labour Representation Committee. In 1906 verlegde het brandpunt van Macdonald's politieke leven zich naar het Par lement; in 1911 nam hij de plaats in van Keir Hardie als voorzitter van de Labour-groep in het parlement. Toen MacDonald in 1895 als candi daat van de Independant Labour Party voor ySouthampton optrad, ontving hij een bijdrage voor de verkiezingsonkosten van eene "hem nog onbekende jonge dame, die later zijn vrouw zou worden. Het was een nicht van den beroemden geleerde Lord Kelvin. In het dagboek van deze jonge vrouw leest men: ,jDen vorigen Zondag is er werkelijk leelijk gevochten in de buurt van Trafalgar Square» want het gepeupel wilde niet gehoorzamen aan de proclamaties, dat er geen optochten in de straten.of meetings op het plein mochten gehouden worden. De politieagenten hebben het den laatsten tijd hard te verduren gehad, want behalve dat zij beleedigd en uitgeschol den zijn is hun ook dikwijls lichamelijk let sel toegebracht, maar zij worden door ieder geprezen om hun geduld en plichtsgetrouw heid". Onder dat gepeupel bevond zich echter ook de toekomstige held en echtgenoot van het jonge meis-e. Toen zij later met Macdonald in aanra king kwam was zij reeds lang een ijverig socia listisch werker geworden. Het was een zeer ge lukkig huwelijk en hun huis in Lincoln's Inn Field werd een centrum van het sociale leven in Londen, waar socialisten van alle landen ze ker waren een welkom te vinden en zich onder vrienden te voelen. Samen maakten zij vele rei zen: naar de Vereenigde Staten en Canada, naar Zuid-Afrika naar Australië, naar Indië, meestal in verband met sociale aangelegenheden of onder zoekingen. Het samenzijn mocht niet blijvend zijn. Margaret Ethel Macdonald stierf reeds in 1911, na een 15-jarige verbintenis en liet James Ramsay vijf kinderen na. Men moge vriend of vijand zijn van de politiek van den heer Kersten, allen lof voor zijn vast houdendheid zal men hem niet mogen onthouden. Zóó, waar het betreft zijne actie voor de heili ging voor den Zondag. Thans was het 'de telling van het verkeer op Zondag, waaraan de heer Verster aanstoot genomen had. Deze verkeers tellingen geschieden om een inzicht te krijgen in den "aard en omvang van het verkeer teneinde een grondslag te krijgen ter beoordeeling van de noodzakelijke' wegendeeling, wegverbetering en het treffen van verkeersmaatregelen. Op Zondag nu wijkt het verkeer sterk af van dat op andere dagfon en daarom kan eene telling op'Zondag niét gemist worden. Aldus het antwoord van den Minister op de vragen van den heer Kersten, een antwoord, waarmede de vragensteller natuurlijk lang niet ingenomen zal zijn. Zooals ik u ide vorige maal reeds zeide, zal van van een aanneming van het z.g.n. Young-plan en van een oplossing van de daarmede in verband staande politieke kwesties niets komen. Slechts de vraag bleef over, o fde heer Snowden zal volharden in zijn onverzettelijkheid tegenover het Pransch-Italiaansche blok en, zoo ja, wat van deze houding het gevolg zou kunnen zijn. Nu moeten de heeren diplomaten zich eerst daags naar Genève begeven om over andere poli tieke kwesties te spreken en het komt ons voor, dat men zoekt naar een uitweg, naar een tijdelijk accoord om straks de besprekingen verder te kun ne nvoortzetten. Speciaal de Britten zitten een beetje in de knel en weten niet goed wat ze moeten doen. Want wat moet men anders denken van de ge heimzinnigheid, die hangt over de reis van Mac donald naar den Haag. Men spreekt zelfs van eene zitting van het Emgelsche Kabinet op Hol- landschen bodem. Met een vertrek van den En gelschen premier naar den Haag schijnt men tot het uiterste te willen wachten, daar zulks als een desavoueeren van Snowden zou kunnen wor den opgevat. Iets wat men absoluut wil vermij den. Hoe een eventueel accoord zal luiden is op het oogenblik dat we dit schrijven, nog niet te Zeggen. Kleine, zeer kleine vorderingen heeft men gemaakt. Zoo heeft zich bijv. Italië verbonden een vast gedeelte van zijn jaarlijkschen kolen- import, een 2'5 a '30 pGt., uit Engeland te betrek ken. Of dit aan de Engelsche kolenindustrie veel opluchting zal brengen is zeer te betwijfelen. Immers moet Duitschland met zijn herstelkolen toch ergens op de markt verschijnen en waar het verschijnt, zal het de Engelsche kolenpro- ductie tegenwerken. Inmiddels is er door de overige 4 crediteuren- landen aan Snowden een nieuw aanbod ter hand gesteld. Omtrent den inhoud der eindredactie wei gert men inlichtingen te geven. Verklaard wordt dat het slechts preciseering geeft van het door Snowden verworpen accoord. In het mondelinge aanbod kwamen dingen voor, die verkeejrd werden' begrepen; "bovendien is het tot een verhooging van het aanbod gekomen. Men zietr hoe angstval lig de beide partijen elkaar naderen. Maar ze' naderen elkaar en dat is voor het oogenblik het voornaamste. Want men herinnert zich de paniek, die ontstond aan de Berlijnsche beurs toen de Amerikaansche bankiers 'dreigden hunne aan Duitschland verstrekte leeningen te zullen terug nemen, wanneer me hin Parijs niet tot een accoord kwam. Voor Duitschland is een goede afloop der onderhandelingen van het grootste gewicht, waar het Young-plan voor Duitschland zeer veel gun stiger is dan dat van Dawes en de economische toestand van Duitschland zoodanig is, dat eenige tegemoetkoming zéker niet ongelegen komt. P.S. Intusschen is het tot een accoord geko men. Volgens de laatste berichten zou Engeland 75 pCt. van het geëischte bedrag zijn toegezegd. Ook ove rde verdeeling van de annuïteiten en 'de leveranties in natura is men het eens geworden.' Outsider. Radio-Omroep Radio-Centrale HART HÉT, Oudkarspel A117 EERSTE PROGRAMMA. (Hilversum.) Vrijdag 30 Augustus. 10J0.15 Morgenwijding. 12.152 Lunch- 1010.15 AVRO. Morgenwijding. 12.152 Lunchmuziek. '24 Gramofoonplaten. 4 4.45 I.ezing. 4.455 Gramofoonplaten. 5.307.15 Dinerconcert. 7.157.45 Spreek uur Radiodokter. 8—8.15 Gramofoonplaten. 8.15 Kurhaus Scheveningen. Dansmuziek. Zaterdag 31 Augustus. 8.30 Aubade voor het stadhuis te Rotterdam. 1010.15 Morgenwijding. 12.152 Lunch muziek. 22.30 Pilmpraatje. 2.303.30 Tusehinski Theater. 3.304.30 Kurhaus Sche veningen. '4.305.30 Populaire muziek. 6'7.45 Omroep-orkest. 6.307 Volkszang uitvoering Utrecht. 8 Nationaal conoert. Gra mofoonplaten. TWEEDE PROGRAMMA. (Huizen). Vrijdag 30 Augustus. 1111.30 Korte ziekendienst. (Dis. J. Gille- baard) NCRV. 11.3012 KRO. Godsdienstig halfuurtje. 12.151.15 Lunchmuziek 1.152 gramofoonplaten. 45 NCRV- gramofoonpla ten. 57 concert. 77.25 Sjpreker KRO. 7.35 Uitzendavond VPRO. Zlaterdag 31 Augustus. 11.3012' (Gfcwlsdienstig halfuurtje. 12.15 1.15 Lunchmuziek. 1.152 Gramofoonplaten. 23 Nationale Kinderzanghulde. 34 Oa- rillonbespeling. 55.45 Gramofoonplaten. 5.456 Weekoverzicht. 67.30 Ghicago-Bios- coop Eindhoven. 7.308 Spreker. 88.50 le optreden nieuw K.Ri.Oi.-orkest. 8.509 Gramofoonplaten. 99.30 Vervolgconcert. 9.30—9.40 Vaz Dias. 9.40—11 Vervolgcon cert. 1112 Vroolijk gramófoonprogramma.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1929 | | pagina 4