Algemeen Overzicht
öuiienlandsch Overzicht
Kamerkroniek
Wereldreizigers, die pech hadden. Bede
laars die den Nederlandschen naam scha
den. Verbod van onderstand. Een ver
dwijnend vak. Alastrim. Geen reden
zich ongerust te maken. doch men zij op
zijn hoede. Wat van medische zijde ge
zegd wordt. Over een onsmakelijke en
onwaardige insinuatie. De moordzaak
Lans. Tegenstrijdigheden. Het wegge
worpen pakje. De hoed en de jas.
Adders in ons land. De najaarsbeurs en
de voorbereiding. Drukke dagen voor de
stad Utrecht. Over heimwee én een ge
val, dat niet bepaald heimwee is.
Men doet tegenwoordig van alles om aan den
kost te komen. Tegenwoordig, maar vroeger deed
men het waarschijnlijk ook. Alleen het aantal ma
nieren waarop men vroeger trachtte een eerlijk
stuk brood te verdienen, was zeker heel wat klei
ner dan het thans is en de keuze van een brood
winning was wellicht iets moeilijker Moeilijker voor
al voor degenen, die of geen vak verstonden of die
door gebrek aan werkgelegenheid moesten aanpak
ken wat zich opdeed. Of het „vak" van den „we
reldreiziger" er een van den laatsten tijd is? Ze
ker niet. Maar de Hollandsche jongen uit vroeger
jaren verliet moeders pappot in hoofdzaak om in
den vreemde te gaan werken en het schijnt wel,
dat de huidige wereldreizigers of globetrotters of
hoe men ze noemen wil speciaal de wereld in gaan
men den lust zonder werken aan den kost te ko
men tenzij met het voortrollen van een vat of 't
duwen van een kruiwagen of het verkoopen van
prentbriefkaarten als „werken" voor den kost wil
len beschouwen. Men kan ook van verkapte bede
larij spreken. Ook als wereldreiziger kan men pech
hebben. Niet elke vlieger gaat op ook niet van de
would-be-wereldreiziger. En dan kan het geval
zich voordoen dat hij in een vreemd land op gebrek
lijden is aangewezen. Een landgenoot, door medelij
den bewogen, is niet altijd aanwezig. Doch zoo hier
en daar in het buitenland hebben we officieele ver
tegenwoordigers en juist deze moeten nog al eens
in de termen gevallen zijn door mislukte globe
trotters in den arm genomen te worden om onder
stand. Onze regeering vindt het nu welletjes. Zij
heeft aan haar diplomatieke en consulaire ambte
naren opgedragen voortaan alle hulp en bijstand
te weigeren en onder geen voorwaarde geldelijken
onderstand te verleenen aan die Nederlanders die
zonder behoorlijk middel van bestaan naar het bui
tenland zijn getrokken en daar onder het mom
van wereldreiziger te zijn ,al bedelende rondtrek
ken, tot schade van den Nederlandschen naam.
Het vak van wereldreiziger zal dus een verdwijnend
emplooi worden. Het vet is van den ketel.
De Alastrimgevallen blijven in de laatste dagen
toenemen Van medische zijde werd al bij herhaling
een dringend beroep gedaan op de burgerij tot vac
cinatie of revaccinatie. De directeur van den Ge
neeskundigen en Gezondheidsdienst te Amsterdam
die aan persvertegenwoorddigers eenige mededee-
lingen deed, wees o.a. er op, dat het verkeerd is,
zich ongerust te maken en het gevaar te overschat
ten, doch dat men het ook niet mag onderschat
ten. Volgens hem is het ook heelemaal niet zeker,
dat de tot nog toe betrekkelijk kleine epidemie niet
de voorlooper is van een grootere. Ook daarom is
het noodig op zijn hoede te zijn. De kwestie van al
of niet inenten is al een van ouden datum. In ver
band met het voorkomen na inenting van een ande
re ziekte encephalitis is de vaccine voor kin
deren, die de school gaan bezoeken niet verplich
tend meer. Naar de bladen meldden, zouden zich in
ons land enkele gevallen van encephalitis hebben
voorgedaan. De bovenbedoelde directeur heeft o.m.
nog medegedeeld, dat gevaar voor encephalitis bij
herinenting practisch niet bestaat, ook niet bij kin
deren beneden een jaar en wat de andere kinderen
betreft, acht hij het alastrimgevaar veel grooter
dan het encephalitisgevaar. Conclusie dus: wel in
enten. De geneeskundige medewerker van „Het Va
derland" schreef in zijn blad een artikel naar aan
leiding van een kroniek in het weekblad „Voeding
en Hygiène" gewijd aan de volksgezondheid. Uit
wat bedoelde medewerker van „Het Vaderland" dan
schrijft, valt op te maken dat de schrijver van de
kroniek o.a. de opvatting heeft (of heeft gehad)
dat het met de alastrim zoo'n vaart niet loopt, dat
de ziekte betrekkelijk weinig besmettelijk is en dat
er sommige geneeskundigen zouden zijn, die van de
huidige situatie willen gebruik maken om ondanks
de encephalitismisèe de vaccinatie te forceeren.,
Een geringe verbreiding van de alastrim zou vol
gens de bedoelde kroniek een leelijke streep door
de rekening zijn voor die „sommige geneeskundigen
We kunnen hier niet verder ingaan op wat de ge
neeskundige medewerker van het „Vaderland" in
verband met de kroniek aanvoert. Hij spreekt van
een onwaardige en onsmakelijke insinuatie.
In de moordzaak Lans is een nieuw onderzoek
begonnen, maar dit hernieuwde onderzoek heeft
nog niet veel licht in de zaak gebracht. Tal van te
genstrijdigheden moeten zich bij de behandeling
der zaak hebben voorgedaan en meerdere malen
werd een als vaststaand en waardevol gegeven door
latere verklaringen of nieuw ontdekte feiten min
of meer waardeloos of althans tot twijfelachtige
waarde gemaakt. De mogelijkheid zou nu gebleken
zijn, dat er een nieuwe verdachte in het spel komt.
Er was een pakje weggeworpen en hangende het
hernieuwde onderzoek moet bij het gerecht een ano
nieme brief zijn ingekomen. Volgens een bericht in
„Het Volk" is de briefschrijver gevonden en werd
hij verhoord. Hij zou verklaard hebben dat de tot
nogtoe verdachte O. niet de man was, die het pakje
wegwierp De pakjeswerper was blootshoofds en had
geen overjas aan. Doch er waren reeds verkla
ringen van anderen die ook het pakje hadden zien
wegwerpen volgens welke verklaringen de man die
het pakje wierp wel een hoed op en een overjas aan
had. Alweer tegenstrijdigheden dus. De zaak kan
nog van langen duur zijn. Vermoed wordt, dat het
wel October zal zijn, voor de nieuwe behandeling
voor de rechtbank begint.
In vergelijking met vele ander landen zijn we hier
nogal veilig van roofgedierte van allerlei aard en
vorm Gevaarlijke roofdieren houden we er eigenlijk
niet op na, d.w.z., dieren die voor den mensch ge
vaarlijk zijn, zooals beren, wolven enz. En giftige
slangen? Ja toch we hebben er een: de ad
der, maar welbeschouwd, komt die zoo weinig in
het openbaar voor dat we wel eens gemeend heb
ben, dat hij zoo goed als alleen in' de schoolboeken
voorkwam. Wat intusschen heelemaal niet erg zou
zijn. Doch ons land bezit werkelijk adders, niet
alleen dus die welke zoo hier en daar in figuurlij
ken zin onder het gras schuilen. De bekende zegs
wijze bewijst overigens, dat we hier te lande onge
veer de werking tan het addergif kennen en vree
zen.'Dezer dagen werd tweemaal melding gemaakt
van een geval, dat iemand door een adder gebeteD
was. Het schijnt, dat bewoners o.a. van de provin- i
cie Drente wel degelijk met de mogelijke aanwezig
heid van adders rekening moeten houden, al moe
ten die gevaarlijke dieren ook niet uitsluitend op
de hooge gronden worden.
Utrecht is bezig zich voor te bereiden voor de na-
jaarsbeurs, welke er van 3 tot en met 12 September
gehouden zal worden. Gemeld wordt, dat deze na
jaarsbeurs een goede beurs belooft te worden. Er
I is veel belangstelling van deelnemers; het aantal
I aanvragen moet zelfs weer zoo groot zijn, dat een
I groot aantal firma's afgewezen moest worden in
verband met gebrek aan ruimte. Het tweede jaar
beursgebouw zal eerst bij de voor jaarsbeurs 1930 in
gebruik genomen kunnen worden. Er staan Utrecht
de oude Bisschopstad, weer drukke dagen te wach
ten.
Er zijn menschen die niet lang en ver van huis
kunnen, menschen wie het noodlottig zou kunnen
worden als ze niet aan den geweldigen drang van
weer terug te gaan toegeven. Echt heimwee moet
een leelijke ziekte zijn. Er zijn ook menschen, die
zoolang gebromd hebben, dat ze na ontslag uit de
gevangenis, alls doen wat ze kunnen om in vredes
naam er weer in te komen, al was het alleen maar
om den kost. Dezer dagen kreeg de chef-veldwach
ter te Aalten bezoek van een tachtigjarige uit Ame
rika, die de cel nog eens wilde zien, waarin hij in
1870 zes dagen „gezeten" had wegens een jacht-
overtreding. De man was vergezeld van zijn zes-
tigjaigen zoon, die een kiekje maakte van zijn va
der in de cel. Naar de „Standaard" meldt, gaat het
tweetal de volgende maand weer naar Amerika te
rug. Wie weet met hoeveel voldoening de oude zijn
cel-foto in alle naiviteit daar zal laten zien.
MACDONALD
Nota's die gewisseld werden. Wat „ge
wone" menschen doen. die elkaar iets te
zeggen hebben. Een theemiddag bij ba
ron Adatsji. Persoonlijk contact. Een Itali-
aansch aanbod, dat weinig om het lijf
heeft. Duitsche ontevredenheid. Op
schieten opschieten! De ontruiming.
De „Graf Zeppelin" uit Amerika.
De radioluisteraars in ons land werden de vorige
week verblijd met de mededeeling dat de heeren
Briand en Stresemann zich voor den microfoon
zouden plaatsen, om zich aan het Nederlandsche
volk te laten hooren. Wanneer nu gewone men
schen zooiets beloven, mag min of meer verwacht
worden, dat ze op het afgesproken uur present zul
len zijn. Maar een gedelegeerde ter Conferentie
Den Haag 1929 is geen meester van zijn tijd en dus
was het niet te verwonderen, althans niet kwalijk
te nemen, dat de heeren op het aangegeven uur
verhinderd waren. Enfin, ze hebben dan toch ge
sproken. Briand heeft het gehad over de vriende
lijke entvangst (waaromtrent Nederland al alles
wist) en dan heeft hij zooiets gezegd van het mee
nemen van schoone herinneringen. We kunnen te
vreden zijn. Wat zou Briand ook anders gezegd moe
ten hebben. Wellicht was hij staande voor den
microfoon blij, dat hij niets over de conferen
tie behoefde te zeggen. En wat had hij kunnen
zeggen? Dat het miserabel ging? Het had als een
klacht kunnen klinken, maar alle luisteraars ter
wereld zouden niet in staat geweest zijn Briand'te
troosten zoo hij al troost nobdig had. In elk
geval, we hebben tenminste het stemgeluid van
Briand gehoord. En nu over de conferentie, die al
drie weken aan den gang is zonder dat men aan 't
eigenlijke begin gekomen was. Wanneer twee of
meer gewone menschen elkaar iets te zeggen heb
ben of ze hebben een netelige kwestie uit te zoeken,
dan komen ze bij elkaar, en ze zoeken elkaar en ze
weten in den regi zelfs degenen, die er tusschen uit
zouden willen knijpen bij de panden van zijn jas
vast te houden. Wanneer hooge gedelegeerden iets
hebben te bespreken of te onderzoeken iets ne
teligs als het plan-Young wel is dan komen ze
met groot gevolg naar eenzelfde plaats en zen
den elkaar nota's. Het duurt heel lang eer ze met
elkaar in persoonlijk contact komen en als ze dan
elkaar niet gauw genoeg begrijpen of elkaar 'on
danks de gewisselde nota's heelemaal niet begrij
pen, gevoelen ze zich, de een voor, de nader na,
geprikkeld, ontevreden en dan beginnen ze heime
lijk of uitgesproken, naar het einde te verlangen.
Gelukkig zijn er te Den Haag ook nog gemoedelij
ke menschen, als de Japansche gedelegeerde Adats
ji, die een paar heeren Briand en Snowden op thee
noodigde om de heeren eens gelegenheid te geven
met elkaar ta praten. Men kent de opvattingen wel
ke door de verschillende gedelegeerden van de even
eens verschillende landen worden gehuldigd: ie
der wil voor zijn land zooveel mogelijk hebben van
wat Duitschland betaalt. En het loven en bieden
heeft de vorige week voornamelijk dit resultaat ge
had, dat ed van beëindiging der conferentie geen
sprake was en dat bij 't begin van de nieuwe week
de oplossing van de gerezen geschillen nog ver te
zoeken was. De heeren verweren zich scherp tegen
elkaar daarvoor zijn ze nu eenmaal diplomaten.
Zooals we reeds meerdere malen zeiden wil En
geland meer hebben dan de anderen willen geven.
Italië wil echter meer geven maar volgens de
desbetreffende berichten op eigenaardige manier.
Italië toch zou, om Engeland tevreden testellen,
aangeboden hebben den invoer van Britsche steen
kool in Italië gedurende de volgende tien jaren op
minstens vijf en twintig procent boven den gemid
delden invoer der laatste vier jaren te stellen.
Doch, in die laatste vier jaren zit ook het jaar '26,
het jaar dus waarin Engeland door de kolenstaking
een zeer geringen uitvoer had. En in verband daar
mee zou het gemiddelde over de laatste vier jaren
nog aanmerkelijk beneden den huidigen invoer van
Britsche kolen in Italië blijven. Zoodat de tege
moetkoming van Italië practisch al heel weinig om
het lijf heeft. Wie over den tragen gang van zaken
ook heel slecht te spreken zijn, dat zijn de Duit-
schers. Voornamelijk daarom, omdat het hun ta
melijk onverschillig kan zijn of de geallieerden den
buit al dan niet in den minne weten te verdeelen
Duitschland wenscht haast te maken omdat het
wel deglijk begrijpt, dat het groote kans heeft, dat
het plan-Young den eersten September nog niet
aanvaard is, dus nog niet in werking kan treden
en uit den aard der zaak hebben de Duitschers er
geen liefhebberij in ook na den genoemden datum
nog te blijven betalen op den voet van hét plan
Dawes (waarvoor het plan-Young in de plaats ko
men moet.)
Het plan Dawes vergt jaarlijks vijrhonderd mil-
lioenmark meer van de Duitschers dan het plan-
Young. Hebben de Duitschers gelijk, dat ze willen,
dae er wat voortgemaakt wordt? Vooral waar Bri
and geweigerd heeft toe te stemmen in een door de
Duitschers gevraagden overgangsmaatregel van 't
plan Dawes naar het plan-Young. En ook daarom
zijn de Duitschers slecht in hun schik over den
gang van zaken, omdat voor hen tenslotte ook een
hoofdzaak is de ontruiming terwille van welke ze
zich bereid verklaarden het plan-Young te aan
vaarden. Zooals we reeds vroeger meldden, staan de
Engelschen heel anders tegenover de ontruiming
dan de Franschen. Engeland moet bereid en voor
nemens zijn de Britsche troepen terug te trekken
uit het Rijnland en zelfs ook het Britsche contin
gent, dat in het Saargebied gestationneerd is ter
dekking van het spoorwegverkeer.
Maandagmorgen is de „Graf Zeppelin" die de
vorige week kort voor het vertrek uit Tokio nog
een kleine vertraging kreeg boven Los Angelos ver
schenen. Het luchtschip werd door een millioen
menschen opgewacht. De vlucht over den Stillen
Oceaan moet bijzonder vlot gegaan zijn.
Het is voor niemand een geheim meer, dat de
fundamenten van 'het machtige Albion, het in
een paar eeuwen opgebouwde wereldrijk, steeds
zwakker worden, zelfs aan het wankelen zijn. Een
nooit gezien leger van werkloozen wijst er op,
dat aan den inwëndigen toestand van Engeland
iets ontbreekt. De vele moeilijkheden die de Brit
ten te overwinnen hebben bij het besturen hun
ner bezittingen, duiden aan, dat er krachten in
opkomst zijn, welke het wereldrijk straks den
genadeslag zullen toebrengen.
.Wie is nu Macdonald, de man, die aangewe
zen werd, om in komende jaren Engeland den weg
te wijzen, welken het te bewandelen heeft?
In de grootste armoede werd Macdonald ge
boren. In een kleine met stroo bedekte tweeka
merswoning in het plaatsje Lossiemouth werd
hij opgevoéd door een oude grootmoeder in de
geest cn verbeelding van het oudje, dat betere
i dagen gekend had, moesten kruiden de povere
j kost zijn van den knaap en vefgoeden het tekort
j aan vleeseh en brood. Aan zijne schooljaren
kwam spoedig een einde en, zonder middelen zijn-
I de, scheelde het weinig, óf hij was naar zee ge-
j gaan. Een tijdje werkte hij op' hét land. Maar de
dominee kwam den energieken jongen te hulp en
I bracht hem naar de school terug als hulponder-
i wijzer. Wiskunde en klassieken waren het, waar
voor de oude dominee Mjacdonalds belangstelling
j wide wekken. Maar de jongen voelde zich spoe
dig iueer aangetrokken tot de moderne natuur
wetenschappen, waardoor de invloed van domi-
nee's hulp verloren ging.
Lossiemouth werd te klein voor den a.s.
staatsman en zoo vertrok hij op een goeden dag
naar de lichtstad Londen. Hij werd assistent in
het laboratorium van een chemische zaak en on
derscheidde zich door zijn voortreffelijke analy
sen, kreeg dan .meer tijd voor studie en nam
deel aan zekere openbare examens. Zelfs had hij
groote kanê op het verkrijgen eener studiebeurs,
maar zijne gezondheid schoot te kort. Die inspan
ning was te groot geweest, zelfs voor zijn ijzer-
sterke constitutie!
De omstandigheden brachten hem in aanraking
met Thomas Lough, volgeling van Gladstone,
toen candidaat, later lid van het lagerhuis voor
West Islington, die hem op een klein salaris het
baantje van particulier secretaris aanbood, wat
hem nieuwe banen aan kennis en ervaring opende.
Na vier jaar onder Lough gewerkt te hebben,
wendde hij zich tot de journalistiek en werkte
tijdelijk aan radicale organen als Echo en de
Daily Chronicle. In 1860 werd de Independant
Labour Party gesticht en een jaar later schreef
Mac-Donald aan Ken Hardie om hem mede te
deelen, dat hij wanhoopte aan het liberalisme en
zijn diensten ter beschikkind van de nieuwe
partij stelde. De Independant Labour Party be
schouwde als haar voornaamste taak ook de Vak-
vereenigingen voor het Socialisme te winnen.
Ilat was geen gemakkelijke taak, want het jaar
lijks congres der Trade Unions had dit denk
beeld herhaaldelijk verworpen. Zielfs nadat het
zich principieel voor het beginsel uitgesproken
had deed het niets om het in praktijk te bren
gen. Maar in ieder geval heeft Macdonald een
groot aandeel gehad in de conferentie van Socia
listische Vereenigingen met de Vakvereenigingen
en de .vorming van het Labour Representation
Committee. In 1906 verlegde het brandpunt van
Macdonald's politieke leven zich naar het Par
lement; in 1911 nam hij de plaats in van Keir
Hardie als voorzitter van de Labour-groep in het
parlement. Toen MacDonald in 1895 als candi
daat van de Independant Labour Party voor
ySouthampton optrad, ontving hij een bijdrage
voor de verkiezingsonkosten van eene "hem nog
onbekende jonge dame, die later zijn vrouw zou
worden. Het was een nicht van den beroemden
geleerde Lord Kelvin. In het dagboek van deze
jonge vrouw leest men:
,jDen vorigen Zondag is er werkelijk leelijk
gevochten in de buurt van Trafalgar Square»
want het gepeupel wilde niet gehoorzamen
aan de proclamaties, dat er geen optochten
in de straten.of meetings op het plein mochten
gehouden worden. De politieagenten hebben
het den laatsten tijd hard te verduren gehad,
want behalve dat zij beleedigd en uitgeschol
den zijn is hun ook dikwijls lichamelijk let
sel toegebracht, maar zij worden door ieder
geprezen om hun geduld en plichtsgetrouw
heid".
Onder dat gepeupel bevond zich echter ook
de toekomstige held en echtgenoot van het jonge
meis-e. Toen zij later met Macdonald in aanra
king kwam was zij reeds lang een ijverig socia
listisch werker geworden. Het was een zeer ge
lukkig huwelijk en hun huis in Lincoln's Inn
Field werd een centrum van het sociale leven
in Londen, waar socialisten van alle landen ze
ker waren een welkom te vinden en zich onder
vrienden te voelen. Samen maakten zij vele rei
zen: naar de Vereenigde Staten en Canada, naar
Zuid-Afrika naar Australië, naar Indië, meestal
in verband met sociale aangelegenheden of onder
zoekingen. Het samenzijn mocht niet blijvend
zijn. Margaret Ethel Macdonald stierf reeds in
1911, na een 15-jarige verbintenis en liet James
Ramsay vijf kinderen na.
Men moge vriend of vijand zijn van de politiek
van den heer Kersten, allen lof voor zijn vast
houdendheid zal men hem niet mogen onthouden.
Zóó, waar het betreft zijne actie voor de heili
ging voor den Zondag. Thans was het 'de telling
van het verkeer op Zondag, waaraan de heer
Verster aanstoot genomen had. Deze verkeers
tellingen geschieden om een inzicht te krijgen in
den "aard en omvang van het verkeer teneinde
een grondslag te krijgen ter beoordeeling van de
noodzakelijke' wegendeeling, wegverbetering en
het treffen van verkeersmaatregelen. Op Zondag
nu wijkt het verkeer sterk af van dat op andere
dagfon en daarom kan eene telling op'Zondag niét
gemist worden. Aldus het antwoord van den
Minister op de vragen van den heer Kersten, een
antwoord, waarmede de vragensteller natuurlijk
lang niet ingenomen zal zijn.
Zooals ik u ide vorige maal reeds zeide, zal van
van een aanneming van het z.g.n. Young-plan
en van een oplossing van de daarmede in verband
staande politieke kwesties niets komen. Slechts
de vraag bleef over, o fde heer Snowden zal
volharden in zijn onverzettelijkheid tegenover
het Pransch-Italiaansche blok en, zoo ja, wat
van deze houding het gevolg zou kunnen zijn.
Nu moeten de heeren diplomaten zich eerst
daags naar Genève begeven om over andere poli
tieke kwesties te spreken en het komt ons voor,
dat men zoekt naar een uitweg, naar een tijdelijk
accoord om straks de besprekingen verder te kun
ne nvoortzetten.
Speciaal de Britten zitten een beetje in de
knel en weten niet goed wat ze moeten doen.
Want wat moet men anders denken van de ge
heimzinnigheid, die hangt over de reis van Mac
donald naar den Haag. Men spreekt zelfs van
eene zitting van het Emgelsche Kabinet op Hol-
landschen bodem. Met een vertrek van den En
gelschen premier naar den Haag schijnt men tot
het uiterste te willen wachten, daar zulks als
een desavoueeren van Snowden zou kunnen wor
den opgevat. Iets wat men absoluut wil vermij
den. Hoe een eventueel accoord zal luiden is op
het oogenblik dat we dit schrijven, nog niet te
Zeggen. Kleine, zeer kleine vorderingen heeft men
gemaakt. Zoo heeft zich bijv. Italië verbonden
een vast gedeelte van zijn jaarlijkschen kolen-
import, een 2'5 a '30 pGt., uit Engeland te betrek
ken. Of dit aan de Engelsche kolenindustrie veel
opluchting zal brengen is zeer te betwijfelen.
Immers moet Duitschland met zijn herstelkolen
toch ergens op de markt verschijnen en waar
het verschijnt, zal het de Engelsche kolenpro-
ductie tegenwerken.
Inmiddels is er door de overige 4 crediteuren-
landen aan Snowden een nieuw aanbod ter hand
gesteld. Omtrent den inhoud der eindredactie wei
gert men inlichtingen te geven. Verklaard wordt
dat het slechts preciseering geeft van het door
Snowden verworpen accoord. In het mondelinge
aanbod kwamen dingen voor, die verkeejrd werden'
begrepen; "bovendien is het tot een verhooging
van het aanbod gekomen. Men zietr hoe angstval
lig de beide partijen elkaar naderen. Maar ze'
naderen elkaar en dat is voor het oogenblik het
voornaamste. Want men herinnert zich de paniek,
die ontstond aan de Berlijnsche beurs toen de
Amerikaansche bankiers 'dreigden hunne aan
Duitschland verstrekte leeningen te zullen terug
nemen, wanneer me hin Parijs niet tot een accoord
kwam. Voor Duitschland is een goede afloop der
onderhandelingen van het grootste gewicht, waar
het Young-plan voor Duitschland zeer veel gun
stiger is dan dat van Dawes en de economische
toestand van Duitschland zoodanig is, dat eenige
tegemoetkoming zéker niet ongelegen komt.
P.S. Intusschen is het tot een accoord geko
men. Volgens de laatste berichten zou Engeland
75 pCt. van het geëischte bedrag zijn toegezegd.
Ook ove rde verdeeling van de annuïteiten en 'de
leveranties in natura is men het eens geworden.'
Outsider.
Radio-Omroep
Radio-Centrale HART HÉT, Oudkarspel A117
EERSTE PROGRAMMA.
(Hilversum.)
Vrijdag 30 Augustus.
10J0.15 Morgenwijding. 12.152 Lunch-
1010.15 AVRO. Morgenwijding. 12.152
Lunchmuziek. '24 Gramofoonplaten. 4
4.45 I.ezing. 4.455 Gramofoonplaten.
5.307.15 Dinerconcert. 7.157.45 Spreek
uur Radiodokter. 8—8.15 Gramofoonplaten.
8.15 Kurhaus Scheveningen. Dansmuziek.
Zaterdag 31 Augustus.
8.30 Aubade voor het stadhuis te Rotterdam.
1010.15 Morgenwijding. 12.152 Lunch
muziek. 22.30 Pilmpraatje. 2.303.30
Tusehinski Theater. 3.304.30 Kurhaus Sche
veningen. '4.305.30 Populaire muziek.
6'7.45 Omroep-orkest. 6.307 Volkszang
uitvoering Utrecht. 8 Nationaal conoert. Gra
mofoonplaten.
TWEEDE PROGRAMMA.
(Huizen).
Vrijdag 30 Augustus.
1111.30 Korte ziekendienst. (Dis. J. Gille-
baard) NCRV. 11.3012 KRO. Godsdienstig
halfuurtje. 12.151.15 Lunchmuziek 1.152
gramofoonplaten. 45 NCRV- gramofoonpla
ten. 57 concert. 77.25 Sjpreker KRO.
7.35 Uitzendavond VPRO.
Zlaterdag 31 Augustus.
11.3012' (Gfcwlsdienstig halfuurtje. 12.15
1.15 Lunchmuziek. 1.152 Gramofoonplaten.
23 Nationale Kinderzanghulde. 34 Oa-
rillonbespeling. 55.45 Gramofoonplaten.
5.456 Weekoverzicht. 67.30 Ghicago-Bios-
coop Eindhoven. 7.308 Spreker. 88.50
le optreden nieuw K.Ri.Oi.-orkest. 8.509
Gramofoonplaten. 99.30 Vervolgconcert.
9.30—9.40 Vaz Dias. 9.40—11 Vervolgcon
cert. 1112 Vroolijk gramófoonprogramma.