Plaatselijk Nieuws
—OUDKARSPEL.
Gevonden voorwerpen:
Een gouden medaillon.
Een horloge.
Een belastingplaatje.
Inlichtingen verstrekt de gemeente-politie.
ZUIDSCHARWOUDE.
Gisteravond vergaderde ten lokale van de Wed.
Beers de af deeling Langedijk van de Noordholland
sche vereeniging „Het Witte Kruis."
Inclusief het bestuur waren 20 leden aanwezig.
De voorzitter, de heer H. Hart opent de vergade
ring met een woord van welkom, waarna de notu
len van de vorige vergadering door den heer F.
Moeijes als secretar. worden gelezen en onder dank
aan den samensteller onveranderd worden goed
gekeurd en geteekend.
Door de afdeeling Ursem zijn eenige loten ge
zonden om die bij de leden te plaatsen ten behoeve
van de t.b.c-bestrijding aldaar.
Verschillende loten worden reeds geplaatst.
Mededeeling wordt gedaan dat het bestuur ge
slaagd is met het organiseeren van den cursus voor
eerste hulp bij ongelukken, waarvoor als leider zal
optreden de heer Stoutjesdijk van Alkmaar.
Het ligt in de bedoeling dezen cursus 1 Novem
ber te doen aanvangen en zoo mogelijk te doen hou
den in de zaal van de Diaconie te Zuidscharwoude.
De leskosten bedragen een rijksdaalder.
Reeds zijn verschillende personen genoteerd uit
de industrie der vier Langedijker gemeenten.
Door het bestuur is een bloemstuk gegeven aan
de familie - Kliffen en Zeeman bij de herdenking
van hun 25-jarig huwelijksfeest.
Tevens is een dankbetuiging gezonden aan de
badjuffrouw voor de wijze waarop zij reclame ge
maakt heer tijdens de winkelweek te Oudkarspel-
Noordscharwoude.
Op verzoek van den voorzitter verlaat de zuster
voor eenige oogenblikken de vergadering, teneinde
een voorstel van het bestuur in behandeling te
brengen, nl. om haar f30 vacantietoeslag te ver-
leenen.
Het bestuur meende met dit voorstel te moeten
komen op grond van het feit, dat de vereeniging
zoo goed klaar is met zuster Leegwater, zij op voor
treffelijke wijze haar werk verricht en meer doet
dan haar hand vindt te doen.
Door verschillende personen wordt het voor en
tegen naar voren gebracht, en de tegenstanders
achten den tijd nog niet geschikt daarvoor, omdat
zij nog niet eens het maximum van haar salaris
heeft bereikt.
De voorz. zegt dat het bestuur te gereeder met
dit voorstel is gekomen omdat de vereeniging van
rijk en provincie een bedrag van ruim f 600 heeft
ontvangen omdat zuster Leegwater ook de bevoegd
heden bezit voor de t.b.c.-behandeling.
Nadat hierover nog eenige oogenblikken is ge
sproken wordt door de vergadering met 5 tegen
15 stemmen besloten het bestuursvoorstel te aan
vaarden.
De zuster weder ter vergadering toegelaten, wordt
door den voorz. met het genomen besluit in ken
nis gesteld en brengt zij daarvoor haar dank aan
de vergadering.
Daarna wordt de beschrijvingsbrief behandeld
voor de algemeene vergadering van de hoofdafdee-
ling die zonder op- of aanmerkingen passeert.
Tot afgevaardigden naar deze vergadering wor
den gekozen de heeren P. Zeeman en S. Timmer
man met als plaatsvervanger de'heer W. C. Bou-
man.
Bij de gehouden bestuursverkiezing worden in de
plaats van de aftredende bestuursleden voor de ge
meente Broek op Langendijk, de heeren C. Slot en
C. Oijevaar, gekozen de heeren S. Wagenaar en
Jb. Wagenaar.
In de plaats van den heer H. Hart Mz., voor Oud
karspel, die metterwoon deze gemeente gaat ver
laten wordt gekozen de heer G. IJff.
Tot kasnazieners worden hierna door den voorz.
aangewezen de heeren S. Timmerman en A. Sjoers.
Door mej. de wed. C. Paarlberg wordt hierna ver
slag uitgebracht van de gehouden commissiever
gadering voor de wijkverpleging te Alkmaar.
Bij de tot slot volgende rondvraag wordt aan
den voorz. Sank gebracht voor het goede dat hij
voor de vereeniging heeft verricht en wordt hem
toegewenscht dat het hem en zijn echtgenoote in
de nieuwe woonplaats goed moge gaan.
De voorz. dankt voor deze woorden door den heer
H. Bakker tot hem gericht.
Ten laatste doet de voorz. nog de mededeeling
dat door zuster Leegwater een cursus in eerste
hulp bij ongelukken zal worden gegeven voor da
mes uit de noordelijke gemeenten van den Langen
dijk.
Hierna sluiting.
NOORDSCHARWOUDE.
ONGELUK.
Gistermiddag passeerde een houtwagen deze ge
meente waarop een troepje jongens had plaats ge
nomen.
Ter hoogte van de Wed. C. Trompetter viel een
der jongens, een zoontje van de Wed. van der Ham
uit Oudkarspel van den wagen, met het noodlottig
gevolg dat de wagen hem over het hoofd ging.
Hevig schreeuwende en bloedende uit neus en
mond.
Dat het ongeval niet zulke ernstige gevolgen
zal hebben mag men afleiden uit het feit, dat gis
teravond de kleine jongen, hoewel flink verbonden,
reeds weder op de straat liep.
Laat dit een les zijn voor de andere kinderen om
nooit op rijdende voertuigen te klimmen.
Voorwaar mocht hier wel eens meer de aandacht
aan worden geschonken, omdat het soms meer dan
ergerlijk is.
moedelijk de 10.000ste bezoeker de controle zou
passeeren.
In den vooravond bleek het ons, dat dit tijd-
stip niet ver af zou zijn. In het kantoor van den
kaartenverkoop heerschte eenige spanning, daar 't
nummer 10.000 spoedig zou zijn bereikt. Eidelijk
werd het veelbelovende biljet afgescheurd, het was
9.05 uur, en werd mej. Geertje Brouwer, wonende
Schermerweg 4 te Alkmaar de gratis vlucht Am-
Het was een leuk moment.
sterdam-Brussel vice-versa aangeboden.
En nu gaat het aan op den 15000sten, die het
recht heeft op een gratis vlucht Amsterdam-Dus-
seldorf vice-versa.
Voor alle gratis vluchten worden de reiskosten
Alkmaar-Amsterdam 2de klas vergoed.
—SINT PANCRAS.
VERKIEZING.
De E. A. heer J. Kroonenburg, burgemeester al
hier en periodiek aftredend als Hoofdingeland van
het Ambacht van Westfriesland genaamd Geestmer
Ambacht, is als zoodanig met algemeene stemmen
herkozen.
Uit den Omtrek
DE G. A.
I. T.
De eerste steenlegging van het
nieuwe raadhuis te Koedijk.
Woensdagmiddag omstreeks drie uur werd door
den Burgemeester van Koedijk, den Edel Achtba
ren Heer P. Kikkert, in tegenwoordigheid van ge-
noodigden en belangstellenden de eerste steen ge
legd voor het nieuwe raadhuis.
Onder die aanwezigen merkten wij o.a. op, de
echtgenoote van den Burgemeester, de raadsleden
en hunne dames, den gemeente-secretaris, den hr.
A. Sloof, den gemeente-opzichter, den heer J.
Groot, den gemeentebode, den heer K. Slooten,
en voorts den bouwkundige, den heer L. Visser, de
aannemers, de heeren den Das en Schuit van Ber
gen en vele belangstellenden.
De plaats waar deze plechtigheid zou geschieden
was door vriendelijke handen aardig versierd met
bloemen.
Alvorens tot de eerste steenlegging over te gaan,
sprak de burgemeester ongeveer als volgt:
Dames en Heeren,
Het zij mij thans vergund ter gelegenheid van de
eerste steenlegging voor ons nieuwe raadhuis een
enkel woord te mogen spreken.
Het zal een ieder begrijpelijk zijn dat deze dag
voor mij een gewichtige dag is. Het verheugt mij
thans te mogen staan voor dit gebouw, hetwelk
nu in wording is en ik verheug mij in buitenge
wone mate, dat velen tegenwoordig zijn, om van
de gebeurtenis op heden getuige te zijn Ik behoef
U niet te zeggen, waarvoor wij thans tegenwoordig
zijn, daar allen genoegzaam weten dat het hier ons
nieuwe raadhuis geldt.
Het oude raadhuis, voor zoover het op dezen naam
aanspraak mag maken, voldoet niet aan redelijke
behoeften en is de tijd daar om over te gaan tot
stichting van een nieuw raadhuis, waartoe de raad
ondanks de vele bezwaren in comité-vergadering
naar voren gebracht, in openbare zitting heeft be
sloten.
Als ik thans tot de eerste steenlegging overga,
kan ik niet nalaten in het openbaar te verklaren,
dat het mij ten zeerste heeft verheugd, dat de raad
dit besluit heeft genomen.
Hierna gaat Z.E.A. over tot het metselen van den
eersten steen, waartoe de troffel en de kalkkuip
met bolemen waren versierd.
Nadat de eerste steen, wij zouden haast zeggen,
op vakkundige wijze was gemetseld, sprak Z.E.A. de
volgende woorden:
Dames en Heeren,
Nu ik den eersten steen voor ons raadhuis heb
gemetseld, hoop ik, dat deze mag bijdragen tot
den vooruitgang en boei van onze dierbare ge
meente.
Tevens hoop ik, dat allen evenzeer ervan over
tuigd zullen zijn, dat nog vele steenen aangedra
gen zullen moeten worden o mden bloei onzer ge
meente te verzekeren. Als dat zoo is, hoop ik, dafc
allen zich met liefde aan deze taak zullen wijden.
Uitermate verheugt het mij, dat wij een bouw
kundige uit eigen gemeente hebben kunnen kie
zen die de taak voor dezen bouw op zich heeft
kunnen nemen. Ondanks dat de heer Visser zijn
sporen nog niet met grootsche bouwwerken heeft
kunnen verdienen, kunnen wij getuigen, dat, het
geen wij van zijn hand hebben gezien, steeds een
ieders goeükeurihg heeft kunnen wegdragen.
Nu het nieuwe raadhuis zoover gevorderd is, wil
ik, de traditie gtrouw, hier noemen de aannemers,
van wie wij alle verwachtingen hebben. Ik spreek
de hoop uit, dat deze verwachtingen in vervulling
mogen gaan en dat zij, die steeds zoo voortvarend
waren het tot een goede aflevering zullen brengen.
Last not least wil ik noemen de arbeiders, die
toch nimmer gemist kunnen worden en die hunne
kracht hebben gegeven ter vervolmaking van dit
bouwwerk. Ik hoop dat zij alle energie zullen aan
wenden, opdat de inwoners van Koedijk steeds met
trotsch dit huis der gemeente zullen posseeren.
Ik heb gezegd.
(Applaus.)
Hierna overhandigt Z.E.A. aan een der aannemers
een enveloppe met inhoud voor de werklieden ter
herinnering aan deze gebeurtenis.
Hiermede was de plechtigheid ten einde en bega
ven allen zich naar het oude raadhuis.
Nadat allen in de raadszaal waren gezeten, deel
de Z.E.A. mede, dat het in de bedoeling lag in de
hal van het nieuwe gebouw een gedenksteen aan
te brengen, waarop vermeld staat het feit der eer
ste steenlegging en tevens de namen der raads
leden, die hierbij teegnwoordig waren en den naam
van den gemeente-opzichter en den bouwkundige.
Met den wensch, dat het nieuwe bouwwerk met
succes zal worden beëindigd en dat allen bij de
opening van het nieuwe raadhuis wederom in goe
de gezondheid aanwezig zullen zijn, wordt de eerste
dronk van den eere-wijn door Z.E.A. aan dezen ge-
denkwaardigen dag gewijd.
Hierna bleef men nog eenigen tijd gezellig bij
een, waarna Z.E.A. tot slot eenige woorden van
dank bracht aan allen voor hunnen tegenwoordig
heid.
Dat de G.A.M.I.T. zich in een enorme belangstel
ling mag verheugen, blijkt wel uit het groote aan
tal bezoekers.
Mocht Zondagavond reeds de drie-duizendste be
zoeker de gratis rondvllucht boven Amsterdam aan
geboden worden, Maandag viel den heer J. Jes, in
dienst der fa. Kok, Tuinman en Wilken het geluk
ten deel de gratis vlucht Amsterdam-Rotterdam
vice-versa als 5000 ste bezoeker.
Gisteren was de spanning zeer groot, daar ver-
zich wel afgevraagd hebben, waar nu toch al die
drukte voor noodig is, en welk belang de bloembol
lencultuur nu toch wel hebben kan bij een teelt
bod van sommige met name genoemde, zeer vat
bare soorten aardappelen. Van belang lijkt het ons
daarom er nu even over te praten, want wij, de
ambtenaren v. den Plantenziektenkundigen dienst
hebben dagelijks te maken met de eischen die het
buitenland stelt aan onze producten, niet alleen
wat betreft de gezondehid van die producten, maar
ook ten opzichte van de plaats waar die producten
gegroeid zijn. Wij zien dan ook wel degelijk het be
lang in va neen verbod tegen het teelen van de
meest voor wratziekte vatbare aardappelsoorten.
In het kort komt alles hierop neer, dat men in
het buitenland geen land- of tuinbouwproducten
hebben wil, dlie gegroeid zijn op een perceel waar
wratziekte voorkomt of voorkwam, maar ook niet
van een stuk land, dat gelegen is in de buurt van
een perceel waar de wratziekte voorkomt. Treffen
we dus in Noordholland het ongeluk, dat er wrat
ziekte zou optreden, dan heeft niet alleen de eige
naar of huurder van dat perceel de strop, doordat
dat stuk land ongeschikt is geworden om sommige
aardappelsoorten te verbouwen, maar dan hebben
zelfs de verste buren veel schade daarvan omdat
ze hun producten niet voor den export van de hand
kunnen doen om de eenvoudige reden, dat men in
het buitenland die aardappelen niet ontvangen wil.
Vogr die controle omtrent de groeiplaats van de
producten draagt de Hantenziektenkundige dienst
zorg en om te voorkomen, dat de certificaten door
dien dienst afgegeven hun waarde zouden verlie
zen, moet die dienst die controle ook wel degelijk
zeer streng uitoefenen.
Evenmin nu als men in het ouitenland aaraap-
pelen wil ontvangen waarvan men zou kunnen ver
wachten, dat ze in de buurt van een wracziek per
ceel gegroeid zijn (en dus wellicht besmet met die
ziekte) wil men daar bloembollen of andere bol-
of knolgewassen hebben die op zulk een perceel of
in de buurt daarvan gegroeid zijn.
Dat „in de buurt" moet men nu niet al te letter
lijk opvatten, want, er is bv. een land, dat geen
aardappelen ontvangen wil die gegroeid zijn bin-
be vat. in elk geval de lijnen, waarnaar "het nieu
we bewind zich n.l. zal richten. Wat er ten slotte
van terecht zal komen, zal de thans begonnen
zittingsperiode leeren. Zou er ooit een Troon
rede uitgesproken zijn, die allen bevredigde? Ver
moedelijk niet. Wat wel in de eerste plaats te
luisteren valt is de nog steeds volgehouden eisch
van zuinigheid. We zijn dus blijkbaar de kwade
jaren nog niet te boven 'al vertoont de staat van
de Rijksmiddelen zoo af en toe eens een meeval
lertje van een paar millioen. Uit de rijksbegroo-
ting zien we onder meer dat in 1930 een alge
meene volkstelling zal plaats hebben en tevens
een bedrijf stelling. De begrooting spreekt o.m.
Ook van proeven in het belang der eierproductie.
De landen, waarheen we voornamelijk de eieren
zenden, die we zelf niet consumeeren, gaan zich
hoe langer hoe meer op eierproductie toeleggen
(waaraan ze van hun standpunt volkomen gelijk
hebben) maar dit maakt noodig, dat we hier te
lande iets doen om de dreigende concurrentie
het hoofd te kunnen bieden. En daarom krijgt
het Rijksinstituut voor Pluimveeteelt een belang
rijk hooger subsidie.
Op eierengebied viel deze week een jubileum
te vieren. Roermond, de grootste eiermijn van
Eiuropa, herdacht deze week den dag, waarop
het 25 jaren geleden was, dat het officieel regle
ment van de Coöperatieve Roermondsche eier
mijn werd vastgelegd. Dit is voor den pluimvee
houder van groo ten invloed geweest. De eier-
export is in de afgeloopen kwarteeuw gestegen
van vier millioen kilogram tot^ 75 millioen. En
van die ei er-export heeft Epermond het leeuwen
aandeel. In het jaar 1928 bedroeg de aanvoer uit
het groote gebied, waaruit de Ttoermondsche eier
mijn haar eieren betrekt, niet minder dan 164
nen een afstand van 35 kilometer van een perceel
waar wratziektè voorkomt. Dat wil dus zeggen, dat, millioen. En, nog steeds is de aanvoer stijgende,
wanneer er vandaag of morgen in de buurt van Naar het „Hbld." opmerkt neemt de Roermond-
Schagen laten we zeggen wratziekte optrad, heel gcke eiermiin het zevende deel van den totalen
Noordholland voortaan uitgesloten zou zijn voor I J rekeninff
den handel op dat land. Dat is nu wel een unicum uitvoer voor naar rekening.
maar de meeste landen hebben toch nog een af- j De buitenlandsche heeren, die tijdens de con-
stand van 5 kilometer, dat wil zeggen, dat een ge- j ferentie in Den Haag ons land bezocht hebben*
val van wratziekte in Noordholland altijd 10 kilo- we^en heel wat over ons land te vertellen en wan
en6 dat *niet aUeen^iM^^ardappelen^ maafvoor Tl- neorwebedenken, dat
Ie gewassen die voor voortplanting kunnen dienen 1 Olympiade zoovele duizende menschen uit het
dus ook voor bloembollen en knollen, voor sjalot- buitenland geherbergd heeft, die ook voor een
ten, voor uien, voor heesters en boomen enz. enz. j deei hunne bevindingen aan hn landgenooten heb-
fë 52 I meegedeeld, el of «iet geboekst.efd <ta
te in den bodem kan achteblijven, met andere woor mag gezegd worden, dat ons land m den laatsten
den, omdat men niet zeker weet hoelang de sporen j tijd aardig over de tong gegaan is, ook m gun-
van de zwam Chrysophlytis endobivtica virulent gtio-en zin gelukkig.
blijven,, wordt het besmettelijk zijn ook niet opge- Ffin zeer bekend Fransch publicist heeft de
opmerking gennmkt, d.t ene land U: „krachtig
ceel verbouwd heeft en men zet er dan weer aard- j maar afgesloten Ons inziens zeer terecht wordt
appelen op, die aardappelen weer zeer ernstig^ ziek het orgaan van den Nederlandschen Zuivel-
zijn (zie voor een en nadre de verslagen en mede-
deelingen van den Plantenziektenkundigen dienst i
no. 16, betreffende de aardappel-wratziekte, prijs
een kwartje.) j
Nu kunnen we ons wel het hoofd breken over de
vraag of men met overdrijft, noor zulke groote
kringen besmet te verklaren, maar, men vergete
niet dat wij die bepalingen niet maken, maar dat
men die in het buitenland maakt. Zeker is, dat de
ziekte ook werkelijk gemakkelijk van het eene stuk
land naar het andere kan worden overgebracht,
bv, tusschen de hoeven van paarden, aan de klom
pen, door vliegende dieren, enz. Ook is het een ziek
te, die, indien men er eenmaal mede behept is, niet
gemakkelijk, we zouden haast zeggen nooit kwijt
te raken is. De ontsmettingsmanieren die ervoor i
bestaan zijn door de kosten niet uit te voeren. 1
In verband met dit alles en ook in verband met
het feit, dat er op het oogenblik reeds genoeg on- j
vatbare of minder vatbare soorten aardappelen be-
staan, zou het daarom een zeer kleine opoffering
zijn in het belang van iedereen het teelen te ver
bieden van die soorten, die zoo sterk vatbaar ge-
bleken zijn.
-Hoewel het niet direct onze taak is onvatbare
soorten aan te geven zouden we toch even willen
bond er op gewezen, dat wij 'Nederlanders heele-
maal niet prettig vinden, dat we afgesloten zijn
en wel door allerlei belemmeringen en "barricaden
van onzen uitvoer. Eon, in bedoeld orgaan wordt
er o.m. op gewezen, dat de Fransehe journalist
tevens had. mogen vermelden, dat Nederland gaar
ne ontsloten wenschte te worden, m.a.w. dat we
gaarne onze producten naar heinde en ver ver
zenden willen, Maar, de volken van Europa zijn
aan de opheffing der in- en uitvoerbelemmerin-
gen nog niet toe.
D'e Alastrimgevallen nemen in eenige plaatsen
nog in aantal toe, o.a. in Delft. Over de wensche-
lijlcheid van het zich laten inenten bestaat als
nog zoo hier en daar verschil van meening, ook
over het al of niet afdoende zijn van vaccinatie.
Wat dit laatste betreft is van belang, wat uit
het buitenland ,uit Zwitserland gemeld werd:
in Zwitserland toch moet gebleke nzijn, dat ne
gentig percent der alastrimlijders niet was in-
ogeënt en ook, dat in die kantons, waar vaccinatie-
wijzen op de Bevelander en op de Robijn, die wel- dwaT)0. bestond, de alastrim zich niet heeft voor
licht in aanmerking zouden komen om de Bravo ge(Jaan Intusschen, er zijn nog steeds velt men-
schen in stad en land, die zich om de eene of
Sint Pancras. I andere reden niet laten inenten. De meening dat
inenten thans niet rationeel zou zijn, moet door
sommigen worden gegrond op het feit, dat men
het er nog niet in alle kringen over eens is dat
alastrim en pokken hetzelfde is of zeer nauw aan
elkaar verwant. Maar, daarover moeten de medici
het toch wel eens zijn, dat de gewone inenting
tegen pokken het voorbehoedmiddel bij uitne
mendheid is tegen alastrim en daarop wordt o.a.
door den geneeskundigen medewerker van het
Vaderland gewezen. In Rotterdam is men eenige
dagen geleden begonnen met de vaccinatie op
straat vanwege den Gemeentelijken Geneeskun-
te vervangen.
VAN HERWIJNEN
Algemeen Overzicht
De Troonrede. De beste stuurlui
staan aan wal. Zuinigheid blijft
geboden. De eierproductie. 'Veel 0
concurrentie. Ten zilveren jubi- digen Dienst. Vaccinatie in een auto een ge-
charteerde arrestantenauto.
Het wratziektegevaar in verband
met den uitvoerhandel.
In verband met het schrijven van de Algemeene
Vereeniging voor Bloembollencultuur aan de diverse
gemeentebesturen in Noordholland, zal menigeen
leum. Wat er jaarlijksch ons land
aan eieren uitgaat. We willen
wel anders. Alastrim. Wat
Zwitserland meldt omtrent vaccinatie.
Inenting op straat. Schipbreuk
op onze kust. Onze dappere helden.
De Troonrede welke de vorige week door H.
M. de Koningin werd uitgesproken en waarin
in zekere mate de koers is aangegeven, in welke
de nieuwe stuurlui het schip van Staat zullen
brengen, zoo mogelijk er naar te hopen is in een
veilige haven, de Troonrede heeft ons de ver
schillende grootere en kleinere bladen stoffen te
over gegeven voor allerlei beschouwingen. Wat
er al zoo gezegd is, och, wat zou het anderd
zijn dan een variant op wat er vorige jaren ge
zegd werd. De stuurlui, die het roer in handen
hebben genomen zijn, naar veler meening, niet
de beste. Immers, de beste stuurlui staan aan
wal....
Maar, hoe men 't ook nemen wil, de samenstel
ling van het nieuwe stuurcollege is een uitvloeisel
van den uitgesproken wil des volks, zouden we
zeggen. Eoi wanneer dan over de Troonrede klan
ken gehoord worden die van weinig hoop en ge
ringe verwachting aan de eene zijde getuigen,
dan is er een andere zijde, die haar bijzondere
appreciatie van wat in het gewichtige staatsstuk
vermeld staat, en van wat er niet in vermeld
staat mogelijk ook, niet onder stoelen en ban
ken steekt. Em of nu de Troonrede sober is, dan
wel interessant of, teleurstellend of wat ook, ze
Naar gemeld wordt zijn er bij 'de Regeering
wettelijke, maatregelen in voorbereiding, aan de
hand waarvan een krachtiger optreden betreffen
de de afzondering van zieken mogelijk zal zijn.
De Hollandsche kust heeft bij de seheepvaart
nooit in een goed blaadje gestaan, integendeel ze
stond in een zeer kwaad geruct. Een dichter be
zong indertijd den terugkeer in het vaderland
per boot en hief zijn lied aldus aan: „De kust,
de Vaderlandsche kust, Godlof, daar klinkt ze
uit zee". Maar, dit zal wel betrekking hebben
alleen op de Hollanders. Wie in onze kust niet
zijn vaderlandsche kust ziet, bekijkt haar met
andere oogen. Onze kust en de woelige branding
die haar bestookt, hebben al heel wat op 't ge
weten. Thans is het weer een Italiaansch schip,
waarvan de bemanning zich te beklagen heeft,
dat ze onze kust op een gevaarlijk plekje na
derde. Maar gelukkig, de dapperen van het gilde
van Dorus Rijkers, ze leven nog en bleken ook
thans weer onversaagd. Een schitterend werk is
er door hen verricht, alle opvarenden van het
gestrande schip de „Disciplina" zijn behouden
aan wal gebracht, alle dertig. Dit was de eerste
schipbreuk: welke in dit seizoen aan onze "kust
plaats had. Of er meerdere zullen volgen? Dat
ka nniemand zeggen, maar het doet het Holland
sche hart goed te weten, dat de helden aan de
kust waakzaam zijn en onverschrokken.
