Liefde en Misdaad
f
ALLERLEI
EEN LISTIGE SERGEANT.
De beroemde Russische veldmaarschalk Suwaroff
had er een handje van om zijn ondergeschikten
door de vreemdsoortigste vragen in het nauw te
drijven. Op die manier trachtte hij te ontdekken
of zijn manschappen zich wel uit moeilijkheden
wisten te redden.
Op een dag bracht een sergeant hem een bericht
over. Toen de man hem een papier overreikte,
vroeg Suwaroff plotseling:
„Hoeveel visschen zwemmen er in de zee.'
De sergeant antwoordde prompt:
„Zooveel als er nog niet gevangen z|ijn.'
„Hoe groot is de afstand van hier naar tot de
maan," zette de veldmaarschalk zijn onderzoek on
verstoord voort.
„Twee van uw beroemde lange afstandsmarschen
klonk het zonder aarzelen.
Suwaroff begon pleizier te krijgen in de onver
wachte antwoorden van den sergeant en vroeg we-
d0,^Wat verschil is er tusschen mij en je paard."
„Mijn paard kan mij geen luitenant maken, maar
u wel" luidde het antwoord.
.Prachtig" lachte de veldmaarschalk. „Officie
ren zooals jij kunnen we gebruiken.
Een week later werd de listige sergeant bevorderd
Benauwd
door exstVirnei, Kl""»Khoea^
of s/oortdiurQriel Kocatco.
AKKer-A AbcUjsiroop
z.ol N/erUcbViog ges/er» er»
1-u.stig eloen slapen
(Adv. in Blokschrift.)
Radio-Omroep
Radio-Centrale HART KUI1T, Oudkarspel A117
EERSTE PROGRAMMA.
(Hilversum.)
Woensdag 16 October.
10—10.15 AVRO. Morgenwijding. 12.15—2
Lunchmuziek. 22.30 Lezing. 2.30 3 uur
Gramofoonplaten. 3—4 Naaicursus. 4
4.30 Studiemuziek voor piano. 55.30 Gra
mofoonplaten. 5.306.30 Diner- en dansmu
ziek.—6.30 Vaz Dias. 6.45—7.45 Italiaansch
89.15 Kamermuziek. 9-15 Noorsche avond.
1121 Gramofoonplaten.
Donderdag 17 October.
10—10.15 Morgenwijding. 12.15—2 Gramo
foonplaten. 23 Maak het zelf. 34 Gra
mofoonplaten. 4—5 Ziekenuurtje. 5.30
7.15 Vooravondconcert. 7.157.45 Fransch.
8—8.15 Gramofoonplaten. 8.15 Concertgebouw
Dansmuziek.
Vrijdag 18 October.
10—10.15 AVRO. Morgenwijding. - 12.15-2
Lunchmuziek. 2.05—2.45 Sehooluitzendmg.
2.45—4 Gramofoonplaten. 4.30—5 Pianoreci
tal. 55.30 Lezing geneeskunde. 5.30
6.30 Hongaarsche Zigeunerkapel6.30 Vaz
Dias. 6.457.15 Spaansch. 7.15 7.45
Cursus v. d. binnenvaart. 8 Opera „De ver
kochte bruid". Gramofoonplaten.
FEUILLETON
OF
De Moord van Saint-Ouen.
Daar speelde opeens voor het tuinhek een or
kestorgel een militaire marsch, die destijds zeer
populair was. Iedereen zweeg plotseling stil.
Henri wipte van zijn stoel en spoedde zich naar
een der vensters, Aline Vernière volgde hem.
,jZij is 'triep het jonge meisje uit. ,,'tls
Veronica Sollier."
„Ik ga haar dadelijk roepen!" voegde Henri er
bij en was in de volgende minuut bij het tuinhek,
dat hij open deed.
Martha had den jongen man herkend. „Groot
moeder, sprak ze, „daar is mijnheer Henri!" En
Veronica liet den slinger van 't orgel rusten.
Henri Savanne," mompelde zij voor zich heen,
„Martha's broeder!"
,/t, Is al heel gelukkig, madame Sollier," zeide
de jonge man, „dat u juist nu hier halt houdt.
[We hebben dokter Sermet bij ons, die u zoo uit
muntend behandeld heeft. We hadden het over u
en mijnheer Sermet zeide, dat hij u zoo gaarne
eens zon willen zien. Kom binnen, dan kan hij
meteen nagaan hoe gezond en sterk gij geworden
zijt
Veronica scheen te aarzelen, doch Martha voeg
de haar toe.
„D kunt niet weigeren, grootmoeder, den goe
den dokter te gaan opzoeken, die u'van den dood
heeft gered!"
Als gewoonlijk schikte zich de blinde vrouw
naar [Martha's verlangen. Haar eenig bezwaar
was, dat het orgel niet onbeheerd kon blijven
staan, welk bezwaar werd opgelost door Henri
Savanne, die zelf het orgel onder een afdak reed
en onmiddellijk terugkeerde om grootmoeder en
kleindochter binnen te leiden.
„Daar is uw gewezen patiënt, mijnheer Ser
met," sprak hij, de blinde vrouw1 bij de hand naar
den beroemden chirurg van Saint-Louis gelei
dend. „Zij wil u gaarne haar dank betuigen voor
alles wat u hebt gedaan om haar te redden."
„Gok ik dank u hartelijk, dokter," sprak de
kleine Martha, die zulk een aardige en gepaste
vrijmoedigheid bezat. „Nooit zal ik 't vergeten,
dat wij 't behoud van grootmoeders leven aan u
Zaterdag 17 October.
10—10.15 AVRO, Morgenwijding. 12.15—2
Lunchmuziek. 22.30 Pilmpraatje. 2.30
4 Tusehinsky. 44.30 Onze Auto. 4.305
Sportpraatje. 55.30 Gezondheidshalfuurtje.
5.30—6 Duitsch. 6—7,.45 Voor avondconcert.
8 VARA. Uurtje voor visschers op zee. 9 con
cert. 10.45 Levensliedjes. 11.15 Gramofoon
platen.
TWEEDE PROGRAMMA.
(Huizen.)
Woensdag 16 October.
10.3011 NCRV. Korte ziekendienst. 12.30
2 Middagconcert. 22.30 Gramofoonplaten.
2.30—5 Opncert. 5—6 Kinderuurtje.
67 Gramofoonplaten. 78 Concert. 8
8.30 Praatje luisteraars. '8.30 Uitzending Le
ger des Heils.
Donderdag 17 October.
10.3011 NCRV. Ziekendienst. 12.302
Middagconcert. 22.35 Schooluitzending.
5—6.30 Concert. 6.30—7.30 Orgelconcert.
7.30—8 Lezing. 9 Evangelische samenkomst.
Vrijdag 18 October.
10.30—11 NCRV. Ziekendienst. 11.30-12
K.R.O. Godsdienstig halfuurtje. 12.152
Lunchmuziek. 45 NCRV. Gramofoonplaten.
5—6.45 Concert. 6.45—7.31 KR,0. Schriftver
betering. 7.35 VPRO. Uitzendavond.
Zaterdag 17 October.
11.30—12 KRO. Godsdienstig halfuurtje.
12.152 Lunchconcert. 23.15 Kinderuurtje.
4—4.30 Esperanto. 4.30—5 Engelsch. 5—
6.45 Gramofoonplaten. 6.457 Weekover
zicht. 7—8 Spreker. 8—11 Concertavond.
1112 Gramofoonplaten.
Eerste Laeye#er Radio-Centrale
0. Schuitemaker Ir., Noordscharwoude
EERSTE PROGRAMMA.
(Hilversum.)
Woensdag 16 October.
1010.15 AVRO. Morgenwijding. 12.152
Lunchmuziek. 22.30 Lezing. 2.303 uur
Gramofoonplaten. 34 Naaicursus. 4
4.30 Studiemuziek voor piano. 55.30 Gra
mofoonplaten. 5.306.30 Diner- en dansmu
ziek. 6.30 Vaz Dias. 6.457.45 Italiaansch
89.15 Kamermuziek. 915 Noorsche avond.
1121 Gramofoonplaten. (Holl. Humoristen).
Donderdag 17 October.
1010.15 Morgenwijding. 12.152 Gramo
foonplaten. 23 Maak het zelf. - 34 Gra
mofoonplaten. 45 Ziekenuurtje. 5.30
7.15 Vooravondconcert. 7.157.45 Fransch.
8—8.15 Gramofoonplaten. 8.15 Concertgebouw
Amsterdam. Hierna tot 12 dansmuziek.
Vrijdag 18 October.
10—10.15 AVRO. Morgenwijding. 12.15—2
Lunchmuziek. 2.052.45 Schooluitzending.
2.454 Gramofoonplaten. 4.305 Pianoreci
tal. 55.30 Lezing geneeskunde. 5.30
6 30 Dinermuziek. 6.457.15 Spaansch.
7.15—7.45 Binnenvaart. 8 Operette „die ver-
kaufte braut". Hierna platen tot 12 uur.
hebben te danken. Mag ik u een hand geven»
dokter
„Ja zeker ,mijn kleine lieveling, en een kus
er hij! Het doet iemand goed zooveel erkentelijk
heid te ontmoeten bij een kind, waar groote men-
schen zieh zoo dikwijls ondankbaar toonen." En
toen tot Veronica, wier hand hij gegrepen had:
„(Met blijdschap kan ik constateeren, moedertje,
dat je er weer gezond en sterk uitziet, anders is,
dunkt me, het werk, wat je dag 'aan dag doet, wel
wat te vermoeiend voor uw leeftijd."
„G. volstrekt niet, dat voortdurend zijn in de
open lucht doet mij integendeel goed, en ik zorg
wel, dat ik mijn krachten een beetje spaar. C)#.
als men eens, met mijn leven, ook mijn oogen had
kannen redden!"
„Ik heb immers oogen voor ons beiden, groot
moeder!" riep M,artba uit, „en u weet wel, dat
ik u nooit verlaten zal."
„Maar ik kan je niet zien, Martha, ik kan je
niet zien."
Toen kwam de professor naderbij. „Waarom,"
sprak hij, „waarom zoudti u je er niet toe leenen,
mijn goede vrouw, om knappe doktoren eens een
poging te laten doen, u 't gezichtvermogen, waar
van gij 't gemis zoo zeer "betreurt, weer te ge
ven?" x-
,jFm mij onderwerpen, niet waar, dat niet! Ik
blijf nog liever blind en voor mijn 'kleinkind be
houden. Maar wie is u, mijnheer/the mij daar die
vraag doet? Ik herinner mij uw1 stem'niet."
„Ik ben de geneesheer-directeur van het gast
huis en ik zelf zou u misschien wel van uw
blindheid kunnen genezen."
„U En mijnheer Sermet heeft gezegd, dat
mijn blindheid ongeneeslijk was, en mijnheer Hen
ri Savanne heeft, na mij te hebben onderzocht^
een veelzeggend stilzwijgen bewaard."
„Mij11 waarde collega, dokter Sermet zal niet
bij zijn vroegere bewering blijven, moeder Sol
lier, als een specialiteit in de oogheelkunde hem
zal hebben aangetoond, hoe en op welke wijze
een genezing mogelijk is. [Mijn leerling Savanne
wilde zijn meening niet meedeelen zonder mij
eerst te hebben geraadpleegd."
„[Tlr wil in 't leven blijven voor Martha, mijn
heer," herhaalde Veronica, „ik ben bang gewor
den voor een operatie. Mjen heeft er te lang
mee geaarzeld."
„jMag ik uw oogen eens onderzoeken, goede
vrouw?"
Gelijk Henri Savanne 't reeds voor hem had
gedaan, liet nu de professor Veronica Sollier
plaats nemen op een stoel dicht bij 't raam en
Zaterdag 17 October. ^BUITENSPORIGHEID.
10—10,15 AVRiO. Morgenwijding. 12.15—2
Lunchmuziek. 2 2.30 Filmpraatje. 2.30— Een verkwister zijn is het bedrijven van de min-
4'Tusehinsky. 44.30 Onze Auto. 4.30 5 ste der zonden van buitensporigheid. Wij doen veel
Sportpraatje. 55.30 Gezondheidshalfuurtje. meer kwaad door onze buitensporige gewoonten
5 30—6 Duitsch 6—7,.45 Vooravondconcert. van kracht en aandoening en door het overdreven
«VARA TT„r+i«-,/nnr I7i««nher<! on zee 9 con- gewicht, dat wij aan kleinigheden hechten.
8 VARA. Uurtje voor visschers op zee. Hoe reddey0os opgewonden kan een man zijn
eert. 10.45 Levensliedjes. Hierna platen. over het verlies van een boordeknoopje. Hij is er
niet alleen geëergerd over. Zijn familie ontvlucht
zijn ongemotiveerde woede en het geheele huis
TWEEDE PROGRAMMA. schijnt verlicht adem te halen, wanneer hij einde-
(Huizen) h)k is vertrokken.
Er zijn huisvrouwen, die een week lang tobben
WWnsdio' 16 October over een gebroken vaasje. Meisjes, die in een bui
Tg/ ,o on van prikkelbaarheid geraken omdat ze een lintje,
10.3011 NCRV. Korte ziekendienst. 12.30 Waarop ze gesteld zijn, niet kunnen vinden: flinke
2 Middagconcert. 22.30 Gramofoonplaten. jonge mannen, die knorrig worden wanneer het ge-
g 30—5 Concert 5—6 Kinderuurtje. beurt dat de thee niet naar hun zin is gezet en die
fi 7 (Iramnfnminl a ten 7—8 Concert 8— er werkelijk verdrietig kunnen uitzien over een ei,
oTa i 8 on TTulld^n. T a dat even te hard gekookt is. Ik heb bewonderens-
8.30 Praatje luisteraars. 8.30 Uitzending Le waardige mannen gekend, die, wanneer ze tegen-
ger des Heils. over werkelijke rampen stonden, niets aan moed te
kort schoten, maar die hef hoafd lieten hangen
Donderdag 17 October. en lusteloos waren en de grootste bezorgdheid om-
10.30—11 NCRV. Ziekendienst. - 12.30-2 trent zich zelf aan de ndag legden, wanneer ze kou
Middagconcert. 2 2.35 Schooluitzending. Maar het buitensporige in onze gevoelens is mis-
56.30 Concert. 6.307.30 Orgelconcert. schien het meestkenschetsend in onze neiging om
7 308 Lezing. 9 Evangelische samenkomst, aanstoot te nemen. Er zijn menschen die een spe
ciale bekwaamheid bezitten om een onwelwillen-
Vriidaff 18 October de bedoeling te lezen in uw meest onschuldige op-
i a OA 11 utaüv fv* 1 11 qn19 merkingen, die een bijgeloovige vrees hebben, dat
10.30—11 NCRV. Ziekendienst. 11 30 1 ge hen voor den gek houdt> en die altyd 0p hun
K.R.O. Godsdienstig halfuurtje. 12.15 2 hoede zijn om in te gaan op ingebeelde verongelij-
Lunchmuziek. 45 NOR.V. Gramofoonplaten. king. Het zijn gewoonlijk onuitstaanbare, knorrig,
5—6.45 Concert.. 6.45—7.31 KR:0. Schriftver- achterdochtige menschen
I, n ,rn1)n I Hoe dikwijls zijn wij gekwetst door een onvrien-
betenng. 7.35 VPRO. Uitzendavond. delijkheid, welke nooit als zoodanig was bedoeld..
Onderstel, wij gevoelen ons verwaarloosd, wij had-
Zaterdag 17 uctoDer. den een te scherp antwoord gekregen, of men had
II.3012 KRO. Godsdienstig halfuurtje. 0ns niet voldoende sympathie getoond. In deze zeer
12 15—2 I unchconcert. 2—3.15 Kinderuurtje, zeer drukke samengestelde wereld kunnen wij ze-
4—4 30 Esperanto 4.30—5 Engelsch. 5— ker zijn menigen toevalligen stoot te krijgen in
4 4.ÓU r.sperani,o 4.ou o wat wy met voorliefde onze gevoelens noemen,
6.45 Gramofoonplaten. 6.45 7 Weekover- maar dat is geen reden om het onszelf en anderen
zicht. 78 Spreker. 811 Concertavond, onaangenaam te maken door onze grieven van de
11—12 Gramofoonplaten. daken der huizen te verkondigen. Wij konden even-
goed huilend door de straten gaan modat we onze
iupratiii mrii hand hebben gekwetst tegen een lantaarnpaal.
SPORT EN WEDSTRIJDEN l Deze dingen, die toevallige kwetsingen van onze
Orwni bil llk-vw I nmnhii handen of onze gevoelens moeten wijsgeerig worden
tit« i K 1 opgenomen. Wij hebben werkelijk niet den tijd ons
Zaandijk I—D,irtS. 1 o 1. daar zoo geweldig over te bekommeren. Indien wij
Opgewekt trok D.T.S. naar Zaandijk, om daar het doen zijn wij erger dan geldverkwisters, wij
de club van dien naam partij te geven, wat haar bederven dan de vreugde, welke ons toebehoort, de
niet best gelukt is, hoewel gezegd moet worden vreugde, welke voortvloeit uit een algemeene aan-
dat D.T.S het geluk niet a.„ haar rijde heeft XSpSe^nfc^'an™ IS^lfk-
gehad, wat vooral na de rust het geval was, toen kerL
DT.S. bijna steeds de meerdere is geweest. Vreemd is het dat wij zoo begeerig zijn naar ge-
Het spel was goed en wel begonnen, als de luk, en zoo tekort schieten in het genieten van de
D.-keeper den bal hard tegen een Zaandijker volheid van het geluk, dat ons gegeven is.
opschiet, zoodat deze terugspringt in het doel, "JI jT
hierdoor niet ontmoedigd, houdt de achterhoede ww ©¥©0ïS W93 l*ClltJ II ©Cl ©11
goed stand, wat niet verhinderd dat Zaandijk
nog tweemaal voor de rust scoort, waarvan eens WEET GIJ??
in zuivere buitenspelpositie,!terwijl D .T 3. kort Europa een overschot van 27
voor rust tegenscoort. Na de rust krijgt D.I.ö. millloen huwbare vrouwen hebben? en
de wind in den rug en zitten de Deetjes geregeld
voor het Z..-doel, maar deels door het stugge j dat de menschelijke huid over 2 millioen
verdedigen der Zaandijkers, het minder goede zweetklieren beschikt, die het lichaam en de nieren
combineeren der voorhoede, en vooral de pech- ontlasten? en
duivel, mocht het haar niet gelukken te doel- dat een theelepeltje radium ongeveer 600.
punten, terwijl Zaandijk door snelle doorbraken dUizenci gulden waard is? en
nog tweemaal het net wist te vinden, zoodat al i
met al D TS. een zware, doch niet verdiende dat de Amerikaansche autofabrikanten
nederlaag moest boeken. i verwachten 1 millioen auto's te exporteeren? en^
Gememoreerd dient nog dat men op een zeer dat jn de landen om de Roode Zee de sla-
slecht veld moest spélen, vol heuvels en dalen,, venhandel nog welig tiert en daar jaarlijks nog
zoodat wij niet kunnen begrijpen, dat dit door den 2000 slaven uit Oost-Azië naar de verschillende Ara
N.V.B. goedgekeurd (kan zijn. Dit was vooral j bische markten worden verkocht? en
voor de Deetjes een handicap. dat slechts zij, die zich zeiven weinig te
verwijten hebben, toegender zijn ten opzichte van
de fouten van anderen?
begon daar door drukking op en naast de oogle
den, door spiegeling .enz., een zeer minutieus on
derzoek, dat wel twintig minuten duurde, maar
daarna zeide hij dan ook met volle «overtuiging
„Madame Sollier, ik houd vol, dat: je van je blind
heid te genezen bent."
't Was alsof er uit aller borst een zucht van
blijdschap opging; alleen Robert Vernière, de
broedermoorder, bleef stil en nadenkend voor
zich heen staren. Er stond ook zooveel voor hem
op het spel. Werd Veronica Sollier gedurende
enkele dagen, bij de behandeling, die de operatie
zou moeten voorafgaan, verpleegd in 't chalet
van Daniël Savanne, en gelukte het O'Brien zijn
plan te volvoeren, ja, dan was hij, 't is waar,
in één slag bevrijd van de vrouwt die hem, zoo
zij zien kon, als de schuldige zou *kunnen aanwij
zen en van 't kind, dat, in magnetischen slaap,
hem, Robert, eveneens zou kunnen beschuldigen.
I Maar werd O'Briens plan verijdeld dan zou de
zelfde vrouw, die nu als een onschadelijk wezen
tegenover hem zat, kunnen opstaan en zeggen:
,,jD;at> dat is de misdadiger van Saint Ouen."
j „Ik kan van mijn blindheid genezen!" mompel
de de arme vrouw, over 't heele lichaam bevend,
j „Is dat wel waar? Is dat wel mogelijk?"
„Kom reeds morgen," ging de professor voort,
„in 't gasthuis van Quinre Vingts" dan zal ik
zorgen, dat daar alles voor uw ontvangst ge
reed is!"
j „Alweer in een gasthuissprak Veronica met
een zucht.
I „Keen, neen, mijnheer," riep nu Martha uit,
j hare beide armen om de blinde slaande. „Groot
moeder mag mij niet verlaten!"
,/Hoor eens, kindlief," zeide de professor half
vermanend, „uw liefde voor uw grootmoeder mag
u niet zelfzuchtig maken. Bedenk ook eens, hoe
heerlijk 't zou zijn, als uw grootmoeder weer
't gezichtsvermogen terug had. 't Is hier ook
geen kwestie van maanden, maar slechts van een
paar weken."
„Neen, neen, ik wil niet, dat grootmoeder mij
verlaat. Ep zij zelf is veel te bang voor die ge
vaarlijke operatie."
Nu nam Denise Vernière het woord: „Wij
hebben 't geval voorzien, dat Veronica Sollier
zich niet zou willen scheiden van haar klein
kind."
„Hebt u dat voorzien, mevrouw?" vroeg Vero-
i nica verwonderd.
j „Ja, en dat is ook heel natuurlijk, want wij
denken voortdurend aan u en we zouden zoo
gaarne u door een weinig geluk al de toewijding
1 willen vergelden, die door u voor mijnheer Rï-
chard Vernière werd aan den dag gelegd. Thans
heeft het toeval u tot ons gebracht. W;are dat
I dat het geval niet geweest, wij zouden u hebben
opgezocht en tot u gezegd hebben: Gij weigert
j allen steun van onzen kant door een misschien al
1 te overdreven besef van onafhankelijkheid, laten
wij ten minste alles doen wat mogelijk is om u
j 't gezicht weer te geven." Ein daarop tot den
geneesheer-directeur van 't gesticht: „Professor,
mijnheer Daniël Savanne vereenigt zich met ons
om madame Sollier de gastvrijheid aan te bie-
j den van dit huis, dan kan "haar geliefd kleinkind
bij haar blijven en dan zou mijnheer Henri Sa-
I valine, des noods onder uw leiding, al de maat
regelen kunnen nemen, welke aan de operatie die
nen vooraf te gaan."
„Ja, neem dat voorstel aan!" sprak de rechter
met nadruk.
„Madame Sollier", voegde Henri Savanne er
bij, „de professor verklaart uw blindheid voor
geneeslijk, zooals ge zelf hebt gehoord, bedenk,
dat ge uw oogen noodig hebt om ons te helpen
den dood van Richard Vernière te wreken. Zoudt
ge dat weigeren?"
Denise's echtgenoot zat te beven op zijn stoel.
)yDe justitie helpen," herhaalde Veronica met
bitterheid, hoe zou ik daartoe nu nog in staat
zijn? Waar is op 't oogenblik de moordenaar
met wien ik geworsteld heb? Waar is hij heenge-
vlucht met het gestolen fortuin? Neen, neen,
'tis mij veel te laat verzekerd, dat ik v.an mijn
blindheid te genezen ben. Ik vertrouw dat niet
meer. Ik ben bang, dat men zich vroeger niet,;
en nu wél in zijn uitspraak heeft vergist. Ik
heb liever de duisternis van mijn blindheid dan
de duisternis van het graf."
„(Twijfel niet aan nyjn vriend, vrouw," sprak
de professor met ernst. „Ik statin voor 't levens
behoud niet alleen, maar ook yoor den gunstigen
uitslag eener operatie."
[Meen, neen, ik wil het niet."
„[Plaag grootmoeder niet langer!" bad de klei
ne jMartha. „Wij zijn u allen dankbaar voor uw
belangstelling, maar grootmoeder is nog zoo on
gerust gun haar tijd tot nadenken, misschien dat
zij dan later uit eigen beweging totru komt, kom
mee, grootmoeder we zullen weer met ons orgel
verder gaan." 1
Zij wilde grootmoeder wegleiden, doch dokter
Sermet greep haar hand en trok het kind naar
zich toe:
