Liefde en Misdeed
Kloosterbalsem
j
Buitenlandsch Overzicht
Brandwonden
en Blaren
AKKËR's
Ie Moord van Saim-Uuen. „hu, wie dat ooit zal kunnen verklaren, moét
Het Volkbegehren. Toch resul-
toot. M,eer dan vier millioen in
schrijvers. Weinig practisch nut,
alleen vertraging van den gang van
zaken, dan hel referendum. Hoe
Frankrijk 't kan opvatten. Het
nieuwe Fransche Kabinet. Drie
kabinetsformateurs in enkele da
gen. Tardieu geslaagd. De
zaak Sklarek en de eerste burge
meester van Berlijn. - De Engel-
sche Koning. Wat het economi
sche volkenbondscomité voorstelt.
[Mussolini óver het praten over
den vrede.
Ofschoon nog de vorige week het resultaat
van de actie van Hugenberg c.s. als zeer twijfel
achtig beschouwd werd en van verschillende zij
den het streven van Hugenberg c.s. betoogd werd,
dat het streven van Hugenberg en de zijnen op
een echec zou uitloopen, moet reeds in het begin
dezer week het voorloopige resultaat van de
gevoerde actie zoo tegen- (of meegevallen) zijn,
dat aangenomen werd, dat er van een echec in
den eigenlijken zin van het woord wel geen
sprak ewas. Bij de inschrijvingen voor het Volks-
begehren is ijveriger geteekend dan door de te
genstanders verwacht werd en reeds Zaterdag
is gebleken, dat het vereischte stemmenaantal
met eenige duizenden stemmen was overschreden.
Voor het Volksbegehren was het nosdig dat één
tiende van het aantal kiezers zich op de lijsten
liet inschrijven. Dat eene tiende deel was er aan
het eind van de week. Wat hiermee bereikt is?
Dit, dat het vereischte aantal kiezers bijeenge
bracht is om te zorgen, dat het wetsontwerp
van Hugenberg c.s. tegen het plan Young in den
Ewksdag aan de orde gesteld zal moeten yorden.
En, al mag nu worden aangenomen,' dat het thans
behaalde stemmencijfer nog in 't geheel niet be
teeken t, dat de wet tegen het plan-Young aange
nomen zal worden. Als na de verwerping van
Hugenberg's wetsontwerp in den Bijksdag, het
referendum wordt uitgeschreven om het geheele
Duitsche volk. uitspraak te'laten doen, is het-nog
wel niet te verwachten dat de wet tegen het
plan-Young er komt. Maatr in elk geval beteekent
de uitslag van de inschrijvingen voor het Volks
begehren vertraging van den gang van zaken.
Ein het feit, dat meer dan vier millioen Duit-,
schers zich verklaren tegen het plan-Young niet
alleen, maar ook tegen wat zij noemen de leugen
van Dnitschlands schuld aan den oorlog en voor
de opvatting, dat de ministers die het plan-Young
aanvaard hebben wegens landverraad behooren
te worden vervolgd, dat alles zal niet nalaten
indruk te maken, ook in het buitenland, al is
dan in Duitschland het practisch resultaat van de
Hugenbergs-actie gering. Mogelijk is het, dat
men bijvoorbeeld in Frankrijk, aan den kant der
tegenstanders van de vervroegde ontruiming van
het B'ijnland in de uitspraak der ruim vier mil
lioen een motief wenscht te zoeken en te vinden
om den tegenstand tegen de ontruiming nog eens
dunnetjes als gerechtvaardigd en billijk en noodig
aan te dienen, vanwege de onbetrouwbaarheid
van het Duitsche volk en zijn nog niet algemeene
ingenomenheid met de' Haagsche besluiten.
Sinds de heer Briand zijn kabinet ten val ge
bracht zag, is daar allereerst geweest de heer
Daladier, die een kabinet zou samenstellen, al
thans het zou probeeren. Maar het ging hem
daarbij niet vlot van de hand en de medewerking
waarop hij aanvankelijk gemeend had te kunnen
rekenen, ontviel hem. De socialistische Kamer
fractie had zich voor deelneming aan het door
hem te vormen kabinet uitgesproken, maar de
nationale daad van de socialistische partij oor-
deelde anders over het geval en wees de mede
werking van de hand. Achteraf meende de heer
Daladier ook ernstige reden te hebben zich te
i beklagen over de houding van Briand. De heer
Daladier ging (als kabinetsformateur) en werd
opgevolgd door den heer Diémentel, die volgens
j sommige bladen al gauw zijn kabinet in elkaar
heette te hebben. Doch ook de heer Olementel
heeft niet mogen slagen en werd als kabinetsfor
mateur al ras opgevolgd door den heer Tardieu,
die dan zooals reeds begin dezer week gemeld
werd, zijn kabinet in elkaar had. Het moet toch,
ondanks de mislukkingen van Dlaladier en Clé-
mentel gezegd worden, dat men in Frankrijk
spoed weet te maken. In een korte spanne tijds
drie kabinetsformateuren, van wie er een uit
den aard der zaak de derde Slaagt. Volgens
de opgave van de bezetting van het Fransche
regeeringskasteel treedt Briand weer op als mi
nister van Buitenlandsche Zaken. Naar beweerd
wordt zou het nieuwe Kabinet niet bepaald naar
den zin van de radicalen en socialisten zijn en
door een der bladen werd al gauw beweerd, dat
het nieuwe Kabinet al bij zijn eerste optreden
1 omvergeworpen zou worden.
Doch, de radicalen zullen het nieuwe kabi
net toch niet stelselmatig vijandig ontvangen,
maar er daden van afwachten, wat, zouden we
zeggen, met als kabinet, zoo daar als elders,
toch maar het beste is. In hoofdzaak zal het
nieuwe Kabinet zich wijden aan de twee voor
naamste problemen: de financiën en de buiten
landsche aangelegenheden. Dat zijn zeker ook
twee moeilijke problemen. Ook hier is de actie
van Hugenberg, in Duitschland, van invloed,
waar men toch in Frankrijk met de ratificatie
van het plan-Young en de debatten er over
maar wil wachten op het referendum, dat er in
Duitschland, dank zij Hugenberg, zal komen.
Het financieele schandaal, dat onder den naam
van de zaak Sslarek in Duitschland naar 't
schijnt, nog steeds blijft groeien in omvang, is
nu in een stadium gekomen, dat er hoe langer
hoe meer hoogere en lagere ambtenare^i in en bij
betrokken blijken te zijn. Zo oo.m. de eerste bur
gemeester van Berlijn, de heer Boess, verder di
recteuren van de stadsbank en meer andere. Ge
noemde burgemeester, die pas: onlangs uit Ameri
ka terugkeerde moet alles behalve vriendelijk
ontvangen zijn, ofschoon zooalsi o.a. het Berliner
Tageblatt opmerkte, de heer Boess nog geen be
klaagde was.
Men kan zich vergissen, ook per radio.
Zondagavond werd per radio het bericht gelan
ceerd, dat de koning van Engeland.... overleden
was. Het bericht klopt intusschen niet met het
(juiste) bericht, dat de Engelsche koning en zijn
Gemalin naar Londen zijn vertrokken om gedu-
Met kinderen altijd wat!
\7andaag is het een stuk gevallen
knie, morgen is het een buil, een
snede in de vinger, of heeft een duim
het bij het timmeren moeten ontgelden.
Het is in al deze gevallen, dat Moeder's
pot Akker's Kloosterbalsem goede dien
sten kan bewijzen. Kloosterbalsem werkt
bij alle beschadigingen van de huid
pijnverzachtend en antiseptisch en is dus
vooral voor kinderen een ideaal middel.
Groote pot 60 ct. Zeer groote pot f 1.—
,,Geen Goud zoo goed."
94)
te verweren, gaf een vreeselijken gil, welke gil
gevolgd werd door een doffen plomp in het water,
die duidelijk door O'Brien werd gehoord.
Ojp j Martha, meer dan ooit onder den invloed der
1 ft suS£estie> had niets gezien, had niets gehoord.
S verduiveld slim zijn," mompelde de magnetiseur.
I Het nog altijd in hypnotischen slaap verkeeren-
de kind op zijn arm nemend, ging O'Brien de
spoorbrug weder af.
rende een veertien dagen in het Buckingham-
paleis te vertoeven. Wie bijgeloovig is, ziet wel-
licht in het nogal voorbarige doodsbericht het
teeken van een lang leven van den koning valt
Engeland.
Het Economisch Volkenbondscomité, dat te Ge
neve bijeen is, heeft een ontwerp van ee nwapen-
stilstandsconventie op het gebied der douanetarie
ven in elkaar gezet en aan de verschillende regee
ringen toegezonden. In dit ontwerp wordt o.m.
gezegd, dat de staten zich zullen verbinden ge
durende een zekere periode (van één tot drie jaar)
hun in- en uitvoerrechten niet te verhoogen en in'
het binnenlandsch verkeer vreemde goederen niet
zwaarder te belasten dan de inheemsche. Ofschoon
van de inwerkingtreding van de bedoelde con
ventie geen bepaalde data worden genoemd, wordt
door het comité aan de regeeringen voorgesteld
aan de conventie terugwerkende kracht te ver-
leenen, tot een datum zoo dicht mogelijk bij den
eerste nOctober van dit jaar. De heer en van het
oomité kennen hun pappenheimers. Want, naar
I 't ,.Hbld.' 'meldt, wordt met die terugwerkende
kracht beoogd te voorkomen, dat sommige staten
in de gauwigheid en voor het eventueel in wer-
kingtreding der conventie nog eenige hunner ta
rieven gaan verhoogen. Intusschen, de bedoeling
van de conventie is dan al niet. het direct oprui
men van de douanemuren, maar dan toch het
brengen van een zékere stilstand. Vermoedelijk
zal de conventie met verschillende wenschen be
treffende speciale uitzonderingen wel rekening
(moeten) houden, om zooveel mogelijk landen tot
,JMartha, waarheen brengt ge me toch?" vroeg
Veronica.
„Waar Henri Savanne ons wacht, grootmoe
der!"
Veronica, voor wie 't helaas altijd nacht was,
kon natuurlijk niet weten, hoe Martha haar mis
leidde en nog veel minder, hoe 't arme kind tot
die misleiding was gedwongen geworden.
Het meisje, altijd grootmoeder bij de hand hou
dend nam den sleutel van z'n spijker, deed het
hek open en voerde vervolgens de blinde vrouw
langs de Marne naar de spoorbrug. Mét donderend
geraas ging een goederentreindaar langs.
„Maar, kind, welken weg nemen wij nu?"
vroeg Veronica met een vaag gevoel van onrust.
,jDen weg, dien wij moeten volgen om te ko
men, waarheen ik u leiden moet. Kom voort,
grootmoeder!"
Het tweetal ging weer verder. „Pas op, groot
moeder, hier is een trape, dajt wij op moeten
Veronica Sollier vond alles wel zeer vreemd,
maar ten volle vertrouwend op Martha's leiding,
dee dzij wat het kind van haar verlangde.
„We zijn er dadelijk, grootmoeder," verzekerde
de kleine toen zij de ijzeren brug opgingen. Die
èen ehand liet zij langs de leuning glijden, ter
wijl zij met Me andere grootmoeders hand vast-
hield.
Ongeveer vijftig passen hadden zij op die brug
gedaan toen Martha eensklaps bleef stil staan.
Op den naaster kerktoren sloeg het middernacht.
Veronica telde de slagen, ,,'t Is middag, zei ze,
„twaalf uur!"
Dé kleine trok hare hand terug uit die der
blinde vrouw, en gehoorzamend aan de suggestie
kneep zij hare oogen dicht en stopte hare ooren
toe om toch niets rte zien of te hooren.
Martha!" riep grootmoeder, maar nauwelijks
had zij den naam van haar kleinkind uitgespro
ken, of een man, Mie plat op de brug had gelegen
was eensklaps overeind en achter haar. Met reu
zenkracht hief hij het blinde mensch,' dat natuur
lijk op niets van dien aard verdacht was, op en
slingerde haar van de brug af midden in de
Marne.
Veronica, die zelfs den tijd niet had gehad zich
XXIV.
Omstreeks denzelfden tijd, waarop Martha on
wetend haar grootmoeder in den dood leidde,
werd een der vensters op de villa Savanne ver
licht, Henri, uit Parijs teruggekeerd, was op zijn
kamer gekomen.
In minder dan tien minuten had Oi'Brien met
zijn geenszins zwaren last het door hem tijdelijk
bewoond huisje van 't park Saint Maur bereikt.
Hij opende het tuinpoortje, toen de huisdeur,,
en legde in 't benedenhuis Martha Sollier op een
reeds van te voren voor 'dat doel gereed gemaakt
bed.
Toen hij licht had ontstoken en het kind daar
akelig bleek, meer dood dan levend op het bed
zag liggen, werd hij angstig. Had de al te sterke
suggestie misschien dat zwakke gestel gebroken."
Zou hij Martha den dood hebben aangedaan?
Bij eenige overwegng werd O'Bren spoedig
kalmer. De suggestie deed nog haar werk, maar
nu moest ook op den hypnotischen- den natuur
lijken slaap volgen, volgens 't bevel daartoe door
de nmagnetiseur gegeven.
„Goed geslaagd," mompelde de verachtelijke
schurk met zegepralenden glimlach. „Nu is alles
gedaan. Dat kind, een wondervol, en eenig sujet
misschien, hoort m ijtoe en niemand zal 't mij ko
men ontrukken. Het stroomend water van de [Mar
ne sleept het lijk van de grootmoeder mee. Mor
genochtend reken ik met Bobert af en morgen
avond, na opnieuw dat kind gehypnotiseerd te
hebben, ben ik reedk op weg naar Italië. Hoeveel
opzien die dubbele verdwijning ook moge baren,
ik zet het de politie om op mij hare verdenking
te laten vallen.
Dé wanhopige gil, door Veronica Sollier ge
slaakt was gehoord geworden door vier perso
nen, die op de Marne in een bootje waren om zich
naar Joinville te begeven. Slechts een der vier
persone sloeg langzaam de riemen uit, terwijl de
anderen heel bedaard met elkander zaten te pra
ten. Die gil van angst deed hen als verstijven
van schrik. De roeier hield op.
,)Daar valt iemand in 't water!" riep hij uit.
„Ja, ik zag 't," zeide de bevende vrouwenstem
toen wij nog onder de brug waren, „hier vlak^
vlak bij ons!"
,JFen misdaad misschien," meende de roeier.
,/Een zelfmoordenaar gilt zoo niet!"
„Help, help!" klonk het in haar nabijheid.
„Zwenken, zwenken luidde het in de boot.
„Weer naar de brug toe, Berthaut. Etn jij die daar
om hul|> roept, moed houden, hoor! Je wordt
!gered."
Dé blinde vrouw had de stem herkend, die haar
zoo bemoedigend had toegesproken. „Help, Mag-
loire, help!" riep zij uit.
Magloire, want deze was 't wel, begon gewel
dig te beven. Hij" had de stem herkend van Vero-
„nica, gelijk de blinde het de zijne had gedaan.
I In 't bootje zaten de politie-inspecteur Ber-
i thaut, diens gewezen ambtgenoot bij de prefec-
i tuur Bossigneul, Magloire en zijn jonge vrouw
Marie.
Zooals het dagen reeds te Saint Ouen was
overeen gekomen, hadden zij, op den 16 Juni, een
I partijtje gehad bij Marie's neef, Caraton, restau-
j rateur te la Varonne Sant Hilaire. Berthaut, eerst
j den vorigen dag uit de provincie teruggekeerd,
had de afspraak niet- vergeten,
j Het was een prettig dagje geweest bij Marie's
neef en al pratend had men den laatsten trin
5 verzuimd. Toen had Bossigneul het voorstel ge-
j daan om met een bootje 'twas toch zulk
zacht weer naar'Joiviville te gaan en dan ten
zijnient te logeeren waarvoor hij beter dan de
restaurateur Caraton was ingericht, welk voorstel
de goedkeuring van het drietal had weggedragen.
Niet zonder moeite, ook niet zonder de gevaar
lijke kans van in het kleine bootje Eet evenwicht
te verliezen, werd de arme vrouw uit het water
opgevischt, gelukkig juist bij tijds, want Veronica
Sollier had op 't allerlaatste moment het bewust-
zijniverloren.
Als een wezenlooze massa zoo niet een dui
delijk waarneembare klopping van het hart het
tegendeel had bewezen werd de bewustelooze
drenkelinge op den bodem van het schuitje neer
gevlijd.
„Wat zou daar gebeurd zijn vroeg Berthaut,
die weder naar de riemen greep, terwijl Magloire
Veronica's hoofd en bovenlijf eenigszins ophief..
„Ik laat me hangen," zeide Magloire, „als die
toetreding te bewegen. Als er maar weer «en
begin is.
Zondag j,.l. is in geheel Italië1 de elfde veraar-
dag van de overwinning plechtig gevierd. Mus
solini heeft het zevende nationale congres van
den Bond van oorlogsverminkten en invaliden
geopend met een rede. Mussolini legde den nadruk
op de belangrijke rol, welke de verminkten ver
vullen inzake de opvoeding van de Italiaansche
jeugd en het Italiaansche volk tot de vereering
van de overwinning, die volgens Mussolini,
tegenwoordig nog maar alleen in Italië bestaat.
Of elders de vereering van de overwinning niet
bestaat of in mindere mate dan in Italië?
Zeker merkwaardig is datgene, waarmee Musso
lini volgens de desbetreffende:berichten, zijn rede
besloten heeft; Naar zijn meening wordt er veel
gesproken over den vrede in de wereld, naar zijn
opvatting te veel zelfs. Doch, moet Mussolini
hieraan toegevoegd hebben, dat vele spreken over
den vrede moet ons 'geenerlei illusie geven, gezien
het feit, dat niemand werkelijk ontwapent. Het
blijft dus, volgens Mussolini, nog maar alleen
bij praten!
brave vróuw vrijwillig die sprong heeft gedaan!
Hoe zou zij ook in haar blindheid alleen hier naar
toe zijn gekomen?"
En wat is er intusschen van de kleine Martha
geworden? Gauw' vrienden, gauw, naar de villa
van mijnheer Savanne. We zijn er hier dicht bij.
Links aanhouden, mijnheer Berthaut, links aan
houden. Ziezoo, we zijn er!"
Aan de ons bekende landingsplaats werd het
boote vastjgemeerd en vervolgens droeg men met
de uiterste voorzichtigheid Veronica Sollier naar
het achterdek, dat gelukkig niet bleek afge
sloten te zijn, zoodat men zich ook geen oogenblik
behoefde te vertragen.
Ook de deur van het tuinhuisje bleek niet op
slot te zijn. Men ging met de bewustelooze naar
binnen. Daar brandde een klein nachtlichtje.
M&rtha, Martha!" riep Magloire, maar er
volgde natuurlijk geen antwoord. Haar bed werd
verlaten maar gebruikt gevonden, dat der groot
moeder eveneens. De laatste werd van droge
kleeding voorzien, enz., waarbij de hulp van
Marie zeer te stade kwam, die, toen zij maar
eerst de handen uit de mouwen mocht steken,
haar al te groote zenuwachtigheid weldra over
wonnen had.
„Het kind spoorloos verdwenen, de blinde
vrouw nagenoeg als een lijk uit het water op
gehaald, hekken en deuren geopend lieve he
mel, welke toestanden."
Mijnheer Daniël Savanne moet dadelijk ge
waarschuwd worden," meende Magloire, „en daar
belast ik mij mee. Ik ken den weg."
Het tuinhuisje verlatend, spoedde hij zich naar
het hoofdgebouw. Henri Savanne wij weten
het was thuis gekomen, nagenoeg op 't zelfde
moment, waarin Veronica aan de hand der kleine
Martha het park verlaten had. Hij had dien
avond bij den professor gedineerd en de wijze
vernomen, waarop nu, als laatste voorbereiding
do blinde patiënte moest behandeld worden. Thuis
gekomen, nog geheel vervuld van 't besprokene,
was "hij niet dadelijk naar bed gegaan, maar aan
zijn tafel gaan zitten om nog enkele wetenschap
pelijke werken over de nieuwere oogheelkunde
te raadplegen! 'tWas zeer warm op zijn kamer
en zoo had hij dan een der ramen wijd open
gezet. Hij hoorde een haastigen tred op 't kiezel
zand en liep ijlings naar 't open staande venster:
„Wie is daar?"
„Ik! Magloire!" riep de gewezen orgeldraaier
uit, die van zijn kant de stem van den jongen
oogarts had herkend. „Kom gauw, gauw, mijnheer
Henri! Er is in het tuinhuisje een misdaad ge
pleegd. Waarschuw ook uw oom. Veronica ie
stervend en Martha verdwenen!"
