Gemeenteraad Koedijk Liefde en Misdaad De Moord van Saint-Ouen. Vergadering van den raad der gemeente Koedijk op Donderdag 5 December 1929, des namiddags 2.30 uur. Voorzitter de heer P. Kikkert, Burgemeester. Aanwezig de heeren M. Mulder, S. Smit, Jb. Vis ser, P. Hart, A. Groen en J. Commandeur. Afwezig de heer W. Visser. De voorzitter opent met een woord van welkom de vergadering en stelt aan de orde de notulen der vo rige vergadering welke onveranderd worden goed gekeurd. Mededeelingen. Hierna doet de voorz. de volgende mededeelin gen: dat van Ged. Staten goedgekeurd is terug ont vangen het besluit tot wijziging der gemeentebe- grooting voor 1929; dat op 30 October 11. opneming van kas en boeken van het G.E.B. heeft plaats gehad. In kas moest zijn en was een bedrag van 1431. 03»/2. dat het besluit tot intrekking der verhaalsverorde ning voor pensioensbijdragen door Ged. Staten voor kennisgeving is aangenomen. Niemand der leden verlangt over deze mededee lingen het woord. Ingekomen stukken. a. van J. Boschman verzoek om ontslag als lid van de commissie van toezicht op het lager onder wijs wegens vertrek uit deze gemeente. Burgemeester en Wethouders stellen voor het ge vraagde ontslag eervol te verleenen. Zonder hoofdelijke stemming wordt aldus beslo ten. Van Burgemeester en Wethouders van Schoorl aanbieding rekening 1928 en begrooting 1930 van den gemeenschappelijken vleeschkeuringsdienst. De voorz. deelt mede, dat de ontvangsten over '28 hebben bedragen ƒ3023,46 en de uigtaven 2827.61, het batig^saldo alzoo 195.85. De ontvangsten over 1930 en de uitgaven zijn geraamd op 2952.85. Niemand hierover het woord verlangende, wor den deze bescheiden aldus goedgekeurd. c. Van de vereeniging van Burgemeesters en Se cretarissen in het kanton Schagen verzoek mede- deeling, of de gemeente bereid is de kosten van deelneming van mej. S. van Es aan den applicatie cursus te Schagen voor hare rekening te nemen. Burgemeester en Wethouders stellen voor de helft der kosten te betalen, evenals dit geschied is voor de onderwijzers die een gelijken cursus te Alkmaar hebben gevolgd. Zonde rhoofdelijke stemming wordt overeenkom stig het voorstel besloten. d. Van de centrale vereeniging ter behartiging van de belangen van zenuw- en zielszieken ver zoek toe te treden als lid tegen een minimum con tributie van 50 gulden. Burgemeester en Wethouders stellen voor dit schrijven voor kennisgeving aan te nemen. De heer Mulder vraagt wat de vereeniging be oogt. De voorz. zegt dat de vereeniging maatschappe- lijken geneeskundigen arbeid verricht op het ge bied van zenuw- en zielsziekten en door de ge meente inlichtingen en adviezen kunnen worden gevraagd. Burgemeester en Wethouders meenen echter dat op de begrooting reeds zeer vele bedragen voor sub sidies zijn uitgetrokken en thans niet verder moet worden gegaan. De heer Mulder zegt, dat in de laatste vergade ring van de ziekenhuisverpleging ook ter sprake is gebracht of het gewenscht is voor zenuwpatiënten te betalen. Wanneer door aansluiting bij de bedoelde ver eeniging dit vraagstuk zou zijn opgelost is hij voor aansluiting daarbij. De heer Hart vraagt of de bedoelde vereeniging zelf een inrichting heeft, waarop de voorz. ant- OF 106) 't.AVas inderdaad de politie-inspecteur Ber thaut, die naar den rechter van instructie had gevraagd. Dies tuinmansvrouw bevond zich nog in de portiersloge en zoo ging dan ons tweetal naar buiten ,een heel' eind ver den eenzamen weg opwandelend." Buiten elks gehoor zijnde, verklaarde Bierthaut „Mijnheer, ik heb in de oude registers van den antiquair D'utac 'bij zijn opvolger achter geble ven ,den naam gevontjen van hem, die indertijd het zeer bijzondere cachet heeft gekocht, thans door Veronica den moordenaar van Richard Ver- nière van 't lijf gerukt." „En die naam is „Graaf Henriot de Nayle." De rechter uitte een kreet van schrik: „Je- vergist je, Berthaut?" „Neen, op mijn woord niet, mijnheer!" zeide de toegesprokene en zijn jas losknoopend, haalde hij uit zijn zak >een los, blad papier, dat de opvol ger van Dutac hem, .op zijn verzoek, vergund had, uit de oude registers los te scheuren, een blad, waarop te lezen stond, dat bedoeld kleinood op den 23sten Januari 1849 was verkocht geworden aan graaf Henriot de Nayle en aan hem afgege ven, in 't hotel de France et d'Angleterre, tegen negen duizend francs. „Ziet u inu wel," sprak Berthaut, „dat hier geen vergissing mogelijk is?" „Weet gij," vroeg de rechter met gerimpeld voorhoofd, „wie die Henriotde Naylei was of is?" „Denkelijk wel een familielid, mijnheer, van mijnheer Philippe de Nayle, den stiefzoon van Robert Vernière." Daniël Savanne durfde op dit oogenblik niet doordenken, althans niet zijn gedachten onder woorden brengen in het bijzijn van den politie- inspecteur. „Hebt ge het namaaksel van 't kleinood bij u?" vroeg hij na eenig stilzwijgen. „Ja? Geef het mij dan. Dank je! Wacht, er is nog iets: 'tKan zijn, dat ik vandaag ook nog'het origineel noodig heb. Wees zoo goed, dat voor mij te gaan De heer Mulder wil dit nog wel onderzoeken. De heer Hart vraagt inzage van de bij het schrij ven gevoegde stukken. Deze zullen aan de raadsleden ter kennisname worden toegezonden. Het voorstel van Burgemeester en Wethouders wordt hierop zonder hoofdelijke stemming aangeno men. Voorstel van Burgemeester en Wethouders om ten behoeve van den aanleg van het rijwiel- en voetpad door de Daalmeer aan te gaan met de Co- operatieve Boerenleenbank alhier een geldleening van ten hoogste 10.000 gulden tegen een rente van ten hoogste 5 procent met een minimum aflossing van 500 gulden per paar. Na voorlezing van het te nemen besluit wordt zonder hoofdelijke stemming overeenkomstig het voorstel besloten. Alsvoren een geldleening van ten hoogste 5000 gulden met het gemeentelijk electriciteitsbedrijf al hier, voor aankoop van een perceel bouwland van P. Brouwer tegen een rente van 4 procent en een af lossing van 500 gulden s-jaars. Overeenkomstig het voorstel wordt zonder hoof delijke stemming besloten. Aanbieding wijziging gemeente-begrooting De voorz. zegt dat de wijziging noodig is mede in verband met de juist genomen besluiten en we gens overschrijding va nèenige posten, ziging vastgesteld. Overeenkomstig de aanbieding wordt deze wijzi- 7. a. Aanbeveling lid commissie van toezicht op het lager onderwijs in de vacature Boschman. 1. C. Prins. 2. Jb. Steijn. De voorz. zegt dat deze aanbeveling is gezonden aan de commissie van toezicht en deze daar mede accoord gaat. Op verzoek van den voorz. belasten de heeren Groen en Commandeur zich met de stemopneming en wordt overgegaan tot stemming. De uitslag der stemming is, dat 6 stemmen wor den uitgebracht op den heer Prins zoodat deze is benoemd. Als voren wegens periodieke aftreding van den heer C. Stuffers. 1. C. Stuffers. 2. K. Oudes. Ook met deze aanbeveling is door de commissie van toezicht accoord gaan. Na stemming bleken 6 stemmen te zijn uitgebracht op den heer Stuf fers, zoodat deze is herbenoemd. De voorz, hoopt dat de keuze weder een goede zal blijken te zijn en dankt de stemopnemers voor hun werkzaamheden. Voorstel over te gaan tot verhuring bij inschrijving van het aangekochte perceel bouwland van den hr. P. Brouwer met ingang van 25 December a.s. voor den duur van 2 jaren. De heer Mulder zegt, dat hij met deze wijze van verhuring niet kan instemmen. Het gevolg van dergelijke inschrijving is dat een huurder wordt gevonden voor een abnormaal hooge huur en dit heeft spr.'s sympathie niet. De gevolgen voor den huurder kunnen zijn armoede, terwijl tevens ver- waarloozing van het land niet is uitgesloten. Hij acht het beter van dit systeem af te stappen en het land te verhuren aan menschen die het waard zijn. De heer Groen is daar niet tegen mits de hum- hoog genoeg wordt bepaald om de kosten van het land te dekken. De heer Smit vraagt of de verhuring voor 2 ja ren verband houdt met de groote verhuring, waarop bevestigend wordt geantwoord. Spreker zou het voorstel van Mulder willen aan vullen met de bepaling dat het perceel in 4 gedeel ten wordt verhuurd. Wethouder Jb. Visser zegt, dat voor het idee van Mulder wel iets valt te zeggen, doch zou thans aan het voorstel van Burgemeester en Wethouders vast willen houden en voor 2 jaar verhuren en dan verder te zien. halen uit mijn villa in 't park van Saint .Maur. Je vindt het in "de bovenste lade 'aan uw rechter hand van mijn schrijftafel, vlak vooraan. Hier is de sleutel van mijn bureau. Je kent mijn ka merdienaar Germain, maar ik zal u ten over vloede nog een kaartje van mij voor hem mede- geven." t. Dit zeggend, nam hij uit zijn portefeuille een visitekaartje, waarop hij met potlood enkele woor den schreef, om 't vervolgens aan Berthaut ter hand te stellen, die zich ijlings verwijderde om zich van de hem opgedragen taak te gaan kwij- ten. „In een onbeschrijfelijke gejaagdheid, die hij nochtans voor aller oog moest verbergen, keerde Daniël Savanne naar de villa terug. 'Ook zijn neef Henri had zich stil van de ver schillende groepen afgezonderd en was heel al leen den tuin ingegaan en, gekomen bij het ach terpoortje in dien muur, schoof hij daarvan de beide grendels los. Oyerigens bleek het deurtje niet gesloten te zijn. 'Toen hij weer terugkeerde naar de villa ont moette hij zijn nicht Mathilde en zijn verloofde Aline, en sloot zich bij het tweetal aan. Terwijl zij op en neer liepen zocht Daniël Sa vanne- Philippe de Nayle op en vond hem einde lijk nabij de feesttent. ,Mijn waarde Philippe," sprak hij, „hebt u misschien het lastige werkje al voltooid?" „0;, u bedoelt, niet waai-, dien brief in cijfer schrift vroeg Philippe, die voelde, hoe hem het bloed naar het hoofd steeg. „Ja, juist! Hebt u die raadsels kunnen oplos teen „Er zijn nog wel enkele duistere dingen in gebleven, mijnheer Savanne, maar ik geloof toch wel, dat mijn werk u van dienst zal kunnen zijn. Van avond voor uw vertrek zal ik u het origineel en mijn vertolking, ter hand stellen." „Ik blijf u zeer erkentelijk voor al de moeite die gij u om mijnentwille hebt getroost." NXXI. TM as acht uur geworden. Sedert een uur zat nuen reeds aan tafel in de fraai versierde tent. Het déjeuner was, we wéten het, laat geëindigd en de disehgenooten deden zich meer te goed aan de in de koelvatten verfrischte champagne dan aan de heerlijk toebereide spijzen. Als gewoonlijk maakte de wijn de tongen los en werd er druk gepraat. De heer Mulder vraagt waarom moet worden ge wacht. Het systeem deugt niet, waarop weth. Jb. Visser zegt, dat volgens het door Mulder voorge stelde ook minder goede huurdears het land in han denkunnen krijgen en bovendien het land een hoo ge huur zal moeten opbrengen. De heer Hart meent dat het door Mulder voor gesteld systeem wel kan worden doorgevoerd. Dan hebben we voorloopig 2 jaren om ervaring terzake op te doen. Spreker meent dat de raadsleden met elkaar wel deskundig genoeg zijn om de huur vast te stellen. Tevens kan hij zich wel vereenigen met het voorstel van Smit om in 4 gedeelten te verhu ren en wijst er nog- op, dat in moliggende gemeen ten een dergelijke wijze van verhuren wordt ge volgd. Het idee om zooveel mogelijk huur te halen moet de gemeente laten varen .Daardoor wordt aan leiding gegeven tot verwaorloozing van het land. Hij ondersteunt het voorstel van Mulder. De voorz. zegt, dat hij eenigszins vreemd tegen over deze zaak staat. Bij openbare verhuring is geen schitterende ervaring opgedaan en daarom werd deze wijze van verhuring voorgesteld. Wan neer bij het opdrijven van huur de kans bestaat dat het land in minder goeden staat geraakt is dit zeer bedenkelijk doch spr. weet niet in hoeverre dit juist is. Wanneer evenwel de raad van meening is dat dit de juiste oplossing is dan is er geen be zwaar tegen. De verhuring kan dan geschieden in 4 perceelen zooals door Smit is voorgesteld. Wethouder Visser merkt nog op, dat door den hr. Hart is gezegd, dat het land wordt verwaarloosd door de hooge huur, doch dit zou de meening kun nen wekken dat alle hooge huurders dit doen en spr. zegt dat dit over het algemeen niet zoo is. Hij kan zich overigens met het voorstel van Mulder wel vereenigen. De hr. Hart zegt nog, dat het land voor 2 jaren kan worden verhuurd en bij goed gebruik daarvan zou kunnen worden bepaald dat de huur doorloopt voor denzelfden tijd als het land, dat dan weer wordt verhuurd. De heer Smit wijst er op, dat dit systeem ook voor de groote verhuring wordt doorgevoerd, wor dende, de bepaling zal moeten worden gemaakt, dat de gegadigden ten hoogste 20 snees in huur krijgen. Het voorstel van den hr. Mulder om gegadigden op te roepen als huurders voor het perceel bouw land van P. Brouwer en de verhuring bij loting aan die gegadigden toe te wijzen wordt hierop in stem ming gebracht en met algemeene stemmen aange nomen. De voorz. zegt, dat het besluit tot onderhandsche verhuring aan de goedkeuring van Ged. Staten is onderworpen en de raad dient te bepalen tegen wel ken prijs de verhuring zal geschieden, aan deu hum- der, daartoe bij loting aangewezen. Wethouder Jb. Visser noemt als huurprijs ƒ8.50 per snees. Na eenige bespreking wordt aldus besloten. Voorstel van Burgemeester en Wethouders tot in trekking der algemeene schoolverordening vastge steld 9 Augustus 1893, en vaststelling eener nieuwe onderwij sverordening. De voorz. zegt dat deze nieuwe verordening is ont worpen in verband met de omstandigheid dat de bestaande verordening niet meer aanpast aan de nieuwe onderwijsvoorschriften. Zonder hoofdelijke stemming wordt overeenkom stig het voorstel besloten. De voorz. deelt mede, dat voor de vergadering nog een verzoek is ingekomen, betreffende een per ceel van de gemeente dat Th. de Wit in erfpacht heeft en waarvan de erfpacht eindigt 1 Januari a.s. Spreker vraagt of de raad er mede accoord gaat dit perceel weer voor een gelijken termijn in erfpacht af te staan en of de erfpachtsom we der op 2 gulden per jaar moet worden bepaald. Qe heer Groen zegt dat dit zoo maar moet wor den gelaten. Besloten wordt Burgemeester en Wethouders te machtigen om met Th. de Wit een overeenkomst aan te gaan voor 25 jaren. Tenslotte brengt de voorz. nog in behandeling een ingekomen schrijven van de heeren Hart en Mulder waarin wordt verzocht in bespreking te brengen de gemeente te voorzien van kookgas en het voorstel: Burgemeester en Wethouders op te dragen de noodige stappen in deze te doen. De voorz. geeft het woord aan den heer Hart tot toelichting van dit schrijven. Slechts drie heeren waren er Daniël Savan ne, Henri en Philippe die niet aan de opgewon denheid deelnamen. Toen de muziek een oogenblik zweeg, hoorde men, verzwakt door den afstand, de tonen van een z.g. orkest-orgel. Dianiël en Henri wisselden met elkander een veelzeggenden blik. Robert Vernière, drilk in gesprek, had nog niets van 't orgel gehoord, maar Claude Grivort huiverde er van. Hij vond die orgelmuziek af schuwelijk, omdat ze hem deed denken aan Vero nica Sollier,, zijn slachtoffer, doch verder gin gen zijne gedachten niet. Henri Savanne zat op een hoek,, op een plaatsje, dat hij, in overleg met beide jonge dames die de rangschikking der gasten hadden op zich geno men, voor zich zelf had wéten te bemachtigen, zonder voor zijn keus eenig bepaalde reden te héb ben opgegeven. Finkele oogenblikken nadat hij met zijn oom den veelzeggenden blik had gewisseld, stond Hen ri Savanne onopgemerkt qven op, lichtte een der zijgordijnen van de tent op, waarachter hij ver dween en 't gordijn weder liet vallen. Toen spoedde hij zich weder voort naar 't poortje, waarvan hij een paar uur van te voren reeds de grendels verschoven had. Op dat moment begon het muziekorkest een schitterend stuk vol entrain, wat de algemeene opgewondenheid aan tafel nog deed toenemen. Robert Vernière scheen de vroolijkste te zijn. Niemand bemerkte hoe het gordijn, waarachter Henri Savanne verdwenen was thans van den buitenkant even werd weggeschoven en hoe tus- schen de aldus ontstane opening een bleek gelaat verscheen. Fr werd een doordringende gil geslaakt en de gordijnen vielen weer dicht. Opeens was 't met alle gesprekken gedaan en elk wendde het hoofd om naar de plek, van waar de kreet was doorgedrongen. Mevrouw Vernière, hare plaats verlatend, liep naar de draperieën, die zich vlak tegenover haar echtgenoot bevonden. Ze was er vlak bij, toen Henri'Savanne op dezelfde plaats te voorschijn trad. Hij was zoo bleek als een lijk en scheen te wankelen. „Werd die kreet daar idoor u geslaakt, Henri vroeg Dénise. „Ja? Hoe kwam dat?" '„Ik verzwikte mijn voet, mevrouw, en dat deed mij zulk een geweldige pijn. Ik vraag u wel De heer Hart zegt, dat in den laatsten tijd de gaskwestie weer druk is besproken. Het is bekend, dat bij vorige besprekingen de noodige animo niet bestond, doch thans meent hij dat de tijd gunstig is, terwijl het hem bekend is, dat vroegere tegen standers nu voorstanders zijn geworden. Hij zou het nu nog eens willen probeeren, temeer waar we hier rondom in het gas zitten en aansluiting dus wel zal zijn te verkrijgen. In de allereerste plaats zou weder de meening der burgerij kunnen worden gevraagd. Een en an der kan van Burgemeester en Wethouders uitgaan. De heer Mulder is het volkomen met de nhr. Hart eens. De voorz. zegt dat het voorstel wel zijn sympathie heeft. Hij heeft er nog niet over gesproken doch noemt het een feit dat de gaskwestie weder meer onder de burgerij leeft. Het gaat hier mee even als met electriciteit enz. Zij die het eens gehad hebben kennen het gemak er van. Het voorstel is alleen kookgas. Spreker heeft er al verschillende malen met diverse autoriteiten over gesproken. Burge meester en Wethouders zouden zich in verbinding kunnen stellen met dat bedrijf, waarvan een goede leverantie kan worden verwacht. De heer Groen zegt dat hij er voor is en hoopt dat het hier even goedkoop zal worden aange bracht als op het Zuideinde. Met algemeene stemmen wordt overeenkomstig het voorstel besloten. Hierna sluit de voorz. de vergadering onder dank voor de aangename besprekingen. Land- en Tuinbouw ENKELE WENKEN BETREFFENDE HET ONT SMETTEN VAN KASSEN, BAKKEN ENZ. Gelukkig kan geconstateerd worden, dat men er op het algemeen al wel van doordrongen is, dat het zeer nuttig en noodig is, de kassen en bakken en andere voorwerpen, die bij het kweeken gebruikt zijn geworden na afloop van het seizoen te ontsmet ten. Of die ontsmetting ook wel altijd afdoende is sou echter teveel gezegd zijn, maar de goede wil is in ieder geval aanwezig en dat is reeds veel ge wonnen. Tomatenkassen, die in den winter gedurende ge- ruimen tijd geheel ledig zijn is het ontsmetten ta melijk gemakkelijk, want, daar kan men in geen geval kwaad doen aan de gewassen met het ont smettingsmiddel dat we gebruiken. Veelal zwavelt men zulke kassen uit. Voldoende is dit echter in geen geval, want, met die zwaveldamp (die trou wens nooit naar hoeveelheid berekend wordt) komt men in alle hoeken en gaten van de kas, maar men maakt er niet alles mede onschadelijk. Spinteieren bv. zullen wel niet veel om wat zwaveldamp geven en zoo zal het ook wel zijn met spolren van bacte riën en sommige zwammen. Beter lijkt het ons daarom zoowel te spuiten met een zwamdoodend middel bv. Germisan, Uspulun, vruchtboomcarboli- neum of iets dergelijks, en daarna nog voor de ze kerheid te rooken met een flinke hoeveelheid zwa vel, die toch zeer goedkoop is, bv. 20 gram per kubieke meter. Het eventueele spuitmiddel moet altijd aangewend worden eenige weken voor de kas of bak weer in gebruik genomen zal worden, dit om eventueele schadelijke dampen gelegenheid te geven te ont wijken. Vooral moet men daaraan denken als men carbolineum gebruikt, want, als men dan geen eer ster kwaliteit vruchtboomcarbolineum heeft is het gevaar zelfs zeer groot, ook nog weken na het spuiten. Gewone carbolineum van den timmerman is dus nog te duur, zelfs al krijgt men het voor niets. /Ook' het gebruikte touw in tomatenkassen moet goed onder handen genomen worden. Het beste kan men het in een ontsmettende vloeistof leggen. Ge durende een half uur bv. in een 8 procentige op lossing van boomcarbolineum of een 5 procentige oplossing van creoline (als men nog tijd heeft het weer goed uit te laten luchten). Ook stokken, die men gebruikt heeft bv. bij boonen op het vrije veld. kunnen heel goed in een creoline-oplossing gelegd worden, bv. in een langen houten bak. Dit moet men in geen geval nalaten, als men het zgn. roest in de boonen gehad heeft en men doet het dus ook met de stokken, die bij Chrysanten gestaan hebben die van roest te lijden hadden. Al heeft men niet een ziekte kunnen constateeren, dan moet men nog niet denken, dat het een overbodige behan deling is, want, er is altijd wel wat te vinden, excuus voor de geheel onwillekeurige stoornis." 1 „O, dat is niets! Doet het u nog zeer?" „Ja, dat wel, maar nu ik zelf begrijp, dat er I niets gekneusd of gebroken is, zal de pijn van zelf ook wel overgaan." Dn thans opzettelijk trek- beenend, bereikte hij weder zijn plaats. Niemand kon vermoeden, dat Henri Savanne gelogen had. Daniël Savanne alleen wist, waar aan hij zich te houden had. en mompelde voor zich j heen: 1 j „De moordenaar is ontdekt!" Het diner was geëindigd. Mevrouw Vernière gaf het sein van opstaan en begaf zich naar de zaal, waar een concert zou worden gegeven. Ma- I thilde, Aline, de genoodigde'dames en enkele hee- ren volgden haar. De overigen bleven in de tent, rookend en pratend en voor 't meerendeel luiste rend naar Robert, die heden van een onuitputte lijke welbespraaktheid was. Pnilippe de Nayle, tegen een der palen van de tent aangeleund, verloor'hem niet uit het oog. De rechter was opgestaan om zich te 'gaan voegen bij zijn neef, die juist de tent had verlaten. Zij vonden elkander buiten bij het tentdoek, waar Philippe de Nayle zich in afwachtende houding had opgesteld bij een der palen, die de tent schraagden. „Vraag mij niets," voegde Henri Savanne zijn oom toe met een fluisterende stem „Niets! Later Zoo meteen zult u alles weten." Al sprak Henri ook zacht, Philippe, verbor gen achter het tentdoek, had zijn stem herkend. Hij bleef staan waar Dij stond en boog alleen het hoofd eenigszins ter zijde om beter te kunnen toeluisteren. 1 „Maar, de moordenaar van'Diehard Vernière?" sprak op vragenden toon Daniël Savanne, wiens stem eveneens door Philippe werd herkend. „Die is hier .Ja - ik weet al, wie 't is en u zult het dadelijk insgelijks weten, oom! Maar we moeten niet 'afgaan op£ een enkelen blik. Laten wij wachten op een overtuigender bewijs en zap mogelijk elk openbaar schandaal ver mijden." „Maar als de man ons intusschen ontsnapt?" „Hij ontkomt ons niet daar durf ik een eed op doen. Ik blijf hem surveilleeren."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1929 | | pagina 3