IN. - Di
ISO I 1 DSlÊr 1929
Een gezell
ig avondje
Zaterdagavond 14 Dec. was voor het fanfare
corps „Kunst na Arbeid" te Zuidscharwoude een
avond van feestelijke herdenking ter gelegenheid
van het 35-jarig bestaan.
Het is waarlijk een goede gedachte geweest, dit
feit in besloten kring te gedenken. Een besloten
kring die zich bepaalde tot donateurs en genoo-
digden.
De groote zaal van „De Roode Leeuw" van den
heer Kramer is feestlij k versierd en boven het
tooneel prijkt het schild sterk verlicht „ter
gelegenheid van het 25-jarig bestaan.
Voor het podium is de bestuurstafel geplaatst
waaraan door den eere-voorz. Jhr. A. L. van Speng-
ler, burgemeester vao Zuid- en Noordscharwoude,
eereleden en dames vaon Bestuursleden is plaats
genomen.
De zaal vult zich geheel met de donateurs en
de genoodigden en reeds is eenigen tijd het uur
van aanvang verstreken, als het gordijn opengaat
en de voorz. van het corps, de heer C. Oudendijk,
staande voor zijn leden, de volgende openings
woorden tot de verzamelden spreekt:
Dames en Heeren.
Het is mij een aangename taak u allen op dezen
feestavond, ter gelegenheid van het 35-jarig be
staan van „Kunst na Arbeid", het welkom te kun
nen toeroepen.
De besturen van Zuster-Vereenigingen weten wat
het zeggen wil een vereeniging als de onze 35 jaar
in stand te houden.
Natuurlijk hebben wij ook met tegenspoed te
kampen gehad, maar thans is 't ons gegeven het
35-jarig bestaan te kunnen vieren.
In het bijzonder wil ik het welkom toeroepen
aan onzen eere-voorz. Jhr. A. L. van Spengler,
en de afgevaardigden van de besturen van het
Harmoniegezelschap van Noordscharwoude, 't Fan
farecorps van Heerhugowaard, 't Fanfarecorps van
Noordscharwoude, de Harmonie van Bergen, de
Zangvereeniging van Zuidscharwoude en van de
Chr. muziekvereen. van Broek op Langendijk.
(Bericht van verhindering was ingekomen van het
Symphoniegzelschap van Noordscharwoude en van
de Harmonie van Winkel.
Ook heet ik van harte welkom onze leden, oud
leden en eere-leden.
Jammer genoeg missen wij hier op het oogen-
blik onzen oud-directeur, den heer Hopman
Ter gelegenheid van dit feit mag ik zeker me-
moreeren, datzij die vanaf de oprichting van onze
vereeniging nog in leven zijn, met voldoening op
hun werk mogen terugzien. Want Zuidscharwou
de mag er zijn niet alleen, maar bekleedt in de
muziekwereld een plaats op de bovenste rij.
Onêse oud-directeur, de heer Hopman, heeft hier
toe zeer veel bijgedragen, maar niet in het minst
onze tegenwoordigedir., de heer Pranger, die van
af 1915 de dirigeerstaf zwaait en met succes,
getuige ons mooi vaandel.
Ik weet wel dat een dir. alleen niet alles kan
maar hij veel moet kunnen vragen van zijn mu
zikanten. Maar hij is in staat den man, die,als
hij voor de lessenaar staat, de lakens uitdeelt.
Mijnheer Pranger, wat u gedaan heeft is niet ge
ring. Van harte hoo ik dat het ons gegeven is,
nog jaren door u gedirigeerd te worden; dat u ons
nog vele malen ten strijde moogt voeren en wij
met lauweren mogen terugkeeren
Dank wil ik ook brengen aan de donateurs, die
ons steeds finantieel hebben gesteund.
Het vaandel, de muziektent en de instrumenten
zijn geschenken van haar.
Wat de burgerij voor het fanfare over heeft is
wel ten duidelijkste met de bazar bewezen.
Maar nog veel meer vragen wij van de bur
gers, Echter niet alleen finantieelen maar den ook
zoo noodigen moreelen steeun.
Zoo graag zouden wij zien, dat onze concerten
ook beter werden bezocht. Het werkt zoo ontmoe
digend voor een gering aantal bezoekers te moeten
spelen.
Ik verzoek u, gedenk ons daarin ook.
Het zal de ijver der leden verhoogen en hen tot
werken aansporen.
Dan is „K. na A." nog lang niet aan het einde
onder de eminente leiding van onzen eminenten
dirigent zal men steeds verder gaan.
(Applaus.)
Dan wordt het woord gegeven aan den elre-voor-
zitter, Jhr. A. L. van Spengler.
Mijnheer de voorz.,
„Alvorens een overzicht te geven uit het roemrijk
leven van ons fanfarecorps zoo vangt Z. E. A.
aan wensch ik eerst dank te zeggen voor de
welkomstwoorden door u tot mij gericht.
Toen mij verzocht werd de feestrede uit te spre
ken, heb ik dit met aarzeling aangenomen, omdat
ik niet zeker wist of ik hiertoe in de gelegenheid
zou zijn.
Zelfs hedenmiddag dreigde nog een oogenbilk ge
vaar van verhindering.
Maar ik wilde thans voor uw vereeniging niet
afwezig zijn.
Met deze woorden heeft de feestredenaar zich
zelf ingeleid en spreekt daarna de volgende feest
rede uit:
Dames en Heeren,
Wij zijn hedenavond bij elkaar gekomen om nog
eens uitdrukkelijk uiting te geven aan onze groote
yreugde, dat ons Fanfarecorps „Kunst na Arbeid"
Jubileert. Uw vereeniging hier, moet de vereeniging
nogmaals onomwonden toonen, hoezeer zij door U
gewaardeerd wordt en gij met haar medeleeft.
Lreen wonder immers, gedurende 35 jaren heeft „K.
?a ,A'" alle ingezetenen haar verplicht door te
nrachten en er ook in te slagen, Zuidscharwoude
■nuzikaal genot aan te bieden en te doen genieten.
<>K. na A." kan het weten, maar ik wil het nog
eens op dezen avond onomwonden herhalen: wij
Kunnen uwe vereeniging niet ontberen; weest over
tuigd van onze blijvende groote sympathie; wij
uanken u van ganscher harte voor het gebodene
sinds tal van jaren en verheugen ons hartelijk in
uw 35-jarig verjaarfeest.
In het verleden ligt het heden; daarom, om het
heden te belichten verzoek ik u met mij eenige oo-
genblikken te verpoozen in het roemrijk verleden
HET 35-JARIG BESTAAN VAN HET FANFARE
CORPS „KUNST NA ARBEID" TE ZUIDSCHAR
WOUDE OP FEESTELIJKE WIJZE HERDACHT.
der jubileerende vereeniging.
Het was op 1 November 1894 dat op initiatief der
heeren F. Kaay, Jn. de Boer en Jb. Zomer. „K na
A." werd opgericht, daarbij finantieel gesteund
door de heeren K. de Boer, (overl.), D. Kaay (over
leden) en C. Zomer. Als directeur fungeerde de
heer Pluister, thans reeds vele jaren overleden. Zijn
plaats werd ingenomen door den heer Klok, onder
wijzer, ook overleden. Daarna fungeerde de heer
De Vries 6 jaren als directeur om opgevolgd te
worden door den heer Hopman, die den staf zwaai
de tot 1915. in welk gedenkwaardig jaar de heer
Pranger, onze tegenwoordige dirigent, den zegen
rijken arbeid zijner voorgangers voortzette en door
zijn groot beleid, volharding en toewijding de ver
eeniging steeds op een hooger peil wist te brengen,
en haar schier immer als prijswinnaarster der con
coursen deed terug komen. Niet één, maar vele
woorden van hulde aan den heer Pranger. Uw
naam blijft onafscheidelijk verbonden aan het zoo
glorierijke bestaan der vereeniging „K. na A."
(Applaus.)
Hoe groot het aantal leden bij de oprichting was,
is mij niet bekend, het reglement bepaalde dat „de
beoefening en uitvoering van fanfaremuziek ge
schieden zal door minstens acht leden.' Vermoede
lijk zal men geen groote keuze gehad hebben voor
oefenlokaliteiten, daar uitverkoren werd voor repe
tities de gemeente-toren, hetgeen vooral des win
ters geen bijster aangenaam verblijf geweest moet
zijn. Hard blazen is evenwel beter dan zich te
branden!
Eenige jaren later verliet de vereeniging dat gast
vrije oord om hare oefeningen te houden in het
lokaal van den heer Schoenmaker. Inderdaad een
zeer groote verbetering, te meer waar de bewoners
vader en moeder Schoenmaker hun harten
trouw verpand hadden aan de belangen der veree
niging. Hunne toewijding werd en wordt nog door
„K. na A." op hoogen prijs gesteld, nietwaar?
(Applaus.)
In 1908 werd deelgenomen aan een festival te
Haarlem, om in 1910 een dergelijken wedstrijd te
Alkmaar bij te wonen. Uit beide wedstrijden kwam
men te voorschijn met een zilveren medaille.
Helaas zijn niet alle lotgevallen der vereeniging
geboekstaafd, althans de eerste jaren niet.
De eerste notulen eener vergadering dateeren van
23 November 1911 en beslaan 7'/s regel schrift. In
deze bijeenkomst werd P. de Geus Jz1., uw huidige
ijverige secretaris, als lid aangenomen.
In dit jaar werd voor het eerst deelgenomen aan
een concours en wel te Noordscharwoude, in de
3e afdeeling. Veroverd werd een 2e prijs, een zilv.
medaille.
Het jaar daarop 1912 wist „K. na A." bij
het nationaal concours te Nieuwendam reeds een
lsten prijs, een zilveren lauwertak te bemachtigen.
In den loop van dat jaar werd besloten, dat,
wanneer iemand gedurende de uitvoering „te luid"
zou zijn, hem te laten waarschuwen door een hier
toe aangewezen persoon en indien dit niet helpt,
hem of haar „er uit te sturen."
Evenwel moest de daarvoor aangewezen persoon
zich reeds spoedig bij het bestuur verantwoorden,
omdat hij „geen idee er in bleek gehad te hebben,
eenige jongelui er uit te moeten sturen."
Te Warmond werd in 1913 uitgekomen in de 2e
afdeeling en was het resultaat een 3e prijs, een
bronzen medaille. Meer succes werd behaald in
hetzelfde jaar te Wieringen, waar een 2e prijs
een zilveren medaille werd toegekend.
In dit jaar werd vele malen vergaderd in verband
met het besluit in 1914, ter gelegenheid van het
20-jarig bestaan ter plaatse een nationaal concours
te houden. Dit concours het eerste door „K.
na A." in haar bestaan uitgeschreven slaagde
schitterend. Talrijke medailles werden geschonken
en lieten de ingezetenen trotsch op hun corps
zich finantieel gansch niet onbetuigd.
Door de zangvereeniging „Gemengd Koor" werd
aan de vele mededingende vereenigingen het wel
kom toegezongen.
Niet onvermeld wil ik laten dat bij deze gelegen
heid de „vader" der vereeniging „K. na A." een eere
kruis schonk ter herinnering aan dien dag.
Een uitgeschreven concours in de gemeente Win
kel in 1914, moest door de mobilisatie worden afge
last.
11 Maart 1915 wierp een schaduw op den overi
gens zoo voorspoedigen groei en bloei der vereeni
ging, bijna meerderjarig geworden. Immers, alge
meen werd betreurd het besluit van den heer Hop
man om af te treden als directeur. Een reeks van
jaren had hij zijn uitnemende krachten gegeven om
de vereeniging op een hooger peil te brengen, zulks
onder vaak zeer ongunstige omstandigheden. Als
blijk van waardeering werd hij in deze vergadering
tot beschermheer benoemd.
Dit jaar werd deelgenomen aan een festival te
Oostwoud en werd een zilveren medaille aan de
reeds behaalde prijzen toegevoegd.
In de vacature van directeur werd voorzien door
benoeming van den heer Pranger als zoodanig
Het is inderdaad een extra-felicitatie waard dat in
1915 „K. na A." de hand heeft weten te leggen op
dezen bekwamen dirigent, aan wien het gegeven
mocht worden de vereeniging tot in de hoogste
muzikale regionen op te voeren.
Als bijzonderheid stip ik aan dat in de vergade
ring van 10 Maart 1916 geconstateerd werd dat de
kas „nogal goed voorzien was", waarvoor als re-'
den wordt vermeld „dat het nogal heel wat geld
uitwint wat betreft het schrijven van de muziek
door den directeur." Verder wordt besloten den se
cretaris-penningmeester een gratificatie van ƒ2.50
te geven.
Het volgende jaar worden nogmaals maatregelen
overwogen, te nemen tegen personen, die „rumoer
onder uitvoeringen veroorzaken". Gesproken wordt
over het aanleggen van een „zwarte lijst" van der
gelijke personen.
Het festival te Zwaag werd bezocht en wederom
werd een zilveren medaille huistoe gebracht.
In 1918 wordt de kas niet „rooskleurig" genoemd,
en besloten rentelooze aandeelen te plaatsen van
ƒ2.50 per aandeel. Het aantal bestuursleden
wordt tot 5 uitgebreid (dit was 3).
Deelgenomen wordt aan het concours van den
Westfrieschen Bond te Noordscharwoude en wordt
een 2e prijs zilveren medaille gewonnen.
In 1919 werden grootsche lauweren behaald bij 't
nationaal concours te Ymuiden, nl. een eerste prijs,
(verg. z. med.) een le eereprijs bestaande uit een
zilveren lauwertak, benevens voor het hoogste aan
tal punten de medaille van Prins Hendrik.
Ditzelfde jaar werd het concours van den West
frieschen Bond te Andijk bezocht, alwaar een 2e pr.
zilveren medaille werd ontvangen.
Zijn deze schitterende successen wellicht te dan
ken dat „K. na A." in 1919 25 jaar bestond?
Ter herdenking van dit feest werd in 1920 een
nationaal concours gehouden waarvan de voorbe
reiding en uitvoering te prijzen vielen en een groot
succes werd, daar talrijke vereenigingen deelnamen
en ook toen toonden de ingezetenen mede te le
ven met hunne vereeniging. Vele blijken van sym-
pahtie bereikten het jubileerende corps.
De luister van dit 5e lustrum werd vergroot door
te Hoorn bij het concours van den Westfrieschen B.
beslag te leggen op een len prijs (verg. zl. med.),
waardoor in dit feestjaar bereikt werd, dat voort
aan moest worden uitgekomen in de le afdeeling.
Uit de ledenvergadering waren reeds meermalen
stemmen opgegaan om uit te zien naar een ruimer
repetitielokaal.
1 Februari 1921 werd verhuisd naar de lokaliteit
van Kramer (het ledental bedroeg 30.)
De vele behaalde prijzen noodzaakten dat in 1921
een tweede ring aan het vaandel moest worden
aangebracht. Dit vaandel was de vereeniging m
1918 aangeboden door de burgerij ter vervanging
van het oude, dat indertijd vervaardigd was door
mej. Hopman.
Uitgekomen te Buiksloot voor het eerst in de le
afdeeling werd alsof het vanzelf sprak een
eerste prijs (zilveren lauwertak) en een verg. zil
veren medaille als eereprijs behaald.
Ook te Medemblik werd gezegevierd met een len
prijs (verg. zil, med.) le eereprijs (zilveren lauwer
tak) en hoogste aantal punten.
Dit jaar werd door de vereeniging eindelijk ver
kregen, waaraan reeds zoo lang een noodzakelijke
behoefte bestond, nl. een muziektent, waarvoor de
gelden, pl.m. 1300 door de burgerij werden opge
bracht, daartoe aangespoord door een commissie,
bestaande uit de heeren du Burck, van Minnen en
Wagenaar. 27 Augustus werd zij dankbaar in ge
bruik genomen.
Reeds tal van jaren was de noodzakelijkheid van
een tent door „K. na A." in alle toonaarden bezon
gen. 0.a. werd in 1915 een verzoek aan het ge
meentebestuur gericht om „over te gaan tot het
bouwen van een muziektent". De gemeenteraad
besloot een „stukje grond" beschikbaar te stellen,
opdat door de vereeniging zelf een muziektent zou
kunnen worden gebouwd.
4 Juni 1922 werd in Kolhorn uitgekomen in een
concours van den Westfrieschen Bond, waarvan
wederom het resultaat was een le prijs (verg. zil.
med.) met 1741/2pt., eereprijs (zilveren lauwertak)
met 82 punten (hoogst aantal punten), waarvoor
een extra prijs een zilveren kruis.
Steeds ging het crescendo. Uitkomende in de afd.
uitmuntendheid te Oostwoud werd 9 Juli 1922
onder zeer slechte weersomstandigheden in het
nat. concours beslag gelegd op den eersten prijs
gouden medaille, en bijna begint mijn liedje een
tonig te worden in den eerewedstrijd een le pr.
(zilveren lauwerkrans) benevens hoogste aantal
punten, medaille van H.M. de Koningin.
Ter afwisseling op dezen prijzenregen zij gememo
reerd, dat een lid onvoorzichtig met zijn trom zou
omspringen, daar er herhaaldelijk een vel stuk gaat
Evenwel blijkt, na onderzoek de schuld te liggen aan
de „te dunne vellen".
In 1922 verhuisde men ook van terrein naar den
tuin van den heer S. de Boer.
In 1923 werd deelgenomen aan het concours te
Twisk (afd. uitmuntendheid) en gelauwerd met 'n
lsten prijs (gouden medaille) een len eereprijs
(zilveren lauwerkrans) benevens een zilveren me
daille voor het hoogste aantal punten op 2 dagen
behaald. Een kranige prestatie!
Minder gelukkig was „K. na A." te Koog aan de
Zaan. alwaar gewonnen werd een le prijs (zilveren
lauwerkrans.)
Het 30-jarig bestaan der vereeniging werd in ei
gen kring herdacht. In dit feestjaar werd even
wel niet nagelaten den roem te bevestigen door bij
het concours te Hoogkarspel beslag te leggen op
de hoogste onderscheidingen nl. een eersten prijs,
(zilveren kruis) en den eersten eereprijs (een zil
veren lauwerkrans) met hoogste aantal punten.
In 1925 dreigden donkere wolken het vereenigings
leven te verzwakken, door hét bedanken van drie
bestuursleden. De secretaris, de heer D. Kist, met
een staat van dienst, die moeilijk te verbeteren
viel, achtte den tijd tot heengaan gekomen, ter
wijl de voorzitter, de heer de Ruiter ook meende
zijn plaats door een ander te moeten doen bezet
ten. Oprichter der vereeniging en vele jaren wer
kend lid, tevens voorzitter, had hij 32 jaren onaf
gebroken „K. na A.' gediend.
De penningmeester P. de Ruiter Cz., had zich
eveneens jaren lang verdienstelijk gemaakt. Ge
lukkig heeft deze bestuurswisseling geen nadeelige
gevolgen gehad, immers ditzelfde jaar kampte men
te Westzaan en te Dirkshorn let wel voor het
eerst uitkomende in de eere-afdeeling en ver
wierf op elk dezer concoursen als le prijs een zil
veren lauwerkrans.
Het volgende jaar 1926 werd deelgenomen aan
het nationaal concours te Sloterdijk Triompheerend
kwam men weder tevoorschijn met een eersten pr.
(zilveren lauwerkrans), len eereprijs, eveneens een
zilveren lauwerkrans en een zilveren medaille van
de gemeente Amsterdam voor hét hoogste aantal
punten.
In meerder jaren werd het plan geopperd zich af
te scheiden van den Westfr. Bond. In 1927 deed het
bestuur dit voorstel aan de ledenvergadering, het
geen evenwel met 13 tegen 6 stemmen verworpen
werd.
Eveneens werd er in den loop der jaren bij stil
gestaan, dat de ledenvergaderingen zoo slecht be
zocht werden, niettegenstaande volgens reglement,
onwettig verzuim op de jaarvergadering, beboet
wordt met één gulden. Wellicht is hierin thans
groote verbetering gekomen.
Deelgenomen werd in 1927 aan het concours
te Oosthuizen waar in de eere-afdeeling een eerste
prijs werd behaald..
Ook het nationaal concours te Diemen werd be
zocht. Hetgeen in zeven jaren niet geschied was,
overkwam „K. na A." aldaar. Slechts een 2e prijs
werd behaald.
Vervolgens werd dit jaar alhier het eerste solis
ten- en kwartetten-concours van den Westfr. B.
gehouden.
1928 kenmerkt zich door besprekingen en voor
stellen om het 35-jarig bestaan feestelijk te her
denken. Op 18 October werd dan besloten ten
bate der vereeniging een fancy-fair te organiseeren
Deze werd gehouden dit jaar op 2. 3 en 4 Februari.
Indien ooit, dan heeft „K. na A." zeer zeker toen
kunnen ontwaren hoe nagenoeg alle ingezetenen
meeleven met en trotsch zijn op het fanfarecorps.
Een iegelijk zal zich nog kunnen herinneren de blij
de opening der bazar, de onvolprezen voorbereiding
en uitvoering. De spontane medewerking van zeer
vele inwoners; de onvermoeide voortvarendheid
van het bestuur om het een ieder genoegelijk té
maken en ten slotte niet in het minst, de vreugde
alom dat ook de finantieele uitkomsten schitterend
mochten worden genoemd.
Vermoedelijk zal het bestuur zich evenzeer blij
ven herinneren de 21 gehouden voorbereidende ver
gaderingen, niet het minst de secretaris, die onge
veer 800 brieven uitzond.
Evenwel mag ik van het jaar 1928 nog geen af
scheid nemen, alvorens gememoreerd te hebben,
dat de leden J. Kostelijk en C. Kostelijk genood
zaakt waren, hun instrumenten neer te leggen.
Met C. Kostelijk is het laatste lid heengegaan dat
van de oprichting af, dus bijna 35 jaar. de vereeni
ging steeds trouw bleef, - Als hulde en uit waar
deering werd hij tot eerelid benoemd.
Ik zou in de geschiedenis van het fanfarecorps
niet volledig zijn wanneer door mij nog niet werd
genoemd de heer C. Groot.
Steeds verleende hij op de uitvoeringen van „K.
na A." zijn medewerking en het mag hier nog wel
eens gezegd worden, een ieder prees zijn pres
taties.
(Applaus.)
Langzamerhand ben ik thans genaderd tot het
huidige levensjaar der vereeniging. een feestjaar
dat niet spoedig vergeten zal worden.
Ik heb het meerdere malen geuit: „K. na A." gij
hebt Zuidscharwoude veel genot verschaft, gij hebt
zeer velen aan u verplicht. Nimmer werd tevergeefs
een beroep op uwe medewerking gedaan.
Nog even terugtredende moet gememoreerd wor
den dat in 1928 aan 2 concoursen werd deelgenomen
Te Breezand werd behaald een zilveren lauwerkrans
als le prijs, terwijl de tropheeën van Middelie be
stonden uit een eersten prijs en extra prijs voor
het hoogste aantal punten, tweeden eereprijs, be
nevens een gouden medaille als directeursprijs.
Diemen werd gewroken.
Dit jubeljaar werd opgewekt, in het bezit van
enkele nieuwe instrumenten, naar Ymuiden geto
gen, alwaar de overwinning bevochten werd door
toekenning van een eersten prijs (zilveren lauwer
krans) en een eersten eereprijs (eveneens dank
zij het lid Sijm een krans.) Ook werd te Win
kel een eerste prijs behaald.
Of deze reeks van overwinningen aanleiding zijn
geweest, om, door al te uitbundige vreugde te tem
peren, in het reglement te bepalen, dat „niet langs
den weg het instrument gebruikt mag worden,
gaande of komende van een uitvoering" ik weet
het niet.
Heb ik in den aanvang gezegd: „in het verleden
ligt het heden", het staat bij mij vast dat „K. na
A." ook volkomen blijft beseffen „in het nu wat
komen zal."
Moge dan ons onvolprezen fanfarecorps voortgaan
op dezelfde energieke wijze als in de afgeloopen ja
ren en moge het den knappen dirigent, den heer
Pranger nog vele jaren gegeven zijn, zijn uitnemen
de leiding aan ons corps te verleenen.
(Langdurig applaus.)
De feestredenaar had de aanwezigen met zijn
rede weten te treffen en zeker niet minder de le
den van het jubileerende gezelschap, die daarna
vol enthousiasme de Jubileummarsch speelden.
Men voelde, de leden vertolkten in hun muziek
de dankbare stemming die hen beheerschte.
Zoo vlogden nog twee nummers, die niet min
der boeiden, tonen, die als men het bloemrijk
zou willen zeggen, door den tooverstaf van den
meester aan de koperen instrumenten werden ont
lokt.
Maar de huldiging was nog niet ten einde.
Men kon ook bijna wel verwachten dat de afge
vaardigden van de besturen der uitgenoodigde ge-
zeischappen niet met ledige handen zouden komen.
En zoo duidelijk werd het door de sprekers naar
voren gebracht, dat de vriendschapsbanden, die
reeds lang waren gelegd, nog waren versterkt door
den heer Pranger den dirigent van „Excelsior" van
Noordscharwoude, van de Harmonie van Bergen en
van de Zangvereeniging „Gemegngd Koor" van
Zuidscharwoude.
Alles en allen getuigden van hun liefde voor de
muziek en het was de voorz. van de vereeniging van
Bergen, die zoo duidleijk het niet te missen deel
van ons leven naar voren bracht, met de woorden:
„U mannen van Zuidscharwoude wensch ik toe, dat
ge nog veel muziek in uw leven zult houden. Houdt
de muziek hoog tot in uw laatste dagen."
Door de reeds genoemde vereenigingen werden
bij monde van hun voorzitters schitterend opge
maakte bloemenmanden overhandigd, terwijl deze
in de pauze werden gevolgd door niet minder heer
lijk geurende kinderen van Flora van de fanfare
corpsen „Genot door Kunst" van Noordscharwoude
en „H.U.G.O." van Heerhugowaard.
De voorz. van „K. na A." dankte allen voor deze
schitterende blijken van sympathie.
Er moest een goed gevuld programma afgewerkt
worden en zij die hun medewerking verleenden,
hebben hun beste beentje voorgezet om dit „gezel
lig avondje" tot een „avond van waar genot" te
maken.
Het waren mej. A. Pluister, de heer P. Kist en
de in de een-acter optredende heeren Sijm, Koe
man, Dobber, Kist en Kout.
Ernst en luim wisselden elkander af en er is har
telijk genoten.
Geen wonder dan ook dat het sluitingswoord
van den voorz. getuigde van zijn groote waardee
ring ten opzichte van het door alle medewerkenden
gebodene, en aan allen daarvoor namens „K. na A."
hartelijk dank bracht.
Ten slotte noodigde de eere-voorz. de ouderen
uit nog eenigen tijd gezellig bijeen te blijven om
daarmede deze zoo waardige herdenking van het
35-jarig bestaan van „K. na A." te besluiten.
Wij onderschrijven het: het was een waardige
herdenking een feestavond, die niet licht zal
worden vergeten. Vanaf deze plaats aan „K. na
A." nog onze felicitatie.
Rechtzaken
VOOR D|BN KANTONRECjHTERr
Zitting van Vrijdag 13 December.
Verslaggevers oogenlust.
Altijd alles maar links laten liggen.
Op de openbare zitting, heden waargenomen
door mr. de Groot, als plaatsvervangend kanton
rechter, presenteerde zich als eerste verdachte de
39-jarige heer Adr. St. handelsreiziger te Alk
maar, die getooid met bontkraag en slobkou
sen een zeer presentabele vertooning maakte.
Deze heea- was bij verstek veroordeeld tot f 7
boete of 7 dagen, omdat hij op 7 October te Eig-
mond Binnen en toen ter gelegenheid van de
kermis er nogal veel volk op de been was, dat
zich had verzameld bij een hoeplatentje, bij het
tegenkomen van een auto, met het door hem be
stuurde vierwielig motorrijtuig niet naar rechts
doch naar links was uitgeweken, welke onjuiste
manoeuvre natuurlijk niet in''het belang was van
de verkeersveiligheid. Die opposant trachtte heden
aannemelijk te maken, dat hij, om' de verzameling
hoepla-liefhebbers niet te storen, deze onjuiste
zwenking had gemaakt, doch daar absoluut geen
noodtoestand had bestaan om de afwijking van
de voorschriften te rechtvaardigen, oiithaalden
zoowel ambtenaar als kantonrechter hem als om
strijd op lessen in de verkeersregelen, waarbij
