Restanten
Hike Breijer's
Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier
ZATERDAG
FEBRUARI 1930
39e Jaargang
Firma R. J. HOUWING
MIENT I
IEL 644
ALKMAAR
Buitenlandse!! Overzicht
Binnenland
Speciaal Corsetten - Magazijn
TELEFOON INTERCOMMUNAAL NO. 58.
NIEUWE
IASGEDIJK1R COURANT
DEZE COURANT VERSCHIJNT ,V T i «.W 1 -JBL 1 JU.
DEZE COURANT VERSCHIJNT
DINSWAG DONDERDAG
en ZATERDAG.
Abonnmentsprijs:
per 3 maanden 1.15.
llitian: finna LI. KIlZtB. - BtJacleur I. B. KIZIB. - Bwl tortówie.
ADVERTENTIEN
Van 15 regels 75 cent;
elke regel meer 15 cent.
GROOTE LETTERS
NAAR PLAATSRUIMTE.
De storm sprak eens: „Ik ken de wereld, ik
pluk ze." Daar sprak de sneeuw: „Ik
ken haar nader, ik druk ze." De zon
lachte: „Ik ken haar beter, ik breng het
geluk ze."
CARMEN SYLVA.
Wanneer zien we den mensch in zijn ware gedaan
te? Als hij door het onheil neergeworpen is, als hit
verdriet heeft? Of als hij gelukkig is? We weten het
zelf wel. We voelen ons immers pas „mensch" als
we gelukkig zijn. Wanneer we verdrietig en down
zijn lijkt het leven ons zonder zin en zonder be-
teekenis. Alleen het geluk geeft zin aan ons leven
het geluk is de zin van ons leven.
En toch willen we soms niet gelukkig zijn. Er
zijn te veel zorgen, te veel verdrietelijkheden. Zor
gen en verdrietelijkheden, ook van anderen. Er is
ziekte, er is dood. We zien lijden, we lijden zelf
De moed tot gelukkig zijn ontzinkt ons. We kun
nen niet gelukkig zijn, we willen het niet eens.
Maar er is toch een troost, een groote troost. We
kunnen ons voelen als de zieke, aan wien door den
dokter beterschap beloofd is. Nu is hij ziek hij
heeft pijn en voelt zich ellendig; te ellendig'dan
dat er een mogelijkheid tot geluk zou bestaan. Het
leven is hem op dat oogenblik een kwelling, het
leven is zonder zin.
Maar de dokter zegt: „hij wordt Jieter." Er is
hoop, er is uitkomst. En dat,geeft hem kracht te
dragen, te verdragen. Eens zal hij beter zijn In
zekeren zin zijn wij allen zieken. Er is een heele-
boel niet in orde bij ons. De wereld is ziek want
de wereld is niet gelukkig. En de enkeling in die we
reld is ook ziek, want hij kan in die wereld niet on
verdeeld gelukkig zijn.
Maar er is beterschap beloofd. De mensch is
tot geluk geschapen en zooals ons lichaam eens
tot stof zal wederkeeren, zoo zal onze geest eens
aan het geluk teruggegeven worden. Hoe? Ja
als we dat wisten. Een mensch kan zulke dingen
alleen maar voelen, met woorden vaag benaderen
Maar als we gelukkig zijn, weten we, voelen we
dat we dichter bij het doel zijn. Het geluk is ons'
beloofd. Laten we dat in de donkere oogenblikken
van ons leven niet vergeten. En hoe sterker we in
het geluk gelooven, hoe eerder het komen zal. De
kunst om gelukkig te zijn" Voor kunst is aanleg
noodig. Iemand zonder tekenaanleg heeft niets aan
een boekje. „De kunst om schilder te worden." Er
wordt in de eerste plaats aanleg verondersteld
Maar op de kunst om gelukkig te zijn kunnen'we
ons allen toeleggen. We zijn bestemd om gelukkig
te worden geen sterveling op aarde die voor deze
kunst geen „aanleg" heeft.
u Dr. JOS DE COCK
(Nadruk verboden.)
Voor de lezers van dit blad geeft onze Psychologi
sche medewerker, dr. Jos de Cock, van Merlenstr.
120, den Haag, gratis zielkundige adviezen o.m. over
de wijze waarop zij hun geest kunnen verfrisschen
en hun Wilskracht en Energie kunnen versterken
De vragen zullen in dit blad geregeld worden be
Mochten de beantwoordingen te uitvoerig worden
dan direct schriftelijk aan de aanvragers.
TE O.
De levenswetten, die mijlen ver staan boven de
menschelijke regels van doen en laten, straffen
zwaar een ieder die zich niet buigt voor haar. Ie
dere schending dezer wetten, wreekt zich met ge
weld en wee hem, die niet begrijpt de stem der
waarschuwing bij het eerste inbreukje op de levens
wet. Houd uw oogen en ooren open, voor die eerste
waarschuwing en zorg er voor, dat gij met hand en
tand de verdediging van Uzelf aangrijpt, wanneer
andere machten U belagen en U dwingen in te
gaan tegen de harmonie der levenswetten. Wij al
len moeten leeren uit het verleden echter nooit
tobben, over wat achter ons ligt, maar in ons hoo-
ren de vermanende stem, die waarschuwde, toen wij
verkeerde wegen bewandelden.
VERZONDEN BRIEVEN.
Clubje te N. S. K. G. te N. S. G. te B.
|Mist te Londen tijdens de opening
der vlootconferentie. E|en goed be
gin is het halve werk. Die agenda
samengesteld. De mogendheden
stellen zich nog op het standpunt van
oorlogsmogelijkheid. Wat te begrijpen
is. MacDonald's boodschap aan
Amerika. Theorie en praktijk.
ieder land naar zijn behoefte.
Waarom Engeland de duikboot wil
afschaffen en waarom (vermoedelijk)
Frankrijk de duikboot wil houden.
Waarin ziet men voor zich het meeste
heil? De toltarieven. Frankrijk
gaat zijn invoerrechten verhoogen.
Protesten uit België, Duitschland en'
Griekenland.
De vorige week is te Londen de lang en veel
besproken vlootconferentie begonnen, tijdens een
dikke echt Londensche mist. Moge die mist niet
het symbool blijken van een vertroebeling der
denkbeelden, waarmede de heeren gedelegeerden
van de vijf voornaamste zeemogendheden in Lon
den voor den dag zullen komen. Mogen de hee
ren integendeel allen heel helder zijn en wat ze
te zeggen hebben insgelijks, want het gaat daar
te Londen, naar we reeds eerder lazen, om groo
te dingen en, als de londensche conferentie op
niets uitloopt, zo uhet er misschien voor langen
tijd met de ontwapening ter zee miserabel uit
zien. Een goed begin is het halve werk, bij een
conferentie al niet minder waarschijnlijk, dan
lyj het opwinden van een streng garen die dik
wijls danig in de war blijkt te zitten. Nu, wat
dat m de war zitten betreft, daar zullen de
heeren misschien wéinig last van hebben. Ze
weten wel zoo ongeveer wat ze willen, maar de
groote moeilijkheid zal ook hier wel zitten in
het feit ,dat de heeren als vertegenwoordigersi
van verschillende landen elk voor zich en namens
hunne regeeringen, dingen willen, die nogal van
elkaar afwijken. Een goed begin, is het halve
werk. Precies en dat begin, daaraan blijkt men
ee nweek na de opening toch te zijn toegekomen.
Tenminste uit Londen werd Maandag gemeld,
dat men vergaderen zou over het ontwerp-agenda
van de vergadering. Men kan daar in Londen na
tuurlijk maar niet ,,in het wilde weg" gaan pra
ten, de lijnen, waarlangs men zich gaat bewegen
moeten nauwkeurig worden aangegeven. Er zal
eenige moeilijkheid geweest zijn. Om maar iets
le noemen: de Engelschen wilden de vlootconfe
rentie van heden doen aansluiten bij die welke
jaren gëleden te Washington werd gehouden en
wilden dus beginnen met de slagschepen, terwijl
andere mogendheden liever met de kruisers zou
den aanvangen. Lntusschen, dat zijn wellicht din
gen van ondergeschikt belang. Daarin stemden
de vertegenwoordigers der verschillende landen
met elkaar overeen, dat ze zich alleen nog min
of meer op het standpunt van den oorlog plaat
sen, dat ze dus deden en redeneerden alsof er
niet zoo iets als een Kellogg-Pact tot uitbanning
van den oorlog. Wat toch ook weer te verklaren
is, want als werkelijk mét het Kellogg-Pact de
öorlog voor goed uit was, dan behoefden er ei
genlijk zou men zeggen geen vloot, geen bewa
pening- en beperking van bewapening meer te zijn.
De mogelijkheid van een oorlog blijft dus de basis
waarop men vooralsnog blijft voortredeneeren.
De conferentie heeft plaats onder presidium van
MacDonald. In een „boodschap voor het Ameri-
kaansche volk" erkent hij o.m. dat er talrijke
moeilijkheden bestaan, al heeft hij voor zich de
zekerheid dat het tot een accoord zal komen.
Hij wees er op, dat eenige landen zullen blijken
met elkaar te kunnen samengaan, "terwijl eenige
verminderingen voorstellen, die anderen niet ge-
legen komen. Het probleem is er een van aanpas
sing. Naar MacDonald zei, moet getracht worden
een eind aan "den bewapeningswedijver te maken
en de vlootprogramma's terug te brengen tot
het laagst mogelijke gemeenschappelijke peil. En,
heeft hij er nog aan toegevoegd, dan kan over
vijf of- zes jaar weer tot vermindering worden,
overgegaan en zoo zouden dan eindelijk ontwa
pening en een verzekerde vrede bereikt kunnen
worden. Deze theorie zal wel goed zijn. Dfe con
ferentie zal moeten leeiten in hoeverre de prak
tijk met deze theorie klopt. Ook op deze confe
rentie zal het wel niet aan incidenten ontbreken.
De meening moet reeds geuit zijn, dat Amerika
en Engeland vooral het met elkaar nog niet
zoo bijzonder eens zouden zijn.
Als de heeren ter conferentie elkaar al geen
„vriendelijkheden' 'zeggen, dan zorgen sommige
persorganen daar nog wel voor. Zpo wist de
„Daily Telegraph" de aandacht te vestigen op de
tusschen Engeland en Frankrijk bestaande te
genstellingen:: achteraf is intusschen gebleken,
dat er van eenige spanning tusschen Frankrijk
en Engeland geen sprake is, ook niet als gevolg
vanwat de „Daily Telegraph" al voor onvriende
lijkheden gezegd mag hebben. Elk gedelegeerde,
komt uit den aard der zaak op voor de naar zijn
meening bestaande behoeften er van. Tardieu
bijvoorbeeld heeft gewezen op de behoeften va,n
zijn land als tweede koloniale mogendheid der
wereld met ver uiteenliggende gewesten met een
lange kustlijn, die beschermd moet worden. Ein
dan heeft Frankrijk, dat spreekt, ook behoef
ten in verband met zijn overzeeschen handel en
j de noodzakelijkheid van het troepentransport.
I Tardieu stelde in het licht, dat die door het ge-
I noemde geschapen behoefte slechts gewijzigd zou
kunnen worden door nieuwe veiligheidswaarbor
gen, waarvan er dus blijkbaar nog niet genoeg
zijn .En hij gaf uiting aan het Fransche stand
punt, volgens hetwelk alles er van af hangt
of een land in geval van oorlog geheel op eigen
krachten zal zijn aangewezen dan wel of er in
ternationale samenwerking zal zijn 'tegenover een
eventueelen aanvaller. Frankrijk hecht, zooals
bekend is, heel veel aan het duikbootwapen. In
een Fransch militair dagblad werd nog onlangs
met nadruk gewezen op de waarde van de duik
boot. Er wordt o.m. op gewezen, hoe in den groo-
ten oorlog de Engelsche vloot van de duikbooten
der Duitschers te lijden heeft gehad. En dat En-
gelang zooveel van de duikbooten te lijden gehad
neeft ,dat is volgens het hierbedoelde blad da re
den waarom Engeland (dat bijna is verhono-erd
tengevolge van de vernietiging van tallooze sche
pen met levensmiddelen) de afschaffing van "de
duikboot wenscht. Em, misschien, maar dit zeg-t
het blad er niet bij, is dit teven^ de reden, waar-
om Frankrijk als het er op aankomt, de duik
boot zal willen handhaven, 'tls maar de vraa°-,
waat men elk voor zich 't meeste heil in ziet.
De wapenstilstand op het gebied der toltarie
ven laat, zooals bekend, voorloopig nog op zich
wachten. Die mogendheden die zich al lang ge-*
leden verklaard, hebben voor het streven om de
tolmuren te slechten, althans ze voor het vervolg
niet hooger op te trekken, hebben hun goeden
wil nog niet omgezet in daden. Ook bij het vast
stellen van toltarieven wordt (evenals bij het
vaststellen van de bewapeningssterkte) rekening
gehouden met eigen behoefte. Eigenlijk kan dit
vooralsnog wel niet veel anders. 'Frankrijk heeft
zijn landbouw te beschermen en daarom heeft
de wet de Fransche regeering de bevoegdheid ge
geven de invoerrechten op graan, aardappelen
en eenige andere producten bij decreet te verhoo
gen. Daar behoeft dus niet zoo lang over gepraat
te worden. Wat te verwachten was, is reeds ge
schied. Van verschillende zijden is reeds op den
Franschen maatregel gereageerd, o.a. uit België,
met tegenmaatregelen. En ook uit Duitschland
komen berichten, waaruit valt op te maken, dat
de Fransche maatregel daar niet in goede aarde
is gevallen, 't Betreft hier voornamelijk den in
voer van bepaalde soorten wijn en de wijnbouwers
in het Duitsche Moezelgebied hebben bij de re
geering al aangedrongen op repressaille maat
regelen ten opzichte van de Fransche wijnen. Fin
eindelijk ,ook Griekenland blijkt ontstemd, over
de verhooging der Fransche tarieven en "dit land
dreigt (ingeval de wet betreffende de verhooging
der tarieven in werking treedt) met het opzeggen
van het Fransch-Grieksche handelsverdrag, dat
voor Frankrijk van veel belang is, waar Frank
rijk ongeveer viermaal zooveel naar Griekenland
uitvoert als de invoer uit dat land bedraagt. De
wapenstilstand op het gebied der tarieven zal
vermoedelijk wat voorbereiding behoeven!
GEERT VEENHUIZEN f
Uit Sappemeer wordt gemeld:
Gisterochtend te half vijf is alhier na een
langdurige ziekte zacht en kalm ontslapen in den
leeftijd van ruim 72 jaren Geert Veenhuizen;
ridder in de orde van Oranje .Nassau, de tot
ver over de grenzen bekende kweeker van aard-
appelvariëteiten, die als zoodanig onschatbare
diensten heeft 'bewezen, bovenal aan den land
bouw in de Veenkoloniën.
Geert Veenhuizen werd in Nov. 1857 te Stoots-
horn in de gemeente Noordbroek geboren. Na het
verlaten der lagere school kwam hij in dienst!
bij den heer Brouwer, boomkweeker te Noord
broek.'Tien jaren bleef hij daar en vond uitne
mende gelegenheid zich daar practisch te be
kwamen ,doch ook theoretisch onder leiding van
den doopsgezinden predikant Ten Bruggencate,
een liefhebber der botanie. Nadat hij eenigen tijd
werkzaam geweest was in Boskoop, vestigde hij
zich bij zijn huwelijk als bloem- en boomkwee
ker te Sappemeer als opvolger van zijn schoon
vader .Hij wist in korten tijd het bedrijf geheel
te moderniseeren en verwierf zich dra naam als
tuinbouwarchitect.
Zijn lidmaatschap van de landbouwvereeniging
Borger en Tripscompanie en Kleinemeer" bracht
een ommekeer in zijn leven. Toen was het de
ontwikkeling van den aardappelbouw die werd
tot zijn levensdoel. Vooral aan het kweeken van
nieuwe variëteiten, waaraan tot dusverre niet
was gedacht, had hij dra zijn liefde verpand. Do
landbouwvereeniging steunde hem bij zijn ijverige
onderzoekingen door hem een variëteitenproefveld
ter beschikking te stellen. Zpo kon hij in 1890
aan zijn medeleden aardappelen toonen, die door
hem uit zaad waren verkregen. Hij ging ijverig
met zijn arbeid door en wist aldus in den loop
der jaren aardappelen te kweeken, die door ver
betering van kwaliteit en door verhooging van
opbrengst niet. alleen in gèheel Europa, doch
zelfs in Syrië en Indië werden gezocht. Dit
betrof niet alleen de fabrieksaardappelen, aan
vankelijk 'doel, doch evenzeer de consumptie-aard
appelen. Daarop werd hij cultuurchef van het
yentraal Proefveld te Sappemeer van den Veen-
kolonialen Boerenbond, opgericht met steun van
het Rijk en aanvankelijk ook met 'dien van den
groot-mdustrieel J. E|. Scholten. Tevenn kreeg
hij de leiding van een vermeerderingsveld tus
schen Sappemeer en Zuidbroek van den Bond
van Aardappelmeelfabrikanten „Euréka".
De naam van Veenhuizen is onafscheidelijk
aan verschillende bekende soorten verbonden,
waarvan we bijv. noemen Eigenheimer, Bravo,
Boode Star, Kampioen, Ideaal, Present, Mono-
pool Jubileum, enz. Op Verschillende ook buiten-
landsche tentoonstellingen verwierven zijn inzen
dingen eerste prijzen. De Regeering erkende zijn
verdiensten door hem te benoemen tot ridder
in de Orde van Oranje Nassau,- een onderschei
ding, die zoo ooit, door hem was verdiend. Het
Centraal Proefveld, waaraan hij tot zijn dood
bleef verhonden, werd jaarlijks van heinde en
verre bezocht. O.p zijn zeventigsten jaardag is hij
als bijna geen gehuldigd door vooraanstaande
mannen op landbouwgebied, ook uit den vreemde.
Met Geert Veenhuizen is een verdienstelijk
Nederlander heengegaan, die ondanks bewieroo-
ki'fe (eenvoudig bleef en bescheiden. De teleur
stellingen des levens bleven hem niet gespaard,
doch niets was in staat om zijn heerlijt optimis
me te verstoren. Mee van zijn laatste woorden
waren: „In mijn leven is meer licht geweest, dan
schaduw." i
De begrafenis zal zeer waarschijnlijk Maan
dagmiddag plaats hebben.
Mient 17
(PALTHE 20 pCt. korting).
BuëtenEand
SNEEUW EN VOIR,ST.
Blijkens telegrammen van het W.B. is in ver
schillende deelen van Duitschland een einde ge
komen aan dezen zomerschen winter. In geheel
Saksen sneeuwt het geducht bij stevigen vorst.
Ook uit het Schwarzwald werden sneeuwval en
vorst gemeld, zoodat allerwege de mogelijkheid
voor wintersport is aangekomen.
Washington en omgeving zijn geteisterd
door een sneeuwstorm zooals men sinds jaren
niet heeft bijgewoond. Die sneeuwlaag bereikte een
dikte van 30 tot 50 cM.
