lir de kor om
De Verloren Zoon
Leer vergeten en vergeven
Lach en vergeet
Tact
Er zijn duizenden moordenaars, die voedsel ge
geven hebben aan den een of anderen nijd, tot de
wonde, die zij toebrachten aan hun zelfachting, zoo
diep in hun ziel had geknaagd dat zij een wrok
begon te worden. De wrok werd toorn, de toorn
groeide tot haat, de haat tot den wensch te doo-
den en het verlangen te dooden heeft zich geuit in
moord. Inhechtenisneming, schande, en doodstraf j
of levenslange gevangenisstraf waren daarvan het
gevolg. En deze geheel tragische vernietiging van
den mensch had kunnen worden vorokomen door 1
de goddelijke gave van het vergeten. i
Denk aan de millioenen levens,, die misdadig,
hard en zonder schoonheid voorbijgaan, omdat zij
voedsel gegeven hebben aan verbittering, haat en
ij del berouw, en zoodoende de ware bronnen van
hun bestaan hebben vergiftigd, al hun betere ei
genschappen hebben gesmoord en hun helder vi
sioen zich hebben laten versluieren. De oorzaak
van mislukking, ziekte eri ongeluk in myriaden ge-
vaolln is niets anders dan het onvermogen tot ver
geten, tot weder in orde brengen en tot het leven
in het heden, liever dan in het verleden.
De geschiktheid tot groei en verbetering wordt
eveneens hoogelijk beinvioed door het vermogen te
kunnen vergeten.
Wanneer wij onze levens van dag tot dag zouden
willen verbeteren, dan zouden we moeten leeren
het verleden te vergeten, behalve als in een zuivere 1
mijlpaal in het ontwakend bewustzijn, als een, leer
jaar in onze school der ondervinding. Wij moeten
alle enargie die in ons is, aanwenden tot het i
stichten van nieuwe tempels „verhevener dan de j
laatste", geestelijke gebouwen, huizen niet door
handen gemaakt, binnen welke onze uiterste kracht j
inspanning haar belooning zal vinden in vreugde j
en trots.
„Ik weet zeer goed dat het gemakkelijker is tot
vergeten aan te sporen, dan er altijd naar te le-
ven. Waaraan wij behoefte hebben, is aan een 1
techniek van vergeten. Ten einde u bij uw pogen te 1
helpen, mag ik u misschien den volgenden nutti-
gen en practischen wenk aan de hand doen.
Ten allereerste vervul uw geest met schoone, op- I
bouwende en nuttig denkbeelden en indrukken. Dit
doende, snijdt gij den weg af aan de negatieve, ver-
nietigende en leelijke herinneringen. Dit kan uw 1
geestelijke herder bedoelen, wanneer hij u ver-
maant, kwaad met goed te vergelden. Hoe meer uw
geest zich bezig houdt met waardige denkbeelden j
des te minder ruimte zal hij bevatten voor negatie- j
ve en ij dele gedachten.
Verdiep u zoodanig in uw tegenwoordige schep
pende pogingen en droomen van toekomstige vol
making, dat gij geen tijd, zelfs geen enkel kostbaar
oogenblik verspillen kunt in spijt, kwelling en neer- j
slachtigheid over het verleden. Lach om die duive-
lengestalten van deze omlaagtrekkende gedachten
deze martelende, schimachtige spookgedaanten, die
vanuit de gehimzinnige schaduwen van lang ver- 1
vlogen ervaringen op u liggen te loeren. Tart ze
hun ergste te doen. Zij kunnen u niet schaden, ten
zij gij het hen u laat doen. Ontzeg hun het recht
daar te zijn, en zij houden op te bestaan.
Een andere vorm van doodelijk onthouden is het
opzouten van nadeelen, vernederingen en beleedi-
gingen, u berokkend door anderen .gezamenlijk met
vijandschap nijd en kwaden wil. Er is wrijving van
gedachten ontstaan tusschen u en een ander, be
geeft u dan tot hem, en houd een vrije ongedwon- j
gen bespreking van de zaak. In vele gevallen zal
een verstandig, geduldig "en vriendschappelijk van
hart tot hart gaand gesprek een vijand verande
ren in een vriend, een tegenstander in een mak
ker. Geschiedt dit niet, houd u dan verzekerd, dat
gij te doen hebt gehad met een onwaardige, en
schrap hem volkomen uit uw bewustzijn. Zijn er
minderwaardige dingen van u gezegd, vergeet ze
dan, lach er om. Er zijn er meer van wie kwaad
gesproken wordt, en die het overleefd hebben. An
deren hebben zich gesteld gezien tegenover valsch-
heid, vijandschap, vervolging ,en zijn het te boven
gekomen. Dergelijke gebeurlijkheden kunnen u niet
treffen, dan wanneer gij hun vergunt zich te nes
telen in uw bewustzijn en uw innerlijke rust te ver
storen. Vergeet ze. Het leven is te kort om noode-
loos te treuren. Gij hebt behoefte aan al uw ener
gie voor de scheppende en opbouwende handelin
gen, die u uit alle richtingen lonken.
Echtgenoote tot eigenaar van vernielde miniatuur
autotje: ,„0, Henk, is het niet vreeselijk?"
Echtgenoot: „Ik gevoel me net als een kapitein,
die zijn schip verloren heeft."
(Passing Show.) j
Naar het Duitse h.
In den namiddag bracht zij dezen brief zelf op de
post, vergezeld door haar dochter, zonder wie zij
zelden het huis verliet. Geen van beiden sprak een
woord over hun heimelijken gast en toch dachten
beiden aan denzelfden. Zoo ook des vanods, toen
zijn stilzwijgend aan hun spinnewielen bij elkaar
zaten. Alleen heel laat, toen Diana kwam vertellen
dat de koorts toenam dat de zieke den slaap
niet vatten kon en voortdurend verward sprak,
meermalen om zijn moeder riep en wenschte op te
staan om zijn paard te zadelen en naar huis te
rijden toen beraadslaagden zij of zij verantwoord
waren als zij geen wondarts in het geheim betrok
ken of zich op de ervaring en wetenschap van den
ouden Valentijn te verlaten, die veertig jaar gele
den bij een plattelandsheelmeester geweest was,
voordat de heer Amthor hem in zijn dienst nam.
Mevrouw Helena ging tenslotte zelf naar boven en
bekeek de wond. Daar was niets beangstigends aan
te zien. Ook verzekerde de trouwe verpleger, het
spreken van wartaal, dat Diana zoo verschrikt had,
sproot voort uit de volbloedigheid van den jongen
man en hij stond er voor in, dat binnen vier en
twintig uur alle gevaar geweken zou zijn. Mevrouw
Helena wist, dat de oude man zijn weinige woorden
placht af te wegen, voor hij zijn mond nog half
open deed om ze uit te spreken. Zij stond even
aan het bed van den koortslijder, die haar niet
herkende, slechts eenmaal half, toen hij toevallig
een va nhaar handen greep, haar moeder noemde
en met een plotseling vervroolijkt gezicht, vertrou
welijk met haar begon te praten. Zij moest niet ge-
looven, dat hij zijn hart verloren had aan de doch
ter van den heer Aiifdembühel; zij wist toch, dat
hij nooit zou trouwen, als hij niet iemand vond, die
haar aanstond. En dan weer in het Fransch een
heftige scheldpartij met die meid uit de herberg.
Zij moest hem van het lijf blijven. Zij gooide hem
den wijn over zijn buis, den ring aan zijn vinger
kon zij hem toch niet afnemen en wat zijn koorts-
Tact is een ondefinieerbaar iets. Woordenboeken
en encyclopedieën zullen u vertellen dat „het ge
voel voor hetgeen passend is" beteekent. Maar dat
is slecht omschreven. Tact is niet altijd een gevoel,
het is dikwijls een weten, nog vaker een instinctief
onderbewust complex. Het is handelen of niet-han-
delen, net naar het uitkomt. In twee gevallen, die
onder precies dezelfde omstandigheden voorkomen
kan het wel tactisch in het eerste geval zijn, wat
in het tweede niet tactisch is.
Tact is een vak, dat men op geen school goed
kan leeren. Men leert omgansgvormen, maar tact
is niet te leeren. Men heeft het of men heeft het
niet. Het is een onbegrijpelijk iets, dat men moet
hebben wil het leven goed gaan. Zonder tact komt
men er niet. Tact vereischt een vluggen geest en
en een scherp opmerkingsvermogen. Langzame men
schen, die wakende slapen, hebben geen tact, kun
nen het ook niet verkrijgen. De tactischen zijn zij,
die vooraanstaan in het leven, die de hoogste spor
ten bereiken kunnen op den maatschappelijken
ladder.
Jonge menschen zijn meestal ontactisch. Tact
verkrijgt men of liever openbaart of ontplooit zich,
in den omgang met anderen, in het volle leven.
Ook hier geldt dat dichterwoord: „Het leven alleen
is de school van het leven." Toch zjjn er nog on
der de ouderen, ontactischen. Omdat hun gevoel
voor tact totaal niet bestond.
Zooals overal is ook hier een kringloop: alleen wie
tact heeft, kan zich met succes in gezelschap bege
ven en alleen door zich in gezelschap te begeven
kan de tact naar voren komen. Contact is noodig
om tact te krijgen, terwijl alleen tact contact geeft
en behoudt.
Ook in zaken is tact een eerste eisch, zoowel voor
hem die zich in de lagere regionen bevindt, als voor
hem, die de zaak leidt en bestuurt.
Tact doet denken aan het Duitsche woord Takt,
dat regelmaat of rythme beteekent. Die regelmaat
dat rythme komt er in het leven, wanneer met tact
gesmeerd wordt. Want tact is de olie die zich be
vinden moet tusschen twee menschen of twee groe
pen, die met elkaar in aanraking komen. Zonder
tact gaat alles stroef, met tact loopt alles goed, als
„gesmeerd."
Kort en bondig
VOOR EN UIT DE ZAKENWERELD.
In een stad in Engeland werd den ijzerhandela
ren gevraagd een arbeidsbesparende machine voor
huisgebruik te verkoopen. „Die kunnen we niet ver
koopen" zeiden zjj, „er is hier geen vraag voor."
De maatschappij zond er twee bekwame reizigers
heen. In één maand verkocht ze 68 stuks. De machi
ne kon niet verkocht worden, maar ze werd ver
kocht
Men vraagt zich xaak af: Waar krijgen alle men
schen, die boven hun stand leven, het geld van
daan.
Sommige menschen hebben het zoo druk de din
gen te beginnen, dat ze geen tijd hebben om iets
af te maken.
Een onmiddellijke verkoop is een tijdelijk voor
deel, maar een tevreden klant is een blijvend actief
Leiders zijn lezers.
Levenswijsheid
Er is een groot en verheven boek, geopend voor
ieders oog, het is dat van de natuur. Elkeen kan
er iets schoons in vinden omdat het tot alle men
schen spreekt in een taal, verstaanbaar voor elk
gemoed.
Geduld en moed, dat is 't geheim der kracht,
Die 's levens moeilijk werk volbracht
Wie lijden kan en strijden op zijn tijd,
Is tot overwinnaar steeds gewijd.
Nauwkeurig op te merken is lastig. Het is veel
gemakkelijker te zeggen dat een ding zwart is, dan
de bijzondere tinten van bruin, blauw of groen wel
ke het inderdaad heeft, na te gaan. Het is veel ge
makkelijker om tot het besluit te komen, dat uw
Moeder (tot hevig transpireerende oom)„Je
moet werkelijk wat minder eten George, want je
zult nog maken dat de kinderen kromme beenen
krijgen."
(Humorist.)
fantasieën hem nog meer deden zeggen. Uit dat
alles hoorde mevrouw Helena, die de menschen wel
kende, met stille ontroering het bewijs van een goe
den, onbedorven ziel, haar moederlijk gevóél voor
den vreemdeling, dien de hemel haar zoo wonder
lijk op haar weg gevoerd had, werd van uur tot
uur versterkt en bijna nam zij het zichzelve kwa
lijk, dat de jonge man een plaatts in haar hart
had gekregen, dat vroeger alleen vervuld was met
verdriet om den verloren zoon.
Deze nacht was nog onrustig, zoo ook de volgen
de dag. Maar juist, zooals Valentijn vooruit gezegd
had, trad in den derden nacht een weldadige rust
in en toen den morgen daarop volgens mevrouw
Helena haar gast een bezoek bracht, zag hij haar
met heldere oogen aan en om haar te begroeten
bewoog hij zijn gewonde arm, die, hoewel hij hem
nog niet goed kon gebruiken, toch flink genas. Me
vrouw knikte hem vriendelijk toe en zeide dat hij
geen dwaasheden moest begaan en zich niet te
vroeg voor genezen moest beschouwen. De jonge
man, ofschoon hij weer vol frisschen levensmoed
was, beloofde, als een onmondig kind, alles ersntig
Maar des avonds, toen moeder en dochter bij kaars
licht zaten en Lize aan het spinet een dansmelodie
instudeerde, die toen juist uit Italië gekomen was,
werd er zachtjes op de deur geklopt en op het
verschrikte „binnen" van de vrouwen, die anders
zoo'n laat bezoek niet gewoon waren, trad hun jon
ge gast, de kamer binnen, geleund op den arm van
Valentijn, die met een schouderophalen te verstaan
gaf, dat hij den ongehoorzame niet langer had kun
nen vasthouden en als het kwade gevolgen mocht
hebben, dan waschte hij zijn handen i nonschuld.
Koert echter, wiens anders bleeke wangen met een
blos van vreugde overdekt waren, daar hij zich uit
zijn gevangenschap verlost gevoelde, liet zijn bewa
ker los en boog met vroolijke minzaamheid een
knie voor de strenge vrouw des huizes en smeekte
om genade, daar hij, trots het verbod, opgestaan
was. Hij wilde ook niet meer dan zijn beide red
sters een goeden nacht wenschen en de jonge da
me, die hij sinds dien verschrikkelijken nacht niet
meer gezien had, bedanken voor de moeite, die zij
zich gemaakt had met het maken van pluksel en
buurman tot niets deugt, dan in al de bijzonder
heden te treden, die u zouden dwingen om die
méening te wijzigen.
Waar opvoeding is, is geen onderscheid van klas
sen.
Weigeren iemand te onderrichten, die bëlcwaam
is tot studie, leidt tot verlies.
Onderwijs geven aan iemand, die onbekwaam is
te leeren, leidt tot verlies van woorden.
Wijs is hij die noch menschen, noch woorden ver
spilt.
Tegenover de zwakken doet men beter sterk te
zijn, dan even zwak te worden als hijzelf.
Tact is het verstand van de zenuwen.
Het is een ziekelijke behoefde uit één beginsel al
les te willen afleiden.
Het eenige wat door iemand kan gedaan worden
en het eenige wat Iémand behoeft te doen is
zijn plicht.
Wetenswaardigheden j|
WEET GIJ???
dat het inkomen van de Amerikanen over
het afgeloopen jaar 95.000.000.000 dollars bedragen
heeft!
dat dit plus minus 2000 gulden per persoon
bedraagt, babies en grijsaards inbegrepen?
dat er in 1929 in ons land f762.900.000
meer in- dan uitgevoerd werd?
dat deze bedragen voor 1928 en 1927 resp.
f697.700.000 en f 640.200.000 bedroegen?
dat men zich door deze cijfers niet behoeft
te laten verontrusten aangezien de handelsbalans
niet intentiek is aan de betalinsbalans?
dat een vermeerdering van het invoersaldo
zeer goed kan beteekenen, dat onze vorderingen
op het buitenland uit hoofde van bewezen dien
sten en van rente en aflossingen van leeningen
zijn toegenomen?
dat het er op aankomt evenals bij het
individu wat er ingevoerd wordt? want
dat de vermeerdering in hoofdzaak op re
kening gesteld moet worden van het toenemen van
den import van ijzer, staal en gereedschappen, wat
een zeer verblijdend verschijnsel is.
ONDERHOUD VAN KOPER.
Koper kan gepoetst of geschuurd worden. Ge
poetst worden in het algemeen kleine gladde voor
werpen. Geschuurd worden groote en sterk be
werkte voorwerpen.
POETSKOPER. Dit moet geregeld gepoetst wor
den omdat koper gauw een aanslag krijgt. Als
poetsmiddel wordt gebruikt een vloeibaar of vast
poetsextract. Eenige bekende merken van vloeibaar
poetsextract zijn: brasso, sidol, kaol, enz.
Het vuile voorwerp wordt krachtig met een van
de bovengenoemde soorten ingewreven, vooral in
één richting werken, totdat men denkt dat het
schoon is. Om doeken te sparen wordt dan het
eerste vuil met een krant weggenomen en daarna
wordt het met een doek nagepoetst. Er mogen
geen resten van het poetsextract achterblijven, en
daarom wordt een voorwerp van geel koper nog na
gedaan met fijn krijt, een voorwerp van rood ko
per met roodaarde, zoolang, tot er geen zwart meer
af komt.
Koperen voorwerpen hebben dikwijls in de naad
jes kopergroen. Dat moet verwijderd worden, voor
Captain: „Kruis. We zullen de eerste helft met
de stroom meespelen."
het knippen van zwachtels. Het was niet mogelijk
hem zijn opgewekt en toch hartelijk optreden kwa
lijk te nemen
en zelfs Lize, die door zijn binnenkomen
bijna no gerger geschrokken was als in dien onweers
nacht, vond spoedig haar natuurlijke onbevangen
heid terug en antwoordde hem met schertsende
woorden. Op een wenk van haar moeder haalde zij
een schotel met vruchten en gebak en de gast, die
eenige dagen gevast had, liet zich, nadat hij eerst
toestemming van Valentijn gekregen had, niet lang
nooden om zijn tanden in een der sappige peren te
zetten.
„Edele vrouw" zeide hij, „ik kan u niet zeggen,
hoe goed het mij is aan deze tafel te zitten. Toen
ik het licht in den tuin zag schijnen en mijn voort
vluchtige schreden daar naar toe richtte, kon ik
niet droomen, dat ik nu hier zoo vroolijk en veilig
zou zitten en mij zoo te goed te doen. U moet weten
dat ik op reis hierheen, hoe zeer mij de ongebon
denheid en het nieuwe aantrok, in de armoedige
herbergen bij den lekkersten schotel en den geu--
rigsten wijn, naar het zindelijk tafellaken verlang
de, waarop onze dienstbode het eenvoudige maal
neerzette. Op mijn reis heb ik op geen enkel bed
gelegen, of ik heb mijn mantel over het linnen uit
gespreid. Nu vind ik alles bij u zooals bij mijn moe
der, maar kostbaarder en dat ik daar tegelijk zoon
en dochter moet zijn, terwijl ik hier slechts tijdelijk
ben, terwijl uw zoon, zooals mijn oude vriend mij
verteld heeft op reis is en u een dochter overgeble
ven is, waarnaar mijn moeder zoo tevergeefs heeft
verlangd.
Bij deze uitspraak sloop de oude dienaar wien de
vermelding van den verloren zoon verlegen maakte
uit de kamer. Lize kwam haar moeder echter te
hulp, door schertsend te zeggen dat men vaak naar
zijn eigen kruis verlangde en als moeder eerlijk
wilde zijn dan zou zij zich ook een ander gezelschap
uitzoeken dan zoo'n dom en onhandig dochtertje,
dat niets dan dwaasheid in haar hoofd had, den
den halven dag verknoeide, het vleesch te bruin
en de soep te mager maakte, en een massa geld
kostte aan kleeren en opschik. Waarop moeder half
lachend opmerkte, dat die afschildering wel gelij-
het voorwerp gepoetst wordt. Daarvoor wordt dan
gebruik gemaakt van terpentina of kunstterpentijn
of gewone terpentijn. Het eerste is wel prettig in
het gebruik. Gebruik voor het uithalen van fi
guurtjes enz. geen scherpe voorwerpen als spelden
enz., maar het beste is een lucifershoutje, waar 'n
puntje aan geslepen is. Dit wordt in de terpentijn
gedompeld, en daarmee wordt dan het kopergroen
verwijderd. Kleine gewerkt koperen voorwerpen,
worden dikwijls niet geschuurd. Ze worden liefst
niet gepoetst, omdat er dan gemakkelijk koper
groen in kan komen. Deze worden dan met een
klein borsteltje of een tandenborstel uitgeborsteld
met terpentina en daarna flink opgewreven met
een zachte doek.
Vuil gewerkte voorwerpen worden eerst geweekt
in zeepsop dan uitgeborsteld en tot slot nagedaan
met terpentina.
SCHUURKOPER. Deze voorwerpen worden al
lereerst vochtig gemaakt in sodawater en daarna
met een stevige lap geschuurd met brusselsch aar
de of zand. Zand is scherper en geeft daarom ge
makkelijker krassen. Is het voorwerp schoon dan
wordt het nagespoeld of gedroogd en met warm
zand ingewreven (Zand kan warm gemaakt worden
in een oude pan.) Vuil koper wordt geschuurd met
azijn en zand. Koper slaat erg gauw aan door azijn
daarom moet er met kleine gedeelten mee gewerkt
worden en steeds goed naspoelen, zoodat er geen
azijn op blijft zitten.
Inplaats van azijn wordt ook wel een doorgesne
den citroen gebruikt die in het zand gedompeld
wordt en daarmee dan geschuurd wordt. Dit moet
ook steeds goed nagespoeld worden omdat ook ci
troen, evenals azijn, koper aantast. Heel vuile voor
werpen worden eerst ook weer geweekt in zeep
sop of sodawater en daarmee geschuurd.
WAT ZULLEN WE IN FEBRUARI ETEN?
Runderrollade gestoofde prei aardappelen
broodschotel met appelen.
Gestoofde kabeljauwstaart aardappelen of
aardappelpurée Rijstrand met gestoofde prui
men.
Vermicellisoep van rundvleesch getrokken Ha-
ché (van het soepvleesch) gestoofde bieten
aardappelen.
Garnalenbroodjes met ravigottesaus ossentong
met eiersaus spercieboontjes aardappelen
flensjes met appelmoes.
Groentensoep (bouillon van ossentong gebruiken)
stokvischschotel
Gebakken bokking roode kool aardappelen
rijst met krenten.
Brusselsch lof met ham en eieren aardappel
purée drie in de pan.
OORVERZORGING.
1. Bewaar de ooren tegen scherpe schokken, sla
er niet tegen, schreeuw er niet in en kus nooit
iemand op de ooren.
2. Boor nooit met een spits voorwerp (pen, brei
naald, griffel) in de ooren, steek er geen vaste
dingen in, ook geen watten, veel minder watten
met Eau de Cologne, Haarlemmerolie, enz.
3. Reinig de oorschelpen en den uitwendigen ge
hoorgang zoover men daarin kan zien, maar zorg,
dat het zeepsop goed uitgewasschen -en het vocht
goed uitgedroogd wordt.
4. Is er iets in het oor gedrongen, peuter er dan
niet veel in maar ga zoo spoedig mogelijk naar een
dokter.
Is er een levend dier ingedrongen, druppel dan
inmiddels warme slaolie in het oor.
5. Geloof toch nooit dat een loopend oor (vloei
en van etter uit een oor) niet nadeelig zelfs voor-
deelig is. Raadpleeg liever zoo gauw mogelijk een
geneesheer.
Voetganger^ (op straat overstekend en recht op
een auto inloopend) „Dus je komt Woensdag naar
me toe, ouwe jongen?"
Vriend op het trottoir: „Afgesproken. Welk zie
kenhuis.?"
(Humorist.)
kend, maar toch wel een beetje te zwart gemaakt
was, en bovendien, ieder moest het nemen zooals de
hemel hem voor zijn zonden bestrafte. Toen zij dit
zeide, werden haar gelaatstrekken weer heel ver
drietig, daar zij er aan dacht, hoe dat maar al te
ernstig aan haar bewaarheid werd. De jongelui
merkten het echter nauwelijks op, maar praatten
in een vroolijken toon door. Het leek hem toe, alsof
zij elkander al jaar en dag kenden en toen Lize
van het spinet opstond, nadat zij drie volksdansen
voor den jongen man gespeeld had, sloeg het van
den toren middernacht, zonder dat een van hen
gedacht had, dat ZÜ meer dan een uur bij elkaar
geweest waren.
De volgende dagen en avonden gebeurde er niet
veel anders. De tijd waarop de huisdeur gesloten
werd en zij, veilig voor ieder bezoek in de woon
kamer bij elkaar zaten en den halven nacht al pra
tende doorbrachten, scheen den jongen lieden en
ook de moeder steeds langer te worden. Het was
allen te moede, alsof het altijd zoo geweest was
en het nooit anders zou kunnen worden en dat zij
een geheim te bewaren en een gevaar af te wenden
hadden gaf hun onschulidg samenzijn ook nog de
bekoring van het verbodene, waaraan ook de stren
ge vrouw zich niet heelemaal kon onttrekken. Zij
was verstandig genoeg om in te zien, dat er nog
een ander gevaar was, nl. dat haar heimelijke gast
door en of anderen buur bespied zou worden en
de leugen, waarmede zij hemb in bescherming ge
nomen had, zou uitkomen. Lize, die tot nu toe zel
den en dan nog maar voor korten tijd met jonge
lui had omgegaan, leefde nu met dezen vreemde
ling reeds elf dagen onder een dak en daar de
moeder hem graag mocht lijden sedert hij alles aan
haar verteld had, was het van de dochter wel te
veel verlangd, dat zij zich voor al zijn goede hoe
danigheden en deugden zou blind houden. Hij ech
ter, hoe vertrouwelijk hij was, scheen zijn hart goed
en zorgvuldig gepantserd te hebben en in die op
gewekte stemming der lg,nge avonden ontglipte
hem geen enkel woord tegen Lize, dat anders dan
broederlijk genoemd kon worden.
Wordt voortgezet.