Uit den Omtrek
- ISfT. 'ANGRAS.
Op Vrijdag 14 Eebr. werd in de openbare school
een ouderavond geUouden, die uitstekend ge
slaagd mag heeten. Deze avond was het resul
taat van een door vele oqders meermalen ge-
uitte wensen naar meer activiteit der oudercom
missie, naar een beter contact met en grooter
belangstelling in den gang van ons openbaar on
derwijs, waaraan door het Hoofd der school, zoo
wel als door het bestuur van Volksonderwijs
met loffelijke volharding was gewekt en had
tevens ten doel de ouders in de gelegenheid te
stelle ntot bezichtiging van de uitbreiding en
verbetering van het schoolgebouw.
Tegen half acht waren met het onderwijzend
personeel en nagenoeg alle belangstellende ou-
ders, ook alle schoolkinderen present en toen de
spreker van dezen avond, de welbekende heer
Klaas de Vries arriveerde, klonk uit de vele
kindermonden eei hartelijk welkomstliedje, dat
bij alle aanwezigen bijval vond. Na een welkomst
woord van den heer Sinjewel richtte de spreker
zich op de hem eigene wijze, waaruit men den
echten paedagoog herkent, met een hartelijk
woord tot de kinderen. Het was een aardig mo
ment op de kindergezichtjes de gespannen aan
dacht waar te nemen als bewijs hoe spr. ook de
kinderen wist te boeien en hoe allen instemden
met een driewerf hoera voor onze school, de
school voor allen.
Hierna werden de kinderen getracteerd op een
kleine versnapering, waarmede allen in opge
wekte stemming huistoe gingen terwijl de ouders
in de gelegenheid werden gesteld de verschil-,
lende schoollokalen te bezichtigen, waarin de vele
verbeteringen getuigden van de zorg van het! ge
meentebestuur om het onderwijs onder zoo gun
stig mogelijke omstaiftighcden te kunnen doen
plaatsvinden. Algemeen wer<f hierbij ook waar-
deering geuit voor ..Volksonderwijs" welks be
stuur bij de autoriteiten verschillende verbete
ringen had bepleit. Vooral het aangebouwde en
vernieuwde lokaal verwierven, ovenals de ruime
gangen met modern sanitair, door haar rustige
en ordelijke inrichting de algemeene voldoening
der ouders. Algemeen was de opinie, dat onze
gemeente trots kan zijn op haar school. Ook
het werk der leerlingen werd met groote voldoe
ning bezichtigd.
Nadat allo aanwezigen hunne plaatsen weer
hadden ingenomen werd de thee geserveerd. Hier
bij dient nog opgemerkt dat door de goede zor
gen van het gemeentebestuur het 4e lokaal ruim
is voorzien van stoelen en tarels, zoodat ook
hierdoor de mogelijkheid is geschapen dergelijke
bijeenkomsten op gezellige wijze te organiseeren.
Hierna werd het woord gegeven aan Hen heer
Klaas de Vries, die als onderwerp had gekozen
,.Het doel en het nut van Ouderavonden".
Spr. begon met een hartelijke gelukwensch aan
de aanwezigen met hét schoone gebouw dat, thans
zoo goed is ingericht voor het openbaar onder
wijs. hopende dat niet alleen hierdoor, doch ook
en vooral door onderlinge samenwerking en goe
de verstandhouding het onderwijs voor on?e kin
deren steeds beter en meer volmaakt mocht wor
den.
,,Niet zoozeer als Yolksonderwijsman of iid
van het hoofdbeftuur zal ik thans tot u spreken,
doch méér als zelf vader, als ouder, kennende de
groote beteekenis en moeilijkheid van de taak,
als opvoeder. Met blijdschap zie ik, aldus spr.,
higr een groot aantal móéders, immers op <le
moc-der rust meestal voor de grootste helft, de
zware taak der opvoeding. Daarom is samen
werking van moeders en onderwijzers vanvzoo
groot belang. Dat dit door vele ouders ook wel
wordt gevoeld, doch in de praktijk van het leven
wel eens op moeilijkheden afstuit, werd door
spr- met enkele treffende voorbeelden aangetoond.
Deze. moeilijkheden spruiten meestal niet voort
uit onwil der ouders tot medewerking. Veelal
zij nmaatschappelijke omstandigheden en onkun
digheid'oorzaak van een niet begrijpen en menig
misverstand zou door een oogenblikje met den
onderwijzer te spreken, opgéhelderd worden. Spr.
las een briefje van een moeder, die slecht was
te spréken over het huiswerk, dat meester had
meegegeven. Toch was dit niet zoo erg bedoeld.
De mensoh is nu eenmaal veel beter dan hij lijkt
de inhoud is altijd beter dan de ruwe schil. Een
treffend voorbeeld hiervan gaf Maxim Gorki in
een verhaal over een mensch, dje inderdaad een
zéér slechte daad had verricht, die éen zijner
médemenschen had vermoord. En dat is toch een
slechte daad en als één straf had verdiend, dan
was het deze man. Die vrouw van den gevangenis
directeur nu. was een hoogstaand mensch, in dier
voege dat zij Tijk was aan liefde, hoogstaande
liefde voor den evenmensch en alle gevangenen
voelden dit en 't verwarmde hun gemoed. De
liefdevolle omgang met deze hoogstaande vrouw
riep edeler en betere gevoelens wakker, ook in de
harten van al deze slechte menschen en zij gevoel
den zich niet zoo wanhopig slecht m^eer. Doch het
ongeluk wilde, dat deze vrouw hen moest verla
ten en bij het afscheid sprak zij met. alle ge
vangenen. Zoo ook met dezen moordenaar, de
allerslechtste mensch, die tranen schreide en op
haar vraag, haar liefdevolle vraag: „B.cn jij nu
werkelijk zoo slecht dat je dit gedaan hebt
bewogen antwoordde: ,,Ik deetjl 't wel, maar ik
ben het niet!"
Hij wilde de daad niet ontkennen doch in zijn
ziel was hij het niet.
Zoo zijn wij menschen beter dan wij schijnen,
in ieder geval, wij streven er naar.
Naar 't hoogste te streven is het pogen van
ieder en meestal blijven wij ver beneden dit stre
ven. Erger is het als wij ons dit niet bewust zijn.
Wij moeten niet anders willen als omhoog. Zon
digen kan, tegen beter willen, doch nooit tegen
beter kunnen. Deze wil om beter te worden te
steunen, is de taak van den opvoeder. Moge het.
ieder voor zich" gelden in deze maatschappij,
in de school is het, de onderwijzer die de eere
plaats vervult als opvoeder, evenals vader en
moeder thuis zullen trachten de eereplaats in
de. harten hunner kinderen in te nemen. Ejn de
liefde die onze kinderen, ons ouders, van nature
schenken, maakt het ons toch zoo makkelijk.
Die liefde komt ons zoo te stade bij de moeilijke
taak der opvoeding die wij ouders als onze hoog
ste plicht moeten beschouwen, n.l. alles te zijn
voor onze kinderen. Laten wij er toch naar stre
ven om nooit het vertrouwen onzer kinderen te
verliezen, zoodat zij met al hun moeilijkheden
tot ons kunnen kqnien opdat wij hen kunnen hel
pen. Laat nooit een kind vergeefs roepen om
vader of moeder, ook niet op lateren leeftijd in
smart- of wee als wij hen soms nog erger van
noode zijn is het een heerlijke voldoening nog
steeds het vertrouwen onzer "kinderen te bezit
ten. Zorg er voor, dit vertrouwen niet reeds bij
het jonge kind te verliezen door ondoordachte
drift, door slaan, of door u zelve nooit geen tijd
te gunnen voor uw kinderen. Ik zal geen moe
der er hard om vallen, moeders hebben vaak
hard te werken om alles in het huishouden orde
lijk én rein te houden en deze taak is niet ge
ring te achten. Ik wil u dan ook volstrekt niet
opwekken tot het slordiger opvatten van" deze
taak, doch ik vraag u vriendelijk, geef u ook'
eens, al is het maar een uurtje per dag, aan uw
kind. Geef u dan geheel, met al uw aandacht,
aanhoor de vragen van uw kind en beantwoord ze
en leef met hen mede. Het is vaak zoo moeilijk
doch doe het en ge zult ervaren welk' een "dank
bare taak 'dit is. Herinner u hoe ge ook kind zijt
geweest.
Jan Ligthart zeide eens: „Weest boef met de
boefjes medc'é waarmede hij wilde zeggen, be
grijpt. uw kinderen en leef met hen mede en dan
pas zult ge uw taak als opvoeder kunnen ver
vullen. Ik ben in dit opzicht niét beter en het is
niet precies te zeggen hoe met kinderen om 'te
gaan. Al hebt ge er twaalf, ge zult er niet een
gelijk vinden, evenmin, als de bladeren van een
boom- Gij moet ze brengen op het pad, dat ge
meent dat voor uw "kind goed is. Doe dat met,
voorzichtigheid en liefde en wek vertrouwen op-
dat het kind met zijn fouten tof u komt en wees
indachtig aan het Bijbelwoord dat zegt: „Hebt
lief en alle goede dingen zullen u worden toege
worpen."
Dit is de groote zegen van onze school, de
liefde voor allen zonder uitzondering. Dat is het
karakter van de school voor allen, de openbare
school. Ter afwisseling gaf spreker hier enkele
voorbeelden uit zijn rijke ervaring als opvoeder
,,Veel kunnen wij, aldus spr., in onze dagelijk-
scne omgang, van kinderen leeren als wij maar
willen. Ein de ouders kunnen de onderwijzers
zoo krachtig steunenin de taak der opvoeding
door hen te helpen hun kinderen te leeren kennen.
Fröbel zegt: „Ieder kind is een fontein van
krachten, die wij niet kennen, doch eerbiedigen
moeten en een plaatsje geven. Wij kunnen dit?
als ouders, door eerbied -te hebben voor school
en kind en onze samenwerking te geven om dit
doel te bereiken. Begrijpt elkander en steunt
elkaar.
Wij weten maar al te goed dat de schoolwetge
ving nog zwakke plekken heeft en hoe de groote
vereeniging „Volksonderwijs" naar verbetering
streeft en hoe dit streven thans allerwegen meer
instemming verwerft, moge blijken uit het feit
dat wij begonnen met 3627, op Vredesdag, 11
November 1929 het 50.000ste lid mochten in-
schrijvéln en thans ruim 520.000 leden tellen.
Waarom? Omdat „Volksonderwijs" streeft naar
een schoon ideaal, naar éénheid: éen school voor
allen! Betreurenswaardig noemde spr. het stre
ven om tweedracht te zaaien, dat in ons land
al zoover is gevorderd, dat op een dorpje in
Friesland in een bizondere school op het bord
stond geschreven: wij mogen geen touwtjesprin
gen met. kinderen van de andere school! en dat
den vorigen winter bij het schaatsenrijden te Kol-
lum een afzonderlijke ijsbaan was afgesloten met
het opschrift: Christelijke ijsbaan!
Dat is toch niet den geest van dezen tijd! Wij
hebben eerbied voor andersdenkenden en trach
ten op te voeden tot Cjhristelijke en maatschap
pelijke deugden in zachtmoedigheid en verdraag
zaamheid, indachtig aan het Bijbelwoord: Zalig
zijn de zaehtmoedigen.
Wij erkennen maar éene scheiding ,n.l. die tus-
schen Deugd en Ondeugd, gelijk die ook zoo
schoon tot uitdrukking is gekomen in de Berg-
rede, Maith. 25 en Jezus, alle volken tegenover
zich ziende, scheidende de rechtvaardigen van de
onrechtvaardigen! Dat is de eenige scheiding
Qhristus. Allen zonder onderscheid op te voeden
tot Christelijke deugden, dat is de taak die de
openbare school verricht als een bindende kracht
van eenheid in ons volk in liefde en verdraag
zaamheid. De hoogste en schoonste plicht die
ons als opvoeders is opgedragen en "die is neer
gelegd in het schoone Bijbelwoord Gal. 5:14.
Hebt uw naasten lief als u zelve.
Dan is het zoo bedroevend als wij overal bizon
dere scholen zien' oprichten, waarbij allerlei mid
delen worden gebruikt om tot het begeerde doel
te komen en waarvan spr. verschillende voorbeel
den noemde.
En hiertegen hebben wij, aldus spr., vele malen
gepleit, tot zelfs bij den Raad van State en wij
hebben het meegemaakt dat men ons poogde te
verslaan met 2 Rom. 12:6. „Alzoo ik listiger
was, heb ik u gewonnen."
Neen, dat is niet de geest der openbare school,
die geest moeten wij houden verre van de kin
deren.
Daarom is hét goed dat de wetgever ons voor
schrijft oudercommissies tevormen. Dat deze niet
altijd aan het doel beantwoorden is zeer zéker
te betreuren. Toch 'kan deze instelling de geest
van eenheid krachtig bevorderen 'en V. O. zal
toezien dat dit Kon. Besluit goed wordt uitge
voerd. i
Spr. weidde hier uitvoerig over uit en* wekte
de aanwezigen op in dit geval niet achterwaarts,
1 doch voorwaarts te zien.
Verschillende wenken in verband met een
vruchtbare werkzaamheid der oudercommissie
werden hierna nog door spr. gegeven onder aan-
1 haling van hetgeen gebeiteld staat op "de graf-
steen van Jan Ligthart; Die kwestie der opvoe-
ding is Liefde, Geduld en Wijsheid; waar de
1 eerste is komen de twee anderen van zélf. Door
deze dingen met elkaar te overdenken en te be
spreken kunt gfe elkaar sterken tot verbetering
van onderwijs en opvoeding uwer kinderen. Met
een krachtige opwekking in deze richting werk
zaam te zijn en te blijven besloot spr. dijn,schoone
rede, die met een groote aandacht was aange
hoord.
Door de heeren Koelemeij en Hoogland werden
in verband met het gesprokene enkele opmer
kingen gemaakt en vragen gesteld welke in het
kort door spr. werden beantwoord, die wegens
gebrek aan tijd in uitzicht stelde, hierop in een
volgende bijeenkomst dieper op in te gaan.
Door den heer Sinjewel werd een welgemeend
woord van dank gebracht aan den spr., waarna,
na eenige bespreking werd overgegaan tot de
verkiezing van een oudercommissie, bestaande uit
'5 personen.
Hiertoe werde nverkozen de dames J. Sinjewel
v. Amerongen en A. VolkersKuiper en de
heeren Jac. de Vries Jz„ O. de Jong Jr. \pn
Cl. Vos.
De heer Sinjewel bracht een woord van dank
aan de afgetreden leden en beval de belangen van
het onderwijs bij de nieuwverkozen commissie aan.
De heer Jac. de Vries sprak het vertrouwen
uit dat ieder lid voor zich zelve 'ongetwijfeld
zijn beste krachten hiervoor beschikbaar zou stel
len. Tevens gaf hij de aanwezige niet-leden van
Volksonderwijs in ernstige overweging zich als
lid aan te sluiten bij deze vereeniging, die reeds!
veel goed werk had verricht en nog kon verrich
ten in het belang der openbare school.
Nadat bij rondvraag nog de wenschelijkheid
naar voren was gébracht, dat de volgende rede,
di ein April door den heer K:- de Vries zal worden
gehouden, zal uitgaan van Volksonderwijs, op
dat meerderen, ook niet-ouders van schoolgaande
kinderen hiervan zouden kunnen profiteeren,
werd de bijeenkomst, met dank voor de groote
belangstelling, gesloten.
