Abdijsiroop De Londensche Viootconrerentie Buitesilandseh Overzicht Binnenland Iets Nieuws! BONBONS Nieuwstijdingen De internationale vraagstukken dringen in den laatsten tijd die van nationalen aard, zelfs het voor Nederland zoo belangrijke koloniale probleem geheel op den achtergrond. Thans is het de Lon densche vlootconferentie welke onze belangstelling vraagt, en laten wij het er direct bijvoegen, die be langstelling ook ten volle verdient. Wel zijn de tijden lang voorbij, dat Nederland 'n stem, zelfs zeer voorname in het kapittel had, niet temin hebben de Hollanders ook thans nog bij alles Wat de zeevaart betreft het grootste belang. Ik behoef u niet te vertellen dat er in Londen schitterende redevoeringen werden en nog zullen worden gehouden, dat ieder deputatie de vrijheid der zee zal idealiseeren. de internationale veiligheid zal voorstellen als het hoogste door menschen be reikbaar. Iedere staat zal het zijne bijdragen, om dat te verkrijgen! We weten echter zeer goed, wat dergelijke redevoeringen waard zijn. Zulke mooie klanken werden zoo vaak gehoord, eigenlijk even- lang als de Oceanen bevaren worden. Het is-beter zich rekenschap te geven van de nuchtere werkelijk heid, welke door die diplomatieke nietszeggende taal begraven wordt. Meer dan anderhalve eeuw was de Union Jack de Britsche vlag, het symbool van Engeland's mari tieme overmacht, meer dan anderhalve eeuw heb ben de Britten aangegeven, wat we onder vrijheid der zee, internationale veiligheid en dergelijke din gen meer, te verstaan hebben. Aan die Britsche su perioriteit is een einde gekomen (door dezelfde oor zaken als waardoor aan de Hollandsche oppermacht ter zee een einde kwam) en als gevolg daarvan zul len ook de definities van al die begrippen een cor rectie moeten ondergaan. Gaarne willen wij gélooven, dat het den oprecht gemeenden wensch der Engelsche regeering is, tot een maximale reductie der maritieme bewapening te komen. We nemen aan, dat ze heel veel voelt voor „internationale veiligheid" (zie boven). Maar het zou naar onze meening een fatale fout zijn die Britsche toegeeflijkheid los te maken van het feit, dat Engeland den bewapeningsstrijd met de Ver- eenigde Staten niet durft te aanvaarden. Wanneer Engeland thans verklaart genoegen te nemen met een maximum van vijftig kruisers, dan heeft dit naar ons oordeel geen ander doel, dan om de Ver- eenigde Staten te bewegen tot aanvaarding van het zg. pariteitsbeginsel. Of de vlootconferentie resul taten zal opleveren is daarom voor het allergroot ste deel afhankelijk van de houding, welke de Ver- eenigde Staten zullen aannemen. Bedenkt men een en ander, dan komt het ons voor dat men geen pes simist behoeft te zijn, om de vooruitzichten voor het slagen der conferentie niet al te gunstig te noe men. Mochten de Vereenigde Staten het pariteitsbegin sel aanvaarden, dan blijft nog over de uiterst moei lijke kwestie hoe men die pariteit (gelijkheid) prac- tisch zal bereiken. Men zal veel spreken over slag schepen, kruisers en onderzeeërs. Maar het komt ons voor, dat aan die pariteit nog veel meer vast zit en dat het zeker niet een optelsommetje van het aantal of van de tonnenmaat van al die oor logsschepen afgeloopen is. Zoo lazen we dezer da gen, dat de AmerikaansChe vlootmanoeuvres aan getoond hebben, dat een enkele vliegtuigbom vol doende zal zijn om ook het modernste pantserschip in zeer korten tijd buiten gevecht te stellen. Een linieschip van 23000 ton werd bij die gelegenheid door een bom in minder dan drie minuten naar den kelder gejaagd. Een oud Amerikaansch pantser schip draaide tengevolge van een vliegtuigbom van 550 kilogram ondersteboven, even was de kiel zicht baar, daarna verdween het vaartuig in de diepte. Bij een doorvoering der pariteitsgedachte zal men dus ook met vliegtuigen en alles wat hieraan vast zit dienen rekening te houden. En zoo zijn er tal- looze factoren van geographischen en anderen aard welke de oplossing van het vraagstuk moeilijk, schier onmogelijk maakt. Nu we toch over de beteekenis der vliegtuigen bommenwerpers spraken, kunnen we niet nalaten er op te wijzen, dat, wanneer de Vereenigde Staten bv. tot afschaffing van de groote slagschepen moch ten overgaan, daarmede nog eigenlijk maar weinig omtrent haar standpunt inzake bewapeningsbeper king gezegd is. Immers zouden zij daartoe ook kunnen besloten hebben, wanneer over een beperking van bewape ning in het geheel niet gesproken was. Tevens ziet men hieruit hoe gemakkelijk het voor maritieme desknudigen is, leeken om den tuin te leiden. Resumeerend kunnen we dus zeggen, dat het de bedoeling der conferentie is tot een maximale re ductie der maritieme bewapening te komen. Door Engeland is hieraan het beginsel der pariteit vast- koppeld. Een vraag is, of de Vereenigde Staten zich hiertegen verzetten, en of men tot overeen stemming aangaande de practische uitvoering van het principe zal komen. Komt men niet tot overeen stemming, zijn de eischen der Amerikanen grooter dan is de vraag of Engeland met een positie van tweede zee-mogendheid genoegen zal nemen. Doet zij dit niet, mislukt met andere woorden de confe rentie, dan kan men tegemoet zien een wedstrijd in bewapening, zooals de wereld tot heden nog niet kende. De Haagsche conferentie. 't Plan-Young „dood." Het Nieuwe Plan. Definitieve regeling betreffende de Duitsche schade vergoedingen. Het „sanctierecht." De zeeconferentie begonnen. De Washing- tónsche conferentie. Veel hoofden, veel zinnen. De vervanging van slagschepen. Bewapeningswedijver. Verschil van be langen. Maximum tonnenmaat. Ita lië en Frankrijk. Tegenstellingen te over Italië zou bereid zijn zoo goed als zijn geheele vloot af te schaffen, als andere mogendheden het ook doen. - Niet speci aal een vredesbedoeling. De Haagsche conferentie heeft na verschillende strubbelingen, waaraan het verschijnen en het op treden van den president der Duitsche Rijksbank dr. Schacht niet vreemd was, eenige resultaten be reikt, in de eerste plaats wat betreft de zaken tus- schen Frankrijk en Duitschland. Aan het begin de zer week leek het er al naar, dat de dagen, de uren der Haagsche conferentie geteld waren. Briand, een der Fransche afgevaardigden, was de vorige week al afgereisd, omdat hij elders iets te doen had. De heer Tardieu moet hem Zaterdag per telegram ver wittigd hebben, dat er definitieve overeenkomst ge troffen was ©ver de regeling van de Duitsche scha devergoeding. Waarmede dus, zooals de heer Tar dieu het ook zei, een gelukkig resultaat in het be lang van den vrede is bereikt. Ongetwijfeld was de regeling van de Duitsche schadevergoeding een der belangrijkste, zoo niet de belangrijkste kwestie, die geregeld moest worden. Als die nu uit de wereld is, mogen de mogendheden, speciaal Duitschland en Frankrijk elkaar gelukwenschen. Uit den aard der zaak zal echter die definitieve regeling nog zooveel omvatten, dat het niet in een kort bestek duidelijk is weer te geven. In de plaats van het plan Young is officieel het Nieuwe Plan getreden. Over de „sancties" ten opzichte van Duitschland te nemen is op de eerste Haagsche conferentie niet of niet veel gezegd. Op de tweede conferentie kwa men ze echter aan de orde ook al omdat voor namelijk van Fransche zijde er prijs op gesteld werd precies te weten, wat er zou moeten geschie den ingeval Duitschland in eenig opzicht nalatig werd. De gezochte formule is gevonden. Overeen- gekomën is, dat wanneer Duitschland het voor nemen zou hebben zich kwaadwillig aan de bepa lingen van het Nieuwe Plan te onttrekken, een be roep zal worden gedaan op het Internationaal Hof. En wanneer dan de mogendheden, die als aanklaag sters optreden, bij het Hof gelijk krijgen, zal haar volledige vrijheid van handelen worden gegeven. Wat dus hierop neerkomt, dat ingeval van kwaad willige onttrekking aan wat het Nieuwe Plan vast- j stelt, de mogendheden die er bij betrokken zijn tot strafmaatregelen zouden kunnen overgaan. Ver moedelijk zouden de Duitschers tot een kwaadwil lige schending der verdragen wel alleen dan over gaan indien het in staat zou zijn zich tegen mo gelijke strafmaatregelen te verzetten. De vraag is of het „recht" van sanctiemaatregelen inderdaad wel zooveel beteekent. Wanneer Duitschland er ooit toe mocht komen het Nieuwe Plan kwaadwillig en opzettelijk te schenden, zou het zich allicht om de waarde van het recht tot het nemen van straf maatregelen weinig bekommeren, en het zal te al len tijde begrijpen en begrepen hebben dat ten slot te een schending van het verdrag (door Duitsch land zelve) voor de andere mogendheden (van haar standpunt) de noodzakelijkheid zo uscheppen te gen Duitschland op te treden of Duitschland dan het recht daartoe erkende of niet.rMaar, laten we hopen, dat het „sanctierecht" dan maar alleen voor den vorm is vastgesteld en dat de verdere zaken tusschen Duitschland en Frankrijk en ook tenslot te de zaken betreffende de Oost Europeesche Sta ten zich langs lijnen van geleidelijkheid en steeds in den minne blijven afwikkelen. Deze week Dinsdag is te Londen de maritieme conferentie begonnen onder de vijf voornaamste zeemogendheden. De bedoeling is middelen te beramen o meventu- eele te nemen maatregelen te bespreken, welke zou den kunnen leiden tot beperking en vermindering van de bewapening ter zee. Op dit gebied werd reeds iets, zij het dan niet zoo veel misschien, be reikt, namelijk op de Washingtonsche conferentie van 19211922, op welke conferentie eenige beper king werd bereikt met betrekking tot de slagsche pen. Er zal heel wat te bepraten vallen tusschen de vijf mogendheden ook al wordt het ontwapenings- vraagstuk niet in zijn geheel, maar voorzoover het slechts de bewapening ter zee, betreft, aan de orde gesteld. Er zijn natuurlijk bij die ontwapening ter zee meer mogendheden dan de vijf voornaamste betrokken. Maar wat die vijf gezamenlijk mochten besluiten zal door de overwegende macht dier vijf wel van zoodanigen invloed zijn op de kleinere mogendheden, dat de uitgesproken wil der vijf mo gendheden als wet aan de andere zal zijn op te leggen. En als de conferentie te Londen mis lukt, misschien ziet het er dan voorloopig met de ontwapening ter zee droevig uit. Er zijn ter confe rentie te Londen vijf hoofden dus (we bedoelen natuurlijk niet het aantal gedelegeerden) en er zul len ook wel verschillende zinnen zijn. Uit wat in de laatste maanden omtrent de opvattingen der verschillende mogendheden in de bladen versche nen is, valt zeker wel op te maken, dat er naast overeenstemming óp sommige punten, ook veel ver schil zal zijn. De Britsche regeering zou voornemens zijn o.a. voor te stellen, dat de vervanging van ou de slagschepen door nieuwe vertraagd zal worden door den levensduur van de bestaande schepen uit te breiden. Uit het feit, dat dit mogelijk geacht wordt, zou men kunnen concludeeren, dat tot op heden de levensduur der slagschepen niet werd be paald door de vraag kan het schip nog mee? maar alleen door de vraag: welke elke mogendheid stel de: hebben de andere mogendheden beter ingerich te slagschepen dan ik, zoo ja, dan verklaar ik de mijne voor oud en versleten, op. De bewape ningswedijver in optima forma. Maar als nu de vijf mogendheden, Engeland, Amerika, Japan, Ita lië en Frankrijk met elkaar overeenkomen hun slag schepen een langeren levensduur te gunnen, zou dit wellicht neerkomen op een zekere gedeeltelijke uit schakeling van den bewapeningswedijver. Mac Do nald's denkbeeld om de pantserschepen af te schaf fen moet in Amerikaansche kringen eenige verras sing teweeg gebracht hebben. Overigens betuigt men in Amerika instemming met Mac Donald's wensch alle categorieën van oorlogsschepen te ver minderen. Nu is het geval, dat de eene mogend heid zich in het bijzonder interesseert voor de eene categorie terwijl een andere mogendheid haar zin nen gezet heeft op een zekere sterkte in een ande re categorie. Frankrijk bv. bekommert zich niet zoo bijzonder veel om slagschepen, maar hecht meer waarde aan kleine kruisers bv. omdat het die meer van noode denkt te hebben dan slagschepen. Frank rijk zou willen dat werd vastgesteld een maximum tonnenmaat voor elke vloot, maar zou overigens bepaald willen zien, dat elk land Verder, binnen de aangegeven perken, de toegemeten tonnenmaat naar eigen behoefte en naar eigen verkiezing be steden kon. De mogendheden weten precies wat ze zelf denken noodig te hebben en ook, wat andere mogendheden noodig hebben. Frankrijk bv. is van meenirig, dat het een grooter vloot noodig heeft dan Italië, dat niet meer dan een Middellandsche Zee mogendheid is, maar Italië ziet niet in, waarom het minder zou moeten hebben dan Frankrijk. Er zijn dus tegenstellingen te over. En de heeren zul len te Londen wel stof genoeg hebben om over te spreken. Vermelden we tenslotte nog, dat de „Daily Herald" meldde, dat de Italiaansche regeering van plan zou zijn op de vlootconferentie bij monde van zijn minister van Buitenlandsche zaken mee te dee len, dat Italië bereid is zoo goed als zijn geheele vloot af te danken als de andere naties daartoe ook overgingen. Deze goede wil moet voor een ieel hierin zijn oorsprong vinden, dat Mussolini begrijpt dat, welk plan te Londen aanvaard wordt zijn land toch veroordeeld zal zijn verre in de minderheid te blijven. Een speciale vredesbe'doeling, zit er dus zou men zeggen, niet eens «achter. Naar gemeld wordt zou Mac Donald nogal sceptisch gestemd zijn ten opzichte van het voorstei van Mussolini. de rechten en bevoegdheden door minister Visser in 1925 aan de bijzondere commissie voor de onder wijzers verleend, er thans tusschen den betrokken minister en de onderwijzers geen overleg van betee kenis meer kan plaatts hebben. Practisch zijn 30. duizend onderwijzers thans van het overleg uitge sloten. Er werd aan herinnerd, dat vijf onderwijzersorga nisaties zoowel van openbaar als van R. K. en Prot. bijzondere onderwijzers die vroeger bij een ambtena rencentrale waren aangesloten, zich daarvan weer hadden afgescheiden, zoodat alleen de Bond van Ned. Onderwijzers via het A. C, O. P., contact met de regeering heeft. De delegatie noemde dit een onhoudbaren toe stand, die maar niet eenvoudig bestendigd kan wor den met het argument, dat categorale bonden niet in het tegenwoordige systeem van centraal overleg passen. Dit systeem eischt dringend herziening, die trouwens al in 1927 is toegezegd, maar nog nooit ter hand genomen. Het is in hooge mate onredelijk tegenover een groo te groep als de onderwijzers, dat betrekkelijk klei ne ambtenarencentrales 'wel tot het overleg zijn toegelaten en 30.000 mannen en vrouwen zijn bui tengesloten. Evenmin kan het door den beugel, dat van de 90 duizend ambtenaren in het centraal overleg verte genwoordigd er 40.000 zijn die noch rechtstreeks noch zijdelings in rijksdienst zijn en dat deze me- debeslissen ook over salarissen en wat verder tot de rechtspositie van de onderwijzers behoort. Er werd op aangedrongen om of de onderwijzers een evenredige vertegenwoordiging in het centraal overleg te geven of aan de tegenwoordige bijzondere commissie gelijke rechten te verleenen als de cen trale commissie thans voor de ambtenaren heeft. De minister van binnenlandsche zaken vroeg een schriftelijk resumé van de naar voren gebrachte wenschen en zegde, evenals zijn ambtgenoot van Justitie, nadere overweging toe. Plaatselijk Nieuws OUDKARSPEL. Naar men ons van politiezijde mededeelt, zijn gisteren officieel door het gemeentebestuur, door aanplakking in het kastje, rechts aan de voorzijde van het gemeentehuis, afgekondigd de onlangs door den gemeenteraad vastgestelde verordening tot aanvulling der algemeene politieverordening de zer gemeente (verbod om met meer dan 2 rijwielen naast elkander te rijden) en de verordening tot beteugeling van openbare dronkenschap. Vooral maken wij het wielrijdend publiek attent op eerstvermelde verordening. Wel heeft de politie opdracht eenigen tijd bij overtreding te waarschu wen, doch men bedenke, dat niet steeds kan wor den gewaarschuwd, zoodat een ieder wordt aange raden deze, in het belang van het verkeer getroffen maatregel, stipt na te leven. De voetgangers w.o. vooral de ouden van dagen zullen u er dankbaar voor zijn. Akkers Tegen: Hoest Bronchitis Verkoudheid Influenza Heeschheid Keelpijn Asthma Buiten: AKKER's Het is gelukt de van ouds bekende Abdij siroop te „stollen" tot een gemakkelijk in den zak mee te nemen „bonbon", met be houd van al de gene zende bestanddeelen. de nieuwe gouverneur zekere eischen betreffende de verdediging in het bijzonder van Curasao en Aru ba zou hebben gesteld. DE WELDADIGHEIDSPOSTZEGELS VOOR HET KIND. Volgens voorloopige opgave hebben de weldadig- beidspostzegels voor het kind ditmaal opgebracht ruim f 157.000. De opbrengst der prentbriefkaarten zal ongeveer f23000 bedragen, zoodat in totaal 'n opbrengst van ruim f 180.000 te verwachten is. Verleden jaar waren de cijfers voor de postze gels f 110.742.25 en voor de briefkaarten 16.454,55, tezamen dus f 127.196.88. De voorloopige indruk, dat de actie dit jaar bij zonder goed slaagde wordt door de eerste cijfers op schitterende wijze bevestigd. De Centrale propagan da-commissie betuigt aan allen, die aan het welsla gen hebben medegewerkt, haar oprechten dank. De minister van binnelandsche zaken heeft be paald, dat de opbrengst der weldadigheidspostzegels zou zijn ten bate van het bescnerming en hulpbe hoevende kind in het algemeen met uitzondering van de zuigelingenzorg. De Centrale Propaganda- commissie roept alle vereenigingen, die verzorgen: zieke, zwakke, blindé, doove, doof stomme, achterlij ke, idiote, gebrekkige, verwaarloosde of misdadige kinderen, zich aan te melden uiterlijk 1 Februari a.s. bij de secretaresse Jkvr. M. J. E. B. Alting van Geusau, Nicolaistraat 17, den Haag, Aan de vereeni gingen, die reeds eer een deel uit de opbrengst ont vingen, worden deze week de formulieren ter in vulling toegezonden. HET PROVINCIAAL ZIEKENHUIS TE SANTPOORT. Aan de „N. Haarl. Crt." werd medegedeeld dat eenige dagen geleden een 3540 jarige vrouwelijke verpleegden in net Provinciaal ziekennuis te Sant poort wegens achteloosheid van een der verpleeg sters in net bad zou zijn doodgebleven. Er werd aan toegevoegd dat de verpleegster zich nad verwijderd en aat net water een zoodanige hitte had dat de vrouw aan de bekomen brandwonden is overleden. Het blad heeft zich omtrent dit, vooral in verband met vorige gebeurtenissen in het Provinciaal Zieken huis aiarmeerende bericht, gewend tot den neer Mi- cnels, lid van Ged. Staten en voorzitter van de com missie van Toezicht op de Provinciale ziekenhuizen. Deze deelde mede, dat eenige dagen geleden wel een verpleegde in het bad is doodgebleven maar dat het onderzoek van justitie en medici heeft uitge wezen, dat de doodsoorzaak een andere zal zijn ge weest dan de in het bericht vermeldde. Intusschen is het geval, naar de heer Michels me dedeelde, nog in onderzoek. VIER PASSAGIERS EN PILOOT GEDOOD. Zooals reeds is gemeld, bestond te Havre on gerustheid over een vliegtuig dat Zondag jl. uit le Havre naar Amiens was vertrokken om vier voet balliefhebbers naar een wedstrijd over te brengen. Als gevolg van den mist is het toestel verdwaald en dezer dagen heeft men het geheel vernielde vliegtuig op ongeveer 5 kilometer ten Noorden van Dieppe op de Bracquemont-rots, nabij Puys gevon den. De bestuurder en de vier passagiers zijn ge dood. GEORGANISEERD OVERLEG TUSSCHEN REGEE RING EN ONDERWIJZERS. Op 16 en 17 dezer zij n de heeren Bon en Jungcurt namens de onderwijscentrale in audiëntie ontvan gen respectievelijk door de ministers van Justitie en van Binnelandsche zaken, ter bespreking van 't georganiseerd overleg tusschen de regeering en de onderwijzers, welke kwestie vroeger reeds met mi nister Terpstra was besproken. Uiteengezet werd dat tengevolge van het ingrij pen van den voorzitter der centrale commissie in NEDERLAND EN BELGIE. Naar de Brusselsche correspondent der „N. R. Crt." uit de beste bron verneemt, hebben tijdens de conferentie te 's-Gravenhage tusschen de Neder landsche en Belgische ministers van buitenland sche zaken, wisselingen van gedachten plaats gehad betreffende den stand der tusschen beide landen hangend gebleven vraagstukken. Op enkele detail punten na blijkt men het terrein der algemeenhe den niet te hebben verlaten. Een dezer detail pun ten gold de kwestie der door den Gentschen han del verlangde zeesluis te Terneuzen en de daarmede verband houdende gelijkstelling dezer Nederland- sche haven met de Belgische havens, voor wat de Belgische spoorwegtarieven betreft. Van beide zij den werd deze kwestie met welwillendheid onder het oog genomen, maar vaneenig tastbaar resultaat is alhier, ter bevoegd'er plaatse, niets bekend. Ook in de Woensdag gehouden vergadering van de Belgische kamercommissie voor buitenlandsche zaken kwamen de Nederlandsche-Belgische betrek kingen bij de voorlezing van het verslag van den rapportuer, oud-minister-president prof. Poullet, over de begrooting voor 1930, even te berde. In dit verslag werd o.m. met voldoening nota genomen van de verklaring, indertijd door minister Hij mans gedaan, betreffende een geleidelijke verbetering der betrekkingen met Nederland. Op de soc. dem. leden na, die zich om oppositioneele redenen van stem ming onthielden, werd het verslag door de commis sie goedgekeurd. GEEN DREIGENDE ONRUST OP CURA?AO. Dezer dagen zijn eenigszins alarmeerende geruch ten verspreid over dreigende onrust op Curacao. De „Tel." verneemt echter, dat er voor ongerust heid geen enkele reden bestaat en dat van een in de naaste toekomst dreigend gevaar in het geheel niets bekend is. De „Van Galen" is slechts vier dagen eerder ver trokken dan oorspronkelijk was voorzien, terwijl de afreis van den heer Van Slobbe reeds lang op 31 Januari a.s. was vastgesteld. De geruchten schijnen hun grond te vinden in het feit, dat er redenen zijn om aan te nemen dat AUTOBUS DiOOR TREIN GEGREPEN. "In de nabijheid van het stadje Berea werd bij een onbewaakten overweg een met schoolkinde ren geladen auto-omnibus door een personentrein1 van de New York Central-lijn gegrepen. Tien* kinderen en de chauffeur van de autobus wer den op de plaats gedood. In bet geheel zaten 23 kinderen in de bus Acht studenten van de universiteit van Berea waren ,kort voor het ongeluk plaats had, uit gestapt. RiELLETJE IN HET GERECHTSGEBOUW. In hooger beroep voor het Gerechtsgebouw te Den Haag zou worden behandeld de strafzaak tegen den kermisreiziger H. B., beschuldigd van moord op den 39-jarigen kermisreiziger Kt, op 2 October j.l. in het woonwagenkamp aan den Mnrschweg te Leiden. Men zal zich misschien herinneren, dat er dien avond in genoemd kamp een twist ontstond, die zóó hoog liep, dat B. naar hij zeide, uit zelf verdediging een revolver trok en daarmede op K. vuurde. Deze werd ernstig in de zijde getrof fen en overleed eenige dagen later in hét Acade misch ziekenhuis te Leiden. Op 26 November werd de verdachte door de rechtbank veroordeeld wegens mishandeling, den dood tengevolge hebben, tot 21/2 jaar gevangenis straf. t Het, O.M. had bij monde van mr. Blok, wegens doodslag 10 jaar geëischt. Zoowel het O-M. als de verdachte, die verde digd werd door mr. J. E. W. Duijs, teekenden te gen dit vonnis hooger beroep aan. De gemoederen der getuigen, meerendeels be woonsters en bewoners van woonwagenkampen, waren ter zitting zeer bewogen. In de getuigen- kamer raakten eenige vrouwen zelfs handgemeen. De zitting kon ondertusschen niet beginnen, daar een der hoofdgetuigen, een broer van den versla gene, die zou kunnen getuigen, dat de ver dachte, als hij niet geschoten had, zelf neerge schoten zou zijn, niet verschenen- was. Mr. Duijs ging den man met een auto zoeken en trof hem ten slotte aan in het woonwagenkamp te Rotter dam. De getuige bleek ziek te zijn. EEN ONGELUKKIGE PROEFTOCHT. Te Rotterdam wilde een 21-jarige etaleur voor het eerst met een motor met zijspan gaan proef rijden ,en wel in de Bloemstraat. Vrijwel onmid dellijk nadat hij den motor op gang had gekregen, reed hij het trottoir op en daar moest een fieta, welke tegen een huis stond, het ontgelden. Na dit evenement schoot de motorrijder weer den rijweg op, waar hij een 73-jarige dame tegen den grond reed, ten gevolge waarvan zij een schaafwonde aan de knie opliep en over pijn in de heup klaagde. De ontboden geneeskundigen dienst heeft haar behandeld, waarop zij naar huis kon gaan. Inmiddels was ook de politie verschenen, die proces-verbaal opmaakte tegen den motorrijder, waarna zij hem aanraadde met den motor aan de hand zijn weg te vervolgen. De jongeman meende nu, dat de motor wel kon blijven loopen, zoodat hij het gevaarte niet zo ubehoeven te duwen. Hij had er echter geen rekening mee gehouden, dat de gaskraan was blijven openstaan, zoodat... zoodra hij den motor aanzette ,het rijwiel met een groote vaart voor uitschoot en den étaleur meetrok. De motor reed toen een 20-jarigen kleermaker uit de Bloemstr. die met zijn moeder liep, tegen den grond. De jongeman bleef bewusteloos liggen en he*

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1930 | | pagina 5