11 H. - MS! 3111
Wetenswaardigheden op admini
stratief en fiscaai terrein
m
Binnen landsch 0verzicht
Uit den Omtrek
OVER HET INVULLEN
VAN HET
AANGIFTEBILJET
INKOMSTENBELASTING.
Ieder, wien een aangiltebiljet is uitgereikt, is ver
plicht, dit biljet in te vullen.
Het niet doen van de volgens de wet vereischte
aangifte wordt gestraft met een geldboete van ten
hoogste duizend gulden.
(Artikel 122 Wet op de Inkomstenbe
lasting 1914.)
Maar het is niet voldoende als men een aangifte
doet.
Deze aangifte moet ook in overeenstemming met de
werkelijkheid zijn.
Artikel 117 Wet Inkomstenbelasting 1914 luidt:
„Hij die een aangifte, als bedoeld bij hoofdstuk
„VIII, voor zich zeiven of voor een ander, opzet
telijk onjuist of onvolledig doet, wordt, indien
„daaruit nadeel voor het Rijk kan ontstaan, ge
straft met gevangenisstraf van ten hoogste zes
„maanden.
„De bepaling van het eerste lid blijft buiten toe
passing, indien de aangever, zoolang het open-
„baar ministerie niet is verwittigd, uit eigen be
weging alsnog een juiste en volledige aangifte
„doet, mits:
„hetzij de aanslag nog niet is vastgesteld, en de
„aangever niet overeenkomstig art. 70 tot het ge
pen van nadere inlichtingen of tot het verlee-
„nen van inzage van boeken of andere beschei
den is uitgenoodigd;
„hetzij de aanslag te laag is vastgesteld.
Wü brengen opzettelijk even een en ander in
herinnering.
liet komt nogal eens voor, dat een onjuiste aan
gifte wordt gedaan.
Belastingplichtigen die zulks doen, zij in herin
nering gebracht, dat zij zich aan een strafbaar feit
schuldig maken.
Moge deze wetenschap hen weerhouden ook voor
het belastingjaar 1930—1931 een valsche aangifte
te doen.
„Maar" zullen wellicht velen zeggen, „wat u
van ons verlangt, is beter gezegd dan gedaan."
„yvij willen wel een juiste aangifte doen, maar er
zit zooveel aan vast."
„Ik heb al reeds eenige jaren een onjuiste aangifte
gedaan en wanneer ik nu in eens op mijn biljet den
werkelijken toestand vermeld, loopt het spaak. Dan
ziet de fiscus dat ik reeds jaar op jaar een onjuiste
aangifte deed."
Belastingplichtigen, die zoo spreken, kunnen ge
rust zijn.
Wanneer het inderdaad uw verlangen is, met den
fiscus in het reine tekomen, dan doet u een vrijwil
lige aangifte van verzwegen inkomen en vermogen
Wat dat is een vrijwillige aangifte?
Het woord „vrijwillige aangifte" zegt het reeds.
Zonder daartoe door de belastingadministratie te
zijn gedwongen, geeft u op wat u aan inkomen en
vermogen verzweeg.
En, vraagt de lezer wellicht, wat gebeurt er dan?
Dan gebeurt niets anders dan dit:
Over de belastingjaren 19281929 en 19291930
wordt nagevorderd.
U betaalt dus bij hetgeen u over deze beide jaren
te weinig hebt betaald.
De viervoudige verhooging, die in andere gevallen
zou worden opgelegd, blijft achterwege.
Of, om ons in de volkstaal uit te drukken: „Boete
wordt niet opgelegd."
Ook een strafvervolging blijft achterwege.
Blijft u daarentegen voortgaan op den ingeslagen
weg, bedenk dan goed, wat u doet.
De kans is groot, dat de belastingadministratie
van uw onjuiste aangifte op de hoogte komt.
Wellicht niet aanstonds.
Maar op den duur toch wel.
En komt de belastingadministratie uw ontduiking
op het spoor, dan bestaat er groote kans, dat een
strafvervolging wordt ingesteld.
Ook al ontgaat gij een strafvervolging, dan nog
wordt de viervoudige verhooging opgelegd.
Belastingplichtigen! weet wat gij doet!
Het was niet zonder opzet, dat wij onze artikelen
reeks om het invullen van het aangiftebiljet met
de opwekking tot hét doen van een juiste aangifte
aanvingen.
Er zijn vele belastingplichtigen, die hun aangifte
steeds naar waarheid doen.
Maar het aantal dergenen, die een onjuiste aan
gifte doen, is groot, grooter zelfs dan wellicht ver
moed wordt.
Vandaar onze aansporing tot het doen van een juis
te aangifte.
Wij stappen hiermede van dit onderwerp af.
Wij meenen gezegd te hebben, wat wij moesten
zeggen.
Wie thans nog verder omtrent deze kwestie wil
worden ingelicht, wende zich met een vraag tot ons.
Wij garandeeren alle geheimhouding.
BELANGHIJKE MEDEDEELINGEN.
1. Mogen wij er nog eens de aandacht op vesti
gen, dat in de „Vragenbus" uitsluitend „Belasting-
vragen worden beantwoord?
Er zijn lezers, die dit wel eens vergeten.
Lezers, die ook met andere vragen tot ons ko
men.
2. Soms vragen lezers ons oordeel aangaande be
lastingaanslagen.
Mogen wij langs dezen weg deze vragers verzoe
ken de aanslagbiljeten (het aanslagbiljet) in kwestie
steeds bij te voegen.
Men kan er zich van verzekerd houden, dat wij
de stukken zoo spoedig mogelijk terugzenden.
Eenzelfde opmerking geldt de navorderingsaansla
gen.
3. Er schijnen lezers te zijn, die wel vragen héb
ben, maar door middel van de Vragenbus geen ant
woord zoeken op hun vragen, omdat zij liever hun
vraag niet in de courant hebben beantwoord.
Ook die lezers kunnen ons geriist vragen stellen.
Wanneer de lezer dit verlangt, wordt de vraag
niet in de Vragenbus (dus niet in de courant) be
antwoord.
4. Uitdrukkelijk verklaren wij ons bereid perso
nen, die wellicht onwetend, vermogen en inkomen
voor de belastingadministratie verzwegen, en dié
gaarne een vrijwillige aangifte willen doen, van ad
vies te dienen.
Wie, zij het wellicht onouzettelijk te weinig belas
ting betaalde, spreekt bij voorkeur niet over deze
zaak. Ons zijn gevallen bekend, dat zelfs de huisge-
nooten niets wisten.
Bespreek de zaak echter eens met ons.
U kunt zich overtuigd houden van de meest vol
strekte geheimhouding.
5. Personen, die met het invullen van hun aan
giftebiljet moeite hebben, zijn gewoon tot den laat-
sten dag met het invullen te wachten, zelfs zijn er,
die eerst een waarschuwing van de belastingadmi
nistratie afwachten.
Wij achten deze gewoonte niet goed.
Wie moeilijkheden ondervindt, wachte niet met
het stellen van vragen tot het laatst.
Men stelle zoo vroegtijdig mogelijk zijn vragen.
Alleen dan kan men verzekerd zijn van een vlot
te beantwoording van zijn vragen.
Naamlooze Vennootschap Accountantskan
toor „Nationaal Bureau voor Adviezen" on
der directie van P. Siebesma en H. de Vries
gevestigd te Leeuwarden, Nieuwestad 83.
Radio. Eerst ais en vree. Dan verlan
gen naar het aparte, afscheiding. Het
dakaangezicht begraafplaatsachtig. Ieder,
een vierde? En de anderen? Nog meer
gegadigden. De vermiste gouden vulpen
houder. Een buitenlandsch of een Hol-
landsch Abuis? Niet afgezonden of in den
oven? Zenuwachtigheid. De Zaandam -
1 sehe rnillioenenschat. Procedeerende erf
genamen. Plechtige opening van de nieu
we sluis te IJmuiden.
Er zijn (en er komen telkens weer opnieuw) een
heele massa prachtige dingen in de wereld spe
ciaal op het gebied van uitvindingen. Als er iets
nieuws uitgevonden is, dan is dat nieuwe, hoe fraai
en bruikbaar het ook moge zijn, nog maar niet zoo
dadelijk gemeen goed. Het is in vele gevallen een
kwestie van finantieelen aard, waardoor het in den
regel nogal eenigên tijd duurt voor een nieuwe uit
vinding ingeburgerd is. De radio bijvoorbeeld. Nog
slechts weinige jaren geleden was in vele plaatsen
van ons land de gelukkige bezitter van een radio
ontvangtoestel een unicum. En thans? Er zijn maar
weinig gemeenten van eenige beteekenis waar de
antennes niet prijken op vele daken. Het woord „prij
ken" is wel wat te mooi. Geven die vele en velerlei
antennes aan het dakaanzicht der gebouwen niet
iets begraafplaatsachtigs? Zoolang de radio-bezitter
nog uitzondering was, ging alles de uitzending be
treffende nog in pais en vree. Maar kennis geeft
behoefte en aangezien die behoefte voor elk individu
of voor elke partij of groep verschillend kan zijn,
kwam met de toename van het aantal radioliefheb
bers van velerlei pluimage, de behoefte aan het
aparte, afscheiding, En tegenwoordig behoeven we
maar een courant het doet èr niet toe welke,
op te nemen om herinnerd te worden aan het feit,
uat ook de vrede om den aether danig verstoord is,
dat het strijd dus is. Nu is, we wezen er al meer op,
nu is de verdeeling van den zendtijd niet iets van
particulieren aard. Da hooge regeering heeft er zich
mede te bemoeien. En zoo konden we de vorige week
lezen, dat in een ministerraad de verdeeling van
den zendtijd ter sprake gebracht was en dat in dien
ministerraad de verdeeling als volgt was geregeld:
aan elk der groote omroepvereenigingen AVRO, VA
RA, KRO. en NCRV. ieder een vierde van den
■zendtijd te geven. Aangezien nog heden ten dage
een geheel slechts uit vier vierde deelen bestaat,
mag uit hetgeen dan in den ministerraad dan be
sproken zou zijn, geconcludeerd worden, dat de niet
genoemde omroep vereenigingen er wel wat bekaaid
afkwamen. Wat wel niet de bedoeling van den mi
nisterraad geweest zal zijn. Verwacht zou zeker
mogen worden, dat bij een verdeeling als hierboven
Aangegeven, de met een kwart van den totalen zend
tijd bedeelde kleinere omroepvereenigingen een ze
ker deel van hef hare zouden hebben afgestaan. E-
doch in het begin van deze week werd gemeld,
dat er de vorige week in den ministerraad geen be
slissing omtrent de verdeeling van den zendtijd ge
vallen is. De mogelijkheid zou kunnen bestaan, dat
wel de beslissing gevallen was, maarniet in
den ministerraad, intusschen heeft de minister van
waterstaat nog weer een telegram bereikt van de
VARA, die opkomt voor de belangen van de liberale
omroepvereeniging, die ook eenigen zendtijd verlangt
Het is te hopen, dat de minister of de ministerraad
inderdaad binnen al'zienbaren tijd een oplossing van
het zendtijdprobleem zullen vinden. En, voor hoe
lang zal die oplossing kunnen gelden, wanneer het
aantal gegadigden (in casu de omroepvereenigingen
nog voortdurend toeneemt, terwijl elk van deze
eischt dat haar recht gedaan zal worden. Leentje
buur spelen .is een miserabel ding, dat dikwijls op
onaangenaamheden uitloopt. Het blijkt nu weer uit
het geval met den gouden vulpenhouder. Het be
treft hier natuurlijk geen gewonen penhouder,
maar éen van historische waarde nl. de penhou
der, een gouden, waarmede het verdrag van Locar
no indertijd door de daartoe gerechtigde heeren
werd onderteekend. Wat ons land nu met dien pen
houder te maken heeft, en waarom het ook de 1
Haagsche recherche is, die ijverig meehelpt om het
verloren gegane ding op te sporen? Om de eenvou-
voudige reden dat de penhouder in kwestie door het
gemeentebestuur van Locarno geleend werd aan 't j
comité van de Vredes- en Volkenbondtentoonstelling
welke in Februari in de residentie gehouden werd. 1
Nu moet de penhouder wel afgezonden zijn, maar
niet ontvangen en men heeft bij het uitpakken niet
bemerkt, dat er een van de opgegeven voorwerpen
ontbrak. (Het comité had namelijk nog andere din
gen in bruikleen gekregen.
De mogelijkheid werd aangenomen, dat men te
Locarno den penhouder wel op de douaneverklaring f
had vermeld, maar dat men vergeten had het ding
ook mee te zenden. En dan werd ook de mogelijk
heid onder de oogen gezien, dat de penhouder bij
het uitpakken in het pakpapier was blijven zitten
en ten slotte rnet dat pakpapier in den oven van
de centrale verwarming was terecht gekomen. We
moeten er hier maar het zwijgen toe doen zoolang
niet is opgehelderd of we iets te maken hebben
met een buitenlandschen of een Hollandsche (laten
we zeggen) onhandigheid. In elk geval zal het
verdwijnen van den penhouder, een reliquie van Lo
carno wel geen casus belli zijn, al is het begrijpelijk
dat de verdwijning of de absentie van het historisch
stuk eenige menschen wat nerveus .heeft gemaakt.
Waarom schrijven de heeren gedelegeerden, als ze
dan eindelijk na lang praten tot een overeenkomst
gekomen zijn ook niet met een doodgewonen pen
houder, in plaats van met zoo'n tot het verkrijgen
van historische beteekenis aangewezen gouden ding,
dat net als zoovele andere dingen van historische
waarde toch, zij het na eeuwen misschien, in han
den van particuliere verzamelaars komt.
De Zaandamsche millioenengraverij trekt niet al
leen in ons land maar ook blijkens een Berlijnsch
correspondent van het Hbld. meldt, ook in het bui
tenland, met name in Duitschland en Oostenrijk de
aandacht. De Berlijnsche helderziende dame, die de
ligging van het voormalige gebouw heeft aangege
ven waaronder de schat verborgen zou zijn,
deze dame heet madame Sylvia. Bedoelde correspon
dent is op kondschap uitgegaan bij genoemde dame
een Oostenrijksche gravin, echtgenoote van een
generaal van het oude Oostenrijksche Hongaarsche
leger. Zooals het Hbld, meldt, zou omstreeks 1700 te
Zaandam een generaal van Duitsch origine overle
den sdjn, die als zeeroover een fortuin had vergaard.
Hij stierf zonder wettige erfgenamen. Pas honderd
jaar na zijn dood werden de familieleden van den
generaal te Weibenom ontdekt, en die moeten nu
in aantal aangegroeid tot 1200 al bijna ander-
halven eeuw proeedeeren tegen den Nederlandschen
Staat aan wie in 1700 een deel van de erfenis was
overgegaan. Wat er nu te Zaandam begraven moet
liggen, zou tot de nalatenschap van den generaal
behooren. Het zal bij het zoeken in Zaandam een
zaak van volhouden zijn. En waar sommigen ner
veus geworden zijn in den Haag en elders vanwege
den vermisten gouden penhouder, daar is het zeker
aan te nemen, dat ook de rnillioenenschat in den
Zaandamschen bodem eenigszins op de zenuwen
van de belanghebbenden werkt.
Dinsdagmiddag had de plechtige opening plaats van
de nieuwe sluis te IJmuiden, onder buitengewone
groote belangstelling. H. M. de Koningin. Z. K. H.
Prins Hendrik en H. K. H. Prinses Juliana gingen te
Amsterdam aanboord van het prachtige stoomschip
de „Johan van Oldenbarneveldt" van de Stoom
vaart maatschappij „Nederland." Behalve de Kon.
Familie was een groot aantal gasten aan boord.
Voor de Koningin waren een der luxe hutten, de
rooksalon en de schrijfsalon eerste klasse gereser
veerd. Onder het daverend gejuich en hoerageroep
naderde de mailboot de sluis te IJmuiden. Het was
een indrukwekkend gezicht die trotsche stoomer,
met de, vele en hooge gasten. De belangstelling was
ook Hiér enorm. Reeds te Amsterdam manoeuvreer
den in de lucht een vijftal vliegtuigen uit Soester-
berg. Gedurende de reis naar IJmuiden werd door
den minister van Waterstaat de ter gelegenheid
van de opening der sluis toegekende onderscheidin
gen uitgereikt. Aan boord van de „Johan van Olden
barneveldt" werd door den minister Reymer een
plechtige rede uitgesproken, gericht in de eerste
plaats tot II. M. de Koningin. In zijn rede zeide
de minister dat het plechtige oogenblik was aan
gebroken', waarop een arbeid van ongeveer vijftien
jaar bekroond ging worden. Hij wees er o.ip. op, dat
het meer dan een halve eeuw geleden was, dat
Koning Willem III op officieele wijze den nieuwen
toegang uit zee naar Amsterdam opende de door
graving van Holland op zijn smalst. De minister ves
tigde er ook de aandacht op, dat de nieuwe sluis, de
grootste ter wereld is, haar schutkolkenoppervlakte
bedraagt 2 H.A. Zelfs het Panamakanaal biedt geen
grooter schutgelegenheid. De minister deed voorts
uitkomen, dat het grootsche werk tot stand geko
men is door en onder leiding van ingenieurs van den
Rijkswaterstaat. H. M. de Koningin, den minister be
antwoordende bracht hulde aan de bekwaamheid
en het vernuft van de ingenieurs en aannemers en
velen die aan de volvoering van het grootsche werk
hebben bijgedragen.
H. M. wees er op, dat na de voltooiing van de
verbreeding en verdieping van het Noordzeekanaal
Amsterdam over een weg naar zee zal beschikken,
die voor geen enkele ter wereld onderdoet. H. M.
besloot met den wensch, dat het openen der sluis
deur voor Amsterdam een nieuw tijdperk van bloei
en welvaart zou beteekenen De rede van H. M. werd
langdurig toegejuicht. Het overhalen van een handle
door H. M. de Koningin was het sein voor het ope
nen van de deur der sluis en daarna voer het eer
ste zeekasteel „de Johan van Oldenbarneveldt"
door de sluis zeewaarts. Door het lossen van 35 ka
nonschoten werd van Hr. Ms. Mijnenlegger „Medusa
het militair saluut gebracht. In Amsterdam zoowel
als te IJmuiden heerschte een echte feeststemming
verhoogd door de aanwezigheid van wapperende
vlaggen en wimpels. En zoo heeft Amsterdam zijn
nieuwen, grootsten uitweg naar zee, aanvankelijk
voltooid in 1876, thans door de nieuwe sluis in den
waren zin des woords zien vervolmaken, de groot
ste sluis ter wereld. Moge zij in ruime mate Am
sterdam's bloei en welvaart bevorderen.
Nederland kan trotseh zijn op wat daar te IJmui
den tot stand is gebracht.
- OUDE NIEDORP.
Op den 7en Augustus a.s. moeten voor 17 dagen
onder de wapenen komen te Amersfoort de volgende
personen: J. Th. Burger, P. H. Bakker, P. C. Tesse-
laar, Jan Winkel, M. J. van Baar, N. C. Hollander,
H. Waiboer en P. Bakker. Deze laatste op 31 Juli
er\ voor 24 dagen.
- OUDE NIEDORP.
De keur- of politieverordening van den W. O. L.
polder is bij besluit van 23 April 1930 nummer 123
door Gedeputeerde Staten goedgekeurd en is voor
belanghebbenden ter visie gelegd.
DIRKSHORN.
Woensdagavond vergaderde de Propagandaclub
in de consistorie alhier. Ondanks het gevorderde
seizoen was toch een flinke belangstelling te con-
stateeren. De voorz. de heer D. de Geus, liet zingen
Ps. 119 vers 53 en ging voor in gebed. Daarna las
hij Ps. 119 vers 97—112. De secretaris, de heer G.
Troost, las daarna de notulen, welke ongewijzigd
werden vastgesteld. De agenda vermeldde twee on
derwerpen, nl. artikel 21 van „Ons Program" door
den heer J. Slot en „Vraagstukken ten opzichte
van de drooglegging der Zuiderzee." door den heer
P. Borst. a
Aangezien de eerste inleider door ongesteldheid
was verhinderd verviel het eerste onderwerp.
De heer P. Borst leidde voor ons in „De droogleg
ging der Zuiderzee" daarbij vooral den nadruk leg
gend op de voordeelen. Deze uitstekende inleiding
werd met interesse gevolgd gn gaf aanleiding tot
een langdurige en leerzame bespreking, waarbij de
inleider op zeer bevredigende wijze de vragen beant
woordde. Hij nam op zich op een volgende vergade
ring het onderwerp nog eens te behandelen en dan
vooral naar voren te brengen de argumenten der
tegenstanders.
De heer O. Koedijk, die als bezoeker aanwezig was
gaf zich op als lid.
Besloten wordt de volgende vergadering in Octo
ber te houden.
Zoo heeft dan de club haar wintercampagne weer
achter den rug en zij kan met voldoening daarop
terugzien.
Vijf uitstekend geslaagde vergaderingen met leer
zame onderwerpen en flink bezoek was het resul
taat.
Mogen wij zoo dankend gedenken wat de Heer ons
in het afgeloopen seizoen heeft geschonken en bid
dend vertrouwen dat Hij het ook met deze vereéni-
ging bij voortduring wèl maken zal.
DIRKSHORN.
Kleine oorzaken
Woensdagmorgen geraakte ons dorp in rep n
roer door het woeden van een feilen brand welke
op zeer ongewone wijze was ontstaan. De heer van
Dijk zou koffie brengen naar eenige werklui op den
akker. Buien gekomen zette hij de koffie, die op
eenige kooltjes vuur stond even neer, legde er een
zak overheen en verwijderde zich even. De zak ge
raakte in brand en de vonken vlogen door den storm
achtigen wind overal heen. Enkele kwamen op het
riten dak, dat door de groote droogte vlam vatte.
Het vuur werd door den feilen wind aangewakkerd
en toen de heer van Dijk na eenige oogenblikken
terugkwam, bemerkte hij tot zijn groote schrik, dat
een groot deel van het huis in lichte laaie staond..
Zoo overrompelend snel ging alles in zijn werk dat
de bewoners het huis niet meer op de gewone wijze
konden verlaten, maar door het inslaan van de
ramen een goed heenkomen moesten zoeken. In
minder dan een uur tijd was het huis totaal ver
brand. De belendende schuur kreeg eveneens aan
zienlijke schade, maar kon door de brandweer be
houden worden. De sehade wordt door verzekering
gedekt.
SINT PANCRAS.
Naar de geref. gemeente te Sint Pancras is be
roepen een tweetal candidaten, de heeren Bekker
van Kampen en Bonkema van Aalsmeer.
ALKMAAR.
„CINEMA AMERICAIN."
Deze week wordt in het theater Cinema „Americain
vertoond de super Fox film „Gelukskinderen.'
De. hoofdrollen worden vervuld door de Fox Stars
Jonet Gaynor en Charles Farrell. Deze film is op
genomen in een prachtig bergachtig landschap waar
de oproep om ten strijde te trekken is doorgedron
gen en de jonge, krachtige kerels zich gereed maken
het vaderland te dienen.
Zoo vertrokken zij aan naar Frankrijk.
Jonet Gaynor blijft met haar moeder achter.
Het bevel luidt, dat het eten naar de vuurlinie
moet worden gebracht. De luitenant zal deze op
dracht uitvoeren ofschoon het schier onmogelijk is
die hel van vuur en staal te bereiken.
Echter hij deinst voor het gevaar terug, en draagt
het bevel op aan den sergeant, wetende dat de dood
er mede gemoeid is, waardoor hij zich verzekerd
weet van de kliene knappe Jonet, die door den ser-
genat wordt bemind.
Men ziet hem per auto de ketels met hun inhoud
wegbrengen, de oogen strak gericht op den vuurpoel
waar dood en verderf wordt gezaaid.
Plotseling wordt de wagen door een granaat getrof
fen. Stukken vliegen in het rond, een dichte stof
wolk dwarrelt op, de oorlog heeft weder zijn lu
guber werk gedaan.
Wij zien dan weer hoe de dappere sergeant in zijn
home is teruggekeerd doch gedoemd is zijn verder
leven in een rolstoel door te brengen. Zijn beide
beenen zijn verlamd.
De luitenant zal dan in het huwelijk treden, met
haar, door den sergeant zoo vurig beminde.. Op
den dag van het huwelijk, als het paar zich naar
den trein begeeft, tracht de ongelukkige met al zijn
wilskracht, die in hem is, op krukken het station te
bereiken. Het wordt een strijd op leven en dood,
want onderweg heeft hij te kampen met een zawre
sneeuwstorm.
Vreeselijk is deze tocht doch het doel wordt be
reikt.
Met leeuwenmoed bezield, komt hij nog juist op
tijd voor het vertrek van den trein, en zij, die
door haar moeder tot dit huwelijk gedwongen is,
werpt zich in de armen van den invalide. Een ge
vecht tusschen beide mannen ontstaat, doch de
ware liefde zal overwinnen, want door de geweldige
emotie heeft de dappere het gebruik van zijn lede
maten herkregen en gaan de twee geliefden een ge
lukkige toekomst tegemoet.
Jonet Gaynor heeft ons weer laten genieten van
haar buitengewoon talent, Charles Farrell geeft 'n
prachtig spel.
De hoofdfilm wordt voorafgegaan door een Jour
naal, wat veel actueels te zien geeft, gevolgd door
de klucht „baron Gap" waarin vele dolle scenes
de zaal doen daveren van den lach.
Bij Haaruitval
«n op plekken waar het haar erg dun wordt,
de hoofdhuid een weinig inwrijven met Purol.
Doe dit 1 of 2 maal per week; dit maakt
haar en haarwortels weer sterk en groeikrachtig.
