H - Ml 31 11930.
Pierre Saccone
Rechtzaken
ALKMAAR.
VOW LtEN POLJT1FRECHÏF.B.
Zitting van Maandag 26 Mei.
Wie niet met succes kan liegen, koine eerlijk
voor de waarheid uit.
Indien de héér C. de B., zoon van een'herber
gier met uitspanning en gelegenheidsstalknecht
1 e Alkmaar, die op 26 Mei in 'n driftopwclling'
een eveneens voor uit en inspanning zorgenden
vrachtrijder Willem Goudsblom een stevige opla
waai verkocht had gevolgd, zo uzijn portcmonnaie
er voordeel bij hebben gevonden, want door zijn
hardnekkige ontkentenis was men genoodzaakt
de snertzaak aan te houden teneinde nog een
tweede getuige en de verklaring van dezen, den
ouden heer de Geus, luisde den lieer de Boer er
zoo muurvast in, dat de officier, verontwaardigd
over 'dit gedraai, ditmaal f 25 boete, 10 piek
meer dan de vorige week requireerde en kees door
den politierechter, mr. Ledeboor, tot f 20 boete
0 f20 dagen veroordeelde. De jonge man had er
nu zijn buik van vol en nam direct met' de straf
genoegen.
Einde goed alles goed.
De mislukte kippenmelker op andermans kos
ten, de vischventer P. V. Ie Enkhuizen, in con
nectie geraakt met den politierechter, omdat hij
den winkelier W. v. D. aldaar onder valsehc
voorwendsels wist te bewegen hem op de pof 'n
rol asphaltpapier en 3 golfplaten te leveren is
er ten slotte nog niet' onvoordeelig afgekomen.
Üe winkelier was intusschen tevreden gesteld en
nu wilde men de vischkoopman ook wel wat ten
goede komen. De bekeerde zondaar verwekt meer
vreugde, dan 99 rechtvaardigen, die geen bekee
ring noo(lig hebben. Niet waar, geliefden? De
heer P. V., die bij de vorige behandeling op de
voordracht stond voor 7 dagen bruine boonen slik
ken ,wer dnu voorwaardelijk veroordeeld tot 14
dagen mét 2 proefjaren.
Een activiteit, die weinig waardeeringi geniet.
Een t.e of bij Alkmaar wonend, electricien, de.
44-jarige heer J. D;,, was onlangs veroordeeld
wegens mishandeling van zekeren lieer K. v. d.
wérkzaant. bij het eleetriseh bedrijf. Die veroor
deeling 'zat hem zeker dwars, althans liet hij
niet na, v. d. SI. op allerlei wijze bij zijn supe
rieuren zwart t.e maken en toen deze méthode,
men denke aan de bekende orgclant en de essetec-
wageu, géén succes had, zond hij den te Bloemen-
daal woonachtigen v. d. Sluis een brief, waarin
hij dezen ronduit van diefstal beschuldigde. Van
(1. Sluis liet zich deze insinuatie niet aanleunen
en deed klachte, met gevolg dat de snuggere
heer D. er ophieuw tusschen zit cn Maandag
terecht stond wegens, beleediging. Dé beleedigde
lieer v. d. S. was niet verschenen, wat natuurlijk
stagnatie verwekte en reden gaf, de verdere be
handeling tot a.s. week uit te stellen. Inmiddels
was wel komen vast te staan, dat de door ver
dacht egeuite beschuldigingen na ingesteld onder
zoek ongegrond waren gebleken. Dal is dus al
in 't nadeel van. den briefkaarten-redacteur.
1 Een Ie o ge portcmenee is oorzaak van veel
menschenwee
Een ex-garagehouder .J. P., thans motordrijver
6ij het loodswezen, thans te Bergen en voorheen
te Höjdor woonachtig, had in laatstgemelde
plaats vermoedelijk geld geleend van een lieer
met name PIeydenrijk en daarvoor in pand ge
geven 'n aantal automobielbenoodigdheden en
chauffeurs-uniformjassen. De lieer J. P. zat ech
te rivi de piepzak cn hield zich niet, aan heb con
tract, daar hij aan een mijnheer Blarius vöor f40
ee ndoos ruimers, artikelen die bij de autorepara
ties worden gebezigd, verkocht en aan een ander
liefhebber, de lieer 3anders 5 chauffeursjassen.
Het verbreken van 'de overeenkomst gaf even
wel aanleiding tegen den heer P. een strafver
volging in te doen stellen wegens verduistering
'■n "Maandag stond hij dan ook te dier zake te
recht met mr. Zeegcrs, officier en advokaat, dus
49)
«jMaar neen!'' liet hij er op Volgen, neon! zij
vermogen niets, niets tegen Markus. Niets tegen
Mikaël, niets tegen den hertog. Alleen Mousseline
is misschien gevaarlijk. En na dezen nacht zal
Mousseline opgehouden hebben gevaarlijk te zijn
Verlaat ge mij, Benoit
„Ja, mijnheer de hertog.
„Ga dan, en morgen verwacht ik u met een
goede tijding.''
Op den avond van dienzelfden dag hadden er
twe efeiten plaats, die hijzonderlijk dé gebeurte
nissen moesten versnellen en waarvan de hertog
verre was de gevolgen te vermoeden.
Lefiot was zeker een bekwaam agent, en hij
had de grootste voorzorgen genomen, opdat nie
mand te Trouville zijne tegenwoordigheid en die
van Mousseline vermoeden zou.
Hij was den voorgaanden dag tegen midder
nacht aangekomen, had de jonge vrouw naar een
afgezonderd huisje gevoerd, twelk hij eenige da
gen vroeger had gehuurd, en hij zelf had op on
geveer hondefd schreden verder zijn intrek ge
nomen in de verfoeilijkste kroeg welke men zich
verbeelden kan.
dubbel slagvaardig als raadsman en verdediger.
Er bleek echter nog heel wat meer eten aan te
zijn ,dan de officier had verondersteld, dus kon
men zich niet vergenoegen met het hooren van
Blarius en Sanders, die tot overmaat van ramp
ook nog'Vc laat kwamen en dus gekappitteld
werden, maar werd de verdere behandeling onbe
paald. uitgesteld, teneinde een meer uitgebreid
onderzoek te kunnen instellen.
Het moederhart dat sprak en buurvrouw»
hand die sloeg.
De 12-jarige Gerard Veldman te Waarland,
gem. Harenkarspel, op 9 April den tempel dei-
wijsheid verlatend, gevoelde in zieh den lust
opkomen, wat kattekwaad uit te halen en de
spelende spruiten van buurvrouw Aafje Br. eens
'te plagen, door hen een kinderschopje te ontne
men. De moeder aanschouwde dat snood bedrijf
en zij snelde onverwijld toe om dit ondeugend
zoontje eens op zijn nummer te plaatsen, doch. zij
worn door Gerard onthaald op scheldwoorden en
dreigde hij haar met een steen naar het bool'd te
werpen. Buurvrouw werd nu verlegen kwaad en
zenuwaehti gen troefde er flink op 'los, zoodat
Gerard, versierd met een 5-tal blauwe plekken
op zijn „reg" grienend af deinsde. Het bleek edi
tor dat juffrouw B. in haar moederlijke over
spanning wel wat al te krachtig lange haver
had gebruikt en vermoedelijk een stok of bedoeld
schopje liad gebezigd, althans het vrouwtje 'stond
Maandag terecht wegens mishandeling en weril
veroordeeld tot 15 gulden boete of 15 dagen.
Gierehez la femme!
Zoek de vrouw! Deze aanwijzing kan in vele,
politierechterszaken, vooral wanneer bet jonge
vurige verdachten betreft, met vertrouwen wor
den gevolgd. Het duurt niet lang of het hitte-
petitje komt schalks om een hoekje gluren.
Zulks was ook net geval toen de 19-jarige,
185K, c.M. op zin kousen, lange belastingklerk
Dirk Corn. P. te Sohagen terecht stond omdat
hij in den avond van 11 April den 17-jarigen vee
houders-baby Jan Voltcn, na een hevige discus
sie op de Gedempte Gracht over het ongestoord
alleenbezit van een allerliefst Sehager suiker-
poppetj emet honinglipjes, een welgemikte stomp
in het aangelaat toediende, met gevolg dat, de
heer Völten gelijktijdig een bloedneus en '11 blauw
oog- bekwam, wat z'n uiterlijke bekoorlijkheden
niet deed vermeerderen, zoo'dat lange Dirk over
de gansch elinie zegevierde en triomphantelijk
als 'n haan van 'n stooter met de uitverkorene!
zijns harten, die we helaas op de zitting! niet. te
zien kregen, wegstapte, om de welkome beloon ing
te erlangen voor zijn heldendaden. De verslagen
concurrent liet zich echter niet heelemaal kisten,
doch wist het zoover te brengen, dat zijn geluk
kige medeminnaar Maandag werd veroordeeld tot
f 15 boete of 15 dagen wegens mishandeling.
c iguor Giovanna Bernardo Zwabberdia
Pisancono op de Ge es tra.
In den «avond van 17 Nov. werd de ambtelijke
aandacht van den politieagent Jan Dalenberg
te Alkmaar, getrokken door een mannelijk indi
vidu, dat, zieh op geweldig slingerende wijze op
'de 'npublieken weg genaamd de Geest, voortbe
woog. De agent wist als geroutineerd politieman
nu wel, hoe het met dit waggelende heerschap
dat do gansche breedte der straat als wandelpad
noodig had, was geschapen en hij aarzelde niet
hem aan te pakken om hem ter ontnuchtering in
een daarvoor aangewezen localiteit over te bren
gen. De besehonkene bleek evenwel een onderdaarj
van Zijne excellentie Benito Mussolini te zijn,
zeker cheer Giovanni Bernardo, een granietwer-
kor, die zich bijzonderlijk onderscheiden door hun
waardeering voor ouwe snik en Amstel Pils.
Iteze Italiaansche vrijheidsheld liet zieh niet met
een zoet lijntje naar het politiebureau geleiden,
tioeh maakte in zijn onbegrijpelijk koeterwaahvh
heel wat bedenking en verzette zich zelfs kracht
dadig, toen Dalenberg, het zachte lijntje losla
tend, hem wat steviger te grazen nam. De weder-
spannigheid nam evenwel een zoodanigen vorm
aan, dat procesverbaal niet mocht uitblijven én
XIII.
Lefiot aan den avonddiseh.
Ziehier wat 'inderdaad gebeurde tegen acht
uur 'savonds,- eenige minuten vóór hij zich aan
tafel neerzette om te soupecren.
Vóór aan zieh zolvcn te denken, had Lefiot
aan Mousseline gedacht, en doqr de dienstmaagd
der kroeg haar "twee schotels gezonden, gevuld
met liet beste wat de keuken van het logement
had kunnen verschaffen.
I.eïiot had de twee schotels onderzocht en ze
goedgekeurd, vervolgens had hij de jonge meid
er mede weggezonden, haar aanbevelende zieh
niet op 'te houden onderweg.
Na deze aanbeveling had Lefiot aan de tatel
plaats genomen en de dienstmeid was heenge
gaan-
Doch zij was nauwelijks dertig schreden ver,
toen zij werd aangesproken door een vroolijken,
dikken Normandiër, die haar zonder plichtple
gingen de wangen streelde.
„Met je verlof, lief kind," zeide hij, ..maar
wees zoo' goed mij te zeggen of er niet hier in
de nabijheid een goede, niet te dure herberg is,
waar men goeden appelwijn vindt en ik eten kan
zonder veel te betalen
„Ge treft het kostelijk," antwoordde zij, „zie,
niet verder dan ginds uithangbord van onze her-
beerg, en ge zult er als een prins behandeld, wor
den."
heden stond signor Giovanni, die zich al tame
lijk met het kaasdialect, al sprak hij nog1 geen
40 plus, vertrouwd had gemaakt, veroordeeld
tot f 20 boete of 20 dagen.
Wie op de politie seheld, zoeke klaar zijn
boetegeld.
De heer Nicolaas Groen, te Bovenkarspel of
daaromtrent, vermoedelijk behoorende tot de per
sonen, die om deugdelijke redenen, het politie-
insiituut graag geroyeerd zou zien, gaf in zijn
mindere sympathie blijk, den veldwaehter K.
een laag bij de grondsch scheldwoord toe to
voegen. Het feit, dat deze daarvan procesverbaal
opmaakte, heeft hem blijkbaar niet tot beter in
zicht, gebracht, daar hij ook na dien tijd bien
veldwachter onhebbelijk bejegende. Meneer werd
li uechter veroordeeld tot f 20 boete, of 20* dagen
en zullen we eens zien, wie den wedstrijd het
langste volhoudt.
Zijn bloed werd tenslotte karnemelk.
De boerenwerkman Jan de G., uit "Graft, werd
meermale ugeplaagd en beleedigd door den 15-ja-
rigen Jan Langenberg, een boerenpicolo te Aker
sloot. Ook op 6 April begon de knaap hem weer
te pesten, schold hem voor dief en dreigde zelfs
met een knipmes. Jan meende dat het nu toch
zeker wel mooi was en gaf het brutale joggia 'n
f linken trap tegen z'n dijbeen. Nu was Holland
natuurlijk in last en liep de afgestrafte snaak
jammerend naar de politie, zoodat- Jan de G.,
die natuurlijk buiten zijn boekje was gegaan,
met den politierechter kennis maakte. Toen ech
teer de heeren vernamen hoe de vork in den steel
stak, werd aan verdachte slechts f5 boete of 5
dagen opgelegd. Het onbehouwen jongentje kreeg
daarentegen een flinke vermaning en heeft de
officier den politierechter plechtig beloofd dit
gevaarlijke ventje, dat met een knipmes dreigt, in
de gaten te zullen houden.
Reuze Heibel in een trein eoupé.
Op 28 Maart stegen in den trein Enkhuizen
Hoorn te Enkhuizen eenige veehandelaars in een
niet rookrijtuig. Zonder zich aan het rookverbod
te storen, welke onbeschaafdheid den aanwezigen
reiziger Juda Polanius uit Amsterdam, aanleiding
gaf een bemerking te maken. Dit ingrijpen ver
mocht natuurlijk niet de ingenomenheid te ver
werven van de heeren veekooplui, die zich ge
woonlijk op grond van hun veelvuldige conversa
tie met varkens en vette kalveren niet op over
matig fijne manieren kunnen beroemen. Vooral
blonk hierbij uit de veenandelaar E. B. II. uit
Nieuwer Amstel, die den reiziger qualificeerde
als vuile jood. en hem een vuistslag in het gelaat
gaf. Ter zake deze mishandeling stond de vee-
koopc-r Maandag terecht, bewerend dat het een
scheldpartij over en weer was en onder meer
P. den vriendelijken wensch had geuit: ik mag
lijen dat je 100 jaar wordt, maar dan op krukken.
Hel slot van de kapsones was echter dat de vee-
kooper, die nu op alle manieren in de minder
heid was, aan het kortste eindje trok en tot f25
boete of 25 dagen werd veroordeeld.
Jan had maar een lepeltje spraakwater op.
Do 41-jarige kaalhoofdige en grauw geknevelde
veehouder Jan K. verwekte nog al wat hilariteit,
toon hij zich voorstelde dit bedrijf uit te oefenen
bij zijn moeder. Voorts was dit moeders kindje
erg beweeglijk cn luidruchtig, welk optreden den
president aanleiding gaf, verdachte te vragen,
of hij soms wat te veel aan de wieg1 had gestoo-
ten .Dit ontkende Jan, maar*gaf wel toe een
gfaasje jandoedel te hebben genoten. Hij stond
voorts terecht omdat hij op 12 Februari niet. was
afgestapt van zijn rijwiel na de desbetreffende,
door den commies v. d. Molen, belast met de
rijwielbelasting-èontrole, gedane vordering. Jan
was ijskoud doorgereden en had al rijdend, den
commies triomphantelijk iets onzichtbaars in zijn
hand willen toonen, alsof hij te kennen wilde
geven: Ja, ik heb er wel eentje hoor. Hij was
dan ook wel in liet bezit geweest van. een belas
tingplaatje, maar had het, niet op de voorgeschre
ven plaats bevestigd, zoodat hij eenigermato
schurft zijnde, toch wel reden had, de roskam
te vreezen. Hij werd dan ook zonder mankeeren
gestraft met f 15 boete of 15 dagen.
Be twijfel was er, dus de straf bleef uit.
Een te Wijk aan Zee en Duin wonend 42-jarig
bankwerker, Cornelis B., heeft vermoedelijk geen
De Normandiër begluurde de twee schotels
welke de dienstmeid droeg.
„Wat ge draagt komt dat uit uw huis?' vroeg
hij met begeerigen blik.
„Zeker."
„Laat me eens kijken."
„Ik heb geen tijd."
„'t Heeft een heerlijken brandgeur!'
Dit zeggende had de reiziger het servet van
den schotel opgelicht en er lang Jen damp van
ingeademd-
„Waarachtig!" riep hij uit, „ik kan niet an
ders zeggen dan dat het een goede schotel' is, is or
iets van over?"
„Vraag den baas!"
„Ik zal 't niet nalaten."
„Gaat ge daarheen?"
,;.Ja, lief kind, in de hoop u weer te zien."
Daarop verwijderde zich de Normandiër.
'I Was wel degelijk een inboorling der vallei
van Auge, en niets ontbrak hem aan houding
noch kleeding om dat te zijn.
De kranig op het oor overhangende katoenen
muts, de blauwe kiel met grijs omboordsel, de
linnen pantalon boven groóie beslagen schoenen,
en in de ooren spinsbekken ringen.
Bij dit alles een knoestigen hazelaarstok die
aan een gevlochten, om den arm geslagen, lee-
reu riem hing.
I)e man kon ongeveer vijftig jaar oud zijn, zijn
houding was recht als een kaars, en hij scheen
in blakenden welstand.
aangenaam huwelijksleven, zoodat zijn kinderen
vertoeven ten huize van zijn vrouw's zusters man
(goed narekenen s.v.p.) ten huize van een ver
pleger te Castricum, den heer H. v. Beek. Op 8
April bezocht de bankwerker genoemden heer
.v. Beek en meende toen op te merken, clat zijn
kinderen bang van hem waren. Toen hij nu met
den heer v. Beek door het dorp fietste, ontstond
hierover een minder vredelievend gesprek en gaf,
volgens den heer v. Beek, zijn bezoeker henu een
slag op den arm, waardoor hij met zijn rijwiel
tegen een hek opviel en zijn hand verwondde. De
bankwerker stond nu Maandag wegens mishande
ling terecht, doch beweerde v. Beek, toen hij
met zijn rijwiel wankelde en dreigde te vallen,
Ie hebben vastgegreen om hem staande te houden.
Nietwaar, toch goed bedacht. Hoe het echter zij,
de officier kon niet de overtuiging bij zichzelvo
vestigen, en in twijfel verkeerende, vorderde en
verkreeg hij vrijspraak, zooclat de bankbewerker
geen reden had zich over het Alkmaarsche politie-
gerecht te beklagen.
Elkaar in de lefkuif vliegende vakbroeders.
Gp 14 April waren de nog zeer jeugdige agrari
sche heerschappen Piet H. uit Harenkarspel cn
Jaap Aris uit de iSchagerwaard met voorbeeldigen
ijver aan 't piepers pooten. Be harmonie was vol
maakt, tot op een onzalig moment Piét het
heillooze idee kreeg aanmerking te maken op do
pieperpooterstechniek van Aris, waarop deze re-
pliceerende hem een leugenaar noemde. Piet be
krachtigde toen zijn meening met behulp van een
poepegraaf, waarmede hij Jaap een opstoper gaf,
'li manier van debateeren die hem Maandag voor
den politierechter bracht en oorzaak was, dat hij
tot f 15 boete of 15 dagen werd veroordeeld.
Het bloed kroop alweerwaar het niet gaan kon.
De slagersknecht Jan B. te Helder, zich op
21 April op de fiets bevindend, werd lastig ge
vallen door eenige bengels, blijkbaar behoorende
bjij; (Ceu ter plaatse staande woonwagen, welke
jonge nomaden zich vermaakten met het af
schieten van een kinderpistooltje en als doelwit
Jan D. kozen, met gevolg dat een projectiel
hem in 't gelaat trof.
Natuurlijk nam'de slager daarmede geen genoe
gen en steeg hij van zijn rijwiel, om'de vluchtende
deugnieten te achtervolgen, wat werd opgemerkt
door een in den woonwagen thuishoorend heer,
die onmiddellijk partij trok, zonder de moeite van
voorafgaand onderzoek en den slager eenige stom
pen toebracht. D. liet zieh niet zonder protest
afdekken en deed angifte, zoodat we Maandag
het genoegen hadden-den 33-jarigen heer H. W.,
getooid met een helblauwe das, In zijn knoops
gat een fraaie kunstroos als reclame voor zijn
vak koopman en fabrikant van kunstbloemen,
teerecht te zien staan. Hij vond het ongetwij
feld zeer lollig, want de lach week niet: van zijn
verweerd gelaat, zelfs niet toen hij' tot f 15 boete
of 15 dagen werd veroordeeld.
Tout savoir et tout pardonner!
Alles weten, is alles vergeven, "dat spreekwoord
zag blijkbaar cok gaarne toegepast de jeugdige
landbouwer H. 8., een Drentenaar die te Venhui
zen zijn Home 3,weet Home heeft gevonden,, toen
hij als 15e en laatste verdachteling terecht stond
wegens mishandeling van den laudbouwersbedien-
de Cornelis Vijzelaar, die hij na een bezoek aan
de drankpagode van Visseher een klap op zijn
fiselemie had toegebracht. Onze Harm deelde
thans mede, dat de oorzaak van die minder vrien-
i delijke behandeling, Vijzelaar aangedaan, moest
worden gezocht, dat Vijzelaar zich had geoccu
peerd met het meisje, waarop Harm oudere en
meerdere rechten meende te hebben. Aanspraken
die hem zelfs de "Waardigheid van het vaderschap
iti 't vooruitzicht stelden. Hij had reeds te voren
den heer Vijzelaar daarop gewezen, doch was
toen onheusch door hem afgewezen. Dit had hem
opgewonden en was na 'het verlaten van het café
het hiervoren omschreven conflict het gevolg.
Zeer zeker gaf deze al o'f niet gefingeerde confi
dentie den zondaar geen vrïjnpraak, doch scheep
toch aangemerkt te worden tot verzachting dei-
straf, daar de heer Harm reeds op jeugdigen leef
tijd in dramatische liefdesverwikkelingen geraakt,
ter zake het tamelijk erndtige feit, mishandeling,
waait dj de getroffene bloedend werd yerwond,
slechts tot f 15 boete of 15 dagen werd veroor
deeld. En hiermede hebben wij de eer, onze wéke-
lijksehe litanie van den Maandag te besluiten
met eén oprecht gemeend Amen.
Eenige minuten later trad hij de herberg bin
nen, en vervolgens in de kamer, waar Lefiot zijn
avondeten nam.
Lefiot 1 ette nauwelijks op hem, hij haastte zieh
om zich naar Mousseline te te begeven.
De Normandiër plaatste zich aan een tafel over
hem en riep den knecht.
„Kom, breng mij te eten en zoo spoedig, moge
lijk," zeide hij, „ontkurk mij vooral een oude
flesch van achter de takkebosschen, ge verstaat
me
„Ja, mijnheer," antwoordde de knecht, „maar
waarvan wil u bediend zijn?"
De Normandiër wierp een blik op Lefiot s
tafel. „Met uw verlof, mijnheer, zeide hij hem
op vroolijken toon, ,,is het. goed wat ge daar
eet?"
ja," antwoordde Lefiot glimlachend.
„'Breng me dan wat mijnheer eet, en vergeet
de bestelde flesch niet."
De knecht haastte zich te géhoorzamen.
De tafel was weldra gedekt, en toen hij al de
benoodigdheden gebracht had, ging hij naar een
hoeek in de kamer en lichtte een valluik op, door
'twelk men naar den kelder ging-
De Normandiër verloor hem niet uit het oog,
en zoodra. hij in het bezit was der flesch welke
hij verwachtte, ontkurkte hij die en schonk twee
glazen vol. Vervolgens naderde hij Lefiot en
zette een der glazen voor zijn bord.
„Bp uw gezondheid, mijnheer,' zeide hij met
heldere, gulle stem, „ie hoop dat ge niet zult
