KERMIS 1930
Alkmaar
SPOBT
EN WEDSTRIJDEN
Café-Lunchroom „De Doorbraak." Waapplein
Op onze rondwandeling, was dit het eerste caba
ret wat wij bezochten en erkennen wij, dat wij hier
mede een goed begin hadden ingezet.
Henny van Gelder, de welbekende soubrette weet
met haar liedjes de gang er wel in te houden en
haar succes is dan ook groot. Zij weet het publiek
op de juiste plaats te treffen. Ook om het duo van
Noordt wordt hartelijk gelachen en weten ook de
stemming er in te houden. De heer Anton Konings
veld bleek een zeer goede accompagnateur te zijn
Het mooie orchestrion laat van tijd tot tijd zijn
machtig geluid hooren.
Café Central, Nieuwersloot.
Gevoegelijk kunnen wij hiervan zeggen „Goede
wijn behoeft geen krans." Immers de naam Diede-
richs zegt alreeds voldoende. Met genoegen her
inneren wij ons de avonden van verleden jaar
toen ook naast onzen Herman Diederichts de in
den lande beroemde telepaat Maloïtz, avand aan
avond volle zalen wist te trekken. Ook nu weer
worden de verschillende door het publiek samen
gestelde opdrachten onberispelijk uitgevoerd op de
hem eigen snelle manier.
Herman Diederichs is, als altijd, zeer beschaafd
in zijn optreden en met genoegen hebben wij ge
constateerd dat zijn optreden verre is vooruitge
gaan. Goed zoo, Herman!
Zijn conférences werken niet weinig op de lach
lust der bezoekers en met zijn liedjes heeft hij een
overweldigend succes.
Verders zien wij optreden onze welbekende caba
retière, Cato Culp, die nog steeds het publiek voor
haar weet te winnen en nog niets van haar ta
lepten heeft ingeboet.
^en dankbaar applaus was dan ook ten volle
verdiend.
De muzikale excentriek, Willy Poor, beschikt over
een groote vaardigheid in het bespelen van won
derlijke instrumenten, waarmede hij groot succes
oogstte. Last not least, de schitterende tenor don
Almerio, die in zijn schilderachtig Spaansch cos-
tuum zijn liedjes ten gehoore brengt.
Mevrouw Elize Heijkens, de populaire pianiste,
verzorgt op uitstekende wijze het muzikale, ge
deelte. Haar begeleiding der verschillende num
mers is, zooals wij van haar gewoon zijn, in goede
handen.
Hotel Het Wapen van Haarlem, Nieuwesloot.
De heer N. Kersens heeft voor dit jaar geën
gageerd „De Vijf Pierrettes" onder leiding van
den heer Jac. van 't bof, die een uitstekende con
ferenciercabaretier blijkt te zijn. Op een voor deze
week speciaal aangebracht podium treden deze
dames op in hun aardige kleedij. Het is een lust
deze dameskapel te hooren, dat de vele aanwezi
gen tot een ongekend enthousiasme brengt. Avond
aan avond is het succes buitengewoon groot. Wij
weten niet, wie wij wel het eerste zullen noemen,
want hunne muzikale capaciteiten zijn boven alle
lof verheven. De aanvoerdster, Annie van Eike
ren, bewerkt met groote handigheid het slagwerk,
terwijl zij als attractie op buitengewone en uit
nemende wijze hare talenten demonstreert op de
xylophone, waarmede zij een overweldigend suc
ces oogstte en haar eene ovatie werd gebracht.
Een instrument, waarmede wij voor het eerst
kennismaakte, is de strijkharp, waarmede Leni de
Jong weet om te gaan. Door strijken langs klank
buizen is zij in staat de mooiste melodiën hieraan
te ontlokken.
Werkelijk frappant.
Greta Meijer is een pianiste, die wij om hare
capaciteiten als zoodanig gaarne roemen.
De overige dames completeeren op voortreffelijke
wijze het geheel. Gaarne vermelden wij „The
Yardaz van Kempper" op schitterende wijze gezon
gen door Jac. v. 't Hof.
Den heer Kersens komt alle eer toe voor dit wel
gekozen programma.
Café-Restaurant-Lunchroom „De Karseboom",
Langestraat t.o. het Stadhuis.
Iets nieuws op het gebied van radio vindt men in
„De Karseboom". Hoe men kijkt, hoe men zoekt,
een luidspreker is er niet te vinden en toch wordt
er de mooiste gramofoon- en radiomuziek ten ge
hoore gebracht. De heer Luuferzt was zoo welwil
lend ons dit geheim te verklappen. In den muur is
de luidspreker aangebracht en alleen een ronde
plaat toont ons, waar deze is. Dit is
flHoSen van Piet-
Rfioulin Roufge
Te gauw bijna zijn wij in Merxem, een voorstad
van Antwerpen. De Heer Gerritse wil mij ineens
naar de Wereldtentoonstelling brengen, maar ik
geef er de voorkeur aan eerst rustig een hotel te
zoeken. Het is 9 uur als wij op de Keyserlei afscheid
nemen.
Dan ga ik de stad in, die op het oogenblik wel
groot is maar niet druk. Het gloednieuwe Century
hotel bezit een hall van onafzienbare afmetingen en
een legertje portiers. Dit lijkt mij niet heelemaal ge
schikt voor mij, en ik vraag een agent den weg naar
goedkoopere oorden. Het hotel Monico wordt voor
dezen nacht mijn gastheer. En dan, na eenige ver-
frissehingen naar de Wereldtentoonsteling.
Wat zal ik daarvan vertellen? De pavilloens zijn
gesloten, maar er zwermen toch nog duizenden men-
schen naar toe. Reeds in de verte ziet men de enor
me, met zoeklichten beschenen, kalkwitte gebouwen.
Dichterbij gekomen vind ik ze imposant en leelijk.
Reusachtige standbeelden van de koninklijke fa
milie, op wier voetstukken men belangrijkste uit
spraken vermeld ziet staan b.v. Albert, „een vrij volk
als het onze moet zijn historie zelf schrijven". Ter
wijl ik het lees brult Al Jolson via een verscholen
loudspeaker ons zijn liefde voor Sonny, Sonny boy.
Dit neemt niet weg, dat ik de spreuk niet goed be
grijp: of het is, lettrlijk, een advies aan de Belgische
geschiedschrijvers en dan lijkt het mij overbodig, of
„schrijven" is hier gelijk maken en dan is iedere
Volkenbonds- en vredesgedachte er vreemd aan. Ik
kijk tenslotte liever naar de sierlijke fontein of naar
het Hollandsche pavilloen, dat Wijdeveld bouwde.
Het is meer merkwaardig dan mooi, een beetje ge-
een unicum in Alkmaar en geheel nieuw op radio-
gebied.
Ter afwisseling treedt op de accordeon-virtuoos
H. Hartog, die zijn ingewikkeld instrument op wer
kelijk virtuooze wijze weet te hanteeren. Juist dat
wij binnentraden konden wij genieten van
de bekende concertwals van J. T. Hall „Die
Hochzeit der Winde", die op sublieme wijze werd
vertolkt. Voor muziekliefhebbers is een bezoek aan
de Karsebom alleszins aanbevelenswaardig.
Centrum Hotel, Mient.
De bekende dancing van den heer J. v. d. Molen
mag zich in een druk bezoek verheugen en niet
ten onrechte. Het gezellige interieur draagt daar
niet weinig aan bij. En niet te vergeten „The
Williams", de beroemde accordeonvirtuozen, brengen
er de gewenschte stemming.
Hun spel is subliem en beschikken zij over eene
groote dosis muzikaliteit, daar vele instrumenten
door hen worden bespeeld; door één van hen zelfs
zes.
De uitnemende dansvloer verkeert, zoals gewoon-
lijk, in een uitstekende conditie en vele danslus- -
tige paartjes zullen deze dagen een gang naar het
Centrum-Hotel maken.
Café de Roemer, Nieuwesloot.
Bij het binnentreden van dit cabaret valt onmid
dellijk het moderne, grootsteedsche interieur op. I
De aankleeding, zoowel de verlichting, geven een
intiem karakter aan het geheel. Het damesduo
Merks zorgt voor de noodige afwisseling met een
rijk voorzien repertoire. Vele bekende melodiën wor
den ten gehoore gebracht waarmede een rijkelijk
succes wordt behaald. Een uitstekende jazz-band
werkt onvermoeid en menige lach weerklinkt door
het komische werken van den slagwerker.
De heer Leguit heeft voor dit jaar een zeer goede
keuze gedaan.
Café „Het Wapen van Heemskerk", Breedstraat.
Voor het maken van een dansje biedt „Het Wapen
van Heemskerk" een uitnemende gelegenheid
Richard Tauber als Stephan waarschuwt Peter,
als deze verliefd wordt op een meisje van minder
allooi. Zij wil echter gaarne een nieuw leven be
ginnen. Alhoewel zij aan Stephan belooft, Peter
nooit meer te ontmoeten, vindt hij haar toch terug
en wil haar naar zijn moeder brengen. Echter ont
dekt hij dat zij zijn zuster is, die al jaren uit het
ouderlijk huis weggetrokken is. Hij stoot zich van
haar af en nu wil zij zich verdrinken. Zij wordt
gered en Stephan brengt haar naar hare moeder.
Deze wil niets van haar weten, doch door een
lied van Stephan verzoenen zij zich met elkaar
De hoofdzaak in deze film is vanzelfsprekend het
zingen van Richard Tauber, waarvan de liefhebbers
nu in volle maten kunnen genieten.
Vooraf gaat een film over onbekende sporten,
gevolgd door 2 teekenfilmen, waarvan vooral dé
laatste de lachlust opwekt, daar deze een allerko
mische geluidsfilm is.
AdspiranfenJa» Sparta.
Zondag toog D.T.S. a en b naar Schagen om
deel te nemen aan den adspirantendag te Schagen
rX.TijSi. a /moest haar eerste nwedstrijd tegen Spar
ta a (Spelen, waarin zij niet erg gelukkig waren
Jammer was het dat er een sterke wind van
I doel tot doel stond, wat niet bevorderlijk was
Vele dansliefhebbers weten al reeds lang, dat j voor het spel der adspiranten. Dieze wedstrijd
waardoor werd dan ook met 31 verloren.
I De B-baby's wisten er een gelijk spel van te
Melksalon van J. Kwadijk Jr, Mient 27. J maken, waarna de wedstrijd door haar keeper
Ook de heer J. Kwadijk heeft voor deze kermis werd gewonnen, daar elke partij 3 strafschoppen
alle krachten ingespannen om het de bezoekers zoo 1 'r>
aangenaam mogelijk te maken. Men geniet hier
van een gezellig en kalm zitje, hetgeen voor velen
een aangename afwisseling is, terwijl de consump
ties van uitstekend gehalte zijn.
Café-Hotel-Restaurant ,,'t Paardenhoofd", Dijk.
De vele inwoners uit de omliggende plaatsen, die
per auto, rijtuig of rijwiel naar de kaasstad trekken,
behoeven niet lang te zoeken naar eene garage of
stalling,daar de heer J. Sleutel beschikt over eene
geheel afgesloten ruimte, waar de stalling dus vei
lig is. Men behoeft zich tegen het sluitingsuur der
kermis ook niet te haasten, daar deze zaak nog een
half uur later geopend is. Tevens biedt het café-
restaurant een welkome gelegenheid om van de
vermoeienissen, welke nu eenmaal een kermis met
zich meebrengt, uit te rusten. De consumptie is van
prima kwaliteit en de prijzen zijn als altijd en dus
niet verhoogd. Ook biljartliefhebbers kunnen hier
profiteeren.
Een prima biljart staat voor een ieder disponi
bel.
had te nemen, waarvan 'Breezand er maar een
wist te benutten, terwijl de kleine Dl.-keeper
ze netjes alle drie in liet doel deponeerde.
Om 4 uur kwam Dl. a Weer in het veld tegen
N. Niedorp om den 3en prijs, welke door de
Deetjes met niet minder dan 40 werd gewonnen
Dj.T.S.b verloor daarop in de Finale om de le
prijs van "Wieringerwaard met 41, zoodat zij
met den 2en prijs genoegen moesten nemen.
Over het geheel genomen kunnen de kleine
D(.adspiranten tevreden zijn, daar zij met een 3e
en 2e prijs huistoe gingen.
Lunchroom Valk, Honttil.
Heeft men de verschillende kermisattracties be-
de jonge plantjes en kweekte ze op. Al die arbeid
Valk en onder net genot van een verfrisscnenden hoov cm+ ommodondfl hmt
dronk het drukke gewoel in Alkmaar's straten aan
schouwen. Een zeer uitgebreid en rijk voorzien menu
zal velen nooden den inwendigen mensch te ver
sterken en een ieder komt tot de overtuiging dat
de firma Valk beschikt over een prima keuken en
wat de hoofdzaak isde prijzen zijn niet hoog,
de vele gerechten, gebak en consumpties prima!
Kermis 1930 Alkmaar. Cinema Americain,
Nieuwesloot.
.Richard Tauber" zingt deze week in de Cinema F
Wij zien en hooren den wereldberoemden zanger
in de sprekende en zingende film „Ich glaub me
mehr an eine Frau."
In deze film ziet het publiek hoe hij zingt.
Zoo komt hij als zwerver op een schip, waar de
matrozen een plaatsje voor hem inruimen.
De zeelui zingen gezamenlijk maar het duurt
niet lang of allen komen onder de bekoring van
deze prachtige stem. Zelfs de kapitein staat toe,
dat hij aan boord mag blijven.
Met een paar leden der bemanning is spoedig
vriendschap gesloten. Als men aan wal gaat wordt
een bezoek gebracht aan Peter's moeder en ook
zij komt onder de betoovering van de machtige
stem. Zoo gaan zij met hun drieën passagieren.
geworden. Als ik mijn hooge kamer bereikt hebt en
net moede lichaam op het bij uitstek schoone bed
uitstrek, raast Antwerpen beneden nog steeds als
een zee. Het blijkt een slaapliedje te zijn zonder
weerga.
Den volgenden morgen is mijn eerste gang naar
een barbier. Hij neemt niet genoegen met een een
voudige scheerpartij, maar behandelt mijn gezicht
en haar op alle mogelijk verfijnde manieren, omdat
het bijzonder verkoelènd is laat ik hem zijn gang
maar gaan; toch kan ik een gevoel van spijt niet
onderdrukken, als hij mij de som noemt welke zijn
arbeidsloon zou zijn. Hij krijgt er nog een kleinig
heid bij en is dan gelukkig verder sprakeloos van
verbazing over de prompte betaling.
Per tram ga ik vervolgens naar oude God (Vieux
Dieu) waar juist een enthousiaste markt aan de
gang is. Door een aanplakbiljet verneem ik, dat bin
nenkort op een meeting Jef de Vos (gebroodroofd
onderwijzer) zal spreken. Peinzend over de treurige
toestanden daar gebruik ik mijn ontbijt aan den
kant van den weg.
De eerste de beste wagen is dan lang niet de
eerste-de beste: het is een Imperial six 120463, die
op weg naar Brussel is. Haar eigenaar is een heer
die zeer moeilijk Vlaamsch spreekt, doch ik hoüd zoo
lang mogelijk aan mijn moedertaal vast. De wegen
zijn buitengewoon lang en recht en het wordt hier
en daar mooier komt wat meer glooiing in het ter
rein. De kathedraal van Mechelen verrijst boven de
boomen, maar van dichtbij krijg ik hem niet te zien,
daar wij om de stad heen rijden.
Brussel binnenrijdend kom ik terstond onder den
indruk. Het is alles wel zeer groot en ruim: een
hotel van 8, en een brasserie van 10 verdiepingen,
een verkeer dat verrassend druk is en Fransch, ein
delijk niets dan Fransch. Ik ga, na het afscheid van
mijn Imperialist, in één van die brasseriën 14 cent
verbrassen, waarvoor ik een heerlijke koele drank
ontvang. Ik merk dat mijn Hollandsch er nog uit
stekend begrepen' wordt, ook door den tramconduc
teur, die mij op den weg naar Mons (Bergen) af zal
zetten. Wij trammen de boulevards af, die eindeloos
lang zijn en heuvel-op, heuvel-af gaan. Het duurt
wild, maar tenminste van dezen tijd.
Bij den uitgang klamp ik weer een agent aan en i circa drie kwartier eer ik mij in een snikheete straat
vraag hem den weg naar het drukste Antwerpen. Ik 1 bevind, die de weg naar Mons moet zijn. Een „volks-
heb wel eens van het Schipperskwartier gehoord, zwemdok" is hier blijkbaar de gelegenheid waar de
maar dat raadt hij mij sterk af. Als zij zelf daar door de hitte geteisterde Brusselaren zich op laten
dienst hebben, loopen zij er met angst in het harte
rond, vanwege de vele dronken zeelui der vreemde
naties. Hij praat Vlaamsch, wat leelijk klinkt. Niets
van het smakelijke taaltje dat Timmermans b.v.
schrijft. Het klinkt plat en als het goed gesproken
wordt, is het even onverstaanbaar als Friesch.
Een langzame tram vervoert mij naar de Schelde.
Ik sta op de kade als voor een duisteren afgrond en
luister naar het geloei van een Oceaanstoomer, naar
het zuivere carillon en naar de ver beneden mij bre
kende golven. Als ik mij omkeer sta ik voor een stal
letje waar patates frites verkocht worden. Ik ver
zoek om een groote zak en het smaakt mij heerlijk,
't Verwekt alleeh steeds meer dorst en zoodoende
loop ik een tingeltangelend cafétje binnen. Het bier
is er wat schraal, maar verder is er weinig verschil
met een dergelijke gelegenheid hier te lande. Na een
uurtje toevens wandel ik naar Monico toe en consta
teer daar, dat het verkeer inmiddels veel drukker is
kalevateren. Doorloopen maar.
Nu sta ik buiten Brussel en er is geen schaduw en
veel zon. Na een uurtje stopt de eerste Ford 43211
en hij brengt mij 4 kilometer verder maar in de
schaduw. Buick 1575 haalt mij er echter weer uit en
zet mij na 5000 meter op een mijlpaal in de steeds
Zuiderlijker zon. Ik heb nog altijd geen Fransch be
hoeven te spreken en krijg nu allen tijd om een
paar fraaie zinnetjes te prepareeren. Inderdaad is
Renault 37834 uitsluitend Fransch, maar mijn succes
is niet groot, want na weinige kilometers zijn wij
reeds in de Hal. Wel sta ik hier bij een spoorweg
overgang te wachten, maar die gaat bijna nooit
dicht, zoodat de auto's ongehinderd door kunnen
rijden. Uit verveling probeer ik tweestemmig te flui
ten en dit wordt ook nu een fiasco. Een jongetje
spreekt mij tot m'n verbazing in vloeiend Fransch
aan en wij converseeren zonder moeite en zonder
dat wij elkaar begrijpen tot zijn Maman en de dorps-
PiaatseB ijk Nieuws
De a.s. Floralia-tentoonsteliing.
Wie dacht er nu bij een gutsenden regen aan de
floralia-tentoonsteliing, die den 17 en 18 September
in „Concordia" zal worden gehouden? Maar nu!
De Zon lacht ons allen weer toe, 't is weer een
Zjomerdag! En intusschen groeiden de plantjes
en bloemen, verzorgde men met de grootste zorg
daar zit opvoedende kracht in, komt nu op
noemde datums, op de tentoonsteling, tot uiting.
„Concordia" een bloemhof, een plantentuin, die zal
getuigen van kweekkennis, verzorging en tee-
dere gevoelens. En laat men er nog eens kennis
van nemen, dat er alle gelegenheid bestaat voor
vrije inzendingen. D.w.z., dat men z'n eigen ge
kweekte planten en bloemen of bloemstukken
eveneens ter opluistering kan inzenden. Nu groeit
en bloeit 't nog in de huiskamer of in andere ver
trekken, welke de planten en bloemen noodig heb
ben, maar alras zien wij de kleuren en rieken de
geuren der koesterlingetj es, door teedere zorgen tot
ontwikkeling en bloei gekomen.
Onze Damesvereeniging heeft tot dusver alle eer
van haar werk. Wanneer de belangstelling der
ouderen zich nu ook aanstonds mag uiten in vele
vrije inzendingen, dan is voorloopig het doel be
reikt. Voorloopig zeggen wij. Wij komen nog een
keer op deze tentoonstelling terug. Houdt haar in
uwe gedachte!
OUDKARSPEL.
Naar de a.s. Bondswedstrijden te Koog aan de
Zaan zijn door de Sociëteit „Bijeen als Vrienden"
als korpskolvers aangewezen de heeren: A. Eecen,
K. Quant en J. Schrieken.
OUDKARSPEL. Korfbalclub „Volharding".
Tot korpskolvers naar de a.s. Bondswedstrijden
stilte volkomen is. Ik ben er van overtuigd Parijs
nooit te zullen bereiken en wenk lusteloos naar de
weinige auto's. Zij rijden door. Ik uit hardop één
Hollandsche vloek en dat geeft lucht maar weinig
koelte. Het blijft brandend heet, Parijs„En
U heeft zeker een trein gemistvraagt de
Heer, wiens chauffeur, Robert, voor mij gestopt
heeft. Ik zamel al mijn Fransch bij elkaar en ver
klaar hem dat dit een manier van reizen op zich
zelf is. Hoewel hij mij begrijpt beproeft hij, als wij
weer rijden, of het Engelsch mij beter afgaat. Het
blijkt van niet. Dan maar Duitsch. Ik vertel hem
mijn wedervaren en hij vindt het wel een aardig
denkbeeld. Het verheugt hem en mij niet minder,
dat hij mij naar Mons kan brengen." Hij is Monsieur
F. Cattier uit Brussel. Die naam zegt mij op dat
oogenblik weinig; later, op den terugreis, zal ik het
genoegen hebben er meer over te hooren.
In Mons brengt hij mij op den goeden weg en
dan wenschen wij elkaar: Auf Wiedersehn! A ship
that passes in the night (Chrijsler 105636). Die zie
ik natuurlijk nooit weer terug. Wel jammer, maar
het is niet anders
Mons heeft mijnbouw. Allerwege rijzen uit het
zachtglooiënde land kleine etna's op van bergen uit
gegraven steen. Ik ben hier in de Borinage, waar
van Gogh indertijd gewerkt heeft. Met de auto's is
het anders weer niets gedaan. Behagelijk tegen een
beschaduwde helling aanliggend zie ik ze stuk voor
stuk voorbijgaan. Het zijn er niet veel: van 4 uur
tot half vyf noteer ik zes auto's richting Brussel
en één richting Parijs. Op den verkeersweg Oudkars
pelTuitjehorn is het drukker om dezen tijd.
Er nadert een ijskarretje, dat vruchtelos reclame
maakt door middel van een kindertoetertje. Even
later zie ik een heer aankomen, zeer correct gekleed
in een blauw jasje, lichte pantalon met stroohoed
en wandelstok. Het is de plaatselijke postbode. Ik
sta met moeite op en ga wat water vragen bij een
boerderijtje. Men biedt mij bier aan, maar daar ik
vermoed, dat dit niets dan een beleefdheidsformule
is, houd ik mij maar aan het water. Inderdaad
wordt overal waar ik om water vraag, bier of koffie
aangeboden. Het is één van de weinige beminnelijke
karaktertrekken der Belger, die ik heb kunnen ont
dekken.
Gelaafd als ik ben, besluit ik maar weer eens te
loopen, naar Hyon. De toestand blijft er dezelfde:
stil en warm. De F.A.I.O.V. vliegt laag en blinkend
over. Ik maak een praatje met een oud renteniertje;
hij begrijpt mij wel, maar ik hem niet in het minst.
En dan stopt eindelijk toch een auto, in het rood,
met het type van den Franschman aan het stuur.
Hij brengt mij tot de Belgische douana. Die doen
achterdochtig, maar ik mag tenslotte passeeren. Ik
maak er voorloopig geen gebruik van en blijf in het
café wachten, op de dingen die komen gaan. Het
lichte bier kost daar 9 cent per glas en het smaakt
als donker. Op den heirweg Amsterdam-Perijs is
niets te zien. Er heerscht een dorpsstilte, waartus-
schen de douaniers kleine glaasjes drinken en
groote pijpen smoren. Teneinde raad besluit ik maar
eens bij de Fransche douane te gaan kijken, die een
kilometer verder gelegen is. Deze vragen mij wat ik
in Frankrijk kom doen: toch geen werk zoeken? Ik
stel hen gerust en hoor dat de dichtstbijzijnde
plaats, Maubeuge, 8 kilometer ver is. Ook is er vol
gens hen een onweer op komst.
te Koog a. d. Zaan zijn aangewezen de heeren:
Jac. Gelder, P. Langedijk Czn. en C. Vlug met P.
Gelder, P. Quant en L. Stokman als plaatsvervan
gers.
NOORDSCHARWOUDE.
Onze Gymnastiek-vereenigingen „Hercules" en
„Hygiea".
Onze gymnastiekvereeniglngen „Hercules" en
„Hygiea" zijn weer „uit" geweest.
Het turnen zit de dames en heeren in het bloed
en waar er maar „geturnd" wordt, daar ontbre
ken niet de volgelingen van de Godin der Gezond
heid en van die den Augiusstal reinigde.
Hygiea en Hercules de bekende figuren uit de
Grieksche mythen leven voort in de namen
van onze gymnastiekvereeniglngen en de dames en
heeren zijn de jongere vertegenwoordiging van wat
deze beide figuren uit de genoemde mythen be
doelen te zijn.
En zoo trokken de turnsters en turners naar
Sint Maartensbrug, om daar deel te nemen aan de
door de vereenigingen „S. S. S." en „Dindua" uitge
schreven wedstrijden ter gelegenheid van haar
5-jarig bestaan óm met lauweren gekroond terug te
keeren.
Of niet minder dan een achttal prijken heeft
men beslag weten te leggen, ja, werden de uitge
loofde prijzen voor den tweekamp alle door „Her
cules" bemachtigd.
Maar laten wij bij het begin beginnen.
Marschwedstrijd
le prijs: Hercules" en „Hygiea".
2-kamp (paard en brug) heeren:
le prijs: 3e ploeg heeren („Hercules"); 2e pr.:
2e ploeg heeren („Hercules"); 3e pr.: le ploeg hee
ren („Hercules").
In den Personeelen wedstrijd (zelfde tweekamp
heeren) werden de prijzen verworven door de vol
gende leden van „Hercules":
le prijs: G. Ens; 2e prijs: C. Langedijk.
Hoogrek (Pers. Wedstrijd)
le prijs: L. Eiland; 2e prijs: P. de Geus.
De heeren G. Ens en C. Langedijk turnden buiten
mededinging mede.
Wanneer men dan weet dat er door 8 vereeni
gingen in deze wedstrijden werd meegedongen, is
deze prijzen-winnerij zeker een bijzondere prestatie.
Onze hulde!!
NOORDSCHARWOUDE.
Onder verwijzing naar de op de le pag. van dit
nr. voorkomende advertentie, willen wij de aan
dacht vestigen op het Concert dat Donderdagavond
8 uur (n.t.) door ons Harmoniegezelschap „Excel
sior" in de muziektent zal worden gegeven.
Het programma biedt wederom een keur van
stukken en er behoeft thans toch zeker niet aan
te worden getwijfeld, of veler gang zal Donder
dagavond zijn naar het Schoolplein achter de O. L.
School, om te genieten van al het mooie, dat het
Harmoniegezelschap weet te bieden.
ZUIDSCHARWOUDE.
Tijdens de Zondag gehouden Godsdienstoefening
in de Ned. Herv. Kerk trad het Christelijk Zang
koor uit Noordscharwoude op. Het optreden van dit
koor werd ten zeerste gewaardeerd, wat wel bleek
uit het dankwoord van Ds. Staal. Deze sprak daar
bij nog den wensch uit, dat in Zuidscharwoude een
dergelijk koor zou worden opgericht.
ZUIDSCHARWOUDE.
en W. stellen den raad voor te besluiten tot
plaatsing der gemeente in de 3e klasse der fonds
belasting en tot klassificatie der gemeente in de
personeele belasting (7e klasse).
—ZUIDSCHARWOUDE.
Zondag maakten de kinderen van de leden der
Coöperatie een boottocht naar Schoorl en Omstre
ken. Het weer was goed, zoodat daardoor al veel
gewonnen was. Een aantal geleiders zorgde voor
de orde en de uitreiking der consumptie. Alles bijeen
genomen kan worden vastgesteld, dat dit tochtje
goed is geslaagd.
BROEK OP LANGENDIJK.
Wij vernamen dat den 30sten Sept. de bekende
en gevierde spreker J. Schouten, lid van de Tweede
Kamer der Staten Generaal, voor de A. R. Kies-
vereeniging alhier hoopt op te treden en te spre
ken over het onderwerp: „Politieke Roeping". We
twijfelen niet of dit bericht zal zeer velen welkom
zijn.
Men houde den datum in het geheugen.
KRABBENDAM.
Zondagavond nam Ds. P. van der Marei, predikant
bij de Geref. Kerk alhier, na een verblijf van bijna
vijf jaren afscheid van deze gemeente. Het Kerk
gebouw was overvol.
Onze scheldende leeraar had tot tekst voor dezen
avond gekozen 1 Petrus 5 vers 10 en 11.
Na afloop van de predikatie richtte Ds. v. d.
Marei nag een meer toepasselijk woord tot Kerke-
raad, afgevaardigden van andere kerken en tot
het hoofd der Chr. school, de heer Turkstra.
Namens Kerkeraad en gemeente sprak ouder
ling Goelema en namens de classis Alkmaar en de
kerken van Broek op Langendijk en Alkmaar Ds.
Donder woorden van dank en waardeering voor
allen arbeid hier en elders in de classis verricht.
Staande werd nog toegezongen psalm 121 4.
KRABBENDAM.
Thans is ook hier de zoo gevreesde en zeer be
smettelijke veeziekte mond- en klauwzeer uitge
broken. 't Is wel te hopen dat het verloop der
ziekte niet kwaadaardig mag zijn.
Nieuwstijdingen
ONGELUKKEN.
Uit llpendam kwam de motorrijder De Goe
de met zijn motorfiets uit de richting Amsterdam
en moest op de brug van llpendam naar rechts
uitwijken voor eën van de tegenovergestelde rich
ting komende auto. Op de leuning van de brug
zalen eenige bejaarde 'menschen. Dezen gingen op
'een verkeerd oogenblik van de leuning af, waar
door de motorrijder in aanraking kwam met een
dier menschen, de heer Schuit. Zoowel de motor
rijder als de heer Schuit moesten naar het zieken
huis te Purmerend worden vervoerd. De toestand
van beiden was aanvankelijk zeer ernstig. Thans
is de toestand van den motorrijder iets beter,
doch de heer Schuit is nog steeds buiten kennis;
tnen vreest voor zijn leven.
Uit de richting Muiden kwam met groote
vaart een Amsterdamsch motorrijder, in wiens
zijspan zijn vrouw en een vijfjarig kind hadden
plaats genomen, aanrijden, toen juist een motor
wagen van de Gooische tram Van links naderde.
Door het geweldige remmen sloeg de motor over
den kop, kwam daarna met de tram in botsing
en maakte opnieuw een salto mortal e. De drie
inzittenden werden zwaar gewond. De bestuur
der was weggeslingerd, zijn vrouw en kind wer
den uit de vernielde zijspan bevrijd. Nadat. dr.
Keyzer eerste hulp verleend had, werden de
slachtoffers naar het Majellastichting vervoerd.
Op den Hengelooschen weg onder Lonneker
is een motorrijder uit Hengelo in botsing geko
men met een taxi. De motorrijder is meti een sche-
xdelbreuk naar het ziekenhuis te Enschede ver
voerd.
