NIEUWE 5
Hike Bre
ijer's
Vakkundige bi
ediening
'senz.
Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier
No. 103
ZATERDAG 30 AUG. 1930
39e Jaargang
KERMIS 1930
Alkmaar
Bultenlandsch
Overzicht
Speciaal Corsetter
i-Magazijn
Kinderportretten, Familie
groepen, Busten.
Arpèd Moldovan
TELEFOON INTERCOMMUNAAL NO. 52.
LANGËDIJKER COURANT
per 3 maanden 1.15. Uitgave: Firma 1. H. KEIZER. Redacteur J. H, KEIZER. Bureel Hoordscharwoude.
DEZE COURANT VERSCHIJNT
DINSDAG DONDERDAG
en ZATERDAG.
Abonnmentsprijs
ADVERTENTIEN:
Van I5 regels 75 cent;
elke regel meer 15 cent.
GROOTE LETTERS
NAAR PLAATSRUIMTE.
Agenda
CAFé, RESTAURANT, LUNCHROOM
„DE KARSEBOOM"
Langestraat t.o. het Stadhuis, Alkmaar
Nieuw programma.
Accordeonensemble „Hakako".
NICO KERSSENS,
Nienwesloot, Alkmaar.
CABARET van 46 en van 71 uur.
„CINEMA AMERICAIN"
Nieuwesloot, Alkmaar.
AVONDVOORSTELLING aanvang half acht.
CAFé LUNCHROOM
„DE DOORBRAAK"
Waagplein Alkmaar.
CABARET van 7—1 uur.
Het probleem van de werkloosheid of liever
de oplossing van dat probleem, houdt in welt
haast alle landen van Europa, Frankrijk dan uit
gezonderd, waar als de desbetreffenlie berich
ten juist zijn, het aantal werkloozen de duizend
niet, of niet veel overschrijdt. Wat ongetwijfeld
voor [Frankrijk een zeer gelukkige omstandigheid
is een omstandigheid die er toe leiden moge
den Noord-Oostenlijken broeder den Buit-
seher wat meer te waardeeren, voor wie ze
ker het werkloosheidsprobleem ook een der moei
lijkste en zorgwekkendste is. Zeer zeker geeft de
geringe werkloosheid in Frankrijk aan "dit land
een aanmerkelijken voorsprong. We weten, dat
in ingeland de definitieve regeling der werkloos
heid nog op zich laat wachten en ook, dat de
antevredenheid daarover groeit, zoowel onder lie
regeerende partij, als onder hen, die toekijken.
Weliswaar is de labour-Party als regeering een
minderheidsregeering, maar dat neemt niet weg,
dat zij aan haar verkiezingsleuzen en beloften
herinnerd wordt, welke haar de Labour-Par-
tij dan toch in zekere mate op' het kussen heb
ben helpen brengen. Intusschen wordt in Elnge-
1 land ijverig uitgezien naar alle mogelijke en be
reikbare middelen om de werkloosheid t'e beper
ken. Dit. land "bezit, in meerdere mate dan ons
land, oude kasteelen, abdijen en andere oude
bouwwerken, aan welke de tand des tijds duchtig
geknaagd heefti. Het schijnt, dat aan het plan
uitvoering gegeven zal worden, die oude gebou
wen bij wijze van werkverschaffing voor verder
verval 1-e behoeden. Ftr is althans een lijst opge
maakt van gehouwen, die voor herstel of restau
ratie in aarfmerking komen. Het aanzien van
oud-Eingeland zal er bij winnen en alle beetjes
helpen! er zullen menschen, eenige honderden of
duizenden aan 't werk gezet kunnen worden.
Vele wegen leiden naar Home, zegt het spreek
woord. Henri Ford, de bekende fabrikant van
auto's heeft er iets anders op gevonden. Hij is
van meening, dat aan de arbeiders (in zijn in- j
dustrie) regelmatig werk verschaft zal kunnen
worden, wanneer in de toekomst de automobiel
industrie komt tot een productiejaar van tien
maanden. Volgens Ford zijn de zomerma yiden
geen geschikte maanden, geen gezonde maanden
om in een fabriek te werken. Het volk heeft ver- j
ahdering noodig. Wat Ford dan gedurende de
j zomermaanden wil laten doen? D'e heer Ford is
van meening, dat werkloosheid geen natuurlijk
verschijnsel is, maar het gevolg van onwetend- j
heid. D;ie onwetendheid blijkt universeel te zijn.
Als de heer Ford er geheel of gedeeltelijk een j
einde aan kan maken zal de menschheid hem
zeker dankbaar zijn. Daar kan hij alvast op reke
nen. Zwitserland, dat begin Augustus nog slechts
-rond tienduizend werkloozen had, begint ook te
klagen: in Juli was het aantal werkloozen met
duizend toegenomen. Voor Diuitschland en En
geland toch nog, om bij wijze van spreken, van
te watertanden.
De filmauteurs kunnen aan 't werk trekken.
•Op initiatief van een Roemeensehe dichteres, 'die
haar land vertegenwoordigt in den Volkenbond is
een vereeniging opgericht, welke zich ten doel
stelt de film, dus de bioscoop, te doen meewer
ken aan de bevordering van den vrede en ide
toenadering tusschen de volken. In hoofdzaak
zal de taak van het comité bestaan in het toe
kennen van een jaarlijkschen prijs voor de film,
di ehet best aan het doel beantwoordt. We zullen
er dus wellicht spoedig iets meer van hooren;.
Filmauteurs zijn er genoeg en daaronder zullen
er zeker zijn die een extraatje willen verdienen.
Er is wel eens gevraagd of de zgn. oorlogsfilm
inderdaad wel de vrede en de bevordering daar
van dienen. Het eventueel door genoemd comi
té uit te spreken oordeel zal op deze vraag mis
schien antwoord geven.
Dioor Frankrijk is voorgesteld op 8 September
te Genève een Eiuropeesche conferentie te houden,
waarop gesproken zou worden over de organisatie
van het regime van een Europeesche fedetale
Molen van Piet-
Moulin Rouge
Van de Notre Dame naar de boekenstalletjes
langs de Seine il n'y a qu'um pas. Men loopt er
langs en snuffelt in de oude en nieuwe talen. Men
blijft een uur lang een boek staan lezen zonder
dat naar Uw kooplust gevraagd wordt. Men slaat
een portefeuille met etsen open, bekijkt ze stuk
voor stuk en wandelt weer verder. Middelerwijl zit
de verkooper behagelijk onder zijn parasolletje te
dutten; hij maakt den indruk zijn oude schatten
eigenlijk liever te willen behouden dan ze aan
profane handen over te leveren.
Het begint te regenen en ik duik in de schuil
plaats die altijd klaar staat: de Metro. Naar Mont-
martre. Op den Boulevard de Clichy wordt een vrij
goed diner opgediend voor 5TU cent, waarvoor men
ook wijn of bier geniet en gespaard blijft voor
fooien. Het Is vervolgens een heele klim naar den
voet van den Sacré Coeur, de kerk van het Heilige
Hart, die boven op Montmartre staat. In de scheme
ring, tegen den grijsblauwen lucht steekt de 'witte
koepel Oostersch af. De oogen naar boven gericht
valt het gemakkelijk de laatste honderd treden af te
leggen. Boven ziet men de stad, gehuld ln regen
wolken en benzinedampen, aan zijn voeten liggen.
Het ls hier droog en stil en tien kilometer zuide
lijker, ook in Parijs, onweert en regent het: wel
typisch de wereldstad.
De steegjes en slopjes van Montmartre zijn schil
derachtig: net als Volendam voornamelijk voor
vreemdelingen. Het maakt sterk den indruk van
zorgvuldig bewaarde losbandigheid. Allerwege zijn
kunstproducten te koop. Veel bijzonders is er ln
mijn leekenoogen niet bij. De meer moderne kun-
^enaarfen uitgangswereld richt
dan ook bij voorkeur naar den linkeroever, naar
Montparnasse, waarover later.
De Moulin Rouge. Het ^oden
voorgevel, onder den fameuzen draaienden rooden
molen, verkondigt dat het momenteel een gewone
cinema ls, maar daarnaast is de ingang van
SS Twee
staat in de uitgebreide
gen plus damesaanhang. Die Amerikanen zijn trou
wens vervelend. Buiten kom ik een stelletje tegen
met een volledige politie-escorte, die vooral moeite
heeft om het toegestroomde meisjespubliek op een
afstand te houden. Het wordt mij duidelijk waarom
de Franschen hun ex-bondgenooten niet zoo bij
zonder graag -meer mogen lijden. Bovendien is
daar de afgunst van het arme maar beschaafde
volk tegenover de rijke, of min of meer proletige
natie. Om van de verhouding debiteur-crediteur,
die nooit tot de prettigste pleegt te behooren, maar
niet te reppen.
Dit alles bedenkend ben Ik de Rue Pigalle ïnge-
loopen. Voor de Restauretion Hollandaise staat een
auto uit Utrecht. Leo Faust noodigt mij links uit.
Maar het Théatre Pigalle, een gril van Rotschildt,
gaat uit en dat wil ik zien. Het is de moeite waard.
Schoone vrouwen in toiletten van een zeldzame ver
fijning, haasten zich naar hun auto. Zij haasten
zich met een mij nog onbekende, onvergelijkelijke
gratie. Ziedaar een avondmantel, die waarschijnlijk
onschatbaar is: sneeuwwit hermelijn, met zwart
bont afgezet. Zijn eigenares stijgt alleen in een
Hispano Suiza. Zij heeft een ontevreden trek om
den prachtigen mond.
De politie drijft koortsachtig auto's op: Alex, vite,
vite. Alles vliegt weg in de richting Montmortre,
één uittocht naar de lichtwijk, één rush naar boven
Bij een straatkruising botsen twee taxis en er
knettert even een ruzie. Montmartre kan niet wach
ten: terwijl helt aanloopende spatbord bij elke
wielwenteling tegen den band knalt raas'hmen
door, naar waar de lichtreclames bloeien en de
drums stampen
Het feest begint nu, na twaalven, pas goed. Rijk
gekleurde nachtvlinders dwarrelen rond. Cheri
cherie. Een ander murmelt verleidelijk, „mon petit
chou"is mijn klein kooltje. Ik kan mijn lachen
niet bedwingen. Zij steekt nijdig haar tong uit,
die bij wijze van uitzondering niet geverfd is.
Want geverfd is hier iedereen en alles. Al dat stof
maakt grauw; als men zich wascht geeft het voor
een uur hoogstens: het is economische de zwakke
plekken telkens met een weinigje verf te restau-
reeren. Als U dan Uw wenkbrauwen nog weg
scheert, bent U bovendien een moderne schoonheid,
een kunstproduct.
Zeer veel maakt een kunstmatigen indruk. Welke
auto is hier de populaire wagen? De Renault, die
een slecht bergbeklimmer is. Ford, de klimmer bij
uitnemendheid, wordt door hooge invoerrechten ge
weerd: kunstmatig beschermt men de inheemsche
auto-industrie. Zoo ook met de vliegmachines. Op
Mient 17 Alkmaar
Tel. 52S
Vertrouwd adres voor:
goedpassende
Buikbanden
Elastieken Kousen
Rechthouders en
Rechthouder-
Corsetten
'Unie. De gedelegeerden der verschillende lanidien
zullen dus eens terdege over het plan-Briand van
gedachten kunnen wisselen voor het plan, éen i
Europeesche federatie, op de algemeene verga
dering van den Volkenbond aan de orde komt.
^riand heeft als zijn voornemen te kennen ge
geven, dat hij van plan is niet schriftelijk meer
met de buitenlandsche regeeringen over de vor
ming van een Furopeeschen .Statenbond van ge
dachten te wisselen.
[Naar gemeld wordt zou er in het Fransche
ministerie eensgezindheid bestaan ten opzichte
van Briand's plannen; Briand zal zelf naar Ge
nève gaan. Niet in alle Fransche kringen is men
intusschen even gunstig gestemd ten opzichte
van het federatieplan. Een der Fransche bladen
ga fals zijn oordeel te kennen, dat Briand naar
Genève gaat om.de begrafenis van zijn Euro
peesche federatie te leiden. Maar er zijn er
ook, die Briand meer kans en meer hoop geven..
In Duiischland zijn de voorbereidingen voor de
Verkiezingen op veertien September in vollen
gang, de verkiezingsstrijd dus. Deze strijd, die
ove rhet algemeen met felheid gestreden wordt,
heeft óp enkele plaatsen al geleid tot bloedige
botsingen. Te midden van al de verkiezingsdruk-
te, is dr. Worth, minister van Binnenlandsohe
OPTIEK EN FOTO-ARTIKELEN
Bakker - Noordscharwoude
Zaken bezig met de kiesrechthervorming. Het
stelsel der evenredige vertegenwoordiging zal be
houden blijven, doch de bedoeling is dit stelsel
van eenige fouten te ontdoen, welke het aan
kleven. Het aantal kiesdistricten zal meer dan
verviervoudigd worden. De bedoeling van een en
ander is o.m. aan de verkiezingen voortaan een
meer persoonlijk' karakter te geven en het con
tract tusschen kiezer en afgevaardigde nauwer te
Inaken. Overigens heeft de nieuwe, door dr.
Worth bedoelde regeling voor de komende ver
kiezingen nog geen effect, daar die regeling eerst
onder den nieuwen [Rijksdag aan de orde zal ko
men.
In de maand Juli van het jaar 1897 steeg de
Zwieedsche ingenieur Andrée op Spitsbergen met
twee geleiders op per luchtballon, met de be
doeling te trachten de Noordpool te bereiken.
Doo rde deskundigen werd ide onderneming van
den tocht stoutmoedig genoemd; enkelen zagen
er roekeloosheid in. Slechts een enkele maal werd
van Andrée iets meer vernomen. Thans, na drie
en dertig jaar, is de sluier opgelicht, welke over
de verdwijning van den luchtvaarder lag. Door
een Noorsche wetenschappelijke expeditie is het
lijk van Andrée gevonden, in het ijs, en nog goed
herkenbaar. Verder werden ook het dagboek en
©enige andere documenten gevonden, beneveins
eenige instrumenten. Verwacht wordt dat de in
houd der gevonden documenten een min of meer
volledig licht zal werpen op de lotgevallen van
Andrée en zijn beide metgezellen. Het schip, dat
de documenten zal meebrengen, kan evenwel niet
.voor 10 September in Noorwegen aankomen.
in allerfijnste uitvoering.
Specialiteit in vergrootingen naar elk portret
Fotogr. Ateliers
NOORDSCHARWOUDE
Geopend 's Zondags van 10-1 uur en 's Woensdags
van 1-6 uur
een Zondag, bij de manoeuvres, stort op drie ver
schillende plaatsen een Farman naar beneden:
vier dooden en ettelijke gewonden. Fokker zou zoo
iets niet overkomen. Maar den Franschman Farman
moet de hand boven het hoofd worden gehouden.
Evenwel, wij zijn op Montmartre en na twaal
ven. Drie jazzbands klagen hun verdriet tegen
elkaar uit. Het is een warme zomernacht, die lokt
tot veel koel drinken. Franschen zijn matig; ik
ontmoet er maar één, die werkelijk vol zoeten wijns
is. Maar die zucht dan ook voortdurend (versta ik
U goed?): „Comme je boiraisahcomme je
boirais....!" Wat zou hij nog veel meer drinken,
als hij maar vreemdeling was
Drinken is verleidelijk, hier en op het oogenblik.
Voor den nobelen prijs van 20 cent zit je achter een
glas overheerlijke „rosée" en geniet van de genoe-
gelijke, afwisselende drukte. Of je loop een kleiner
kroegje binnen, neem er een aan de toonbank en
oefen je Engelsch, want daar wordt je uitsluitend
in aangesproken. Van verschillende kanten berei
ken je de uitnoodigingen om daar eens te komen
kijken en dat eens te gaan zien. Je wandel maar
weer verder en vraag je af waar hier nu de be-
roemde cabarets zijn. Dat waar eens Bruant zong
is nog steeds een bezoek waard! De teekeningen
van Steinlen hebben hun oude kracht behouden.
Er worden een paar venijnige liedjes gezongen en
bij het binnenkomen scheldt men U ouderwetsch
uit. Ik hoor er o.m. voordragen dat prachtige chan
son „A la Villette":
On l'appelait Toto Iaripette
A la Vilette.
en lijkt het mij het beste om die buurt meteen
op te gaan zoeken. Maar eerst wil ik na Bruant Jr.,
Mistinguet en Chevalier wel eens hooren. Dat gaat
gemakkelijk. Overal in Parijs vindt men muziek
winkels van een bijzonder soort. Er bevindt zich
niet in dan een paar rijen lessenaartjes, tegen wier
oopstaand schot de naam met illustratie staat van
het stuk dat men hooren wil. Ons aller vriend Jol-
son glimlacht U naturlijk overal tegen Men werpt
25 centimes in de gleuf, grijpt den telefoonhoren
e nde plaat die u wensch draait af. Misschien is
het hier te lande ook al bekend, maar voor mij
was het een openbaring. Mistinguet heb ik tot over
de helft aan kunnen hooren toen werd haar
schreeuwstem mij te machtig. Chevalier is beter,
vlot en vlug, maar zijn liedjes zijn wat onbeteeke-
n8La Villette en Ménilmontant, met Belleville be
waar ik tenslotte voor een anderen dag. Het zijn de
echte volksbuurten (een station van de Metro heet:
Jean Jaurès) en dies maakt het leven er veel meer
een oprechten indruk. Minder poeder en verf, min
der getailleerde jassen. Geen vreemdelingen. Ik
wordt ln „Au clair de la Lune", een juweel van een
dancing, dan ook nauwelijks getolereerd. Hier hui
zen de heeren met platte petten en roode omslag
doeken, die men apaches zou kunnen noemen. Het
gaat er overigens nogal gemoedelijk toe. De mu
ziek is, evenals op Montmartre niet nieuw meer:
oude foxtrots, Engelsch en Fransch. „Paris, reine
du monde" zingt zelfs herhaaldelijk haar eigen
roem. De nieuwe Duitsche muziek, die bij ons de
toon aangeeft, wordt geheel en al genegeerd.
Bij een vervoerende tango steekt één paar zoo
met hoofd en schouders boven de rest uit, dat men
ze enkele minuten de dansvloer alleen laat.
Het wordt geenszins de gooi- en smijtpartij, die ik
meermalen als „apachendans" aangekondigd zag,
maar het blijft enkel een prachtig snel gedanste,
wervelende tango.
Van Ménilmontant naar Montparnasse is niet
alleen letterlijk een groote stap. Het moderne artis-
tendom is hier vergaard, cleanshaven en correct.
Het houdt geen drinkgelagen meer, maar gebruikt,
rustig koutend, een glas koffie, desnoods bier, op
het terras van le Döme, la Rotonde of la Coupole.
En men praat, men converseert, met critiseert.
Hier ontspringen de nieuwste stroomingen op
schilderachtig, muzikaal en litterair gebied. Hier
passagiert Van Dongen voorbij (van cleanshaven
gesproken!) en hier dribbelt Picasso achter zijn
futuristischen neus aan. Dit- is de woonplaats der
uitgeweken Russen; wie weet geeft U 5 cent fooi
aan een generaal van het Keizerlijke Russische
Leger. Het is hier in één woord, in tegenstelling
met Montmartre, voornaam, gedistingeerd en keu
rig De zijstraten van de Boulevard du Monpar-
nasse zijn tenslotte doodgewone buurten, maar er
ligt over het geheel een zeker cachet dat zich niet
beschrijven laat en dat men zou wenschen naar
andere landen mee te kunnen nemen.
Maar ondanks alles blijft men Hollander en als
goed vaderlander moet men in Parijs een museum,
of tenminste een tentoonstelling bezocht hebben.
Omdat de warmte nog steeds drukt, bepaal ik mijn
keus op het Paleis de Glacé, aan de Champs Ely-
sés, waar de Salon des Humoristes verblijf houdt.
Het meerendeel is van de hand der artisten, die
bladen als le Rire volsmeuren en de Fransche
esprit is meestal met een lantarentje te zoeken Het
beste is lang niet humoristisch, maargrijptterug
naar Steinlen en zelfs naar Daumier, die hier met
meester blijft.