Nieuwsblad v. Holl. Noorderkwartier Stemmen uit de Kaasresidentie m m No. 108 DONDERDAG 11 SEPTEMBER 1930 39e Jaargang Uitgave: Firma I. H. KEIZER. Redacteur I. H. KEIZER. Bureel Noordscharwoude. Amerikaansche brief PSaatseBijk Nieuws Uit desi Omtrek N ieuwstsjdingen lmacteur, en. Veidt end. Dan TELEFOON INTERCOMMUNAAL NO. 52. NIEUWE LANGflDIJKER C0ITR41T DEZE COURANT VERSCHIJNT DINSBAG DONDERDAG en ZATERDAG. Abonnmentsprijs: per 3 maanden 1.15. ADVERTENTIEN Van 1—5 regels 75 cent; elke regel meer 15 cent. GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE. ^Van ónzen eigen -corespondent IN E I A A N S|C H Ei EIS C HEN. Tuba Qity, September 1930. Onze roode broeders strijden weer voor hunne rechten. Ditmaal echter niet met Tomahawk of Vuursteenbuks niet tegen huifkarren en woud- loopers stel u gerust, lezerD'e strijd wordt thans gevoerd voor het hoogste Amerikaansche gerechtshof en geen gevederde, wraakzuchtige roodhuiden, doch Europeesch gekleede beschaaf de Indianen, die meerendeels de Amerikaansche universiteiten bezoeken, vullen de tribunes en een bekend Amerikaansch rechtsgeleerde bepleit hun eischen. Zij willen als Amerikaansche staats burgers erkend worden en het volle eigendoms- recht over hunne bezittingen verkrijgen. Want de procesvoerenden zijn millionairs. Op hun gronden heeft men olie gevonden. Welis waar zijn' zij, volgens contract met de explotee- rende maatschappijen, aandeelhouders en bedraagt hun vermogen reeds vele millioenen dollars, doch zij ontvangen slechts een klein deel daarvan. De rest wordt door den staat beheerd. Reeds twee jaren duurt het proces. Daarom roeren zij nu de groote trom. Ik reis nu tezamen met een zeer ontwikkelden roodhuid naar de reservation der Novajo- en Hopistammen, waar de indiaan handteekeningen wil verzamelen. Het. is een reis door streken, waar men nog geen groote wegen heeft aangelegd Wij hebben daarom tenten bij ons, conserven een pantser-thermosreservoir met ijswater. Etn dan vertrekt onze 100 P.K. reis&uto, om dwai,v door oerwouden, prairiën en woestijnen, de uitge strekte gebieden van Noord-Arizone te bereiken. Het is historische grond, waarop de voorva deren van de .tegenwoordige Novajo's hebben ge woond. Ein vrij en onafhankelijk als deze voorva deren waren, zoo leven ook nu nog hun nakome lingen. Zoolang zij hier wonen zullen zij de al- leenheerschers zijn. Zij'zijn nog geen Amerikaan sche staatsburgers, betalen, geen belastingen en hebben hun eigen politiemacht. Die zon was nog niet geheel ter kimme, toen wij vertrokken uit El-Tovarhuis in The Grand-Csi- non. Een onmetelijk woiid omzoomt van hieruit den weg, stil en grootsch als een betooverdo tuin. De oer-oude woudreuzen zijn bedekt met lichtgroene mossoorten, die in het gedempte licht van de schemering onwerkelijk glanzen, terwijl dikke moskussens een golvende bedekking vormen van de roodgetinte rotspartijen. Het woud eindigt in een eindelooze prairie, met wildgroeiende saliestruiken en groote kudden her ten, reeën, kleine gele prairiehonden, en hoende- ren, die krijschend opvliegen. Dan bereiken wij, na de brug over de kleine Colorado-canyon te zijn gepasseerd, de z.g. pain ted desert, een zandwoestijn, ongeveer zoo groot als Oostenrijk, in het midden waarvan de reser vations liggen, het doel onzer re'is. D'e indianen noemen deze vlakte,De schilder doos van den Grooten Geest, want het zand heeft hier honderden kleuren bloedig purperrood en zacht lichtrose, groen en lila, fijn hemelsblauw en dreigend donkergrijs. Een golvende en stra lende kleurenzee is deze woestijn, een symphonie van tinten, een oneindig bont tapijt. Geen straatwegen geven de richting aanrecht uit rechtaan suizen wij over de vlakte, waar zand- zuilen omhoog dwarrelen en een kleurenslüier deint kilometers ver achter onze wagen op en neer. Negen uur achtereen moet men rijden om het centrum van dit landschap te bereiken door ingewikkelde doolhoven tusschen exotisch roode rotsmassa's, die^nauwelijks honderd meter hoog zijn. Slechts hier en daar boomen en een enkele bron, die in de lente echter reeds geheel uitdroogt. Ten Westen en ten Noorden van deze oasen wonen de 20 000 indianen, <ïie tegenwoordig nog als nomaden leven. In „hogans" wonen zij, kleine houten hutten, die met gras en plaggen bedekt zijn. D:och alleen des winters, want' des zomers slapen zij onder de boomen. Bij de eerste hut, die wij" tegen koment hou den wij halt en vragen den weg naar Tuba City. Een vrouw zit buiten, gekleed in zware, eigenge- weven, met veelkleurige patronen uit den Inka- tijd versierde doeken. Tusschen twee houtblokken wrijft 'zij een gele bloem tot poeder. Mijn) gids verklaart mij, dat dit de „century plant" is. de bloem van een tropischen boom, die ongeveer 20 jaren oud wordt en slechts eenmaal aan het einde van zijn leven bloeit. Dan is de boom bedekt met, deze gele hloemschermen, wier sap geneeskracht bezit. Na het bloeien sterft de boom en valt na eenige jaren, |p m. Een uur later komen wij in Tuba City. aan. Dteze stad bestaat uit vier huizen, een) gebouw waarin de! regeeringsgemachtigde zetelt, een post kantoor, een school en een warenhuis. Het „wa renhuis" is een waar manusje-van-alles. De india nen ruilen hier hun schapen en weefsels tegen conserven, zout en tabak. Tegelijkertijd is er in dit gebouw een soort, bank gevestigd. In het wa renhuis staat een groote glazen keet met een hord „not for sale" (niet tè koop). Deze kast bevat een waardevolle verzameling oud-zilveren versierselen. Als de Novajo's geld noodig hebben, brengen zij hier hun kostbaarheden heen en krij* gen er voor eeuwjaar, renteloos geld op heleend. De versierselen worden altijd stipt op tijd inge lost, want de meeste voorwerpen zijn niet alleen familiestukken, doch ook zeer dikwijls amulet ten. Terwijl mijn begeleider zijn propagandatocht organiseert, bezoek ik de school. 500 kinderen wonen hier intern. De regeering voorziet hen van de noodige leermiddelen, betaalt hun klee ding, voeding, huisvesting en onderhoud. Half naakt komen de kinderen op deze school en kun nen dan slechts enkele indiaansche klanken uit brengen. Na zes jaar zijn zij volkomen rijp voor iedere hooge school. Mooi werk! - Begeerig ne- jnen z,ij[ de kennis tot zich en binnen kortehr tijd hebben zij zich volkomen aan de hedendaagsche beschaving aangepast. Dteze kinderen hebben vele talenten, meerderen zijn b.v. volmaakte teeke naars. Dóch slechts 'zelden studeeren zij verder; de meesten gaan terug naar hun ouders, naar hun stam, naar de vrijheid. Het indiaansche landschap heeft dan ook een betooverende schoonheid. Als de zon bloedrood ondergaat en de zandkristallen in dezen hellen gloed in vurige kleuren schitteren begrijp ik,; waarom deze menschen hier willen wonen en nergens anders. Mijn gids had weinig handteekeningen kunnen verzamelen. Treurig deelde hij mij dit feit mede. Zij willen hier niets afweten van den strijd en het gewoel van de „Groote Wereld". „Ik ben een slecht agitator", zei de roodhuid, „want ik bemerk hoe innig gelukkig de broe ders van mijn stam hier samenleven Arm en vergeten doch' vrijer dan welken Yankee ook. ,|Vfaar dat is niet overal het geval," voegde hij! er snel aan toe, „en wij moeten den strijd voort zetten." (Nadruk verboden). breekt het noodzakelijke overwicht, anthropolische ervaring en tact bij eventueel zelfstandig optre den. En daarom is het naar mijn, altijd beseheiden meening, ten zeerste gewenscht, dat tot ambte naren, met politiegezag bekleed nfet bij voorkeur, (omdat het oplevert als eerste winst in de gemeen tekast een salarisbesparing) jongelieden, ter nau- wernood meerderjarig verklaard, maar personen van rijperen leeftijd en dan liefst zij, die aan het hoofd staan van een gezin te benoemen. Men moet toch niet vergeten, dat ongehuwde jongelieden, die zich nog bevinden'te midden van de gelukkige „storm und drang" periode met het aantrekken hunner uniform de gevoelens van het hart het zwijgen niet kunnen opleggen en de aan trekkingskracht naar het schoone geslacht niet wordt uitgeschakeld. Integendeel! Maar het staat ook vast, dat dergelijke scharrelpartijtjes, periodiek of permanent, niet bevorderlijk zijn voor de zuiver Ambtelijke uitoefening van den dienst en amou- reuse corruptie niet tot de onmogelijkheden kan jtehooren. Het gebeurt dan ook wel eens, dat een jong agent je, dat meer aandacht schonk aan de prinses Zijner droomen dan aan zijn onvriendelijke instruc tie, 'n gebiedende wenk kreeg om tijdig eervol ont slag te verzoeken, of om het nu eens meer vul gair te zeggen: Ga je d'r uit of ik trap je d'r uit. Het gebeurt ook wel eens dat gehuwde ambtenaren een dergelijke „tip" krijgen, doch dit behoort geluk kig tot de uitzonderingen. Wat overigens de gezagsuitoefening van jeugdige ongehuwde inspecteurs of adjunct inspecteurs over meer bejaarde agenten en huisvaders aanbelangt, 4>ok deze omstandigheid kan ongunstig werken op den goeden corpsgeest. Het is niet altijd zoo prettig en bevorderlijk voor de dienstliefde, gecommandeerd te worden door een piepjonge snuiter, die zijn hoogere positie voorna melijk dankt aan diploma's, schoolsche wetenschap en voorspraak van Commissaris of burgemeester. Men gelieve, waarde lezers, hier te bedenken dat ik generaliseer en geen speciale feiten op het oog heb. Maar wel wil ik de aandacht vestigen op het ver schijnsel dat door de opheffing van den rang van hoofdinspecteur in Kaasburg (de laatste titularis, die elders benoemd werd tot Commissaris, was zeer populair) dan voorheen veel jongere func tionarissen zijn aangesteld en al mag ik gaarne toegeven, dat deze jongelieden hun taak ambitieus en punctueel vervullen, zoo zou ik, desgevraagd, of liever ongevraagd, gaarne willen adviseeren, dat men op dezen niet aanbevelingswaardigen weg, het aanstellen van adjuncten of volontairs in zulke verantwoordelijke functies, liever niet moet voort gaan. Dreigt een tekort aan werkkrachten, laat men dan een flinken maatschappelijk constant gesitueer den agent benoemen. In deze tijd wordt ook van de geestelijke ontwikkeling der agenten, als Ned. Taal, kennis der verschillende wetten en verordeningen, Koninklijke en Ministrieele besluiten, verkeersrege len en wat dies meer zij, zoo veel gevraagd, dat 'n eenvoudige agent van politie geacht mag worden voldoende capaciteiten te bezitten om ook met suc ces bureaudienst te kunnen verrichten. Trouwens is dit in de Kaasresidentie reeds vol doende geconstateerd kunnen worden. Met handdruk en groet, GELIEFDE LUISTERVINKEN. EEN NIET AANBEVELENSWAARDIG SYSTEEM. De Vox populi uit de Kaasresidentie vraagt uw geëerde aandacht voor de volgende onderwerpen. Zooals ik uit de actueele dagbladen van de stad mijner geboorte en inwoning vernam, ligt het in het voornemen van het gemeentebestuur, met goed keuring en machtiging van de vroede vaderen en moeders, laat ik dus kortelijk zeggen, gemeente lijke familie Raad, om wegens gebrek aan schrijf- krachten aan te stellen een adjunct inspecteur, met welke aanstelling tevens wordt bezuinigd een nog onmisbaren agent van politie. Nu is het verre van mij, dat ik critiek zou willen uitoefenen op het wijs beleid van de bestuurderen der mij zoo dier bare gemeente, maar deze eerbied en politesse mag toch voor mij geen beletsel zijn in gepaste termen eenige opmerkingen te maken, die men niet het karakter moet toedragen van een minder vrien delijke beoordeeling, doch meer beschouwen als een welwillende vingerwijzing, 'n gebaar, geboren uit waarachtige belangstelling. En dan komt het mij voor dat dit besluit ma,g worden beschouwd als een daad van zuinigheid, die de wijsheid bedriegt. A Ik geloof dat het niet in het prestige is van het corps, dat terecht mag genoemd worden een keur corps, omdat daarin veel politiemannen dienst doen toegerust met wetskennis, ervaring en bezadigd heid, om aan te stellen meerdere zeer jeugdige amb tenaren aan wien, ongedcht of zij een meer supe rieure dan wel inferieure positie bekleeden, nog ont- OUEKARiSiPEiL, Uitslag van den Kolfwedstrijd bij den heer C. Vis alhier, (25 slagen ®gdstxijd). lê klasse: i punten ie prijs P. Molenaar, Zuidscharwoude, 233 2e prijs G. Hop, Noordscharwoude 210 3e prijs K. Quant, Warmenhuizen, 205 Serieprijs J. Schenk, Barsingerhorn 49 2e klasse: le prijs O. Bakker, Qudkarspel 217' 2e prijs J. Gelder 213! '3e prijs P. Gelder "192 Serieprijs Jb. Zijp, Zuidscharwoude 50 3e klasse: le prijs K. Kat, Oudkarspel '2'zfJ 2e prijs Bib. Böon, Alkmaar 205 j 3e prijs K. Langendijk, Noordscharwoude 199 bij loting met Jn. Bruin, Noordscharwoude. Serieprijs Jb. Strijbis, Harenkarspel 49 kfïj loting met. Jn. Bruin, Noordscharwoude. NOORDiSlOHARW OUDE. Gisteren, Woensdag werden in het hotel ,,Het Bonte Paard" alhier kolfwedstrijden gehouden, waarvan de uitslag is als volgt: le klasse: punten le prijs K. Quant, Warmenhuizen 157 2e prijs P. Molenaar, Zuidscharwoude 153 3e prijs J. Hagenaar, Alkmaar 1,50 Serieprijs S. Eivers, Oudkarspel 50 2e klasse: le prijs Cl. Bal der, Noordscharwoude 148 2e prijs A. Moeijes, Oudkarspel 136 3e prijs P. M uileboom, Noordscharwoude 130 Serieprijs Sj. Maakal, Broek op langendijk 54 3e klasse: le prijs K. Langedijk, Noordscharwoude 138 2e priis W. Kuin, 'Noordscharwoude 113 3e prijs Bakker, Noordscharwoude 102 Serieprijs W. Bakker, Noordscharwoude 42 NOORDlSCHARW OU DE. Gisteren werd in hotel „Cöneordia" te Noord scharwoude een kolfwedstrijd gehouden, waar van de uitslag is als volgt 3e klasse: O. Kuiper, Noordscharwoude 150 K. Boot, Noordscharwoude 148 G. Deutekom, Noordsoharwoude 138 Hoogste serie KI. langedijk, Noordscharw. 46 ZUIDSCHARWOUDE. Dbor de Kolfclub „Gezellig Samenzijn" zijn tol Kórpskólvers voor de Nationale Kolfwed strijden aangewezen de heeren G. Mettes, J. Zijp en J. Bergen. ZUIIÜSCII AR W OUDE. D'e gemeente-rekening over 1929 sluit met een voordeelig saldo van f21056.51 hij een uitgaaf van ruim f 58000. Commentaar is hierbij niet noodig. Die cijfers geven ze zelf. ZUIDSCHARWDUBlEu Voor den Ciursus in Vakonderwijs, welke hier 29 September wordt geopend, "hebben zich 13 nieuwe leerlingen aangemeld. Met het groote aantal, dat de lessen reeds volgt, wordt dit een respectabel getal. Wel een bewijs, hoe dit on derwijs op prijs wordt gesteld. ALKMAAR. Zilveren jubileum bij de Rijksveldwacht. Dinsdag herdacht de heer J. v. d. Ploeg, Rijks veldwachter brig. tit. bij den parketdienst te Alkmaar zïjn 25-jarig dienstubiljé. Hem werd uitgereikt de gebruikelijke zilveren eere-medaille voor 25-jarigen trouwen dienst, terwijl hij van zijn brigade, behalve de traditioneele gelukwen- schen ook nog ontving een fraaie wandregulateur met gongslag. D(e heer v. d. Ploeg was gedurende vele jaren gestationeerd te Heerhugowaard, al waar men hem leerde achten en waardeeren als een welwillend en bezadigd politieambtenaar. le klasse: T. Pranger, Noordscharwoude P. Molenaar, Zuidscharwoude O. I angedijk Pz., Noordscharwoude Hoogste serie O. Pranger, Noordsch. 2e klasse: T. Kostelijk, Noordscharw. G. l angedijk, Oudkarspel I Dtekker, Oudkarspel Hoogste serie A. Boon, Alkmaar punten 210 198! '193 '169 153 136 37 DIEFSTAL. Dinsdagavond werd tijdens de kermis te Gel- drqp, In café „De Kikvorsch" ingebroken. Elen opkamer, waar een rijksambtenaar verbleef, werd geheel overhoop gehaald. Eien bedrag, groot ruim f200, in ontvreemd. DIE RiCOVERiSl VAN ALEM. In verband met den overval te Alem bij dep heer |W[. A. 'Otten, kassier van de Boerenleenbank, kan nader worden gemeld, dat ide politie twee vermoedelijke daders heeft gearresteerd. Zij zijn Inaar D'en Bosch overgebracht voor een eerste verhoor door den officier van justitie. BRAND TE EGMOND A. ZEE. Dinsdagavond is een felle brand uitgebroken in de vischrookerij van den heer E. Schong te Eig- mond aan Zee. Het gebouw, dat geheel van hout was opgetrokken, brandde tot den grond toe af. ;egaan. ARIBO.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1930 | | pagina 1