Vice Versa
ALLERLEI
buitenshuis en uitsluitend met het doel, om geld van haar beroep in dien geest doen en alleen
to verdienen. Maar als wij dan toch een beroep een beroep kiezen, waarvoor zij ook roeping voe-
moeten kiezen, hebben wij het liefst een z.g. 1-en, dan komen wij al een eind in de goede rich
vrouwelijk beroep." Den laatsten tijd ziet men ting,
dan ook 'het- opmerkelijke verschijnsel, dat het I (Nadruk verboden),
werk vari een modiste of hulp in de huishouding, j
het vervaardigen van sieraden en zelfs het lang
versmade huishoudelijk werk weer meer gewaar- j
deerd worden. De zuivere kantoorarbeid en an
dere min of meer machinaal werk eischende be-
roepen blijken hen niet meer zoo buitengewoon J
gewild te zijn als eenigen tijd geleden. Een uit- j
zondering vormt het beroep van winkeljuffrouw, ting, dat de huizen vroeger zoo gezellig waren
wat gedeeltelijk is te danken aan het feit,; dat ingericht en dat men tegenwoordig die kunst,'
er op dit gebied nog altijd krachten tekort, ko- niet meer verstaat. Wij gunnen hun natuurlijk
men. Ook' het beroep vau verpleegster is weer graag hun tafeltjes met in alle richtingen ge
TUSS€|HEN VIER, MUREN
Oude en nieuwe smaak.
Onze grootouders slaken wel eens de verzuch
meer populair geworden, hetgeen wel blijkt uit
het opmerkelijke feit, dat een groot krankzinni
gengesticht, dat al jaren de grootste moeilijkhe
den had met de personeelsvoorziening, nu een
stroom van sollicitaties te behandelen krijgt en
dat terwijl dit beroep buitengewoon moeilijk en
inspannend en de salarieering daarmee niet in'
overeenstemming is.
Een ander merkwaardig symptoom der gewij
zigde opvattingen werd ons medegedeeld! door
de directrice van een meisjesschool. Zij vroeg de
meisjes ,die eindexamen H.BjS. gedaan hadden,
hoe zij de met zooveel moeite en kosten ver
worven ken!nis dachten te benutten, m.a.w. of zij
gingen studeeren en in welk vak. Van de 26
meisjes wilden er slechts 8 de hoogeschool be
zoeken. Van de overige 18 werden er 10 onder
wijzeres of verpleegster, waarvoor zij het be
haalde diploma niet absoluut noodig hadden, de
restoeronde 8 meisjes verklaarden, zich speciaal
te willen toeleggen óp zuiver huishoudelijk werk,
waarbij min of meer doorschemerde, dat zij de
verworven kundigheden hoopten toe te passen in
hun eigen gezin.
Wat kunnen wjij (nu uit dat alles opmaken?
Het. zijn misschien losse feiten en het kan on-
draaide pooten, hnn canapé, de onnatuurlijke lij
men van hun mooi gepoetste sierkastjes (waar
aan men zich leelijk stooten kon) en de schrijf-
ta|el. waaraan de houtsnijder acht weken ge-
yfcrkt heeft. Maar toch heeft de jongere ge
neratip eejn anderen smaak en de nieuwe meu
bels zijn gewoonlijk heel wat comfortabeler dan
de smakelooze pronkstukken uit de zeventiger,
tachtiger en negentiger jaren. Dc stoelen hadden
sterk gebogen leuningen, die in het geheel niet
met den vorm van het lichaam overeenkwam,
de sofa's waren te smal, de bedden ongemakke
lijk hoog. Men had een mooie kamer", waar
met pijnlijke nauwkeurigheid stof afgenomen
werd en waar men moest oppassen, dat er niets
aan kwam. Zoo was het eigenlijk alleen gezellig
in de kamer, waar men het minste zorg aan de
meubels besteedde, waar men nog de eenvoudi
g-ere en meer practische meubels had van zijn
grootvader of misschien zelfs van zijn betover
grootmoeder; oude, ruime stoelen en breede so
fa's uit een beteren tijd der meubelkunst, die
men weer eenigszins terugziet in de, moderne
meubels. t Ml
Al het gepraat over liet vreemde en leelijke
de rmoderne meubels is onzin. Zij zijn in del eerste
juist zijn, te generaliseeren. Maar toch geloof plaats geconstrueerd op 'het gemak van den eige
ik, dat ieder van ons hetzelfde verschijnsel wel naar en het uiterlijk mag niet ten koste, daar-
zal hebben opgemerkt in zijn eigen kring van van verfraaid worden. De kamers moeten er goed
kennissen. Ja, de geringe lust tot het uitoefenen uitzien, maar elk van de meubels afzonderlijk
van een beroep, die wij bij de jongere generatie dient niet 'voor het mooie, maar alleen voor het
zien, gaat zelfs hand aan hand met een afnemen nut ,dat men er van heeft. Waarop rust men lie-
der arbeidslust bij de oudere vrouwen, die zich ver uit: op een harde, smalle, hooge chaiselongue
reeds een plaats veroverd hebben in de maat
schappij. Het schijnt ook, dat hier innerlijke mo
tieven bij in «bet spel zijn, meer dan uiterlijke
omstandigheden. Zoo zei onlangs een „self-made"
vrouw, die met succes een groot, mode-atelier
leidde: „Ja, het is wel mooi, om zooveel succes
in het leven te hebben, maar er komt toch nog
een groot vraagteeken achter. Want wanneer
men door ontzaglijke moeite eindelijk zijn doel
bereikt heeft en het heele leven niet meer1 ge
vuld wordt door den strijd om het bestaan,! be
gin;, me'n zich af te vragen, waartoe dat alles
dient en voelt men de groote leegte ervan. Ik
heb me al dikwijls afgevraagd of ik niet geluk
kiger en innerlijk tevredener geworden was als
huismoeder, al had ik dan ook hard moeten wer
ken er. tobben met 'geldgebrek."
Wat nu Is ,het mogelijk, dat een van Üe oudere
voorvechtsters der vrouwenbeweging (die voor:
namelijk "het, openstellen van alle beroepen voor
vrouwen beoogde) gelijk had met haar onlangs
geuite meening: „Wij ouderen hebben ons harte- I
bi ed gegeven, om nieuwe wegen te banen voor
de jongere generatie en die jongeren haasten i
zich weer terug te gaani." Als dat waar is/ krij-
ger. de tegenstanders der vrouwenemancipatie ge-
lijk, die beweerden, 'dat het een dwaling was. Ver-
moedelijk zal een beweging, die zooveel eentonige-
uit den ouden tijd of op de tegenwoordige divans,
die laag, breed en zacht zijn? Waarop zit u lie
ver: op een hooge stoel met vier dunne pootjes
en een hooge, steile leuning of op een gemakke
lijke ,lage stoel met eenigszins schuine leuning
en veeren in de zitting?
Maar het gaat niet alleen om het gemak, maar
ook om 'de gezondheid. Uitrusten is altijd een
kunst geweest en evenals alle andere kunsten
was het moeilijk aan te leeren. Maar tegenwoor
dig heeft men het in de kunst al) vrij ver ge
bracht: soms ontaardt het zelfs in luieren. Wij
raden jonge paartjes dan ook aan, zorgvuldig
uit te zoeken, welke oude meubels nog bruikbaar
zijn en welke nieuwe zij er bij moeten; koopen.
Maar daarvoor moete nzij bedenken, dat een
bezoek aan een meubelzaak minstens even goed
voorbereid moét worde nals een bezoek bij den
Mikailo....
VOOR DiE HUISVROUW
Repareeren van een lekkende kraan.
vrouwenlevens waarde heeft, gegeven, niet be
titeld worden als een dwaling. Wij zien het er
echter toch wel van komen, dat men hetf een
omweg zal noapien. 'Omwegen kunnen tijd en
kracht kosten, maar behoeven niet geheel ver
geefs gemaakt te zijn; men kan er uit keeren. Als
wij ouders uit de boven beschreven symptomen
leeren, dat bij de beroepskeuze van onze doch
ters de innerlijke voldoening van het werk zwaar
der weegt, dan de uiterlijke voordeelen, is erj al
veel gewonjnen;. E® als onze dochters zelf de keuze
Wanneer een kraan voortdurend druppeld, dan
kan men dat meestal zelf heel goed verhelpen.
Men sluit eerst de hoofdkraan van de waterlei
ding af. Schroef daarna het bovenste gedeelte van
de bewuste kraan er af. Men zal zien,| dat er
da neen ringetje van leer aan het afgeschroefde
gedeelte zit. D|at leere nstukje wordt er af ge
haald, en vervangen door een nieuw leertje.
(Deze leertjes voor 'kranen zijn in verschillende
winkels te krijgen). .Daarna wordt het stuk kraan
weer op 'het andere gedeelte geschroefd, en de
hoofdkraan wordt weer opengedraaid. Het lek
ken is verholpen.
(Vrij naar het Engelsch.)
Maar dit was nog licht te dragen in vergelij
king met de ontdekking dat hij zich zoo blinde
lings vergist had.
De doktor had zijn vermomming klaarblijkelijk
niet doorzien en de verklaring moest dus nog
gedaan worden. Be jongens (met uitzondering
van Kif fin) hadden erge pret over dit zonder
linge en origineele gedrag en wachtten nieuws
gierig verdere proefnemingen met het geduld
van den doktor af.
Zij werden spoedig voldaan. Als er één ding
was dat PPaul meer verfoeide was het de lucht
van eppermunt niet minder dan drie kantoor
jongens waren door hem ontslagen, omdat zij,
zooals hij verklaarde, de atmosfeer van het kan
toor er mede verontreinigden en nu vervulde
langzamerhand de doordringende geur van de
gehate snoeperij de ooupé.
Hij keek naar Coggs, die tegenover hem zat
en zag zijn kaken en lippen bewegen. Het bleek
dus duidelijk' dat C|oggs de schuldige was. Moe
digt u uw jongens aan om zich in een openbare
gelegenheid onaangenaam te maken, Dr. Grim-
by vroeg hij al rookende. Sommigen schijnen
geen aanmoediging daartoe noodig te hebben,
Blinderston, zèi de dokter.
„Wat is er nu weer?" ,,Als hij bet als medi
cijn gebruikt, zei Paul, kon hij een anderen tijd
en plaats uitzoeken." Indien hij dat verschrikke
lijke goed lekker vindt, zorg u er dan astublieft
voor ,dat hij het niet eet op plaatsen, waar het
een ander hindert." i
je?'
.Verklaar je nader. Over wien en wat spreek
„Heb je nog meer van dat vieze goed bij1 je?"
vroeg de dokter.
Heel langzaam en onverschillig haalde Coggs
uit zijn zak achtereenvolgens drie of vier kleine
witte plakjes en gaf ze aan doktor Grimby,
die ze plechtig een voor een open maakte,; mét
groote walging naar den inhoud keek en alles
vervolgens uit. het raampje gooide. Toen wendde
hij zich tot Paul, die hij vriendelijker aankeek,
dan hij tot nu toe gedaan had.
„Blinderston," zei hij, „ik dank je wel. Een
neusverkoudheid maakte mij ongeschikt deze daad
var. ongehoorzaamheid te bemerken, waarover ik
op teen andere gelegenheid meer zal zeggen. Je
zedelijke moed en vlugheid om het kwaad in
het openbaar te veroordeelen pleiten voor je ka
rakter."
jjDat is niet heelemaal waar," zei Paul, „niet
heelemaal, mijn waarde heer. Ik zei het omdat
ik toevallig buitengewoon gevoelig Hier hield
hij op met een schreeuw en begon zijn enkel
wrijven.
,jEen van die jeugdige woestelingen geeft me
daar een harde schop; het is die jongen daar,
met dien blauwen das. Ik heb geen reden tot
boosheid gegeven en'hij valt mij op deze brutale
manier aan, mijnheer ik roep uw bescherming in.
„Zoo Coker", (Coker droeg een blauwen das)
zei de doktor, „je hebt met den wilden ezel,'
meer eigenschappen gemeen dan domheid en kop
pigheid: je slaat je achterbeenen naar een arge-
loozen schooljongen uit met de kwaadaardigheid
van een kangoeroe. Schrijf alles wat je in Buf-
fon's natuurlijke historie over deze twee dieren
vindt, twaalf maal over en breng het mij, morgen
avond. Als ik wilde ezels stallen moet, dan zullen
ze getemd worden!"
Zes paar booze oogen waren gedurende het
„Zoo, lieve, geniet je van de zonneschijn?"
Leve ns wijsheid
Besteed al uw aandacht aan uw werk, dan
vergeet gij al uw ellende.
Wifjn dikwijls op de klok kijkt, -valt det tijd
lang.
Laat n nooit ontmoedigen door de tegenwer
king, van wie minder waard zijt dan gij zelve.
iSteun nooit op de hulp van uw vrienden en
kennissen.
Behandel de menschen, zooals gij zelf behan
deld wenscht te worden.
Wees goed voor de dieren, want zij zijn vaak
trouwer dan de menschen.
Waardeer uw klanten, evenals gij hun geld
waardeert.
Maak geen omwegen, wanneer er een naaste
weg te bereiken is.
Niemand weet hoeveel hij kan, voordat hij het
beproefd heeft.
Streven en werken, is het doel van het leven.
I.edigheid is de roest voor de wilskracht.
Arbeid geeft! inhoud.en zin aan het bestaan.
Niet het bereiken van het eenige goede is de
zaligheid, maar het doen van het goede is de i
zaligheid.
Zorg ,geen mislukking te worden en benut
den dag van beden goed, en let terwijl óp ïden dag
van morgen. Dat, is de ware voorzichtigheid.
Bluffer (vertellend hoe hij eens aan verdrin
kingsdood ontsnapte): „Het eenige waar ik me
van bewust was, was eeu groote duisternis, met
allemaal kleine lichtstipjes."
Clublid„Je verleden misschien."
'beter nog is, gemoedsaandoening van lichteren
graad .Iaat ,u niet- door de sensatiezucht mee-
slepen, want dan vervalt ge geheel in de meest
i betreurenswaardige afstomping van den geest.
I Dan liever maar geen sensatie!
I HET COMMUNISME.
I In Rusland is er niets meer, of het wordt ge-
j rantsoeneerd. levensmiddelen kan men alleen
maar op een kaart krijgen. Hetzelfde geldt voor
I schoeisel, tabak, medicijnen. Het eenige medica
ment dat de apothekers ongelimiteerd leveren,
is aspirine. Wat zeep betreft, dat is er om *zoo
te zeggen heelemaal niet meer. D|e réden van die
schaarste ligt voor de hand.
Als er geen vleesch is, komt dit, doordat! de
'boeren het vee hebben afgeslacht uit vrees, dat
hun kudden hun zouden worden afgenomen. Het
zal zes of zeven jaar duren voor de veestapel
j het peil van 1928 weer heeft bereikt. Dat er
geen visch, conserven, textielwaren of zeep is,
moet worden toegeschreven aa nden uitvoer; de
j regeering voert alles wat er nog over blijft uit,
I om machines voor de industrie te krijgen. Al-
i leen soldaten'.en voor een deel de arbeiders, kun-
i 3ien bijna normale hoeveelheden van alles krijgen.
De man die de menigte volgt, zal nooit door
een menigte gevolgd worden.
WIE HEEFT HET BUSKRUIT
UITGEVONDEN?
Het, buskruit is, zooals vele andere dingen,
ALLERJLEI.
Nederland geeft voor zijn landmacht per jaar
f46.600.000 uit en België £93.300.000.
Het kapitalisme barst in zijn eigen rijkdom.
'(Molotow).
B„ en ;W|. van 'sGravenhage loven f 2500 uit
voor een goed Nederlandsch tooneelstuk. Waar
óm net lever voor een zuver Nederiiilandsche
Troonrede, vraagt! de H. P.
De mensch zal elk redmiddel aangrijpen om te
voorkómen, datj hij zal moeten denken.
Welstand en werkeloosheid nemen beiden toe
onder het. stelsel, dat de productie rationaliseert
door het invoeren va nmachines, 'die werkkrach-
bij toeval uitgevonden. Een onbekende monnik, j +en overbodig maken
Berthold Schwartz, te Freiburg in Breisgau ge- j G- Middleton, Lagerhuislid.
boren omtrent het midden der 14e eeuw, geldt
als, do uitvinder. Hij stond in een vijzel houts
kool, zwavel en salpeter te mengen, liet bij on
geluk een vonk in dit mengsel vallen en onmid
dellijk vólgde een hevige ontploffing. Schwartz
was een echte vorscher en voor dien tijd een
bekwaam scheikundige. Hij bestudeerde het ver
schijnsel, zocht en kon na weinig tijd buskruit
DE NAAM AUSTRIA LI?.
Prof. Dr. A. Lodewijckx van de Carlton Uni
versity te Melbourne heeft in het Victorian His
torical Magazine van Juni 1929 in een uitvoerig
artikel de herkomst van den naam van het vijfde
werelddeel Australië nagegaan en aangetoond,
dat de Nederlandsche zeevaarders Isaac en Ja-
fabriceeren. Volgens sommige geschiedschrijvers °°k De Maire groot aandeel hebben gehad in het
gebruikten de Venetianen het het eerst, in 7190, j a| salgemecn gebruik invoeren van dezen naam.
bij een beleg. Van dien tijd af onderging de ^an dezelfde hand verschenen verleden jaar in
krijgskunst een totale verandering. i 'ie1, groote Australische dagblad The Argus vier
artikelen over den naam Australië: 1. Ie Maire
Het beste deel van ons leven brengen wij door en zijn „Australische -Compagnie"Jan Pietersz.
met het maken van fouten; en het povere- deel, Coen en Piet Hein. Voor zoover wij weten, werd
dat ons rest, met te bedenken, hoe gemakkelijk aldus voor het eerst het Australische publiek
die fouten hadden kunnen voorkomen. bekend gemaakt met de groote mannen uit Ne-
derlandsch verleden. ((Neerlandia).
Gewoonlijk zijn het de luie menschen die kla-
gen, dat zij geen tijd hebben om te doen, wat Ons ongeduld om toch vooral aan anderen te
zij zich verbeelden te willen doen. Waarlijk, verkondigen wat wij goed achten, moet plaats
men kan gewoonlijk wel tijd vinden voor wat men maken voor een krachtig en gestadig werken
wenscht te doen. want in werkelijkheid is het aa{n onszelf en dan kan het, niet missen of we
niet de tijd, doch slechts de goede wil, die ont- I hebben blijvenden invloed.
breekt, en het voordeel van vrijen tijd is hoofd- j Verlichten zal, die het licht in zich- draagt,,,
zaaelijk daarin gelegen, dat wij daarin ons eigen niet die er van spreekt. i
werk kiezen, doch zeker niet daarin, dat hij ons Beschaven zal, die beschaving heeft, niet die
in staat stelt tot, luieren. het woord noemt.
Liefde brengen zal alleen wie zelf liefde is.
„Die jongen tegenover mij, zei Paul, met een verdere van de reis op Paul gevestigd; veront
beschuldigenden vinger naar den verbaasden waardigde protesten en wraakstémmen werden
Coggs wijzende, „zuigt op een klein pepermuntje geuit, die men door het. geratel van den, trein
dat sterk genoeg is om den trein te doen ont- nie tkon hooren. Het voorwerp van dit alles
sporen. v i - boorde er tenminste niets van; hij had zijn kalm-
„Is het waar wat Blinderston mij daar vertelt te weer terug gekregen door de goedkeuring van
Coggs," vroeg de doktor op barschen toon. Dr. Grimby en hij besloot in het rijtuig! alles
Coggs stamelde, na eenige pogingen gedaan te aan den doktor te vertellen.
■hebben da verboden waar 'door te slikken, waar
door hij rood werd en begon te hoesten, op
schorren toon, dat hij pepermunt bij een apothe
ker 'had gekocht, dat hij als een verzachtende
omstandigheid scheen te beschouwen.
Eindelijk stond de trein stil voor een ver
licht perron, waar conducteurs op en neer lie-
epn, die met luide stem riepen: „Market Rod-
well
(Wordt vervolgd).
Pessimisme is een mooie naam voor lafheid,
moedeloosheid, kleinzeerigheid en mislukking. Al
le pessimisten zijn lafaards op een gebied, waar
lafheid het noodlottigst is, namelijk dat onze
geestelijke en zedelijke machten. Zij vreezen
vriendelijkheid, goedheid, rechtvaardigheid, zorg
en dood, die tóch de veredelende feiten van ieder
leven zijn. Ieder pessimist is van zelf eeu mis
lukking. Want zij zijn menschen, die te kort
schoten en die onbekwaam waren om moedig te
strijden voor de hoogste levensdingen en ze te
veroveren door de kracht en de volharding, die
daartoe noodig zijn.
Wie kwaad doet, sleept dit kwade steeds ach
ter zich aan als een zware keten.
Ik min u liefste, trouw en teer,
Maar vuriger nog mijn plicht en eer.
SENSATIE.
wanneer we zonder nadenken onze vele zede-
prekerspiekers mochten gelooven, dan zou onze
tijd en ons geslacht wel zeer verdorven zip(.
Overal toch is sensatie, het eenige wat men
zoekt. Eien modern mensch is een zedepreek al
tijd een onmensch, omdat hij sensatie zoekt tót
eiken prijs, en de edele emotie voorbij gaat.
Maar och arme, wanneer we wel nadenken en elke
preek niet op het eerste gezicht gelooven, dan
zien we dat vroegere tijden en geslachten min
stens even tuk op sensatie waren als de onze.
Niet dat de sensatie toen ter tijd bestond in, het
zelfde als nu, Tfiaar sensatie was er toch. Is dit
nu echter weer zoo erg, dat we er ons tegen zou-
den moeten verzetten Wel neerif Sensatie is een
levensbehoefte, evenals emotie. Een betrekkelijke
eenvoudige gemoedsbeweging schaadt niet. Sen
satie schaadt, evenmin maarHier komt de
groote maar: maar men moet de sensatie met
mate ,met zeer kleine mate zelfs genieten, an-
ders is het al heel gauw overmatig. Em nu ko-
men we in het straatje van de zedepreekersi
het heeft er veel van weg, of onze tijd en ons 1
geslacht zich iet of wat te veel aan de sensatie 1
overgeeft. Dat is nu erg jammer, wan't daar- j
door zou men zich afstompen voor gewone ge
moedsaandoeningen en dat moet beslist vermeden
worden. Want al is sensatie met mate goed, 1
(Metric Jungius).
Zwakkelingen zijn gevaarlijker dan slechte
menschen. Een slecht mensch kan uit eigen be
lang nog eens een bewijs geven van goeden wil.
Mar. reen zwakke is zelfs daartoe niet in staat.
Een slecht mensch kan wellicht tot beter inzicht
komen en heeft dan in zijn macht een, beteren
weg op te gaan. Een zwakkeling daarentegen
mist niet alleen de kracht om een anderen weg
in te slaan, maar bovendien die, welke noodig is
om tot het inzicht van eigen verkeerdheid te
komen.
Iets is slechts zelden absoluut onmogelijk te
bereiken. Maar de meeste zaken hebben er op
het eerste gezicht den schijn vau. Voor wie wil,
ontbreken zelden de middelen om zijn idoel te
bereiken, boe hoog_ men zijn eischen ook gesteld
-heeft. Eir zijn, geloof ik, geen menschen, aan
wie de wil gansch ontbreekt, evenmin als er
volkome nluiaards, volmaakte heiligen of abso
luut gewetenlooze mensc'hen zijn. Ook in de wils
kracht bestaat er een oneindig aantal trappen, op
een waarvan de natuur ons geplaatst heeft. Zij
beeft het echter aan ons overgelaten de trappen
te beklimmen, die naar het hoogtepunt leiden,
vanwaar wij kunnen reiken tot het doel, dat wij
beoogd hebben. Hoe meer wilskracht wij in ons
zelf ontwikkelen, des te nader komen wij bij het
voorwerlp onzer wenschen.
/Wijlen mijn echtgenoot was een groot artist;
hij vertelde mij altijd dat hij zijn inspiratie vond
in mijn koken."
„'Dan was hij zeker beeldhouwer hé?"
Buitenge
Provim
Donderdai
ene buiten
lulden vlie
nderwerp
Deze verj
/erd bijgew
e heeren D
en heer V:
oorzitter e:
e consulen
erder de bi
en en de ie
elijk en P.
De voorzit
Iroek op La
roord van
an de ledi
ecretaris va
preker wer
en uitvoerig
nkele opme
ering word
eer teekene
Het onder
;gd, is alree
i hierop bre
waarin de 1
et 2e jaar
oor de orga
In het tt
oorgevallen
hans doet
ende jaren
enigszins e
ras van 192'
ioon ongun;
eeds met e
uinbouw de
Spr. wil a
uni, waarde
n hagelschc
Dt prijs doo
eer benard
Bepaalde s
e Langendi.
en om het
oodigen eer
et Bestuur
estuur, nie
loeten uitni
p politiek ti
De brief ve
Dt het neme
Ten eerste
en nieuwe e
den gees
rovincie No
enleenbanki
Tentweede
ïiddellijke v
Ten derde:
e Regeerini
leesten spc
achtstelsel
De voorzit
taten op di
i 1912,hij n
eer veel me
en.
Spreker m<
an den brie
og op eene
an deze ver
De meenin
ïaatregelen
Punt 1. He
espreking ii
Punt 2. De
tadium, dat
|e te geven
ooren.
Punt 3. He
eer veel mo
'einig bereik
Spreker Hi
nder zullen
erhoeden er
Spreker ge
ing.
De heer S
eelt mede
eze vergade
eze vergade
igd de aand
angen zond
rachten wei
'erd geleder
iekten in de
Er is than
n zoo spoec
en buitenge
ele hulp.
In 1922 ziji
e Prov. Sta
hans weer z
pdat de art
r geld komt
tin en om b
Met schroc
n gedurend
erde maal. I
en opdat d<
ventueele te
Ook moet!
ondsvorminÉ
Door het h
orming mog
Spreker ve
ooals de vo
orderd stac
ommissie o<
en juiste be
uurprijzen 1
De heer P
ïov. Staten,
ergadering i
Het was vi
-oedijk van
angaande d
itweg werd
ebeurde ove:
el van de cr
tin door de 1
oren kwame
Spreker w<
e komen. F<
eid en een
een te kom!
Het spijt si
kke partij ei
iet is ingewi
au Minister
amerlid Va:
agegrepen r
'orden geste
e pachters
ok worden
et volkomei
an landpad
joffen door
achtwet hoi
Spreker sti
igste wordt
