Nieuwsblad v. Holl. N oorder kwartier
39e Jaargang
llillin: firma 1. IHM - Redacteur 1.1. «KEU. -
Bureel Hoordsctiarwoude.
Brieven
uit het Buitenland
Wetenswaardigheden op admini
stratief en fiscaal terrein
Uit de Pers
gaf het
rtje met
llend ge
en gewe-
ïulp kon
noest al-
s jongen,
rne mee
leer nog,
uitging
nal was,
moest
leerling
De heer.
De jon-
erven en
mor zijn
nu een-
worden
gen, ifioch
et snoei-
dag, den
lich.t-
inende te
rkeloozen
pakt met
werki te
ten einde
steren op
laai voor-
i alstoen
r op het
van die
lelangrijk
geplaagd
van een
omstreeks
straatweg
amp door
rbaliseerd
de werk-
te zijn,
orzien. In
re's, werd
de hij de
iet ramp-
ond.
iaal
niet had
edrijf, al
en '40 M;.
hoofdbuis
itst, stond
Uitgeest,
r ter zake
lening. De
enwel me-
dat deze
de maat-
r BI. had
vast recht
omen had
ak betref-
ek, ambte-
et houden
t, het hier
t het pro
luiting bij
lang' acht-
de wijze,
ting ver-
i tot beta-
m leiding-
i de straf-
■echterlijke
latschappij
ighebbende
taling uit,
iken en de
emeente in
ie aanslui-
aan over-
huldig ge
en hier te
atschappij;
tegen den
het goed-
toepassing
n. wat de
uiste wets-
n ook reeds
rs, o.m. 'te
eft ook de
edaan. Re-
intslag van
wensch te
aeer breed-
ireenigende
i het O.M.
e eveneens
heer BI.,
ijkheid be
tslag heeft
vielrechter-
tegen den
zal gelie-
rkt, dat de
Ambtenaar
s:
eeleigenaar
i zich dus
estelde som
icht of hij
natuurlijk
ing na te
vrij uit te
tegen som-
reking van
rg te dra-
is een aan-
tant de be-
ie weigert.
Iracht van
en verkeert
zijn aange-
le recht en
Dit is de
iniderhavige
NO. 123 TELEFOON INTERCOMMUNAAL NO. 52. DONDERDAG 16 OCTOBER 1930
nip: uwe
LAMEDIJKRR COURANT
DEZE COURANT VERSCHIJNT
DINSDAG D®NDERDAG
en ZATERDAG.
Abonnmentsprijs:
per 3 maanden 1.15.
ADVERTEN TIEN
Van 15 regels 75 cent;
elke regel meer 15 cent.
GROOTE LETTERS
NAAR PLAATSRUIMTE.
BE F|A|L|0;N |DjE PARI*
Die meest volmaakte automobiel-show ter
wereld. j
De „fc'alon de Paris" geeft dit jaar op zulk
een volmaakte wijze een overzicht, van hetgeen
er op autogebied gepresteerd wordt, dat wij (niet
aar-zelen te verklaren, dat wij sedert vele jaren
zooiets niet hebben meegemaakt.
Voor deze tentoonstelling is bijzonder in hande
laarskringen veel belangstelling geweest. Men
kan zonder overdrijving zeggen, dat alle Fran-
sche autofirma's vertegenwoordigd zijn. Con-
structatieve „sens.aties' zal men op deze tentoon
stelling niet aantreffen. Het tijdperk van de
vooi-wielaandrijving of van den druppelvorm-
wagen" is nog steeds niet aangebroken. De Ame-
rikaansche firma, die reeds sedert een jaar uit
sluitend wagens met voorwiel-aandrijving ver
vaardigd. staat nog steeds alleen. De groote fir
ma's hebben haar gebruikelijke constructie's ont
wikkeld tot een volkomenheid, een uiterste vol
maaktheid. Zij willen deze gangbare constructies
niet gaarne opgeven; haar principe is niet „revo
lutie", doch efficiency.
Men wil met de beschikbare middelen iets
beters bereiken. Daarom zijn ook de klasse-begrip
pen „vier-cylinders", zes-cylinders en acht- en
meer cylinders" verouderd en in onbruik ge
raakt. Tot. de tegenwoordige eerste klasse be
hoort de kleine wagen, tot, de tweede klasse," de
middelmatig groote wagen, en tot de derde klasse
het groote wagen-type. Uitzonderingen bevesti
gen slechts den regel. Het merkwaardigste is,
dat dit jaar bij den kleinen wagen in heti geheel
geen rekening meer wordt gehouden met lagere
prijzen. De auto-industrie schijnt tot, de slotsom
te zijn gekomen, dat in het verarmde Europa de
groote massa niet tot het koopen van een auto in
staat is. Men heeft er dus van afgezien} goed-
koopere wagens voor het, minder koopkrachtige
publiek te bouwen- men bouwt nu betere wagens
ten behoeve van de oude afnemers voor dezelfde-
prijzen. Op deze wijze verdwijnt zelfs eenigszins
het reeds zoo ingeburgerde begrip „kleine wa
gen". Deze is nu bijna zoo groot, als het- middel
matige soort,, is (echter sterker en ruimer ge
worden; hij is nu uitgebouwd tot, iets bruikbaars
en het eenige kleine er aan is: die viercylinder-
motor. Deze politiek is echter alles behalve so
ciaal doch van een zakelijk standpunt uit ge
zien is het waarschijnlijk' zeer gegrond.
Daar het van de kleine naar de middelmatig
groote wagen slechts een minimale sprong is,
omdat het onderscheid uitsluitend uit twee cy
linders meer bestaat, neemt de middelmatig groo
te wagen op de tentoonstelling de meeste ruimte
in. De middelmatig groote wagen is het model
geworden. Hij biedt alles, wat een automobiel
bieden kan. De groote wagen is hierdoor eén be
wuste luxe geworden, een weelde, die alleen rijke
lieden en liefhebbers zich kunneii veroorloven of
menschen, die om andere redenen een groote wa
gen noodig hebben.
D|e groote wagens zijn natuurlijk de pronk
stukken der tentoonstelling, zij toonen het duide
lijkst, wat de firma's prestoeren kunnen en zijn
alsdan de middelmatig groote wagens, welke
toch eigenlijk de hoofdfactor van dé wereld
markt zijn. De Parijsche show doet zich aan
het oog van den vakman als volkomen voor.
Misschien echter zal dit „niet-meer-verder-kun-
nerf' de aanleiding zijn tot groote wijzigingen
en ingrijpende omwentelingen, de techniek im
mers staat' niet stil!
HERFST' IN DjE VRIJE S;TAÏ)i TRIER.
Het Uc/eek van Hindenburg aan liet Moezelland,
In de wijngaarden, langs de stadszoomen van
Trier, de moezelstad, prijken weer de druiven.
Er is heel wat regen gevallen sinds het; voor
jaar, sedert deze schoone stad, die zich dei oud
ste van Duitschland noemt, haar uiterlijk heeft
veranderd. Toen zag men overal op de straten
de Fransche militairen en ook de koloniale troe
pen, de Marokkaansche negers, ontbraken niet.
Lastwagens volgeladen met proviand, ratelden
door de straten, lange rijen pantserwagens keer
den van hun oefeningen terug in de vroeger
Djuitsche kazernes en uit de draaibare torentjes
van deze ijzerkolossen gluurden de gezichten van
I de „Franzosen" met hun sierlijke staalhelmen
I en hun lichtblauwe uniformen. Drfn weer dren-
telden scharen Fransche schoolkinderen over de
straten, merkwaardig vroegrijpe gezichtjes, in
i donkere droefgeestige kleercn gestoken. Ook de
dames van de Fransche officieren, die hier heele
huizenblokken bewoonden speciaal voor hen
bijgebouwd maakten denzelfden indruk
een tikje ouderwetsch, Fransch-provinciaal
Dat. alles is nu voorbij. Zelfs de generaal, die
een prachtige villa bewoonde in het centrum dei-
stad, is er niet meer. Vrede ligt weer over Trier,
de merkwaardige stad in h,et schilderachtige Moe-
zelbekken ,die reeds getuige was van zffèveel
historie! De Romeinen'kwamen onder Julius' Cae
sar voor de eerste maal in deze streek, troffen
hiey de woonplaatsen eu heiligdommen der Tre-
verer-stam aan, die zich in het dal en op 'de
berghellingen hadden genesteld en bouwden hier
een brug met wachtpost. Nog steeds rust de
Moezelbrug op dezen Romeinschen onderbouw. In
latere jaren stichtte Keizer Augustus hier de
Hoofdstad „Augusta Treverorum", een moderne
Romeinsche kolonialé stad met rechthoekige „in
sulate", d.w.z. huizenblokken van reehthoekigen
vorm, doch op 'de meest luxueuse wijze uitge
voerd: zuilengaanderijen omgaven wei-onderhou
den tuinen met bronnen en fonteinen, een drik-
waterleiding zorgde voor water, gladde gepla
veide straten werden aangelegd met hooge trot
toirs, zoodat men zolder gevaar op de hoogwie-
ligo Romeinsche wagens met een groote snel
heid over het keurige plaveisel door de straten
kon rijden. Er moet n.l. een levendig verkeer in
deze Romeinsche wereldstad gebeerscht hebben
waait een stad van wereld-beteekenis werd Trier
tenslotte, toen in ide derde eeuw na Christus de
Keizer hier zijn residentie vestig/In Fit-dien tijd-
stammen odk de bewonderenswaardige bouwwer
ken als de Porta Nigra en het Thermenpaleis,
de Diom en de Basilica, die tegenwoordig nog
steeds meer of minder goed onderhouden en ge
restaureerd, met hun Romeinsche reuzen-afme
tingen boven de middeleeuwsche bisschopsstad
uitsteken.
Vele gebeurtenissen zag Trier binnen zijn, zoo
dikwijls verwoeste muren afspelen. In den we
reldoorlog was het Trier, waar men dag-in dag-
uit. de grauwe en eindelooze Deutsche troepen
massa's zag voorttrekken, In het kloostergebouw,
dat door Napoleon werd ontruimd en voor we-
reldsche doeleinden werd ingericht, alsook in het
tuinpaleis van den vroegeren geestelijken keur
vorst lagen toen de Duitsche soldaten gekazer
neerd. Nu wacht dit paleis mei zijn schitterende
barok-gevel geduldig op een nieuwe bestemming.
In den herfst van 1918 trokken de overwin
naars bin'nen en "brachten hun troepen in de
kazernes in en om Trier onderdak. Vreeselijk
was de toestand waarin dit alles twaalf jaar
later door hen werd achtergelaten. Die welstand
van de stad was verdwenen. Daarbij heerschte er
geen luidruchtige vreugde, weerklonk er geen
feestgejuich, toen de bezetting eindelijk de stad
verliet. Men „vierde" dit blijde gebeuren met het
drukkende bewustzijn, dat de moeilijkheden nu
eerst in hun vollen omvang te overzie nzouden
ziin, economische moeilijkheden, waarvoor bij de
tegenwoordige toestand van D uitschland bezwaar
lijk een oplossing zou kunnen worden gevonden.
Reeds toen verwachtte men van Duitschland, als
een toeken van dank aan de zoo zwaar beproefde
Westmark, het bezoek van den grijzen Rijkspre
sident. Men wilde zioh door het gejubel bij zijn
aankomst bevrijden van den drukkenden last der
ondergane vernedering. Maandenlang besprak
men den feestdag. De groote magazijnen boden
gratis vlaggen aan en zelfs werd één der zaken
lieden door de bezettings-autoriteiten veroordeeld
omdat hij! in zijn étalage in een aankondiging van
het bevrijdingsfeest had gesproken. Voor de ont
vangst van Hindenburg waren tallooze straten
versierd en een heel nieuw stadion ingericht. Vele
duizenden bereidden zich vooral in de omstreken
op dit feest voor. Eu men moet dit,; steeds in
afzondering gelegene Trierscbe boerenland ken
nen ,om te beseffen, wat dit bezoek, kort na
den aftocht der bezetting beteekendeBerlijn
zou in het grensgebied komen, in het oude
keurvorstendom Trier, waar de menschen zulk
een apart-staand, sterk ontwikkeld vaderlands
lievend gevoel bezitten.
Toen gebeurde het ongeluk in "Coblenz, dat een
vijftigtal slachtoffers eischte. Het geschiedde
vlak voor het bezoek van Hindenburg aan de
Moezelhoofdstad. In denzelfden nacht werld het
bezoek' nog afgezegd. En nu volgde een eigen
aardige morgenoveral prijkten bloemenslingers
en vlaggen 'in tal van vensters en' etalages
stond het portret van Hindenburg, de school
jeugd Verzamelde zich reeds in den vroegen mor
gen voor dengemeenschappelijken opmarsch, de
vereenigingen rukten op, onophoudelijk rolden
groote wagens met provincialen de stad bin
nen, duizenden waren reeds 's nachts op stap
gegaan, om den „sagenfiguur" van Hindenburg
1e kunnen, begroeten. De hoofdstraten waren reeds
in de vroege morgenuren het tooneel van een
v'roólijke, opgewonden menschenmenigte, tot de
extra-bladen uitkwamen met de tijding „Vreese-
lijk ongeluk in Coblenz Hindenburg komt
niet! Niemand wilde het gelooven. Men stond
als versteend en weer drukte er een ongéluks-
stemming op Trier. Die menigte verspreidde zich,
een uur later waren de slingers en vlaggen ver
dwenen. Niets herinnerde meer aan het verwachte
"feest... en het gewone sleurleven nam weer een
aanvang. Toch werden de slingers en vlaggen
bewaard en voorzichtig werd het portret van
i Hindenburg ingepakt.
Maanden en maanden zijn er sindsdien verloo-
pen. Dte zomer verzonk in regen en nevel. Die be
zetting is vergeten. D!e kazernes zijn schoon ge
maakt en de herfst zinkt melancholiek over het
Moezeldal. De druiventrossen prijken al aan de
ranken, maar er wordt niets verkocht; de kelders
azijn nog vol oude jaargangen. D'e meeste fabrie-
*ken om Trier liggen stil. Die stad strijdt om
haar economisch bestaan. Slechts de oude, eer
waardige cultuur is haar trouw gebleven. Nog
kort geleden vond men in het beroemde tempel
kwartier overblijfselen van de Romeinsche en
voor-Romeinsche tijden, Men ontdekte de hooge
muren van een antieke leerfabriek en van een
pottenbakkerij; verder inscriptie's met de namen
van onbekende godheden, waarschijnlijk goden
.der inheemsche stammen. Verschillende tempels
waren daar .gewijd aan „Nemeta en ,Virioni
deo". Machtige muren leggen getuigenis al van
het bestaan van grootsche bouwwerken, welke
twifrtrjf-eeuwen geleden reeds ontstonden.
Als u dit leest heeft het bezoek' van den Pre
sident toch plaats gevonden. Hindenburg heeft
Trier en Aken zoo juist bezocht, doch nu heeft
hij een heele andere stemming aangetroffen, als
toen het geval zou zijn geweest; heel wati ern
stiger of beter gezegd vreugdeloozer
Nergens hebben de gevolgen van den oorlog
een dieper stempel achtergelaten op de menschen
als hier. Veel goede wil en energie moet hier
worden aangetoond, wil hier uit de oude cultuur
weer een normaal leven opbloeien. Men spreekt
daar in het druivenland in de taal van ide wijn
gaardeniers: „Het heeft hen aan zon ontbroken,
maar misschien worden zij desondanks toch nog
De verplichting van den werkgever tot het ver
strekken van inlichtingen omtrent het loon van
werknemers, voorheen beperkt tot „de in zijn dienst
zijnde personen" uitgebreid tot „personen, die niet
anders dan op provisie werken en personen, «die
geregeld voor denzelfden persoon aangenomen werk
verrichten."
Bijna ongemerkt is eenigen tijd geleden een wij
ziging van art. 106 van de Wet op de Inkomsten
belasting 1914 tot stand gekomen.
Een wetswijziging, die er volgens den heer de
Veer in de Eerste Kamer vrij onschadelijk uit ziet.
Intuschen een wetswijziging, die voor menigen
belastingplichtige, die het met zijn aangifte voor
de Inkomstenbelasting niet zoo nauw neemt, niet
zonder beteekenis is.
Wat toch is het geval.
Artikel 106 (oud) legde den werkgever de ver
plichting oop omtrent het loon van zijn werknemers
inlichtingen te verstrekken.
De verplichting tot het verstrekken van een loon-
opgaaf bestond niet ten aanzien van personen, die
niet anders dan op provisie werkten; deze verplich
ting bestoond uitsluitend ten aanzien van vast
Maar eer is meer.
„Wanneer het juiste provisie-bedrag belangrijk
afwijkt van dat, hetwelk belastingplichtige gewoon
was op te geven, zal de belastingadministratie om
een verklaring van het verschil vragen.
Wij gelooven niet, dat de werkgevers verplicht
zijn opgave te verstrekken van in 1927 en 1928 aan
personen, die niet anders dan op provisie werk
zaam zijn, uitgekeerde bedragen.
De belastingadministratie zal dan ook over die
jaren niet een opgave vragen.
Wanneer echter geen bevredigende verklaring van
het verschil wordt gegeven, is de mogelijkheid verre
van denkbeeldig, dat over de belastingjaren 1928-'29
1929-'30 zal worden nagevorderd en dan nagevor
derd met toepassing van de bekende viervoudige
verhooging.
Immers, wanneer blijkt, dat Mei j.l. een te laag
bedrag is aangegeven, rijst bij de belastingadmini
stratie het vermoeden, dat vroeger te weinig belas
ting is geheven en dit vermoeden alleen reeds wet
tigt een navordering.
De fiscus bezit wel het recht ten aanzien van 1929
opgave van de Mijen te verzoeken, m.a.w. de juist
heid van de aangifte in Mei 1930 gedaan kan de
heer Inspecteur nagaan.
Zijn wij juist ingelicht, dan moet reeds bij één
van de grootste maatschappijen in Nederland een
verzoeek van de belastingadministratie zijn inge-
komen tot het verstrekken van de provisieopgaaf
over 1929.
Beter dan voorheen is de belastingadministratie
thans in staat naar de juistheid van de in Mei j.l.
gedane aangiften een onderzoek in te stellen.
Wij mogen in dit verband ook wijzen op artikel
117 der Wet op de Inkomstenbelasting 1914, volgens
welk artikel het opzettelijk onjuist of onvolledig
invullen van het aangiftebiljet wordt gestraft met
gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden.
Maar ditzelfde artikel bepaalt ook, dat, wanneer
een belastingplichtige uit eigen beweging alsnnog
een juiste en volledige aangifte doet, geen strafver
volging wordt ingesteld.
Echter moet de aangifte dan ook uit eigen bewe
ging zijn gedaan; zij moet geheel vrijwillig zijn.
De belastingplichtige moet niet reeds tot het ge
ven van nadere inlichtingen of tot het verleenen
boeken oof andere bescheiden zijn
Dan is het te laat.
Het doen van een vrijwillige aangifte biedt nog
een belangrijk voordeel.
De viervoudige verhooging (in den volksmond
boete genoemd) wordt niet opgelegd.
Zeer ernstig raden wij belastingplichtigen, die zich
schuldig weten, aan, een vrijwillige aangifte te doen.
Men doe deze aangifte onverwijld.
Morgen kan het te laat zijn.
Wij maakten reeds op meer plaatsruimte aan
spraak, dan waarop wij recht hebben.
Wij hopen, dat de redactie welwillend genoeg is
voor dit keer ons wat meer plaatsruimte toe te
meten.
Er is over dit onderwerp veel meer te zeggen.
Lezers hebben het recht kosteloos vragen te stel
len.
Wie beter wil worden ingelicht, schrijve ons even
(N. V. Accountantskantoor „Nationaal Bureau voor
Adviezen", Directie P. Siebesma R. de Vries, Nieu-
westad 83, Leeuwarden) of belle ons op (van 912
en 26 uur no. 565 Leeuwarden, na 6 uur 2222
Leeuwarden).
Als altijd garandeeren wij ook thans de meest
volstrekte geheimhouding.
Het gewijzigde artikel stelt „personen, die niet
anders dan op provisie werken" uitdrukkelijk gelijk
met „in dienst zijnde personen."
Voor personen, die uitsluitend op provisie werken
(een groot deel van de in het verzekeringsbedrijf
werkzame belastingplichtigen bijvoorbeeld) en die
gewoon waren op hun aangiftebiljet een te laag
laag inkomen uit provisies te vermelden, kan deze
wetswijziging van verstrekkende gevolgen zijn.
Immers het zal niet meer mogelijk zijn een van
de werkelijkheid afwijkende aangifte te doen, zon
der dat dit wordt ontdekt. I
-Hu het onzen groentenverbouwers verre van
goed gaat, door de zeer lage prijzen der produc
ten, wat onder ons vaak geweten wordt aan de
hooge invoerrechten, elders voor onze artikelen
verschuldigd bij invoer, komt als vanzelf meer
malen de vraag 'bovenhoe maken het de Duitsche
tuinbouwers, wier bedrijven zwaar beschermd
worden, in deze benarde tijden?
In het Diuitsche vakblad „Der Fruchtehandel"
troffen we een zeer lezenswaardig artikeltje, dat
op de bovengenoemde vraag een antwoord geeft;
en haar we meenen, onze kool ver bouwers stellig
interesseert. i
Het handelt over: „Die marktpositie van kool"
en luidt als volgt:
,»De klaagtonen der koolverbouwers klinken
dit jaar nog luider dan het vorig jaar. D|e afzet
mogelijkheden zijn nl. gering, in elk geval te
klein voor de geoogste hoeveelheden. De prijzen
hebben dientengevolge een peil bereikt, dit elke
verzending verlies betoekent voor den verbouwer.
Zoo schrijft een handelsfirma uit Wesselburen
De toestand op de witte-, gele en roode kool-
xrnarkt is catastrophaal, als nooit te voren, zoo
lang de verbouw van kool in Holstein plaats
heeft. Wanneer er prijzen van 48 tot 60 ets. per
100 pond werden besteed, zooals vaak wordt be
weerd, dan waren we hier zeer tevreden, 't, Is
echter zoo, dat wij in de laatste acht dagen prima
xwitto kool verkochten franco op wagon Wessel
buren verkochten a 15 Ff. 9 ets 1 per pond.
(Wat betoekent f 18 per- wagon van 10.000 Kg.)
Heden is nog voldoende witte kool te koop a 25
tot 30 pf. 15 tot 18 ets. per 100 pond,Tv'oor
roode kool wordt 4070 pf. (2442 ets.) per 100
