I Voor Verstrooiing en Verpoozing VOOR DE SINAASAPPELCREME IS NOODIG: 2Vs D.L. slagroom, 2 eiwitten, 1.50 gr. suiker, 2 klontjes suiker, 3 bladen witte gelatine, 5 sinaas appelen, 1 citroen. We raspen met de suikerklontjes de schil van de goed gewasschen citroen en van 1 sinaasappel en persen de vruchten alle zes uit, waarna we het sap door een zeefje gieten en met de citroensap en de suiker verwaremen, niet bepaald koken, daarna de geweekte en goed uitgeknepen gelatine er in op laten lossen. Room èn eiwitten worden te samen stijf geklopt en hierbij wordt de afgekoelde vruch tensap gevoegd. In een kristallen vlaschotel dienen we deze creme op met biscuits, b.v. Boudoir of Bonne mere. De Caramel vla die we Dinsdag toe hebben is een heel eenvoudige, en we gebruiken er voor: 1 Liter melk, 60 gram Custard poeder, 50 gram suiker ruim, 150 gram suiker voor de karamel. De beereiding van de custard vla geeft ons geen moeite, daarvoor koken we de melk, voegen er de suiker bij en daarna roerende de aangemaakte cus tard poeder, even doorkoken. 150 gram suiker bran den we in een ijzeren pannetje tto caramel, we moe ten er voor zorgen, dat de suiker niet te donker wordt, want dat geeft een onaangenamen bitteren smaak, die vooral kinderen afschrikt. Hebben we de suiker klaar, dan voegen we de custard vla erbij, echter steeds roerende, tot we een mooie gelijke massa hebben verkregen en dienen de vla in een kristallen schotel op. Donderdag geeft ons een ver andering van toespijs, tenminste in zooverre, dat we geen meelspijs bereiedn, maar van aardappelen een smakelijk koekje maken. We houden dus van Woens dag aardappelen over bv. 400 gram en hebben ver der noodig 75 gram boter, 3 eieren, 50 gram suiker, geraspte schil van een halve ccitroen poedersuiker. De aardappelen worden door een grove zeef gewre ven of fijngemalen. We maken de boter iets warm, waardoor we gemakkelijk een roomachtige massa krijgen en voegen er een voor een de eierdooiers bij, daarna de suiker en de citroen, rasp de f n gemaakte aardappelen en tenslotte het stijf geklopte eiwit. Hiervan worden ronde koekjes gemaakt, die in de koekepan in boter of Delftsche olie licht bruin worden gebakken en daarna flink met poedersuiker bestrooid. Warm opdienen. Tot slot krijgen we voor Vrijdag nog een voedzame warme rijstpudding met meeste gevallen zijn het slechts kleinigheden, die schijnbaar zoo klein zijn, dat men meent dat het niet noodig is, daaraan de aandacht te schenken. Men heeft een weinig je zout meer tusschen de vingers gehad en bij zichzelf gedacht „och, dat beetje hindert niet." en juist dat beetje was te veel en be dierf den smaak van het gerecht, hetzelfde kan het geval zijn met peper, zout, noot, enz. Waarbij men dan denkt als er is voorgeschreven een mespunt, en deze wat ruim werd genomen, „nu dat weinigje zal ik maar niet meer in het kruiden potje terug doen" Niet alleen bij het gebruik van zout. kruiden kan het teveel schaden, maar ook bij het gebruiken van suiker boter, vet enz. in één woord bij alles, wat toegevoegd wordt om den smaak te verhoogen. Het weinigje te kort is meestal te ver helpen maar o wee, als men teveel van een of ander toegevoegd heeft, dan is het leed vaak niet te overzien, want iedere huisvrouw voelt, wat het is, iets op tafel te brengen, wat niet geheel en al voldoet aan de eischen. Bij het gebruiken van kruiden kan zelfs een kruid nageltje te veel zijn. Zoo hoorde ik onlangs van een huisvrouwtje, dat een cake wilde bakken en het voorschrift luidde bij zekere hoeveelheid bloem een half pakje bakpoeder, maar de bakster dacht, wan neer ik nu een heel pakje neem, dan zal mijn gebak dubbel luchtig worden. De gevolgen bleven niet uit en de cake mislukte wat natuurlijk niet aan het bakpoeder lag, maar aan het teveel dat genomen werd. Door toevoeging van aroma of soja kan men den smaak van een dunne soep of saus aanmerkelijk verbeteren, mits men het smaakje niet laat mee koken doch op het laatste oogenblik bijvoegt, en niet teveel gebruikt, daar het middel dan nog er ger dan de kwaal zou blijken te zijn. Veel onaangenaams ontstaat dus door dit ver keerde op goed geluk af toebrengen van een en ander. Wat helpen goede recepten als men het er toch niet nauw mee neemt. Wij hopen hiermede aangetoond te hebben, van hoeveel belang nauwkeurig heid ook zelfs op dit gebied is, doch raden jonge huisvrouwtjes aan, zich van den beginne af, dat zij zich op de edele kook kunst gaan toeleggen zich eraan te gewennen alle voorschriften betreffende maten en gewichten pre cies op te volgen, daar de geringe moeite, daaraan verbonden ruimschoots zal loonen. Ook de getrainde kooksters, die het overbodig achten te meten en te wegen zouden wij willen raden, met dien sleur van oogenmaat en gevoel te breken, want zoo licht is een heerlijke maaltijd door teveel of te weinig bedorven. (Nadruk verboden.) HUISHOUDELIJK ALLERLEI. Heften van messen. die vaal worden zijn wel weer zwart te maken, door ze gedurende zes uur in een sterke oplossing van over mangaan zure kali te zetten. Men moet zorgen, dat alleen het hout in aanraking komt met de oplossing daar anders het metaal aanslaat, ook zou het hout verteeren, wanneer men er de heften langer dan den aangegeven tijd in laat staan. Het beste is, de heften in een kannetje te zeten, en dit te vullen tot aan het uiteinde der heften met overmangaan zure kali. Hebben zij er lang genoeg in gestaan, dan worden ze er uitg ehaald, goed afgedroogd en opge wreven met zwarte was. Wanneer men groenten, vooral groene, wil bewaren tot den volgenden dag, dan wikkelt men ze in een paar couranten zoodat ze van de lucht afgesloten zijn, ze blijven dan veel frisscher. (Nadruk verboden.) mz I liter melk, 200 gram rijst, 125 gram suiker, 3 ei eren, 50 gram boter 125 gram rozijnen citroenschil letje. We brengen de melk aan de kook met de ccitroen- schcil en strooien daarna de goed gewasschen rijst er in en laten dit zachtjes gaar koken. De suiker metde eierdooiers flink kloppen en met de boter door de rijst roeren. Daarna de rozijnen en tenslotte het stijf geklopte eiwit. Deze massa wordt in een beboterde en met paneermeel bestrooiden pudding vorm gedaan, echter moeten we er aan denken, dat de vorm niet geheel gevuld mag worden, met het oog op het rijzen van de pdding, daarna wordt de vorm gesloten en 1.5 tot 2 uren au bain marie ge kookt. We presenteeren hierbij een warme bessensap saus. Aardappelpurée lijkt velen erg bewerkelijk en toch kunnen we het met weinig moeite een heerlijke schaal luch tige purée opdienen. Als de aardappelen goed gaar gekookt zijn worden ze met de etenstam- per zooals u ook voor stamppot gebruikt goed fijn gemaakt en telkens met wat melk en een stukje boter vermengd, tot de vereischte dikte is ver kregen. Zoo noodig nog even verwarmen op een asbestplaatje daarna met de gard eenige minuten flink geklopt. Deze manier is minder bewerkelijk, dan wanneer de vleeschmolen voor het malen der aardappelen gebruikt wordt en het resultaat is minstens even goed. Redactrice „Onze Keuken" Theresiastraat 424 den Haag. VOEDSEL VOOR ZIEKEN. Welke stoffen kan een ziek lichaam verdragen? Eenige practische wenken. Wanneer er een zieke in huis is, geeft de dokter gewoonlijk wel aan het dieet voor haar of hem. Het is dan natuurlijk zaak, zich zoo sterng mogelijk aan de voorschriften te houden. Soms geeft de arts geen gedetailleerde voorschriften, doch beperkt hij zich tot eenige algemeene aanwijzingen. Soms is de ziekte ook niet ernstig genoeg, om de hulp van een dokter in te roepen. Voor die gevallen is het van groot belang, dat de huisvrouw weet, welk voedsel voor zieken geschikt is. Geeft den zieke voldoende voedsel. Om te beginnen moet aan lek lichaam voedsel worden toegevoerd. De benoodigde hoeveelheid is bij een zieke alleen kleiner omdat hij niet werkt en zich haast niet beweegt. Onvoldoende voedsel is ech ter voor een zieke even ongewenscht als voor een gezond persoon, omdat dan de eigen weefsels van het lichaam worden aangetast. Omdat hij niet in staat is, genoeg te eten. Vooral bij koorts, wanneer de hooge lichaamstemperatuur een groote hoeveelheid voedsel noodig maakt, is dikwijls het spijsverteringsorgaan zoo in de war, dat de zieke slechts weinig kan gebruiken en dat hij vast voedsel in het geheel niet kan verdragen. In zoo'n geval dringe men den patient niets op, wat hem tegenstaat. Het is echter noodig, de krach ten van het lichaam in stand te houden en daarom moet zooveel mogelijk vloeibaar voedsel worden ge bruikt. Wanneer men het geregéld toedinet in klei ne hoeveelheden, kan de zieke er vrij veel van tot zich nemen en ook een gestoorde spijsvertering zal door heel slappe pap, soep en vruchtensap niet worden benadeelt. Zoo noodig kan men aan het vruchtensap goed geklopt eiwit toevoegen. Kruiden en zelfs groote hoeveelheden zout zijn echter on gewenscht. Licht vtrteerbaar. Hetis bij alle zieken een vereischte, dat hun voed sel licht vtreerbaar is, het vloeibare zoowel als het vaste. Ook dit laatste wordt toegediend in een groot aantal kleine maaltijden. Evenals een gezond persoon heeft een zieke zoowel caloriën als vitaminen en zouten in zijn voedsel noodig en het is dan ook noodig voor afwisseling te zorgen. Ook een her stellende zieken, die al met de andere leden van het gezin mag meeeten, moet niet te veel eten, bij de gewone maaltijden, ne het tekort aanvullen door tusschentijds nog eens wat te gebruiken. Een goed ontbijt voor een herstellende bestaat uit vruchten of vruchtensap, gevolgd door goed door gekookte pap en een smakelijk klaargemaakte ei. Koffie en thee moeten heel slap zijn. Het is natuur lijk het beste, en het vleesch moet mager en goed gaar zijn. Versch brood is ongewenscht geroosterd grood of beschuit daarentegen is goed. Vla, melkpud- ding en gelatinepuddingen zijn het beste dessert. Ook room is goed. Van belang is ook het aantrek kelijk opdienen van het eten, want aan een zorg vuldig en smaakvol gearrangeerd bord wordt eerder met smaak begonnen dan aan een onverschillig en slordig opgeschepte portie. De bijvoeging tusschen de maaltijden gescheidt bij voorkeur door melk in eenige vorm. Men kan de melk warm of koud opdienen, men kan er vanille chocolade, koffie, suiker of zout aan toevoegen, al naar den smaak van den patient. De voedings- woorde wort verhoogd door suiker en door een goed geklutst ei, terwijl een paar droge beschuitjes een welkome toevoeging vormen. (Nadruk verboden.) TE VEEL, TE WEINIG? Ziehier een vraag, die vooral door vele jonge huis vrouwen vaak gesteld wordt, als zij met en hoofdbreknes een of ander gerecht hebben klaar gemaakt en volgens hare overtuiging, geheel na^r het gegeven recept, zij bij het proeven der psflzen bemerken, dat er toch iets aan hapert. Wat is er te veel of te weinig bij het bereiden gebruikt? In de DE STILLE WACHTER. (Vervolg.) Aan alles komt echter een einde en dus ook aan deze gedenkwaardige tocht en allen slaakten een zucht van verlichting toen zij veilig door het hooge riet verborgen de sloot voor den veenput bereikt hadden. Klaas zwaaide met den arm en beval halt. „Ik zal voorgaan" fluisterde hij. Terwijl de club van vijf belangstellenden toekeek, waadde Klaas uiterst voor zichtig alsof hij tien inplaats van honderd meter van den sausbaron verwijdert was, naar den over kant. In dit slootje dobberde het kroos als een groen dek op en neer en Klaas leek sprekend op Nautilus toen hij den overkant bereikte. Hij zette de knieën op den wal en trok zich voorzichtig omhoog. Toen hij omkeek en bespeurde dat zijn broer al een been in het zwarte spoor had laten zinken om het voorbeeld te volgen stak Klaas gebiedend de arm omhoog en siste: „Wachten apekop." Waarom dat moest was allen niet recht duidelijk, maar met eenige moeite begrepen zij toch het rioel van dezen strategjschen maatregel. Klaas wilde eerst de laatste hindernis in den vorm van een prikkel draadversperring voor zijn rekening nemen om hen te toonen hoe zij het moesten doen. Een been werd de lucht ingeslingerd, twee handen omkleemden het draad, een korte krak ende club van vijf rolde bulderend van den lach in het gras. Die Klaas met zijn gescheurde zwembroek. Het was om je een aap te lachen. Klaas stond woeste gebaren te maken aan gene zijde ven de prikkeldraadversper ring en brulde half fluisterend en half hard-op: „Stilte." De club van vijf bracht het er beter af en toen de jongens zich voorzichtig in et whater van den veenput lieten glijden werd Klaas geducht in het ootje genomen. Maar Klaas kon wel tegen een stootje, en nam binnen een paar seconden weer wraak door zijn geliefden broer na een stillen duik te scheppen en hem onverwacht te doen kantelen. Proestend en snuivend kwam Jan aan de opper vlakte en wilde Klaas de volle laag geven, toen deze zijn broeder een hand op den mond legde en hem „Sssst, jong, als die sausbaron ons hoort, zijn we voor de haaien." Potverdikkie dat was waar ook die hadden ze even uit het oog verloren. Het volgend oogenblik waren zij even druk bezig om met zoo weinig mogelijk plaslawaai de gedroogde modder en kroos van het lichaam te wrijven. Plot seling verzamelde Klaas de jongens met een hand beweging om zich heen en zei zacht: „Voelen jullie iets voor een avontuur." „En of" riepen zij in koor. ,Wat gaan we doen Klaas?" vroeg Jan wiens oogen al schitterden van enthousiasme. „Luister" zei Klaas, „als jullie niet bang bent zwemmen we langs het riet naar het voerhuisje van den sausbaron. Wanneer je je maar koest houdt is er geen greintje gevaar aan verbonden want hij kan ons door het hooge riet niet zien aankomen. .Reuze" riep Frits Ruigrok, maar dan moeten wij ook volkomen geruischloos zwemmen." „Als je maar goed op mij let, en geen apekool uithaalt, pochte Klaas, dan gaat alles op wieletjes. ,Daar ben ik nog zoo zeker niet van" zei zijn broerlief adrem. „Zwijg voor je meerder in leeftijd, speenvarken" zei Klaas grinnekend. „Op mij gelet en niet meer i spats maken dan noodig is. Want ik waarschuw je van tevoren wanneer de sausbaron je in de spiezen krijgt, dan jaagt hij je een schot hagel in de body." De jongens keken elkaar plotseling ernstig en be sluiteloos aan. Totdat Jan de eeuwige spotvogel ironisch opmerkte: „Ga jij er dan maar uit laas, want jij briescht als een zeeleeuw onder het zwemmen." De jongens schoten in den lach en de spanning was gebroken. ,Nou" zei Pietje Tuinstra een beetje lijzig, „dat mag ie toch niet enne dan duiken wij kalm onder water." ,Wat mag iè dat niet" zei Klaas met het air van den man die het beter weet, hoho man, hij mag je levend villen." „Hou je wafel dicht" kannibaal, zei Jan, en doe nu eens wat anders dan zwetsen. Weet je niet eens dat de sausbaron een koe op een afstand van drie meter nog mis schiet, moet je Jantje Thijme over hooren vertellen." „Oh, zei Klaas, lang gerekt, nu Jantje Thijme kan het weten die kan nog geen geweer van een bezem steel onderscheiden maar enfin geen zorgen voor den tijd zooals de zeeroover zei wiens voetjes ge spoeld zouden worden, gaan jullie mee, ja ofte nee." „Begin maar" zei Jan. laas zwom langzaam op en de anderen volgden in ganzenkolonne. Heel traag ging het langs het riet en dat zachtkens wuifde op den avondwind. De zakkende zon verdronk als een roode bal in het roerlooze water. Alleen klonk nu en dan de roep van een late vogel die klapwiekend nestwaarts vloog. Een spoor van kringen gaf den weg aan, die zij volgden, ij trachtten zoo weinig mogelijk geraas te maken want wanneer maar een enkel dropje met een zilveren toontje opspatte keek Klaas om en fronste dreigend de wenkbrauwen. Plotseling hield hij stil. draaide zich zich haastig om en vroeg aan de volgenden: „Hooren jullie niets?" De achtersten kwamen nu naderbij en vroegen een beetj* beklemd: „Wat is er Klaas?" Klaas herhaalde de vraag: „Hooren jullie niets?" „Wij niet," was het eenstemmig antkoord. Vreemd zei Klaas peinzend naar het riet turend het was net of ik iemand langs het riet hoorde slui pen maar ik kan het natuurlijk mis hebben." „Wacht" fluisterde hij eensklaps, de arm uit strekkend, daar heb je het weer." „Alle luisterden scherp toe. Inderdaad achter het riet weerklonk vreemd geschuifel dat zich echter niet verplaatste en plotseling stilhiéld. ,Watte kan dat zijn?" vroeg Pietje Tuinstra, die plot seling bleek om zijn neus werd. „Neem eens poolshoogte Klaas, fluisterde Jan. „Ik zou je bedanken" fluisterde Klaas „je scheurt je teenen aan dat scherpe riet open." (Nadruk verboden.) Slot volgt. HOE LAAT ZOU HET ZIJN? WEEKPRAATJE VAN OOM MAARTEN. Hallo neefjes, Hallo nichtjes! Hebben jullie de denkpuzzle al gevonden? Ik heb pas een enkele inzending binnengekregen. Waar blijven de anderen? Denk eraan de volgende week de oplossing. Zijn jullie al bezig met den teeken wedstrijd? Ik zal nog een puzzle opgeven en dan begin ik weer met de gewone raadsels hoor. Hoe von den jullie het gedichtje van Boertje? Was het niet een prijsje waard? Deze keer plaats ik het gedichcje van „Niadoco." Jullie moet weten de vader en moeder van Niadoco waren al lang van plan voor haar en haar zusje mooie nieuwe kamertjes te laten maken. Maar zooiets kost geld natuurlijk veel geld. Daarom duurde het eenigen tijd tot op zekeren dag de kamertjes kant en klaar waren. Uit blijdschap schreef Niadoco toen maar meteen het hieronder volgende gedichtje, luister maar: MIJN KAMERTJE. door Niadoco. Onder het dak van ons huis, Was het des avonds niet pluis! In dit rijk van de muis Kwam ik nooit, het was een kruis. Tot op zekeren dag Ik verandering zag. Er een houtstapel lag, Die er wezen mag. De timmerman, heusch waar, En met hem de metselaar. Schilder, fitter en een paar Anderen zijn nu klaar. Wat er nu is geschiedt? Dat raadt ge zoo niet. En voordat ge het ziet, Gelooft ge het niet. 'k Heb het niet kunnen droomen! Mijn kamertje is er gekomen. In rose kleuren en lila zoomen, En dat uitziet op de boomen. Onder het dak van ons huis, Was het des avonds niet pluis, En in dat rijk van de muis Ben ik nu heel goed thuis. Aardig vindt jullie ook niet? Ja, die kleine Nia doco, die kan wel wat. En teekenen dat ze kan. Neen maar ongelooflijk. Daar hebben jullie alle maal geen gemakkelijke mededingster aan. Dus doe je best. Zooveel te meer eer. als je het nog beter doet dan zij. En nu de raadsels en de puzzle's Ook m unma georuikt men klokken en horloges, maar de cijfers zijn daar dikwijls door Chineescne teekens vervangen. De Chinees op onze afbeelding heeft de pech gehad, dat de groote hangklok die hij juist naar den klokkenmaker wilde brengen, uit zijn handen viel en bleef stilstaan. Kunnen jullie zeggen hoe laat het op het oogenblik was, hoewel je natuurlijk de Chineesche cijfers niet kunt lezen? Het is heel goed mogelijk. (Nadruk verboden.) OP HET DIERENBAL. Hier zien jullie de familie Das, de familie Konijn, en de familie Gans bijeen. Wat ze uitvoeren. Wel ze dansn. De nieuwste charleston! Links van de afbeelding, dus niet zichtbaar, is een orkestje bezig danswijsjes te spelen, want het is een picnic en nu hebben ze trekharmonica's meegebracht. Reuzege- zellig. Maar er zijn drie dieren, in het gezelschap, die niet kunnen dansen tenminste niet zoo goed. Daarom zijn ze weggekropen. Het is Jantje Das (dus een hond) Wouter Knol (een paard) en Kees Biek (ook al een paard.) Van Wouter Knol en Keer Biek kunnen we als we scherp kijken, alleen den kop zien, maar Jan Das is heelemaal te zien. Wie heeft scherpe oogen? OPLOSSING: 1. Handenarbeid 2. Bij de letter r. 3. De spiegel. 4. Water. LETTER L. handen arbeid ar. DE HANDIGE LEERLING. In een werkplaats voor het repareeren van fietsen en motorrijtuigen had men korten tijd geleden een nieuwe jongen aangenomen, als leerling. De jongen was in het geheel niet dom of lui, maar wel ergerden zich de bazen en de meesterknecht erover, dat de jongen zoo brutaal en wijsneuzig was. Om hem een beetje aan orde en tucht te gewen nen en hem een gedachte van gehoorzaamheid en plicht bij te brengen, gaf de meesterknecht hem strafwerk te verrichten. In den loop van den tijd had men in de werkplaats een groote hoeveelheid stalen kogeltjes uit kogellagers opgezameld. Deze waren steeds in een groote kast geworpen. Het waren kogeltjes van allerlei grootte en dikte. De meester knecht, die meende dat het een buitengewoon langdurig en vervelend karwijtje was. deze kogeltjes te sorteeren lite den jongen dit doen als strafwerk. Hij mocht pas na sluitingstijd ermede beginnen en moest binnen een week ermede klaar zijn. Toen de meesterknecht twee dagen later in de kast keek, ontdekte hij, dat de jongen nog niets gedaan had. Maar den volgenden avond keerde hij een uur na sluitingstijd terug en zag daar een eigenaardig schouwspel. De jongen zat op zijn gemak een roman te lezen en nam zonder te kijken telkens een ko geltje uit de kast en legde dit op twee naast elkaar gelegde ijzeren staven, die eenigszins hellend naar beneden liepen. Woedend kwam hij binnen en vroeg wat dat geknoei te beteekenen had. De jongen stond op en verzocht hem eens te willen kijken. Toen ont dekte de meesterknecht dat de jongen door middel van een vernuftige vinding een methode ontdekt had de kogeltjes zonder tijdverlies op uiterst gemakkelij ke wijze naar de dikte te sorteeren. En dat nog wel zonder andere hulpmiddelen dan de twee ijzeren staven, die mooi recht waren en scherpe kanten hadden. Het toestel werkte zekerder dan de jongen ooit met de meetpasser had kunnen doen. En boven dien veel vlugger'. Wat had de jongen gedaan? Hoe werkte het door hem opgebouwde eenvoudige toe stel? Zoo nu kunnen jullie je hart weer ophalen. En denk eraan tijdig inzenden hoor. Prijswinnaars waren ditmaal Vogelkoopman goed zoo nieuw neefje en Benjamin. Beide kunnen hun prijs op het bureau van de courant gaan afhalen. Ik heb de vorige keer nog vergeten te vermelden, dat ik van Niadoco o.a. ook een prachtige teekening van oom Maarten en Mies ontving. Mies heeft de teekening op haar kamertje opgehangen. Maar zoo'nlange baard heelt oom niet, hoor. Je Oompje is nog niet zoo oud. Maar ik vond me zelf maar wat deftig met die hooge hoed. Denk jullie aan den tweeden teekenwedstrlja, Heb jullie allemaal al een briefje naar tante Ge gestuurd meisjes.? Nog niet? Dan maar gauw doen, hoor Want tante Ge moet er ook weer een paar nichtjes bij krijgen. De volgende week komt er weer een aardig handwerkje in ons kinderhoekje. Doe jul lie dan allemtal mee? Mies heeft al een heele ver zameling leuke dingen gemaakt. Gisteren heb ik nog een leuke gehaakte servetring va nhaar gekre gen. Zoo verwent ze haar vader maar. Maar dat hebben vaders ook wel eens verdiend, vinden jullie ook niet? Of verwen jullie je vader nooit? Van Blondje hoor ik heelemaal niet meer, of ze bij d'r moeder wil blijven of dat ze bij oom en Mies komt Maar nu moet ik weer afscheid nemen. Tot de vol gende week allemaal. Hallo neefjes, hallo nichtjes! OOM MAARTEN. Hier vinden jullie de verborgen vogels. Kunnen jullie nu ook de namen van deze vogels noemen?

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Langedijker Courant | 1931 | | pagina 6