)QVÖ?
Zomerdienstregeling 15 Mei I93I.
BARVOET
SPORT EN WEDSTRIJDEN
Edd bedriegelijk masker
Bervo hoeden en petten
behouden hun model.
Sta pp* Hoeden vanal 1.75 I Slappe Hoeden vanaf 5."
Stijve Hoeden 2.901 Stijve Hoeden 5.w
„The Bervo Cap", chique sportpet van
Engelsche tweed-stofvanaf 33 cl-
vanaf 60 CL
DER NEDERLANDSCHE SPOORWEGEN OP HET TRAJECT DEN HELDER—AMSTERDAM
ALKMAAR-AMSTERDAM en ALKMAAR-HAARLEM.
Alkmaar—Amsterdam Alkmaar—Haarlem
VOOR IETS GOEDS NAAR
Di. T. 8. 2Alcmaria 5 3—2.
Zondag j.l. speelde D'. T. 3. 2, op een mooi
veld en begunstigd door schitterend voetbal-
weer, toch weer eens een thuiswedstrijd en wist
het tegen de stadsbewoners nog tot een overwin
ning te brengen. Na een drietal nederlagen dus
toch weer eens winstpuntjes! Vasthouden maar
vrienden en dan de volgende wedstrijden eens
een flink open spel hè, dan zullen wel meerdere
successen volgen.
Over den wedstrijd het volgende
Precies 2 uur laat scheidsrechter Lasage be
ginnen. üe Deetjes, met het oog op de Alcmaria -
kleuren in de zwarte pakjes spelende, haldden
tegen zon en wind te spelen, wat heel goeld merk
baar bleek, tenminste er werd voor de rust mee-
rendeels op de D.-helft gespeeld. De middenlinie
en achterspelers met keeper Kroon hielden ech
ter flink 3tand, terwijl de D .-aanvallen, meestal
doorbraken, lang niet ongevaarlijk bleken te zijn.
Na een 25 minuten spelens, doelpuntte de mid-
voor onhoudbaar uit een goed doorgegeven bal,
1O voor B. Benige minuten later kreeg de-
zelfde speler weer een dot van een kans, doch j
deze werd gemist. Daarna kwamen de kaas-
menschen aan de beurt. Nog voor de rust wisten
zij het D. heiligdom te doorboren, waardoor we
met gelijken stand de thee konden drinken.
Na een zeer korte rust werd aan de tweede
helft begonnen. Met de wind thans mee, kreeg i
de D.-voorhoede heel wat meer te doen, waarin
zij flink werd geholpen door de halfspelers, in
't bijzonder de linkshalf, die fraaie staaltjes van
baltechniek verrichtte en steeds weer met goed
geplaatste ballen de diverse voorwaartsen aan
het werk zette. Al spoedig was het dan ook door
een mooie omhaal van den midvoor 21 voor
D. Toch wist A. door goed doorzetten bij een
mooien aanval weer gelijk te maken. Hierna
zakte D-. wel wat af, ook hielden de binnenspe-
ler hets spel toen te kort, waardoor de A.-ver
dediging steeds kon ingrijpen. Na een A.-over
wicht, dat echter geen doelpunten meer ople
verde, wist de D.-voorhoede nog eens te scoren,
waardoor het einde kwam met 32 voor D.
De wedstrijd werd in de beste verstandhouding
gespeeld en de scheidsrechter leidde goed.
FEUILLETON
ZES EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Verbrijzeld, vernietigd, doodelijk verwond in de
teederste gevoelens haars harten, bracht Mathilde
den nacht door onder het gruwzaamst lijden. Geheel
haar leven, dat ijdele, egoïste leven, dat zij had
geleid; haar spelen en spotten met de aandoeningen
van anderen en met de heiligste belangen der
wereld, dat alles trad haar nu duidelijk voor oogen
en smalend riep haar geweten haar toe: „Gij onder
gaat slechts eene rechtvaardige straf."
Buiten zichzelve had Mathilde slechts twee wezens
bemind, haren vader en Karei. Door hen beiden ver-
stooten en veracht, scheen haar nu het leven slechts
een zware last.
En na op deze wijs den langen, bangen nacht .e
hebben doorworsteld, gevoelde zij zich bij het aan
breken van den dag zoo diep ongelukkig, dat zij
meende nu wel de bitterste teug geproefd te hebben
uit den kelk haars levens: toch bedroog zij zich.
Toen Lisette binnentrad bracht deze twee brieven
mede. De eene was van haren vader, de andere van
den graaf.
De brief haars vaders luidde:
„Opdat ik zoo spoedig mogelijk het verlies eener
dochter vergeten moge, denk ik gedurende een jaar
eene buitenlandsche reis te maken. Mijne laatste
woorden tot haar, die ik vroeger mijn kind noemde,
zijn: Tracht als moeder goed te maken, wat gij als
dochter misdreven hebt. Voorts is het mijn wil dat
gij zoodra mogelijk Ljungstahof zult verlaten, om
door uwe tegenwoordigheid anderen niet lastig te
vallen, die u in hun hart moeten verachten. Marie
integendeel moet er tot mijne terugkomst blijven.
Ik ben gewoon dat men mij gehoorzaamt, en ver
lang dit in de eerste plaats van een wezen dat zoo
veel heeft misdreven als gij.
Anton Remmer."
Mathilde sprong oogenblikkelijk uit haar bed.
„Spoedig, kleed mij aan!" riep zij. „Ik moet mijn
vader spreken." s J
„Hij is dezen morgen te vier uur reeds afgereisd.
Bitter snikkend wierp Mathilde zich weder op
hare kussens.
Het schrijven van den graaf bevatte de volgende
woorden:
Ledenvergadering van D. T. 3.
Onze voetbalvereeniging hield Vrijdag j.l. een
ledenvergadering in haar clublocaal bij den heer
Jansen.
De voorzitter opende met een kort welkomst
woord de vergadering, waarna de notulen werden
gelezen en ongewijzigd vastgesteld.
Besloten werd, in verband met de wintertrai-
ning, een dankbetuiging aan het Gemeentebe
stuur te zenden, voor het gebruik van het gym
nastieklokaal.
Be bespreking over de z.g. zomerwedstrijden
bracht tot resultaat, dat voor het le elftal ne
derlaagwedstrijden gehouden zullen worden tegen
ongeveer gelijkwaardige tegenstanders. Voor het
2e elftal met het oog op de vele nog te spelen,
competitiewedstrijden, serie wedstrijden en voor
het 3e elftal om dezelfde reden zooveel mogelijk
vriendschappelijke matches te houden, terwijl
voor de adspiranten, die immers onze toekomst
vertegenwoordigen, z.g. adspirantendagen zullen
worden gehouden. Dat wil dus zeggen, dat ook
onze jeugdige voetballers straks hun hart kun
nen ophalen en zich meten met verschillende!
tegenstanders.
Gontributioregeling.
Besloten werd met algemeene stemmen, om de
contributie voor de donateurs met het oog op de
algemeene toestand te bepalen op f 2.50 per jaar.
De donateurs hebben voor dit bedrag weer
recht van toegang op alle wedstrijden. De en
tree werd vastgesteld op een bedrag van 30 ets.,
pl. belasting inbegrepen. Kinderkaarten 10 ets.
De hoop werd uitgesproken, dat door dezfenk
maatregel het aantal donateurs zal groeien en
het bezoek der wedstrijden zal toenemen.
De rondvraag bracht nog heel wat kwesties
van huishoudelijken aard te voorschijn, welke
tot ieders tevredenheid werden besproken en op
gelost.
Hierna sloot de voorzitter de vergadering, na
nog medegedeeld te hebben, dat de z.g. feest
avond ter herdenking van het 10-jarig bestaan
in dezen herfst zal worden gehouden, en spreekt
de hoop uit, dat het de voetbalvereeniging D'.
T. 6. door aller medewerking in de toekomst
goed moge gaan.
De Mathilde die ik liefhad en voor wie ik mijn
leven zou geofferd hebben, stond in mijne verbeel
ding zoo hoog, dat zij niet in staat was tot eemge
valsche of lage daad. Hage gedachten, hare gevoe
lens, haar leven waren rein en edel. Dcoh de Ma
thilde die mij nu door de werkelijkheid wordt voor
gesteld, is zoo geheel het tegendeel van gene, dat
mijn hart voor haar geen zwaem van liefde koestert.
Als gij dezen brief ontvangt, heb ik, evenals uw
vader, Ljungstahof verlaten. Vaarwel. Mocht gij-
zelve het geluk vinden dat gij voor immer ontroofd
hebt aan
Henning Thorendjelm."
Wel was deze laatste brief voor Mathilde niet zoo
smartelijk, maar voor hare jjdelheid toch even bitter
als verpletterend. Zij voelde zich nu in den hoogsten
graad vernederd en ongelukkig, eenzaam, verlaten
en ter prooi aan het wreedste lijden.
Wij willen echter dat lijden hier niet uitvoeriger
schetsen; zij droeg het als eene welverdiende straf,
zooals wij later zien zullen.
Na een langdurig onderhoud met den overste,
waarbij deze bepaald geweigerd had haar zijn klein
zoon, den jongen Edvard, af te staan, reiëde Mathil
de reeds den volgenden dag naar haar landgoed
Rosersberg, hoewel dit nog volstrekt niet gereed was.
Zij leefde daar in de grootste afzondering en onder
het pijnigend besef, dat zij verstooten en veracht
was door allen die zij had liefgehad.
Marie bleef op Ljunstahof, maar bezocht zeer dik
wijls hare thans zoo ongelukkige Zuster, in wie zij
trachtte hoop en vertrouwen op God te wekken.
Doch Mathilde behoorde juist niet tot die naturen
waarin een geheele omkeer zoo licht wordt tot stand
gebracht. Zij gaf zich gedurig over aan de hevigste
uitvallen van toorn if woeste smart, en kon er vol
strekt niet toe besluiten haar lot geduldig en onder
worpen te dragen. Wij moeten haar dus lijdende en
jammerende verlaten.
Des avonds op den dag van Mathilde s vertrek
schreef Ebba het volgende aan kapitein Stuart:
„Ebba verlangt Tom te spreken en verwacht hem
daartoe heden avond te acht uren in het beneden-
Sazy verzond met een der bedienden het papier
waarop deze voor den kapitein bestemde woorden
geschreven waren.
„Wat hebt gij daar?" vroeg de ritmeester die den
bediende ontmoette op den trap welke naar de hee-
renvertrekken voerde.
„Een papier dat mij door mevrouw Brandis werd
gegeven om aan kapitein Stuart te overhandigen."
„Geef eens hier."
De ritmeester nam het papier en las het daarop
Den HelderAlkmaar
12.35
13.13
13.51
18.37
18.51
19.51
10.42
11.42
13.39
13.54Zat.
14.400
19.04X
19.40=
20.40X
Amr.
V.
5.28
5.37
6.02
6.47
7.05
7.09
7.47
7.57
8.07
8.27
8.37
8.47
9.47
10.47
11.13
11.47
12.47
12.58
13.09
13.47
14.01
14.47
15.47
16.47
16.54
17.47
18.07
18.47
19.23
19.47
20.47
20.54
21.23
21.47
22.27
22.47
A.
5.43
5.50
5.50§
7.02
7.17=
7.21X
8.02
door
8.20
door
door n. Haarl.
9.02 9.04
10.02 10.04
11.02 11.04
11.25 n. Haarl.
12.02 12.04
13.02 13.04
Stopt 13.15
5.45
7.04
8.04
8.23
13.21
14.02
14.13
15.02
16.02
17.02
17.061
18.22
18.21
19.02
door
20.02
21.02
21.061
door
22.02 22.04
door
23.02 23.04
13.23
14.04
14.15
15.04
16.04
17.04
17.23
18.04
18.23
19.04
20.04
21.04
21.23
6.51=
7.28=
7.51
7.51
9.28
10.28
11.28
12.28
13.28
13.42Sb
13.49
14.28
14.33Z
15.28
16.28
17.28
17.49=
18.28
18.51
19.28
19.52c
20.28
21.28
21.49
21.56xa
22.28
22.56X
23.28
V.
5.28
5.37
7.47
7.57
8.07
8.27
8.37
8.47
9.47
10.47
11.13
11.47
12.47
13.09
13.47
14.01
14.47
15.47
16.47
16.54
17.47
18.07
18.47
19.47
20.47
20.54
5.43
5.50
6.17
7.021
7.17=
7.21X
8.02!
V.
5.52
5.52
707
7.27+
7.27+
8.07
door naar Amsterdam.
8.20§ 8.27
door naar Amsterdam
9.025
10.025
11.025
11.25
12.025
13.025
13.215
14.025
14.135
15.025
16.025
17.025
17.06=
18.025
18.215
19.025
20.025
21.025
21.06
9.07
10.07
11.07
11.27
12.07
13.07
13.27+
14.07
14.21
15.07
16.07
17.07
17.07
18.07
18.27+
19.07
20.07
21.07
21.07
22.07
23.07
7.24=
7.54
7.54
8.24
8.54
9.07
9.24
10.24
11.24
11.44=
12.24
13.24
13.54
14.24
14.36Z
15.24
16.54
17.24
17.24
18.24
18.54
19.24
20.24
21.24
21.24
22.24
23.24
5 Uitgeest overstappen.
Alleen werkdagen,
x Alleen Zon- en Feestdagen.
S Stoomtrein.
a Van 29 Juni tot 31 Augustus.
AmsterdamAlkmaar
b Alleen Donderdag.
c Zon- en Feestdagen 28 Juni30 Aug. en 25 Mei.
Z Zaterdags.
O Werkdagen behalve Zaterdag.
6.59
7.36
7.59
8.30
8.59
9.15
9.59
10.59
11.59
12.36
12.59
13.30
13.59
14.59
15.17
15.59
16.36
16.59
17.17
17.36
17.54
17.59
18.36
18.59
19.59
20.36
20.59
21.30
21.59
22.36
22.59
23.30
23.36
Uitgeest
A. V.
door
6.54 6.55
7.23 7.25
8.041 8.21
8.23 8.25
door
door
10.23
11.23
12.23
13.041
13.23
13.51
14.23
15.23
16.23
17.04!
17.23
10.25
11.25
12.25
13.21
13.25
13.53
14.25
15.25
16.25
17.21
17.25
door
18.041 18.21
door
18.23
19.041
19.23
20.23
21.04
21.23
21.47
22.23
23.04!
18.25
19.06
19.25
20.25
21.06
21.25
21.49
22.25
23.09
23.25
23.49
0.06
Amr.
A.
5.55Sb
7.10=
7.40
8.33=
8.40
9.03xd
9.41
9.47
10.40
11.40
12.40
13.33=
13.40
14.08Se
14.40
15.40
15.46Z
16.40
17.33
17.40
17.46=
18.33
18.27Sf
18.40
19.18c
19.40
20.40
21.18=
21.40
22.01X
22.40
23.26
23.40
O.Olx
0.21
Haarlem—Alkmaar
Uitgeest
A. V.
6.20§ 6.55
7.20! 7.25
8.20 8.21
8.25
Amr.
A.
7.10=
7.40
8.33=
8.40
13.25
14.03
15.03
16.03
17.03
17.03
18.33
19.03
20.03
20.33
21.03
21.26
22.03
22.33
10.20!
11.20!
12.20!
13.20
13.42!
14.20!
15.03!
16.20!
17.20
17.20!
19.01!
19.20!
20.20!
21.01!x
21.20
21.41!
22.20!
23.01
23.20!
23.38!
9.41
10.40
11.40
12.40
13.33=
13.40
9.26
10.25
11.25
12.25
13.21
13.25
13.53
14.25
15.25
16.25
17.21
17.25
18.21 18.33
12.47 13.33
16.47
17.55
17.54
18.35=
18.25
19.06
19.25
20.25
21.06
21.25
21.49
22.25
23.09
23.25
23.49
0.06
18.40
19.18c
19.40
20.40
21.18
21.40
22.01X
22.40
23.26
23.40
O.Olx
0.21
Uitgeest overstappen.
Alleen werkdagen,
x Alleen Zon- en Feestdagen.
Velzen overstappen.
S Stoomtrein.
a Van 29 Juni tot 31 Augustus,
b Alleen Donderdag.
Werkdagen behalve Zaterdag.
c Zon- en Feestd. 28 Juni30 Aug. en 25 Mei.
d Zon- en Feestd. 28 Juni31 Aug.
e Zaterdag 4 Juli—29 Augustus,
f Werkd. beh. Zat. van 29 Juni—31 Aug.
g Alleen in den nacht van Zondag op Maandag en
de nacht na een festdag.
Z Zaterdags.
geschrevene. Een hooge kleur bedekte zijn voorhoofd
toen hij het den dienaar teruggaf.
Peinzend zat Ebba in een stoel geleund in het
aangewezen salon. Het was nog geen acht uur en de
laatste zonnestralen wierpen dor het venster een
flauwen afscheidsgroet
Eene uitdrukking van diepe zwaarmoedigheid
sprak uit de gelaatstrekken der jonge vrouw en een
bleeke tint bedekte hare wangen.
Zij scheen geheel in zichzelve gekeerd, toen plot
seling de deur van het salon werd geopend en de
ritmeester binnentrad.
Ook hij was bleek en zijne donkere oogen bleven
op Ebba rusten met eene uitdrukking, waarin twijfel
en genegenheid zich schenen af te wisselen.
Door het gedruisch zijner voetstappen opgeschrikt,
zag Ebba hem aan en bloosde van verrassing.
„Verschoon mij, Ebba," sprak hij; „ik weet dat
niet ik de verwachte persoon ben; maar het is nog
tien minuten voor achten, en deze wilt ge immers
mij wel schenken?" Zoo sprekende'wierp de ritmees
ter zich met opgewonden gelaat op een naast Ebba
staanden stoel en streek zich toen met den zakdoek
langs het brandende voorhoofd. „Niet waar" voegde
hij er bij, „gij weigert mij mijne bede niet?"
„Neen, Karei, dat doe ik voorzeker niet; ik sta in
tegendeel tegenover u in zoo diepe schuld, dat ik
niet anders dan met waar genoegen u uw verzoek
Ebba reikte hem de hand terwijl zij vervolgde:
„Er zijn handelingen die eenen onuitsprekelijken
indruk achterlaten en ik heb nog geen gelegenheid
gehad u te danken
„Waarvoor? Omdat ik niet gedoogde wellicht,
dat gij onrechtvaardiglijk met smaad en schimp in
het huis mijner ouders zoudt verdreven worden?
Neen, wat ik deed, is zoo natuurlijk dat het niet
verdient meer genoemd te worden. Sta mij dus toe
dit onderwerp geheel te laten rusten. De tijd is kort
en wat ik te zeggen heb, moet gezegd worden voor
klokslag van achten, omdat dan Stuart, uwe roep
stem getrouw, hier zal binnentreden."
Ebba boog het hoofd ten teeken van toestemming.
„Ik kwam om u te verzoeken mij te willen ont
heffen van eenige mij folterende twijfelingen; laat
mij daartoe een onbemerkt ge.tuige zijn van uw ge
sprek met Stuart."
„Karei, wat verlangt gij!" riep Ebba terwijl zij
hem met verwijtenden blik beschouwde.
„Ik wensch, Ebba u volkomen te leeren kennen,"
antwoordde Karei en greep driftig hare beide han
den. „Ik verlang een onwederlegbaar bewijs van de
reinheid van uw gemoed; ik verlang door u het
geloof aan uw geslacht te herwinnen. Niet waar, gij
weigert die bede niet?"
„Ik moet!" sprak Ebba op droevigen toon. „Kunt
gij aan mijne reinheid niet gelooven zonder mijn
gesprek met Stuart aan te hooren, dan moet ik u
aan uwen twijfel overlaten, want uwe bede vervul
len kan ik niet."
„Zoo bestaat er dan een geheim tusschen u en
dien man?" vroeg de ritmeester terwijl hij kramp
achtig Ebba's handen omklemde.
„Ja," stamelde zij; „maar het is een geheim dat
mij niet alleen behoort."
Ik wil en zal dit geheim ontdekken, al zou ik het
hem uit het hart moeten rukken!" riep Karei driftig
opstaande.
„Hoor mij aan, Karei!" riep Ebba. „Indien er aan
dit geheim bittere, vreeselijke herinneringen ver
bonden waren, beleedigend voor mij, grievend voor
anderen, zoudt gij het ook dan nog willen kennen"
„Ja," antwoordde Karei met onstuimig jagendi
borst.
„En waartoe?"
„Omdat ik u liefheb, omdat ik u volkomen rek
moet zien."
Daar sloeg het acht, en haastige voetstappen ov«
het kiezelpad dat naar de tuindeuren van het salo»
voerde, verrieden dat men naderde.
„Gij hebt geweigerd mij uw gesprek te laten hoo
ren; maar dat zal toch geschieden," zei de ritmeester
en trad naar de deur van een aangrenzend vertrek
„Gij zult mij daardoor slechts dwingen het saP
te verlaten," antwoordde Ebba opstaande en
vasten toon.
„Drijf mij niet tot het uiterste!" riep de ritmeester
„Ik moet weten of die Stuart uw minnaar is geweea
of misschien nog is."
„Neen, mijnheer, die Stuart is niet Ebba's minna»
geweest, maar veel meer nog, namelijK haar echtge
noot!" antwoordde Stuart, die nu op den drempe-
der vleugeldeuren stond.
„Echtgenoot!" herhaalde Karei.
„Ja haar echtgenoot, maar van wien zij gescheld®
is, omdat hij, beheerscht door toomeloozcn hars
tocht, in waanzinnige verblindheid dien echt ver
brak en zijne onschuldige, edele gade opofferde, ij
echter, mijnheer, verzoek ik dat gij mij eerus
oogenblikken met Ebba alleen laat. Daarna zal
mij geheel te uwer beschikking stellen, om 1
volledige opheldering te geven omtrent datgene
u wellicht thans nog raadselachtig toeschijnt.'
Diep getroffen boog Karei zich voor Ebba
drukte hare hand aan zijne lippen.
„Vergeef mij mijne overijling," zei hij, en ven'
hierop het vertrek.
(Wordt vervolgd)